|
ΙΩΣΗΦ Ο ΠΑΓΚΑΛΟΣ
|
 |
|
Ο
Ιωσήφ |
Ο Ιωσήφ ήταν Πατριάρχης του Ισραήλ και πρόγονος του Ιησού.
Ήταν ο ενδέκατος
γιος και ο πιο αγαπημένος γιος του Ιακώβ και ο πρώτος της Ραχήλ (Γένεση
30,22-24).
Ο Ιακώβ
έζησε περίπου το 1750-1640 π.Χ.
Γεννήθηκε στη Μεσοποταμία όταν ο πατέρας του ήταν 90 ετών.
Ο Ιωσήφ ήταν όμορφος και με ωραίο παράστημα (Γένεση 39,6) και ήταν
ποιμένας προβάτων από την ηλικία των 17 χρόνων (Γένεση 37,2).
Αδερφός του Ιωσήφ από την ίδια μάνα, τη Ραχήλ, ήταν ο Βενιαμίν. Αδέρφια
του από τον Ιακώβ και από άλλη μάνα ήταν ο Ρουβήν, ο Συμεών, ο Λευΐ, ο
Ιούδας, ο Ισάχαρ, ο Ζαβουλών, ο Δαν, ο Νεφθαλίμ, ο Γαδ, ο Ασήρ και η Δείνα (Γένεση 29,31-35. 30,1-24. Γένεση 35,22-26. Παραλειπομένων Α' 2,1-2).
Γυναίκα του Ιωσήφ ήταν η
Ασεννέθ (Γένεση 41,45) και απέκτησε δύο γιους, τον Μανασσή και τον Εφραίμ
(Γένεση 46,20. Αριθμοί 26,32. Ιησούς του Ναυή 17,1).
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΔΕΡΦΩΝ ΤΟΥ
Ο Ιακώβ περισσότερο απ' όλα τα παιδιά του αγαπούσε τον Ιωσήφ, γιατί
τον είχε αποκτήσει στα γηρατειά του. Γι' αυτό και του έκανε δώρο έναν
πολύχρωμο χιτώνα. Όταν είδαν οι αδερφοί του ότι ο πατέρας του τον αγαπούσε
περισσότερο από όλους τους άλλους, άρχισαν να τον μισούν και να μην του
φέρονται φιλικά.
Και το μίσος αυτό μεγάλωσε πιο πολύ, όταν ο Ιωσήφ τους διηγήθηκε τα
δυο όνειρα που είχε δει:
Το πρώτο, πως έδεναν δεμάτια στον κάμπο. Το δικό του δεμάτι
στεκόταν όρθιο ενώ τα δεμάτια των αδερφών του έπεφταν και το προσκυνούσαν.
Το δεύτερο, πως ο ήλιος, το φεγγάρι και έντεκα αστέρια τον προσκυνούσαν
(Γένεση
37,1-11).
|
 |
|
Ο
Ιωσήφ και τ' αδέρφια του |
Μια μέρα, ο Ιακώβ έστειλε τον Ιωσήφ να πάει στ' αδέρφια του, εκεί
που έβοσκαν τα πρόβατα στη Συχέμ, για να δει τι γίνονταν. Μόλις εκείνοι τον είδαν από μακριά και πριν ακόμα τους πλησιάσει,
κατέστρωσαν σχέδιο να τον σκοτώσουν.
Στην απόφαση όμως αυτή δεν ήταν σύμφωνος ο Ρουβήν, πού συμβούλευε
τους αδερφούς του να μην βάψουν τα χέρια τους με αδελφικό αίμα, αλλά να
ρίξουν τον Ιωσήφ σ' ένα ξεροπήγαδο. Σκόπευε αυτός να έρθει αργότερα να τον
τραβήξει από κει και να τον σώσει. Τ' αδέρφια του πείστηκαν, γιατί κι έτσι
πίστευαν πως σίγουρα ο Ιωσήφ θα πέθαινε μες στο λάκκο από την πείνα.
Όταν ο Ιωσήφ έφτασε κοντά στ' αδέρφια του, του έβγαλαν τον
πολύχρωμο χιτώνα που φορούσε, και τον έριξαν σ' ένα ξεροπήγαδο. Ύστερα
κάθισαν να φάνε. Καθώς έτρωγαν, είδαν ένα καραβάνι εμπόρων Ισμαηλιτών που
πήγαινε στην Αίγυπτο. Τότε ο Ιούδας πρότεινε στ' αδέλφια του
να τον πουλήσουν στους εμπόρους.
Τ' αδέρφια του έμειναν σύμφωνα.
Έτσι
όταν περνούσαν οι έμποροι, ανέβασαν τον Ιωσήφ απ'
το πηγάδι και τον πούλησαν στους Ισμαηλίτες
εμπόρους. Ο Ρουβήν είχε αφήσει για λίγο τ' αδέρφια του και όταν γύρισε και
είδε πως ο Ιωσήφ δεν ήταν πια εκεί, έσκισε τα ρούχα του και επέπληξε τ'
αδέρφια του. Έπειτα εκείνοι πήραν το χιτώνα του Ιωσήφ, και τον έβαψαν με το
αίμα από ένα κατσίκι που έσφαξαν. Μετά πήραν τον χιτώνα και τον
έδωσαν στον πατέρα τους, ισχυριζόμενοι πως κάποιο
θηρίο έφαγε τον Ιωσήφ.
Ο Ιακώβ έσκισε τότε τα ρούχα του και θρήνησε το παιδί του για πολύ καιρό.
Οι γιοι του προσπάθησαν να τον παρηγορήσουν, αλλά ο Ιακώβ ήταν απαρηγόρητος
(Γένεση 37,12-36).
Ο ΙΩΣΗΦ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ
Οι έμποροι, όταν πήγαν στην Αίγυπτο, πούλησαν τον Ιωσήφ στον
Πετεφρή, που ήταν
αξιωματούχος του Φαραώ, του βασιλιά της Αιγύπτου,
και αρχηγός της σωματοφυλακής του. Ο Πετεφρής είδε πόσο καλός και τίμιος
ήταν ο Ιωσήφ και πως ο Θεός ήταν μαζί του. Έτσι ο Ιωσήφ κέρδισε την εύνοια
του αφεντικού του κι εκείνος τον έκανε επιστάτη στο σπίτι του. Όλα τα
υπάρχοντα του τα εμπιστεύτηκε στα χέρια του. Από τότε που τον έκανε επιστάτη
στο σπίτι του και στην περιουσία του, ο Κύριος ευλόγησε το σπίτι, τα
υπάρχοντα και τα κτήματα του Πετεφρή, εξαιτίας του Ιωσήφ.
Ο Ιωσήφ είχε ωραίο παράστημα κι όμορφο πρόσωπο. Επειδή όμως δεν
υπάκουσε στις ερωτικές διαθέσεις της συζύγου του Πετεφρή,
εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της,
ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς.
Τότε ο Πετεφρής θύμωσε και έδωσε διαταγή
να πιάσουν τον Ιωσήφ και να τον βάλουν στη φυλακή (Γένεση 39,1-20).
Ο Κύριος όμως ήταν μαζί του και δεν τον άφησε. Η αρετή του Ιωσήφ
φάνηκε ακόμη και μέσα στη φυλακή. Όλοι μέσα εκεί τον αγάπησαν και τον
εκτίμησαν για την καλοσύνη και την τιμιότητά του. Έτσι κέρδισε την εύνοια
του αρχιδεσμοφύλακα, ο οποίος εμπιστεύτηκε στον Ιωσήφ να επιτηρεί
όλους τους κρατούμενους, και καθετί που γινόταν στη φυλακή αυτός το
φρόντιζε
(Γένεση 39,21-23). Έτσι ο Ιωσήφ δεν απελπίστηκε. Ήξερε πώς μια μέρα θα φαινόταν η
αθωότητα του και θα ελευθερωνόταν.
Κάποια μέρα ο αρχικεραστής του Φαραώ και ο αρχιαρτοποιός, έκαναν κάτι που πρόσβαλε το βασιλιά και
έπεσαν στη δυσμένειά του. Ο Φαραώ οργίστηκε εναντίον των δύο αυτών αυλικών
του, και τους έβαλε σε περιορισμό στη φυλακή, στο μέρος όπου ήταν
φυλακισμένος και ο Ιωσήφ.
Μια νύχτα, τόσο ο αρχικεραστής όσο και ο αρχιαρτοποιός είδαν στη
φυλακή από ένα όνειρο, με τη δίκη του ξεχωριστή σημασία το καθένα. Το πρωί,
όταν ο Ιωσήφ ήρθε να τους δει, πρόσεξε ότι ήταν ταραγμένοι. Τους ρώτησε
λοιπόν, τι έχουν και γιατί είναι σκυθρωποί.
Αυτοί του αποκρίθηκαν πώς την περασμένη νύχτα είχαν δει από ένα όνειρο
και δεν μπορούσαν να τα εξηγήσουν. Ύστερα, όμως, από την επιμονή του Ιωσήφ
του διηγήθηκαν τα όνειρά τους.
Ο Ιωσήφ είπε στον αρχικεραστή, ότι σε τρεις μέρες ο Φαραώ θα τον
αποκαταστήσει στη θέση του και για αυτό του ζήτησε να μιλήσει στο Φαραώ και
να τον βγάλει από τη φυλακή γιατί είναι αθώος.
Όταν ήρθε η σειρά του
αρχιαρτοποιού του είπε, ότι σε τρεις ημέρες ο Φαραώ θα διατάξει να τον κρεμάσουν και τα πουλιά θα
τρώνε τις σάρκες του.
Όπως εξήγησε τα όνειρα ο Ιωσήφ, έτσι κι έγινε. Έπειτα από τρεις
ημέρες, που ήταν τα γενέθλια του Φαραώ, αυτός παρέθεσε δείπνο σ' όλους τους
αυλικούς του. Θυμήθηκε τότε τον αρχικεραστή και τον αρχιαρτοποιό ανάμεσα
στους αυλικούς του. Τον αρχικεραστή τον αποκατέστησε στο αξίωμα του, ενώ τον αρχιαρτοποιό τον
κρέμασε, όπως ακριβώς του είχε πει ο Ιωσήφ. Αλλά ο αρχικεραστής από
την πολλή χαρά του δε θυμήθηκε τον Ιωσήφ και τον είχε ξεχάσει (Γένεση κεφ. 40).
Ο ΙΩΣΗΦ ΕΞΗΓΕΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ
ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ
|
 |
|
Ο
Ιωσήφ και ο Φαραώ |
Μετά από δύο χρόνια, ο Φαραώ είδε στον ύπνο του δύο όνειρα, τα
οποία του έκαναν
μεγάλη εντύπωση. Κάλεσε όλους τους μάγους και τους σοφούς της
Αιγύπτου και τους διηγήθηκε τα όνειρα του. Κανείς όμως δεν μπόρεσε να του τα
εξηγήσει. Τότε ο αρχικεραστής θυμήθηκε τον Ιωσήφ, που είχε εξηγήσει τόσο
σωστά το όνειρο το δικό του και το άλλο του αρχιαρτοποιού. Το είπε λοιπόν
στο Φαραώ κι εκείνος ευθύς διέταξε να βγάλουν τον Ιωσήφ από τη φυλακή και να
τον φέρουν στο παλάτι.
Ο
Ιωσήφ στάθηκε μπροστά στο βασιλιά και ο Φαραώ του διηγήθηκε τα δύο όνειρα. Ο Ιωσήφ είπε στο Φαραώ,
ότι ο Θεός σου φανέρωσε
εκείνο που πρόκειται να κάνει. Στα επόμενα εφτά χρόνια θα υπάρξει ευφορία
στη γη. Μετά θ' ακολουθήσουν εφτά χρόνια δυστυχίας και πείνας. Τόσο βαριά θα είναι η πείνα
στην Αίγυπτο και στις γύρω χώρες, που
κανένας δε θα θυμάται πια την προηγούμενη αφθονία. Και τώρα, ας φροντίσει ο Φαραώ να βρει έναν άνθρωπο
μυαλωμένο και σοφό, και να τον διορίσει άρχοντα σ' όλη την Αίγυπτο. Επίσης,
ας φροντίσει ώστε να διοριστούν επόπτες στη χώρα, για να κρατούν στην άκρη
ένα μέρος από τα
τρόφιμα των καλών χρόνων που έρχονται και να τ' αποθηκεύσουν. Αυτά θα φυλαχτούν για τα εφτά χρόνια της πείνας
που θα έρθουν κι έτσι η χώρα δε θα αφανιστεί από την πείνα (Γένεση 41,1-36).
Αυτή η πρόταση φάνηκε καλή στο Φαραώ, ο οποίος τόσο εκτίμησε τα
χαρίσματα του Ιωσήφ, ώστε όχι μόνον τον απελευθέρωσε, αλλά αυτόν βρήκε και
ως τον κατάλληλο οικονόμο να φροντίσει για την αποθήκευση του σιταριού. Τον
διόρισε αρχιφροντιστή στο βασίλειό του και του έκαμε πολλές τιμές.
Ο Φαραώ του έδωσε για γυναίκα την Ασεννέθ, κόρη του Πετεφρή, ιερέα της Ηλιούπολης.
Πριν
έρθουν τα χρόνια της πείνας, ο Ιωσήφ απέκτησε από την Ασεννέθ δύο γιους, τον Μανασσή και τον Εφραίμ.
Στα εφτά χρόνια της αφθονίας, η παραγωγή της χώρας σε σιτάρι ήταν
υπερεπαρκής. Ο Ιωσήφ έδειξε μεγάλη ικανότητα στην υπηρεσία του και
συγκέντρωσε όλη την παραγωγή αυτών των εφτά χρόνων και την αποθήκευσε σε
καινούριες αποθήκες.
Τα εφτά χρόνια της αφθονίας στην Αίγυπτο πέρασαν, κι άρχισαν να
έρχονται τα εφτά χρόνια της πείνας, όπως το είχε προβλέψει ο Ιωσήφ. Και ενώ
σε όλες τις χώρες επικρατούσε πείνα, στην Αίγυπτο υπήρχε ψωμί. Όταν όμως η
Αίγυπτος άρχισε κι αυτή να πεινάει και η πείνα γινόταν όλο και μεγαλύτερη κι
απλωνόταν σ' ολόκληρη τη χώρα, ο Ιωσήφ τότε άνοιξε τις αποθήκες και πουλούσε
στους Αιγυπτίους όσο σιτάρι υπήρχε σ' αυτές. Απ' όλες τις χώρες έρχονταν
στην Αίγυπτο, στον Ιωσήφ, για να αγοράσουν ακριβά το σιτάρι, γιατί η πείνα
ήταν φοβερή σ' όλη την περιοχή. Ο Ιωσήφ ήταν ο άρχοντας στην Αίγυπτο και αυτός
προσωπικά πουλούσε το σιτάρι σε όλους τους ξένους (Γένεση 41,37-57).
Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΤΩΝ
ΑΔΕΡΦΩΝ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ
|
 |
|
Ο
Ιωσήφ και τ' αδέρφια του |
Η
ίδια πείνα ήταν και στη Χαναάν, όπου ζούσε ο Ιακώβ με τους έντεκα γιους
του. Ο Ιακώβ έστειλε λοιπόν τους γιους του στην Αίγυπτο για ν' αγοράσουν
σιτάρι. Αλλά το Βενιαμίν, τον αδερφό του Ιωσήφ, δεν τον έστειλε μαζί με τ'
αδέρφια του, γιατί φοβήθηκε μήπως του συμβεί κανένα κακό.
Έφτασαν λοιπόν οι γιοι του Ιακώβ στην Αίγυπτο και παρουσιάστηκαν
στον Ιωσήφ χωρίς να τον έχουν γνωρίσει. Τον προσκύνησαν, σκύβοντας ως τη γη.
Ο Ιωσήφ
τους
είδε και τους αναγνώρισε και
θυμήθηκε
τα όνειρα που είχε δει γι' αυτούς. Έκανε
πως δεν τους γνώριζε, τούς μίλησε με αυστηρό τρόπο και τους κατηγόρησε για
κατασκοπία στη χώρα. Ύστερα τους έβαλε στη φυλακή όλους μαζί για τρεις μέρες. Την τρίτη
μέρα ο Ιωσήφ τους έβγαλε από τη φυλακή και για ν' αποδείξουν την αθωότητά
τους, ζήτησε
να του φέρουν τον μικρότερο αδερφό τους το Βενιαμίν. Κράτησε
στη φυλακή μόνο τον Συμεών, τον
οποίο αλυσόδεσε μπροστά στα μάτια τους. Ύστερα διέταξε να γεμίσουν τα σακιά
τους με σιτάρι, έβαλε τα χρήματα του καθενός στο σακί του και
τους έδωσε τροφή για το δρόμο.
Όταν ήρθαν στον πατέρα τους τον Ιακώβ, στη Χαναάν, του διηγήθηκαν
όλα όσα είχαν συμβεί στην Αίγυπτο. Μετά άρχισαν ν' αδειάζουν τα σακιά τους
κι ο καθένας έβρισκε μέσα στο σακί του τα χρήματά του και φοβήθηκαν πολύ.
Ο Ιακώβ όταν άκουσε πως
ο Συμεών είναι στη φυλακή και ο άρχοντας στην Αίγυπτο απαιτούσε να
στείλει το μικρό του γιο, ταράχτηκε πολύ και δεν επέτρεψε στους γιους
του να πάρουν τον Βενιαμίν στην Αίγυπτο (Γένεση 42,1-38).
Η πείνα όμως δυνάμωνε στη Χαναάν κι όταν στην οικογένεια του Ιακώβ
σώθηκε όλο το σιτάρι που είχαν φέρει από την Αίγυπτο, ο Ιακώβ είπε στους
γιούς του να ξαναπάνε πάλι στην Αίγυπτο. Ο Ιακώβ παρά
τις αντιρρήσεις του, πείστηκε να στείλει μαζί τους
και τον Βενιαμίν.
Ακόμη τους έδωσε
δώρα να τα
προσφέρουν στον άρχοντα της Αιγύπτου και διπλάσια χρήματα για το σιτάρι που
θ' αγόραζαν.
Έτσι οι γιοί του
Ιακώβ ξεκίνησαν για την Αίγυπτο. Εκεί
παρουσιάστηκαν στον Ιωσήφ. Όταν ο Ιωσήφ είδε ότι είχαν μαζί τους το
Βενιαμίν, είπε στον επιστάτη του σπιτιού του, να τους οδηγήσει στο σπίτι του
και να ετοιμάσει τραπέζι για φιλοξενία. Αυτοί φοβήθηκαν που τους οδήγησαν
στο σπίτι του Ιωσήφ, και νόμιζαν ότι τους οδήγησαν εκεί για να τους
συκοφαντήσουν και να τους πάρουν ως δούλους.
Όταν ο Ιωσήφ γύρισε στο σπίτι, του πρόσφεραν τα δώρα που είχαν
φέρει μαζί τους και τον προσκύνησαν ως τη γη. Αυτός τους ρώτησε αν είναι καλά ο γέροντας πατέρας τους
κι όταν είδε το Βενιαμίν, τον αδερφό του από την ίδια
μάνα, συγκινήθηκε και βγήκε για να κρύψει τα δάκρυά του.
Έπειτα τους έκαμε τραπέζι και τους έβαλε με τη σειρά σύμφωνα με την
ηλικία τους, που τους έκαμε να παραξενευτούν. Διέταξε να βάλουν μπροστά στο
Βενιαμίν το ωραιότερο φαγητό και ήταν πέντε φορές περισσότερο από όλων των
άλλων
(Γένεση 43,1-34).
Μετά ο Ιωσήφ διέταξε τον επιστάτη του να γεμίσει τα σακιά των αδερφών
του με τρόφιμα και να βάλει πάλι μέσα τα χρήματα του καθενός. Στου Βενιαμίν
το σακί μαζί με τα χρήματα να βάλει και το ποτήρι του το ασημένιο. Εκείνος
έκανε όπως του είπε ο Ιωσήφ.
Το πρωί μόλις χάραξε, τους άφησαν να φύγουν. Μόλις όμως βγήκαν έξω
από την πόλη, ο Ιωσήφ έδωσε διαταγή να τους προλάβουν και να τους
κατηγορήσουν ότι πήραν το ποτήρι του.
Έψαξαν λοιπόν οι άντρες του Ιωσήφ τα σακιά και το ποτήρι βρέθηκε στου Βενιαμίν το
σακί. Τότε τ' αδέρφια απορώντας έσχισαν τα ρούχα τους και γύρισαν στην πόλη,
όπου παρουσιάστηκαν στον Ιωσήφ (Γένεση 44,1-13).
|
 |
|
Ο
Ιωσήφ φανερώνεται
στ' αδέρφια του |
Ο Ιωσήφ ήταν ακόμα στο σπίτι του, όταν έφτασαν εκεί τ' αδέρφια του.
Εκείνοι έπεσαν μπροστά του στο έδαφος και τον προσκύνησαν. Τότε ο Ιωσήφ τους
κατηγόρησε για κλοπή και τους είπε πως θα κρατήσει τον Βενιαμίν κοντά του ως
δούλο.
Τότε ο Ιούδας, ο οποίος είχε εγγυηθεί στον πατέρα του για την
ασφάλεια του Βενιαμίν, παρακάλεσε τον Ιωσήφ να του δώσει πίσω τον Βενιαμίν,
γιατί ο
πατέρας τους τον αγαπάει πολύ και όταν δει, ότι δεν είναι μαζί τους, τότε θα πεθάνει. Και
ζήτησε από τον Ιωσήφ να γίνει ο ίδιος δούλος του αντί του Βενιαμίν
(Γένεση 44,14-34).
Ο Ιωσήφ δεν μπόρεσε πια να συγκρατηθεί και με δάκρυα στα
μάτια φανερώθηκε στους αδερφούς του και τους είπε, ότι αυτός ήταν ο Ιωσήφ
που τον πούλησαν ως σκλάβο.
Εκείνοι στέκονταν
μπροστά του εμβρόντητοι. Ύστερα τους αγκάλιασε κλαίγοντας και ιδιαίτερα το
Βενιαμίν. Στο τέλος τους
πρότεινε να
πάρουν τον πατέρα τους και να εγκατασταθούν στην Αίγυπτο, μαζί
με τις οικογένειές τους και όλα τους τα υπάρχοντα, γιατί η πείνα θα
κρατούσε
πέντε χρόνια ακόμη. Πριν
φύγουν ο Ιωσήφ έδωσε σε όλους δώρα, ακόμη και για τον πατέρα τους, αλλά στο
Βενιαμίν έδωσε περισσότερα.
Τους έδωσε αμάξια για τη μεταφορά, καθώς και εφόδια για το δρόμο (Γένεση 45,1-24).
Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΙΩΝ ΤΟΥ ΣΤΗΝ
ΑΙΓΥΠΤΟ
Τ'
αδέρφια του Ιωσήφ γύρισαν στη Χαναάν και γεμάτοι χαρά είπαν στον πατέρα τους
πως ο Ιωσήφ ζει, είναι μεγάλος άρχοντας στην Αίγυπτο και θέλει να πάνε να
ζήσουν όλοι κοντά του. Ο Ιακώβ στην αρχή έμενε ασυγκίνητος, γιατί δεν τους
πίστευε. Όταν όμως είδε τα πλούσια δώρα, που είχε δώσει ο Ιωσήφ στ' αδέρφια
του, πίστεψε κι αποφάσισε να πάει στην Αίγυπτο, για να δει το γιο του πριν
πεθάνει
(Γένεση 45,25-28).
Ο Ιακώβ έφυγε από τη Χαναάν παίρνοντας μαζί του όλα του τα
υπάρχοντα.
Οι γιοί του τον ανέβασαν, μαζί με τα παιδιά τους και τις γυναίκες τους
πάνω στ' αμάξια που είχε στείλει ο Ιωσήφ για να τους μεταφέρουν. Πήραν ακόμη
τα κοπάδια τους και όλη τους την περιουσία, που είχαν αποκτήσει στη Χαναάν
και πήγαν στην Αίγυπτο.
Ο
Ιωσήφ, όταν έμαθε πως έρχεται ο πατέρας του, βγήκε με μια ωραία βασιλική
άμαξα να τον υποδεχτεί. Κι όταν έφτασε, έπεσε στην αγκαλιά του, τον
φιλούσε κι έκλαιγε από συγκίνηση
(Γένεση κεφ. 46).
Ο Ιωσήφ εγκατέστησε τον πατέρα του και τ' αδέρφια του στο καλύτερο
μέρος της Αιγύπτου. Τους παραχώρησε για ιδιοκτησία την περιοχή Ραμεσσή, όπως
είχε διατάξει ο Φαραώ. Έτσι οι Ισραηλίτες εγκαταστάθηκαν στην Αίγυπτο. Εκεί
απέκτησαν κτήματα, και πάρα πολλά παιδιά
(Γένεση 47,1-11. 47,27).
Ο Ιακώβ όταν πλησίαζε ο καιρός του θανάτου του, ευλόγησε τον Ιωσήφ και τα δυο του παιδιά, το Μανασσή και τον
Εφραίμ (Γένεση κεφ. 48).
Όταν ξεψύχησε ο πατέρας του
(Γένεση 49,28-33),
ο Ιωσήφ έπεσε πάνω στο πρόσωπο του πατέρα του και τον θρήνησε. Ύστερα διέταξε τους γιατρούς που ήταν στην υπηρεσία του να
βαλσαμώσουν τον πατέρα του. Όταν πέρασαν οι μέρες του θρήνου, ο Ιωσήφ μετέφερε το σώμα του πατέρα του στη γη Χαναάν, στη Χεβρών, και το έθαψε
στον τάφο του Αβραάμ στον αγρό Μαχπελά (Γένεση κεφ. 50).
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ
|
 |
|
Ο
πάγκαλος Ιωσήφ |
Ο Ιωσήφ εξακολουθούσε να κατοικεί στην Αίγυπτο, μαζί με την
οικογένεια του πατέρα του. Ο Ιωσήφ έζησε 110 χρόνια από τα οποία τα 90
χρόνια στην Αίγυπτο. Είδε γιους από τον Εφραίμ, ως την τρίτη γενιά και τα
παιδιά του Μαχίρ, γιου του Μανασσή, γεννήθηκαν πάνω στα γόνατα του Ιωσήφ. Ο Ιωσήφ πέθανε σε ηλικία 110 ετών. Τον ταρίχευσαν και τον έβαλαν σε
μια σαρκοφάγο στην Αίγυπτο
(Γένεση 50,22-25).
Κατά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο, ο Μωυσής πήρε τα
οστά του Ιωσήφ μαζί του (Έξοδος 13,19). Αργότερα όταν οι Ισραηλίτες
κατέλαβαν τη Χαναάν, τα έθαψαν στη Συχέμ, στον αγρό που είχε αγοράσει ο
Ιακώβ και τον οποίο έδωσε
στους απογόνους του Ιωσήφ, ως κληρονομιά και ιδιοκτησία τους (Ιησούς του Ναυή 24,32).
Ο Ιωσήφ αποτελεί προεικόνιση του Χριστού,
διότι και Αυτός, αγαπητός γιος του Πατέρα, φθονήθηκε από τους ομοφύλους Του
Ιουδαίους, πουλήθηκε από το μαθητή Του για τριάντα αργύρια και κλείσθηκε στο
σκοτεινό λάκκο, τον τάφο.
Στην Καινή
Διαθήκη, και στην προς Εβραίους επιστολή, ο Ιωσήφ αναφέρεται μεταξύ των
ηρώων της πίστεως (προς Εβραίους 11,21-22).
Το όνομά του
αναφέρεται και στους γενεαλογικούς πίνακες στο βιβλίο των Παραλειπομένων (Α'
Παραλειπομένων 2,1-2). Ο Ιωσήφ εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την
Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (Κυριακή των Προπατόρων).
|
