Ιω. 3,1 Ἦν δὲ
ἄνθρωπος ἐκ τῶν Φαρισαίων, Νικόδημος ὄνομα αὐτῷ, ἄρχων τῶν Ἰουδαίων.
Ιω. 3,1 Υπήρχε
δε εκεί εις την Ιερουσαλήμ, κάποιον άνθρωπος από την τάξιν των Φαρισαίων,
ονόματι Νικόδημος, άρχων των Ιουδαίων, διότι ήτο μέλλος του συνεδρίου.
Ιω. 3,2 οὗτος ἦλθε
πρὸς αὐτὸν νυκτὸς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ῥαββί, οἴδαμεν ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐλήλυθας
διδάσκαλος· οὐδεὶς γὰρ ταῦτα τὰ σημεῖα δύναται ποιεῖν ἃ σὺ ποιεῖς, ἐὰν μὴ ᾖ
ὁ Θεὸς μετ᾿ αὐτοῦ.
Ιω. 3,2 Αυτός
ήλθε νύκτα προς τον Ιησούν και του είπε· “Διδάσκαλε, γνωρίζομεν ότι συ ήλθες
από τον Θεόν ως ο μοναδικός διδάσκαλος των πλέον υψηλών αληθειών. Διότι
κανένας δεν ημπορεί να κάνη τα καταπληκτικά αυτά θαύματα, τα οποία κάμνεις
συ, εάν ο Θεός δεν είναι μαζή του. (Από σε λοιπόν περιμένομεν να ακούσωμεν
καθαρά το θέλημα του Θεού και τον τρόπον, με τον οποίον θα ημπορέσωμεν να
αποκτήσωμεν τα αγαθά της βασιλείας)”.
Ιω. 3,3 ἀπεκρίθη
Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ
δύναται ἰδεῖν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
Ιω. 3,3 Απήντησε
ο Ιησούς και είπε· “σε διαβεβαιώνω, ότι εάν δεν γεννηθή κανείς από τον
ουρανόν, δεν ημπορεί να ίδη και να απολαύση την βασιλείαν του Θεού”.
Ιω. 3,4 λέγει πρὸς
αὐτὸν ὁ Νικόδημος· πῶς δύναται ἄνθρωπος γεννηθῆναι γέρων ὤν; μὴ δύναται εἰς
τὴν κοιλίαν τῆς μητρὸς αὐτοῦ δεύτερον εἰσελθεῖν καὶ γεννηθῆναι;
Ιω. 3,4 Λεγει
προς αυτόν ο Νικόδημος· “πως είναι δυνατόν να γεννηθή πάλιν ο άνθρωπος, και
μάλιστα όταν είναι γέρων; Μηπως ημπορεί να εισέλθη δια δευτέραν φοράν εις
την κοιλίαν της μητρός του και να γεννηθή πάλιν;”
Ιω. 3,5 ἀπεκρίθη
Ἰησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος, οὐ
δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
Ιω. 3,5 Απήντησεν
ο Ιησούς· “αληθώς σου λέγω, ότι εάν δεν αναγενηθή κανείς πνευματικώς από το
νερό του βαπτίσματος και από την χάριν του Αγίου Πνεύματος, δεν ημπορεί να
εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού.
Ιω. 3,6 τὸ
γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστι, καὶ τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Πνεύματος
πνεῦμά ἐστι.
Ιω. 3,6 Καθε
τι που έχει γεννηθή κατά τρόπον φυσικόν από την σάρκα, είναι και αυτό
σαρκικόν, δηλαδή γεμάτο ατελείας και αδυναμίας. Και εκείνο που έχει γεννηθή
από το Αγιον Πνεύμα, είναι πνευματική ύπαρξις, που θα απολαύση την βασιλείαν
του Θεού.
Ιω. 3,7 μὴ θαυμάσῃς
ὅτι εἶπόν σοι, δεῖ ὑμᾶς γεννηθῆναι ἄνωθεν.
Ιω. 3,7 Μη
απορείς, διότι σου είπα ότι πρέπει όλοι σας να αναγεννηθήτε από την χάριν
του Αγίου Πνεύματος, που κατεβαίνει εκ των άνω.
Ιω. 3,8 τὸ πνεῦμα
ὅπου θέλει πνεῖ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλ᾿ οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται
καὶ ποῦ ὑπάγει· οὕτως ἐστὶ πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Πνεύματος.
Ιω. 3,8 Ο
αέρας όπου θέλει φύσα και ακούεις την βοήν του, αλλά δεν γνωρίζεις από που
έρχεται και που θα καταλήξη. Ετσι γίνεται και με κάθε ένα, ο οποίος
αναγεννάται από το Αγιον Πνεύμα. Ο τρόπος αυτής της αναγεννήσεως είναι
ακατάληπτος το αποτέλεσμα όμως φανερόν”.
Ιω. 3,9 ἀπεκρίθη
Νικόδημος καὶ εἶπεν αὐτῷ· πῶς δύναται ταῦτα γενέσθαι;
Ιω. 3,9 Απήντησεν
ο Νικόδημος και του είπε· “πως είναι δυνατόν να γίνουν αυτά;”
Ιω. 3,10 ἀπεκρίθη
Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· σὺ εἶ ὁ διδάσκαλος τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ταῦτα οὐ γινώσκεις;
Ιω. 3,10 Απεκρίθη
δε εις αυτόν ο Ιησούς· “συ είσαι ο επίσημος διδάσκαλος του Ισραήλ και δεν
γνωρίζεις αυτά, δια τα οποία ομιλούν αι Γραφαί;
Ιω. 3,11 ἀμὴν ἀμὴν
λέγω σοι ὅτι ὃ οἴδαμεν λαλοῦμεν καὶ ὃ ἑωράκαμεν μαρτυροῦμεν, καὶ τὴν
μαρτυρίαν ἡμῶν οὐ λαμβάνετε.
Ιω. 3,11 Αληθώς
σου λέγω, ότι εκείνο που γνωρίζομεν καλά, λέγομεν· και αυτό που είδαμεν
μαρτυρούμεν. Καθε τι που λέγομεν είναι η απόλυτος και καθαρά αλήθεια. Και
όμως σεις δεν δέχεσθε την μαρτυρίαν μας.
Ιω. 3,12 εἰ τὰ
ἐπίγεια εἶπον ὑμῖν καὶ οὐ πιστεύετε, πῶς ἐὰν εἴπω ὑμῖν τὰ ἐπουράνια
πιστεύσετε;
Ιω. 3,12 Εάν
σας είπα διδασκαλίας θείας, αι οποίαι σχετίζονται με όσα συμβαίνουν εις την
γην και είναι επομένως εύκολον να τας εννοήσετε και όμως δεν τας πιστεύετε,
πως, εάν σας είπω υψηλάς αληθείας, που αναφέρονται στον επουράνιον κόσμον,
θα τας παραδεχθήτε και θα τας πιστέψετε;
Ιω. 3,13 καὶ οὐδεὶς
ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ
ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ.
Ιω. 3,13 Κανείς
δε δεν ανέβηκε στον ουρανόν, δια να μάθη εκεί και διδάξη εις σας αυτάς τας
αληθείας, παρά μόνον αυτός που κατέβηκε από τον ουρανόν και έγινε δια της
ενανθρωπήσεως υιός του ανθρώπου και ο όποιος εξακολουθεί, καθ' ον χρόνον ζη
εις την γην, να είναι και στον ουρανόν ως Θεός.
Ιω. 3,14 καὶ καθὼς
Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου,
Ιω. 3,14 Οπως
δε ο Μωϋσής εκρέμεσε υψηλά το χάλκινι φίδι εις την έρημον, δια να το
αντικρύζουν με πίστιν οι Ισραηλίται και να σώζωνται από το θανατηφόρον
δηλητήριον των φιδιών της ερήμου, έτσι, σύμφωνα με το πάνσοφον σχέδιον του
Θεού, πρέπει να κρεμασθή και ο υιός του ανθρώπου επάνω στον σταυρόν.
Ιω. 3,15 ἵνα πᾶς ὁ
πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
Ιω. 3,15 Και
τούτο, δια να μη καταδικασθή εις την αιωνίαν απώλειαν κανένας από εκείνους,
που θα πιστεύσουν εις αυτόν, αλλά να κερδήση και να έχη την αιώνιον ζωήν.
Ιω. 3,16 οὕτω γὰρ
ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς
ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
Ιω. 3,16 Διότι
τόσον πολύ ηγάπησεν ο Θεός τον βυθισμένον εις τας αμαρτίας κόσμον, ώστε
παρέδωκεν εις σταυρικόν θάνατον τον μονογενή του Υιόν· δια να μη καταδικασθή
εις την αιωνίαν απώλειαν κάθε ένας που θα πιστεύη εις αυτόν, αλλά να έχη
ζωήν αιώνιον.
Ιω. 3,17 οὐ γὰρ
ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ᾿
ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι᾿ αὐτοῦ.
Ιω. 3,17 Διότι
δεν έστειλεν ο Θεός τον Υιόν του στον κόσμον δια να κρίνη και καταδικάση τον
κόσμον, αλλά δια να σωθή ο κόσμος με την θυσίαν αυτού.
Ιω. 3,18 ὁ πιστεύων
εἰς αὐτὸν οὐ κρίνεται, ὁ δὲ μὴ πιστεύων ἤδη κέκριται, ὅτι μὴ πεπίστευκεν εἰς
τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.
Ιω. 3,18 Καθε
ένας που πιστεύει εις αυτόν, εις οποιοδήποτε έθνος και αν ανήκη, δεν
καταδικάζεται. Οποιος όμως δεν πιστεύει, έχει καταδικασθή από τώρα, ακριβώς
διότι δεν επίστεψε στο όνομα του μονογενούς Υιού του Θεού, και με την
απιστίαν του απέκλεισεν αυτός μόνος τον εαυτόν του από την σωτηρίαν.
Ιω. 3,19 αὕτη δέ
ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι
μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς· ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα.
Ιω. 3,19 Αυτή
δε είναι και η αιτία της καταδίκης των απίστων· ότι δηλαδή το φως, ο Υιός
του Θεού, ήλθεν στον κόσμον, αλλά οι άνθρωποι ηγάπησαν και έδωσαν μάλλον την
καρδιά τους στο σκοτάδι και όχι στο φως. Και τούτο, διότι τα έργα των ήσαν
πονηρά.
Ιω. 3,20 πᾶς γὰρ ὁ
φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ
ἔργα αὐτοῦ·
Ιω. 3,20 Διότι
κάθε ένας που αμετανοήτως πράττει έργα κακά και διεστραμμένα, αντιπαθεί και
αποστρέφεται το φως και δεν έρχεται στο φως, δια να μη φανερωθούν τα φαύλα
έργα του.
Ιω. 3,21 ὁ δὲ ποιῶν
τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα, ὅτι ἐν Θεῷ
ἐστιν εἰργασμένα.
Ιω. 3,21 Καθένας
δε που ζη και πράττει σύμφωνα με την αλήθειαν του Θεού, έρχεται στο φως,
πλησιάζει με εμπιστοσύνην στον Κυριον Ιησούν, δια να φανερωθή η ποιότης και
η αξία των έργων του, να πληροφορηθή δε και ο ίδιος ότι πράγματι αυτά έχουν
γίνει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού”.
|