ΟΙ ΦΥΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

 

Η ΦΥΛΗ ΜΑΝΑΣΣΗ

 

Η ΦΥΛΗ ΜΑΝΑΣΣΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ

 

Οι 12 φυλές του Ισραήλ

Οι απόγονοι της φυλής Μανασσή, μετά την Έξοδο, κατά την πορεία τους στην έρημο Σινά απαριθμούσαν 32.200 άτομα (Αριθμοί 1,33). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 52.700 άντρες (Αριθμοί 26,38). Στη γη της Επαγγελίας η φυλή Μανασσή χωρίστηκε στα δύο. Χάρτης BCD-4,5.

 

Σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, η φυλή Μανασσή στρατοπέδευε δυτικά της Σκηνής του Μαρτυρίου, κοντά στη φυλή Εφραίμ, γύρω από τη σημαία και τα εμβλήματα της φυλής τους. Αρχηγός της φυλής Μανασσή την εποχή του Μωυσή, ήταν ο Γαμαλιήλ, γιος του Φαδασούρ (Αριθμοί 2,20-21). Οι φυλές Μανασσή και Βενιαμίν ήταν κάτω από την αρχηγία της φυλής Εφραίμ, με συνολικό αριθμό 108.100 πολεμιστές. Πάντα κατά την αναχώρηση από κάποιο μέρος αυτές οι τρεις φυλές ακολουθούσαν τρίτες και μετά τη Σκηνή του Μαρτυρίου (Αριθμοί 2,24).

Ο Μωυσής είχε δώσει ευλογίες και κατάρες στους Ισραηλίτες, για την πιστή τήρηση των εντολών του Κυρίου. Έτσι ο Μωυσής προέτρεψε τους Ισραηλίτες, όταν θα μπουν στη Χαναάν, θα περάσουν τον Ιορδάνη πρώτα οι φυλές Συμεών, Λευΐ, Ιούδα, Ισσάχαρ, Μανασσή, Εφραίμ και Βενιαμίν, και θα σταθούν στο όρος Γαριζίν, για να απαγγείλουν τις ευλογίες προς τον λαό (Δευτερονόμιο 11,26-32. 27,11-14).

 

Οι απόγονοι του Ρουβήν, του Γαδ και η μισή φυλή Μανασσή επειδή είχαν πάρα πολλά κοπάδια ζήτησαν από το Μωυσή να πάρουν την περιοχή ανατολικά του Ιορδάνη, που είχε πολλούς βοσκότοπους, εκεί που άλλοτε ήταν τα βασίλεια του Σηών και του Ωγ, που ήταν οι βασιλιάδες των Αμορραίων και της Βασάν (Δευτερονόμιο 29,6-7. Ιησούς του Ναυή 12,6). Ο Μωυσής συμφώνησε και έδωσε στις φυλές Γαδ και Ρουβήν, την περιοχή που ξεκινάει από την Αροήρ και τον ποταμό Αρνών, μέχρι και την ορεινή περιοχή της Γαλαάδ, που πριν ήταν τα βασίλεια των Μωαβιτών και των Αμοραίων, ενώ στη μισή φυλή Μανασσή έδωσε την υπόλοιπη Γαλαάδ, τη Βασάν και την περιοχή της Αργόβ, με τον όρο όμως αφού εγκαταστήσουν εκεί τις γυναίκες και τα παιδιά, οι άντρες θα συμμετέχουν μαζί με τους άλλους Ισραηλίτες στις πολεμικές συγκρούσεις, μέχρις ότου καταληφθεί ολόκληρη η Χαναάν (Αριθμοί 32,1-42, Δευτερονόμιο 3,12-13. Ιησούς του Ναυή κεφ. 22). Όταν οι Ισραηλίτες μπήκαν στη Χαναάν οι φυλές Ρουβήν, Γαδ και η μισή φυλή Μανασσή, έστειλαν 40.000 ελαφρώς οπλισμένους άντρες (Ιησούς του Ναυή 4,12-13).

 

Λίγο καιρό αργότερα, όταν ο Ιακώβ είχε καλέσει τα παιδιά του για να τους ευλογήσει και να τους αναγγείλει τι θα συνέβαινε στο μέλλον, οι ευλογίες του ήταν πλούσιες για τους απογόνους του Ιωσήφ και προφήτευσε ότι εναντίον τους, πονηροί και πολεμοχαρείς άνθρωποι θα τους φθονήσουν και θα τους μισήσουν, αλλά όλες τους οι κινήσεις θα παραλύσουν από τη δύναμη του παντοδύναμου Θεού (Γένεση 49,22-26). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τις φυλές Μανασσή και Εφραίμ, ότι ευλογημένη και πλούσια θα είναι η γη των φυλών αυτών και ότι η δύναμή τους θα είναι σαν του ταύρου που με τα κέρατά του θα καταβάλλει τους εχθρούς του (Δευτερονόμιο 33,13-17).

 

 

Η ΦΥΛΗ ΜΑΝΑΣΣΗ

(ΔΥΤΙΚΑ ΤΟΥ ΙΟΡΔΑΝΗ)

 

Α) ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΝΑΣΣΗ ΚΑΙ Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΑΝΑΑΝ

 

Κατά την είσοδο στη Χαναάν, οι άνδρες των φυλών Εφραίμ και Μανασσή πολιόρκησαν τη Βαιθήλ, η οποία ονομαζόταν Λουζά. Πρώτα, όμως, έστειλαν ανθρώπους να κατασκοπεύσουν την πόλη. Οι κατάσκοποι είδαν κάποιον που έβγαινε από την πόλη, τον συνέλαβαν και του ζήτησαν να τους δείξει κάποιο πέρασμα, για να μπουν στην πόλη κι εκείνοι θα του φερόντουσαν με καλοσύνη. Εκείνος τους έδειξε το πέρασμα, από το οποίο οι Ισραηλίτες μπήκαν και κατέλαβαν την πόλη. Σκότωσαν όλους τους κατοίκους της πόλης, αλλά άφησαν ελεύθερο τον άνθρωπο, που τους έδειξε το πέρασμα, μαζί με όλους τους συγγενείς του. Αυτός πήγε στη χώρα των Χετταίων, κι εκεί έχτισε μια πόλη που την ονόμασε επίσης Λουζά (Κριταί 1,22-26).

 

Ο Ιησούς του Ναυή εξαίρεσε από τη διανομή της Χαναάν, τις φυλές του Μανασσή και του Εφραίμ, οι οποίες παρέμειναν στην περιοχή τους στα βόρεια (Ιησούς του Ναυή 18,5). Η φυλή Μανασσή, που εγκαταστάθηκε δυτικά του Ιορδάνη, συνόρευε νότια με τη φυλή Εφραίμ. Τα όρια της φυλής Μανασσή άρχιζαν από τη Δηλανάθ (Ανάθ), μετά συνέχιζαν προς την Ιαμίν και την Ιασσίβ, στην πηγή Θαφθώθ. Η περιοχή Θαφέθ ανήκε στη φυλή Μανασσή, ενώ η πόλη Θαφέθ, ανήκε στη φυλή Εφραίμ. Τα όρια κατέβαιναν στο φαράγγι Καρανά προς Νότο, προχωρούσαν στο φαράγγι Ιαριήλ, όπου υπήρχε ένα δέντρο, το οποίο ανήκε στη φυλή Εφραίμ, ενώ οι τριγύρω πόλεις ανήκαν στη φυλή Μανασσή. Μετά το όρια της φυλής Μανασσή πήγαιναν βόρεια του χειμάρρου και κατέληγαν στη Μεσόγειο θάλασσα. Τα βόρεια σύνορα συνόρευαν με την Ασήβ και τα ανατολικά με τη φυλή Ισσάχαρ (Ιησούς του Ναυή 17,7-10).

 

Κατά την εγκατάστασή τους στη Χαναάν οι απόγονοι του Μανασσή, εγκαταστάθηκαν στις πόλεις Βαιθσαάν (Βαιθσάν), Θαανάχ, Μαγεδδώ (Μεγιδδώ), Δωρ και στις πόλεις γύρω από αυτές (Α' Παραλειπομένων 7,29). Αλλά η φυλή Μανασσή δεν κατόρθωσε, στις πόλεις Βαιθσάν, Δωρ, Μαγεδδώ, Ναφετά, Θανάκ, Βαλάκ και Ιεβλαάμ να εξολοθρεύσει τους Χαναναίους που κατοικούσαν σ' αυτές. Αλλά κι όταν έγιναν ισχυροί οι Ισραηλίτες και έκαναν φόρου υποτελείς τους Χαναναίους, δεν θέλησαν να τους εξολοθρεύσουν. Γι' αυτό οι Χαναναίοι ανεθάρρησαν και άρχισαν να επεκτείνονται στην περιοχή  (Ιησούς του Ναυή 17,12-13. Κριταί 1,27-28). Μετά τη διανομή η φυλή Μανασσή δυσφόρησε στον Ιησού για το κληρονομικό μερίδιο που πήρανε, γιατί θεώρησαν ότι είναι πάρα πολλοί και το κομμάτι γης που πήρανε ήταν πολύ μικρό. Ο Ιησούς τους είπε ότι θα μπορούσαν να ξεχερσώσουν ένα μέρος από το δάσος, στο όρος Εφραίμ, στο οποίο κατοικούσαν και επιπλέον να καταλάβουν τις πόλεις των Χαναναίων που κατοικούσαν ανάμεσά τους, έστω κι αν αυτές είχαν ισχυρό ιππικό (Ιησούς του Ναυή 17,14-18).

Οι κυριότερες πόλεις της φυλής Μανασσή ήταν η Σαμάρεια, η οποία υπήρξε και πρωτεύουσα του βόρειου βασιλείου. Άλλες πόλεις ήταν η Δωθάν, η Θαρσά, η Τανάχ κ.α. Οι πόλεις καταφυγής της φυλής Μανασσή, που ξεχώρισε ο Μωυσής, ώστε να καταφεύγουν οι εξ αμελείας φονιάδες και να αισθάνονται ασφαλείς ώσπου να γίνει η δίκη τους, ήταν η Γαυλών στη Βασάν (Δευτερονόμιο 4,41-43).

 

ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΝΑΣΣΗ

ΔΥΤΙΚΑ ΤΟΥ ΙΟΡΔΑΝΗ

 

 

Β) Η ΦΥΛΗ ΜΑΝΑΣΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΑΝΑΑΝ

 

Η ΦΥΛΗ ΜΑΝΑΣΣΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΓΕΔΕΩΝ

 

Την εποχή των Κριτών οι Μαδιανίτες, οι Αμαληκίτες και οι νομάδες της Ανατολής πέρασαν τον Ιορδάνη και στρατοπέδευσαν στην πεδιάδα Ιεζραέλ. Ο Κριτής Γεδεών κάλεσε τους άντρες της πατριάς του πατέρα του και τους άνδρες από τις φυλές Μανασσή, Ασήρ, Ζαβουλών και Νεφθαλί, να τον ακολουθήσουν σε πόλεμο κατά των Μαδιανιτών (Κριτές 6,33-35).

Το στρατόπεδο του Γεδεών ήταν κοντά στην πηγή Αράδ, στο όρος Γαλαάδ, ενώ το στρατόπεδο των Μαδιανιτών ήταν σε χαμηλότερο σημείο και βρισκόταν βόρεια στην πεδιάδα (Κριτές 7,1). Ο Γεδεών από τους 32.000 που τον ακολούθησαν, κράτησε με εντολή του Κυρίου, μόνο τους τριακόσιους (Κριτές 7,2-8). Αφού κατασκόπευσε το στρατόπεδο των Μαδιανιτών, μοίρασε τους τριακόσιους άντρες του σε τρία μέρη και έδωσε στον καθένα από μία σάλπιγγα και μία άδεια στάμνα, με μια λαμπάδα μέσα. Μετά τους είπε, ότι θα κάνει αυτός θα κάνουν κι αυτοί (Κριτές 7,15-18).

Λίγο αργότερα ο Γεδεών και οι εκατό άντρες του έφτασαν στην άκρη του στρατοπέδου των Μαδιανιτών, την ώρα που είχαν αλλάξει οι φρουροί. Σάλπισαν τότε με τις σάλπιγγες κι έσπασαν τις στάμνες που κρατούσαν στα χέρια τους. Αμέσως σάλπισαν και οι άλλοι διακόσιοι που ήταν γύρω από το στρατόπεδο και φώναζαν: «Για τον Κύριο και το Γεδεών». Οι Μαδιανίτες νόμιζαν ότι είχαν περικυκλωθεί, φώναζαν και τράπηκαν σε φυγή πανικόβλητοι. Άρχισαν τότε ο ένας να στρέφει το ξίφος του εναντίον του άλλου και ν' αλληλοσκοτώνονται. Όσοι από τους Μαδιανίτες γλίτωσαν, έφυγαν πανικόβλητοι προς τα γύρω μέρη (Κριτές 7,19-23).

Τότε ο Γεδεών κάλεσε τους Ισραηλίτες των φυλών Νεφθαλί, Ασήρ και Μανασσή για να καταδιώξουν τους Μαδιανίτες.  Μετά έστειλε αγγελιοφόρους στη φυλή Εφραίμ για να αποκλείσει τους Μαδιανίτες και να μη διαφύγουν προς τη Βαιθηρά και τον Ιορδάνη.

Έτσι οι άνδρες της φυλής Εφραίμ έπιασαν τα περάσματα του Ιορδάνη και συνέλαβαν αιχμαλώτους τους δύο αρχηγούς των Μαδιανιτών, τον Ωρήβ και τον Ζηβ, τους οποίους και σκότωσαν (Κριτές 7,23-25).

 

 

Γ) Η ΦΥΛΗ ΜΑΝΑΣΣΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ

 

Μετά το θάνατο του Σαούλ, όταν ο Δαβίδ εγκαταστάθηκε στη Χεβρών, καθημερινά πήγαιναν πολεμιστές απ' όλες τις φυλές του Ισραήλ, οι οποίοι ενώθηκαν με το στρατό του Δαβίδ και αποδέχτηκαν το βασιλικό του αξίωμα. Από τη μισή φυλή του Μανασσή ήταν 18.000 άνδρες, οι οποίοι προσκλήθηκαν ονομαστικά για ν' ανακηρύξουν το Δαβίδ βασιλιά του Ισραήλ (Α' Παραλειπομένων 12,24. 12,32). Η φυλή Μανασσή αναφέρεται και στους Ψαλμούς (Ψαλμοί 59,9).

Στα τέλη της βασιλείας του Δαβίδ, ο αρχιστράτηγος Ιωάβ μαζί με άλλους αξιωματούχους, απέγραψαν το λαό, όπως ζήτησε ο Δαβίδ. Έτσι αφού πέρασαν απ' όλες τις φυλές του Ισραήλ, κατά την απογραφή βρέθηκαν 800.000 μάχιμοι άνδρες από τις άλλες φυλές του Ισραήλ και 500.000 άνδρες από τη φυλή του Ιούδα  (Β' Βασιλειών 24,5-9), ενώ σύμφωνα με το βιβλίο των Παραλειπομένων Α' κατά την καταμέτρηση βρέθηκαν 1.100.000 άνδρες ικανοί να κρατήσουν όπλο, ενώ οι άνδρες της φυλής Ιούδα ήταν 470.000 άνδρες (Α' Παραλειπομένων 21,5-6).

 

Στο βασίλειο του Ιούδα κατέφυγαν και Ισραηλίτες από τις φυλές Εφραίμ, Μανασσή και Συμεών, όταν είδαν ότι ο Κύριος ήταν μαζί τον Ασά (Β' Παραλειπομένων 15,9).

 

Στο βιβλίο των Ψαλμών αναφέρεται ότι οι φυλές Μανασσή και Εφραίμ, καθώς και η περιοχή της Γαλαάδ ανήκουν στον Κύριο (Ψαλμός 107,9). Σε άλλο Ψαλμό ο ποιητής προτρέπει τον Κύριο, να βοηθήσει τις φυλές Εφραίμ, Μανασσή και Βενιαμίν, ώστε να βοηθήσουν τους Ισραηλίτες απέναντι στους εχθρούς τους (Ψαλμός 79,3)

 

 

Η ΦΥΛΗ ΜΑΝΑΣΣΗ

(ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΙΟΡΔΑΝΗ)

 

Α) ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΙΣΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΝΑΣΣΗ

ΚΑΙ Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΑΝΑΑΝ

 

Ο Μωυσής έδωσε στη μισή φυλή Μανασσή την περιοχή που εκτείνεται από τη Βασάν έως τα βουνά Βαάλ Ερμών και Σανίρ και ως το όρος Αερμών, καθώς και στα όρη του Λιβάνου (Αριθμοί 32,33. Δευτερονόμιο 4,41-43. Ιησούς του Ναυή 22,7. Α' Παραλειπομένων 5,23). Η μισή φυλή κατέλαβε την περιοχή ανατολικά του Ιορδάνη και η άλλη μισή δυτικά του Ιορδάνη ως τη Μεσόγειο θάλασσα (Ιησούς του Ναυή 19,10-16).

Τα όρια της μισής φυλής Μανασσή άρχιζαν από την Μααναΐμ και περιλάμβαναν όλη τη Βασάν, που άλλοτε ήταν το βασίλειο του Ωγ, όλες τις πόλεις της περιοχής Ιαΐρ και τη μισή Γαλαάδ. Μέσα σ' αυτά τα όρια περιλαμβάνονταν οι πόλεις Ασταρώθ και Εδραΐν, που άλλοτε ήταν η έδρα του Ωγ (Ιησούς του Ναυή 13,29-32).

 

Αργότερα, κατά τη διανομή της Χαναάν, ο Ιησούς του Ναυή επικύρωσε την περιοχή αυτή στις φυλές Γαδ, Ρουβήν και μισή Μανασσή (Ιησούς του Ναυή 18,7), η οποία άρχιζε από την Αροήρ και τον ποταμό Αρνών. Ακόμη τους έδωσε όλη την περιοχή της Μισώρ, από Μαιδαβά έως Δαιβάν. Τους έδωσε όλες τις πόλεις του Σηών, μέχρι τα σύνορα των Αμμωνιτών, όλη τη χώρα της Γαλαάδ, τις περιοχές Γεσιρί και Μαχατί, το όρος Αερμών και όλη τη Βασάν έως τη Σελλά (Ιησούς του Ναυή 13,9-12).

 

ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΝΑΣΣΗ

ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΙΟΡΔΑΝΗ

 

 

Β) ΑΠΕΙΛΗ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

 

Μετά τη διανομή της Χαναάν στη Σηλώ, ο Ιησούς του Ναυή επαίνεσε τις φυλές ανατολικά του Ιορδάνη, για την πιστότητά τους στον Μωυσή και στον ίδιο. Αμέσως μετά τους ευλόγησε και αφού τους έδωσε οδηγίες να εφαρμόζουν τις εντολές του Θεού, τους κατευόδωσε. Έτσι οι φυλές Ρουβήν, Γαδ και μισή Μανασσή έφυγαν από τη Σηλώ για να εγκατασταθούν στις περιοχές τους γεμάτοι από τα λάφυρα της κατάκτησης της Χαναάν (Ιησούς του Ναυή 22,1-9). Όταν οι φυλές αυτές έφτασαν στον Ιορδάνη, οικοδόμησαν στα Γάλγαλα ένα μεγάλο θυσιαστήριο, ως μνημείο ενότητας όλων των φυλών (Ιησούς του Ναυή 22,10).

Οι άλλοι Ισραηλίτες όταν άκουσαν, ότι έχτισαν θυσιαστήριο δυτικά του Ιορδάνη, συγκεντρώθηκε ολόκληρη η ισραηλιτική κοινότητα στη Σηλώ, για να εκστρατεύσουν εναντίον των δυόμιση φυλών. Πρώτα όμως έστειλαν το Φινεές, γιο του αρχιερέα Ελεάζαρ,  και μαζί του δέκα άρχοντες, χιλίαρχους, έναν από κάθε φυλή, στις δυόμιση αυτές φυλές, στη Γαλαάδ. Πήγαν λοιπόν και τους είπαν εξ ονόματος όλης της ισραηλιτικής κοινότητας, ότι η πράξη τους ήταν προσβλητική για τον Κύριο και τους κάλεσαν να μην αποστατήσουν κατά του Κυρίου, χτίζοντας δικό τους θυσιαστήριο (Ιησούς του Ναυή 22,11-20).

Τότε οι αρχηγοί της φυλής Ρουβήν, Γαδ και μισή Μανασσή απάντησαν στους άρχοντες των άλλων φυλών, ότι το θυσιαστήριο χτίστηκε ως ένα μνημείο μαρτυρίας και ενότητας όλων των φυλών για τις επερχόμενες γενιές και όχι για να αποστατήσουν από τον Κύριο, θυσιάζοντας σε δικό τους θυσιαστήριο, αλλά αναγνώριζαν ως μόνο θυσιαστήριο του Κυρίου αυτό που ήταν μπροστά στη Σκηνή του Μαρτυρίου (Ιησούς του Ναυή 22,21-29).

Όταν ο ιερέας Φινεές και οι άρχοντες της ισραηλιτικής κοινότητας άκουσαν αυτά τα λόγια, τους φάνηκαν λογικά και επέστρεψαν στη Χαναάν. Η απάντηση ευχαρίστησε τους Ισραηλίτες και ο Ιησούς ονόμασε το θυσιαστήριο: «ο βωμός αυτός είναι μαρτυρία μεταξύ μας ότι ο Κύριος είναι ο Θεός μας» και το ονόμασαν «Εδ» που σημαίνει «Μαρτυρία» (Ιησούς του Ναυή 22,30-34).

 

 

Γ) Η ΦΥΛΗ ΜΑΝΑΣΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΑΝΑΑΝ

 

Οι απόγονοι του Ρουβήν, του Γαδ και της μισής του Μανασσή ήταν 44.700 άνδρες, πολύ ικανοί και ετοιμοπόλεμοι πολεμιστές, οι οποίοι έφεραν  ασπίδα και ξίφος και ήταν πολύ καλά εκπαιδευμένοι στο τόξο. Αυτοί κατά την εγκατάσταση στη Χαναάν πολέμησαν εναντίον των Αγαρηνών, των Ιτουραίων (Ιετουραίων), των Ναφισαίων και των Ναδαβαίων (Νοδαβαίων), τους οποίους, με τη βοήθεια του Κυρίου, τους νίκησαν και τους υπόταξαν. Πήραν 100.000 αιχμαλώτους και άρπαξαν τα ζώα τους, 5.000 καμήλες, 250.000 πρόβατα και 2.000 γαϊδούρια. Από τις φυλές των Αγαρηνών σκοτώθηκαν πολλοί και οι Ισραηλίτες κατοίκησαν στη χώρα τους μέχρι τη Βαβυλώνια αιχμαλωσία (Α' Παραλειπομένων 5,18-22).

 

Αλλά με τον καιρό οι απόγονοι του Ρουβήν, του Γαδ και της μισής του Μανασσή δεν έμειναν πιστοί στον Θεό των προγόνων τους. Τον εγκατέλειψαν και πίστεψαν στους θεούς των λαών που κατοικούσαν πριν απ' αυτούς στη χώρα που εγκαταστάθηκαν. Έτσι ο Κύριος ξεσήκωσε εναντίον τους τον Φαλώχ και τον Θαγλαθφαλλασάρ (Τιγλάθ Πιλέσερ) και τους οδήγησαν στην αιχμαλωσία. Τους έφεραν στη Χαλάχ (Χελάχ), στη Χαβώρ και στον ποταμό Γωζάν (Α' Παραλειπομένων 5,25-26). Η φυλή Μανασσή αναφέρεται και στους 144.000 της Αποκάλυψης (7,6).

 

Στον ύμνο της Δεββώρας και του Βαράκ αναφέρεται, ότι στον πόλεμο κατά του Σισάρα, του Χαναναίου αρχιστράτηγου του βασιλιά Ιαβίν της Ασώρ, μόνο οι φυλές Ζαβουλών, Νεφθαλί, Εφραίμ, Βενιαμίν και η πατριά του Μαχίρ από τη φυλή Μανασσή, ακολούθησαν το Βαράκ και πήραν μέρος στον πόλεμο. Οι υπόλοιπες φυλές δεν έλαβαν μέρος για διάφορους λόγους. Συγκεκριμένα η φυλή Γαλαάδ, δηλαδή οι φυλές Γαδ και μισή Μανασσή, έμειναν αδιάφορες (Κριτές 5,13-18). Ο Ιεφθάε πριν τη μάχη με τους Αμμωνίτες διέσχισε την περιοχή της Γαλαάδ και του Μανασσή για να ενισχύσει τους Ισραηλίτες (Κριταί 11,29).

 

Όταν ο Δαβίδ, για ν' αποφύγει την οργή του Σαούλ, κατέφυγε στη Σικελάγ (Σικλάγ) τον ακολούθησαν αρκετοί από διάφορες φυλές του Ισραήλ, κυρίως από τις φυλές Βενιαμίν, Ιούδα, Γαδ και Μανασσή. Κάποιοι από αυτούς ήταν από τη φυλή Μανασσή. Ήταν δυνατοί και γενναίοι πολεμιστές. Αυτοί βοήθησαν το Δαβίδ στις επιδρομές εναντίον των Γεσιριτών και πολλοί από αυτούς έγιναν χιλίαρχοι στο στρατό του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 12,17. 12,20-22).

Μετά το θάνατο του Σαούλ, όταν ο Δαβίδ εγκαταστάθηκε στη Χεβρών, καθημερινά πήγαιναν πολεμιστές απ' όλες τις φυλές του Ισραήλ, οι οποίοι ενώθηκαν με το στρατό του Δαβίδ και αποδέχτηκαν το βασιλικό του αξίωμα. Από τις φυλές που ήταν πέρα από τον Ιορδάνη, του Ρουβήν, του Γαδ και της μισής Μανασσή, ήταν 120.000 άνδρες, ετοιμοπόλεμοι και οπλισμένοι με όλα τα πολεμικά όπλα (Α' Παραλειπομένων 12,24. 12,38).

Στα τέλη της βασιλείας του Δαβίδ, ο αρχιστράτηγος Ιωάβ μαζί με άλλους αξιωματούχους, απέγραψαν το λαό, όπως ζήτησε ο Δαβίδ. Έτσι αφού πέρασαν απ' όλες τις φυλές του Ισραήλ, κατά την απογραφή βρέθηκαν 800.000 μάχιμοι άνδρες από τις άλλες φυλές του Ισραήλ και 500.000 άνδρες από τη φυλή του Ιούδα  (Β' Βασιλειών 24,5-9), ενώ σύμφωνα με το βιβλίο των Παραλειπομένων Α' κατά την καταμέτρηση βρέθηκαν 1.100.000 άνδρες ικανοί να κρατήσουν όπλο, ενώ οι άνδρες της φυλής Ιούδα ήταν 470.000 άνδρες (Α' Παραλειπομένων 21,5-6). Κατά το τεσσαρακοστό έτος της βασιλείας του Δαβίδ, υπήρχε στην Ιαζήρ, στην περιοχή της Γαλαάδ, ένας άνδρας γενναίος και πολύ δυνατός. Αυτός μαζί με τους αδελφούς του, οι οποίοι ήταν κι αυτοί δυνατοί,  ήταν άρχοντες πατριαρχικών οικογενειών. Αυτούς τους διόρισε ο Δαβίδ ως αρχηγούς των φυλών Ρουβήν, Γαδ και μισή Μανασσή, για όλες τις υποθέσεις των φυλών αυτών απέναντι στο βασιλιά (Α' Παραλειπομένων 26,31-32).