ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

 

ΟΙ ΓΙΟΙ ΤΟΥ ΣΑΟΥΛ

ΙΩΝΑΘΑΝ
 

Ο ΙΩΝΑΘΑΝ

 

Δαβίδ και Ιωνάθαν

Ο Ιωνάθαν ήταν ο μεγαλύτερος γιος του βασιλιά του Ισραήλ, Σαούλ και της Αχινοόμ (Αχινοάμ) (Α' Βασιλειών 13,2. 13,16. 13,22. 14,1. 14,27-29. 14,39-42. 14,49-50. 19,1-2. 20,27. 23,16-17. 31,2. 31,12. Β' Βασιλειών 1,4. 1,12. 1,17. 4,4. 9,6. Α' Παραλειπομένων 8,33. 9,39. 10,2). Καταγόταν όπως ο πατέρας του από τη φυλή Βενιαμίν και ήταν ο πιο πιστός και αγαπημένος φίλος του Δαβίδ.

Ο Ιωνάθαν είχε δύο αδερφούς, τον Ιεσσιού ή Ασαβάλ ή Ιεβοσθέ (Ιουεί ή Ισβί ή Ισβόσεθ ή Εσβαάλ), τον Μελχισουέ ή Μελχισά (Μαλχί-Σουά) και τον Αμιναδάβ (Α' Βασιλειών 13,2. 14,49. 31,2. Α' Παραλειπομένων 8,33. 9,39. 10,2), και δύο αδερφές τη Μερόβ ή Μιχόλ (Μεράβ) και τη Μελχόλ (Μιχάλ) (Α' Βασιλειών 14,49. Α' Παραλειπομένων 18,17-20). Ο Ιωνάθαν είχε έναν γιο, τον Μεμφιβοσθέ (Μεριβαάλ), που ήταν κουτσός (Β' Βασιλειών 4,4. 9,3. 9,6-7. 19,24. 21,7. Α' Παραλειπομένων 8,34. 9,40). Ο Δαβίδ, μετά τον θάνατο του Ιωνάθαν, τον φιλοξένησε στο παλάτι για όλη του τη ζωή, μάλιστα του επέτρεπε να τρώει στο βασιλικό τραπέζι (Β' Βασιλειών 9,1-13).

 

Περισσότερες πληροφορίες για τον Ιωνάθαν

 

 

ΙΕΒΟΣΘΕ (ΙΕΣΣΙΟΥ Ή ΑΣΑΒΑΛ)   

 

Ο ΙΕΒΟΣΘΕ (ΙΕΣΣΙΟΥ Ή ΑΣΑΒΑΛ)

 

Ο Ιεβοσθέ ή Ιεσσιού ή Ασαβάλ (Ιουεί ή Ισβί ή Ισβόσεθ ή Εσβαάλ) ήταν ο δεύτερος γιος του Σαούλ και της Αχινοόμ (Αχινοάμ) (Α' Βασιλειών 14,49. Β' Βασιλειών 2,8. 2,10. 4,1-2. 4,8. Α' Παραλειπομένων 8,33. 9,39). Τ' άλλα αδέρφια του ήταν ο Ιωνάθαν, ο Μελχισουέ ή Μελχισά (Μαλχί-Σουά) και ο Αμιναδάβ (Α' Βασιλειών 14,49. 31,2. Α' Παραλειπομένων 8,33. 9,39. 10,2), και οι αδερφές του ήταν η Μερόβ ή Μιχόλ (Μεράβ) και τη Μελχόλ (Μιχάλ) (Α' Βασιλειών 14,49. Α' Παραλειπομένων 18,17-20).

 

 

Ο Ιεβοσθέ, μετά το θάνατο του πατέρα του, ανακηρύχτηκε βασιλιάς του Ισραήλ στη Μαναέμ, από τον αρχιστράτηγο του Σαούλ, τον Αβεννήρ. Σύμφωνα με το κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης ανακηρύχτηκε βασιλιάς του Ισραήλ, της Γαλαάδ, της χώρας Θασιρί, της Ιεζράελ και των φυλών Εφραίμ και Βενιαμίν. Ο Ιεβοσθέ ήταν 40 χρονών όταν έγινε βασιλιάς στον Ισραήλ, και βασίλεψε δυο χρόνια. Αλλά η φυλή Ιούδα ακολούθησε το Δαβίδ (Β' Βασιλειών 2,8-11).

 

O στρατός του Ιεβοσθέ, υπό τις διαταγές του Αβεννήρ, εκστράτευσε εναντίον του Δαβίδ και κατευθύνθηκε από τη Μαναέμ στη Γαβαών. Ο στρατός του Δαβίδ, με αρχιστράτηγο τον Ιωάβ, γιο της Σαρουΐας, παρατάχτηκε απέναντί του για μάχη. Οι δύο στρατοί συναντήθηκαν κοντά σε μια πηγή στη Γαβαών και στρατοπέδευσαν οι μεν από τη μια πλευρά της πηγής και οι δε απ' την άλλη. Έτσι στην πρώτη του μάχη ο στρατός του Ιεβοσθέ νικήθηκε από τον στρατό του Δαβίδ. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκαν 20 άντρες από τον στρατό του Δαβίδ και 360 άντρες από τον στρατό του Αβεννήρ, κυρίως από τη φυλή Βενιαμίν (Β' Βασιλειών 2,11-31).

Ο πόλεμος ανάμεσα στην οικογένεια του Σαούλ και στην οικογένεια του Δαβίδ κράτησε πολύ. Αλλά ο Δαβίδ γινόταν ολοένα και ισχυρότερος, ενώ η οικογένεια του Σαούλ συνεχώς εξασθενούσε (Β' Βασιλειών 3,1).

 

Ενώ συνεχιζόταν ο πόλεμος ανάμεσα στην οικογένεια του Σαούλ και στην οικογένεια του Δαβίδ, ο Αβεννήρ αποκτούσε όλο και περισσότερη δύναμη μέσα στην οικογένεια του Σαούλ. Μια μέρα ο Ιεβοσθέ επέκρινε τον Αβεννήρ, αν και τον φοβόταν, γιατί πλάγιασε με μια παλλακίδα του πατέρα του, τη Ρεσφά (Ρισπά), κόρη του Ιάλ (Αϊά). Ο Αβεννήρ οργίστηκε με τον Ιεβοσθέ και του είπε ότι θα βοηθήσει τον Δαβίδ να εγκαταστήσει τη βασιλεία του, όπως του υποσχέθηκε ο Θεός (Β' Βασιλειών 3,7-11).

Ο Δαβίδ έστειλε ανθρώπους στον Ιεβοσθέ και του ζητούσε να του δώσει πίσω τη Μελχόλ, επειδή παλιότερα ο πατέρας της την είχε δώσει σε άλλον. Ο Ιεβοσθέ έστειλε τον Αβεννήρ και πήρε την αδερφή του τη Μελχόλ, από τον άντρα της, τον Φαλτιήλ, γιο του Σελλής, και την παρέδωσε στο Δαβίδ (Β' Βασιλειών 3,14-16).

 

Όταν άκουσε ο Ιεβοσθέ και οι Ισραηλίτες, ότι πέθανε ο Αβεννήρ στη Χεβρών, ταράχτηκαν και φοβήθηκαν. Μια μέρα, ο Ρεκχά (Ρηχάβ) και ο Βαανά, οι γιοι του Ρεμμών (Ριμμών) από την Βηρώθ, που ήταν στην υπηρεσία του Ιεβοσθέ και ήταν αρχηγοί ληστρικών συμμοριών, έφυγαν από τη Γεθθαίμ όπου κατοικούσαν και μπήκαν στην κατοικία του Ιεβοσθέ, την πιο ζεστή ώρα της ημέρας, όταν αυτός κοιμόταν για μεσημέρι. Ο θυρωρός εκείνη τη στιγμή αποκοιμήθηκε κι έτσι τα δυο αδέρφια μπήκαν στον κοιτώνα όπου κοιμόταν ο Ιεβοσθέ, τον σκότωσαν και του πήραν το κεφάλι και το έφεραν στο Δαβίδ, στη Χεβρών.

Ο Δαβίδ, όμως, εκδικήθηκε το θάνατο του Ιεβοσθέ και σκότωσε τους δύο γιους του Ρεμμών. Έπειτα οι άντρες του πήραν το κεφάλι του Ιεβοσθέ και το έθαψαν στον τάφο του Αβεννήρ, στη Χεβρών (Β' Βασιλειών 4,1-12).

 

 

ΜΕΛΧΙΣΟΥΕ ΚΑΙ ΑΜΙΝΑΔΑΒ

 

ΜΕΛΧΙΣΟΥΕ Ή ΜΕΛΧΙΣΑ (ΜΑΛΧΙ-ΣΟΥΑ):  Ο Μελχισουέ ή Μελχισά (Μαλχί-Σουά) ήταν ο τρίτος γιος του Σαούλ και απόγονος του Βενιαμίν. Τ' άλλα αδέρφια του ήταν ο Ιωνάθαν, ο Ιεβοσθέ ή Ιεσσιού ή Ασαβάλ (Ιουεί ή Ισβί ή Ισβόσεθ ή Εσβαάλ) και ο Αμιναδάβ (Α' Βασιλειών 14,49. 31,2. Α' Παραλειπομένων 8,33. 9,39. 10,2), και οι αδερφές του ήταν η Μερόβ ή Μιχόλ (Μεράβ) και τη Μελχόλ (Μιχάλ) (Α' Βασιλειών 14,49. Α' Παραλειπομένων 18,17-20).

 

ΑΜΙΝΑΔΑΒ: Ο Αμιναδάβ ήταν ο τέταρτος γιος του Σαούλ και απόγονος του Βενιαμίν. Τ' άλλα αδέρφια του ήταν ο Ιωνάθαν, ο Ιεβοσθέ ή Ιεσσιού ή Ασαβάλ (Ιουεί ή Ισβί ή Ισβόσεθ ή Εσβαάλ) και ο Μελχισουέ ή Μελχισά (Μαλχί-Σουά) (Α' Βασιλειών 14,49. 31,2. Α' Παραλειπομένων 8,33. 9,39. 10,2), και οι αδερφές του ήταν η Μερόβ ή Μιχόλ (Μεράβ) και τη Μελχόλ (Μιχάλ) (Α' Βασιλειών 14,49. Α' Παραλειπομένων 18,17-20).

 

 

Κάποτε οι Φιλισταίοι συγκέντρωσαν όλες τις στρατιωτικές τους δυνάμεις για να πολεμήσουν εναντίον των Ισραηλιτών. Η μάχη μεταξύ των δύο στρατών έγινε στο όρος Γελβουέ. Οι Ισραηλίτες τράπηκαν σε φυγή και θανατώθηκαν πολλοί. Οι Φιλισταίοι σκότωσαν το Σαούλ και τους γιους του Ιωνάθαν, Αμιναδάβ και Μελχισά (Μελχισουέ) (Α' Βασιλειών 31,1-6. Α' Παραλειπομένων 10,1-6). Την άλλη μέρα οι Φιλισταίοι λεηλάτησαν τους νεκρούς. Βρήκαν το Σαούλ και τους γιους του ανάμεσα στους νεκρούς. Τότε οι Φιλισταίοι έβγαλαν την πανοπλία του Σαούλ, του έκοψαν το κεφάλι και πήραν τα όπλα του ως τρόπαια και τα περιέφεραν στη χώρα τους. Τα όπλα του Σαούλ και των γιων του τα τοποθέτησαν στο ναό της Αστάρτης. Το κεφάλι του Σαούλ το τοποθέτησαν στο ναό του Δαγών και το σώμα του, όπως και των γιων του, τα κρέμασαν στα τείχη της Βαιθσάν (Α' Βασιλειών 31,7-10. Α' Παραλειπομένων 10,7-10).

Οι κάτοικοι της Ιαβές στη Γαλαάδ όταν άκουσαν όσα έκαναν οι Φιλισταίοι στο Σαούλ και στους γιους του, πήγαν οι πιο θαρραλέοι απ' αυτούς τη νύχτα και πήραν τα πτώματα του Σαούλ και των γιων του από το τείχος της Βαιθσάν, τα έφεραν στην Ιαβές και τα έκαψαν εκεί. Τα οστά τους τα έθαψαν κάτω από μια βελανιδιά σε καλλιεργημένη γη στην Ιαβές. Κατόπιν σε ένδειξη πένθους νήστεψαν εφτά μέρες (Α' Βασιλειών 31,11-13. Α' Παραλειπομένων 10,11-12).

 

 

ΟΙ ΓΙΟΙ ΤΟΥ ΣΑΟΥΛ ΑΠΟ ΤΗ ΡΕΣΦΑ

 

ΕΡΜΩΝΙ (ΑΡΜΩΝΙ): Ο Ερμωνί (Αρμωνί) ήταν γιος του Σαούλ από την παλλακίδα του τη Ρεσφά (Ρισπά), κόρης του Αϊά (Β' Βασιλειών 21,8. 21,10-11). Ήταν ένας από τους εφτά απογόνους του Σαούλ, που δόθηκαν από τον Δαβίδ στους Γαβαωνίτες για να τους κρεμάσουν, προκειμένου να υπάρξει εξιλέωση και να σταματήσει ο λιμός που μαστίζει για τρία χρόνια τη χώρα (Β' Βασιλειών 21,8).

 

ΜΕΜΦΙΒΟΣΘΕ: Ο Μεμφιβοσθέ ήταν γιος του Σαούλ από την παλλακίδα του τη Ρεσφά (Ρισπά), κόρης του Αϊά (Β' Βασιλειών 21,8. 21,10-11). Ήταν ένας από τους εφτά απογόνους του Σαούλ, που δόθηκαν από τον Δαβίδ στους Γαβαωνίτες για να τους κρεμάσουν, προκειμένου να υπάρξει εξιλέωση και να σταματήσει ο λιμός που μαστίζει για τρία χρόνια τη χώρα (Β' Βασιλειών 21,8).

 

 

Η Ρεσφά

Μετά από την ανταρσία του Αβεσσαλώμ και του Σαβεέ κατά του Δαβίδ, έπεσε πείνα στη χώρα που κράτησε τρία χρόνια. Ο Δαβίδ παρέδωσε εφτά απογόνους του Σαούλ στους κατοίκους της Γαβαών, για να τους κρεμάσουν ως εξιλέωση, επειδή ο Σαούλ είχε επιδιώξει κάποτε να εξοντώσει τους κατοίκους της Γαβαών, ο Δαβίδ πήρε τους δύο γιους της Ρεσφά, τον Ερμωνί και τον Μεμφιβοσθέ, που τους είχε κάνει με το Σαούλ, καθώς και τους πέντε γιους της Μιχόλ, κόρης του Σαούλ, που τους είχε κάνει με τον Εσδριήλ, γιο του Βερζελλί του Μουλαθίτη, και τους παρέδωσε στους Γαβαωνίτες. Εκείνοι τους κρέμασαν στο βουνό, κοντά στη Γαβαών, ενώπιον του Κυρίου, τις πρώτες μέρες του θερισμού των κριθαριών (Β' Βασιλειών 21,6-9).

Η Ρεσφά συντετριμμένη από το πένθος, πήρε ένα σάκκο, τον άπλωσε σ' ένα βράχο και τον έκανε σκηνή για τον εαυτό της. Έμεινε εκεί από την αρχή του θερισμού, μέχρις ότου έπεσε βροχή από τον ουρανό πάνω στους νεκρούς. Σε όλη αυτή την περίοδο, μέρα και νύχτα, δεν άφηνε τα όρνεα, ούτε τα θηρία της γης, να πλησιάσουν στα πτώματα των κρεμασμένων παιδιών της.

Όταν αναγγέλθηκε στο Δαβίδ αυτό που έκανε η Ρεσφά, όλοι κατεπλάγησαν από τη στοργή και την αφοσίωση προς τα παιδιά της. Ο Δαβίδ τότε διέταξε τον Δαν, γιο του Ιωά, που ήταν απόγονος των γιγάντων να κατεβάσει και να παραλάβει τα κρεμασμένα πτώματα. Μετά ο Δαβίδ πήρε τα οστά του Σαούλ και του Ιωνάθαν, από τους κατοίκους της Ιαβίς, στη Γαλαάδ, και, μαζί με τα οστά αυτών που είχαν κρεμαστεί, τα έθαψαν στην περιοχή της φυλής Βενιαμίν, στον τάφο του Κις, πατέρα του Σαούλ (Β' Βασιλειών 21,10-14).