ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΚΕΦ. 25-32

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ


ΙΕΡΕΜΙΑΣ- ΚΕΦ. 25-32

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25- ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ 70 ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΪΛΑΜ (Μασ. 49,34-39)

Λόγω της αμαρτίας 70 θα είναι τα χρόνια της εξορίας των Ιουδαίων

Ιερ. 25,1 Ὁ λόγος ὁ γενόμενος πρὸς Ἱερεμίαν ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν Ἰούδα ἐν τῷ ἔτει τῷ τετάρτῳ τοῦ Ἰωακεὶμ υἱοῦ Ἰωσία βασιλέως Ἰούδα,

Ιερ. 25,1 Αυτός είναι, ο λόγος, ο οποίος απηυθύνθη προς τον Ιερεμίαν δι' όλον τον ιουδαϊκόν λαόν κατά το τέταρτον έτος της βασιλείας του Ιωακείμ, υιού του Ιωσίου, βασιλέως Ιούδα.

Ιερ. 25,2 ὃν ἐλάλησε πρὸς πάντα τὸν λαὸν Ἰούδα καὶ πρὸς τοὺς κατοικοῦντας Ἱερουσαλὴμ λέγων·

Ιερ. 25,2 Αυτόν τον λόγον ωμίλησε και ανεκοίνωσεν ο Ιερεμίας προς όλον τον ιουδαϊκόν λαόν και ειδικότερα προς όλους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ λέγων·

Ιερ. 25,3 ἐν τῷ τρισκαιδεκάτῳ ἔτει Ἰωσία υἱοῦ Ἀμὼς βασιλέως Ἰούδα καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης εἴκοσι καὶ τρία ἔτη καὶ ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς ὀρθρίζων καὶ λέγων

Ιερ. 25,3 Από το δέκατον τρίτον έτος της βασιλείας του Ιωσίου, υιού του Αμώς, βασιλέως των Ιουδαίων και μέχρι της ημέρας αυτής επί εικόσι τρία κατά συνέχειαν έτη, κάθε ημέραν από πρωΐας ωμιλούσα προς σας και σας συνεβούλευα.

Ιερ. 25,4 καὶ ἀπέστελλον πρὸς ὑμᾶς τοὺς δούλους μου τοὺς προφήτας, ὄρθρου ἀποστέλλων, καὶ οὐκ εἰσηκούσατε καὶ οὐ προσέσχετε τοῖς ὠσὶν ὑμῶν,

Ιερ. 25,4 Απέστελλα προς σας τους δούλους μου τους προφήτας, τους απέστελλα λίαν ενωρίς, αλλά σεις δεν υπηκούσατε εις αυτούς, δεν ανοίξατε τα αυτιά σας και δεν εδώσατε προσοχήν στους λόγους των.

Ιερ. 25,5 λέγων· ἀποστράφητε ἕκαστος ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ τῆς πονηρᾶς καὶ ἀπὸ τῶν πονηρῶν ἐπιτηδευμάτων ὑμῶν, καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τῆς γῆς, ἧς ἔδωκα ὑμῖν καὶ τοῖς πατράσιν ὑμῶν, ἀπ᾿ αἰῶνος καὶ ἕως αἰῶνος.

Ιερ. 25,5 Καθένας από τους προφήτας μου σας έλεγεν· Απομακρυνθήτε ο καθένας από τον πονηρόν αυτού δρόμον, από τα κακά και παράνομα έργα σας και τότε θα κατοικήτε εις την χώραν αυτήν, την οποίαν εγώ από αιώνων έδωκα στους προγόνους σας και εις σας δια να μένη ιδική σας μέχρις τέλους των αιώνων.

Ιερ. 25,6 μὴ πορεύεσθε ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων τοῦ δουλεύειν αὐτοῖς, καὶ τοῦ προσκυνεῖν αὐτοῖς, ὅπως μὴ παροργίζητέ με ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν ὑμῶν τοῦ κακῶσαι ὑμᾶς·

Ιερ. 25,6 Μη ακολουθείτε ξένους θεούς, τα είδωλα, μη γίνεσθε δούλοι εις αυτά και μη τα προσκυνείτε, δια να μη προκαλήτε την οργήν του Θεού με τα πονηρά έργα των χειρών σας, ώστε να με αναγκάζετε να σας τιμωρώ.

Ιερ. 25,7 καὶ οὐκ ἠκούσατέ μου.

Ιερ. 25,7 Και δεν με υπηκούσατε.

Ιερ. 25,8 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἐπειδὴ οὐκ ἐπιστεύσατε τοῖς λόγοις μου,

Ιερ. 25,8 Δια τούτο αυτά λέγει ο Κυριος· επειδή δεν εδωσατε σημασίαν και δεν επιστεύσατε εις τα λόγια μου,

Ιερ. 25,9 ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω καὶ λήψομαι τὴν πατριὰν ἀπὸ βοῤῥᾶ καὶ ἄξω αὐτοὺς ἐπὶ τὴν γῆν ταύτην καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας αὐτὴν καὶ ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη τὰ κύκλῳ αὐτῆς καὶ ἐξερημώσω αὐτοὺς καὶ δώσω αὐτοὺς εἰς ἀφανισμὸν καὶ εἰς συριγμὸν καὶ εἰς ὀνειδισμὸν αἰώνιον·

Ιερ. 25,9 Ιδού, εγώ θα πάρω όλας τας φυλάς του βορρά, τους Χαλδαίους, θα τους αποστείλω και θα τους οδηγήσω εις την χώραν αυτήν και εναντίον των κατοίκων αυτής και εναντίον όλων των εθνών, που υπάρχουν περί αυτήν, και θα ερημώσω τους κατοίκους της χώρας, θα τους παραδώσω εις όλεθρον και εξαφανισμοόν, εις ειρωνικόν σφύριγμα και αιώνιον ονειδισμόν.

Ιερ. 25,10 καὶ ἀπολῶ ἀπ᾿ αὐτῶν φωνὴν χαρᾶς καὶ φωνὴν εὐφροσύνης, φωνὴν νυμφίου καὶ φωνὴν νύμφης, ὀσμὴν μύρου καὶ φῶς λύχνου.

Ιερ. 25,10 Θα εξαφανίσω εκ μέσου αυτών κάθε φωνήν χαράς, φωνήν ευφροσύνης, φωνήν νυμφίου και φωνήν νύμφης, άρωμα μύρου και φως λύχνου.

Ιερ. 25,11 καὶ ἔσται πᾶσα ἡ γῆ εἰς ἀφανισμόν, καὶ δουλεύσουσιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἑβδομήκοντα ἔτη.

Ιερ. 25,11 Ολη αυτή η χώρα θα παραδοθή εις ερήμωσιν και αφανισμόν, οι κάτοικοι της θα γίνουν δούλοι και ως δούλοι θα εργάζωνται εις τα έθνη επί εβδομήκοντα έτη.

Ιερ. 25,12 καὶ ἐν τῷ πληρωθῆναι τὰ ἑβδομήκοντα ἔτη, ἐκδικήσω τὸ ἔθνος ἐκεῖνο, φησὶ Κύριος, καὶ θήσομαι αὐτοὺς εἰς ἀφανισμὸν αἰώνιον·

Ιερ. 25,12 Οταν δε συμπληρωθούν τα εβδομήκοντα έτη, εγώ θα τιμωρήσω, λέγει ο Κυριος, εκείνο το έθνος, που υποδούλωσεν αυτούς, και θα το παραδώσω εις αιώνιον όλεθρον και εξαφανισμόν.

Ιερ. 25,13 καὶ ἐπάξω ἐπὶ τὴν γῆν ἐκείνην πάντας τοὺς λόγους μου, οὓς ἐλάλησα κατ᾿ αὐτῆς, πάντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ. Ἃ ἐπροφήτευσεν Ἱερεμίας ἐπὶ τὰ ἔθνη. (Μασ. 49,34)

Ιερ. 25,13 Θα επιφέρω και θα πραγματοποιήσω εναντίον της χώρας εκείνης όλας τας απειλάς, τας οποίας προηγουμένως είχα είπει εναντίον της, και όλα όσα είναι γραμμένα στο βιβλίον αυτό. Αυτά είναι εκείνα, τα οποία προεφήτευσεν ο Ιερεμίας εναντίον των εθνών. (Μασσοριτικόν 49,34)

Προφητεία κατά της Αϊλάμ

Ιερ. 25,14 Τὰ Αἰλάμ. - Τάδε λέγει Κύριος· συνετρίβη τὸ τόξον Αἰλάμ, ἀρχὴ δυναστείας αὐτῶν.

Ιερ. 25,14 Εναντίον δε της χώρας Αιλάμ, Σούσων και περιοχής, αυτά λέγει ο Κυριος· Τα τόξα των Αιλαμιτών θα συντριβούν, το κύριον στήριγμα της δυνάμεώς των.

Ιερ. 25,15 καὶ ἐπάξω ἐπὶ Αἰλὰμ τέσσαρας ἀνέμους ἐκ τῶν τεσσάρων ἄκρων τοῦ οὐρανοῦ καὶ διασπερῶ αὐτοὺς ἐν πᾶσι τοῖς ἀνέμοις τούτοις, καὶ οὐκ ἔσται ἔθνος, ὃ οὐχ ἥξει ἐκεῖ, οἱ ἐξωσμένοι Αἰλάμ.

Ιερ. 25,15 Θα επιφέρω εναντίον των Αιλαμιτών τεσσάρας ανέμους από τα τέσσερα άκρα του ουρανού και θα τους διασκορπίσω εις όλους αυτούς τους ανέμους και δεν θα υπάρξη έθνος, στον οποίον εξόριστοι και απάτριδες δεν θα μεταβούν οι φυγάδες αυτοί Αιλαμίται.

Ιερ. 25,16 καὶ πτοήσω αὐτοὺς ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν τῶν ζητούντων τὴν ψυχὴν αὐτῶν καὶ ἐπάξω ἐπ᾿ αὐτοὺς κακὰ κατά τὴν ὀργὴν τοῦ θυμοῦ μου καὶ ἐπαποστελῶ ὀπίσω αὐτῶν τὴν μάχαιράν μου ἕως τοῦ ἐξαναλῶσαι αὐτούς.

Ιερ. 25,16 Θα τους κάμω να κυριευθούν από πανικόν και τρόμον ενώπιον των εχθρών των, οι οποίοι θα ζητούν να τους θανατώσουν. Θα επιφέρω εναντίον των ολεθρίας συμφοράς, αναλόγως προς την έξαψιν του δικαίου θυμού μου. Θα αποστείλω όπισθεν των εχθρικήν μάχαιραν, μέχρις ότου τους εξολοθρεύσω τελείως.

Ιερ. 25,17 καὶ θήσω τὸν θρόνον μου ἐν Αἰλὰμ καὶ ἐξαποστελῶ ἐκεῖθεν βασιλέα καὶ μεγιστᾶνας.

Ιερ. 25,17 Θα εγκαταστήσω τον θρόνον μου εις την χώραν Αιλάμ και θα εκδιώξω από εκεί τον βασιλέα και τους άρχοντας της χώρας αυτής.

Ιερ. 25,18 καὶ ἔσται ἐπ᾿ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν καὶ ἀποστρέψω τὴν αἰχμαλωσίαν Αἰλάμ, λέγει Κύριος. - Ἐν ἀρχῇ βασιλεύοντος Σεδεκίου βασιλέως ἐγένετο ὁ λόγος οὗτος περὶ Αἰλάμ.

Ιερ. 25,18 'Αλλα ικατά τας εσχάτας ημέρας θα επαναφέρω τους αιχμαλώτους Αιλάμ εις την πατρίδα των, λέγει ο Κυριος.- Η προφητεία αυτή του Ιερεμίου δια τους Αιλαμίτας έγινε κατά την αρχήν της βασιλείας Σεδεκίου βασιλέως των Ιουδαίων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26- ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ (Μασ. 46)

Προφητείες κατά της Αιγύπτου

Ιερ. 26,2 Τῇ Αἰγύπτῳ ἐπὶ δύναμιν Φαραὼ Νεχαὼ βασιλέως Αἰγύπτου, ὃς ἦν ἐπὶ τῷ ποταμῷ Εὐφράτῃ ἐν Χαρχαμείς, ὃν ἐπάταξε Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος, ἐν τῷ ἔτει τῷ τετάρτῳ Ἰωακεὶμ βασιλέως Ἰούδα.

Ιερ. 26,2 Προφητικός λόγος εναντίον της Αιγύπτου, εναντίον της στρατιωτικής δυνάμεως του Φαραώ Νεχαώ βασιλέως της Αιγύπτου, ο οποίος είχε στρατοπεδεύσει παρά τον ποταμόν Ευφράτην, εις Χαρχαμείς. Αυτόν ενίκησε και εφόνευσεν ο Ναβουχοδονόσορ ο βασιλεύς της Βαδυλώνος, κατά το τέταρτον έτος της βασιλείας του Ιωακείμ, βασιλέως των Ιουδαίων.

Ιερ. 26,3 Ἀναλάβετε ὅπλα καὶ ἀσπίδας καὶ προσαγάγετε εἰς πόλεμον·

Ιερ. 26,3 Αναλάβετε, λοιπόν, όπλα και ασπίδας, λέγει ειρωνικώς ο προφήτης προς τους Αιγυπτίους, και προχωρήσατε εις πόλεμον.

Ιερ. 26,4 ἐπισάξατε τοὺς ἵππους, ἐπίβητε, οἱ ἱππεῖς, καὶ κατάστητε ἐν ταῖς περικεφαλαίαις ὑμῶν· προβάλετε τά δόρατα καὶ ἐνδύσασθε τοὺς θώρακας ὑμῶν.

Ιερ. 26,4 Σελλώσατε τους ίππους σας. Οι ιππείς ας ανεβούν επάνω εις αυτούς· Φορέσατε εις τας κεφαλάς τα κράνη σας· προτείνατε τα δόρατά σας, ενδυθήτε τους θώρακάς σας.

Ιερ. 26,5 τί ὅτι αὐτοὶ πτοοῦνται καὶ ἀποχωροῦσιν εἰς τὰ ὀπίσω; διότι οἱ ἰσχυροὶ αὐτῶν κοπήσονται. φυγῇ ἔφυγον καὶ οὐκ ἀνέστρεψαν περιεχόμενοι κυκλόθεν, λέγει Κύριος.

Ιερ. 26,5 Διατί όμως αυτοί έχουν πτοηθή και πανικόβλητοι οπισθοχωρούν; Διότι οι ισχυρότεροι μεταξύ αυτών έχουν ηττηθή. Ετράπησαν αυτοί εις φυγήν και δεν στρέφουν προς τα οπίσω δια να πολεμήσουν. Φρίκη από όλα τα σημεία τους έχει περικλείσει, λέγει ο Κυριος.

Ιερ. 26,6 μὴ φευγέτω ὁ κοῦφος, καὶ μὴ ἀνασωζέσθω ὁ ἰσχυρός· ἐπὶ βοῤῥᾶν τὰ παρὰ τὸν Εὐφράτην ἠσθένησαν, πεπτώκασι.

Ιερ. 26,6 Ας μη ματαιοπονή φεύγων με ταχύτητα και ο πλέον ταχύς άνθρωπος, ούτε ο ισχυρός ημπορεί να επιτύχη την διάσωσίν του. Οι ευρισκόμενοι προς βορράν, εις τας όχθας του Ευφράτου ποταμού, έχουν εξασθενήσει και έχουν πέσει.

Ιερ. 26,7 τίς οὗτος ὡς ποταμὸς ἀναβήσεται καὶ ὡς ποταμοὶ κυμαίνουσιν ὕδωρ;

Ιερ. 26,7 Ποιός είναι αυτός, ο οποίος ανεβαίνει ωσάν ποτάμι και του οποίου τα στρατεύματα ομοιάζουν με κυλιόμενα άφθονα ύδατα ποταμών;

Ιερ. 26,8 ὕδατα Αἰγύπτου ὡσεὶ ποταμὸς ἀναβήσεται καὶ εἶπεν· ἀναβήσομαι καὶ κατακαλύψω τὴν γῆν καὶ ἀπολῶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν αὐτῇ.

Ιερ. 26,8 Αυτά είναι τα στρατεύματα της Αιγύπτου, ομοιάζουν με ύδατα ποταμών, που ανεβαίνουν. Και ο βασιλεύς της Αιγύπτου στηριζόμενος εις την δύναμιν του στρατού του έλεγεν αλαζονικώ·' “θα ανεβώ ωσάν ποτάμι, θα σκεπάσω ολόκληρον την γην, θα εξολοθρεύσω τους κατοικούντας εις αυτήν”!

Ιερ. 26,9 ἐπίβητε ἐπὶ τοὺς ἵππους, παρασκευάσατε τὰ ἅρματα, ἐξέλθατε, οἱ μαχηταὶ Αἰθιόπων καὶ Λίβυες καθωπλισμένοι ὅπλοις· καὶ Λυδοί, ἀνάβητε, ἐντείνατε τόξον.

Ιερ. 26,9 Ο Κυριος λέγει· Ανεβήτε, λοιπόν, στους ίππους σας, ετοιμάσατε τα πολεμικά σας άρματα, εξέλθετε εις πόλεμον, σεις οι πολεμισταί των Αιθιόπων, οι Λιβυες, οι οποίοι είσθε πλήρως εξωπλισμένοι με τα όπλα σας και οι Λυδοί προχωρήσατε στον πόλεμον, τεντώσατε τα τόξα σας.

Ιερ. 26,10 καὶ ἡ ἡμέρα ἐκείνη Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν ἡμέρα ἐκδικήσεως τοῦ ἐκδικῆσαι τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ, καὶ καταφάγεται ἡ μάχαιρα Κυρίου καὶ ἐμπλησθήσεται καὶ μεθυσθήσεται ἀπὸ τοῦ αἵματος αὐτῶν, ὅτι θυσία τῷ Κυρίῳ σαβαὼθ ἀπὸ γῆς βοῤῥᾶ ἐπὶ ποταμῷ Εὐφράτῃ.

Ιερ. 26,10 Αλλά η ημέρα εκείνη θα είναι δια τον Κυριον και Θεόν ημών ημέρα τιμωρίας, δια να τιμωρήση τους εχθρούς του. Η μάχαιρα του Κυρίου θα τους καταφάγη, θα πλυμμυρίση και θα μεθύση από το αίμα των εχθρών, διότι μεγάλη θυσία προς τον Κυριον των δυνάμεων θα γίνη εις την βόρειον αυτήν χώραν, πλησίον του Ευφράτου ποταμού.

Ιερ. 26,11 ἀνάβηθι Γαλαὰδ καὶ λάβε ῥητίνην τῇ παρθένῳ θυγατρὶ Αἰγύπτου· εἰς κενὸν ἐπλήθυνας ἰάματά σου, ὠφέλεια οὐκ ἔστιν ἐν σοί.

Ιερ. 26,11 Ανέβα εις την χώραν Γαλαάδ, πάρε το θεραπευτικόν βάλσαμον δια τους Αιγυπτίους. Ματαίως όμως πληθύνεις τα φάρμακά σου, καμμία ωφέλεια δεν επέρχεται εις σέ.

Ιερ. 26,12 ἤκουσαν ἔθνη φωνήν σου, καὶ τῆς κραυγῆς σου ἐπλήσθη ἡ γῆ, ὅτι μαχητὴς πρὸς μαχητὴν ἠσθένησαν, ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἔπεσαν ἀμφότεροι.

Ιερ. 26,12 Τα γύρω έθνη ήκουσαν τας φωνάς και τους αλαλαγμούς σου, από την κραυγήν του πόνου σου εγέμισεν η γη, διότι ο ενας μαχητής σου θα επιτεθή εναντίον άλλου μαχητού, αμφότεροι θα εξασθενήσουν, θα πέσουν και οι δύο στο αυτό μέρος.

Ιερ. 26,13 Ἃ ἐλάλησε Κύριος ἐν χειρὶ Ἱερεμίου τοῦ ἐλθεῖν Ναβουχοδονόσορ τὸν βασιλέα Βαβυλῶνος τοῦ κόψαι γῆν Αἰγύπτου.

Ιερ. 26,13 Αυτά είναι εκείνα, που ο Κυριος δια του Ιερεμίου είπε σχετικώς με την επιδρομήν του Ναβουχοδονόσορος, βασιλέως των Βαβυλωνίων, δια να καταστρέψη την χώραν της Αιγύπτου.

Ιερ. 26,14 Ἀναγγείλατε εἰς Μάγδωλον καὶ παραγγείλατε εἰς Μέμφιν, εἴπατε· ἐπίστηθι καὶ ἑτοίμασον, ὅτι κατέφαγε μάχαιρα τὴν σμίλακά σου.

Ιερ. 26,14 Αναγγείλατε εις την Μαγδωλον, αιγυπτιακήν πόλιν, δώσατε εντολήν και παρεγγελίαν εις την Μέμφιν. Είπατε· σήκω και ετοιμάσου, διότι η εχθρική μάχαιρα κατέφαγε και ηρήμωσε την βλάστησιν της Αιγύπτου.

Ιερ. 26,15 διατί ἔφυγεν ἀπὸ σοῦ ὁ Ἆπις; ὁ μόσχος ὁ ἐκλεκτός σου οὐκ ἔμεινεν, ὅτι Κύριος παρέλυσεν αὐτόν.

Ιερ. 26,15 Διατί έφυγεν από σένα και σε εγκατέλειψεν ο ειδωλικος θεός Απις, ο υπό μορφήν μόσχου λατρευόμενος; Ο εκλεκτός σου αυτός θεός μόσχος δεν έμεινε, διότι ο Κυριος τον παρέλυσε.

Ιερ. 26,16 καὶ τὸ πλῆθός σου ἠσθένησε καὶ ἔπεσε, καὶ ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ ἐλάλει· ἀναστῶμεν καὶ ἀναστρέψωμεν πρὸς τὸν λαὸν ἡμῶν εἰς τὴν πατρίδα ἡμῶν ἀπὸ προσώπου μαχαίρας Ἑλληνικῆς.

Ιερ. 26,16 Ο πολυάριθμος στρατός σου ησθένησεν, ηττήθη και έπεσεν. Ο καθένας ωμίλει προς τον πλησίον του και έλεγεν· “ας εγερθώμεν και ας επιστρέψωμεν στον λαόν μας, την πατρίδα μας· ας φύγωμεν μακρυά από την φονικήν αυτήν ελληνικήν μάχαιραν».

Ιερ. 26,17 καλέσατε τὸ ὄνομα Φαραὼ Νεχαὼ βασιλέως Αἰγύπτου, Σαών- Ἐσβί- Ἐμωήδ.

Ιερ. 26,17 Αλλάξατε το όνομα του Φαραώ Νεχαώ, βασιλέως της Αιγύπτου. Ονομάσατε τον Σαών- Εσβί- Εμωήδ, που σημαίνει εχάθη, αφήκε να του διαφύγη ο κατάλληλος καιρός.

Ιερ. 26,18 ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὅτι ὡς τὸ Ἰταβύριον ἐν τοῖς ὄρεσι καὶ ὡς ὁ Κάρμηλος ἐν τῇ θαλάσσῃ ἥξει.

Ιερ. 26,18 Ζω εγώ, λέγει Κυριος ο Θεός, και ορκίζομαι ότι ο εχθρός θα επέλθη ισχυρός και ακατανίκητος, όπως υψώνεται το όρος Θαβώρ μεταξύ των άλλων ορέων, όπως υψώνεται ο Καρμηλος παρά την Μεσόγειον Θαλασσαν.

Ιερ. 26,19 σκεύη ἀποικισμοῦ ποίησον σεαυτῇ, κατοικοῦσα θύγατερ Αἰγύπτου, ὅτι Μέμφις εἰς ἀφανισμὸν ἔσται καὶ κληθήσεται οὐαὶ διὰ τὸ μὴ ὑπάρχειν κατοικοῦντας ἐν αὐτῇ.

Ιερ. 26,19 Ετοιμάσατε, λοιπόν, τα σκεύη της εξορίας σας, συ κόρη της Αιγύπτου. Η Μέμφις θα παραδοθή εις όλεθρον και αφανισμόν, θα ακουσθή δι' αυτήν το “ουαί”, διότι δεν θα υπάρχουν πλέον κάτοικοι εις αυτήν.

Ιερ. 26,20 δάμαλις κεκαλλωπισμένη Αἴγυπτος, ἀπόσπασμα ἀπὸ βοῤῥᾶ ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτήν.

Ιερ. 26,20 Με δάμαλιν στολισμένην ομοιάζεις, ω Αίγυπτε, αλλά εναντίον σου θα επέλθη στρατός από τας βορείους περιοχάς.

Ιερ. 26,21 καὶ οἱ μισθωτοὶ αὐτῆς ἐν αὐτῇ ὥσπερ μόσχοι σιτευτοὶ τρεφόμενοι ἐν αὐτῇ, διότι καὶ αὐτοὶ ἀπεστράφησαν καὶ ἔφυγον ὁμοθυμαδόν, οὐκ ἔστησαν, ὅτι ἡμέρα ἀπωλείας ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτοὺς καὶ καιρὸς ἐκδικήσεως αὐτῶν.

Ιερ. 26,21 Οι μισθοφόροι στρατιώται της Αιγύπτου ζουν εις αυτήν και ομοιάζουν με καλοθρεμμένα μοσχάρια, αλλά και αυτοί θα οπισθοχωρήσουν ενώπιον του εχθρού, θα φύγουν όλοι μαζή, δεν θα ημπορέσουν να κρατηθούν, διότι έφθασεν η ημέρα της καταστροφής των, ήλθεν εναντίον των ο καιρός της τιμωρίας.

Ιερ. 26,22 φωνὴ ὡς ὄφεως συρίζοντος, ὅτι ἐν ἄμμῳ πορεύονται· ἐν ἀξίναις ἥξουσιν ἐπ᾿ αὐτὴν ὡς κόπτοντες ξύλα.

Ιερ. 26,22 Η φωνή του εχθρικού στρατεύματος ομοιάζει με συριγμόν όφεως, καθώς πορεύεται εις την αμμώδη περιοχήν. Με αξίνας θα επέλθουν οι εχθροί αυτοί εναντίον της Αιγύπτου ώσαν τους ανθρώπους, που κόπτουν ξύλα.

Ιερ. 26,23 ἐκκόψουσι τὸν δρυμὸν αὐτῆς, λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὅτι οὐ μὴ εἰκασθῇ, ὅτι πληθύνει ὑπὲρ ἀκρίδα καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖς ἀριθμός.

Ιερ. 26,23 Θα κατακόψουν τα δάση της, λέγει ο Κυριος, τα στρατεύματα των εχθρών, δεν είναι δυνατόν να υπολογισθούν, διότι ο στρατός είναι πλήθος πολύ, περισσότερον από τα σμήνη των ακρίδων, που είναι αδύνατον να αριθμηθούν.

Ιερ. 26,24 κατῃσχύνθη ἡ θυγάτηρ Αἰγύπτου, παρεδόθη εἰς χεῖρας λαοῦ ἀπὸ βοῤῥᾶ.

Ιερ. 26,24 Ο λαός της Αιγύπτου θα καταισχυνθή, διότι θα παραδοθή δούλος εις τα χέρια λαού, ερχομένου από βορρά.

Ιερ. 26,25 ἰδοὺ ἐγὼ ἐκδικῶ τὸν Ἀμμὼν τὸν υἱὸν αὐτῆς ἐπὶ Φαραώ καὶ ἐπὶ τοὺς πεποιθότας ἐπ᾿ αὐτῷ.

Ιερ. 26,25 Ιδού, εγώ θα τιμωρήσω τον θεόν Αμών, τον υιόν αυτόν της Αιγύπτου· θα τιμωρήσω τον Φαραώ και όλους εκείνους, οι οποίοι είχαν στηρίξει την πεποίθησίν των εις αυτόν.

Ιερ. 26,27 σὺ δὲ μὴ φοβηθῇς, δοῦλός μου Ἰακώβ, μηδὲ πτοηθῇς, Ἰσραήλ· διότι ἐγὼ ἰδοὺ σῴζων σε μακρόθεν καὶ τὸ σπέρμα σου ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας αὐτῶν, καὶ ἀναστρέψει Ἰακὼβ καὶ ἡσυχάσει καὶ ὑπνώσει, καὶ οὐκ ἔσται ὁ παρενοχλῶν αὐτόν.

Ιερ. 26,27 Συ όμως, ο δούλος μου Ιακώβ, οι απόγονοι του Ισραήλ, μη φοβηθήτε και μη πτοηθήτε, διότι εγώ έρχομαι, δια να σε σώσω από την μακρυνήν εξοριαν, εις την οποίαν ευρίσκεσαι και θα επαναφέρω τους απογόνούς του Ισραήλ εις την χώραν των. Ο Ιακώβ θα επιστρέψη και θα ησυχάση, θα κοιμηθή ήσυχος πλέον και δεν θα υπάρχη κανείς να τον παρενοχλή.

Ιερ. 26,28 μὴ φοβοῦ, παῖς μου Ἰακώβ, λέγει Κύριος, ὅτι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι· ἡ ἀπτόητος καὶ τρυφερὰ παρεδόθη· ὅτι ποιήσω ἔθνει συντέλειαν ἐν παντὶ ἔθνει, εἰς οὓς ἔξωσά σε ἐκεῖ, σὲ δὲ οὐ μὴ ποιήσω ἐκλιπεῖν· καὶ παιδεύσω σε εἰς κρίμα καὶ ἀθῷον οὐκ ἀθῳώσω σε.

Ιερ. 26,28 Μη φοβείσαι συ, παιδί μου Ιακώβ, Ισραηλιτικέ λαέ, λέγει ο Κυριος, διότι εγώ είμαι μαζή σου. Η πριν απτόητος και φιλήδονος Βαβυλών θα παραδοθή εις τιμωρίαν, διότι εγώ θα τιμωρήσω κάθε έθνος, στο οποίον επέτρεψα να φύγετε εκεί ως εξόριστοι και αιχμάλωτοι. Δεν θα παραχωρήσω όμως ποτέ να εξαφανισθήτε σεις εξ ολοκλήρου. Εν τη δικαιοσύνη μου θα σας διαπαιδαγωγήσω δια τιμωριών, δεν θα σας αθωώσω, διότι δεν είσθε αθώοι.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 27- ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ (Μασ. 50)

Προφητείες κατά της Βαβυλώνας

Ιερ. 27,1 Λόγος Κυρίου ὃν ἐλάλησεν ἐπὶ Βαβυλῶνα.

Ιερ. 27,1 Λόγος Κυρίου, τον οποίον μίλησε ο προφήτης Ιερεμίας εναντίον της Βαβυλώνος.

Ιερ. 27,2 Ἀναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἀκουστὰ ποιήσατε καὶ μὴ κρύψητε, εἴπατε· ἑάλωκε Βαβυλών, κατῃσχύνθη Βῆλος ἡ ἀπτόητος, ἡ τρυφερὰ παρεδόθη Μαρωδάχ.

Ιερ. 27,2 Αναγγείλατέ τα εις τα έθνη, καταστήσατε αυτά ακουστά και γνωστά και μη κρύψετε τίποτε. Είπατε· η Βαβυλών εκυριεύθη, κατησχύνθη ο πριν απτόητος, ο φιλήδονος ειδωλικός Θεός Βααλ, παρεδόθη ο Μαρωδάχ.

Ιερ. 27,3 ὅτι ἀνέβη ἐπ᾿ αὐτὴν ἔθνος ἀπὸ βοῤῥᾶ· οὗτος θήσει τὴν γῆν αὐτῆς εἰς ἀφανισμόν, καὶ οὐκ ἔσται ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῇ ἀπὸ ἀνθρώπου καὶ ἕως κτήνους.

Ιερ. 27,3 Διότι επήλθεν εναντίον τις Βαβυλώνος έθνος από την περιοχήν του βορρά. Αυτό θα εξαφανίση και θα ερημώση την χώραν αυτήν. Δεν θα υπάρχη πλέον κανείς να κατοική εις αυτήν από ανθρώπου μέχρι κτήνους

Ιερ. 27,4 ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἥξουσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, αὐτοὶ καὶ οἱ υἱοὶ Ἰούδα ἐπὶ τὸ αὐτό· βαδίζοντες καὶ κλαίοντες πορεύσονται τὸν Κύριον Θεὸν αὐτῶν ζητοῦντες.

Ιερ. 27,4 Κατά δε τας ημέρας εκείνας, κατά την εποχήν εκείνην, θα επιστρέψουν οι Ισραηλίται και οι Ιουδαίοι όλοι μαζή. Θα βαδίζουν κλαίοντες από την χαράν, θα πορεύωνται αναζητούντες Κυριον τον Θεόν των.

Ιερ. 27,5 ἕως Σιὼν ἐρωτήσουσι τὴν ὁδόν, ὧδε γὰρ τὸ πρόσωπον αὐτῶν δώσουσι· καὶ ἥξουσι καὶ καταφεύξονται πρὸς Κύριον τὸν Θεόν, διαθήκη γὰρ αἰώνιος οὐκ ἐπιλησθήσεται.

Ιερ. 27,5 Θα ερωτούν να μάθουν τον δρόμον μέχρι την Σιών, διότι θα έχουν στρέψει το πρόσωπόν των με κατεύθυνσιν προς αυτήν. Θα έλθουν, θα καταφύγουν προς τον Κυριον και Θεόν, διότι η διαθήκη, την οποίαν από αιώνων συνήψεν ο Θεός με τους προγόνους των, δεν θα λησμονηθή.

Ιερ. 27,6 πρόβατα ἀπολωλότα ἐγενήθη ὁ λαός μου, οἱ ποιμένες αὐτῶν ἔξωσαν αὐτούς, ἐπὶ τὰ ὄρη ἀπεπλάνησαν αὐτούς, ἐξ ὄρους ἐπὶ βουνὸν ᾤχοντο, ἐπελάθοντο κοίτης αὐτῶν.

Ιερ. 27,6 Διότι ο λαός μου έγινεν ωσάν πρόβατα απολωλότα. Οι αρχηγοί των τους εδίωξαν, τους παρεπλάνησαν επάνω εις τα όρη, από τα όρη εις τα βουνά έφευγαν, ελησμόνησαν την μάνδραν των.

Ιερ. 27,7 πάντες οἱ εὑρίσκοντες αὐτοὺς ἀνήλισκον αὐτούς, οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν εἶπαν· μὴ ἀνῶμεν αὐτούς· ἀνθ᾿ ὧν ἥμαρτον τῷ Κυρίῳ νομὴ δικαιοσύνης τῷ συναγαγόντι τοὺς πατέρας αὐτῶν.

Ιερ. 27,7 Ολοι όσοι τους εύρισκαν πλανωμένους και απροστάτευτους, τους εξώντωναν. Είπαν οι εχθροί των· ας μη τους αφήσωμεν πλέον να ζήσουν, διότι αυτοί ημάρτησαν ενώπιον του Κυρίου, ο οποίος αποδίδει πάντοτε δικαιοσύνην και ο οποίος είχε προσκαλέσει και συγκεντρώσει τους προγόνους των.

Ιερ. 27,8 ἀπαλλοτριώθητε ἐκ μέσου Βαβυλῶνος καὶ ἀπὸ γῆς Χαλδαίων καὶ ἐξέλθατε καὶ γένεσθε ὥσπερ δράκοντες κατὰ πρόσωπον προβάτων.

Ιερ. 27,8 Αποξενωθήτε και φύγετε εκ μέσου της Βαβυλώνος, από την χώραν των Χαλδαίων. Εξέλθετε και φανήτε απέναντι αυτών ωσάν δράκοντες εναντίον προβάτων,

Ιερ. 27,9 ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἐγείρω ἐπὶ Βαβυλῶνα συναγωγὰς ἐθνῶν ἐκ γῆς βοῤῥᾶ, καὶ παρατάξονται αὐτῇ· ἐκεῖθεν ἁλώσεται, ὡς βολὶς μαχητοῦ συνετοῦ οὐκ ἐπιστρέψει κενή.

Ιερ. 27,9 διότι ιδού, εγώ εξεγείρω και επιφέρω εναντίον της Βαβυλώνος πολυάριθμα έθνη από την γην του βορρά και θα πολεμήσουν εναντίον αυτής και θα την κυριεύσουν. Τα βέλη των εναντίον αυτής θα είναι ωσάν το βέλος του επιτηδείου πολεμιοτού, το οποίον ποτέ δεν ρίπτεται επί ματαίω.

Ιερ. 27,10 καὶ ἔσται ἡ Χαλδαία εἰς προνομήν, πάντες οἱ προνομεύοντες αὐτὴν ἐμπλησθήσονται,

Ιερ. 27,10 Η Χαλδαία θα παραδοθή εις λαφυραγωγίαν και όλοι όσοι την λεηλατήσουν, θα χορτάσουν από τα λάφυρά της.

Ιερ. 27,11 ὅτι ηὐφραίνεσθε καὶ κατεκαυχᾶσθε διαρπάζοντες τὴν κληρονομίαν μου, διότι ἐσκιρτᾶτε ὡς βοΐδια ἐν βοτάνῃ καὶ ἐκερατίζετε ὡς ταῦροι.

Ιερ. 27,11 Διότι, λέγει ο Κυριος προς τους Βαβυλωνίους, εδοκιμάζετε χαράν και αγαλλίασιν σεις και εκαυχησιολογείτε, όταν διηρπάζετε την κληρονομίαν μου, τον λαόν μου· διότι από την χαράν σας επηδούσατε ωσάν τα μοσχάρια εις την χλόην, εκτυπούσατε τους Ισραηλίτας όπως κτυπούν με τα κέρατα των οι μαινόμενοι ταύροι.

Ιερ. 27,12 ᾐσχύνθη ἡ μήτηρ ὑμῶν σφόδρα, ἐνετράπη ἡ τεκοῦσα ὑμᾶς μήτηρ ἐπ᾿ ἀγαθὰ ἐσχάτη ἐθνῶν ἔρημος.

Ιερ. 27,12 Η μητέρα σας, η πατρίδα σας η Βαβυλών, κατησχύνθη παρά πολύ. Η μητέρα, που σας εγέννησε, κατεντροπιάσθηκε δια την στέρησιν των αγαθών. Κατήντησεν έρημος και τελευταία μεταξύ όλων των εθνών.

Ιερ. 27,13 ἀπὸ ὀργῆς Κυρίου οὐ κατοικηθήσεται. καὶ ἔσται εἰς ἀφανισμὸν πᾶσα, καὶ πᾶς ὁ διοδεύων διὰ Βαβυλῶνος σκυθρωπάσει καὶ συριοῦσιν ἐπὶ πᾶσαν τὴν πληγὴν αὐτῆς.

Ιερ. 27,13 Εξ αιτίας της δικαίας οργής του Κυρίου δεν θα κατοικηθή πλέον. Θα παραδοθή ολόκληρος εις αφανισμόν και ερήμωσιν. Και κάθε διαβάτης, που θα διέρχεται δια μέσου της Βαβυλώνος, θα σκυθρωπάζη και θα σφυρίζη με κατάπληξιν δια το μεγάλο αυτό κτύπημα του αφανισμού και της καταστροφής της.

Ιερ. 27,14 παρατάξασθε ἐπὶ Βαβυλῶνα κύκλῳ, πάντες τείνοντες τόξον· τοξεύσατε ἐπ᾿ αὐτήν, μὴ φείσησθε ἐπὶ τοῖς τοξεύμασιν ὑμῶν.

Ιερ. 27,14 Παραταχθήτε εις μάχην εναντίον της Βαβυλώνας, κύκλω από αυτήν όλοι σεις, οι οποίοι χειρίζεσθε με επιτηδειότητα το τοξον. Κτυπήσατέ την με τα τόξα, μη λυπηθήτε τα βέλη σας.

Ιερ. 27,15 κατακρατήσατε αὐτήν· παρελύθησαν αἱ χεῖρες αὐτῆς, ἔπεσαν αἱ ἐπάλξεις αὐτῆς καὶ κατεσκάφη τὸ τεῖχος αὐτῆς, ὅτι ἐκδίκησις παρὰ Θεοῦ ἐστιν· ἐκδικεῖτε ἐπ᾿ αὐτήν· καθὼς ἐποίησε, ποιήσατε αὐτῇ.

Ιερ. 27,15 Επικρατήσατε εναντίον αυτής, κυριεύσατέ την. Παρέλυσαν πλέον τα χέρια των κατοίκων της, εκρημνίσθησαν αι οχυραί επάλξεις της, κατεστράφησαν εκ θεμελίων τα τείχη της, διότι ήλθεν εναντίον αυτής η παρά Θεού δικαία τιμωρία. Τιμωρήσατέ την και σεις, όπως έκαμεν αυτή εναντίον λαών, που δεν της είχαν πταίσει εις τίποτε, έτσι πράξετε και σεις εναντίον της.

Ιερ. 27,16 ἐξολοθρεύσασθε σπέρμα ἐκ Βαβυλῶνος, κατέχοντα δρέπανον ἐν καιρῷ θερισμοῦ· ἀπὸ προσώπου μαχαίρας Ἑλληνικῆς ἕκαστος εἰς τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀποστρέψουσι καὶ ἕκαστος εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ φεύξεται.

Ιερ. 27,16 Εξολοθρεύσατε κάθε απόγονον και βλαστόν της Βαβυλώνος μέχρις αυτού ακόμη, ο οποίος κρατεί το δρέπανόν του εν καιρώ θερισμού. Καθένας από τους μισθοφόρους πολεμιστάς της Βαβυλώνος, καθώς θα αντικρύζη την ελληνικήν μάχαιραν, θα επιστρέφη πανικόβλητος στον λαόν του. Ο καθένας από αυτούς θα φύγη δια την χώραν του.

Ιερ. 27,17 Πρόβατον πλανώμενον Ἰσραήλ, λέοντες ἔξωσαν αὐτόν· ὁ πρῶτος ἔφαγεν αὐτὸν βασιλεὺς Ἀσσοὺρ καὶ οὗτος ὕστερον τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ βασιλεὺς Βαβυλῶνος.

Ιερ. 27,17 Ωσάν πλανώμενον πρόβατον κατήντησεν ο λαός του Ισραήλ. Οι εχθροί του ωσάν λέοντες τον εξεδίωξαν από την χώραν του. Πρώτος ο βασιλεύς των Ασσυρίων κατέφαγεν αυτόν και έπειτα από αυτόν ο βασιλεύς της Βαβυλώνος κατέφαγε και αυτά ακόμη τα κόκκαλά του.

Ιερ. 27,18 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐκδικῶ ἐπὶ τὸν βασιλέα Βαβυλῶνος καὶ ἐπὶ τὴν γῆν αὐτοῦ, καθὼς ἐξεδίκησα ἐπὶ τὸν βασιλέα Ἀσσούρ.

Ιερ. 27,18 Δια τούτο αυτά λέγει ο Κυριος· Ιδού, εγώ θα τιμωρήσω τον βασιλέα της Βαβυλώνος και όλην αυτού την χώραν, όπως ετιμώρησα τον βασιλέα των Ασσυρίων.

Ιερ. 27,19 καὶ ἀποκαταστήσω τὸν Ἰσραὴλ εἰς τὴν νομὴν αὐτοῦ, καὶ νεμήσεται ἐν τῷ Καρμήλῳ καὶ ἐν ὄρει Ἐφραὶμ καὶ ἐν τῷ Γαλαὰδ καὶ πλησθήσεται ἡ ψυχὴ αὐτοῦ.

Ιερ. 27,19 Επειτα θα επαναφέρω ελεύθερον και θα εγκαταστήσω εις την χώραν του τον Ισραήλ, εις την περιοχήν της βοσκής του. Αυτός θα απολαύση τους καρπούς του Καρμήλου και του όρους Εφραίμ και της περιοχής Γαλαάδ. Θα χορτάση από αγαθά, με το παραπάνω η ψυχή του.

Ιερ. 27,20 ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ζητήσουσι τὴν ἀδικίαν Ἰσραήλ, καὶ οὐχ ὑπάρξει, καὶ τὰς ἁμαρτίας Ἰούδα, καὶ οὐ μὴ εὑρεθῶσιν, ὅτι ἵλεως ἔσομαι τοῖς ὑπολελειμμένοις ἐπὶ τῆς γῆς, λέγει Κύριος. -

Ιερ. 27,20 Κατά τας ημέρας εκείνας, κατά τον ευτυχή εκείνον καιρόν, θα αναζητούν οι άνθρωποι αμαρτίας του Ισραηλιτικού λαού και δεν θα υπάρχουν. Θα ζητούν παρανομίας του λαού του Ιούδα και δεν θα ευρίσκωνται. Διότι εγώ, λέγει Κυριος ο Θεός, θα είμαι ίλεως και σπλαγχνικός στους απομείναντας ανθρώπους του λαού μου επί της χώρας Ισραήλ.

Ιερ. 27,21 Πικρῶς ἐπίβηθι ἐπ᾿ αὐτὴν καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐπ᾿ αὐτήν· ἐκδίκησον, μάχαιρα, καὶ ἀφάνισον, λέγει Κύριος, καὶ ποίει κατὰ πάντα, ὅσα ἐντέλλομαί σοι.

Ιερ. 27,21 Μαχαιρα εχθρική, ανέβα γεμάτη πικράν οργήν εναντίον των κατοίκων της Βαβυλώνος. Τιμώρησε αυτούς, ω μάχαιρα, εξαφάνισέ τους, λέγει ο Κυριος. Πράξε σύμφωνά με όλα εκείνα, τα οποία εγώ σε έχω διατάξει.

Ιερ. 27,22 φωνὴ πολέμου καὶ συντριβὴ μεγάλη ἐν γῇ Χαλδαίων.

Ιερ. 27,22 Φωνή πολέμου θα ακουσθή, συντριβή μεγάλη θα πραγματοποιηθή εις την χώραν των Χαλδαίων.

Ιερ. 27,23 πῶς ἐκλάσθη καὶ συνετρίβη ἡ σφῦρα πάσης τῆς γῆς; πῶς ἐγενήθη εἰς ἀφανισμὸν Βαβυλὼν ἐν ἔθνεσιν;

Ιερ. 27,23 Πως έσπασεν, ετεμαχίσθη και συνετρίβη αυτή η σφύρα, που εκτυπούσεν ανελέητα όλην την γην; Πως περιήλθεν εις όλεθρον και αφανισμόν η Βαβυλών εκ μέσου όλων των άλλων εθνών;

Ιερ. 27,24 ἐπιθήσονταί σοι, καὶ ἁλώσῃ, ὦ Βαβυλών, καὶ οὐ γνώσῃ· εὑρέθης καὶ ἐλήφθης, ὅτι τῷ Κυρίῳ ἀντέστης.

Ιερ. 27,24 Θα επιτεθούν εναντίον σου οι εχθροί και θα σε κυριεύσουν, ω Βαβυλών, χωρίς και συ να εννοήσης καλά-καλά ότι έφθασεν ο καιρός του εξαφανισμού σου. Ευρέθης από τους εχθρούς σου αδύνατος πλέον, εκυριεύθης από αυτούς· και τούτο, διότι συ πεισμόνως αντεστάθηκες στον Κυριον.

Ιερ. 27,25 ἤνοιξε Κύριος τὸν θησαυρὸν αὐτοῦ καὶ ἐξήνεγκε τὰ σκεύη ὀργῆς αὐτοῦ, ὅτι ἔργον τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἐν γῇ Χαλδαίων,

Ιερ. 27,25 Ηνοιξεν ο Κυριος τον θησαυρόν του δικαίου θυμού του και έβγαλε τα καταστρεπτικά σκεύη της οργής του, διότι έργον καταστροφής θα πραγματοποίηση Κυριος ο Θεός εις την γην των Χαλδαίων.

Ιερ. 27,26 ὅτι ἐληλύθασιν οἱ καιροὶ αὐτῆς. ἀνοίξατε τὰς ἀποθήκας αὐτῆς, ἐρευνήσατε αὐτὴν ὡς σπήλαιον καὶ ἐξολοθρεύσατε αὐτήν, μὴ γενέσθω αὐτῆς κατάλειμμα.

Ιερ. 27,26 Εφθασαν πλέον οι καιροί του ολέθρου της. Ανοίξατε τας αποθήκας της, ερευνήσατέ τας, όπως ερευνάτε ένα σπήλαιον. Εξολοθρεύσατέ την, ας μη μείνη κανένα υπόλειμμα εις αυτήν.

Ιερ. 27,27 ἀναξηράνατε αὐτῆς πάντας τοὺς καρπούς, καὶ καταβήτωσαν εἰς σφαγήν· οὐαὶ αὐτοῖς, ὅτι ἥκει ἡ ἡμέρα αὐτῶν καὶ καιρὸς ἐκδικήσεως αὐτῶν.

Ιερ. 27,27 Ξηράνατε όλας τας καρποφόρους περιοχάς της, ας οδηγηθούν εις σφαγήν οι άνδρες και τα κτήνη της. Αλλοίμονον εις αυτούς, διότι έχει φθάσει πλέον η ημέρα των, ο καιρύς της τιμωρίας των εκ μέρους του Θεού.

Ιερ. 27,28 φωνὴ φευγόντων καὶ ἀνασῳζομένων ἐκ γῆς Βαβυλῶνος τοῦ ἀναγγεῖλαι εἰς Σιὼν τὴν ἐκδίκησιν παρὰ Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν.

Ιερ. 27,28 Φωνή φόβου και φρίκης ακούεται από εκείνους, οι οποίοι πανικόβλητοι φεύγουν και προσπαθούν να σωθούν μακράν από την χώραν της Βαβυλώνος. Αυτή όμως η φωνή αναγγέλλει εις την Σιών την τιμωρίαν της Βαβυλώνος, που ήλθεν εκ μέρους Κυρίου του Θεού μας.

Ιερ. 27,29 παραγγείλατε ἐπὶ Βαβυλῶνα πολλοῖς, παντὶ ἐντείνοντι τόξον· παρεμβάλλετε ἐπ᾿ αὐτὴν κυκλόθεν, μὴ ἔστω αὐτοῖς ἀνασῳζόμενος· ἀνταπόδοτε αὐτῇ κατὰ τὰ ἔργα αὐτῆς, κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησε, ποιήσατε αὐτῇ, ὅτι πρὸς Κύριον ἀντέστη Θεὸν ἅγιον τοῦ Ἰσραήλ.

Ιερ. 27,29 Παραγγείλατε στους πολλούς εχθρούς της Βαβυλώνος να επέλθουν εναντίον της. Είπατε ιδιαιτέρως εις εκείνους, οι οποίοι χρησιμοποιούν με επιτυχίαν το τόξον· στρατοπεδεύσατε ολόγυρα από αυτήν, κανείς από τους κατοίκους της ας μη διασωθή. Ανταποδώσατε εις αυτήν κατά τα έργα της. Συμφωνα με όσας καταστροφάς επέφερε, πράξατε και σεις εις αυτήν, διότι αντεστάθηκε προς τον Κυριον τον Θεόν, τον άγιον του Ισραήλ.

Ιερ. 27,30 διὰ τοῦτο πεσοῦνται οἱ νεανίσκοι αὐτῆς ἐν ταῖς πλατείαις αὐτῆς, καὶ πάντες οἱ ἄνδρες οἱ πολεμισταὶ αὐτῆς ῥιφήσονται, εἶπε Κύριος.

Ιερ. 27,30 Δια την ασέβειάν της αυτήν όλοι οι νέοι της θα πέσουν νεκροί εις τας πλατείας της. Ολοι οι άνδρες αυτής, οι πολεμισταί θα ριφθούν σφαγμένα πτώματα εις την γην. Ετσι διέταξεν ο Κυριος.

Ιερ. 27,31 ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ τὴν ὑβρίστριαν, λέγει Κύριος, ὅτι ἥκει ἡ ἡμέρα σου καὶ ὁ καιρὸς ἐκδικήσεώς σου·

Ιερ. 27,31 Ιδού, εγώ επέρχομαι εναντίον σου, της αλαζονικής πόλεως, λέγει ο Κυριος, διότι έφθασε πλέον η ημέρα σου, ο καιρός της δικαίας εκ μέρους μου τιμωρίας σου.

Ιερ. 27,32 καὶ ἀσθενήσει ἡ ὕβρις σου καὶ πεσεῖται, καὶ οὐδεὶς ἔσται ὁ ἀνιστῶν αὐτήν· καὶ ἀνάψω πῦρ ἐν τῷ δρυμῷ αὐτῆς, καὶ καταφάγεται πάντα τὰ κύκλῳ αὐτῆς.

Ιερ. 27,32 Η αλαζονεία και η υπερηφάνειά σου θα ταπεινωθή και θα πέση και κανείς δεν θα υπάρξη, που θα έχη την δύναμιν να την ανορθώση. Θα ανάψω πυρκαϊάν εις τα δάση της, η οποία και θα καταφάγη όλα τα γύρω από αυτήν.

Ιερ. 27,33 Τάδε λέγει Κύριος· καταδεδυνάστευνται οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ οἱ υἱοὶ Ἰούδα ἅμα, πάντες οἱ αἰχμαλωτεύσαντες αὐτοὺς κατεδυνάστευσαν αὐτούς, ὅτι οὐκ ἠθέλησαν ἐξαποστεῖλαι αὐτούς.

Ιερ. 27,33 Αυτά λέγει ο Κυριος· Εχουν καταδυναστευθή και ταλαιπωρηθή οι Ισραηλίται, και οι Ιουδαίοι μαζή με αυτούς. Ολοι εκείνοι οι οποίοι τους ενίκησαν και τους επήραν αιχμαλώτους, τους κατεδυνάστευαν, διότι δεν ήθελαν να τους στείλουν ελευθέρους εις την πατρίδα των.

Ιερ. 27,34 καὶ ὁ λυτρούμενος αὐτοὺς ἰσχυρός, Κύριος παντοκράτωρ ὄνομα αὐτῷ· κρίσιν κρινεῖ πρὸς τοὺς ἀντιδίκους αὐτοῦ, ὅπως ἐξάρῃ τὴν γῆν, καὶ παροξυνεῖ τοῖς κατοικοῦσι Βαβυλῶνα.

Ιερ. 27,34 Αλλα ο λυτρωτής των είναι ισχυρός. Κυριος παντοκράτωρ είναι το Ονομά του. Αυτός κρίνει την δίκαιον κρίσιν και καταδικάζει τους αντιτιθεμένους εις αυτόν, δια να ξεκαθαρίση την γην από τους τυράννους και τους δυνάστας, δια να συγκλονίση δε και ανατάραξη τους κατοίκους της Βαβυλώνος.

Ιερ. 27,35 μάχαιραν ἐπὶ τοὺς Χαλδαίους καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Βαβυλῶνα καὶ ἐπὶ τοὺς μεγιστᾶνας αὐτῆς καὶ ἐπὶ τοὺς συνετοὺς αὐτῆς·

Ιερ. 27,35 Θα αποστείλη μάχαιραν ολέθρου εναντίον των Χαλδαίων και εναντίον όλων όσοι κατοικούν την Βαβυλώνα, εναντίον των αρχόντων αυτής και των σοφών της·

Ιερ. 27,36 μάχαιραν ἐπὶ τοὺς μαχητὰς αὐτῆς, καὶ παραλυθήσονται· μάχαιραν ἐπὶ τοὺς ἵππους αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὰ ἅρματα αὐτῶν·

Ιερ. 27,36 μάχαιραν σφαγής και ολέθρου εναντίον των υπερασπιστών της και αυτοί θα παραλύσουν από τον φόβον· μάχαιραν εξοντώσεως εναντίον του ιππικού αυτών και των πολεμικών αρμάτων των.

Ιερ. 27,37 μάχαιραν ἐπὶ τοὺς μαχητὰς αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὸν σύμμεικτον τὸν ἐν μέσῳ αὐτῆς, καὶ ἔσονται ὡσεὶ γυναῖκες· μάχαιραν ἐπὶ τοὺς θησαυροὺς αὐτῆς, καὶ διασκορπισθήσονται.

Ιερ. 27,37 Μαχαιραν θα στείλη ο Κυριος εναντίον όλων των μαχίμων ανδρών της και εναντίον του αναμίκτου λαού, που ευρίσκεται εν μέσω αυτής. Ολοι θα καταληφθούν από δειλίαν, θα γίνουν δειλοί, όπως αι γυναίκες. Μαχαιραν θα αποστείλη ο Κυριος εναντίον των θησαυροφυλακείων της και θα διασκορπισθούν οι εις αυτά κατάκλειστοι θησαυροί της.

Ιερ. 27,38 ἐπὶ τῷ ὕδατι αὐτῆς ἐπεποίθει καὶ καταισχυνθήσονται, ὅτι γῆ τῶν γλυπτῶν ἐστι, καὶ ἐν ταῖς νήσοις, οὗ κατεκαυχῶντο.

Ιερ. 27,38 Είχε πεποίθησιν εις τα ύδατα των ποταμών της και των πηγών, αλλά θα κατεντροπιασθή, διότι είναι χώρα και πατρίς των γλυπτών ειδώλων Θα κατεντροπιασθή και δια τας νήσους, δια τας οποίας εκαυχάτο.

Ιερ. 27,39 διὰ τοῦτο κατοικήσουσιν ἰνδάλματα ἐν ταῖς νήσοις, καὶ κατοικήσουσιν ἐν αὐτῇ θυγατέρες σειρήνων· οὐ μὴ κατοικηθῇ οὐκέτι εἰς τὸν αἰῶνα.

Ιερ. 27,39 Δια την αλαζονείαν της αυτήν θα τιμωρηθή. Φαντάσματα θα κατοικήσουν εις τας νήσους αυτάς. Γενεαί δαιμόνων της ερήμου θα κατοικήσουν εις την πρωτεύουσαν. Ανθρωποι δεν θα κατοικήσουν πλέον αυτήν στον αιώνα.

Ιερ. 27,40 καθὼς κατέστρεψεν ὁ Θεὸς Σόδομα καὶ Γόμοῤῥα καὶ τὰς ὁμορούσας αὐταῖς, εἶπε Κύριος, οὐ μὴ κατοικήσει ἐκεῖ ἄνθρωπος, καὶ οὐ μὴ παροικήσει ἐκεῖ υἱὸς ἀνθρώπου.

Ιερ. 27,40 Οπως κατέστρεψεν ο Θεός και ερήμωσε τα Σοδομα και τα Γομορρα και τας συνορεύουσας με αυτάς πόλεις, είπεν ο Κυριος, έτσι θα καταστρέψη και την Βαβυλώνα και δεν θα κατοικήση πλέον εις αυτήν, άνθρωπος, ούτε και κανένας προσωρινός κάτοικος θα εγκατασταθή εις αυτήν.

Ιερ. 27,41 ἰδοὺ λαὸς ἔρχεται ἀπὸ βοῤῥᾶ, καὶ ἔθνος μέγα καὶ βασιλεῖς πολλοὶ ἐξεγερθήσονται ἀπ᾿ ἐσχάτου τῆς γῆς,

Ιερ. 27,41 Ιδού, έρχεται λαός πολύς από τον Βορράν, έθνος μέγα και βασιλείς πολλοί, θα εγερθούν από τα άκρα της γης εναντίον αυτής.

Ιερ. 27,42 τόξον καὶ ἐγχειρίδιον ἔχοντες· ἰταμός ἐστι καὶ οὐ μὴ ἐλεήσῃ· ἡ φωνὴ αὐτῶν ὡς θάλασσα ἠχήσει, ἐφ᾿ ἵπποις ἱππάσονται παρεσκευασμένοι, ὥσπερ πῦρ, εἰς πόλεμον πρὸς σέ, θύγατερ Βαβυλῶνος.

Ιερ. 27,42 Αυτοί θα κρατούν τόξον και εγχειρίδιον. Σκληρός θα είναι ο λαός αυτός, δεν θα δείξη έλεος και ευσπλαγχνίαν δια κανένα. Η φωνή των πολεμιστών θα αντηχήση ως τρικυμισμένη θάλασσα, θα είναι έφιπποι με πλήρη εξοπλισμον. Ωσάν φωτιά θα επέλθουν εις πόλεμον εναντίον σου, Βαβυλών.

Ιερ. 27,43 ἤκουσε βασιλεὺς Βαβυλῶνος τὴν ἀκοὴν αὐτῶν, καὶ παρελύθησαν αἱ χεῖρες αὐτοῦ· θλῖψις κατεκράτησεν αὐτοῦ, ὠδῖνες ὡς τικτούσης.

Ιερ. 27,43 Επληροφορήθη ο βασιλεύς της Βαβυλώνος την φήμην αυτήν και παρέλυσαν τα χέρια του· τον εκυρίευσε θλίψις μεγάλη, ωδίνες ωσάν εκείνας, που δοκιμάζει η ετοιμόγεννη γυναίκα.

Ιερ. 27,44 ἰδοὺ ὥσπερ λέων ἀναβήσεται ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου εἰς τόπον Αἰθάμ, ὅτι ταχέως ἐκδιώξω αὐτοὺς ἀπ᾿ αὐτῆς καὶ πάντα νεανίσκον ἐπ᾿ αὐτὴν ἐπιστήσω. ὅτι τίς ὥσπερ ἐγώ; καὶ τίς ἀντιστήσεταί μοι; καὶ τίς οὗτος ποιμήν, ὃς στήσεται κατὰ πρόσωπόν μου;

Ιερ. 27,44 Ιδού, όπως αναβαίνει ο άγριος λέων από τον Ιορδάνην στον τόπον της Αιθάμ, έτσι επέρχονται οι εχθροί κατά της Βαβυλώνος, διότι ταχέως θα εκδιώξω πανικόβλητους τους Βαβυλωνίους από την πατρίδα των και θα εξεγείρω εναντίον αυτής νεαρούς πολεμιστάς. Διότι ποιός είναι τόσον ισχυρός, όπως είμαι εγώ; Ποιός ημπορεί ποτέ να αντισταθή εις την δύναμίν μου; Ποιός είναι αυτός ο άρχων λαών, ο οποίος θα τολμήση να σταθή ενώπιόν μου;

Ιερ. 27,45 διὰ τοῦτο ἀκούσατε τὴν βουλὴν Κυρίου, ἣν βεβούλευται ἐπὶ Βαβυλῶνα, καὶ λογισμοὺς αὐτοῦ, οὓς ἐλογίσατο ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Χαλδαίους· ἐὰν μὴ διαφθαρῇ τὰ ἀρνία τῶν προβάτων αὐτῶν, ἐὰν μὴ ἀφανισθῇ νομὴ ἀπ᾿ αὐτῶν.

Ιερ. 27,45 Δια τούτο ακούσατε την απόφασιν του Κυρίου, την οποίαν εσκέφθη και έλαβεν εναντίον της Βαβυλώνος, και τα σχέδια αυτού, τα οποία εσκέφθη εναντίον αυτών που κατοικούν την Χαλδαίαν. Ασφαλώς και βεβαίως και αυτά τα αρνία των Χαλδαίων θα εξολοθρευθούν. Οι βοσκότοποί των θα αφανισθούν.

Ιερ. 27,46 ὅτι ἀπὸ φωνῆς ἁλώσεως Βαβυλῶνος σεισθήσεται ἡ γῆ, καὶ κραυγὴ ἐν ἔθνεσιν ἀκουσθήσεται.

Ιερ. 27,46 Από την οχλοβοήν της πτώσεως της Βαβυλώνος θα σεισθή η γη, εις όλα τα έθνη θα ακουσθή η κραυγή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 28- ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΗΔΟΥΣ (Μασ. 51)

Το τέλος της Βαβυλώνας από τους Μήδους

Ιερ. 28,1 Τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ἐπὶ Βαβυλῶνα καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Χαλδαίους ἄνεμον καύσωνα διαφθείροντα.

Ιερ. 28,1 Αυτά λέγει ο Κυριος· Ιδού εγώ εξαπολύω εναντίον της Βαβυλώνος και όλων των κατοίκων της χώρας Χαλδαίων καυστικόν καταστρεπτικόν άνεμον.

Ιερ. 28,2 καὶ ἐξαποστελῶ εἰς Βαβυλῶνα ὑβριστάς, καὶ καθυβρίσουσιν αὐτὴν καὶ λυμανοῦνται τὴν γῆν αὐτῆς· οὐαὶ ἐπὶ Βαβυλῶνα κυκλόθεν ἐν ἡμέρᾳ κακώσεως αὐτῆς.

Ιερ. 28,2 Θα εξαπολύσω δηλαδή εναντίον της Βαβυλώνος ανθρώπους αλαζονικούς και αναιδείς, οι οποίοι θα την εξευτελίσουν και θα λεηλατήσουν και θα καταστρέψουν την χώραν αυτής. Αλλοίμονον εις την Βαβυλώνα κατά την ημέραν των συμφορών της, όταν οι εχθροί της την περικυκλώσουν!

Ιερ. 28,3 τεινέτω ὁ τείνων τὸ τόξον αὐτοῦ καὶ περιθέσθω ᾧ ἐστιν ὅπλα αὐτῷ, καὶ μὴ φείσησθε ἐπὶ τοὺς νεανίσκους αὐτῆς καὶ ἀφανίσατε πᾶσαν τὴν δύναμιν αὐτῆς·

Ιερ. 28,3 Ο χειριστής του τόξου ας το εντείνη εναντίον αυτής, εκείνος που έχει όπλα ας τα περιβληθή. Μη λυπηθήτε ούτε τα νέα βλαστάρια της, εξολοθρεύσατε όλην την εις άνδρας δύναμίν της.

Ιερ. 28,4 καὶ πεσοῦνται τραυματίαι ἐν γῇ Χαλδαίων καὶ κατακεκεντημένοι ἔξωθεν αὐτῆς.

Ιερ. 28,4 Θα πέσουν νεκροί εις την χώραν των Χαλδαίων και κατατρυπημένοι από τας μαχαίρας έξω από τα τείχη της,

Ιερ. 28,5 διότι οὐκ ἐχήρευσεν Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδας ἀπὸ Θεοῦ αὐτῶν, ἀπὸ Κυρίου παντοκράτορος, ὅτι ἡ γῆ αὐτῶν ἐπλήσθη ἀδικίας ἀπὸ τῶν ἁγίων Ἰσραήλ.

Ιερ. 28,5 Και θα επέλθη αύτη η δικαία τιμωρία, διότι ο ισραηλιτικός και ο Ιουδαϊκός λαός δεν απωρφανίσθησαν και δεν εγκατελείφθησαν από τον Θεόν των, από τον Κυριον και παντοκράτορα. Η δε γη των Χαλδαίων εγέμισεν από αδικίας εναντίον των αγίων προσώπων και τόπων του Ισραηλιτικού λαού.

Ιερ. 28,6 φεύγετε ἐκ μέσου Βαβυλῶνος καὶ ἀνασῴζετε ἕκαστος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀποῤῥιφῆτε ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὐτῆς, ὅτι καιρὸς ἐκδικήσεως αὐτῆς ἐστι παρὰ Κυρίου, ἀνταπόδομα αὐτὸς ἀνταποδίδωσιν αὐτῇ.

Ιερ. 28,6 Ισραηλίται, φύγετε εκ μέσου της Βαβυλώνος. Ο καθένας σας ας σώση την ζωήν του, δια να μη απορριφθήτε και εξαφανισθήτε και σεις μαζή με τας αδικίας και τους αδίκους της πόλεως αυτής, διότι έφθασε πλέον ο καιρός της εκ μέρους του Κυρίου τιμωρίας της. Αυτός θα ανταποδώση εις αυτήν την δικαίαν ανταπόδοσιν, την πρέπουσαν τιμωρίαν.

Ιερ. 28,7 ποτήριον χρυσοῦν Βαβυλὼν ἐν χειρὶ Κυρίου μεθύσκον πᾶσαν τὴν γῆν· ἀπὸ τοῦ οἴνου αὐτῆς ἐπίοσαν ἔθνη, διὰ τοῦτο ἐσαλεύθησαν.

Ιερ. 28,7 Εις τα χέρια του Κυρίου ήτο η Βαβυλών χρυσό ποτήρι, που εμέθυεν όλην την οικουμένην. Από τον οίνον αυτής έπιαν όλα τα έθνη. Δια τούτο εμέθυσαν και εκλονίσθησαν και ετρίκλιζαν.

Ιερ. 28,8 καὶ ἄφνω ἔπεσε Βαβυλὼν καὶ συνετρίβη· θρηνεῖτε αὐτήν, λάβετε ῥητίνην τῇ διαφθορᾷ αὐτῆς, εἴ πως ἰαθήσεται.

Ιερ. 28,8 Και αιφνιδίως η Βαβυλών έπεσε και συνετρίβη. Θρηνήσατε δι' αυτήν, πάρετε βάλσαμον ιαματικόν δια τας πληγάς της, μήπως τυχόν και θεραπευθή.

Ιερ. 28,9 ἰατρεύσαμεν τὴν Βαβυλῶνα, καὶ οὐκ ἰάθη· ἐγκαταλίπωμεν αὐτὴν καὶ ἀπέλθωμεν ἕκαστος εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ, ὅτι ἤγγικεν εἰς οὐρανὸν τὸ κρίμα αὐτῆς, ἐξῇρεν ἕως τῶν ἄστρων.

Ιερ. 28,9 Οι άνθρωποί της θα πουν· “εχρησιμοποιήσαμεν δια την Βαβυλώνα ιατρικά βότανα και δεν εθεραπεύθη. Λοιπόν, ας την εγκαταλείψωμεν και ο καθένας από ημάς ας απέλθη εις την χώραν του. Διότι αι αδικίαι της ανέβησαν μέχρις στον ουρανόν, έφθασαν έως εις τα άστρα”.

Ιερ. 28,10 ἐξήνεγκε Κύριος τὸ κρίμα αὐτοῦ· δεῦτε καὶ ἀναγγείλωμεν ἐν Σιὼν τὰ ἔργα Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.

Ιερ. 28,10 Ο δε Κυριος εξέδωκε την δικαίαν του απόφασιν, καταστροφής της Βαβυλώνος, απελευθερώσεως δε ημών των Ισραηλιτών. Εμπρός, λέγουν οι Ιουδαίοι, να αναγγείλωμεν εις την Σιών τα έργα του Κυρίου και Θεού ημών.

Ιερ. 28,11 παρασκευάζετε τὰ τοξεύματα, πληροῦτε τὰς φαρέτρας. ἤγειρε Κύριος τὸ πνεῦμα βασιλέως Μήδων, ὅτι εἰς Βαβυλῶνα ἡ ὀργὴ αὐτοῦ τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτήν, ὅτι ἐκδίκησις Κυρίου ἐστίν, ἐκδίκησις λαοῦ αὐτοῦ ἐστιν.

Ιερ. 28,11 Ετοιμάσατε τα τόξα σας, λέγει ο Θεός, προς τούς εχθρούς της Βαβυλώνος, γεμίσατε τας θήκας με βέλη. Ο Κυριος εξήγειρε το πνεύμα του βασιλέως των Μηδων, διότι η οργή του στρέφεται εναντίον της Βαβυλώνος, δια να την εξολοθρεύση. Αυτή είναι η παρά Κυρίου τιμωρία· είναι εκδίκησις εναντίον των εχθρών του λαού του.

Ιερ. 28,12 ἐπὶ τειχέων Βαβυλῶνος ἄρατε σημεῖον, ἐπιστήσατε φαρέτρας, ἐγείρατε φυλακάς, ἑτοιμάσατε ὅπλα, ὅτι ἐνεχείρησε καὶ ποιήσει Κύριος ἃ ἐλάλησεν ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Βαβυλῶνα,

Ιερ. 28,12 Σεις οι Βαβυλώνιοι, λέγει ο Κυριος, ετοιμασθήτε προς πόλεμον, υψώσατε σημαίαν επάνω εις τα τείχη της Βαβυλώνος, ετοιμάσατε τας φαρέτρας, εγκαταστήσατε φρουράς, ετοιμάσατε τα όπλα, διότι ο Κυριος κατήρτισε το σχέδιόν του και απεφάσισε να κάμη εκείνα, τα οποία είχεν είπει εναντίον των κατοίκων της Βαβυλώνος·

Ιερ. 28,13 κατασκηνοῦντας ἐφ᾿ ὕδασι πολλοῖς καὶ ἐπὶ πλήθει θησαυρῶν αὐτῆς· ἥκει τὸ πέρας σου ἀληθῶς εἰς τὰ σπλάγχνα σου.

Ιερ. 28,13 εναντίον αυτών, που κατοικούν κοντά εις τα πολλά ύδατα του ποταμού Ευφράτου, και στο πλήθος των θησαυρών της. Εχει φθάσει πλέον το τέλος σου, ω Βαβυλών, έως εις αυτά τα σπλάγχνα σου !

Ιερ. 28,14 ὅτι ὤμοσε Κύριος κατὰ τοῦ βραχίονος αὐτοῦ· διότι πληρώσω σε ἀνθρώπων ὡσεὶ ἀκρίδων, καὶ φθέγξονται ἐπὶ σὲ οἱ καταβαίνοντες. -

Ιερ. 28,14 Διότι ωρκίσθη ο Κυριος στον παντοδύναμον βραχίονά του και είπε· “Θα σε γεμίσω από ανθρώπους εχθρούς σου, οι οποίοι θα είναι τόσοι πολλοί, όπως τα σμήνη των ακρίδων. Θα κραυγάζουν εναντίον σου όλοι εκείνοι, οι οποίοι θα επέλθουν κατά σου”.

Ιερ. 28,15 Κύριος ποιῶν γῆν ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ, ἑτοιμάζων οἰκουμένην ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτοῦ, ἐν τῇ συνέσει αὐτοῦ ἐξέτεινε τὸν οὐρανόν,

Ιερ. 28,15 Ο Κυριος είναι αυτός, που εδημιούργησε την γην εν τη παντοδυναμία του. Αυτός ετοιμάζει και στερεώνει την οικουμένην εν τη πανσοφία του. Αυτός έχει απλώσει τον έναστρον ουρανόν εν τη συνέσει του.

Ιερ. 28,16 εἰς φωνὴν ἔθετο ἦχος ὕδατος ἐν οὐρανῷ καὶ ἀνήγαγε νεφέλας ἀπ᾿ ἐσχάτου τῆς γῆς, ἀστραπὰς εἰς ὑετὸν ἐποίησε καὶ ἐξήγαγε φῶς ἐκ θησαυρῶν αὐτοῦ.

Ιερ. 28,16 Βροντά αυτός με την παντοδύναμον φωνήν του και ήχός υδάτων ακούεται στον ουρανόν· υψώνει νέφη αυτό τα άκρα της γης, έκαμε τας αστραπάς προδρόμους της βροχής, έβγαλε φως από τους απεράντους θησαυρούς του.

Ιερ. 28,17 ἐματαιώθη πᾶς ἄνθρωπος ἀπὸ γνώσεως, κατῃσχύνθη πᾶς χρυσοχόος ἀπὸ τῶν γλυπτῶν αὐτοῦ, ὅτι ψευδῆ ἐχώνευσαν, οὐκ ἔστι πνεῦμα ἐν αὐτοῖς·

Ιερ. 28,17 Κενή και ματαία είναι κάθε σοφία και γνώσις του ανθρώπου ενώπιόν του. Κατεντροπιασμένος μένει κάθε χρυσοχόος από τα γλυπτά αυτού έργα. Διότι ψεύτικα πράγματα έκαμαν οι χρυσοχόοι, αφού δεν υπάρχει εις αυτά πνεύμα.

Ιερ. 28,18 μάταιά ἐστιν, ἔργα μεμωκημένα, ἐν καιρῷ ἐπισκέψεως αὐτῶν ἀπολοῦνται.

Ιερ. 28,18 Ματαια, κενά και άχρηστα είναι τα είδωλα, αξία εμπαιγμού και θα καταστραφούν, όταν ο Θεός τα επισκεφθή εν τη δικαία οργή του.

Ιερ. 28,19 οὐ τοιαύτη μερὶς τῷ Ἰακώβ, ὅτι ὁ πλάσας τὰ πάντα αὐτός ἐστι κληρονομία αὐτοῦ, Κύριος ὄνομα αὐτῷ.-

Ιερ. 28,19 Οι Ισραηλίται όμως δεν θα έχουν την ιδίαν τύχην, διότι ο ποιητής των πάντων Κυριος είναι η κληρονομία των. Κυριος είναι το Ονομα του.

Ιερ. 28,20 Διασκορπίζεις σύ μοι σκεύη πολέμου, καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἔθνη καὶ ἐξαρῶ ἐκ σοῦ βασιλεῖς

Ιερ. 28,20 Ο εχθρός της Βαβυλώνος λέγει· “συ, Κυριε, έδωκες εις εμέ όπλα δια τον πόλεμον, και εγώ δια σου και προς χάριν σου θα διασκορπίσω τα εχθρικά έθνη, θα καταστρέψω με την δύναμίν σου βασιλείς,

Ιερ. 28,21 καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἵππον καὶ ἐπιβάτην αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἅρματα καὶ ἀναβάτας αὐτῶν

Ιερ. 28,21 θα διασκορπίσω προς χάριν σου ίππον και, αναβάτην, θα διασκορπίσω με την δύναμίν σου τα πολεμικά άρματα και εκείνους που επιβαίνουν εις αυτά.

Ιερ. 28,22 καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ νεανίσκον καὶ παρθένον καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἄνδρα καὶ γυναῖκα

Ιερ. 28,22 Με την δύναμίν σου θα διασκορπίσω νεαρούς άνδρας και παρθένους, ωρίμους άνδρας και γυναίκας.

Ιερ. 28,23 καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ποιμένα καὶ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ γεωργὸν καὶ τὸ γεώργιον αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἡγεμόνας καὶ στρατηγούς σου.

Ιερ. 28,23 Δια σου διασκορπίζω ποιμένας και τα ποίμνια αυτών, γεωργούς και τα γεωργούμενα εδάφη. Με την δύναμίν σου διασκορπίζω ηγεμόνας και τους στρατηγούς αυτών”.

Ιερ. 28,24 καὶ ἀνταποδώσω τῇ Βαβυλῶνι καὶ πᾶσι τοῖς κατοικοῦσι Χαλδαίοις πάσας τὰς κακίας αὐτῶν, ἃς ἐποίησαν ἐπὶ Σιὼν κατ᾿ ὀφθαλμοὺς ὑμῶν, λέγει Κύριος.

Ιερ. 28,24 Θα ανταποδώσω, λέγει ο Κυριος την δικαίαν τιμωρίαν εναντίον της Βαβυλώνος και εναντίον όλων εκείνων, οι οποίοι κατοικούν την Χαλδαίαν δια τας κακίας αυτών, τας οποίας διέπραξαν εναντίον της Σιών, ενώπιον των οφθαλμών σας.

Ιερ. 28,25 ἰδοὺ ἐγὼ πρός σε, τὸ ὄρος τὸ διεφθαρμένον, τὸ διαφθεῖρον πᾶσαν τὴν γῆν, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ κατακυλιῶ σε ἐπὶ τῶν πετρῶν καὶ δώσω σε ὡς ὄρος ἐμπεπυρισμένον·

Ιερ. 28,25 Ιδού εγώ είμαι εναντίον σου, Βαβυλών, όρος διεφθαρμένον, που διέφθειρες όλην την οικοαμένην. Θα απλώσω τιμωρόν την χείρα μου εναντίον σου, θα σε κυλίσω επάνω στους βράχους, θα σε μεταβάλω εις όρος κατεστραμμένον από πυρκαϊάν.

Ιερ. 28,26 καὶ οὐ μὴ λάβωσιν ἀπὸ σοῦ λίθον εἰς γωνίαν καὶ λίθον εἰς θεμέλιον, ὅτι εἰς ἀφανισμὸν ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, λέγει Κύριος.

Ιερ. 28,26 Τοσον μεγάλη θα είναι η καταστροφή σου, ώστε οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να πάρουν από σε ούτε λίθον, δια να τον χρησιμοποιήσουν ως ακρογωνιαίον εις θεμελίωσιν οικοδομήματος, διότι θα έχης παραδοθή ειίς αιώνιον αφανισμόν, λέγει ο Κυριος.

Ιερ. 28,27 Ἄρατε σημεῖον ἐπὶ τῆς γῆς, σαλπίσατε ἐν ἔθνεσι σάλπιγγι, ἁγιάσατε ἐπ᾿ αὐτὴν ἔθνη, παραγγείλατε ἐπ᾿ αὐτὴν βασιλείαις Ἀραρὰτ παρ᾿ ἐμοῦ καὶ τοῖς Ἀσχαναζαίοις, ἐπιστήσατε ἐπ᾿ αὐτὴν βελοστάσεις, ἀναβιβάσατε ἐπ᾿ αὐτὴν ἵππον ὡς ἀκρίδων πλῆθος.

Ιερ. 28,27 Υψώσατε σημαίαν επάνω εις την γην, σαλπίσατε με σάλπιγγα προς όλα τα έθνη, προπαρασκευάσατε εξ ονόματός μου όλα τα έθνη, παραγγείλατε εξ ονόματός μου να έλθουν εναντίον της αι βασιλείαι του Αραράτ, και οι Ασχαναζαίοι. Στήσατε εναντίον αυτής πολεμικάς μηχανάς, που ρίπτουν βέλη, οδηγήσατε και εξαπολύσατε εναντίον αυτής ιππικόν, όπως αι ακρίδες κατά το πλήθος.

Ιερ. 28,28 ἀναβιβάσατε ἐπ᾿ αὐτὴν ἔθνη, τὸν βασιλέα τῶν Μήδων καὶ πάσης τῆς γῆς, τοὺς ἡγουμένους αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς στρατηγοὺς αὐτοῦ.

Ιερ. 28,28 Οδηγήσατε εναντίον αυτής έθνη, τον βασιλέα των Μηδων και όλης της οικουμένης, τους άρχοντας αυτού και όλους τους στρατηγούς του.

Ιερ. 28,29 ἐσείσθη ἡ γῆ καὶ ἐπόνεσε, διότι ἐξανέστη ἐπὶ Βαβυλῶνα λογισμὸς Κυρίου τοῦ θεῖναι τὴν γῆν Βαβυλῶνος εἰς ἀφανισμὸν καὶ μὴ κατοικεῖσθαι αὐτήν.

Ιερ. 28,29 Εσείσθη και συνεστράφη από πόνον όλη η γη, διότι ο Κυριος εξηγέρθη εναντίον της Βαβυλώνος. Απεφάσισε την καταστροφήν της και τον αφανισμόν της, ώστε να μη κατοικηθή πλέον.

Ιερ. 28,30 ἐξέλιπε μαχητὴς Βαβυλῶνος τοῦ πολεμεῖν, καθήσονται ἐκεῖ ἐν περιοχῇ, ἐθραύσθη ἡ δυναστεία αὐτῶν, ἐγενήθησαν ὡσεὶ γυναῖκες, ἐνεπυρίσθη τὰ σκηνώματα αὐτῆς, συνετρίβησαν οἱ μοχλοὶ αὐτῆς.

Ιερ. 28,30 Ελειψαν πλέον μαχηταί της Βαβυλώνος, δια να συνεχίσουν τον πόλεμον. Καθονται εκεί περικυκλωμένοι, συνετρίβη η δύναμις των, έγιναν δειλοί ώσαν γυναίκες, επυρπολήθησαν και εκάησαν αι οικίαι αυτής, συνετρίβησαν οι μοχλοί των πυλών της πόλεως.

Ιερ. 28,31 διώκων εἰς ἀπάντησιν διώκοντος διώξεται καὶ ἀναγγέλλων εἰς ἀπάντησιν ἀναγγέλλοντος τοῦ ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνος, ὅτι ἑάλωκεν ἡ πόλις αὐτοῦ,

Ιερ. 28,31 Ο ένας αγγελιοφόρος τρέχει κατόπιν του άλλου έρχεται δρομέως κατόπιν του άλλου, δια να αναγγείλουν στον βασιλέα της Βαβυλώνος, ότι η πόλις αυτού εκυριεύθη.

Ιερ. 28,32 ἀπ᾿ ἐσχάτου τῶν διαβάσεων αὐτοῦ ἐλήφθησαν, καὶ τὰ συστήματα αὐτῶν ἐνέπρησαν ἐν πυρί, καὶ ἄνδρες αὐτοῦ οἱ πολεμισταὶ ἐξέρχονται.

Ιερ. 28,32 Ολαι και αι τελευταίαι δίοδοι εις διάσωσιν αυτού έχουν καταληφθή από τον εχθρόν. Τα οχυρωματικά έργα παρεδόθησαν στο πυρ και οι πολεμισταί αυτού εξέρχονται από τα οχυρώματα, δια να παραδοθούν.

Ιερ. 28,33 διότι τάδε λέγει Κύριος· οἶκοι βασιλέως Βαβυλῶνος ὡς ἅλων ὥριμος ἁλοηθήσονται· ἔτι μικρὸν καὶ ἥξει ὁ ἄμητος αὐτῆς.

Ιερ. 28,33 Αυτά έγιναν, διότι αυτά λέγει ο Κυριος· Τα ανάκτορα του βασιλέως της Βαβυλώνος θα αλωνισθούν στο αλώνι ωσάν το ώριμο σιτάρι. Ολίγος χρόνος ακόμη, και θα έλθη ο καιρός του θερισμού και του αλωνισμού της.

Ιερ. 28,34 κατέφαγέ με, ἐμερίσατό με, κατέλαβέ με σκεῦος λεπτόν, Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος· κατέπιέ με ὡς δράκων, ἔπλησε τὴν κοιλίαν αὐτοῦ, ἀπὸ τῆς τρυφῆς μου ἔξωσέ με·

Ιερ. 28,34 “Ο Ναβουχοδονόσορ, ο βασιλεύς της Βαδυλώνος, λέγει η Ιερουσαλήμ, με κατέφαγε, με διεμέλισε ωσάν σκεύος λεπτόν και αδύνατον, με κατέπιεν ως δρακών, εγέμισε την κοιλίαν, με έδιωξε και με έβγαλε μακρυά από τον τόπον της τρυφής και της ησυχίας μου.

Ιερ. 28,35 οἱ μόχθοι μου καὶ αἱ ταλαιπωρίαι μου εἰς Βαβυλῶνα. ἐρεῖ κατοικοῦσα Σιών· καὶ τὸ αἷμά μου ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Χαλδαίους, ἐρεῖ Ἱερουσαλήμ·

Ιερ. 28,35 Οι μόχθοι και οι κόποι μου έχουν μεταφερθή εις Βαβυλώνα. Θα είπουν οι κάτοικοι της Σιών· Το αίμά μου θα πέση επάνω στους κατοίκους της Χαλδαίας και θα τους καταστρέψη, θα πη η Ιερουσαλήμ”.

Ιερ. 28,36 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ κρινῶ τὴν ἀντίδικόν σου καὶ ἐκδικήσω τὴν ἐκδίκησίν σου καὶ ἐρημώσω τὴν θάλασσαν αὐτῆς καὶ ξηρανῶ τὴν πηγὴν αὐτῆς.

Ιερ. 28,36 Δια τούτο αυτά λέγει ο Κυριος· Ιδού, εγώ θα κρίνω και θα καταδικάσω την αντιδικόν σου Βαβυλώνα, θα εκδικάσω την δικαίαν σου υποθεσιν και θα ερημώσω την θάλασσαν της Βαβυλώνος. Θα ξηράνω τας πηγάς αυτής.

Ιερ. 28,37 καὶ ἔσται Βαβυλὼν εἰς ἀφανισμόν, καὶ οὐ κατοικηθήσεται.

Ιερ. 28,37 Και η Βαβυλών θα παραδοθή εις όλεθρον και εξαφανισμόν και δεν θα κατοικηθή πλέον.

Ιερ. 28,38 ὅτι ἅμα ὡς λέοντες ἐξηγέρθησαν καὶ ὡς σκύμνοι λεόντων.

Ιερ. 28,38 Διότι οι Βαβυλώνιοι εξηγέρθησαν ωσάν λέοντες, ως νεαροί σκύμνοι λεόντων.

Ιερ. 28,39 ἐν τῇ θερμασίᾳ αὐτῶν δώσω πότημα αὐτοῖς καὶ μεθύσω αὐτούς, ὅπως καρωθῶσι καὶ ὑπνώσωσιν ὕπνον αἰώνιον καὶ οὐ μὴ ἐξεγερθῶσι, λέγει Κύριος·

Ιερ. 28,39 Επάνω στον πυρετον της πολεμικής των δράσεως και ορμής, εγώ θα δώσω εις αυτούς ποτόν μεθυστικόν, θα τους μεθύσω, δια να ναρκωθούν, να κοιμηθούν τον αιώνιον ύπνον, τον ύπνον του θανάτου και να μη εξυπνήσουν πλέον, λέγει ο Κυριος

Ιερ. 28,40 καταβιβάσω αὐτοὺς ὡς ἄρνας εἰς σφαγὴν καὶ ὡς κριοὺς μετ᾿ ἐρίφων.

Ιερ. 28,40 Θα τους οδηγήσω εις την σφαγήν, όπως οδηγούνται στο σφαγείον τα αρνία και τα κριάρια μαζή με τα ερίφια.

Ιερ. 28,41 πῶς ἑάλω καὶ ἐθηρεύθη τὸ καύχημα πάσης τῆς γῆς; πῶς ἐγένετο Βαβυλὼν εἰς ἀφανισμὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν;

Ιερ. 28,41 Οι άνθρωποι θα είπουν· “πωςς εκυριεύθη και συνελήφθη ως θήραμα το καύχημα όλης της οικουμένης; Πως παρεδόθη η ένδοξος Βαβυλών εις αφανισμόν μεταξύ των εθνών;

Ιερ. 28,42 ἀνέβη ἐπὶ Βαβυλῶνα ἡ θάλασσα ἐν ἤχῳ κυμάτων αὐτῆς, καὶ κατεκαλύφθη.

Ιερ. 28,42 Η θάλασσα με την βοήν των κυμάτων της ανέβηκεν επάνω εις την Βαβυλώνα και την κατεκάλυψε.

Ιερ. 28,43 ἐγενήθησαν αἱ πόλεις αὐτῆς ὡς γῆ ἄνυδρος καὶ ἄβατος, οὐ κατοικήσει ἐν αὐτῇ οὐδὲ εἷς, οὐδὲ μὴ καταλύσει ἐν αὐτῇ υἱὸς ἀνθρώπου.

Ιερ. 28,43 Αι πόλεις της έγιναν ωσάν τόπος άνυδρος και αβατος. Ούτε ένας πλέον δεν θα κατοικήση εις αυτήν. Κανείς υιός ανθρώπου δεν θα στήση, έστω και προσωρινόν, το κατάλυμα του εις αυτήν !

Ιερ. 28,44 καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ Βαβυλῶνα καὶ ἐξοίσω ἃ κατέπιεν ἐκ τοῦ στόματος αὐτῆς, καὶ οὐ μὴ συναχθῶσι πρὸς αὐτὴν ἔτι τὰ ἔθνη·

Ιερ. 28,44 Θα τιμωρήσω την Βαβυλώνα και θα βγάλω από το στόμα της εκείνα, τα οποία είχε καταπίει, και τα έθνη δεν θα συγκεντρωθούν πλέον προς αυτήν

Ιερ. 28,49 καὶ ἐν Βαβυλῶνι πεσοῦνται τραυματίαι πάσης τῆς γῆς.

Ιερ. 28,49 Εις την Βαβυλώνα θα πέσουν νεκροί άνθρωποι από όλην την οικουμένην.

Ιερ. 28,50 ἀνασῳζόμενοι ἐκ γῆς πορεύεσθε καὶ μὴ ἵστασθε· οἱ μακρόθεν, μνήσθητε τοῦ Κυρίου, καὶ Ἱερουσαλὴμ ἀναβήτω ἐπὶ τὴν καρδίαν ὑμῶν.

Ιερ. 28,50 Οσοι διασωθήτε, φύγετε από την χώραν αυτήν, μη στέκεσθε ούτε στιγμήν. Οσοι ευρίσκεσθε μακράν ενθυμηθήτε τον Κυριον. Η Ιερουσαλήμ ας ανεβή εις την διάνοιαν και την καρδίαν σας.

Ιερ. 28,51 ᾐσχύνθημεν, ὅτι ἠκούσαμεν ὀνειδισμὸν ἡμῶν, κατεκάλυψεν ἀτιμία τὸ πρόσωπον ἡμῶν, εἰσῆλθον ἀλλογενεῖς εἰς τὰ ἅγια ἡμῶν, εἰς οἶκον Κυρίου.

Ιερ. 28,51 Και οι Ισραηλίται απαντούν· “ησχύνθημεν, διότι ηκούσαμεν εξευτελισμούς και ύβρεις εκ μέρους των εχθρών μας. Το πρόσωπόν μας το εσκέπασεν η καταφρόνησις και η εντροπή. Αλλοεθνείς εισήλθον εις τα άγια ημών, στον ναόν του Κυρίου”.

Ιερ. 28,52 διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριος, καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ τὰ γλυπτὰ αὐτῆς, καὶ ἐν πάσῃ τῇ γῇ αὐτῆς πεσοῦνται τραυματίαι.

Ιερ. 28,52 Δια τούτο ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει ο Κυριος, και θα τιμωρήσω εγώ τα γλυπτά είδωλα της Βαβυλώνος, και εις όλην την χώραν της θα πέσουν νεκροί.

Ιερ. 28,53 ὅτι ἐὰν ἀναβῇ Βαβυλὼν ὡς ὁ οὐρανὸς καὶ ὅτι ἐὰν ὀχυρώσῃ τὰ τείχῃ ἰσχύϊ αὐτῆς, παρ᾿ ἐμοῦ ἥξουσιν ἐξολοθρεύοντες αὐτήν, λέγει Κύριος.

Ιερ. 28,53 Διότι, έστω και αν η Βαβυλών ανυψωθή έως στον ουρανόν, έστω και εάν εις μεγάλην δύναμιν και αντοχήν οχυρώση τα τείχη της θα έλθουν άνθρωποι αποστελλόμενοι παρ' εμού εναντίον της, οι οποίοι θα εξολοθρεύσουν αυτήν, λέγει Κυριος.

Ιερ. 28,54 φωνὴ κραυγῆς ἐν Βαβυλῶνι, καὶ συντριβὴ μεγάλη ἐν γῇ Χαλδαίων,

Ιερ. 28,54 Μεγάλη κραυγή ηκούσθη εις την Βαβυλώνα, μεγάλη καταστροφή και αφανισμός ηπλώθη εις την γην των Χαλδαίων!

Ιερ. 28,55 ὅτι ἐξωλόθρευσε Κύριος τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἀπώλεσεν ἀπ᾿ αὐτῆς φωνὴν μεγάλην ἠχοῦσαν ὡς ὕδατα πολλά, ἔδωκεν εἰς ὄλεθρον φωνὴν αὐτῆς.

Ιερ. 28,55 Διότι εξολόθρευσε Κυριος την Βαβυλώνα, κατέστρεψε τον μεγάλον θόρυβον της πολυκοσμίας της, που αντηχούσεν, όπως βουίζουν πολλά ύδατα. Παρέδωκεν εις καταστροφήν τον πολυάνθρωπον θόρυβον της.

Ιερ. 28,56 ὅτι ἦλθεν ἐπὶ Βαβυλῶνα ταλαιπωρία, ἑάλωσαν οἱ μαχηταὶ αὐτῆς, ἐπτόηται τὸ τόξον αὐτῶν, ὅτι ὁ Θεὸς ἀνταποδίδωσιν αὐτοῖς.

Ιερ. 28,56 Εξέσπασεν εναντίον της Βαβυλώνας συμφορά. Οι πολεμισταί άνδρες της συνελήφθησαν αιχμάλωτοι, οι τοξόται της κατελήφθησαν από πανικόν, διότι ο Θεός ανταπέδωσεν εις αυτούς κατά τας πράξεις αυτών.

Ιερ. 28,57 Κύριος ἀνταποδίδωσιν αὐτῷ τὴν ἀνταπόδοσιν· καὶ μεθύσει μέθῃ τοὺς ἡγεμόνας αὐτῆς καὶ τοὺς σοφοὺς αὐτῆς καὶ τοὺς στρατηγοὺς αὐτῆς, λέγει ὁ βασιλεύς, Κύριος παντοκράτωρ ὄνομα αὐτῷ.

Ιερ. 28,57 Ο Κυριος απέδωκεν εις αυτούς την δικαίαν ανταπόδοσιν, με μέθην μεγάλην εμέθυσε τους ηγεμόνας της και τους σοφούς της και τους στρατηγούς της, λέγει ο βασιλεύς του οποίου το όνομα είναι Κυριος παντοκράτωρ.

Ιερ. 28,58 τάδε λέγει Κύριος· τεῖχος Βαβυλῶνος ἐπλατύνθη, κατασκαπτόμενον κατασκαφήσεται, καὶ αἱ πύλαι αὐτῆς αἱ ὑψηλαὶ ἐμπυρισθήσονται, καὶ οὐ κοπιάσουσι λαοὶ εἰς κενόν, καὶ ἔθνη ἐν ἀρχῇ ἐκλείψουσιν.

Ιερ. 28,58 Αυτά λέγει ο Κυριος· Το τείχος της Βαβυλώνος έγινε μέγα και πλατύ, αλλά θα καταστραφή, θα κρημνισθή εκ θεμελίων. Αι πύλαι της πόλεως αυτής, που ήσαν υψηλαί, θα παραδοθούν στο πυρ. Οι λαοί, που θα επιτεθούν εναντίον της, δεν θα κοπιάσουν επί ματαίω. Ομως μαζή με αυτήν και άλλα έθνη ισχυρά επίσης θα σβήσουν.

Ιερ. 28,59 Ὁ λόγος, ὃν ἐνετείλατο Κύριος Ἱερεμίᾳ τῷ προφήτῃ εἰπεῖν τῷ Σαραίᾳ υἱῷ Νηρίου, υἱοῦ Μαασαίου, ὅτε ἐπορεύετο παρὰ Σεδεκίου βασιλέως Ἰούδα εἰς Βαβυλῶνα, ἐν τῷ ἔτει τῷ τετάρτῳ τῆς βασιλείας αὐτοῦ, καὶ Σαραίας ἄρχων δώρων.

Ιερ. 28,59 Αυτός είναι ο λόγος, τον οποίον ο Κυριος εδωσεν ως εντολήν στον Ιερεμίαν τον προφήτην, να είπη στον Σαραίαν, υιόν Νηρίου, υιού Μαασαίου, όταν αυτός επορεύετο εις την Βαβυλώνα εκ μέρους του Σεδεκίου βασιλέως του Ιούδα, κατά το τέταρτον έτος της βασιλείας αυτού, δια να μεταφέρη και προσφέρη δώρα.

Ιερ. 28,60 καὶ ἔγραψεν Ἱερεμίας πάντα τὰ κακά, ἃ ἥξει ἐπὶ Βαβυλῶνα, ἐν βιβλίῳ ἑνί, πάντας τοὺς λόγους τούτους τοὺς γεγραμμένους ἐπὶ Βαβυλῶνα.

Ιερ. 28,60 Ο Ιερεμίας έγραψεν εις ένα βιβλίον όλας τας συμφοράς, αι οποίαι θα επήρχοντο εναντίον της Βαβυλώνος, όλους αυτούς τους λόγους, οι οποίοι είχαν γραφή εναντίον της Βαβυλώνος.

Ιερ. 28,61 καὶ εἶπεν Ἱερεμίας πρὸς Σαραίαν· ὅταν ἔλθῃς εἰς Βαβυλῶνα, καὶ ὄψῃ καὶ ἀναγνώσῃ πάντας τοὺς λόγους τούτους

Ιερ. 28,61 Ο Ιερεμίας είπε προς τον Σαραίαν· “όταν φθάσης εις την Βαβυλώνα, θα φροντίσης να αναγνώσης όλους αυτούς τους λόγους

Ιερ. 28,62 καὶ ἐρεῖς· Κύριε Κύριε, σὺ ἐλάλησας ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτὸν καὶ τοῦ μὴ εἶναι ἐν αὐτῷ κατοικοῦντας ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους, ὅτι ἀφανισμὸς εἰς τὸν αἰῶνα ἔσται.

Ιερ. 28,62 και θα είπης· Κυριε, Κυριε, συ ελάλησες εναντίον του τόπου αυτού, ότι δηλαδή θα τον εξολοθρεύσης, ώστε να μη απομείνουν εις αυτόν κάτοικοι, από ανθρώπου έως κτήνους. Και ότι ο όλεθρος και ο εξαφανισμός του θα είναι παντοτεινός.

Ιερ. 28,63 καὶ ἔσται ὅταν παύσῃ τοῦ ἀναγινώσκειν τὸ βιβλίον τοῦτο, καὶ ἐπιδήσεις ἐπ᾿ αὐτὸ λίθον καὶ ῥίψεις αὐτὸ εἰς μέσον τοῦ Εὐφράτου

Ιερ. 28,63 Οταν δε τελείωσης και παύσης την ανάγνωσιν του βιβλίου αυτού, θα δέσης επάνω εις αυτό λίθον και θα το ρίψης στο μέσον του ποταμού Ευφράτου

Ιερ. 28,64 καὶ ἐρεῖς· οὕτως καταδύσεται Βαβυλὼν καὶ οὐ μὴ ἀναστῇ ἀπὸ προσώπου τῶν κακῶν, ὧν ἐγὼ ἐπάγω ἐπ᾿ αὐτήν.

Ιερ. 28,64 και θα πης· Ετσι θα καταβυθισθή και η Βαβυλών εις συμφοράς και όλεθρον και δεν θα αναλάβη ποτέ από όλας τας συμφοράς της, τας οποίας εγώ επιφέρω εναντίον της.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 29- ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΦΙΛΙΣΤΑΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΔΟΥΜΑΙΑΣ (Μασ. 47 & 49,7-22)

Προφητεία κατά των Φιλισταίων (Μασ. 47)

Ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους.

Κατά των Φιλισταίων

Ιερ. 29,1 Τάδε λέγει Κύριος·

Ιερ. 29,1 Αυτά λέγει ο Κυριος·

Ιερ. 29,2 ἰδοὺ ὕδατα ἀναβαίνει ἀπὸ βοῤῥᾶ καὶ ἔσται εἰς χειμάῤῥουν κατακλύζοντα καὶ κατακλύσει γῆν καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς, πόλιν καὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν αὐτῇ· καὶ κεκράξονται οἱ ἄνθρωποι, καὶ ἀλαλάξουσιν ἅπαντες οἱ κατοικοῦντες τὴν γῆν.

Ιερ. 29,2 Ιδού, αναβαίνουν από τον βορράν ύδατα, ωσάν χείμαρροι κατακλύζοντες τα πάντα. Θα πλημμυρίσουν την γην και ο,τι υπάρχει επάνω εις αυτήν, τας πόλεις και τους κατοίκους αυτών. Οι άνθρωποι θα εκβάλουν κραυγάς, θα αλαλάξουν θρηνολογούντες όλοι, όσοι κατοικούν εις την γην.

Ιερ. 29,3 ἀπὸ φωνῆς ὁρμῆς αὐτοῦ, ἀπὸ τῶν ὁπλῶν τῶν ποδῶν αὐτοῦ καὶ ἀπὸ σεισμοῦ τῶν ἁρμάτων αὐτοῦ, ἤχου τροχῶν αὐτοῦ οὐκ ἐπέστρεψαν πατέρες ἐφ᾿ υἱοὺς αὐτῶν ἀπὸ ἐκλύσεως χειρῶν αὐτῶν

Ιερ. 29,3 Από τας κραυγάς των επερχομένων με ορμήν εχθρών, από τας οπλάς των ποδών του ιππικού του και από τον μεγάλον πάταγον των πολεμικών αρμάτων του, από τον θόρυβον των τροχοφόρων οχημάτων, κατετρόμαξαν τόσον πολύ και οι γονείς, ώστε δεν εγύρισαν πίσω εις αναζήτησιν των παιδιών των, διότι παρέλυσαν τα χέρια των.

Ιερ. 29,4 ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἐπερχομένῃ τοῦ ἀπολέσαι πάντας τοὺς ἀλλοφύλους. καὶ ἀφανιῶ τὴν Τύρον καὶ τὴν Σιδῶνα καὶ πάντας τοὺς καταλοίπους τῆς βοηθείας αὐτῶν, ὅτι ἐξολοθρεύσει Κύριος τοὺς καταλοίπους τῶν νήσων.

Ιερ. 29,4 Αυτά θα γίνουν κατά την ημέραν, που έρχεται, δια να καταστρέψη ο Κυριος όλους τους Φιλισταίους. Τοτε θα εξαφανίσω, λέγει ο Κυριος, την Τυρον και την Σιδώνα και όλους τους βοηθούς των, που έχουν απομείνει. Ο Κυριος θα εξολοθρεύση επίσης και τους εναπομείναντος εις τας νήσους.

Ιερ. 29,5 ἥκει φαλάκρωμα ἐπὶ Γάζαν, ἀπεῤῥίφη Ἀσκάλων καὶ οἱ κατάλοιποι Ἐνακίμ.

Ιερ. 29,5 Η Γαζα θα αποψιλωθή, θα ομοιάζη προς φαλακράν κεφαλήν· θα απορριφθή η Ασκάλων, όπως επίσης και οι απομείναντες γίγαντες Ενακίμ.

Ιερ. 29,6 ἕως τίνος κόψεις, ἡ μάχαιρα τοῦ Κυρίου; ἕως τίνος οὐχ ἡσυχάσεις; ἀποκατάστηθι εἰς τὸν κολεόν σου, ἀνάπαυσαι καὶ ἐπάρθητι.

Ιερ. 29,6 Συ, μάχαιρα του Κυρίου, έως πότε θα κατακόπτης; Εως πότε δεν θα ησυχασης; Εμπα εις την θήκην σου, στάσου και αναπαύσου!

Ιερ. 29,7 πῶς ἡσυχάσει; καὶ Κύριος ἐνετείλατο αὐτῇ ἐπὶ τὴν Ἀσκάλωνα καὶ ἐπὶ τὰς παραθαλασσίους, ἐπὶ τὰς καταλοίπους, ἐπεγερθῆναι.

Ιερ. 29,7 Πως όμως θα ησυχάση; Διότι ο Κυριος την διέταξε, να επέλθη εναντίον της Ασκάλωνος, όλων των παραλίων μερών και των πόλεων, που απέμειναν.

Προφητεία κατά της Ιδουμαίας (Μασ. 49,7-22)

Ιερ. 29,7 Τῇ Ἰδουμαίᾳ. Τάδε λέγει Κύριος· οὐκ ἔστιν ἔτι σοφία ἐν Θαιμάν, ἀπώλετο βουλὴ ἐκ συνετῶν, ᾤχετο σοφία αὐτῶν,

Ιερ. 29,7 Εναντίον της Ιδουμαίας. Αυτά λέγει ο Κυριος· Δεν υπάρχει πλέον σοφία εις την Θαιμάν. Εχάθη η σοφή συμβουλή των συνετών ανθρώπων, έφυγε πλέον η σοφία των.

Ιερ. 29,8 ἠπατήθη ὁ τόπος αὐτῶν. βαθύνατε εἰς κάθισιν οἱ κατοικοῦντες ἐν Δαιδάν, ὅτι δύσκολα ἐποίησεν· ἤγαγον ἐπ᾿ αὐτὸν ἐν χρόνῳ, ᾧ ἐπεσκεψάμην ἐπ᾿ αὐτόν.

Ιερ. 29,8 Εις την απάτην και την πλάνην εβυθίσθη ο τόπος. Οι κάτοικοι της Δαιδάν, κατεβήτε προς ασφάλειάν σας εις βάθη κρυπτών, μείνατε εκεί, διότι εις δύσκολον θέσιν προμηνύουσαν όλεθρον σας έφερεν ο Θεός. Επέφερα εναντίον της Ιδουμαίας καταστροφήν εις χρόνον, κατά τον οποίον την επεσκέφθην, δια να αποδώσω εις αυτήν την δικαίαν τιμωρίαν.

Ιερ. 29,9 ὅτι τρυγηταὶ ἦλθόν σοι, οἳ οὐ καταλείψουσί σοι κατάλειμμα· ὡς κλέπται ἐν νυκτὶ ἐπιθήσουσι χεῖρα αὐτῶν.

Ιερ. 29,9 Ιδού, ήλθαν οι τρυγηταί, οι εχθροί σου, οι οποίοι θα περισυλλέξουν και θα καταστρέψουν τα πάντα και δεν θα αφήσουν τίποτε δια σέ. Οπως αιφνιδίως έρχονται οι κλέπται κατά τον καιρόν της νυκτός, έτσι θα επέλθουν και θα επιβάλουν τας χείρας των εναντίον σου οι εχθροί σου.

Ιερ. 29,10 ὅτι ἐγὼ κατέσυρα τὸν Ἡσαῦ, ἀνεκάλυψα τά κρυπτὰ αὐτῶν, κρυβῆναι οὐ μὴ δύνωνται· ὤλοντο διά χεῖρα ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ γείτονος αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν

Ιερ. 29,10 Εγώ έσυρα προς τα κάτω και εταπείνωσα τον Ησαύ, απεκάλυψα τα κρησφύγετα των Ιδουμαίων, ώστε να μη ημπορούν να αποκρυβούν. Εξωλοθρεύθησαν με τα χέρια των αδελφών των και των γειτόνων των,

Ιερ. 29,11 ὑπολείπεσθαι ὀρφανόν σου, ἵνα ζήσητε· καὶ ἐγὼ ζήσομαι, καὶ αἱ χῆραι ἐπ᾿ ἐμὲ πεποίθασιν.

Ιερ. 29,11 και δεν απέμεινεν ούτε ένα ορφανόν ιδικόν σου, ώστε να το αναζήσετε. Εγώ όμως θα είμαι ο αιωνίως ζων, και αι χήραι, αι οποίαι έχουν στηρίξει εις εμέ την πεποίθησίν των, θα ζουν εν ασφαλεία.

Ιερ. 29,12 ὅτι τάδε εἶπε Κύριος· οἷς οὐκ ἦν νόμος πιεῖν τὸ ποτήριον, ἔπιον· καὶ σὺ ἀθῳωμένη οὐ μὴ ἀθῳωθῇς, ὅτι πίνων πίεσαι·

Ιερ. 29,12 Αυτά είπεν ο Κυριος· Εκείνοι οι Ιουδαίοι, στους οποίους ο Νομος της θείας δικαιοσύνης δεν επέβαλε να πιουν το ποτήριον του ολέθρου, το έπιαν. Συ, λοιπόν, η Ιδουμαία κατ' ουδένα λόγον δεν θα απαλλαγής από το ποτήριον αυτό. Οπωσδήποτε θα το πίης δια τας αμαρτίας σου.

Ιερ. 29,13 ὅτι κατ᾿ ἐμαυτοῦ ὤμοσα, λέγει Κύριος, ὅτι εἰς ἄβατον καὶ εἰς ὀνειδισμὸν καὶ εἰς κατάρασιν ἔσῃ ἐν μέσῳ αὐτῆς, καὶ πᾶσαι αἱ πόλεις αὐτῆς ἔσονται ἔρημοι εἰς αἰῶνα.

Ιερ. 29,13 Ωρκίσθηκα στον εαυτόν μου, λέγει ο Κυριος, ότι θα είσαι εν ίμέσω των άλλων χωρών αντικείμενον χλευασμού και κατάρας και όλαι αι πόλεις σου θα μείνουν έρημοι δια παντός.

Ιερ. 29,14 ἀκοὴν ἤκουσα παρὰ Κυρίου, καὶ ἀγγέλους εἰς ἔθνη ἀπέστειλε· συνάχθητε καὶ παραγένεσθε εἰς αὐτήν, ἀνάστητε εἰς πόλεμον.

Ιερ. 29,14 Ηκουσα από τον Κυριον πληροφορίαν, λέγει ο Ιερεμίας, ότι απέστειλεν αγγελιαφόρους εις τα έθνη να είπουν· Συγκεντρωθήτε, ελάτε εναντίον της Ιδουμαίας, εξεγερθήτε εις πόλεμον κατ' αυτής.

Ιερ. 29,15 μικρὸν ἔδωκά σε ἐν ἔθνεσιν, εὐκαταφρόνητον ἐν ἀνθρώποις.

Ιερ. 29,15 Μικρόν έθνος σε κατέστησα μεταξύ των άλλων εθνών, ω Ιδουμαία, άξιον καταφροήσεως εν μέσω των ανθρώπων.

Ιερ. 29,16 ἡ παιγνία σου ἐνεχείρησέ σοι, ἰταμία καρδίας σου κατέλυσε τρυμαλιὰς πετρῶν, συνέλαβεν ἰσχὺν βουνοῦ ὑψηλοῦ· ὅτι ὕψωσεν ὥσπερ ἀετὸς νοσσιὰν αὐτοῦ, ἐκεῖθεν καθελῶ σε·

Ιερ. 29,16 Η ασύνετος και παιγνιώδης ζωη σου σε παρέδωσεν, η εγωϊστική καρδία σου σε έκαμε να αναζητής καταλύματα εις τας οπάς των βράχων. Κατέλαβες απρόσιτον υψηλόν ορος· επάνω εις τα υψώματα εθεμελίωσες κατοικίας, όπως ο αετός την φωλεάν του. Αλλα και από εκεί εγώ θα σε κρημνίσω.

Ιερ. 29,17 καὶ ἔσται ἡ Ἰδουμαία εἰς ἄβατον, πᾶς ὁ παραπορευόμενος ἐπ᾿ αὐτὴν συριεῖ.

Ιερ. 29,17 Η Ιδουμαία θα γίνη χώρα έρημος και άβατος, καθένας, που θα διέρχεται δια μέσου αυτής, θα συρίζη από έκπληξιν εις βάρος της.

Ιερ. 29,18 ὥσπερ κατεστράφη Σόδομα καὶ Γόμοῤῥα καὶ αἱ πάροικοι αὐτῆς, εἶπε Κύριος παντοκράτωρ, οὐ μὴ καθίσει ἐκεῖ ἄνθρωπος, καὶ οὐ μὴ κατοικήσει ἐκεῖ υἱὸς ἀνθρώπου.

Ιερ. 29,18 Οπως κατεστράφησαν τα Σοδομα και τα Γομμορα και αι πλησίον αυτών πόλεις, είπεν ο Κυριος, ο παντοκράτωρ, έτσι θα καταστραφή και θα ερημωθή η Ιδουμαία. Δεν θα έγκατασταθή εκεί άνθρωπος, δεν θα κατοικήσουν πλέον εκεί υιοί ανθρώπων.

Ιερ. 29,19 ἰδοὺ ὥσπερ λέων ἀναβήσεται ἐκ μέσου τοῦ Ἰορδάνου εἰς τόπον Αἰθάμ, ὅτι ταχὺ ἐκδιώξω αὐτοὺς ἀπ᾿ αὐτῆς· καὶ τοὺς νεανίσκους ἐπ᾿ αὐτὴν ἐπιστήσατε, ὅτι τίς ὥσπερ ἐγώ; καὶ τίς ἀντιστήσεταί μοι; καὶ τίς οὗτος ποιμήν, ὃς στήσεται κατὰ πρόσωπόν μου;

Ιερ. 29,19 Ιδού, όπως ανεβαίνει ορμητικός και άγριος ο λέων ανάμεσα από την κοιλάδα του Ιορδάνου στον τόπον Αιθάμ, κατά παρόμοιον τρόπον θα επέλθη και ο εχθρός εναντίον της. Διότι εγώ δια των εχθρών θα εκδιώξω τους Ιδουμαίους από την χώραν αυτήν. Ετοιμάσατε και εξαπολύσατε εναντίον αυτής τους νεαρούς πολεμιστάς σας, εχθροί της Ιδουμαίας. Ποιός άλλος είναι όπως εγώ, λέγει ο Κυριος; Ποιός ημπορεί να αντισταθή εις εμέ; Ποιός είναι ο ποιμήν και άρχων εκείνος, ο οποίος ημπορεί να σταθή όρθιος ενώπιόν μου;

Ιερ. 29,20 διὰ τοῦτο ἀκούσατε βουλὴν Κυρίου, ἣν ἐβουλεύσατο ἐπὶ τὴν Ἰδουμαίαν, καὶ λογισμὸν αὐτοῦ, ὃν ἐλογίσατο ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Θαιμάν· ἐὰν μὴ συμψηθῶσι τὰ ἐλάχιστα τῶν προβάτων, ἐὰν μὴ ἀβατωθῇ ἐπ᾿ αὐτοὺς κατάλυσις αὐτῶν·

Ιερ. 29,20 Δια τούτο ακούσατε την απόφασίν του Κυρίου, την όποίαν έλαβεν εναντίον της Ιδουμαίας και το σχέδιόν του, το οποίον κατήρτισεν εναντίον των κατοίκων της Θαιμάν. Ασφαλώς και βεβαίως και τα ελάχιστα από τα απομείναντα πρόβατά της θα ψηθούν και θα φαγωθούν από τους εχθρούς. Εξάπαντος θα γίνη άβατον και ακατοίκητον το κατάλυμά των από τους κατοίκους του.

Ιερ. 29,21 ὅτι ἀπὸ φωνῆς πτώσεως αὐτῶν ἐφοβήθη ἡ γῆ, καὶ κραυγή σου ἐν θαλάσσῃ ἠκούσθη.

Ιερ. 29,21 Από τον κρότον της πτώσεως και συντριβής των Ιδουμαίων ετρόμαξεν η γη. Η θρηνώδης κραυγή σου έφθασε μέχρι της θαλάσσης.

Ιερ. 29,22 ἰδοὺ ὥσπερ ἀετὸς ὄψεται καὶ ἐκτενεῖ τὰς πτέρυγας ἐπ᾿ ὀχυρώματα αὐτῆς· καὶ ἔσται ἡ καρδία τῶν ἰσχυρῶν τῆς Ἰδουμαίας ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὡς καρδία γυναικὸς ὠδινούσης.

Ιερ. 29,22 Ιδού, όπως ο αετός από τα ύψη επιβλέπει με ακρίβειαν το θήραμά του, εκτείνει τας πτέρυγας του και επιπίπτει κατ' αυτού, ετσι θα επιπέσουν όρμητικοί εναντίον των οχυρωμάτων της Ιδουμαίας οι εχθροί της. Και τότε, κατά την ημέραν εκείνην της επιδρομής, η καρδία των ισχυρών ανθρώπων της Ιδουμαίας θα είναι όπως η δειλή και πανικόβλητος καρδία γυναικός, που ευρίσκεται εις τας ωδίνας του τοκετού

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30- ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΜΜΩΝΙΤΩΝ,

ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΗΔΑΡ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΑΜΑΣΚΟΥ (Μασ. 49,1-5 & 23-33)

Προφητεία κατά των Αμμωνιτών (Μασ. 49,1-5)

Τοῖς υἱοῖς Ἀμμὼν

Εναντίον των Αμμωνιτων

Ιερ. 30,1 Οὕτως εἶπε Κύριος· μὴ υἱοὶ οὐκ εἰσὶν ἐν Ἰσραήλ, ἢ παραληψόμενος οὐκ ἔστιν αὐτοῖς; διατί παρέλαβε Μελχὸλ τὴν Γαλαάδ, καὶ ὁ λαὸς αὐτῶν ἐν πόλεσιν αὐτῶν ἐνοικήσει;

Ιερ. 30,1 Ετσι ωμίλησε και είπεν ο Κυριος· Μηπως έλειψαν και δεν υπάρχουν απόγονοι του Ισραήλ εις την χώραν; Μηπως δεν υπάρχει μεταξύ αυτών ούτε ένας κληρονόμος Ισραηλίτης; Διατί τότε ο Μελχόλ, θεός ψευδής των Αμμωνιτών, κατέλαβε την χώραν Γαλαάδ, και ο λαός αυτών των Αμμωνιτών κατοικεί εις τας πόλεις των Ισραηλιτών;

Ιερ. 30,2 διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, φησὶ Κύριος, καὶ ἀκουτιῶ ἐπὶ Ῥαββὰθ θόρυβον πολέμων, καὶ ἔσονται εἰς ἄβατον καὶ εἰς ἀπώλειαν, καὶ βωμοὶ αὐτῆς ἐν πυρὶ κατακαυθήσονται, καὶ παραλήψεται Ἰσραὴλ τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ.

Ιερ. 30,2 Δια τούτο ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει ο Κυριος, και θα κάμω να ακουσθή πολεμικός θόρυβος εναντίον της Ραββάθ, της πρωτευούσης των Αμμωνιτών. Η χώρα θα παραδοθή εις την καταστροφήν, θα γίνη έρημος και άβατος. Οι βωμοί της θα παραδοθούν στο πυρ και θα κατακαούν, ο δε ισραηλιτικός λαός θα παραλάβη την αρχικήν του κληρονομίαν.

Ιερ. 30,3 ἀλάλαξον Ἐσεβών, ὅτι ὤλετο Γαΐ· κεκράξατε θυγατέρες Ῥαββάθ, περιζώσασθε σάκκους καὶ κόψασθε, ὅτι Μελχὸλ βαδιεῖται ἐν ἀποικίᾳ, οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ ἅμα.

Ιερ. 30,3 Κραύγασε και θρήνησε, Εσεβών, πόλις των Μωαβιτών, διότι κατεστράφη η Γαϊ! Κράξατε και ολολύξατε θυγατέρες Ραββάθ, φορέσατε και ζωσθήτε σάκκινα ενδύματα πένθους. Αρχίσατε κοπετούς και θρήνους, διότι ο ψευδοθεός Μελχόλ θα μεταφερθή εις εξορίαν, όπως επίσης και οι ιερείς αυτού και οι άρχοντες των Αμμωνιτών μαζή

Ιερ. 30,4 τί ἀγαλλιᾶσθε ἐν τοῖς πεδίοις Ἐνακείμ, θύγατερ ἰταμίας, ἡ πεποιθυῖα ἐπὶ θησαυροῖς αὐτῆς, ἡ λέγουσα· τίς εἰσελεύσεται ἐπ᾿ ἐμέ;

Ιερ. 30,4 Διατί χαίρετε και ευφραίνεσθε εις τας πεδιάδας των γιγάντων, σκληροί και εγωπαθείς κάτοικοι της περιοχής; Σεις, οι οποίοι έχετε στηρίξει την πεποίθησίν σας στους θησαυρούς της ισχύος σας και του πλούτου σας και οι οποίοι λέγετε· Ποιός θα τολμήση να έλθη εναντίον μας και να εισελθη εις την χώραν μας;

Ιερ. 30,5 ἰδοὺ ἐγὼ φέρω φόβον ἐπὶ σέ, εἶπε Κύριος, ἀπὸ πάσης τῆς περιοίκου σου, καὶ διασπαρήσεσθε ἕκαστος εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ συνάγων.

Ιερ. 30,5 Ιδού, εγώ θα επιφέρω εναντίον σας φόβον, είπεν ο Κυριος, και θα φοβηθήτε εκ μέρους όλων των γειτονικών σας περιοχών. Τρομαγμένοι θα διασκορπισθήτε ο καθένας προς ιδικήν του κατεύθυνσιν και δεν θα υπάρχη άνθρωπος, ο οποίος να σας συγκρατήση και να σας συγκεντρώση.

Προφητεία κατά της Κηδάρ (Μασ. 49,28-33)

Ιερ. 30,6 Τῇ Κηδὰρ τῇ βασιλίσσῃ τῆς αὐλῆς, ἣν ἐπάταξε Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος. Οὕτως εἶπε Κύριος· ἀνάστητε καὶ ἀνάβητε ἐπὶ Κηδὰρ καὶ πλήσατε τοὺς υἱοὺς Κεδέμ·

Ιερ. 30,6 Εις την φυλήν των σκηνιτών της Κηδάρ, η οποία εβασιλευε και εκυριαρχούσεν εις την περιοχήν εκείνην, την οποίαν εκτύπησεν ο Ναβουχοδονόσορ ο βασιλεύς της Βαβυλώνος, απευθύνονται οι κατωτέρω λόγοι· Ετσι είπεν ο Κυριος· Σηκωθήτε και επέλθετε εναντίον της Κηδάρ, κτυπήσατε και καταστρέψατε τους υιούς της Κεδέμ.

Ιερ. 30,7 σκηνὰς αὐτῶν καὶ τὰ πρόβατα αὐτῶν λήψονται, ἱμάτια αὐτῶν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῶν καὶ καμήλους αὐτῶν λήψονται ἑαυτοῖς· καὶ καλέσατε ἐπ᾿ αὐτοὺς ἀπώλειαν κυκλόθεν.

Ιερ. 30,7 Οι εχθροί των θα πάρουν τας σκηνάς και τα πρόβατα των και τα ενδύματά των και όλα τα σκεύη των και τας καμήλους αυτών. Ολα θα τα πάρουν δια τον εαυτόν των. Προσκαλέσατε εναντίον των εχθρών σας τους κύκλω λαούς προς καταστροφήν των.

Ιερ. 30,8 φεύγετε λίαν, βαθύνατε εἰς κάθισιν, καθήμενοι ἐν τῇ αὐλῇ, ὅτι ἐβουλεύσατο ἐφ᾿ ὑμᾶς βασιλεὺς Βαβυλῶνος βουλὴν καὶ ἐλογίσατο ἐφ᾿ ὑμᾶς λογισμόν.

Ιερ. 30,8 Φυγετε ταχέως και μακράν. Αναζητήσατε καταφύγιον και ασφάλειαν εις βαθείς λάκκους σεις, οι οποίοι κατοικείτε την περιοχήν αυτήν. Διότι ο βασιλεύς της Βαβυλώνος εσκέφθη και έλαβεν εναντίον σας αποφασιν· κατέστρωσε σχέδιον καταστροφής σας.

Ιερ. 30,9 ἀνάστηθι καὶ ἀνάβηθι ἐπ᾿ ἔθνος εὐσταθοῦν, καθήμενον εἰς ἀναψυχήν, οἷς οὐκ εἰσὶ θύραι, οὐ βάλανοι, οὐ μοχλοί, μόνοι καταλύουσι.

Ιερ. 30,9 Εθνος εχθρικόν ας εξεγερθή και ας επέλθη εναντίον άλλου έθνους, εναντίον των νομάδων, που ζουν ήσυχοι και αμέριμνοι εις τας περιοχάς των, στους οποίους δεν υπάρχουν θύραι, ούτε δοκάρια από σκληράν δρυν και μοχλοί ασφαλείας των πυλών. Μονοι των και άνευ συμμάχων κατοικούν.

Ιερ. 30,10 καὶ ἔσονται κάμηλοι αὐτῶν εἰς προνομὴν καὶ πλῆθος κτηνῶν αὐτῶν εἰς ἀπώλειαν· καὶ λικμήσω αὐτοὺς παντὶ πνεύματι κεκαρμένους πρὸ προσώπου αὐτῶν, ἐκ παντὸς πέραν αὐτῶν οἴσω τὴν τροπὴν αὐτῶν, εἶπε Κύριος.

Ιερ. 30,10 Τας καμήλους αυτών θα τας αρπάσουν και θα τας πάρουν λείαν οι εχθροί των. Υό πλήθος των κατουκιδίων ζωών των θα παραδοθή εις όλεθρον. Θα λιχνίσω προς κάθε άνεμον και θα διασκορπίσω αυτούς, που έχουν κουρευμένα τα πρόσωπα των. Από όλα τα όριά των θα φέρω εναντίον των εχθρούς, λέγει ο Κυριος.

Ιερ. 30,11 καὶ ἔσται ἡ αὐλὴ διατριβὴ στρουθῶν καὶ ἄβατος ἕως αἰῶνος, οὐ μὴ καθίσῃ ἐκεῖ ἄνθρωπος, καὶ οὐ μὴ κατοικήσῃ ἐκεῖ υἱὸς ἀνθρώπου.

Ιερ. 30,11 Θα γίνη δε η βασιλική αυλή και η περιοχή των τόπος διαμονής στρουθίων, άβατος από ανθρώπους δια παντός. Δεν θα καθίση εκεί ανθρώπους! Δεν θα εγκατασταθή εκεί υιός ανθρώπου!

Προφητεία κατά της Δαμασκού (Μασ. 49,23-27)

Ιερ. 30,12 Τῇ Δαμασκῷ. Κατῃσχύνθη Ἠμὰθ καὶ Ἀρφάδ, ὅτι ἤκουσαν ἀκοὴν πονηράν· ἐξέστησαν, ἐθυμώθησαν, ἀναπαύσασθαι οὐ μὴ δύνωνται.

Ιερ. 30,12 Εναντίον της Δαμασκού. Η Ημάθ και η Αρφάδ έχουν καταισχυνθή, διότι ήκουσαν μίαν τρομεράν είδησιν. Εξεπλάγησαν, ανεστατώθησαν, δεν ημπορούν να ευρουν ησυχίαν.

Ιερ. 30,13 ἐξελύθη Δαμασκός, ἀπεστράφη εἰς φυγήν, τρόμος ἐπελάβετο αὐτῆς.

Ιερ. 30,13 Παρέλυσεν η Δαμασκός. Οι κάτοικοί της ετράπησαν πανικόβλητοι εις φυγήν. Τρόμος κατέλαβεν αυτούς.

Ιερ. 30,14 πῶς οὐχὶ ἐγκατέλιπε πόλιν ἐμήν; κώμην ἠγάπησαν·

Ιερ. 30,14 Διατί όμως οι κάτοικοι της Δαμασκού, καίτοι προειδοποιήθησαν, δεν εγκατέλειψαν την πόλιν μου; Διότι ηγάπησαν την πόλιν αυτήν.

Ιερ. 30,15 διὰ τοῦτο πεσοῦνται νεανίσκοι ἐν πλατείαις σου, καὶ πάντες οἱ ἄνδρες οἱ πολεμισταί σου πεσοῦνται, φησὶ Κύριος·

Ιερ. 30,15 Δια τούτο, ω Δαμασκός, οι νεαροί άνδρες σου θα πέσουν νεκροί και τραυματίαι εις τας πλατείας σου, όπως επίσης και όλοι οι άνδρες σου οι πολεμισταί θα πέσουν νεκροί κατά τας μάχας, λέγει ο Κυριος.

Ιερ. 30,16 καὶ καύσω πῦρ ἐν τείχει Δαμασκοῦ, καὶ καταφάγεται ἄμφοδα υἱοῦ Ἄδερ.

Ιερ. 30,16 Φωτιά θα ανάψω επάνω εις τα τείχη της Δαμασκού, η οποία θα καταφάγη τας οδούς της χώρας και τα ανάκτορα των βασιλέων της.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 31- ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΩΑΒ (Μασ. 48)

Προφητεία κατά της Μωάβ

Τῇ Μωάβ.

Εναντίον της χώρας Μωάβ.

Ιερ. 31,1 Οὕτως εἶπε Κύριος· οὐαὶ ἐπὶ Ναβαῦ, ὅτι ὤλετο· ἐλήφθη Καριαθαίμ, ᾐσχύνθη Ἀμὰθ καὶ ἡττήθη.

Ιερ. 31,1 Ετσι είπεν ο Κυριος· Αλλοίμονον εις την Ναβαύ, διότι θα παραδοθή εις όλεθρον. Εκυριεύθη η Καριαθέμ, ενικήθη και κατεντροπιάσθη η Αμάθ.

Ιερ. 31,2 οὐκ ἔστιν ἔτι ἰατρεία Μωάβ, γαυρίαμα ἐν Ἐσεβών· ἐλογίσαντο ἐπ᾿ αὐτὴν κακά· ἐκόψαμεν αὐτὴν ἀπὸ ἔθνους, καὶ παῦσιν παύσεται, ὄπισθέν σου βαδιεῖται μάχαιρα.

Ιερ. 31,2 Καμμία θεραπεία δεν υπάρχει πλέον δια την Μωάβ, Εσβησεν η δόξα και το καύχημα της Εσεβών. Οι εχθροί της εσχεδίασαν και απεφάσισαν εναντίον της κακά. Ειπαν· “θα κατακόψωμεν αυτήν, ώστε να μη υπάρχη πλέον μεταξύ των εθνών”. Ασφαλώς και βεβαίως θα τερματισθή η ύπαρξίς της. Η μάχαιρα η καταστρεπτική θα σε ακολουθή, χώρα Μωάβ, κατά πόδας.

Ιερ. 31,3 ὅτι φωνὴ κεκραγότων ἐξ Ὠρωναίμ, ὄλεθρος καὶ σύντριμμα μέγα·

Ιερ. 31,3 Ακούονται θρηνώδεις κραυγαί ανθρώπων, οι οποίοι κραυγάζουν εις Ωρωναίμ· “μεγάλος ο όλεθρος και μεγάλη η συντριβή σου”!

Ιερ. 31,4 συνετρίβη Μωάβ, ἀναγγείλατε εἰς Ζογόρα,

Ιερ. 31,4 “Η Μωάδ κατεστράφη, αναγγείλατε αυτό εις Ζογόρα”.

Ιερ. 31,5 ὅτι ἐπλήσθη Ἀλὼθ ἐν κλαυθμῷ, ἀναβήσεται κλαίων ἐν ὁδῷ Ὠρωναίμ, κραυγὴν συντρίμματος ἠκούσατε·

Ιερ. 31,5 Η Αλώθ εγέμισεν από θρήνους και κλαυθμούς. Ενώπιον της μεγάλης καταστροφής κάθε άνθρωπος θα ανεβή κλαίων την οδόν προς Ωρωναίμ. Ηκούσατε την κραυγήν της συντριβής της.

Ιερ. 31,6 φεύγετε καὶ σώσατε τὰς ψυχὰς ὑμῶν καὶ ἔσεσθε ὥσπερ ὄνος ἄγριος ἐν ἐρήμῳ.

Ιερ. 31,6 Φεύγετε και σώσατε την ζωήν σας· γενήτε ωσάν οι άγριοι όνοι εις την έρημον.

Ιερ. 31,7 ἐπειδὴ ἐπεποίθεις ἐν ὀχυρώμασί σου, καὶ σὺ συλληφθήσῃ· καὶ ἐξελεύσεται Χαμὼς ἐν ἀποικίᾳ καὶ οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ ἅμα.

Ιερ. 31,7 Θα κυριευθής και συ, επειδή είχες στηρίξει την πεποίθησίν σου εις τα οχυρώματά σου και οχι εις εμέ. Ο ειδωλικός θεός σου Χαμώς θα απαχθή εις αιχμαλωσίαν και οι ιερείς του μαζή με τους άρχοντάς του.

Ιερ. 31,8 καὶ ἥξει ὄλεθρος ἐπὶ πᾶσαν πόλιν, καὶ πόλις οὐ μὴ σωθῇ, καὶ ἀπολεῖται ὁ αὐλών, καὶ ἐξολοθρευθήσεται ἡ πεδινή, καθὼς εἶπε Κύριος.

Ιερ. 31,8 Ολεθρος θα επέλθη εις κάθε πόλιν. Καμμία πόλις δεν θα διασωθή από την καταστροφήν. Θα καταστραφή ο αυλών, η κοιλάς αυτή του Ιορδάνου· θα εξολοθρευθή η απέραντος πεδινή περιοχή της Μωάβ, όπως είπεν ο Κυριος.

Ιερ. 31,9 δότε σημεῖα τῇ Μωάβ, ὅτι ἁφῇ ἀναφθήσεται, καὶ πᾶσαι αἱ πόλεις αὐτῆς εἰς ἄβατον ἔσονται· πόθεν ἔνοικος αὐτῇ;

Ιερ. 31,9 Δωσατε πειστικά σημεία εις την Μωάβ, ότι εξαπαντος θα παραδοθή στο καταστρεπτικός πυρ. Ολαι αι πόλεις της θα γίνουν άβατοι από τους ανθρώπους και έρημοι. Από που θα έλθη κάτοικος εις αυτήν;

Ιερ. 31,10 ἐπικατάρατος ὁ ποιῶν τὰ ἔργα Κυρίου ἀμελῶς, ἐξαίρων μάχαιραν αὐτοῦ ἀφ᾿ αἵματος.

Ιερ. 31,10 Επικατάρατος είναι εκείνος, ο οποίος πράττει τα έργα του Κυρίου αμελώς. Επικατάρατος εκείνος, ο οποίος, παρά την διαταγήν του Κυρίου, αναστέλλει την μάχαιράν του από την σφαγήν των εχθρών.

Ιερ. 31,11 ἀνεπαύσατο Μωὰβ ἐκ παιδαρίου καὶ πεποιθὼς ἦν ἐπὶ τῇ δόξῃ αὐτοῦ, οὐκ ἐνέχεεν ἐξ ἀγγείου εἰς ἀγγεῖον καὶ εἰς ἀποικισμὸν οὐκ ᾤχετο· διὰ τοῦτο ἔστη γεῦμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ, καὶ ὀσμὴ αὐτοῦ οὐκ ἐξέλιπε.

Ιερ. 31,11 Απ' αρχής της υπάρξεώς της η Μωάβ, έζη εν ησυχία και ειρήνη. Είχε πεποίθησιν εις την δόξαν και την δύναμίν της. Δεν εξεκενώθη από ένα δοχείον εις άλλο ο λαός της δεν ωδηγήθη αιχμάλωτος εις την εξορίαν. Εμεινεν ώσαν οίνος αμετακίνητος, που διετήρησε την ευχάριστον γεύσιν του και δεν έχασε την ευωδίαν του!

Ιερ. 31,12 διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι αὐτοῦ ἔρχονται, φησὶ Κύριος, καὶ ἀποστελῶ αὐτῷ κλίνοντας, καὶ κλινοῦσιν αὐτὸν καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ λεπτυνοῦσι καὶ τὰ κέρατα αὐτοῦ συγκόψουσι.

Ιερ. 31,12 Δια τούτο ιδού, λέγει ο Κυριος, έρχονται ημέραι, κατά τας οποίας εγώ θα αποστείλω μεταγγιστάς, οι οποίοι θα μεταγγίσουν τον οίνον· τα δε πήλινα σκεύη, εις τα οποία εφυλάσσετο, θα τα συντρίψουν. Οι εχθροί θα κατακόψουν όλην την δύναμιν της Μωάβ.

Ιερ. 31,13 καὶ καταισχυνθήσεται Μωὰβ ἀπὸ Χαμώς, ὥσπερ κατῃσχύνθη οἶκος Ἰσραὴλ ἀπὸ Βαιθὴλ ἐλπίδος αὐτῶν πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτοῖς.

Ιερ. 31,13 Οι Μωαβίται θα κατεντροπιασθούν δια το άψυχον και ανίκανον να τους σώση είδωλον του Χαμώς, όπως κατεντροπιάσθησαν οι Ισραηλίται από την Βαιθήλ, όπου είχαν στηρίξει την ελπίδα των αυτοί, που επίστευαν εις τα είδωλα.

Ιερ. 31,14 πῶς ἐρεῖτε· ἰσχυροί ἐσμεν καὶ ἄνθρωπος ἰσχύων εἰς τὰ πολεμικά;

Ιερ. 31,14 Και λοιπόν, σεις οι Μωαβίται πως θα πήτε· “είμεθα ισχυροί και κάθε άνδρας από μας είναι δυνατός εις τα πολεμικά όπλα”;

Ιερ. 31,15 ὤλετο Μωὰβ πόλις αὐτοῦ, καὶ ἐκλεκτοὶ νεανίσκοι αὐτοῦ κατέβησαν εἰς σφαγήν·

Ιερ. 31,15 Ιδού, ότι όλαι αι πόλεις της χώρας Μωάβ παρεδόθησαν στον όλεθρον. Οι εκλεκτοί δε νέοι άνδρες της ωδηγήθησαν εις σφαγήν.

Ιερ. 31,16 ἐγγὺς ἡμέρα Μωὰβ ἐλθεῖν, καὶ πονηρία αὐτοῦ ταχεῖα σφόδρα.

Ιερ. 31,16 Η ημέρα καταδίκης της Μωάβ πλησιάζει να έλθη και η σύμφορά της έρχεται πολύ ταχέως.

Ιερ. 31,17 κινήσατε αὐτῷ, πάντες κυκλόθεν αὐτοῦ, πάντες εἰδότες ὄνομα αὐτοῦ· εἴπατε· πῶς συνετρίβη βακτηρία εὐκλεής, ῥάβδος μεγαλώματος;

Ιερ. 31,17 Συγκλονισθήτε και κλαύσατε δια τον όλεθρον της Μωάβ όλοι οι γύρω από αυτήν λαοί. Ολοι όσοι την εγνωρίζατε, είπατε· “πως συνετρίβη η ένδοξος βακτηρία, η ισχυρά αυτή ράβδος;”

Ιερ. 31,18 κατάβηθι ἀπὸ δόξης καὶ κάθισον ἐν ὑγρασίᾳ, καθημένη Δαιβών· ἐκτριβήσεται, ὅτι ὤλετο Μωάβ, ἀνέβη εἰς σὲ λυμαινόμενος ὀχύρωμά σου.

Ιερ. 31,18 Σεις, οι κάτοικοι της Δαιβών, κατεβήτε από την δόξαν σας, καθίσατε κάτω στο υγρόν έδαφος. Η Δαιβών θα καταστραφή, αφού εχάθη ολόκληρος η περιοχή Μωάβ. Επήλθεν εναντίον σου εκείνος, ο οποίος θα καταστρέψη και θα συλήση τα οχυρωματά σου.

Ιερ. 31,19 ἐφ᾿ ὁδοῦ στῆθι καὶ ἔπιδε, καθημένη ἐν Ἀροήρ, καὶ ἐρώτησον φεύγοντα καὶ σῳζόμενον καὶ εἰπόν· τί ἐγένετο;

Ιερ. 31,19 Σεις, που κατοικείτε εις την Αροήρ,. σταθήτε στον δρόμον σας και ερωτήσατε αυτούς, που πανικόβλητοι φεύγουν και προσπαθούν να σωθούν, και ειπέτε τους· “τι συνέβη”;

Ιερ. 31,20 κατῃσχύνθη Μωάβ, ὅτι συνετρίβη· ὀλόλυξον καὶ κέκραξον, ἀνάγγειλον ἐν Ἀρνών, ὅτι ὤλετο Μωάβ·

Ιερ. 31,20 Θα σας απαντήσουν· “η Μωάβ κατεντροπιάσθη, διότι συνετρίβη και κατεστράφη”. Θρηνήσατε, κραυγάσατε, αναγγείλατε εις την Αρνών, ότι εξωλοθρεύθη η Μωάβ...

Ιερ. 31,21 καὶ κρίσις ἔρχεται εἰς τὴν γῆν Μεισὼρ ἐπὶ Χελὼν καὶ Ῥεφὰς καὶ Μωφὰθ

Ιερ. 31,21 Δικαία κρίσις και τιμωρία επέρχεται εναντίον της χώρας Μεισώρ και των, πόλεών της Χελών, Ρεφάς, Μωφάθ,

Ιερ. 31,22 καὶ ἐπὶ Δαιβὼν καὶ ἐπὶ Ναβαῦ καὶ ἐπ᾿ οἶκον Δαιβλαθαὶμ

Ιερ. 31,22 εναντίον της Δαίδων και της Ναβαύ, εναντίον των απογόνων Δαιβλαθαίμ.

Ιερ. 31,23 καὶ ἐπὶ Καριαθαὶμ καὶ ἐπ᾿ οἶκον Γαιμὼλ καὶ ἐπ᾿ οἶκον Μαὼν

Ιερ. 31,23 Εναντίον της Καριαθαίμ και των απογόνων Γαιμώλ, εναντίον του οίκου Μαών,

Ιερ. 31,24 καὶ ἐπὶ Καριὼθ καὶ ἐπὶ Βοσὸρ καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πόλεις Μωὰβ τὰς πόῤῥω καὶ τὰς ἐγγύς.

Ιερ. 31,24 εναντίον της Καριώθ και της Βοσόρ και εναντίον όλων των πόλεων της χώρας Μωάβ, αι οποίαι ευρίσκονται μακράν και πλησίον.

Ιερ. 31,25 κατεάχθη κέρας Μωάβ, καὶ τὸ ἐπίχειρον αὐτοῦ συνετρίβη.

Ιερ. 31,25 Εσπασεν η δύναμις της Μωάβ, συνετρίβησαν τα πολεμικά όπλα εις τα χέρια του λαού της.

Ιερ. 31,26 μεθύσατε αὐτόν, ὅτι ἐπὶ Κύριον ἐμεγαλύνθη· καὶ ἐπικρούσει Μωὰβ ἐν χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἔσται εἰς γέλωτα καὶ αὐτός.

Ιερ. 31,26 Σεις, οι επιδρομείς, οι Χαλδαίοι, μεθύσατε τον λαόν της Μωάβ με τον οίνον του θυμού του Κυρίου, διότι ο λαός αυτός υψώθη και αυθαδίασεν εναντίον του Κυρίου του. Οι Μωαβίται εχειροκροτούσαν με χαράν δια τον όλεθρον του Ιούδα, αλλά και οι ίδιοι θα γίνουν αντικείμενον γέλωτος και εμπαιγμού.

Ιερ. 31,27 καὶ εἰ μὴ εἰς γελοιασμὸν ἦν σοι Ἰσραήλ; ἢ ἐν κλοπαῖς σου εὑρέθη, ὅτι ἐπολέμεις αὐτόν;

Ιερ. 31,27 Μηπως ο ισραηλιτικός λαός δεν έγινε δια σε αντικείμενον χλευασμού και γέλωτος; Διατί αυτό; Μηπως και τον συνέλαβες ως κλέπτην της περιουσίας σου και δια τούτο επολεμούσες εναντίον του;

Ιερ. 31,28 κατέλιπον τὰς πόλεις καὶ ᾤκησαν ἐν πέτραις οἱ κατοικοῦντες Μωάβ, ἐγενήθησαν ὥσπερ περιστεραί νοσσεύουσαι ἐν πέτραις στόματι βοθύνου.

Ιερ. 31,28 Ετιμωρήθησαν οι Μωαβίται, δια τούτο και εγκατέλειψαν τας πόλεις των και κατώκησαν στους βράχους. Εγιναν ωσάν περιστεραί, αι οποίαι έχουν κατασκευάσει τας φωλεάς των εις τας οπάς αποτόμων βράχων.

Ιερ. 31,29 ἤκουσα ὕβριν Μωάβ, ὕβρισε λίαν ὕβριν αὐτοῦ καὶ ὑπερηφανίαν αὐτοῦ, καὶ ὑψώθη ἡ καρδία αὐτοῦ.

Ιερ. 31,29 Ηκουσα την αλαζονείαν των Μωαβιτών. Κατελήφθη από πολλήν υπερηφάνειαν και αναίδειαν. Υψώθη εγωϊστικώς η καρδία του λαού αυτού.

Ιερ. 31,30 ἐγὼ δὲ ἔγνων ἔργα αὐτοῦ· οὐχὶ τὸ ἱκανὸν αὐτοῦ, οὐχ οὕτως ἐποίησε.

Ιερ. 31,30 Εγώ γνωρίζω τα έργα της αλαζονείας και επιδείξεώς του. Ο εγωισμός του και αι φιλοδοξίαι του ήσαν ανώτερα από την άξίαν και τα έργα του.

Ιερ. 31,31 διὰ τοῦτο ἐπὶ Μωὰβ ὀλολύζετε πάντοθεν, βοήσατε ἐπ᾿ ἄνδρας κειράδας αὐχμοῦ·

Ιερ. 31,31 Δια τούτο θρηνείτε από παντού δια τον όλεθρον της Μωάβ. Κραυγάσατε με πόνον δια τους αιχμαλώτους, των οποίων εις ένδειξιν καταφρονήσεως εξύρισαν την κεφαλήν και τον πώγωνα και τους εγκατέλειψαν εις στέρησιν.

Ιερ. 31,32 ὡς κλαυθμὸν Ἰαζὴρ ἀποκλαύσομαί σοι, ἄμπελος Σεβημά, κλήματά σου διῆλθε θάλασσαν, Ἰαζὴρ ἥψαντο· ἐπὶ ὀπώραν σου, ἐπὶ τρυγηταῖς σου ὄλεθρος ἐπέπεσε.

Ιερ. 31,32 Οπως κλαίει η Ιαζήρ την καταστροφήν της, θα κλαύσω και εγώ δια σε αμπελοφόρε Σεβημά. Τα κλήματά σου επεξετάθησαν έως την Νεκράν Θαλασσαν, έφθασαν εις την Ιαζήρ. Εις τας οπώρας των δένδρων σου και στον τρυγητόν των αμπέλων σου επέπεσεν όλεθρος.

Ιερ. 31,33 συνεψήθη χαρμοσύνη καὶ εὐφροσύνη ἐκ τῆς Μωαβίτιδος καὶ οἶνος ἦν ἐπὶ ληνοῖς σου· πρωΐ οὐκ ἐπάτησαν οὐδὲ δείλης, οὐκ ἐποίησαν αἰδάδ.

Ιερ. 31,33 Εκάησαν και εξηφανίσθησαν χαρά και ευφροσύνη από την χώραν Μωάβ. Ο οίνος ευρίσκετο ακόμα στους ληνούς, όταν επέδραμον οι εχθροί. Αλλα ούτε το πρωί ούτε το απόγευμα επάτησαν πλέον τας σταφυλάς οι Μωαβίται. Δεν έβγαλαν τας συνήθεις χαρμοσύνους κραυγάς δια τον τρυγητόν και το πάτημα των σταφυλών.

Ιερ. 31,34 ἀπὸ κραυγῆς Ἐσεβὼν ἕως Ἐλεαλὴ αἱ πόλεις αὐτῶν ἔδωκαν φωνὴν αὐτῶν, ἀπὸ Ζογὸρ ἕως Ὠρωναὶμ καὶ Ἀγλάθ-Σαλισία, ὅτι καὶ τὸ ὕδωρ Νεβρεὶν εἰς κατάκαυμα ἔσται.

Ιερ. 31,34 Από την κραυγήν της Εσεβών έως την Ελεαλή, όλαι αι πόλεις αφήκαν κραυγάς οδύνης και πόνου. Από Ζογόρ έως Ωρωναίμ και από Αγλαθ-Σαλισία, διότι και αυτά τα πηγαία ύδατα της Νεβρείν παρεδόθησαν εις πυρκαϊάν, εις καταστροφήν, και η χώρα έμεινε άνυδρος και ξηρά.

Ιερ. 31,35 καὶ ἀπολῶ τὸν Μωάβ, φησὶ Κύριος, ἀναβαίνοντα ἐπὶ τὸν βωμὸν καὶ θυμιῶντα θεοῖς αὐτοῦ.

Ιερ. 31,35 Θα εξολοθρεύσω τους Μωαβίτας, λέγει ο Κυριος, κάθε άνθρωπον, ο οποίος ανεβαίνει προς τους βωμούς και προσφέρει θυμίαμα στους ειδωλικους θεούς του.

Ιερ. 31,36 διὰ τοῦτο καρδία μου, Μωάβ, ὥσπερ αὐλοὶ βομβήσουσι, καρδία μου ἐπ᾿ ἀνθρώπους κειράδας ὥσπερ αὐλὸς βομβήσει· διὰ τοῦτο ἃ περιεποιήσατο, ἀπώλετο ἀπὸ ἀνθρώπου.

Ιερ. 31,36 Δια τούτο η καρδία μου, ω χώρα Μωάβ, βομβεί, ως εάν πολλοί αυλοί αναδίδουν ήχον. Η καρδία μου θα αποδώση βόμβον ωσάν αυλός, δι' ανθρώπους αιχμαλώτους, τους οποίους εις καταφρόνησιν έχουν κουρεύσει και ξυρίσει. Εκείνα τα οποία επί τόσον χρόνον η χώρα Μωάβ είχεν αποκτήσει και περιποιηθή, κατεστράφησαν από τους εχθρούς.

Ιερ. 31,37 πᾶσαν κεφαλὴν ἐν παντὶ τόπῳ ξυρηθήσονται, καὶ πᾶς πώγων ξυρηθήσεται, καὶ πᾶσαι χεῖρες κόψονται, καὶ ἐπὶ πάσης ὀσφύος σάκκος.

Ιερ. 31,37 Εις κάθε τόπον θα ξυρίσουν την κεφαλήν των ανθρώπων της Μωάβ· θα ξυρισθή και το γένειάν των· θα κατακοπούν τα χέρια των και όλαι αι οσφύες των θα περιζωσθούν πένθιμον σάκκινον ένδυμα.

Ιερ. 31,38 καὶ ἐπὶ πάντων τῶν δωμάτων Μωὰβ καὶ ἐπὶ ταῖς πλατείαις αὐτῆς, ὅτι συνέτριψα τὸν Μωάβ, φησὶ Κύριος, ὡς ἀγγεῖον, οὗ οὐκ ἔστι χρεία αὐτοῦ.

Ιερ. 31,38 Ολολυγμός και θρήνος θα ακούεται επάνω εις όλα τα δώματα της Μωάβ και εις τας πλατείας αυτής, διότι εγώ συνέτριψα την χώραν Μωάβ, λέγει Κυριος, όττως συντρίβει κανείς ένα πήλινον αγγείον, που δεν το χρειάζεται πλέον.

Ιερ. 31,39 πῶς κατήλλαξε; πῶς ἔστρεψε νῶτον Μωάβ; ᾐσχύνθη καὶ ἐγένετο Μωὰβ εἰς γέλωτα καὶ ἐγκότημα πᾶσι τοῖς κύκλῳ αὐτῆς.

Ιερ. 31,39 Πως κατετροπώθη η Μωάβ; Πως οι άνδρες της έστρεψαν πανικόβλητοι τα νώτα των στους εχθρούς; Κατεντροπιάσθη, έγινεν η χώρα Μωάβ περίγελως, αντικείμενον της οργής όλων των κύκλω αυτής.

Ιερ. 31,40 ὅτι οὕτως εἶπε Κύριος·

Ιερ. 31,40 Διότι έτσι είπεν ο Κυριος·

Ιερ. 31,41 ἐλήφθη Ἀκκαριώθ, καὶ τὰ ὀχυρώματα συνελήφθη·

Ιερ. 31,41 εκυριεύθη η Ακκαριώθ και τα οχυρώματα αυτής κατελήφθησαν.

Ιερ. 31,42 καὶ ἀπολεῖται Μωὰβ ἀπὸ ὄχλου, ὅτι ἐπὶ τὸν Κύριον ἐμεγαλύνθη.

Ιερ. 31,42 Η Μωάβ θα καταστροφή ανάμεσα από τους λαούς, διότι υπερηφανεύθη εναντίον του Κυρίου.

Ιερ. 31,43 παγὶς καὶ φόβος καὶ βόθυνος ἐπὶ σοί, καθήμενος Μωάβ·

Ιερ. 31,43 Παγίδες και φόβοι και λάκκοι υπάρχουν δια σας, που κατοικείτε την χώραν Μωάβ.

Ιερ. 31,44 ὁ φεύγων ἀπὸ προσώπου τοῦ φόβου ἐμπεσεῖται εἰς τὸν βόθυνον, καὶ ὁ ἀναβαίνων ἐκ τοῦ βοθύνου συλληφθήσεται ἐν τῇ παγίδι, ὅτι ἐπάξω ταῦτα ἐπὶ Μωὰβ ἐν ἐνιαυτῷ ἐπισκέψεως αὐτῆς.

Ιερ. 31,44 Εκείνος, ο οποίος θα διαφύγη τον φόβον και τον κίνδυνον εκ μέρους των ανθρώπων, θα πέση στον λάκκον· και εκείνος ο οποιος ανεβαίνει από τον λάκκον, θα συλληφθή εις την παγίδα αιχμάλωτος. Αυτά θα επιφέρω εναντίον της Μωάβ κατά τον χρόνον, που θα την επισκεφθώ προς δικαίαν τιμωρίαν της.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 32- ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ (Μασ. 25,15-38)

Προφητεία εναντίον όλων των εθνών

Ὅσα ἐπροφήτευσεν Ἱερεμίας ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη.

Οσα προεφήτευσεν ο Ιερεμίας εναντίον όλων των εθνών

Ιερ. 32,1 Οὕτως εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· λαβὲ τὸ ποτήριον τοῦ οἴνου τοῦ ἀκράτου τούτου ἐκ χειρός μου καὶ ποτιεῖς πάντα τὰ ἔθνη, πρὸς ἃ ἐγὼ ἀποστέλλω σε πρὸς αὐτούς,

Ιερ. 32,1 Κατ' αυτόν τον τρόπον ο Κυριος, ο Θεός του Ισραηλιτικού λαού, ωμίλησε προς τον Ιερεμίαν. Παρε από το χέρι μου το ποτήριον τούτο, που περιέχει άκρατον οίνον, και θα ποτίσης όλα τα έθνη, προς τα οποία εγώ θα σε αποστείλω.

Ιερ. 32,2 καὶ πίονται καὶ ἐξεμοῦνται καὶ ἐκμανήσονται ἀπὸ προσώπου τῆς μαχαίρας, ἧς ἐγὼ ἀποστέλλω ἀνὰ μέσον αὐτῶν.

Ιερ. 32,2 Θα πιουν από αυτόν, θα κάμουν εμετόν, θα περιέλθουν εις κατάστασιν αλλοφροσύνης, όταν αντικρύσουν την μάχαιραν την εχθρικήν, την οποίαν εγώ θα αποστείλω εναντίον των.

Ιερ. 32,3 καὶ ἔλαβον τὸ ποτήριον ἐκ χειρὸς Κυρίου καὶ ἐπότισα τὰ ἔθνη, πρὸς ἃ ἀπέστειλέ με Κύριος ἐπ᾿ αὐτά,

Ιερ. 32,3 Ελαβον, λέγει ο Ιερεμίας, το ποτήριον από τα χέρια του Κυρίου και επότισα τα έθνη, προς τα οποία ο Κυριος με απέστειλε·

Ιερ. 32,4 τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰς πόλεις Ἰούδα καὶ βασιλεῖς Ἰούδα καὶ ἄρχοντας αὐτοῦ τοῦ θεῖναι αὐτὰς εἰς ἐρήμωσιν καὶ εἰς ἄβατον καὶ εἰς συριγμὸν

Ιερ. 32,4 την Ιερουσαλήμ και τας πόλεις της περιοχής Ιούδα, τους βασιλείς και τους άρχοντας του βασιλείου του ιουδαϊκού, δια να γίνουν όλα αυτά έρημα, αδιάβατα, αντικείμενα εμπαικτικού συριγμού.

Ιερ. 32,5 καὶ τὸν Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ τοὺς μεγιστᾶνας αὐτοῦ

Ιερ. 32,5 Επότισα επίσης τον Φαραώ, βασιλέα της Αιγύπτου, και τους μεγιστάνας αυτού,

Ιερ. 32,6 καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς συμμείκτους καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς ἀλλοφύλων, τὴν Ἀσκάλωνα καὶ τὴν Γάζαν καὶ τὴν Ἀκκάρων καὶ τὸ ἐπίλοιπον Ἀζώτου

Ιερ. 32,6 όλον τον λαόν του, όλον τον σύμμικτον πληθυσμόν και όλους τους βασιλείς των Φιλισταίων, όπως επίσης την Ασκάλωνα, την Γαζαν, την Ακκαρών και τους λοιπούς κατοίκους της Αζώτου.

Ιερ. 32,7 καὶ τὴν Ἰδουμαίαν καὶ τὴν Μωαβῖτιν καὶ τοὺς υἱοὺς Ἀμμὼν

Ιερ. 32,7 Επότισα ακόμη την Ιδουμαίαν, την χώραν Μωάβ, τους Αμμωνίτας,

Ιερ. 32,8 καὶ βασιλεῖς Τύρου καὶ βασιλεῖς Σιδῶνος καὶ βασιλεῖς τοὺς ἐν τῷ πέραν τῆς θαλάσσης

Ιερ. 32,8 τους βασιλείς της Τυρου, τους βασιλείς της Σιδώνος, τους βασιλείς, οι οποίοι ευρίσκονται πέραν από την Μεσόγειον Θαλασσαν.

Ιερ. 32,9 καὶ τὴν Δαιδὰν καὶ τὴν Θαιμὰν καὶ τὴν Ῥῶς καὶ πᾶν περικεκαρμένον κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ

Ιερ. 32,9 Επότισα την Δαιδάν και την Θαιμάν και την Ρως και όλους εκείνους, οι οποίοι έχουν περικόψει το γένειον του προσώπου των εις τιμήν ειδωλικών θεών·

Ιερ. 32,10 καὶ πάντας τοὺς συμμείκτους τοὺς καταλύοντας ἐν τῇ ἐρήμῳ

Ιερ. 32,10 όλους τους αναμίκτους λαούς, οι οποίοι έχουν τα καταλύματά των εις την έρημον,

Ιερ. 32,11 καὶ πάντας βασιλεῖς Αἰλὰμ καὶ πάντας βασιλεῖς Περσῶν

Ιερ. 32,11 όλους τους βασιλείς Αιλάμ και όλους τους βασιλείς των Περσών,

Ιερ. 32,12 καὶ πάντας βασιλεῖς ἀπὸ ἀπηλιώτου τοὺς πόῤῥω καὶ τοὺς ἐγγύς, ἕκαστον πρὸς τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ πάσας βασιλείας τὰς ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς.

Ιερ. 32,12 όλους τους βασιλείς προς τας ανατολικάς περιοχάς τους μακράν και τους πλησίον, τον ένα και τον άλλον, και όλας τας βασιλείας, που υπάρχουν στο πρόσωπον της γης.

Ιερ. 32,13 καὶ ἐρεῖς αὐτοῖς· οὕτως εἶπε Κύριος παντοκράτωρ· πίετε καὶ μεθύσθητε καὶ ἐξεμέσετε καὶ πεσεῖσθε καὶ οὐ μὴ ἀναστῆτε ἀπὸ προσώπου τῆς μαχαίρας, ἧς ἐγὼ ἀποστέλλω ἀνὰ μέσον ὑμῶν.

Ιερ. 32,13 Εις όλους αυτούς, του λέγει ο Θεός, θα είπης, έτσι ωμίλησεν ο Κυριος, ο παντοκράτωρ· Πιετε, μεθύσετε, κάμετε εμετόν, θα πέσετε εις την γην και δεν θα ημπορέσετε να εγερθήτε ενώπιον της εχθρικής μαχαίρας, την οποίαν εγώ αποστέλλω ανάμεσά σας.

Ιερ. 32,14 καὶ ἔσται ὅταν μὴ βούλωνται δέξασθαι τὸ ποτήριον ἐκ τῆς χειρός σου ὥστε πιεῖν, καὶ ἐρεῖς· οὕτως εἶπε Κύριος· πιόντες πίεσθε·

Ιερ. 32,14 Εάν τυχόν δεν θελήσουν να δεχθούν το ποτήριον αυτό από τα χέρια σου, ώστε να πίουν το περιεχόμενόν του, θα πης προς αυτούς· Ετσι είπεν ο Κυριος θέλοντες και μη θα πίετε από αυτό.

Ιερ. 32,15 ὅτι ἐν πόλει, ἐν ᾗ ὠνομάσθη τὸ ὄνομά μου ἐπ᾿ αὐτήν, ἐγὼ ἄρχομαι κακῶσαι, καὶ ὑμεῖς καθάρσει οὐ μὴ καθαρισθῆτε, ὅτι μάχαιραν ἐγὼ καλῶ ἐπὶ πάντας τοὺς καθημένους ἐπὶ τῆς γῆς.

Ιερ. 32,15 Εφ' όσον εγώ έχω αρχίσει να στέλλω τιμωρίας και συμφοράς εναντίον πόλεως, η οποία φέρει το όνομά μου, εναντίον της Ιερουσαλήμ, σεις δεν θα υποστήτε την καθαρτήριον αυτήν τιμωρίαν; Θα τιμωρήσω και σας, διότι εγώ προσκαλώ την εχθρικήν μάχαιραν εναντίον όλων των αμαρτωλών κατοίκων της γης.

Ιερ. 32,16 καὶ σὺ προφητεύσεις ἐπ᾿ αὐτοὺς τοὺς λόγους τούτους καὶ ἐρεῖς· Κύριος ἀφ᾿ ὑψηλοῦ χρηματιεῖ, ἀπὸ τοῦ ἁγίου αὐτοῦ δώσει φωνὴν αὐτοῦ, λόγον χρηματιεῖ ἐπὶ τοῦ τόπου αὐτοῦ, καὶ αἰδὰδ ὥσπερ τρυγῶντες ἀποκριθήσονται· καὶ ἐπὶ καθημένους τὴν γῆν ἥκει ὄλεθρος

Ιερ. 32,16 Θα προφητεύσης δε προς αυτούς ακόμη και τούτους τους λόγους· ο Κυριος από του ύψους του θρόνου του διαλαλεί τας αποφάσστου. Από τον ιερόν του οίκον, τον ναόν. θα δώση την φωνήν του, θα εκφράση τας αποφάσστου από τον Ιερόν τόπον· και ζωηραί κραυγαί ωσάν τας κραυγάς των τρυγώντων τας αμπέλους θα αποκριθούν. Εις τους κατοίκους της γης έρχεται πλέον ο όλεθρος.

Ιερ. 32,17 ἐπὶ μέρος τῆς γῆς, ὅτι κρίσις τῷ Κυρίῳ ἐν τοῖς ἔθνεσι, κρίνεται αὐτὸς πρὸς πᾶσαν σάρκα, οἱ δὲ ἀσεβεῖς ἐδόθησαν εἰς μάχαιραν, λέγει Κύριος.

Ιερ. 32,17 Εις τα πέρατα της γης θα φθάση η κραυγή της δικαίας αποφάσεώς του, διότι ο Κυριος καταδικάζει τα έθνη, στήνει κρίσιν και παίρνει καταδικαστικήν απόφασιν αυτός εναντίον κάθε ανθρώπου. Οι ασεβείς παρεδόθησαν και θα παραδοθούν εις την μάχαιραν του ολέθρου, λέγει ο Κυριος.

Ιερ. 32,18 οὕτως εἶπε Κύριος· ἰδοὺ κακὰ ἔρχεται ἀπὸ ἔθνους ἐπὶ ἔθνος, καὶ λαῖλαψ μεγάλη ἐκπορεύεται ἀπ᾿ ἐσχάτου τῆς γῆς.

Ιερ. 32,18 Ούτως είπεν ο Κυριος· Ιδού, έρχονται σύμφοραί από ένα έθνος εις άλλο έθνος, θύελλα μεγάλη επέρχεται από τα άκρα της γης.

Ιερ. 32,19 καὶ ἔσονται τραυματίαι ὑπὸ Κυρίου ἐν ἡμέρᾳ Κυρίου, ἐκ μέρους τῆς γῆς, καὶ ἕως εἰς μέρος τῆς γῆς· οὐ μὴ κατορυγῶσιν, εἰς κόπρια ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς ἔσονται.

Ιερ. 32,19 Θα θανατωθούν οι άνθρωποι από τον Κυριον κατά την ημέραν της δικαίας αποφάσεώς και τιμωρίας εκ μέρους του Κυρίου. Από το ένα άκρον της γης έως το άλλο άκρον τα πτώματά των δεν θα ταφούν. θα μείνουν, ως κόπρος εις λίπανσιν της γης.

Ιερ. 32,20 ἀλαλάξατε, ποιμένες, καὶ κεκράξατε· καὶ κόπτεσθε οἱ κριοὶ τῶν προβάτων, ὅτι ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι ὑμῶν εἰς σφαγήν, καὶ πεσεῖσθε ὥσπερ οἱ κριοὶ οἱ ἐκλεκτοί·

Ιερ. 32,20 Ξεσπάσατε εις θρηνώδεις αλαλαγμούς άρχοντες του λαού, κραυγάσατε, θρηνήσατε με κοπετούς σεις, οι οποίοι, όπως οι κριοι δια τα πρόβατα, είσθε αρχηγοί των λαών, διότι συνεπληρώθησαν πλέον αι ημέραι σας δια την σφαγήν και θα πέσετε σφαζόμενοι, όπως οι εκλεκτοί, κριοι.

Ιερ. 32,21 καὶ ἀπολεῖται φυγὴ ἀπὸ τῶν ποιμένων καὶ σωτηρία ἀπὸ τῶν κριῶν τῶν προβάτων.

Ιερ. 32,21 Δεν θα υπάρξη κανείς τρόπος διαφυγής δια τους ποιμένας αυτούς, καμμία σωτηρία δια τους πνευματικούς αυτούς ηγέτας των λογικών προβάτων.

Ιερ. 32,22 φωνὴ κραυγῆς τῶν ποιμένων καὶ ἀλαλαγμὸς τῶν προβάτων καὶ τῶν κριῶν, ὅτι ὠλόθρευσε Κύριος τὰ βοσκήματα αὐτῶν,

Ιερ. 32,22 Θα ακουσθή θρηνώδης κραυγή των αρχόντων αυτών, αλαλαγμός φοβερός των προβάτων και των κριών, διότι ο Κυριος κατέστρεψε τας βοσκάς των, τας πόλεις εις τας οποίας έμεναν.

Ιερ. 32,23 καὶ παύσεται τὰ κατάλοιπα τῆς εἰρήνης ἀπὸ προσώπου ὀργῆς θυμοῦ μου.

Ιερ. 32,23 Και όση, τυχόν, ειρήνη είχε κάπου απομείνει εις την γην, θα παύση πλέον εξ αιτίας του ωργισμένου προσώπου του Κυρίου.

Ιερ. 32,24 ἐγκατέλιπεν ὥσπερ λέων κατάλειμμα αὐτοῦ, ὅτι ἐγενήθη ἡ γῆ αὐτῶν εἰς ἄβατον ἀπὸ προσώπου τῆς μαχαίρας τῆς μεγάλης.

Ιερ. 32,24 Ωσάν λέων αφήκε το κατάλοιπον της θήρας του. Ολη η χώρα των αμαρτωλών ανθρώπων έγινεν έρημος και άβατος εξ αιτίας της φοβεράς μαχαίρας του ολέθρου και της καταστροφής.

ΚΕΦΑΛΑΙΑ
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31	32	33	34	35	36	37	38	39	40	41	42	43	44	45	46	47	48	49	50	51	52