ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης

Ο Ιωάννης πουθενά στο ευαγγέλιο του δεν αναφέρει το όνομα του, μας δίνει όμως αρκετές ενδείξεις για την ταυτότητα του. Ο χρόνος συγγραφής τοποθετείται στα τέλη του 1ου μ.Χ. αιώνα και ως τόπος συγγραφής γίνεται γενικώς αποδεκτή η Έφεσος.

Ο Ιωάννης γνώριζε τ' άλλα τρία Ευαγγέλια και γι' αυτό δεν ξαναδιηγείται όλα όσα εξιστορούνται σ' εκείνα. Προσθέτει άγνωστα σ' αυτά λεπτομέρειες και εμβαθύνει πιο πολύ στο νόημα των γεγονότων. Στο Ευαγγέλιό του βρίσκουμε λόγους και συζητήσεις του Ιησού σε μεγάλη έκταση.

Η αρχαία εκκλησιαστική παράδοση χαρακτηρίζει το ευαγγέλιο του Ιωάννη "πνευματικό", ενώ τα τρία πρώτα ευαγγέλια τα ονομάζει "σωματικά", κι αυτό γιατί στο τέταρτο ευαγγέλιο βρίσκει κανείς μια ατμόσφαιρα υψηλότερη και πνευματικότερη.

Στο ευαγγέλιο του Ιωάννη βλέπουμε τον Ιησού να ομιλεί ήρεμα προς τους πιστούς για την αγάπη του Θεού προς τον κόσμο, για την πίστη σ' αυτόν που απέστειλε ο Θεός για να σώσει τον κόσμο από το θάνατο και να του προσφέρει τη ζωή, και για την ελπίδα στην έλευση του Παρακλήτου. Το τέταρτο ευαγγέλιο δεν είναι  απλώς εξιστόρηση επεισοδίων από τη ζωή του Ιησού, αλλά έκφραση του βιώματος της Εκκλησίας που πιστεύει στο Χριστό. Είναι μαρτυρία της πίστεως της για το τι σήμαινε για τα μέλη της ο Χριστός κατά τα τέλη του 1ου μ.Χ. αιώνα. Έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Ιωάννης ομιλεί στο ευαγγέλιό του όχι ως μεμονωμένο άτομο αλλά ως εκπρόσωπος της Εκκλησίας απηχώντας σε κάθε βήμα την πίστη της.

Ο Ιωάννης παρουσιάζει στο ευαγγέλιο του τα εξής ιδιαίτερα γνωρίσματα που τον διαφοροποιούν από τους τρεις άλλους ευαγγελιστές: α) Δεν αναφέρει καμία από τις 50 και πλέον παραβολές του Ιησού, ούτε μεμονωμένα λόγια που ακολουθούν αλυσιδωτά το ένα μετά το άλλο, αλλά παραθέτει μακρούς λόγους του Ιησού με ενιαίο θέμα β) Η έκφραση "βασιλεία του Θεού" (ή "βασιλεία των ουρανών") δίνει εδώ τη θέση της στην έκφραση "αιώνια ζωή" ή απλώς "ζωή" που έχει το ίδιο νόημα, γ) Τονίζει ιδιαίτερα ο ευαγγελιστής ότι η "κρίσις" συντελείται ήδη στο παρόν ανάλογα με τη θέση που παίρνουν οι άνθρωποι απέναντι στην αποκάλυψη του Θεού στο πρόσωπο του Χριστού. δ) Τα χρονικά και γεωγραφικά πλαίσια της δράσης του Ιησού είναι ευρύτερα. ε) Από τα θαύματα των άλλων ευαγγελιστών ο Ιωάννης έχει μόνο δύο (πολλαπλασιασμός των άρτων και περίπατος πάνω στη λίμνη), ενώ παραδίδει μόνον αυτός πέντε άλλα θαύματα: η μετατροπή του νερού σε κρασί (2,1-12), η θεραπεία του γιου του αξιωματούχου (4,46-54), η θεραπεία του παράλυτου στην κολυμβήθρα της Βηθεσδά (5,1-11), η θεραπεία του τυφλού (9,1-40) και η ανάσταση του Λαζάρου (11,1-44). στ) Στους άλλους ευαγγελιστές η μεσσιανικότητα του Ιησού αποκαλύπτεται διαδοχικά και με πολλές προφυλάξεις. ζ) Στο τέταρτο ευαγγέλιο εξαρχής διακηρύσσεται η σάρκωση του Λόγου και η φανέρωση της "δόξας" του. Αποκορύφωμα αυτής της δόξας αποτελεί ο σταυρός, η ανάσταση και η επάνοδος του Ιησού στο Θεό Πατέρα. Τέλος η) στη διήγηση του πάθους απαντούν πληροφορίες μη διασωζόμενες από τα άλλα ευαγγέλια.