ΑΡΙΘΜΟΙ ΚΕΦ. 5-8

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ


ΑΡΙΘΜΟΙ- ΚΕΦ. 5-8

ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΟΙ ΝΑΖΗΡΑΙΟΙ ΚΑΙ Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΛΕΥΙΤΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5- Η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΚΑΘΑΡΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ

ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΗΛΟΤΥΠΙΑΣ

Η απομάκρυνση των ακαθάρτων από το στρατόπεδο

Αρ. 5,1 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·

Αρ. 5,1 Ωμίλησεν ο Κυριος προς τον Μωϋσήν λέγων·

Αρ. 5,2 πρόσταξον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ καὶ ἐξαποστειλάτωσαν ἐκ τῆς παρεμβολῆς πάντα λεπρὸν καὶ πάντα γονοῤῥυῆ καὶ πάντα ἀκάθαρτον ἐπὶ ψυχῇ·

Αρ. 5,2 “διάταξέ τους Ισραηλίτας να απομακρύνουν έξω από την κατασκήνωσίν των κάθε λεπρόν, κάθε γονορρυή και καθένα, ο οποίος εμιάνθη διότι ήγγισε νεκρόν.

Αρ. 5,3 ἀπὸ ἀρσενικοῦ ἕως θηλυκοῦ ἐξαποστείλατε ἔξω τῆς παρεμβολῆς, καὶ οὐ μὴ μιανοῦσι τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν, ἐν οἷς ἐγὼ καταγίνομαι ἐν αὐτοῖς.

Αρ. 5,3 Καθε ακάθαρτον, είτε άρρην είτε θήλυς είναι, απομακρύνατε έξω από το στρατόπεδον, δια να μη μολύνουν τους τόπους τούτους των κατασκηνώσεων, στους οποίους εγώ παρίσταμαι”.

Αρ. 5,4 καὶ ἐποίησαν οὕτως οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ ἐξαπέστειλαν αὐτοὺς ἔξω τῆς παρεμβολῆς· καθὰ ἐλάλησε Κύριος Μωυσῇ, οὕτως ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ.

Αρ. 5,4 Οι Ισραηλίται έκαμαν, όπως διέταξεν ο Θεός, και απεμάκρυναν τους ακαθάρτους έξω από το στρατόπεδον. Οπως έδωσεν εντολήν ο Κυριος στον Μωϋσήν, έτσι έκαμαν οι Ισραηλίται.

Ο νόμος για την επανόρθωση

Αρ. 5,5 καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·

Αρ. 5,5 Ωμιλησεν ο Κυριος προς τον Μωϋσήν λέγων·

Αρ. 5,6 λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ λέγων· ἀνὴρ ἢ γυνή, ὅς τις ἂν ποιήσῃ ἀπὸ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν τῶν ἀνθρωπίνων, καὶ παριδὼν παρίδῃ καὶ πλημμελήσῃ ἡ ψυχὴ ἐκείνη,

Αρ. 5,6 “ειπέ προς τους Ισραηλίτας τα εξής· Εάν ανήρ η γυνή διαπράξουν κάποιο εκ των ανθρωπίνων αμαρτημάτων και ζημιώσουν τον πλησίον των και δια λόγους αγνοίας η αμελείας καταπατήσουν ούτω τον θείον νόμον και αμαρτήσουν, είναι υπεύθυνοι ενώπιον του Θεού.

Αρ. 5,7 ἐξαγορεύσει τὴν ἁμαρτίαν, ἣν ἐποίησε, καὶ ἀποδώσει τὴν πλημμέλειαν τὸ κεφάλαιον καὶ τὸ ἐπίπεμπτον αὐτοῦ προσθήσει ἐπ᾿ αὐτό, καὶ ἀποδώσει, τίνι ἐπλημμέλησεν αὐτῷ.

Αρ. 5,7 Ο αμαρτήσας θα ομολογήση προς εξιλέωσίν του την αμαρτίαν, την οποίαν έκαμε, θα πληρώση στον αδικηθέντα την ζημίαν εξ ολοκλήρου και θα δώση επί πλέον και το εν πέμπτον της αξίας.

Αρ. 5,8 ἐὰν δὲ μὴ ᾖ τῷ ἀνθρώπῳ ὁ ἀγχιστεύων, ὥστε ἀποδοῦναι αὐτῷ τὸ πλημμέλημα πρὸς αὐτόν, τὸ πλημμέλημα τὸ ἀποδιδόμενον Κυρίῳ τῷ ἱερεῖ ἔσται, πλὴν τοῦ κριοῦ τοῦ ἱλασμοῦ, δι᾿ οὗ ἐξιλάσεται ἐν αὐτῷ περὶ αὐτοῦ.

Αρ. 5,8 Εάν όμως δεν υπάρχη ούτε ο ζημιωθείς ούτε άλλος τις συγγενής του, στον οποίον να καταβληθή η αποζημίωσις, τότε αυτή θα δοθή στον Κυριον και θα ανήκη στον ιερέα, στον οποίον επίσης θα ανήκη και ο εξιλαστήριος κριός, δια του οποίου θα εξιλεωθή από την αμαρτίαν του ο διαπράξας την αδικίαν.

Αρ. 5,9 καὶ πᾶσα ἀπαρχὴ κατὰ πάντα τὰ ἁγιαζόμενα ἐν υἱοῖς Ἰσραήλ, ὅσα ἐὰν προσφέρωσι Κυρίῳ, τῷ ἱερεῖ αὐτῷ ἔσται.

Αρ. 5,9 Ολα τα πρωτόλεια, οι πρώτοι ώριμοι καρποί, που θα προσφέρουν οι Ισραηλίται στον Κυριον, θα ανήκουν στον ιερέα.

Αρ. 5,10 καὶ ἑκάστου τὰ ἡγιασμένα αὐτοῦ ἔσται· καὶ ἀνήρ, ὃς ἂν δῷ τῷ ἱερεῖ, αὐτῷ ἔσται.

Αρ. 5,10 Και ο,τι άλλο οιοσδήποτε από τους Ισραηλίτας προσφέρει στον ναόν, θα ανήκη στον ιερέα. Και γενικώς στον ιερέα θα ανήκη ο,τι θα δώση κανείς εις αυτόν δι' οιανδήποτε αιτίαν”.

Ο νόμος για τη ζηλοτυπία

Αρ. 5,11 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·

Αρ. 5,11 Ο Κυριος ωμίλησε προς τον Μωϋσήν λέγων·

Αρ. 5,12 λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· ἀνδρὸς ἀνδρός, ἐὰν παραβῇ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ ὑπεριδοῦσα παρίδῃ αὐτὸν

Αρ. 5,12 “λάλησον και ειπέ στους Ισραηλίτας· εάν μία ύπανδρος γυνή καταφρονήση τον άνδρα της, καταπατήση την συζυγικήν πίστιν

Αρ. 5,13 καὶ κοιμηθῇ τις μετ᾿ αὐτῆς κοίτην σπέρματος, καὶ λάθῃ ἐξ ὀφθαλμῶν τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς καὶ κρύψῃ, αὐτὴ δὲ ᾖ μεμιασμένη καὶ μάρτυς μὴ ἦν μετ᾿ αὐτῆς, καὶ αὐτὴ μὴ ᾖ συνειλημμένη,

Αρ. 5,13 και κοιμηθή με άλλον εις διάπραξιν αμαρτίας και διαφύγη την αντίληψιν του ανδρός της, κρύψη δε η ιδία το αμάρτημά της, είναι αυτή οπωσδήποτε μολυσμένη, έστω και αν δεν συνελήφθη επ' αυτοφώρω.

Αρ. 5,14 καὶ ἐπέλθῃ αὐτῷ πνεῦμα ζηλώσεως καὶ ζηλώσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, αὐτὴ δὲ μεμίανται, ἢ ἐπέλθῃ αὐτῷ πνεῦμα ζηλώσεως καὶ ζηλώσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, αὐτὴ δὲ μὴ ᾖ μεμιασμένη,

Αρ. 5,14 Εάν ο σύζυγός της την υποψιασθή και την ζηλοτυπήση όχι αδίκως, διότι αυτή έχει ήδη μολυνθή, εάν ακόμη κάποιος σύζυγος εις περίπτωσιν κατά την οποίαν η σύζυγός του δεν έχει μολυνθή, υποψιασθή αυτήν αδίκως και την ζηλοτυπήση, εις τας περιπτώσεις αυτάς

Αρ. 5,15 καὶ ἄξει ὁ ἄνθρωπος τὴν γυναῖκα αὐτοῦ πρὸς τὸν ἱερέα καὶ προσοίσει τὸ δῶρον περὶ αὐτῆς, τὸ δέκατον τοῦ οἰφὶ ἄλευρον κρίθινον, οὐκ ἐπιχεεῖ ἐπ᾿ αὐτὸ ἔλαιον, οὐδὲ ἐπιθήσει ἐπ᾿ αὐτὸ λίβανον· ἔστι γὰρ θυσία ζηλοτυπίας, θυσία μνημοσύνου, ἀναμιμνήσκουσα ἁμαρτίαν.

Αρ. 5,15 ο σύζυγος αυτός θα οδηγήση την σύζυγόν του εις τον ιερέα, θα προσφέρη το δώρον του δι' αυτήν, θα προσφέρη εν δέκατον του οιφί (δύο περίπου χιλιόγραμμα) αλεύρι κρίθινον, χωρίς να χύση επάνω εις αυτό έλαιον και χωρίς να θέση επάνω εις αυτό λιβάνι, διότι πρόκειται περί θυσίας ζηλοτυπίας, θυσίας η οποία υπενθυμίζει αμαρτίαν καταπατήσεως συζυγικής πίστεως.

Αρ. 5,16 καὶ προσάξει αὐτὴν ὁ ἱερεὺς καὶ στήσει αὐτὴν ἔναντι Κυρίου,

Αρ. 5,16 Ο ιερεύς θα οδηγήση και θα στήση αυτήν ορθίαν ενώπιον της Σκηνής του Κυρίου,

Αρ. 5,17 καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺς ὕδωρ καθαρὸν ζῶν ἐν ἀγγείῳ ὀστρακίνῳ καὶ τῆς γῆς τῆς οὔσης ἐπὶ τοῦ ἐδάφους τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, καὶ λαβὼν ὁ ἱερεὺς ἐμβαλεῖ εἰς τὸ ὕδωρ.

Αρ. 5,17 θα λάβη ύδωρ καθαρόν από πηγήν μέσα εις πήλινον δοχείον, θα πάρη χώμα από το έδαφος, όπου ευρίσκεται η Σκηνή του Μαρτυρίου, το οποίον θα ρίψη μέσα στο δοχείον του ύδατος.

Αρ. 5,18 καὶ στήσει ὁ ἱερεὺς τὴν γυναῖκα ἔναντι Κυρίου καὶ ἀποκαλύψει τὴν κεφαλὴν τῆς γυναικὸς καὶ δώσει ἐπὶ τὰς χεῖρας αὐτῆς τὴν θυσίαν τοῦ μνημοσύνου, τὴν θυσίαν τῆς ζηλοτυπίας, ἐν δὲ τῇ χειρὶ τοῦ ἱερέως ἔσται τὸ ὕδωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου τούτου.

Αρ. 5,18 Ο ιερεύς θα τοποθετήση την γυναίκα ενώπιον της Σκηνής του Κυρίου, θα ξεσκεπάση την κεφαλήν της και θα δώση εις τα χέρια της την θυσίαν, που υπενθυμίζει την αμαρτίαν της, την θυσίαν της ζηλοτυπίας. Ο δε ιερεύς θα κρατή εις τα χέρια του το νερό, δια της κατάρας του οποίου θα εξακριβωθή η αθωότης η ενοχή της γυναικός.

Αρ. 5,19 καὶ ὁρκιεῖ αὐτὴν ὁ ἱερεύς, καὶ ἐρεῖ τῇ γυναικί· εἰ μὴ κεκοίμηταί τις μετὰ σοῦ, εἰ μὴ παραβέβηκας μιανθῆναι ὑπὸ τὸν ἄνδρα τὸν σεαυτῆς, ἀθῴα ἴσθι ἀπὸ τοῦ ὕδατος τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου τούτου·

Αρ. 5,19 Θα ορκίση αυτήν ο ιερεύς και θα της είπη· Εάν δεν εκοιμήθη κανείς ανήρ μετά σου, εάν δεν κατεπάτησες την συζυγικήν πίστιν του ανδρός σου, ώστε να μολυνθής, θα είσαι ανέπαφος από, το κατηραμένον αυτό ύδωρ του ελεγμού.

Αρ. 5,20 εἰ δὲ σὺ παραβέβηκας ὕπανδρος οὖσα, ἢ μεμίανσαι καὶ ἔδωκέ τις τὴν κοίτην αὐτοῦ ἐν σοί, πλὴν τοῦ ἀνδρός σου·

Αρ. 5,20 Εάν όμως συ εξ εαυτής παρέβης την συζυγικήν πίστιν, καίτοι είσαι ύπανδρος, η οπωσδήποτε υπεχώρησες και εμολύνθης από άλλον άνδρα, που δεν είναι ιδικός σου, θα σε υποβάλω στον όρκον του ελεγμού.

Αρ. 5,21 καὶ ὁρκιεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν γυναῖκα ἐν τοῖς ὅρκοις τῆς ἀρᾶς ταύτης, καὶ ἐρεῖ ὁ ἱερεὺς τῇ γυναικί· δῴη σε Κύριος ἐν ἀρᾷ καὶ ἐνόρκιον ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ σου, ἐν τῷ δοῦναι Κύριον τὸν μηρόν σου διαπεπτωκότα, καὶ τὴν κοιλίαν σου πεπρησμένην,

Αρ. 5,21 Θα ορκίση ο ιερεύς την γυναίκα αυτήν με τους όρκους της κατάρας και θα της είπη· Ο Κυριος να σε καταρασθή, να σε καταστήση αποκρουστικόν παράδειγμα κατηραμένου ανθρώπου εν μέσω του λαού σου, να σαπίση και πέση ο μηρός σου, να πρησθή η κοιλία σου,

Αρ. 5,22 καὶ εἰσελεύσεται τὸ ὕδωρ τὸ ἐπικαταρώμενον τοῦτο εἰς τὴν κοιλίαν σου πρῆσαι γαστέρα καὶ διαπεσεῖν μηρόν σου. καὶ ἐρεῖ ἡ γυνή· γένοιτο, γένοιτο.

Αρ. 5,22 να εισέλθη το ύδωρ τούτο της κατάρας εις την κοιλίαν σου, ώστε αυτή να πρησθή και να πέση σάπιος ο μηρός σου”. Η γυνή θα απαντήση· “Γένοιτο, γένοιτο”.

Αρ. 5,23 καὶ γράψει ὁ ἱερεὺς τὰς ἀρὰς ταύτας εἰς βιβλίον, καὶ ἐξαλείψει εἰς τὸ ὕδωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου.

Αρ. 5,23 Ο ιερεύς θα γράψη εις ένα χαρτί τας κατάρας αυτάς, τας οποίας θα σβήση βυθίζων το χαρτί στο κατηραμένον ύδωρ.

Αρ. 5,24 καὶ ποτιεῖ τὴν γυναῖκα τὸ ὕδωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου, καὶ εἰσελεύσεται εἰς αὐτὴν τὸ ὕδωρ τὸ ἐπικαταρώμενον τοῦ ἐλεγμοῦ.

Αρ. 5,24 Θα ποτίση την γυναίκα με το κατηραμένον ύδωρ του ελεγμού και θα εισέλθη εις αυτήν το ύδωρ τούτο.

Αρ. 5,25 καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺς ἐκ χειρὸς τῆς γυναικὸς τὴν θυσίαν τῆς ζηλοτυπίας καὶ ἐπιθήσει τὴν θυσίαν ἔναντι Κυρίου καὶ προσοίσει αὐτὴν πρὸς τὸ θυσιαστήριον,

Αρ. 5,25 Θα λάβη έπειτα ο ιερεύς από το χέρι της γυναικός αυτής την θυσίαν της ζηλοτυπίας, θα παρουσιάση αυτήν ενώπιον του Κυρίου και θα την προσφέρη στο θυσιαστήριον.

Αρ. 5,26 καὶ δράξεται ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τῆς θυσίας τὸ μνημόσυνον αὐτῆς καὶ ἀνοίσει αὐτὸ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ μετὰ ταῦτα ποτιεῖ τὴν γυναῖκα τὸ ὕδωρ.

Αρ. 5,26 Θα πάρη μίαν χούφταν από την θυσίαν την υπενθυμίζουσαν την αμαρτίαν της, θα προσφέρη το περιεχόμενον της χούφτας στο θυσιαστήριον και μετά ταύτα θα ποτίση την γυναίκα με το κατηραμένον ύδωρ του ελεγμού.

Αρ. 5,27 καὶ ἔσται, ἐὰν ᾖ μεμιασμένη καὶ λήθῃ λάθῃ τὸν ἄνδρα αὐτῆς, καὶ εἰσελεύσεται εἰς αὐτὴν τὸ ὕδωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τὸ ἐπικαταρώμενον, καὶ πρησθήσεται τὴν κοιλίαν, καὶ διαπεσεῖται ὁ μηρὸς αὐτῆς, καὶ ἔσται ἡ γυνὴ εἰς ἀρὰν τῷ λαῷ αὐτῆς.

Αρ. 5,27 Τοτε θα συμβη εν εκ των δύο. Εάν η γυνή είναι όντως μολυσμένη και έχη διαφύγει την προσοχήν του ανδρός της, θα εισέλθη το κατηραμένον ύδωρ του ελεγμού εις αυτήν, θα πρησθή η κοιλία τας, θα σαπίση και θα πέση ο μηρός της, και αυτή θα είναι κατηραμένη εν μέσω του λαού.

Αρ. 5,28 ἐὰν δὲ μὴ μιανθῇ ἡ γυνὴ καὶ καθαρὰ ᾖ, καὶ ἀθῴα ἔσται καὶ ἐκσπερματιεῖ σπέρμα.

Αρ. 5,28 Εάν όμως δεν έχη μολυνθή και είναι καθαρά και αθώα, δεν θα πάθη τίποτε και θα αποκτήση τέκνα.

Αρ. 5,29 οὗτος ὁ νόμος τῆς ζηλοτυπίας, ᾧ ἂν παραβῇ ἡ γυνὴ ὕπανδρος οὖσα καὶ μιανθῇ·

Αρ. 5,29 Αυτός είναι ο νόμος της ζηλοτυπίας δια την περίπτωσιν, κατά την οποίαν η ύπανδρος γυνή θα καταπατήση την συζυγικήν πίστιν και θα μολυνθή,

Αρ. 5,30 ἢ ἄνθρωπος, ᾧ ἐὰν ἐπέλθῃ ἐπ᾿ αὐτὸν πνεῦμα ζηλώσεως καὶ ζηλώσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ στήσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἔναντι Κυρίου, καὶ ποιήσῃ αὐτῇ ὁ ἱερεὺς πάντα τὸν νόμον τοῦτον·

Αρ. 5,30 η, εάν ο σύζυγός της καταληφθή υπό αδικαιολογήτου ζηλοτυπίας και υποψιασθή αναιτίως την γυναίκα του, αυτός θα την παρουσιάση ενώπιον του Κυρίου και ο ιερεύς θα κάμη όλα όσα ο νόμος της ζηλοτυπίας ορίζει.

Αρ. 5,31 καὶ ἀθῷος ἔσται ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ ἁμαρτίας, καὶ ἡ γυνὴ ἐκείνη λήψεται τὴν ἁμαρτίαν αὐτῆς.

Αρ. 5,31 Εάν η γυνή αποδειχθή ένοχος θα λάβη την ποινήν της αμαρτίας της, ο δε σύζυγός της θα είναι απηλλαγμένος από κάθε ευθύνην”.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6- ΟΙ ΝΑΖΗΡΑΙΟΙ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥΣ

Οι Ναζηραίοι και οι προσφορά τους

Αρ. 6,1 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·

Αρ. 6,1 Ο Κυριος ωμίλησε προς τον Μωϋσήν λέγων·

Αρ. 6,2 λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· ἀνὴρ ἢ γυνή, ὃς ἐὰν μεγάλως εὔξηται εὐχὴν ἀφαγνίσασθαι ἁγνείαν Κυρίῳ,

Αρ. 6,2 “κάλεσε τους Ισραηλίτας και ειπέ προς αυτούς· Εάν ένας άνδρας η μία γυναίκα τάξη να αφιερωθή προς τον Κυριον επί χρονικόν τι διάστημα, να γίνη δηλαδή Ναζηραίος,

Αρ. 6,3 ἀπὸ οἴνου καὶ σίκερα ἁγνισθήσεται καὶ ὄξος ἐξ οἴνου καὶ ὄξος ἐκ σίκερα οὐ πίεται καὶ ὅσα κατεργάζεται ἐκ σταφυλῆς οὐ πίεται καὶ σταφυλὴν πρόσφατον καὶ σταφίδα οὐ φάγεται.

Αρ. 6,3 θα απέχη αυτός από οίνον και οινοπνευματώδη ποτά, από ξύδι κατασκευασμένον από κρασί η από άλλα οινοπνευματώδη ποτά. Γενικώς δεν θα πίη κάθε τι, το οποίον γίνεται από την κατεργασίαν της σταφυλής, δεν θα φάγη νωπόν σταφύλι ούτε ξηράν σταφίδα.

Αρ. 6,4 πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ· ἀπὸ πάντων ὅσα γίνεται ἐξ ἀμπέλου, οἶνον ἀπὸ στεμφύλων ἕως γιγάρτου οὐ φάγεται.

Αρ. 6,4 Καθ' όλας τας ημέρας του ταξίματός του δεν θα φάγη τίποτε από όσα γίνονται εκ της αμπέλου, απόσταγμα στεμφύλων (τσίπουρο) μέχρι κουκούτσι σταφυλής.

Αρ. 6,5 πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ ἁγνισμοῦ ξυρὸν οὐκ ἐπελεύσεται ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, ἕως ἂν πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι, ὅσας ηὔξατο Κυρίῳ· ἅγιος ἔσται τρέφων κόμην τρίχα κεφαλῆς.

Αρ. 6,5 Ολας τας ημέρας του εξαγνισμού ξυράφι δεν θα πέραση στο κεφάλι του, μέχρις ότου συμπληρωθούν αι ημέραι, τας οποίας έχει τάξει προς τον Κυριον. Θα είναι αφιερωμένος στον Κυριον και δια τούτο θα αφήση ανέπαφον την κόμην του.

Αρ. 6,6 πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς Κυρίῳ ἐπὶ πάσῃ ψυχῇ τετελευτηκυίᾳ οὐκ εἰσελεύσεται·

Αρ. 6,6 Ολας τας ημέρας, που διαρκεί το τάξιμό του, δεν θα εισέλθη εις δωμάτιον, όπου υπάρχει νεκρός.

Αρ. 6,7 ἐπὶ πατρὶ καὶ μητρὶ καὶ ἐπ᾿ ἀδελφῷ καὶ ἐπ᾿ ἀδελφῇ, οὐ μιανθήσεται ἐπ᾿ αὐτοῖς ἀποθανόντων αὐτῶν, ὅτι εὐχὴ Θεοῦ αὐτοῦ ἐπ᾿ αὐτῷ ἐπὶ κεφαλῆς αὐτοῦ.

Αρ. 6,7 Δεν θα μιανθή εισερχόμενος στο δωμάτιον, όπου υπάρχει το νεκρόν σώμα του πατρός του η, της μητρός του η του αδελφού του η της αδελφής του. Δεν θα μολυνθή πλησιάζων αυτούς τους νεκρούς, διότι επάνω εις την κεφαλήν αυτού υπάρχει το τάξιμό του προς τον Θεόν.

Αρ. 6,8 πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ ἅγιος ἔσται Κυρίῳ.

Αρ. 6,8 Ολας τας ημέρας του ταξίματός του θα είναι άγιος αφιερωμένος στον Κυριον.

Αρ. 6,9 ἐὰν δέ τις ἀποθάνῃ ἐπ᾿ αὐτῷ ἐξάπινα, παραχρῆμα μιανθήσεται ἡ κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ, καὶ ξυρήσεται τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ καθαρισθῇ· τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ξυρηθήσεται.

Αρ. 6,9 Εάν όμως αποθάνη κανείς έξαφνα εμπρός του, αμέσως η κεφαλή του που ζει το τάξιμο θα μολυνθή· δι' αυτό θα ξυρίση την κεφαλήν του κατά την ημέραν της (μολύνσεως, οπότε η ημέρα αυτή θα είναι ημέρα καθαρισμού του, και θα ξυρίση αυτήν δια δευτέρου φοράν μετά επτά ημέρας.

Αρ. 6,10 καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ οἴσει δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν πρὸς τὸν ἱερέα, ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου,

Αρ. 6,10 Κατά την ογδόην ημέραν θα φέρη δύο τρυγόνας η δύο νεοσσούς περιστερών προς τον ιερέα εις την θύραν της Σκηνής του Μαρτυρίου.

Αρ. 6,11 καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς μίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ μίαν εἰς ὁλοκαύτωμα, καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς περὶ ὧν ἥμαρτε περὶ τῆς ψυχῆς καὶ ἁγιάσει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ,

Αρ. 6,11 Ο ιερεύς θα θυσιάση την μίαν περί αμαρτίας, την δε άλλην θα προσφέρη ως ολοκαύτωμα και θα εξιλεώση αυτόν δια την αμαρτίαν, εις την οποίαν υπέπεσεν ιδών νεκρόν, και θα αφιερώση πάλιν την κεφαλήν αυτού κατά την ημέραν εκείνην προς τον Κυριον,

Αρ. 6,12 ᾗ ἡγιάσθη Κυρίῳ, τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς, καὶ προσάξει ἀμνὸν ἐνιαύσιον εἰς πλημμέλειαν, καὶ αἱ ἡμέραι αἱ πρότεραι ἄλογοι ἔσονται, ὅτι ἐμιάνθη ἡ κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ.

Αρ. 6,12 όπως είχεν αφιερωθή στον Κυριον κατά τας προ της αμαρτίας του ημέρας του ταξίματος. Θα προσφέρη αυτός εν συνεχεία αμνόν ενός έτους δια την αμαρτίαν του. Αι προηγούμεναι ημέραι του ταξίματός του δεν θα ληφθούν υπ' όψει, διότι η κεφαλή του, η αφιερωμένη στον Κυριον, εμολύνθη εν τω μεταξύ.

Αρ. 6,13 Καὶ οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου· ᾗ ἂν ἡμέρᾳ πληρώσῃ ἡμέρας εὐχῆς αὐτοῦ, προσοίσει αὐτὸς παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου

Αρ. 6,13 Αυτος είναι ο νόμος δια τον έχοντα τάξιμον, δια τον Ναζηραίον. Κατά την ημέραν δε που θα συμπληρωθούν αι ημέραι του ταξίματός του, θα οδηγήση αυτόν ο ιερεύς πλησίον εις τας θύρας της Σκηνής του Μαρτυρίου·

Αρ. 6,14 καὶ προσάξει τὸ δῶρον αὐτοῦ Κυρίῳ ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἄμωμον ἕνα εἰς ὁλοκαύτωσιν καὶ ἀμνάδα ἐνιαυσίαν μίαν ἄμωμον εἰς ἁμαρτίαν καὶ κριὸν ἕνα ἄμωμον εἰς σωτήριον

Αρ. 6,14 και θα προσφέρη αυτός προς τον Κυριον το δώρον του, αμνόν ενός έτους, υγιή και αρτιμελή προς ολοκαύτωσιν, μίαν αμνάδα χωρίς κανένα σωματικόν ελάττωμα δια θυσίαν περί αμαρτίας και ένα κριον υγιή και αρτιμελή δια θυσίαν ειρηνικήν.

Αρ. 6,15 καὶ κανοῦν ἀζύμων σεμιδάλεως ἄρτους ἀναπεποιημένους ἐν ἐλαίῳ καὶ λάγανα ἄζυμα κεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ καὶ θυσίαν αὐτῶν καὶ σπονδὴν αὐτῶν.

Αρ. 6,15 Θα προσφέρη επίσης ένα κάνιστρον με άρτους, καμωμένους από σημιγδάλι χωρίς προζύμι, ζυμωμένους με λάδι, και λαγάνες, χωρίς προζύμι, αλειμμένες με λάδι και μαζή με αυτά οίνον δια την σπονδήν.

Αρ. 6,16 καὶ προσοίσει ὁ ἱερεὺς ἔναντι Κυρίου καὶ ποιήσει τὸ περὶ ἁμαρτίας αὐτοῦ καὶ τὸ ὁλοκαύτωμα αὐτοῦ

Αρ. 6,16 Ολα αυτά θα τα προσφέρή ο ιερεύς ενώπιον του Κυρίου και θα τελέση την θυσίαν περί αμαρτίας και την θυσίαν του ολοκαυτώματος.

Αρ. 6,17 καὶ τὸν κριὸν ποιήσει θυσίαν σωτηρίου τῷ Κυρίῳ ἐπὶ τῷ κανῷ τῶν ἀζύμων, καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς τὴν θυσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ.

Αρ. 6,17 Ο ιερεύς θα προσφέρη επίσης τον κριον ως ειρηνικήν θυσίαν προς τον Κυριον, με το κάνιστρον των αζύμων άρτων και μαζή με αυτά την σπονδήν του οίνου.

Αρ. 6,18 καὶ ξυρήσεται ὁ ηὐγμένος παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου τὴν κεφαλὴν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσει τὰς τρίχας ἐπὶ τὸ πῦρ, ὅ ἐστιν ὑπὸ τὴν θυσίαν τοῦ σωτηρίου.

Αρ. 6,18 Αμέσως κατόπιν ο έχων το τάξιμον θα ξυρίση την καθιερωμένην στον Κυριον κεφαλήν αυτού πλησίον εις τας θύρας της Σκηνής του Μαρτυρίου και θα θέση τας τρίχας στο πυρ του θυσιαστήριου των ολοκαυτωμάτων, στο οποίον προσεφέρθη η ειρηνική θυσία.

Αρ. 6,19 καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺς τὸν βραχίονα ἑφθὸν ἀπὸ τοῦ κριοῦ καὶ ἄρτον ἕνα ἄζυμον ἀπὸ τοῦ κανοῦ καὶ λάγανον ἄζυμον ἓν καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰς χεῖρας τοῦ ηὐγμένου μετὰ τὸ ξυρήσασθαι αὐτὸν τὴν εὐχὴν αὐτοῦ·

Αρ. 6,19 Ο ιερεύς θα πάρη από τον κριον την πλάτην, αφού πρώτα την βράση, ένα άζυμον άρτον από το κάνιστρον, μίαν λαγάναν άζυμον και θα θέση αυτά εις τα χέρια του έχοντος το τάξιμον μετά το ξύρισμα της κεφαλής του.

Αρ. 6,20 καὶ προσοίσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺς ἐπίθεμα ἔναντι Κυρίου, ἅγιον ἔσται τῷ ἱερεῖ ἐπὶ τοῦ στηθυνίου τοῦ ἐπιθέματος καὶ ἐπὶ τοῦ βραχίονος τοῦ ἀφαιρέματος, καὶ μετὰ ταῦτα πίεται ὁ ηὐγμένος οἶνον.

Αρ. 6,20 Θα προσφέρη αυτά ο ιερεύς ως θυσίαν αφιερωμένην στον Κυριον, ως θυσίαν “επιθέματος”. Αυτή η προσφορά θα είναι αγία, προωρισμένη δια τον ιερέα μαζή με το στήθος το οποίον πρρσεφέρθη ως θυσία επίσης επιθέματος και με το πόδι που προσεφέρθη ως “αφαίρεμα”, δια υψώσεως, προς τον Κυριον. Κατόπιν από όλα αυτά θα πίη οίνον αυτός, που είχε κάμει το τάξιμον.

Αρ. 6,21 οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου, ὃς ἂν εὔξηται Κυρίῳ δῶρον αὐτοῦ Κυρίῳ περὶ τῆς εὐχῆς, χωρὶς ὧν ἂν εὕρῃ ἡ χεὶρ αὐτοῦ, κατὰ δύναμιν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ, ἣν ἂν εὔξηται κατὰ νόμον ἁγνείας.

Αρ. 6,21 Αυτός είναι ο νόμος του Ναζηραίου, ο οποίος έκαμε τάξιμο αφιερώσεώς του επί τι διάστημα στον Κυριον και η υποχρέωσίς του να προσφέρη την σχετικήν θυσίαν δια την καθιέρωσίν του προς τον Κυριον, εκτός φυσικά άλλης τινός αυτοπροαιρέτου και κατά την οικονομικήν του δυνατότητα προσφοράς.

Η ιερατική ευλογία

Αρ. 6,22 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·

Αρ. 6,22 Ο Κυριος ωμίλησε προς τον Μωϋσήν λέγων·

Αρ. 6,23 λάλησον Ἀαρὼν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ λέγων· οὕτως εὐλογήσετε τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, λέγοντες αὐτοῖς·

Αρ. 6,23 “ομίλησε στον Ααρών και προς τους υιούς του, τους ιερείς, και ειπέ, ότι κατ' αυτόν τον τρόπον θα ευλογήτε τους Ισραηλίτας λέγοντες προς αυτούς·

Αρ. 6,24 εὐλογήσαι σε Κύριος καὶ φυλάξαι σε·

Αρ. 6,24 Είθε να σε ευλογήση και να σε διαφυλάξη ο Κυριος !

Αρ. 6,25 ἐπιφάναι Κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ ἐλεήσαι σε·

Αρ. 6,25 Είθε να φανέρωση εις σε το πρόσωπόν του και να σε ελεήση.

Αρ. 6 ,26 ἐπάραι Κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ δώῃ σοι εἰρήνην.

Αρ. 6,26 Είθε να στρέψη ευμενές και στοργικόν το πρόσωπόν του ο Κυριος προς σε και να σου δώση ειρήνην !

Αρ. 6,27 καὶ ἐπιθήσουσι τὸ ὄνομά μου ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ ἐγὼ Κύριος εὐλογήσω αὐτούς.

Αρ. 6,27 Κατ' αυτόν τον τροπον θα θέσουν οι ιερείς το όνομά μου εις τας ευλογίας των προς τους Ισραηλίτας. Εγώ δε ο Κυριος θα ευλογήσω αυτούς”.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7- ΟΙ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟΥ

Οι προσφορές του λαού για τα εγκαίνια του θυσιαστηρίου

Αρ. 7,1 Καὶ ἐγένετο ᾗ ἡμέρᾳ συνετέλεσε Μωυσῆς, ὥστε ἀναστῆσαι τὴν σκηνὴν καὶ ἔχρισεν αὐτὴν καὶ ἡγίασεν αὐτὴν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτοῦ καὶ ἔχρισεν αὐτὰ καὶ ἡγίασεν αὐτά,

Αρ. 7,1 Οταν έφθασεν η ημέρα, κατά την οποίαν επεράτωσεν ο Μωϋσής την κατασκευήν της Σκηνής και ήτο ετοίμη αυτή, ώστε να την στήση, την έχρισε με έλαιον, την ηγίασε και την καθιέρωσεν στον Θεόν με όλα τα σκεύη της, όπως επίσης και το θυσιαστήριον με όλα τα σκεύη του. Τα έχρισεν όλα αυτά με έλαιον, τα ηγίασε και τα αφιέρωσεν στον Θεόν.

Αρ. 7,2 καὶ προσήνεγκαν οἱ ἄρχοντες Ἰσραήλ, δώδεκα ἄρχοντες οἴκων πατριῶν αὐτῶν, οὗτοι οἱ ἄρχοντες φυλῶν, οὗτοι οἱ παρεστηκότες ἐπὶ τῆς ἐπισκοπῆς,

Αρ. 7,2 Τοτε οι άρχοντες του Ισραήλ, οι δώδεκα αρχηγοί των πατριαρχικών οικογενειών, οι άρχοντες των φυλών, οι οποίοι είχον λάβει μέρος, ως βοηθοί του Μωϋσέως, εις την απογραφήν των Ισραηλιτών,

Αρ. 7,3 καὶ ἤνεγκαν τὸ δῶρον αὐτῶν ἔναντι Κυρίου, ἓξ ἁμάξας λαμπηνικὰς καὶ δώδεκα βόας, ἅμαξαν παρὰ δύο ἀρχόντων, καὶ μόσχον παρὰ ἑκάστου, καὶ προσήγαγον ἐναντίον τῆς σκηνῆς.

Αρ. 7,3 προσέφεραν ως δώρα αυτών προς τον Κυριον εξ κλειστάς αμάξας και δώδεκα βόδια, ανά δύο άρχοντες μίαν άμαξαν, και έκαστος άρχων ανά ένα μόσχον. Τα προσέφεραν ενώπιον της Σκηνής του Μαρτυρίου.

Αρ. 7,4 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·

Αρ. 7,4 Είπε δε ο Κυριος προς τον Μωϋσήν·

Αρ. 7,5 λάβε παρ᾿ αὐτῶν, καὶ ἔσονται πρὸς τὰ ἔργα τὰ λειτουργικὰ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, καὶ δώσεις αὐτὰ τοῖς Λευίταις, ἑκάστῳ κατὰ τὴν αὐτοῦ λειτουργίαν.

Αρ. 7,5 “Παρε από αυτούς τα δώρα, δια να χρησιμοποιηθούν αυτά εις τα υπηρετικά της Σκηνής του Μαρτυρίου έργα. Θα μοιράσης τα δώρα αυτά στους Λευΐτας, αναλόγως της υπηρεσίας την οποίαν αυτοί προσφέρουν”.

Αρ. 7,6 καὶ λαβὼν Μωυσῆς τὰς ἁμάξας καὶ τοὺς βόας, ἔδωκεν αὐτὰ τοῖς Λευίταις·

Αρ. 7,6 Επήρεν ο Μωϋσής τας αμάξας και τα βόδια και έδωκεν αυτά στους Λευΐτας.

Αρ. 7,7 καὶ τὰς δύο ἁμάξας καὶ τοὺς τέσσαρας βόας ἔδωκε τοῖς υἱοῖς Γεδσὼν κατὰ τὰς λειτουργίας αὐτῶν

Αρ. 7,7 Τας δύο αμάξας και τα τέσσερα βόδια έδωκεν στους υιούς του Γεδσών, δια να χρησιμοποιηθούν εις τας προς την Σκηνήν υπηρεσίας των.

Αρ. 7,8 καὶ τὰς τέσσαρας ἁμάξας καὶ τοὺς ὀκτὼ βόας ἔδωκε τοῖς υἱοῖς Μεραρὶ κατὰ τὰς λειτουργίας αὐτῶν, διὰ Ἰθάμαρ υἱοῦ Ἀαρὼν τοῦ ἱερέως.

Αρ. 7,8 Τας τέσσαρας αμάξας και τα οκτώ υπολειπόμενα βόδια έδωκεν στους υιούς του Μεραρί δια τας υπηρεσίας αυτών προς τον ναόν υπό την εποπτείαν του Ιθάμαρ, υιού του αρχιερέως Ααρών.

Αρ. 7,9 καὶ τοῖς υἱοῖς Καὰθ οὐ δέδωκεν, ὅτι τὰ λειτουργήματα τοῦ ἁγίου ἔχουσιν· ἐπ᾿ ὤμων ἀροῦσιν.

Αρ. 7,9 Εις δε τους υιούς του Καάθ δεν έδωκεν αμάξας, διότι αυτοί είχον ως υπηρεσίαν των να μεταφέρουν τα άγια αντικείμενα. Αυτά έπρεπε να τα φέρουν στους ώμους των.

Αρ. 7,10 καὶ προσήνεγκαν οἱ ἄρχοντες εἰς τὸν ἐγκαινισμὸν τοῦ θυσιαστηρίου, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ᾗ ἔχρισεν αὐτό, καὶ προσήνεγκαν οἱ ἄρχοντες τὰ δῶρα αὐτῶν ἀπέναντι τοῦ θυσιαστηρίου.

Αρ. 7,10 Οταν ετελούντο τα εγκαίνια του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων, την ημέραν κατά την οποίαν οι ιερείς έχρισαν και καθιέρωσαν αυτό, οι άρχοντες προσέφεραν τα δώρα των απέναντι του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων.

Αρ. 7,11 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ἄρχων εἷς καθ᾿ ἡμέραν, ἄρχων καθ᾿ ἡμέραν προσοίσουσι τὰ δῶρα αὐτῶν εἰς τὸν ἐγκαινισμὸν τοῦ θυσιαστηρίου.

Αρ. 7,11 Ο Κυριος είπε προς τον Μωϋσήν· “ένας άρχων εκάστην ημέραν θα προσφέρη τα δώρα του κατά τα εγκαίνια του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων”.

Αρ. 7,12 Καὶ ἦν ὁ προσφέρων ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πρώτῃ τὸ δῶρον αὐτοῦ Ναασσὼν υἱὸς Ἀμιναδάβ, ἄρχων τῆς φυλῆς Ἰούδα.

Αρ. 7,12 Την πρώτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Ναασσών, υιός του Αμιναδάβ, αρχηγός της φυλής του Ιούδα.

Αρ. 7,13 καὶ προσήνεγκε τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν·

Αρ. 7,13 Αυτός προσέφερεν ως δώρον του ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων (δηλ. 1466 γραμμάρ.), μίαν αργυράν φιάλην εβδομηκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον που χρησιμοποιείται στον ναόν. Και τα δύο αυτά ήσαν πλήρη από σημιγδάλι ζυμωμένον με λάδι προς θυσίαν.

Αρ. 7,14 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος·

Αρ. 7,14 Προσέφερεν επίσης μίαν λιβανοθήκην χρυσήν βάρους δέκα σίκλων γεμάτην θυμίαμα,

Αρ. 7,15 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα·

Αρ. 7,15 ένα μόσχον από τα βόδια, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους ως θυσίαν ολοκαυτώματος,

Αρ. 7,16 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας·

Αρ. 7,16 ένα τράγον από την αγέλην των αιγών προς θυσίαν περί αμαρτίας.

Αρ. 7,17 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο δῶρον Ναασσὼν υἱοῦ Ἀμιναδάβ.

Αρ. 7,17 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους, πέντε αμνάδας ενός έτους. Αυτή ήτο η προσφορά του Ναασσών υιού του Αμιναδάβ.

Αρ. 7,18 τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ προσήνεγκε Ναθαναὴλ υἱὸς Σωγάρ, ὁ ἄρχων τῆς φυλῆς Ἰσσάχαρ.

Αρ. 7,18 Κατά την δευτέραν ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Ναθαναήλ υιός του Σωγάρ, ο αρχηγός της φυλής Ισσάχαρ.

Αρ. 7,19 καὶ προσήνεγκε τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν·

Αρ. 7,19 Το δώρον, που προσέφερεν, ήτο ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μίαν αργυράν φιάλην εβδομήκοντα σίκλων, (αμφότερα βάρους δύο κιλών, και 100 περίπου γραμμαρίων), σύμφωνα με τον σίκλον του ναού, και τα δύο γεμάτα από σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι δι' αναίμακτον θυσίαν.

Αρ. 7,20 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος·

Αρ. 7,20 Προσέφερεν ακόμη μίαν λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα,

Αρ. 7,21 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα·

Αρ. 7,21 ένα μόσχον, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους εις ολοκαύτωσιν,

Αρ. 7,22 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας·

Αρ. 7,22 ένα τράγον από τα γίδια δια θυσίαν περί αμαρτίας.

Αρ. 7,23 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον Ναθαναὴλ υἱοῦ Σωγάρ.

Αρ. 7,23 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους. Αυτή ήτο η προσφορά του Ναθαναήλ, υιού του Σωγάρ.

Αρ. 7,24 τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Ζαβουλὼν Ἑλιὰβ υἱὸς Χαιλών.

Αρ. 7,24 Κατά την τρίτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο άρχων της φυλής Ζαβουλών ο Ελιάβ, υιός του Χαιλών.

Αρ. 7,25 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν·

Αρ. 7,25 Προσέφερεν ως δώρον του ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μίαν αργυράν φιάλην εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον που χρησιμοποιείται στο ιερόν και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι, δι' αναίμακτον θυσίαν,

Αρ. 7,26 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος·

Αρ. 7,26 μίαν λιβανοθήκην βάρους δέκα χρυσών σίκλων, γεμάτην θυμίαμα,

Αρ. 7,27 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα·

Αρ. 7,27 ένα μόσχον από τα βόδια, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους δια την θυσίαν του ολοκαυτώματος,

Αρ. 7,28 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας·

Αρ. 7,28 ένα τράγον προς θυσίαν περί αμαρτίας.

Αρ. 7,29 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε, τοῦτο τὸ δῶρον Ἑλιὰβ υἱοῦ Χαιλών.

Αρ. 7,29 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Ελιάβ υιού του Χαιλών.

Αρ. 7,30 τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Ῥουβὴν Ἑλισοὺρ υἱὸς Σεδιούρ.

Αρ. 7,30 Κατά την τετάρτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Ελισούρ, υιός του Σεδιούρ, ο άρχων της φυλής Ρουβήν.

Αρ. 7,31 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν·

Αρ. 7,31 Το δώρον του ήτο πινάκιον αργυρούν, βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία φιάλη αργυρά βάρους εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον του ιερού, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι δι' αναίμακτον θυσίαν

Αρ. 7,32 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος.

Αρ. 7,32 μία λιβανοθήκη δέκα χρυσών σίκλων, γεμάτη θυμίαμα,

Αρ. 7,33 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα·

Αρ. 7,33 ένα μοσχάρι, ένας κριός, ένας αμνός ενός έτους προς ολοκαύτωσιν,

Αρ. 7,34 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας·

Αρ. 7,34 ένας τράγος προς θυσίαν περί αμαρτίας.

Αρ. 7,35 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε, τοῦτο τὸ δῶρον Ἑλισοὺρ υἱοῦ Σεδιούρ.

Αρ. 7,35 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Ελισούρ, υιού του Σεδιούρ.

Αρ. 7,36 τῇ ἡμέρᾳ τῇ πέμπτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Συμεὼν Σαλαμιὴλ υἱὸς Σουρισαδαί.

Αρ. 7,36 Κατά δε την πέμπτην ημέραν ο Σαλαμιήλ, υιός του Σουρισαδαί, ο άρχων της φυλής Συμεών, προσέφερε το δώρον του.

Αρ. 7,37 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν·

Αρ. 7,37 Το δώρον του ήτο ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία αργυρά φιάλη βάρους εβδομήκοντά σίκλων, κατά τον σίκλον του ιερού, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι δι' αναιμακτον θυσίαν.

Αρ. 7,38 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος·

Αρ. 7,38 Προσέφερεν επίσης μίαν λιβανοθήκην βάρους δέκα χρυσών σίκλων, γεμάτην θυμίαμα,

Αρ. 7,39 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα·

Αρ. 7,39 ένα μόσχον, ένα κριόν, και αμνόν ενός έτους δι' ολοκάρπωσιν,

Αρ. 7,40 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας·

Αρ. 7,40 ένα τράγον δια θυσίαν περί αμαρτίας.

Αρ. 7,41 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον Σαλαμιὴλ υἱοῦ Σουρισαδαί.

Αρ. 7,41 Δια δε την ειρηνικήν θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Σαλαμιήλ, υιού του Σουρισαδαί.

Αρ. 7,42 τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Γάδ, Ἐλισὰφ υἱὸς Ῥαγουήλ.

Αρ. 7,42 Κατά την έκτην ημέραν ο άρχων της φυλής Γαδ, ο Ελισάφ υιός του Ραγουήλ προσέφερε το δώρον του.

Αρ. 7,43 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν·

Αρ. 7,43 Το δώρον αυτού ήτο ένα πινάκιον αργυρούν βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία φιάλη αργυρά βάρους εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον του ναού, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι προς θυσίαν.

Αρ. 7,44 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος·

Αρ. 7,44 Προσέφερεν ακόμη μίαν λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα,

Αρ. 7,45 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα·

Αρ. 7,45 ένα μοσχάρι, ένα κριόν, ένα αμνόν ένας έτους δι' ολοκαύτωμα,

Αρ. 7,46 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας·

Αρ. 7,46 ένα τράγον προς θυσίαν περί αμαρτίας.

Αρ. 7,47 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον Ἐλισὰφ υἱοῦ Ῥαγουήλ.

Αρ. 7,47 Δια δε την ειρηνικήν θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Ελισάφ, υιού του Ραγουήλ.

Αρ. 7,48 τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Ἐφραὶμ Ἐλισαμὰ υἱὸς Ἐμιούδ.

Αρ. 7,48 Κατά την εβδόμην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Ελισαμά, υιός του Εμιούδ, ο άρχων της φυλής Εφραίμ.

Αρ. 7,49 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν·

Αρ. 7,49 Το δώρον του ήτο ένα πινάκιον αργυρούν βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία φιάλη αργυρά βάρους εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον του ιερού, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι, ζυμωμένο με λάδι, προς θυσίαν.

Αρ. 7,50 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν, πλήρη θυμιάματος·

Αρ. 7,50 Προσέφερεν ακόμη μίαν λιβανοθήκην βάρους δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα,

Αρ. 7,51 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα·

Αρ. 7,51 ένα μοσχάρι, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους δι' ολοκαυτωμα,

Αρ. 7,52 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας·

Αρ. 7,52 ένα τράγον δια θυσίαν περί αμαρτίας.

Αρ. 7,53 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον Ἐλισαμὰ υἱοῦ Ἐμιούδ.

Αρ. 7,53 Δια δε την ειρηνικήν θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Ελισαμά, υιού του Εμιούδ.

Αρ. 7,54 τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Μανασσῆ Γαμαλιὴλ υἱὸς Φαδασσούρ.

Αρ. 7,54 Κατά την ογδόην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Γαμαλιήλ, υιός του Φαδαασούρ, άρχων της φυλής Μανασσή.

Αρ. 7,55 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν·

Αρ. 7,55 Το δώρον αυτού ήτο ένα αργυρούν πινάκιον, βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία αργυρά φιάλη βάρους εβδομήκοντα σίκλων, κατά τον σίκλον τον χρησιμοποιούμενον στον ναόν, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι προς αναίμακτον θυσίαν.

Αρ. 7,56 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος·

Αρ. 7,56 Προσέφερεν ακόμη μίαν λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων, γεμάτην θυμίαμα,

Αρ. 7,57 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα·

Αρ. 7,57 ένα μοσχάρι, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους δια την θυσίαν του ολοκαυτώματος,

Αρ. 7,58 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας·

Αρ. 7,58 και ένα τράγον δια την θυσίαν περί αμαρτίας.

Αρ. 7,59 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον Γαμαλιὴλ υἱοῦ Φαδασσούρ.

Αρ. 7,59 Δια δε την ειρηνικήν θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε προς θυσίαν δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους. Αυτό ήτο το δώρον του Γαμαλιήλ, υιού του Φαδασσούρ.

Αρ. 7,60 τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἐνάτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Βενιαμὶν Ἀβιδὰν υἱὸς Γαδεωνί.

Αρ. 7,60 Κατά την ενάτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Αβιδάν, υιός του Γαδεωνί, άρχων της φυλής Βενιαμίν.

Αρ. 7,61 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν·

Αρ. 7,61 Το δώρον αυτού ήτο ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία αργυρά φιάλη βάρους εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον τον χρησιμοποιούμενον στο ιερόν, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι προς θυσίαν.

Αρ. 7,62 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος·

Αρ. 7,62 Προσέφερεν επίσης μίαν λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα,

Αρ. 7,63 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα·

Αρ. 7,63 ένα μοσχάρι, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους δια θυσίαν ολοκαυτώματος,

Αρ. 7,64 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας·

Αρ. 7,64 ένα τράγον δια θυσίαν περί αμαρτίας.

Αρ. 7,65 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον Ἀβιδὰν υἱοῦ Γαδεωνί.

Αρ. 7,65 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Αβιδάν, υιού του Γαδεωνί.

Αρ. 7,66 τῇ ἡμέρῃ τῇ δεκάτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Δὰν Ἀχιέζερ υἱὸς Ἀμισαδαί.

Αρ. 7,66 Κατά την δεκάτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Αχιέζαρ υιός του Αμισαδαί, ο άρχων της φυλής Δαν.

Αρ. 7,67 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν·

Αρ. 7,67 Το δώρον του ήτο ένα πινάκιον αργυρούν βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία φιάλη αργυρά βάρους εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον του ιερού, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι, δι' αναίμακτον θυσίαν.

Αρ. 7,68 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος·

Αρ. 7,68 Προσέφερεν επίσης μίαν λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα,

Αρ. 7,69 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα·

Αρ. 7,69 Ενα μοσχάρι, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους εις ολοκαύτωσιν

Αρ. 7,70 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας·

Αρ. 7,70 και ένα τράγον προς θυσίαν περί αμαρτίας.

Αρ. 7,71 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον Ἀχιέζερ υἱοῦ Ἀμισαδαί.

Αρ. 7,71 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτα η προσφορά του Αχιέζερ, υιού του Αμισαδαί.

Αρ. 7,72 τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑνδεκάτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Ἀσήρ, Φαγεὴλ υἱὸς Ἐχράν.

Αρ. 7,72 Κατά δε την ενδεκάτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Φαγεήλ υιός του Εχράν, άρχων της φυλής Ασήρ.

Αρ. 7,73 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν, ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν·

Αρ. 7,73 Το δώρον του ήτο ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία αργυρά φιάλη βάρους εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον του ιερού, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι δια θυσίαν.

Αρ. 7,74 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος·

Αρ. 7,74 Προσέφερεν ακόμη μία λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα,

Αρ. 7,75 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἕνα εἰς ὁλοκαύτωμα·

Αρ. 7,75 ένα μοσχάρι, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους δια την θυσίαν του ολοκαυτώματος,

Αρ. 7,76 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας·

Αρ. 7,76 και ένα τράγον δια την θυσίαν περί αμαρτίας.

Αρ. 7,77 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον Φαγεὴλ υἱοῦ Ἐχράν.

Αρ. 7,77 Δια δε την ειρηνικήν θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Φαγεήλ, υιού του Εχράν.

Αρ. 7,78 τῇ ἡμέρᾳ τῇ δωδεκάτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Νεφθαλὶ Ἀχιρὲ υἱὸς Αἰνάν.

Αρ. 7,78 Κατά την δωδεκάτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Αχιρέ, υιός του Αινάν, άρχων της φυλής Νεφθαλίμ.

Αρ. 7,79 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν·

Αρ. 7,79 Το δώρον του ήτο ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία αργυρά φιάλη βάρους εβδομήκοντα σίκλων, κατά τον ιερόν σίκλον, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι δι' αναίμακτον θυσίαν.

Αρ. 7,80 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος.

Αρ. 7,80 Προσέφερεν επίσης μίαν λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα,

Αρ. 7,81 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα.

Αρ. 7,81 ένα μοσχάρι, ένα κριόν, αμνόν ενός έτους δια την θυσίαν του ολοκαυτώματος,

Αρ. 7,82 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας·

Αρ. 7,82 και ένα τράγον δια θυσίαν περί αμαρτίας.

Αρ. 7,83 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον Ἀχιρὲ υἱοῦ Αἰνάν.

Αρ. 7,83 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αρνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Αχιρέ υιού του Αινάν.

Αρ. 7,84 οὗτος ὁ ἐγκαινισμὸς τοῦ θυσιαστηρίου, ᾗ ἡμέρᾳ ἔχρισεν αὐτὸ παρὰ τῶν ἀρχόντων τῶν υἱῶν Ἰσραήλ· τρυβλία ἀργυρᾶ δώδεκα, φιάλαι ἀργυραῖ δώδεκα, θυΐσκαι χρυσαῖ δώδεκα,

Αρ. 7,84 Αυτά ήσαν τα δώρα τα προσφερθέντα από τους άρχοντας των Ισραηλιτών κατά τα εγκαίνια του θυσιαστηρίου, όταν αυτό εχρίσθη με το άγιον έλαιον· δώδεκα αργυρά πινάκια, δώδεκα αργυραί φιάλαι, δώδεκα χρυσαί λιβανοθήκαι.

Αρ. 7,85 τριάκοντα καὶ ἑκατὸν σίκλων τὸ τρυβλίον τὸ ἓν καὶ ἑβδομήκοντα σίκλων ἡ φιάλη ἡ μία, πᾶν τὸ ἀργύριον τῶν σκευῶν δισχίλιοι καὶ τετρακόσιοι σίκλοι, σίκλοι ἐν τῷ σίκλῳ τῷ ἁγίῳ·

Αρ. 7,85 Το κάθε πινάκιον ήτο βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, και η κάθε φιάλη εβδομήκοντα σίκλων. Ολος ο αργυρός των σκευών αυτών ήτο βάρους δύο χιλιάδων τετρακοσίων σίκλων (25 περίπου κιλά), σύμφωνα με τον σίκλον τον χρησιμοποιούμενον στο ιερόν.

Αρ. 7,86 θυΐσκαι χρυσαῖ δώδεκα πλήρεις θυμιάματος· πᾶν τὸ χρυσίον τῶν θυϊσκῶν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν χρυσοῖ.

Αρ. 7,86 Ησαν ακόμη δώδεκα χρυσαί λιβανοθήκαι, πλήρεις από θυμίαμα. Ολον δε το βάρος του χρυσού των λιβανοθηκών ήτο εκατόν είκοσι χρυσοί σίκλοι (ένα κιλό και 440 γραμ.).

Αρ. 7,87 πᾶσαι αἱ βόες αἱ εἰς ὁλοκαύτωσιν μόσχοι δώδεκα, κριοὶ δώδεκα, ἀμνοὶ ἐνιαύσιοι δώδεκα καὶ αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν· καὶ χίμαροι ἐξ αἰγῶν δώδεκα περὶ ἁμαρτίας.

Αρ. 7,87 Ολα τα προς ολοκαύτωσιν ζώα ήσαν δώδεκα μοσχάρια, δώδεκα κριοι, δώδεκα αμνοί ενός έτους, αυτά μαζή με τας αναιμάκτους θυσίας και τας σπονδάς του οίνου, και δώδεκα τράγοι περί αμαρτίας.

Αρ. 7,88 πᾶσαι αἱ βόες εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις εἰκοσιτέσσαρες, κριοὶ ἑξήκοντα, τράγοι ἑξήκοντα ἐνιαύσιοι, ἀμνάδες ἑξήκοντα ἐνιαύσιοι ἄμωμοι. αὕτη ἡ ἐγκαίνωσις τοῦ θυσιαστηρίου, μετὰ τὸ πληρῶσαι τὰς χεῖρας αὐτοῦ καὶ μετὰ τὸ χρῖσαι αὐτόν,

Αρ. 7,88 Ολαι αι αγελάδες δια την θυσίαν σωτηρίου ήσαν είκοσι τέσσαρες δαμάλεις, επίσης εξήκοντα κριοι, εξήκοντα τράγοι ενός έτους έκαστος, εξήκοντα αμνάδες ενός έτους εκάστη, όλα υγιή και αρτιμελή. Αυταί ήσαν αι προσφοραί εις τα εγκαίνια του θυσιαστηρίου, μετά την χρίσιν του Ααρών, του οποίου αι χείρες εξηγιάσθησαν και κατέστησαν ικαναί εις προσφοράν.

Αρ. 7,89 ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι Μωυσῆν εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου λαλῆσαι αὐτῷ καὶ ἤκουσε τὴν φωνὴν Κυρίου λαλοῦντος πρὸς αὐτὸν ἄνωθεν τοῦ ἱλαστηρίου, ὅ ἐστιν ἐπὶ τῆς κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου, ἀνὰ μέσον τῶν δύο Χερουβίμ, καὶ ἐλάλει πρὸς αὐτόν.

Αρ. 7,89 Οταν ο Μωϋσής εισήλθεν εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου, δια να ομιλήση προς τον Θεόν, ήκουσε την φωνήν του Κυρίου, ο οποίος ελάλει προς αυτόν άνωθεν του ιλαστηρίου, που ευρίσκεται επάνω εις την κιβωτόν του Μαρτυρίου από τον χώρον μεταξύ των δύο Χερουβίμ. Από εκεί ωμίλει προς αυτόν ο Θεός.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8- Η ΕΠΤΑΦΩΤΗ ΛΥΧΝΙΑ - Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΛΕΥΙΤΩΝ

Η επτάφωτη λυχνία

Αρ. 8,1 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·

Αρ. 8,1 Ωμίλησεν ο Κυριος προς τον Μωϋσήν και είπεν·

Αρ. 8,2 λάλησον τῷ Ἀαρὼν καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτόν· ὅταν ἐπιτιθῇς τοὺς λύχνους, ἐκ μέρους κατὰ πρόσωπον τῆς λυχνίας φωτιοῦσιν οἱ ἑπτὰ λύχνοι.

Αρ. 8,2 “ομίλησε προς τον Ααρών και ειπέ προς αυτόν· Οταν θα τοποθετής τους λύχνους επάνω εις την λυχνίαν, θα φωτίζουν και οι επτά λύχνοι το εμπρός μέρος της λυχνίας”.

Αρ. 8,3 καὶ ἐποίησεν οὕτως Ἀαρών· ἐκ τοῦ ἑνὸς μέρους κατὰ πρόσωπον τῆς λυχνίας ἐξῆψε τοὺς λύχνους αὐτῆς, καθὰ συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ.

Αρ. 8,3 Ετσι έκαμεν ο Ααρών· ήναψε από το ένα μέρος τους λύχνους να φωτίζουν το πρόσθιον αυτής τμήμα (και προς τον σκοπόν αυτόν έθηκεν όπισθεν εκάστου λύχνου αδιαπέραστον οπό το φως κάλυμμα), όπως διέταξεν ο Κυριος.

Αρ. 8,4 καὶ αὕτη ἡ κατασκευὴ τῆς λυχνίας· στερεὰ χρυσῆ, ὁ καυλὸς αὐτῆς καὶ τὰ κρίνα αὐτῆς, στερεὰ ὅλη· κατὰ τὸ εἶδος, ὃ ἔδειξε Κύριος τῷ Μωυσῇ, οὕτως ἐποίησε τὴν λυχνίαν.

Αρ. 8,4 Η κατασκευή της λυχνίας ήτο αυτή· Ολόκληρος η λυχνία ήτο χρυσή και συμπαγής όλη από το στέλεχος αυτής μέχρι των κρίνων της, σύμφωνα με τον τύπον τον οποίον έδειξεν ο Κυριος προς τον Μωϋσήν στο όρος Σινά· έτσι κατεσκεύασεν ο Μωϋσής την λυχνίαν.

Η καθιέρωση των Λευιτών

Αρ. 8,5 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·

Αρ. 8,5 'Ωμιλησεν ο Κυριος προς τον Μωϋσήν λέγων·

Αρ. 8,6 λάβε τοὺς Λευίτας ἐκ μέσου υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἀφαγνιεῖς αὐτούς.

Αρ. 8,6 “πάρε τους Λευΐτας ανάμεσα από όλους τους Ισραηλίτας και άγνισε αυτούς, δια να γίνουν άξιοι προς εκτέλεσιν των ιερών των καθηκόντων.

Αρ. 8,7 καὶ οὕτω ποιήσεις αὐτοῖς τὸν ἁγνισμὸν αὐτῶν· περιῤῥανεῖς αὐτοὺς ὕδωρ ἁγνισμοῦ, καὶ ἐπελεύσεται ξυρὸν ἐπὶ πᾶν τὸ σῶμα αὐτῶν, καὶ πλυνοῦσι τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ καθαροὶ ἔσονται.

Αρ. 8,7 Κατ' αυτόν τον τρόπον θα κάμης τον αγνισμόν των· θα ραντίσης αυτούς με το ηγιασμένον ύδωρ, θα ξυρισθούν εις ολόκληρον το σώμα των, θα πλύνουν τα ενδύματά των και έτσι θα είναι καθαροί.

Αρ. 8,8 καὶ λήψονται μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν καὶ τούτου θυσίαν σεμίδαλιν ἀναπεποιημένην ἐν ἐλαίῳ, καὶ μόσχον ἐνιαύσιον ἐκ βοῶν λήψῃ περὶ ἁμαρτίας.

Αρ. 8,8 Θα πάρουν κατόπιν ένα μοσχάρι από τα βόδια με την ανάλογον προσφορών προς αναίμακτον θυσίαν σημιγδαλιού ζυμωμένου με λάδι, θα πάρουν επίσης από τα βόδια ένα άλλο μοσχάρι ενός έτους προς θυσίαν περί αμαρτίας.

Αρ. 8,9 καὶ προσάξεις τοὺς Λευίτας ἔναντι τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ συνάξεις πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραὴλ

Αρ. 8,9 Θα οδηγήσης τους Λευΐτας ενώπιον της Σκηνής του Μαρτυρίου, όπου και θα συγκεντρώσης όλους τους Ισραηλίτας.

Αρ. 8,10 καὶ προσάξεις τοὺς Λευίτας ἔναντι Κυρίου, καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς Λευίτας,

Αρ. 8,10 Θα οδηγήσης τους Λευΐτας ενώπιον του Κυρίου και οι Ισραηλίται θα θέσουν τας χείρας των επάνω στους Λευΐτας.

Αρ. 8,11 καὶ ἀφοριεῖ Ἀαρὼν τοὺς Λευίτας ἀπόδομα ἔναντι Κυρίου παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ ἔσονται ὥστε ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα Κυρίου.

Αρ. 8,11 Ο Ααρών θα ξεχωρίση τότε αυτούς και θα τους αφιερώση ως δώρον των Ισραηλιτών προς τον Κυριον, δια να είναι στο εξής οι υπηρέται του ιερού, ώστε να εργάζωνται τα έργα του Κυρίου εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου.

Αρ. 8,12 οἱ δὲ Λευῖται ἐπιθήσουσι τὰς χεῖρας ἐπὶ τὰς κεφαλὰς τῶν μόσχων, καὶ ποιήσεις τὸν ἕνα περὶ ἁμαρτίας καὶ τὸν ἕνα εἰς ὁλοκαύτωμα Κυρίῳ ἐξιλάσασθαι περὶ αὐτῶν.

Αρ. 8,12 Οι δε Λευΐται θα θέσουν τας χείρας των επάνω εις τας κεφαλάς των δύο μόσχων, και θα θυσιάσης τον ένα μόσχον περί αμαρτίας, τον δε άλλον ως ολοκαύτωμα προς τον Κυριον, δια να εξιλεωθούν αι αμαρτίαι των Λευϊτών.

Αρ. 8,13 καὶ στήσεις τοὺς Λευίτας ἔναντι Κυρίου καὶ ἔναντι Ἀαρὼν καὶ ἔναντι τῶν υἱῶν αὐτοῦ καὶ ἀποδώσεις αὐτοὺς ἀπόδομα ἔναντι Κυρίου·

Αρ. 8,13 Θα τοποθετήσης τους Λευΐτας ενώπιον του Κυρίου, ενώπιον του Ααρών και των υιών του, και θα προσφέρης αυτούς ως δώρον προς τον Κυριον.

Αρ. 8,14 καὶ διαστελεῖς τοὺς Λευίτας ἐκ μέσου υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ ἔσονται ἐμοί.

Αρ. 8,14 Θα ξεχωρίσης τους Λευΐτας εκ μέσου των άλλων Ισραηλιτών, θα τους αφιερώσης και έτσι θα ανήκουν εις εμέ.

Αρ. 8,15 καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσονται οἱ Λευῖται ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, καὶ καθαριεῖς αὐτοὺς καὶ ἀποδώσεις αὐτοὺς ἔναντι Κυρίου·

Αρ. 8,15 Επειτα από αυτά θα εισέλθουν οι Λευΐται εις την Σκηνή του Μαρτυρίου, δια να υπηρετούν εις αυτήν. Θα καθαρίσης λοιπόν αυτούς και θα τους προσφέρης ως δώρον στον Κυριον,

Αρ. 8,16 ὅτι ἀπόδομα ἀποδεδομένοι οὗτοί μοί εἰσιν ἐκ μέσου υἱῶν Ἰσραήλ· ἀντὶ τῶν διανοιγόντων πᾶσαν μήτραν πρωτοτόκων πάντων ἐκ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ εἴληφα αὐτοὺς ἐμοί.

Αρ. 8,16 διότι αυτοί οι Λευίται έχουν δοθή εις εμέ ως δώρον εκ μέρους των Ισραηλιτών και είναι ιδικοί μου. Τους έλαβα δια τον εαυτόν μου αντί των πρωτογεννήτων, των πρωτοτόκων από τους υιούς των Ισραηλιτών.

Αρ. 8,17 ὅτι ἐμοὶ πᾶν πρωτότοκον ἐν υἱοῖς Ἰσραὴλ ἀπὸ ἀνθρώπων ἕως κτήνους· ᾗ ἡμέρᾳ ἐπάταξα πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτου, ἡγίασα αὐτοὺς ἐμοὶ

Αρ. 8,17 Διότι εις εμέ ανήκει κάθε πρωτότοκον από ανθρώπων έως κτήνους. Διότι, όταν εγώ εθανάτωσα όλα τα πρωτότοκα των Αιγυπτίων, εξεχώρισα και αφιέρωσα εις εμέ τα πρωτότοκα των Ισραηλιτών

Αρ. 8,18 καὶ ἔλαβον τοὺς Λευίτας ἀντὶ παντὸς πρωτοτόκου ἐν υἱοῖς Ἰσραήλ.

Αρ. 8,18 και ελαβά τους Λευΐτας αντί των πρωτοτόκων μεταξύ των υιών του Ισραήλ.

Αρ. 8,19 καὶ ἀπέδωκα τοὺς Λευίτας ἀπόδομα δεδομένους Ἀαρὼν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ ἐκ μέσου υἱῶν Ἰσραὴλ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐξιλάσκεσθαι περὶ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ οὐκ ἔσται ἐν τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ προσεγγίζων πρὸς τὰ ἅγια.

Αρ. 8,19 Αυτούς τους Λευΐτας έδωκα ως δώρον στον Ααρών και τους υιούς του μεταξύ όλων των Ισραηλιτών, δια να εργάζωνται εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου τα έργα των Ισραηλιτών και να προσφέρουν δι' αυτούς τας εξιλαστήριους θυσίας. Κανείς άλλος από τους Ισραηλίτας δεν θα πλησιάζη εις τα άγια”.

Αρ. 8,20 καὶ ἐποίησε Μωυσῆς καὶ Ἀαρὼν καὶ πᾶσα ἡ συναγωγὴ υἱῶν Ἰσραὴλ τοῖς Λευίταις καθὰ ἐνετείλατο Κύριος τῷ Μωυσῇ περὶ τῶν Λευιτῶν, οὕτως ἐποίησαν αὐτοῖς οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ.

Αρ. 8,20 Ο Μωϋσής, ο Ααρών και όλος ο λαός των Ισραηλιτών έκαμαν στους Λευΐτας, όπως έδωσεν εντολήν ο Κυριος στον Μωϋσήν. Ετσι έκαμαν.

Αρ. 8,21 καὶ ἡγνίσαντο οἱ Λευῖται καὶ ἐπλύναντο τὰ ἱμάτια, καὶ ἀπέδωκεν αὐτοὺς Ἀαρὼν ἀπόδομα ἔναντι Κυρίου, καὶ ἐξιλάσατο περὶ αὐτῶν Ἀαρὼν ἀφαγνίσασθαι αὐτούς.

Αρ. 8,21 Οι Λευΐται ηγνίθσθησαν και έπλυναν τα ενδύματά των. Ο Ααρών έδωκεν αυτούς, ως δώρον, προς τον Κυριον, και έκαμε τας εξιλαστικάς δι' αυτούς και δια τον εξαγνισμόν των θυσίας.

Αρ. 8,22 καὶ μετὰ ταῦτα εἰσῆλθον οἱ Λευῖται λειτουργεῖν τὴν λειτουργίαν αὐτῶν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἔναντι Ἀαρὼν καὶ ἔναντι τῶν υἱῶν αὐτοῦ· καθὰ συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ περὶ τῶν Λευιτῶν, οὕτως ἐποίησαν αὐτοῖς.

Αρ. 8,22 Μετά ταύτα οι Λευίται εισήλθον εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου, δια να προσφέρουν τας υπηρεσίας των ενώπιον του Ααρών και ενώπιον των υιών του. Οπως διέταξεν ο Κυριος τον Μωϋσήν δια τους Λευΐτας, έτσι έκαμαν δι' αυτούς.

Αρ. 8,23 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·

Αρ. 8,23 Ωμίλησεν ο Κυριος προς τον Μωϋσήν λέγων·

Αρ. 8,24 τοῦτό ἐστι τὸ περὶ τῶν Λευιτῶν· ἀπὸ πέντε καὶ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω εἰσελεύσονται ἐνεργεῖν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου·

Αρ. 8,24 “αυτή η εντολή μου θα ισχύη δια τους Λευΐτας· θα εισέρχωνται και θα υπηρετούν εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου από ηλικίας είκοσι πέντε ετών και άνω.

Αρ. 8,25 καὶ ἀπὸ πεντηκονταετοῦς ἀποστήσεται ἀπὸ τῆς λειτουργίας καὶ οὐκ ἐργᾶται ἔτι.

Αρ. 8,25 Κατά δε το πεντηκοστόν έτος θα αποχωρούν αυτοί εκ της υπηρεσίας των και δεν θα εργάζωνται πλέον·

Αρ. 8,26 καὶ λειτουργήσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου φυλάσσειν φυλακάς, ἔργα δὲ οὐκ ἐργᾶται. οὕτως ποιήσεις τοῖς Λευίταις ἐν ταῖς φυλακαῖς αὐτῶν.

Αρ. 8,26 μόνον δύναται ο απερχόμενος εκ της υπηρεσίας αδελφός Λευΐτης να προσφερθή οικειοθελώς, δια να φρουρή και βοηθή εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου. Δεν του επιτρέπεται όμως να εκτελή υπηρεσίαν. Κατ' αυτόν τον τρόπον θα πράξης και θα κανονίσης σχετικώς με τους Λευΐτας και τας υπηρεσίας των”.

ΚΕΦΑΛΑΙΑ
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33	34	35	36