ΟΙ ΦΥΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

 

Η ΦΥΛΗ ΙΟΥΔΑ

 

Οι 12 φυλές του Ισραήλ

Οι απόγονοι του Ιούδα κατά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο αποτέλεσαν τη φυλή Ιούδα, η οποία απαριθμούσε 74.600 άντρες (Αριθμοί 1,24-25. 2,9). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 76.500 άντρες (Αριθμοί 26,18). Αρχηγός της φυλής Ιούδα την εποχή του Μωυσή, ήταν Ναασσών, γιος του Αμιναδάβ (Αριθμοί 2,3-4).

 

Η φυλή του Ιούδα διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο στη θρησκευτική ιστορία του περιούσιου λαού. Ο Ιακώβ όταν ευλόγησε τον Ιούδα, λίγο πριν το θάνατό του, προφήτευσε τη θέση που θα είχε απέναντι στ' αδέρφια του, λέγοντας πως η φυλή Ιούδα θα κρατούσε την πρώτη θέση απέναντι στις άλλες φυλές, από τις οποίες θα υμνηθεί και θα εγκωμιαστεί. Ακόμη ο Ιακώβ προφήτευσε ότι από τους απογόνους του θα προέλθει ο Μεσσίας, ο οποίος θα είναι η ελπίδα και η προσδοκία όλων των λαών (Γένεση 49,8-12). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Ιούδα, ας ενταχθεί και η φυλή αυτή στο λαό του Θεού και ότι οι άντρες της φυλής αυτής θα διοικούν το λαό και ο Κύριος θα είναι βοηθός του ενάντια στους εχθρούς του (Δευτερονόμιο 33,7).

 

Ο Ιησούς του Ναυή εξαίρεσε από τη διανομή της Χαναάν τη φυλή του Ιούδα, η οποία παρέμεινε εντός των ορίων της στη νότια Χαναάν (Ιησούς του Ναυή 18,5). Οι κυριότερες πόλεις της φυλής Ιούδα ήταν η Χεβρών, η Δαβίρ, η Λαχίς, η Ιεριμούθ, η Οδολλάμ, η Λεβνά, η Μακηδά, η Εφραθά (Βηθλεέμ), η Κιριάθ-Ιαρίμ, η Γάδηρα, η Θεκωέ, η Αζηκά, η Βαισούρ, η Γεδδώρ, η Ζιφ, η Θαμναθά, η Κάδης, η Κάρμηλος, η Κεϊλά (Ιησούς του Ναυή 15,20-63).

 

Μετά το θάνατο του Ιησού του Ναυή, οι φυλές του Ιούδα και του Συμεών, με τη βοήθεια του Κυρίου, εκστράτευσαν εναντίον των Χαναναίων και των Φερεζαίων, που είχαν απομείνει στα εδάφη τους.

Στη μάχη που έγινε στην πόλη Βεζέκ, οι Ισραηλίτες των φυλών Ιούδα και Συμεών, κατατρόπωσαν τους Χαναναίους και τους Φερεζαίους. Σκότωσαν 10.000 από αυτούς και αιχμαλώτισαν το βασιλιά Αδωνιβεζέκ, ο οποίος οδηγήθηκε στην Ιερουσαλήμ, όπου και πέθανε εκεί (Κριτές 1,1-7).

 

Η διαθήκη του Σινά καθιστούσε τις δώδεκα φυλές, λαό του Θεού, κληρονόμο των θεϊκών επαγγελιών. Μετά όμως την έκπτωση των φυλών του βορρά στο θρησκευτικό συγκρητισμό η διαθήκη του Σινά εκφράστηκε στη διαθήκη του Θεού με το Δαβίδ και τους απογόνους του και περιορίστηκε στη φυλή του Ιούδα που πήρε αποκλειστικά το όνομα Ισραήλ (εκλεκτός). Η φυλή του Ιούδα δεν ήταν δυνατό να αφανιστεί, γιατί από τους απογόνους του Δαβίδ θα προερχόταν ο Μεσσίας. Η απιστία κατά τα προφητικά κηρύγματα θα τιμωρηθεί αυστηρά αλλά πάντοτε θα παραμείνει ένα "κατάλοιπο". Απ' αυτό θα προέλθει ο νέος Ισραήλ, που θα εκπληρώσει τους όρους της διαθήκης του Σινά και θ' αφομοιωθεί στη βασιλεία του Μεσσία.

 

Από τη φυλή του Ιούδα είναι εκείνοι, που επιστρέφοντας από την αιχμαλωσία, οικοδομούν το Ναό, ξαναρχίζουν τη λατρεία και ανανεώνουν τη διαθήκη. Η νέα κοινότητα που σχηματίστηκε απ' αυτούς, είναι ο εκλεκτός Ισραήλ, πρόδρομος του νέου Ισραήλ. Ο Ναός είναι μοναδικός τόπος λατρείας του Θεού. Η καταστροφή του Ναού το 70 μ.Χ., ήταν σημείο ότι η αρχαία διαθήκη είχε λήξει και ο Μεσσίας είχε ήδη έρθει. Η φυλή του Ιούδα έχασε το πρωτείο της, γιατί με το Χριστό δεν υπάρχουν ούτε Ιουδαίοι, ούτε εθνικοί, αλλά μια νέα ανθρωπότητα, η Χριστιανική Εκκλησία.

 

Η Ιουδαία από το 6 μ.Χ. έγινε Ρωμαϊκή επαρχία. Την διοίκηση είχε ο Ρωμαίος επίτροπος με έδρα του το μεσογειακό λιμάνι της Καισάρειας. Ο πιο γνωστός απεσταλμένος ήταν ο Πόντιος Πιλάτος. Από το 41 ως το 44 μ.Χ. η Ιουδαία ήταν τμήμα του βασιλείου του Ηρώδη Αγρίππα Α', εγγονού του Ηρώδη.

 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΙΟΥΔΑ

 

Η ΦΥΛΗ ΡΟΥΒΗΝ

 

Οι απόγονοι του Ρουβήν κατά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο αποτέλεσαν τη φυλή Ρουβήν, η οποία απαριθμούσε 46.500 άντρες (Αριθμοί 1,20-21 και 2,10-11). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 43.730 άντρες (Αριθμοί 26,5-7). Χάρτης D6.

 

Όταν ο Ιακώβ λίγο πριν το θάνατό του, κάλεσε όλα τα παιδιά του για να τους πει τι θα συμβεί στο μέλλον και να τα ευλογήσει, για το Ρουβήν είπε ότι ήταν υπέροχος σε αξία και δύναμη, αλλά παρόλο που ήταν πρωτότοκος, δεν θα υπερισχύσει, γιατί με την πράξη του μόλυνε το στρώμα του πατέρα του (Γένεση 49,3-4). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Ρουβήν, ότι θα ζήσει και ποτέ δεν θα πεθάνει, και ότι θα είναι πολυάριθμοι οι απόγονοί του (Δευτερονόμιο 33,6).

 

Όταν οι Ισραηλίτες μπήκαν στη Χαναάν οι φυλές Ρουβήν, Γαδ και η μισή φυλή Μανασσή, έστειλαν 40.000 ελαφρώς οπλισμένους άντρες (Ιησούς του Ναυή 4,12-13). Οι απόγονοι του Ρουβήν, του Γαδ και της μισής του Μανασσή ήταν 44.700 άνδρες, πολύ ικανοί και ετοιμοπόλεμοι πολεμιστές, οι οποίοι έφεραν  ασπίδα και ξίφος και ήταν πολύ καλά εκπαιδευμένοι στο τόξο. Αυτοί κατά την εγκατάσταση στη Χαναάν πολέμησαν εναντίον των Αγαρηνών, των Ιτουραίων (Ιετουραίων), των Ναφισαίων και των Ναδαβαίων (Νοδαβαίων), τους οποίους, με τη βοήθεια του Κυρίου, τους νίκησαν και τους υπόταξαν (Α' Παραλειπομένων 5,18-22).

 

Μετά την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, η φυλή Ρουβήν εγκαταστάθηκε ανατολικά του Ιορδάνη, μεταξύ Αρνών και Γαλαάδ, γη που ήταν πλούσια σε βλάστηση (Αριθμοί 32,1-2). Οι απόγονοι του Ρουβήν, του Γαδ και η μισή φυλή Μανασσή επειδή είχαν πάρα πολλά κοπάδια ζήτησαν από το Μωυσή να πάρουν την περιοχή ανατολικά του Ιορδάνη, που είχε πολλούς βοσκότοπους. Ο Μωυσής συμφώνησε και έδωσε στις φυλές Γαδ και Ρουβήν, την περιοχή ανατολικά του Ιορδάνη. Ο όρος που έθεσε ο Μωυσής στις τρεις αυτές φυλές, ήταν, αφού εγκαταστήσουν εκεί τις γυναίκες και τα παιδιά, οι άντρες θα συμμετέχουν μαζί με τους άλλους Ισραηλίτες στις πολεμικές συγκρούσεις, μέχρις ότου καταληφθεί ολόκληρη η Χαναάν (Αριθμοί 32,1-42, Δευτερονόμιο 3,12-17. Ιησούς του Ναυή κεφ. 22). Μετά τη συμφωνία που έκαναν οι εκπρόσωποι της φυλής Ρουβήν με το Μωυσή, ξαναέχτισαν και οχύρωσαν τις πόλεις Εσεβών, Ελεάλη, Καριαθάμ, Βεελμεών και την Σεβαμά, οι οποίες κατοικούνταν από τους Μωαβίτες και τους Αμοραίους, τους οποίους νίκησαν, εξόντωσαν και κατέστρεψαν τις πόλεις τους. Εγκατέστησαν σ' αυτές τον άμαχο πληθυσμό και ακολούθησαν τους υπόλοιπους Ισραηλίτες, ώσπου να ολοκληρωθεί η κατάληψη όλης της Χαναάν (Αριθμοί 32,37-38).

Αργότερα, κατά τη διανομή της Χαναάν, ο Ιησούς του Ναυή επικύρωσε την περιοχή αυτή στις φυλές Γαδ, Ρουβήν και μισή Μανασσή (Ιησούς του Ναυή 18,7). Οι κυριότερες πόλεις της φυλής Ρουβήν ήταν η Δαιβών, η Βαμωθ-Βάαλ, η Βεελμών, η Ιασσά, η Ελεάλη, η Κεδημώθ, η Μεφαάθ, η Καριαθαΐμ, η Σεβαμά, η Βαιθ-Φογόρ, η Ασηδώθ, η Βαιθ-Ασειμώθ (Αριθμοί 32,37-38. Ιησούς του Ναυή 13,17-20).

 

Αλλά με τον καιρό, κατά την περίοδο των Κριτών, οι απόγονοι του Ρουβήν, του Γαδ και της μισής του Μανασσή δεν έμειναν πιστοί στον Θεό των προγόνων τους. Τον εγκατέλειψαν και πίστεψαν στους θεούς των λαών που κατοικούσαν πριν απ' αυτούς στη χώρα που εγκαταστάθηκαν. Έτσι ο Κύριος ξεσήκωσε εναντίον τους τον Φαλώχ και τον Θαγλαθφαλλασάρ (Τιγλάθ Πιλέσερ) και τους οδήγησαν στην αιχμαλωσία. Τους έφεραν στη Χαλάχ (Χελάχ), στη Χαβώρ και στον ποταμό Γωζάν (Α' Παραλειπομένων 5,25-26).

Την εποχή του βασιλιά Σαούλ οι Ρουβηνίτες έκαναν πόλεμο με τους γειτονικούς λαούς, κατά τον οποίο τους νίκησαν και εγκαταστάθηκαν σ' ολόκληρη την ανατολική πλευρά της Γαλαάδ, όπου κατοικούσαν εκείνοι (Α' Παραλειπομένων 5,10).

 

Οι Ρουβηνίτες λόγω της θέσης τους, ήταν οι πρώτοι που δέχονταν εξ ανατολών επιθέσεις, και για να προστατευτούν αυτοί και τα κοπάδια τους, έγιναν ένας ετοιμοπόλεμος και καλογυμνασμένος λαός (Α' Παραλειπομένων 5,18-19). Μαζί με τους Γαδίτες και το μισό της φυλής Μανασσή, έστειλαν 120.000 άντρες στη Χεβρών για να ενισχύσουν το βασιλιά Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 12,37-38). Οι Ρουβηνίτες λόγω της παρακοής τους στο θέλημα του Θεού, νικήθηκαν από το βασιλιά της Συρίας, Αζαήλ, όταν βασιλιάς στο βασίλειο του Ισραήλ ήταν ο Ιηού (Β' Βασιλέων 10,32-33).

 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΡΟΥΒΗΝ

 

Η ΦΥΛΗ ΣΥΜΕΩΝ

 

Η φυλή Συμεών, για το έγκλημα που έκανε ο Συμεών όταν εκδικήθηκε την αδερφή του τη Δείνα, πήρε ελάχιστο μερίδιο στη γη της Επαγγελίας και αυτό σε ορεινές και άγονες περιοχές, ανάμεσα στη φυλή του Ιούδα. Για τον ίδιο λόγο δεν έλαβε την ευλογία του Μωυσή όπως έγινε στα υπόλοιπα αδέρφια του (Δευτερονόμιο κεφ. 33). Χάρτης B7,8.

 

Η φυλή Συμεών, μετά την Έξοδο, κατά την καταμέτρησή της στην έρημο απαριθμούσε 59.300 άτομα που μπορούσαν να πολεμήσουν (Αριθμοί 1,22-23), αργότερα όμως λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, ο αριθμός αυτός έπεσε στους 22.200 άντρες (Αριθμοί 26,12-14), και αργότερα συγχωνεύτηκε με τη φυλή Ιούδα (Ιησούς του Ναυή 19,1-9. Γένεση 49,6-7). Ο Θεός όμως με την μακροθυμία Του την ανέδειξε πάλι (Ιεζεκιήλ 48,24, Αποκάλυψη 7,7).

 

Όταν έγινε η διανομή της Χαναάν, ο δεύτερος κλήρος έπεσε στη φυλή Συμεών. Η φυλή Συμεών πήρε τη γη που βρισκόταν στο μέσο της φυλής Ιούδα. Η περιοχή που πήρε η φυλή Ιούδα, επειδή ήταν μεγαλύτερη απ' όσο χρειαζόταν, γι' αυτό η περιοχή που βρισκόταν στη μέση της δόθηκε στη φυλή Συμεών (Ιησούς του Ναυή 19,9).

Η φυλή Συμεών εγκαταστάθηκε στα νότια της Γης Χαναάν, στις πόλεις που βρίσκονται γύρω από τη Βηρσαβεέ (Βεερ-Σεβά), Σαμαά, Μωλαδά, Βοασόμ, Ερμά (Χορμά), Σικελάγ (Σικλάγ) (Ιησούς του Ναυή 19,1-9. Α' Παραλειπομένων 4,28-33).

 

Μετά το θάνατο του Ιησού του Ναυή, οι φυλές του Ιούδα και του Συμεών, με τη βοήθεια του Κυρίου, εκστράτευσαν εναντίον των Χαναναίων και των Φερεζαίων, που είχαν απομείνει στα εδάφη τους.

Στη μάχη που έγινε στην πόλη Βεζέκ, οι Ισραηλίτες των φυλών Ιούδα και Συμεών, κατατρόπωσαν τους Χαναναίους και τους Φερεζαίους. Σκότωσαν 10.000 από αυτούς και αιχμαλώτισαν το βασιλιά Αδωνιβεζέκ, ο οποίος οδηγήθηκε στην Ιερουσαλήμ, όπου και πέθανε εκεί (Κριτές 1,1-7).

 

Την εποχή που ο Εζεκίας ήταν βασιλιάς του Ιούδα, οι άντρες της φυλής Συμεών κατέστρεψαν τις σκηνές των Μιναίων που κατοικούσαν στην περιοχή, έτσι ώστε να μην υπάρχει κανένα ίχνος τους στην ιστορία. Άλλοι πεντακόσιοι άντρες από τη φυλή Συμεών πήγαν στην ορεινή περιοχή της Εδώμ και αφού σκότωσαν τους Αμαληκίτες της περιοχής, εγκαταστάθηκαν εκεί (Α' Παραλειπομένων 4,41-43).

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΣΥΜΕΩΝ

 

Η ΦΥΛΗ ΛΕΥΪ

 

Οι Λευίτες, μετά την Έξοδο, αναδείχθηκαν στην έρημο ως ιερατική φυλή (Αριθμοί 3,5) και μετά την εγκατάστασή τους στη γη Χαναάν δεν είχαν δική τους περιοχή σαν φυλή, αλλά κατοικούσαν σε διάφορες πόλεις μεταξύ των άλλων φυλών (Αριθμοί 35,1-8, Ιησούς του Ναυή κεφ. 21).

 

Όταν ο Ιακώβ λίγο πριν το θάνατό του, κάλεσε όλα τα παιδιά του για να τους πει τι θα συμβεί στο μέλλον και να τα ευλογήσει, για το Λευί και τον Συμεών μίλησε για τα δεινά που θα συνέβαιναν στους απογόνους τους (Γένεση 49,5-7). Παρόλο αυτά οι απόγονοί του ευλογήθηκαν από το Θεό μέσω του Μωϋσή (Δευτερονόμιο 33,8-11). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Λευΐ, ότι τον απόγονό της τον Ααρών εμπιστεύτηκε ο Κύριος το βαθμό του αρχιερέα και ότι η φυλή αυτή φύλαξε τα λόγια και τη διαθήκη του Κυρίου και θα είναι η φυλή που θα διδάξει τους Ισραηλίτες το Νόμο του Κυρίου και αυτή που θα βάζει το ιερό θυμίαμα στο θυσιαστήριο του Κυρίου (Δευτερονόμιο 33,8-11).

 

Όσοι ανήκαν στη φυλή Λευΐ δεν απογράφτηκαν μαζί με τους άλλους Ισραηλίτες, κατά το δεύτερο χρόνο της Εξόδου στο όρος Σινά, επειδή ο Κύριος τους ανέθεσε να φροντίζουν τη Σκηνή του Μαρτυρίου, τα σκεύη της και όλα όσα υπήρχαν σ' αυτήν. Σύμφωνα όμως με εντολή του Κυρίου, απογράφηκαν λίγο αργότερα και στην απογραφή πήραν μέρος όλα τα αρσενικά παιδιά της φυλής Λευΐ από ενός μηνός και πάνω. Σύμφωνα με την απογραφή οι Λευίτες ήταν 22.000 άτομα (Αριθμοί 3,14-39). Οι Λευίτες που ήταν από 25-50 ετών και που μπορούσαν να προσφέρουν υπηρεσία στη Σκηνή του Μαρτυρίου ήταν 8. 580 άντρες (Αριθμοί 4,47-48). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή Λευΐ απαριθμούσε 23.000 άντρες (Αριθμοί 26,62).

 

Οι Λευίτες ήταν οι φύλακες της Σκηνής του Μαρτυρίου. Αυτοί μετέφεραν την Κιβωτό της Διαθήκης, τη Σκηνή του Μαρτυρίου και τα σκεύη της, υπηρετούσαν σ' αυτήν και κατασκήνωναν γύρω απ' αυτήν. Όταν η Σκηνή του Μαρτυρίου μετακινούνταν, οι Λευίτες τη έλυναν και όταν κατασκήνωναν κάπου, οι Λευίτες την έστηναν. Οποιοσδήποτε άλλος πλησίαζε τιμωρούνταν με θάνατο από τον Κύριο (Αριθμοί 1,47-54. 2,33. κεφ. 4, Δευτερονόμιο 10,8. Α' Παραλειπομένων 15,2-27). Οι Λευίτες αρχικά ήταν βοηθοί του Ααρών και των γιων του, και αργότερα ήταν βοηθοί των ιερέων. Ο Κύριος τους διάλεξε μέσα απ' όλο το λαό για να τον υπηρετούν και ανήκαν σ' Αυτόν (Αριθμοί 3,5-13. Δευτερονόμιο 10,8). Επειδή οι Λευίτες ήταν στην υπηρεσία του Κυρίου, δεν απέκτησαν γη και κληρονομικό μερίδιο, όπως οι άλλοι Ισραηλίτες, αλλά ο ίδιος ο Κύριος ήταν η κληρονομιά τους (Δευτερονόμιο 10,9. Δευτερονόμιο 18,1-2).

 

Η οικογένεια του Γηρσών (Γεδσών) κατά την απογραφή στην έρημο του Σινά είχε 7.500 άνδρες, ηλικίας ενός μηνός και πάνω. Οι Γηρσωνίτες ανέλαβαν την υποχρέωση να φροντίζουν τη Σκηνή και τον περίβολο, τα καλύμματά της, το παραπέτασμα της εισόδου, τα παραπετάσματα της αυλής και το παραπέτασμα της εισόδου της αυλής, καθώς και όλα τα σχοινιά που ήταν απαραίτητα για το στήσιμο της Σκηνής (Αριθμοί 3,20-26). Οι Γηρσωνίτες που ήταν από 25-50 ετών και που μπορούσαν να προσφέρουν υπηρεσία στη Σκηνή του Μαρτυρίου ήταν 2. 630 άντρες (Αριθμοί 3,38-41).

 

Η οικογένεια του Καάθ κατά την απογραφή στην έρημο του Σινά είχε 8.600 άνδρες, ηλικίας ενός μηνός και πάνω. Οι Κααθίτες στρατοπέδευαν νότια της Σκηνής του Μαρτυρίου. Οι Κααθίτες ανέλαβαν την υποχρέωση να φρουρούν τα ιερά αντικείμενα της Σκηνής του Μαρτυρίου. Είχαν ως καθήκον να φροντίζουν την Κιβωτό της Διαθήκης, την Τράπεζα της Προθέσεως, την Επτάφωτη λυχνία, τα θυσιαστήρια και όλα τα ιερά σκεύη του αγιαστηρίου (Αριθμοί 3,27-31). Οι Κααθίτες που ήταν από 25-50 ετών και που μπορούσαν να προσφέρουν υπηρεσία στη Σκηνή του Μαρτυρίου ήταν 2. 750 άντρες (Αριθμοί 3,34-37).

 

Η οικογένεια του Μεραρί κατά την απογραφή στην έρημο του Σινά είχε 6.050 άνδρες, ηλικίας ενός μηνός και πάνω. Οι Μεραρίτες στρατοπέδευαν βόρεια της Σκηνής του Μαρτυρίου. Οι Μεραρίτες ανέλαβαν την υποχρέωση να φυλάνε και να φροντίζουν τα κιονόκρανα της Σκηνής του Μαρτυρίου, τις δοκούς της, τους στύλους της, τις βάσεις τους και όλα τα εξαρτήματά τους, τους στύλους της αυλής, τις βάσεις τους, τους πασσάλους και τα σχοινιά τους (Αριθμοί 3,33-37). Οι Μεραρίτες που ήταν από 25-50 ετών και που μπορούσαν να προσφέρουν υπηρεσία στη Σκηνή του Μαρτυρίου ήταν 3. 200 άντρες (Αριθμοί 3,42-45).

 

Η φυλή Λευΐ, για το έγκλημα που έκανε ο Λευΐ μαζί με τον Συμεών, όταν εκδικήθηκε την αδερφή του τη Δείνα, παρόλο που ευλογήθηκε από το Θεό μέσω του Μωϋσή στα ιερατικά καθήκοντα, διαμοιράστηκε όμως σύμφωνα με την πρόβλεψη του Ιακώβ ανάμεσα στις άλλες φυλές (Δευτερονόμιο 33,8-11. Γένεση 49,6-7).

 

Στην κοιλάδα της Μωάβ, κοντά στον Ιορδάνη, ο Κύριος όρισε στον Μωυσή ποιο θα ήταν το μερίδιο των Λευιτών από τη γη Χαναάν. Ο Ιησούς του Ναυή τους εξαίρεσε από τη διανομή της Χαναάν και δεν πήραν μερίδιο, γιατί το μερίδιο τους περιορίζονταν στα ιερατικά τους καθήκοντα προς τον Κύριο. Έτσι οι Λευίτες δεν είχαν δική τους γη, αλλά ζούσαν ανάμεσα στους άλλους Ισραηλίτες (Ιησούς του Ναυή 13,14. 18,7). Έτσι οι Λευίτες έπαιρναν 48 πόλεις, και η κάθε φυλή ανάλογα με την έκτασή της θα έδινε και τον αριθμό των πόλεων (Αριθμοί 35,1-8).

 

Μετά την αποπεράτωση του Ναού οι Λευίτες είχαν αναλάβει την επιστασία των πυλών του Ναού καθώς και την εποπτεία των οικονομικών και των θησαυρών του (Α' Παραλειπομένων 9,23-28). Μερικοί από αυτούς παρασκεύαζαν τους άρτους της προθέσεως για να είναι έτοιμοι το Σάββατο. Κάποιοι άλλοι ασχολούνταν με τη μουσική και τη χορωδία (Α' Παραλειπομένων 9,29-34).

Η υπηρεσία τους κρατούσε από το 25ο ως το 50ο έτος (Αριθμοί 8,24-25), και μετά από αυτό αναλάμβαναν βοηθητικές υπηρεσίες. Τέλος εκτός από τις υπηρεσίες στο Ναό ήταν επιφορτισμένοι με τη διδασκαλία και την τήρηση του Νόμου (Λευιτικό 10,11. Δευτερονόμιο 17,18 και 31,9-13 και 33,10).

 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΛΕΥΪ

 

Η ΦΥΛΗ ΔΑΝ

 

Κατά την αποχώρηση των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο η φυλή Δαν απαριθμούσε 62.700 άντρες (Αριθμοί 1,38-39). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 64.400 (Αριθμοί 26,47). Χάρτης D2.

 

Όταν ο Ιακώβ, λίγο πριν το θάνατό του, είχε καλέσει τα παιδιά του για να τους ευλογήσει και να τους αναγγείλει τι θα συνέβαινε στο μέλλον, προφήτευσε ότι η φυλή του Δαν θα κυβερνήσει τον ισραηλιτικό λαό και τον χαρακτήρισε σαν "φίδι" που παραμονεύει στο δρόμο να δαγκώσει το πόδι του αλόγου για να τσιμπήσει τον αναβάτη του, ώστε τα θύματά του να περιμένουν τη σωτηρία από τον Κύριο (Γένεση 49,16-18). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Δαν, ότι είναι ένα μικρό λιοντάρι, που εξορμάει από τη Βασάν (Δευτερονόμιο 33,22).

 

Όταν έγινε η διανομή της Χαναάν, ο έβδομος κλήρος έπεσε στη φυλή Δαν (Ιησούς του Ναυή 19,40). Η φυλή Δαν πήρε αρχικά την περιοχή που επεκτεινόταν στη νότια Παλαιστίνη, στην περιοχή της Ιόππης και της Ακκαρών (Ιησούς του Ναυή 19,40-46).

Η φυλή Δαν κατά την εγκατάστασή της στη Χαναάν, δεν καταδίωξε τους Αμορραίους, οι οποίοι πίεζαν συνεχώς τους Ισραηλίτες που κατοικούσαν στην ορεινή περιοχή και δεν τους άφηναν να κατεβαίνουν στην πεδιάδα. Έτσι η φυλή Δαν μετά την εκδίωξή της από τους Αμορραίους, πήγαν προς το Βορρά, βόρεια της λίμνης Γεννησαρέτ, και κατέλαβαν την πόλη Λαχίς. Οι Ισραηλίτες εξόντωσαν όλους τους κατοίκους της, εγκαταστάθηκαν μόνιμα σ' αυτή και την ονόμασαν Λασενδάκ (Λαϊσά Δαν, Λαΐς, Λεσέμ) (Ιησούς του Ναυή 19,47-48).

 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΔΑΝ

 

Η ΦΥΛΗ ΝΕΦΘΑΛΕΙΜ (ΝΕΦΘΑΛΙ)

 

Η φυλή Νεφθαλείμ, μετά την Έξοδο από την Αίγυπτο, κατά την καταμέτρησή της στο Σινά απαριθμούσε 53.400 πολεμιστές (Αριθμοί 1,42-43. 2,30). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 40.300 (Αριθμοί 26,50). Χάρτης C2,3.

 

Όταν ο Ιακώβ, λίγο πριν το θάνατό του, είχε καλέσει τα παιδιά του για να τους ευλογήσει και να τους αναγγείλει τι θα συνέβαινε στο μέλλον, προφήτευσε ότι από τα εδάφη που θα κατοικήσει η φυλή του Νεφθαλείμ, θα προκύψουν ωραία βλαστάρια με ωραίους καρπούς (Γένεση 49,21). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Νεφθαλείμ, ότι είναι γεμάτη από τις ευλογίες του Κυρίου και ότι πάρει ως κληρονομιά τις περιοχές προς τη θάλασσα και προς το νότο (Δευτερονόμιο 33,23).

 

Όταν έγινε η διανομή της Χαναάν, ο έκτος κλήρος έπεσε στη φυλή Νεφθαλείμ (Νεφθαλί) (Ιησούς του Ναυή 19,32). Στη γη της Επαγγελίας κατοίκησε σε εύφορη περιοχή της Παλαιστίνης, βορειοδυτικά της λίμνης Γενησαρέτ. Οι κυριότερες πόλεις της φυλής Νεφθαλείμ ήταν η Ασώρ, η Κάδης (Κάδες), η Μαρών, η Κιννέρεθ, η Αρμαΐθ, η Δακέθ και η Ωμαθά.

 

Από τη φυλή Νεφθαλί ήρθαν στη Σικλάγ για να βοηθήσουν το Δαβίδ, 1.000 αρχηγοί μαζί με 37.000 ασπιδοφόρους και λογχοφόρους (Α' Παραλειπομένων 12,34).

Ο Ιησούς Χριστός κατοίκησε κοντά στη Νεφθαλείμ και έτσι εκπληρώθηκε η σχετική προφητεία του Ησαΐα (Ησαΐας 9,1-2 ή 8,23, Ματθαίος 4,14-16).

 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΝΕΦΘΑΛΕΙΜ

 

Η ΦΥΛΗ ΓΑΔ

 

Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι όταν η φυλή Γαδ έφυγε από την Αίγυπτο απαριθμούσε κατά την πρώτη απογραφή 45.650 άτομα (Αριθμοί 1,36-37). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 40.500 (Αριθμοί 26,27). Χάρτης D7.

 

Όταν ο Ιακώβ, λίγο πριν το θάνατό του, είχε καλέσει τα παιδιά του για να τους ευλογήσει και να τους αναγγείλει τι θα συνέβαινε στο μέλλον, προφήτευσε ότι ληστρικοί λαοί θα επιτεθούν εναντίον των απογόνων του Γαδ και ότι αυτοί θα τους καταδιώξουν (Γένεση 49,19). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Γαδ, ότι είναι σαν το λιοντάρι που αναπαύεται, έτοιμο να ξεσχίσει τους εχθρούς του. Ακόμη ότι είναι ευλογημένος γιατί πήρε την καλύτερη και εύπορη περιοχή ανατολικά του Ιορδάνη  (Δευτερονόμιο 33,20-21).

 

Οι απόγονοι του Ρουβήν, του Γαδ και η μισή φυλή Μανασσή επειδή είχαν πάρα πολλά κοπάδια ζήτησαν από το Μωυσή να πάρουν την περιοχή ανατολικά του Ιορδάνη, που είχε πολλούς βοσκότοπους, εκεί που άλλοτε ήταν τα βασίλεια του Σηών και του Ωγ, που ήταν οι βασιλιάδες των Αμορραίων και της Βασάν (Δευτερονόμιο 29,6-7. Ιησούς του Ναυή 12,6). Ο Μωυσής συμφώνησε και έδωσε στις φυλές Γαδ και Ρουβήν, την περιοχή ανατολικά του Ιορδάνη, με τον όρο όμως αφού εγκαταστήσουν εκεί τις γυναίκες και τα παιδιά, οι άντρες θα συμμετέχουν μαζί με τους άλλους Ισραηλίτες στις πολεμικές συγκρούσεις, μέχρις ότου καταληφθεί ολόκληρη η Χαναάν (Αριθμοί 32,1-42, Δευτερονόμιο 3,12-13). Όταν οι Ισραηλίτες μπήκαν στη Χαναάν οι φυλές Ρουβήν, Γαδ και η μισή φυλή Μανασσή, έστειλαν 40.000 ελαφρώς οπλισμένους άντρες (Ιησούς του Ναυή 4,12-13).

 

Κατά τη διανομή της γης Χαναάν από τους Ισραηλίτες ο Γαδ πήρε μια στενή λωρίδα στις ανατολικές όχθες του Ιορδάνη, από το χείμαρρο Ιαβόκ μέχρι τη λίμνη Γεννησαρέτ (Αριθμοί 32,34-36). Οι κυριότερες πόλεις της φυλής Γαδ ήταν η Εσεβών, η Ιαζήρ, η Μαχαναΐμ (Μααναΐν), η Σοκχώθ, η Βαιθ-Αράν (Βαιθαράμ), η Βαιθ-Νιμρά (Βανθαναβρά), η Σαφών (Σαφάν), η Ραμώθ.

 

Οι απόγονοι του Ρουβήν, του Γαδ και της μισής του Μανασσή ήταν 44.700 άνδρες, πολύ ικανοί και ετοιμοπόλεμοι πολεμιστές, οι οποίοι έφεραν  ασπίδα και ξίφος και ήταν πολύ καλά εκπαιδευμένοι στο τόξο. Αυτοί κατά την εγκατάσταση στη Χαναάν πολέμησαν εναντίον των Αγαρηνών, των Ιτουραίων (Ιετουραίων), των Ναφισαίων και των Ναδαβαίων (Νοδαβαίων), τους οποίους, με τη βοήθεια του Κυρίου, τους νίκησαν και τους υπόταξαν (Α' Παραλειπομένων 5,18-22).

 

Αλλά με τον καιρό οι απόγονοι του Ρουβήν, του Γαδ και της μισής του Μανασσή δεν έμειναν πιστοί στον Θεό των προγόνων τους. Τον εγκατέλειψαν και πίστεψαν στους θεούς των λαών που κατοικούσαν πριν απ' αυτούς στη χώρα που εγκαταστάθηκαν. Έτσι ο Κύριος ξεσήκωσε εναντίον τους τον Φαλώχ και τον Θαγλαθφαλλασάρ (Τιγλάθ Πιλέσερ) και τους οδήγησαν στην αιχμαλωσία. Τους έφεραν στη Χαλάχ (Χελάχ), στη Χαβώρ και στον ποταμό Γωζάν (Α' Παραλειπομένων 5,25-26).

 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΓΑΔ

 

Η ΦΥΛΗ ΑΣΗΡ

 

Η φυλή του Ασήρ μετά την έξοδο από την Αίγυπτο απαριθμούσε σύμφωνα με την απογραφή που έγινε στο Σινά, 41.500 άνδρες (Αριθμοί 1,40-41). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 43.400 (Αριθμοί 26,31). Οι πολεμιστές της φυλής Ασήρ ανερχόταν σε 26.000 άνδρες (Α' Παραλειπομένων 7,40). Από τη φυλή Ασήρ καταγόταν και η προφήτισσα Άννα (Λουκάς 2,36). Χάρτης BC-2,3.

 

Όταν ο Ιακώβ, λίγο πριν το θάνατό του, είχε καλέσει τα παιδιά του για να τους ευλογήσει και να τους αναγγείλει τι θα συνέβαινε στο μέλλον, προφήτευσε ότι στα εδάφη που θα κατοικήσουν οι απόγονοι του Ασήρ, η τροφή θα είναι πλούσια και η γη θα προσφέρει βασιλικά φαγητά (Γένεση 49,20). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Ασήρ, ότι η πιο ευλογημένη, ευνοούμενη και αγαπημένη μεταξύ των άλλων φυλών και η περιοχή του θα είναι πλούσια σε ελαιόδεντρα. Τα υποδήματά του θα είναι από χαλκό και σίδερο, και η δύναμή του θα είναι παντοτινή (Δευτερονόμιο 33,24-25).

 

Όταν έγινε η διανομή της Χαναάν, ο πέμπτος κλήρος έπεσε στη φυλή Ασήρ (Ιησούς του Ναυή 19,24). Τα όρια της φυλής Ασήρ εκτείνονταν από το όρος Κάρμηλος και έφταναν βόρεια μέχρι τη Σιδώνα και την Τύρο. Μεγάλες πόλεις της φυλής Ασήρ ήταν η Ραμά, η Αφέκ κ.α.

 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΑΣΗΡ

 

Η ΦΥΛΗ ΙΣΣΑΧΑΡ

 

Η φυλή Ισσάχαρ, μετά την Έξοδο, κατά την απογραφή της στην έρημο απαριθμούσε 54.400 άντρες (Αριθμοί 1,26-27). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 64.400 (Αριθμοί 26,21) και κατά την απογραφή επί ημερών Δαβίδ σε 87.000 (Α' Παραλειπομένων 7,5). Χάρτης CD4.

 

Οι απόγονοι του Ισσάχαρ ήταν άνδρες γενναίοι και τις ημέρες του Δαβίδ οι απόγονοι του Θωλά, μια από τις πατριαρχικές οικογένειες της φυλής Ισσάχαρ αριθμούσε 22.600. Οι απόγονοι του Οζί είχαν τόσο μεγάλες οικογένειες, ώστε μπορούσαν άνετα να διαθέσουν 36.000 ετοιμοπόλεμους άνδρες. Όλες μαζί οι οικογένειες της φυλής Ισσάχαρ, σύμφωνα με τους γενεαλογικούς καταλόγους, απαριθμούσαν 87.000 ετοιμοπόλεμους άντρες (Α' Παραλειπομένων 7,2-5).

 

Ο Ιακώβ όταν ευλόγησε τον Ισσάχαρ, λίγο πριν το θάνατό του, προφήτευσε ότι οι απόγονοί του θα ασχοληθούν με τη γεωργική ζωή (Γένεση 49,14-15). Από τη φυλή Ισσάχαρ ήταν οι προφήτες Δεββόρα και Βαράκ, ο κριτής Θωλά (Κριτές 10,1) και ο βασιλιάς Βαασά (Α' Βασιλέων 15,27). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Ισσάχαρ, ότι θα ευφραίνεται τις σκηνές του και ότι μαζί με τη φυλή Ζαβουλών θα νικήσουν και θα καταστρέψουν πολλούς εχθρικούς λαούς και ότι στα μέρη τους θα προσφέρουν θυσίες δικαιοσύνης στον Κύριο και θα απολαμβάνουν τον πλούτο της θάλασσας και το εμπόριο (Δευτερονόμιο 33,18-19).

 

Όταν έγινε η διανομή της Χαναάν, ο τέταρτος κλήρος έπεσε στη φυλή Ισσάχαρ (Ιησούς του Ναυή 19,17). Τα όρια της φυλής Ισσάχαρ ξεκινούσαν από το Γαιθβώρ (Θαβώρ) και κατέληγαν στον Ιορδάνη ποταμό (Ιησούς του Ναυή 19,22-23). Μεγάλες πόλεις της φυλής Ισσάχαρ ήταν η Ιαζήλ, η Αναχερέθ, η Δαβιρών κ.α.

 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΙΣΣΑΧΑΡ

 

Η ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ

 

Οι απόγονοι του Ζαβουλών, μετά την Έξοδο, κατά την πορεία τους στην έρημο Σινά απαριθμούσαν 57.400 άτομα (Αριθμοί 1,28-29). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 60.500 άντρες (Αριθμοί 26,23). Χάρτης C3,4.

 

Ο Ιακώβ όταν ευλόγησε τον Ζαβουλών, λίγο πριν το θάνατό του, προφήτευσε ότι οι απόγονοί του θα κατοικήσουν τα παραλιακά μέρη κοντά στη Σιδώνα (Γένεση 49,13). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Ζαβουλών, ότι θα ευφραίνεται τα ταξίδια του και τις συναλλαγές του με τους άλλους λαούς, και ότι μαζί με τη φυλή Ζαβουλών θα νικήσουν και θα καταστρέψουν πολλούς εχθρικούς λαούς και ότι στα μέρη τους θα προσφέρουν θυσίες δικαιοσύνης στον Κύριο και θα απολαμβάνουν τον πλούτο της θάλασσας και το εμπόριο (Δευτερονόμιο 33,18-19).

 

Όταν έγινε η διανομή της Χαναάν, ο τρίτος κλήρος έπεσε στη φυλή Ζαβουλών (Ιησούς του Ναυή 19,10). Στη γη της Επαγγελίας κατέλαβαν την παράλια περιοχή από τη Μεσόγειο θάλασσα προς τον Κάρμηλο, μέχρι τη λίμνη Γενησαρέτ (Ιησούς του Ναυή 19,10-16). Μεγάλες πόλεις της φυλής Ζαβουλών ήταν η Ιοκνεάμ, η Συμοών κ.α.

 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΖΑΒΟΥΛΩΝ
 

Η ΦΥΛΗ ΒΕΝΙΑΜΙΝ

 

Οι απόγονοι του Βενιαμίν κατά την Έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο αποτέλεσαν τη φυλή Βενιαμίν, η οποία απαριθμούσε 35.400 άντρες (Αριθμοί 1,34-35. 2,10-11). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 35.500 άντρες (Αριθμοί 26,45). Χάρτης C6.

 

Όταν ο Ιακώβ, λίγο πριν το θάνατό του, είχε καλέσει τα παιδιά του για να τους ευλογήσει και να τους αναγγείλει τι θα συνέβαινε στο μέλλον, προφήτευσε ότι οι απόγονοί του Βενιαμίν θα είναι σαν λύκοι αρπακτικοί που το πρωί τρώνε τη λεία τους και το βράδυ μοιράζουν το θήραμά τους (Γένεση 49,27). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τη φυλή Βενιαμίν, ότι η αγαπημένη αυτή φυλή του Κυρίου, θα κατοικεί με ασφάλεια κοντά του και ο Κύριος θα τον προστατεύει, και ότι ανάμεσα στη φυλή αυτή ο Κύριος θ' αναπαύεται (Δευτερονόμιο 33,12).

 

Μετά την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, ο πρώτος κλήρος έπεσε στη φυλή Βενιαμίν, η οποία εγκαταστάθηκε ανάμεσα στα εδάφη της φυλής Ιούδα και των φυλών Εφραίμ και Μανασσή (Ιησούς του Ναυή 18,11). Οι κυριότερες πόλεις της φυλής Βενιαμίν ήταν η Ιεβούς (Ιερουσαλήμ), η Ιεριχώ, η Γαβαά και η Γαβαών, η Κεφιρά, η Ραμά, η Μισπά (Ιησούς του Ναυή 18,21-28).

 

Οι απόγονοι του Βενιαμίν, ήταν αρχηγοί των αντίστοιχων πατριαρχικών οικογενειών και ήταν άνδρες γενναίοι. Οι απόγονοι του Βαλά, του πρωτότοκου γιου του Βενιαμίν ανερχόταν 22.034, οι απόγονοι του Βαχίρ, του δεύτερου γιου του Βενιαμίν ανερχόταν 20.200, οι απόγονοι του Ιαδιήλ, του τρίτου γιου του Βενιαμίν ανερχόταν 17.200 (Α' Παραλειπομένων 7,7. 7,9. 7,11).

 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΒΕΝΙΑΜΙΝ

 

Η ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ

 

Οι απόγονοι της φυλής Εφραίμ, μετά την Έξοδο, κατά την πορεία τους στην έρημο Σινά απαριθμούσαν 40.500 άτομα (Αριθμοί 1,30-31). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 32.500 άντρες (Αριθμοί 26,41). Στη γη της Επαγγελίας κατέλαβαν την κεντρική περιοχή της Παλαιστίνης, βόρεια της φυλής Ιούδα και νότια της φυλής Μανασσή (Ιησούς του Ναυή 16,1-8). Χάρτης BC-5,6.

 

Όταν ο Ιακώβ είχε καλέσει τα παιδιά του για να τους ευλογήσει και να τους αναγγείλει τι θα συνέβαινε στο μέλλον, οι ευλογίες του ήταν πλούσιες για τους απογόνους του Ιωσήφ και προφήτευσε ότι εναντίον τους, πονηροί και πολεμοχαρείς άνθρωποι θα τους φθονήσουν και θα τους μισήσουν, αλλά όλες τους οι κινήσεις θα παραλύσουν από τη δύναμη του παντοδύναμου Θεού (Γένεση 49,22-26). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τις φυλές Μανασσή και Εφραίμ, ότι ευλογημένη και πλούσια θα είναι η γη των φυλών αυτών και ότι η δύναμή τους θα είναι σαν του ταύρου που με τα κέρατά του θα καταβάλλει τους εχθρούς του (Δευτερονόμιο 33,13-17).

 

Ο Ιησούς του Ναυή εξαίρεσε από τη διανομή της Χαναάν, τις φυλές του Μανασσή και του Εφραίμ, οι οποίες παρέμειναν στην περιοχή τους στα βόρεια (Ιησούς του Ναυή 18,5). Κατά την εγκατάστασή τους στη Χαναάν οι απόγονοι του Εφραίμ, εγκαταστάθηκαν στη Βαιθήλ, στη Νοαράν, στη Γαζέρ, στη Συχέμ, στη Γαιάν και στις πόλεις γύρω από αυτές (Α' Παραλειπομένων 7,28). Άλλες πόλεις της φυλής Εφραίμ ήταν η Γάϊ, τα Γάλγαλα. Η φυλή του Εφραίμ πήρε και πόλεις που κληρονόμησε η φυλή Μανασσή.

Η φυλή του Εφραίμ κατά την εγκατάστασή της στη γη Χαναάν, αρχικά δεν εξολόθρευσε τους Χαναναίους που κατοικούσαν στη Γαζέρ, οι οποίοι ζούσαν ανάμεσα στους Ισραηλίτες μέχρι που ο Φαραώ, την εποχή του Σολομώντα, εκστράτευσε εναντίον της φυλής Εφραίμ, την οποία κατέλαβε και κατέκαψε, ενώ τους Χαναναίους και τους Φερεζαίους που κατοικούσαν στη Γαζέρ τους φόνευσε (Ιησούς του Ναυή 16,9-10). Η φυλή Εφραίμ, λίγο καιρό αργότερα μετά την εγκατάστασή της στη Χαναάν, υπέταξε και έκανε φόρου υποτελείς τους Αμορραίους που κατοικούσαν στις πρώην πόλεις της φυλής Δαν, Ελώμ και Σαλαμίν (Ιησούς του Ναυή 19,47-48).

 

Στην ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ βρίσκονταν οι ιεροί λατρευτικοί τόποι Μπεττέρ και Σηλώ, για τους οποίους έγιναν πολλές διενέξεις, ανάμεσα στις φυλές του Ισραήλ, για την κατοχή τους. Στην Σηλώ βρισκόταν για μεγάλο διάστημα η Κιβωτός της Διαθήκης και η Σκηνή του Μαρτυρίου.

 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ

 

Η ΦΥΛΗ ΜΑΝΑΣΣΗ

 

Οι απόγονοι της φυλής Μανασσή, μετά την Έξοδο, κατά την πορεία τους στην έρημο Σινά απαριθμούσαν 32.200 άτομα (Αριθμοί 1,33). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 52.700 άντρες (Αριθμοί 26,38). Στη γη της Επαγγελίας η φυλή Μανασσή χωρίστηκε στα δύο. Χάρτης BCD-4,5.

 

Λίγο καιρό αργότερα, όταν ο Ιακώβ είχε καλέσει τα παιδιά του για να τους ευλογήσει και να τους αναγγείλει τι θα συνέβαινε στο μέλλον, οι ευλογίες του ήταν πλούσιες για τους απογόνους του Ιωσήφ και προφήτευσε ότι εναντίον τους, πονηροί και πολεμοχαρείς άνθρωποι θα τους φθονήσουν και θα τους μισήσουν, αλλά όλες τους οι κινήσεις θα παραλύσουν από τη δύναμη του παντοδύναμου Θεού (Γένεση 49,22-26). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τις φυλές Μανασσή και Εφραίμ, ότι ευλογημένη και πλούσια θα είναι η γη των φυλών αυτών και ότι η δύναμή τους θα είναι σαν του ταύρου που με τα κέρατά του θα καταβάλλει τους εχθρούς του (Δευτερονόμιο 33,13-17).

 

Οι απόγονοι του Ρουβήν, του Γαδ και η μισή φυλή Μανασσή επειδή είχαν πάρα πολλά κοπάδια ζήτησαν από το Μωυσή να πάρουν την περιοχή ανατολικά του Ιορδάνη, που είχε πολλούς βοσκότοπους, εκεί που άλλοτε ήταν τα βασίλεια του Σηών και του Ωγ, που ήταν οι βασιλιάδες των Αμορραίων και της Βασάν (Δευτερονόμιο 29,6-7. Ιησούς του Ναυή 12,6). Ο Μωυσής συμφώνησε και έδωσε στις φυλές Γαδ και Ρουβήν, την περιοχή ανατολικά του Ιορδάνη, με τον όρο όμως αφού εγκαταστήσουν εκεί τις γυναίκες και τα παιδιά, οι άντρες θα συμμετέχουν μαζί με τους άλλους Ισραηλίτες στις πολεμικές συγκρούσεις, μέχρις ότου καταληφθεί ολόκληρη η Χαναάν (Αριθμοί 32,1-42, Δευτερονόμιο 3,12-13. Ιησούς του Ναυή κεφ. 22). Όταν οι Ισραηλίτες μπήκαν στη Χαναάν οι φυλές Ρουβήν, Γαδ και η μισή φυλή Μανασσή, έστειλαν 40.000 ελαφρώς οπλισμένους άντρες (Ιησούς του Ναυή 4,12-13).

 

Ο Μωυσής έδωσε στη μισή φυλή Μανασσή την περιοχή της Βασάν (Αριθμοί 32,33. Δευτερονόμιο 4,41-43. Ιησούς του Ναυή 22,7. Α' Παραλειπομένων 5,23). Η μισή φυλή κατέλαβε την περιοχή ανατολικά του Ιορδάνη και η άλλη μισή δυτικά του Ιορδάνη ως τη Μεσόγειο θάλασσα (Ιησούς του Ναυή 19,10-16). Τα όρια της μισής φυλής Μανασσή περιλάμβαναν όλη τη Βασάν, που άλλοτε ήταν το βασίλειο του Ωγ και τη μισή Γαλαάδ. Μέσα σ' αυτά τα όρια περιλαμβάνονταν οι πόλεις Ασταρώθ και Εδραΐν, που άλλοτε ήταν η έδρα του Ωγ (Ιησούς του Ναυή 13,29-32).

 

Ο Ιησούς του Ναυή εξαίρεσε από τη διανομή της Χαναάν, τις φυλές του Μανασσή και του Εφραίμ, οι οποίες παρέμειναν στην περιοχή τους βόρεια της φυλής Ιούδα (Ιησούς του Ναυή 18,5). Κατά την εγκατάστασή τους στη Χαναάν οι απόγονοι του Μανασσή, εγκαταστάθηκαν στις πόλεις Βαιθσαάν (Βαιθσάν), Θαανάχ, Μαγεδδώ (Μεγιδδώ), Δωρ και στις πόλεις γύρω από αυτές (Α' Παραλειπομένων 7,29). Αλλά η φυλή Μανασσή δεν κατόρθωσε, στις πόλεις Βαιθσάν, Δωρ, Μαγεδδώ και Ναφετά, να εξολοθρεύσει τους Χαναναίους που κατοικούσαν σ' αυτές. Αλλά κι όταν έγιναν ισχυροί οι Ισραηλίτες και έκαναν υποτελείς τους Χαναναίους, δεν θέλησαν να τους εξολοθρεύσουν (Ιησούς του Ναυή 17,12-13).

Οι κυριότερες πόλεις της φυλής Μανασσή ήταν η Σαμάρεια, η οποία υπήρξε και πρωτεύουσα του βόρειου βασιλείου. Άλλες πόλεις ήταν η Δωθάν, η Θαρσά, η Τανάχ κ.α.

 

Οι απόγονοι του Ρουβήν, του Γαδ και της μισής του Μανασσή ήταν 44.700 άνδρες, πολύ ικανοί και ετοιμοπόλεμοι πολεμιστές, οι οποίοι έφεραν  ασπίδα και ξίφος και ήταν πολύ καλά εκπαιδευμένοι στο τόξο. Αυτοί κατά την εγκατάσταση στη Χαναάν πολέμησαν εναντίον των Αγαρηνών, των Ιτουραίων (Ιετουραίων), των Ναφισαίων και των Ναδαβαίων (Νοδαβαίων), τους οποίους, με τη βοήθεια του Κυρίου, τους νίκησαν και τους υπόταξαν.  (Α' Παραλειπομένων 5,18-22).

Αλλά με τον καιρό οι απόγονοι του Ρουβήν, του Γαδ και της μισής του Μανασσή δεν έμειναν πιστοί στον Θεό των προγόνων τους. Τον εγκατέλειψαν και πίστεψαν στους θεούς των λαών που κατοικούσαν πριν απ' αυτούς στη χώρα που εγκαταστάθηκαν. Έτσι ο Κύριος ξεσήκωσε εναντίον τους τον Φαλώχ και τον Θαγλαθφαλλασάρ (Τιγλάθ Πιλέσερ) και τους οδήγησαν στην αιχμαλωσία. Τους έφεραν στη Χαλάχ (Χελάχ), στη Χαβώρ και στον ποταμό Γωζάν (Α' Παραλειπομένων 5,25-26). Η φυλή Μανασσή αναφέρεται και στους 144.000 της Αποκάλυψης (7,6).

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΜΑΝΑΣΣΗ