ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

 

Ο ΔΑΒΙΔ ΥΠΟΤΑΣΣΕΙ ΤΑ ΓΕΙΤΟΝΙΚΑ ΕΘΝΗ

 

Ο ΔΑΒΙΔ ΥΠΟΤΑΣΣΕΙ ΤΑ ΓΕΙΤΟΝΙΚΑ ΕΘΝΗ

 

Ο βασιλιάς Δαβίδ

Ο Δαβίδ στρατιωτικά επέκτεινε τα σύνορα του βασιλείου του, νικώντας όλους τους εχθρούς του. Ο Κύριος βοήθησε το Δαβίδ σε όλες τις εκστρατείες του και σε όλες τις πολεμικές του επιχειρήσεις. Νίκησε τους Φιλισταίους, τους υποδούλωσε και εξουδετέρωσε την κυριαρχία τους στη χώρα του Ισραήλ. Έπειτα ο Δαβίδ χτύπησε τους Μωαβίτες και τους νίκησε.

 

Ο Δαβίδ νίκησε στην Ημάθ τον Αδρααζάρ, το βασιλιά της Σουβά. Ο Δαβίδ μετά τη μάχη που έγινε κυρίεψε τα 1000 άρματά του, 7.000 ιππείς και 20.000 πεζούς. Διέλυσε και αχρήστευσε όλα τ' άρματα εκτός από 100, τα οποία κράτησε για τον εαυτό του.

Όταν ήρθαν οι Σύροι από τη Δαμασκό για να βοηθήσουν τον Αδρααζάρ, ο Δαβίδ νίκησε τους Σύρους, οι οποίοι ανέρχονταν σε 22.000 άντρες. Μετά ο Δαβίδ εγκατέστησε στρατιωτική φρουρά στη Δαμασκό και οι Σύροι έγιναν φόρου υποτελείς στον Δαβίδ. Έπειτα πήρε από τις πόλεις του Αδρααζάρ μεγάλες ποσότητες χαλκού, με τις οποίες ο Σολομώντας κατασκεύασε αργότερα τη λεγόμενη χάλκινη θάλασσα, τους στύλους και όλα τα χάλκινα σκεύη του Ναού του Σολομώντα.

 

Ο Θοού, βασιλιάς της Ημάθ, όταν έμαθε ότι ο Δαβίδ νίκησε κατά κράτος τον Αδρααζάρ, έστειλε σ' αυτόν το γιο του τον Ιεδδουράν  για να τον χαιρετίσει και να τον συγχαρεί γι' αυτή τη νίκη του, γιατί ο Θοού ήταν αντίπαλος του Αδρααζάρ. Ο Ιεδδουράν έφερε στο Δαβίδ σκεύη ασημένια, χρυσά και χάλκινα.  Αυτά ο Δαβίδ τα αφιέρωσε στον Κύριο, μαζί με το ασήμι και το χρυσάφι που είχε πάρει από όλα τα άλλα έθνη, τα οποία είχε υποτάξει, από τους Εδωμίτες, τους Μωαβίτες, τους Αμμωνίτες, τους Φιλισταίους, τους Αμαληκίτες, καθώς και το βασίλειο του Σουβά. Έτσι ο Δαβίδ απέκτησε μεγάλη δόξα.

Στο μεταξύ οι Ιδουμαίοι επωφελήθηκαν από την απουσία του Δαβίδ στη Συρία και προσπάθησαν να επιτεθούν στους Ισραηλίτες. Έτσι ο Δαβίδ κατά την επιστροφή του από τη Συρία, έστειλε εναντίον των Ιδουμαίων τον Αβεσσά, τον ανηψιό του. Ο Αβεσσά νίκησε στην κοιλάδα της Νεκράς Θάλασσας, 18.000 Ιδουμαίους. Ο Αβεσσά τοποθέτησε στην Εδώμ στρατιωτικούς διοικητές και οι Εδωμίτες έγιναν υποτελείς στο Δαβίδ.

 

 

Ο ΔΑΒΙΔ ΝΙΚΑΕΙ ΤΟΥΣ ΑΜΜΩΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΡΟΥΣ

 

Μετά από αρκετό καιρό πέθανε ο βασιλιάς των Αμμωνιτών, ο Ναάς και τον διαδέχτηκε ο γιος του ο Αννών. Επειδή Ο Ναάς παλιότερα είχε φερθεί με καλοσύνη στο Δαβίδ, ο Δαβίδ έστειλε απεσταλμένους να συλλυπηθούν τον Αννών για το θάνατο του πατέρα του.

Όταν όμως οι απεσταλμένοι του Δαβίδ πήγαν στη χώρα των Αμμωνιτών, οι άρχοντες του Αννών είπαν στον κύριό τους, ότι πρόκειται για τέχνασμα του Δαβίδ για να κατασκοπεύσει τη χώρα και αργότερα να την καταλάβει. Έτσι ο Αννών παρασύρθηκε από τις εισηγήσεις των αρχόντων του και συνέλαβε τους απεσταλμένους του Δαβίδ. Ξύρισε τα γένια τους και έκοψε απ' τη μέση και κάτω τα ρούχα τους ως τους μηρούς, και τους έδιωξε πίσω.

 

Οι Αμμωνίτες επειδή με την πράξη τους πρόσβαλαν το Δαβίδ και φοβήθηκαν πόλεμο, έδωσαν 1000 ασημένια τάλαντα και πήραν μισθοφόρους από τη Συρία, 20.000 πεζούς από τα βασίλεια Βαιθραάμ και της Σουβά (Σωβά), 1000 άντρες από το βασιλιά της Μααχά (Μοοχά) και 12.000 άντρες από το βασίλειο της Ιστώβ. Συνολικά ήταν 32.000 πεζοί, ιππείς και πολεμικά άρματα.

Μόλις το 'μαθε ο Δαβίδ, έστειλε εναντίον τους τον αρχιστράτηγο Ιωάβ με όλο το στράτευμα των ανδρείων πολεμιστών. Οι Αμμωνίτες βγήκαν και παρατάχθηκαν σε θέση μάχης έξω από την πύλη της πρωτεύουσάς τους, ενώ οι μισθοφόροι παρατάχθηκαν πιο πέρα στους αγρούς.

Όταν ο Ιωάβ τους είδε, παρέταξε τους καλύτερους άντρες του απέναντι από τους Σύρους. Το υπόλοιπο του στρατού το έθεσε στις διαταγές του Αβεσσά, του αδερφού του, ο οποίος το παρέταξε απέναντι στους Αμμωνίτες. Όταν άρχισε η μάχη, ο Ιωάβ κι ο στρατός του νίκησαν τους Σύρους και τους έτρεψαν σε φυγή. Μόλις είδαν οι Αμμωνίτες ότι οι Σύροι τράπηκαν σε φυγή, έφυγαν κι αυτοί πανικόβλητοι από τον Αβεσσά και μπήκαν στην πόλη τους. Έτσι ο Ιωάβ σταμάτησε να πολεμάει τους Αμμωνίτες και γύρισε στην Ιερουσαλήμ.

 

Όταν όμως οι Σύροι είδαν ότι νικήθηκαν από τους Ισραηλίτες, έκαναν γενική ανασυγκρότηση των δυνάμεων τους, για ν' ανακτήσουν την τιμή τους. Ο Αδρααζάρ πήρε με το μέρος του τους Σύρους που κατοικούσαν πέρα από τον ποταμό Ιορδάνη. Αυτοί συγκεντρώθηκαν στην Αιλάμ με επικεφαλής τον Σωβάκ, αρχιστράτηγο του Αδρααζάρ. Όταν το έμαθε ο Δαβίδ, συγκέντρωσε το στρατό του, πέρασε τον Ιορδάνη και έφτασε στην Αιλάμ. Οι Σύροι παρατάχθηκαν απέναντι στο Δαβίδ και άρχισαν την επίθεση. Αλλά οι Ισραηλίτες τους νίκησαν και τους έτρεψαν σε φυγή. Κατέστρεψαν 7.000 άρματα και σκότωσαν 40.000 πεζούς και ιππείς. Ο Σωβάκ, ο αρχιστράτηγος του Αδρααζάρ, χτυπήθηκε και πέθανε στο πεδίο της μάχης. Οι ηγεμόνες που ως τότε ήταν υποτελείς στον Αδρααζάρ, συνθηκολόγησαν με τους Ισραηλίτες  κι έγιναν υποτελείς τους. Από τότε οι Σύροι δεν τόλμησαν πια να βοηθήσουν τους Αμμωνίτες.

 

Τον επόμενο χρόνο, ο Δαβίδ έστειλε τον Ιωάβ, επικεφαλής του ισραηλιτικού στρατού, να πολεμήσει ξανά τους Αμμωνίτες. Λεηλάτησαν τη χώρα τους και πολιόρκησαν την πρωτεύουσα Ραββάθ. Αργότερα πήγε και ο Δαβίδ και κατέλαβε την πόλη. Έτσι ο Δαβίδ κυρίεψε τη Ραββάθ, την πρωτεύουσα των Αμμωνιτών.