ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

 

 

 

ΔΙΚΑΙΟΣ ΝΩΕ

 

Ο ΝΩΕ

 

Ο Νώε

Η καταγωγή του Νώε και ο βίος του αναφέρονται στο πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, τη Γένεση. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των χρονολογιών της Παλαιάς Διαθήκης ο Νώε θα πρέπει να έζησε περίπου το 3938-2988 π.Χ. Ήταν γιος του Λάμεχ και εγγονός του Μαθουσάλα (Γένεση 5,28-29. Λουκάς 3,36), ο ένατος κατά σειρά απόγονος του Αδάμ. Είχε τρεις γιους, τον Σημ, τον Χαμ και τον Ιάφεθ, τους οποίους απέκτησε σε ηλικία 500 ετών (Γένεση 5,32 και 6,10. Λουκάς 3,36).

Ήταν δίκαιος, τέλειος και ευσεβής (6,9 και 7,1). Στην Καινή Διαθήκη γίνεται αναφορά για την πίστη του (Εβρ. 11,7). Αναφέρεται επίσης ως "κήρυκας της δικαιοσύνης" (Β' Πέτρ. 2,5), ενώ γίνεται αναφορά και για την μακροθυμία του Θεού στις μέρες του Νώε (Α' Πέτρ. 3,20). Στο βιβλίο του Ιεζεκιήλ αναφέρεται ως ένας από τους τρεις δίκαιους μαζί με το Δανιήλ και τον Ιώβ (14,14).

 

 

Ο ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΩΕ

 

Τα χρόνια από τη δημιουργία των πρωτοπλάστων περνούσαν, οι απόγονοι τους πλήθαιναν και μαζί τους πλήθαινε και η αμαρτία. Οι άνθρωποι της εποχής εκείνης είχαν παρεκτραπεί και διαφθαρεί ενώπιον του Θεού και η γη ήταν γεμάτη από αδικίες, από την κακία και την ασέβεια των ανθρώπων. Οι άνθρωποι δεν έκαναν τίποτε άλλο από βδελυρές πράξεις και εγκλήματα. Ο Θεός πολλές φορές τους λυπήθηκε και θέλησε να τους διορθώσει, μα πάντοτε αυτοί ήταν οι ίδιοι.

Ο Θεός όταν είδε τη γη πως είχε διαφθαρεί, αποφάσισε να τους καταστρέψει όλους και ν' αφήσει μόνον έναν, πού ήταν καλός, για να ξαναγίνει από αυτόν καινούργια γενιά ανθρώπων (Γένεση 6,1-8). Αυτός ήταν ο Νώε.

 

Ο Θεός παράγγειλε στον καλό Νώε να ετοιμάσει ένα μεγάλο κιβώτιο σαν πλοίο, μια κιβωτό, και μέσα εκεί να μπει αυτός με όλη του την οικογένεια. Του είπε ακόμη να παραλάβει μαζί του κι από ένα ζευγάρι απ' όλα τα ζώα της γης.

 

«Είπε τότε ο Κύριος ο Θεός προ το Νώε "Για μένα έφτασε το τέλος των ανθρώπων, γιατί γέμισε η γη από τα εγκλήματά τους... Εσύ όμως να κατασκευάσεις μια κιβωτό..., θα τη χωρίσεις σε δωμάτια και άλειψέ την από μέσα και απ' έξω με πίσσα. Εγώ θα φέρω κατακλυσμό νερών ώστε όλοι οι άνθρωποι και τα ζώα να πεθάνουν. Εσύ όμως για την αρετή σου θα σωθείς. Μ' εσένα θα συνάψω τη διαθήκη μου. Θα πάρεις μαζί σου τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου και τις γυναίκες των παιδιών σου. Θα πάρεις μαζί σου και από ένα ζευγάρι απ' όλα τα ζώα της γης. Θα πάρεις τροφές για σας και για τα ζώα για όλο το διάστημα που θα κρατήσει ο κατακλυσμός. Σε όλη τη γη μόνο εσένα βρήκα πιστό και ενάρετο ενώπιόν μου. Σε επτά ημέρες θα εξαπολύσω κατακλυσμό για σαράντα μερόνυχτα» (Γένεση 6,11-7,5).

 

Ο Νώε

Ο Νώε με μεγάλη προθυμία και υπακοή άρχισε αμέσως να κατασκευάζει την κιβωτό. Κι ενώ αυτός συμμορφωνόταν με την εντολή του Θεού, οι άλλοι άνθρωποι εξακολουθούσαν να μένουν αμετανόητοι και να κάνουν κακές και βδελυρές πράξεις. Τέλος, ο Νώε μπήκε στην κιβωτό, παίρνοντας μαζί και τροφές για όλα τα πλάσματα, πού είχε μέσα.

Ο κατακλυσμός άρχισε όταν ο Νώε ήταν 600 ετών (Γένεση 7,6) και συνεχίστηκε για 40 ημέρες. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των χρονολογιών της Παλαιάς Διαθήκης ο κατακλυσμός θα πρέπει να έγινε περίπου το 3338 π.Χ. Ο Θεός άνοιξε τους καταρράκτες του ουρανού κι άρχισε να βρέχει βροχή ραγδαία. Σαράντα μερόνυχτα έβρεχε αδιάκοπα. Το νερό σηκώθηκε πάνω στη γη κι έπνιξε ανθρώπους και ζώα και σκέπασε ως και τα ψηλότερα βουνά. Η κιβωτός όμως κολυμπούσε στην επιφάνεια, φέρνοντας τον καλό Νώε με την οικογένεια του.

 

 Τα νερά κρατούνταν στη γη για 150 ημέρες (Γένεση 7,24) και μετά από ακόμα 150 ημέρες όταν σταμάτησε ο κατακλυσμός, η κιβωτός στάθηκε πάνω στην κορυφή του ψηλού βουνού Αραράτ, στην Αρμενία. Ύστερα από 120 ημέρες ο Νώε θέλησε να βεβαιωθεί αν μαζεύτηκαν πια τα νερά και αν μπορούσε να βγει, γι' αυτό άφησε ελεύθερο έναν κόρακα. Ο κόρακας δεν ξαναγύρισε. Έπειτα από λίγες ημέρες άφησε ένα περιστέρι το οποίο επειδή δεν μπορούσε να καθίσει ξαναγύρισε πίσω. Μετά από εφτά ημέρες το ξαναέστειλε κι αυτό γύρισε κατά το βράδυ κρατώντας ένα φύλλο από ελιά  (Γένεση 8,6-12).

 

Τότε ο Νώε κατάλαβε πώς τα νερά είχαν αποτραβηχτεί ολωσδιόλου και τα δέντρα είχαν ξεσκεπαστεί. Μετά την παραμονή ενός έτους στην κιβωτό ο Νώε άνοιξε την κιβωτό και βγήκε με την οικογένεια του και όλα τα πλάσματα πού είχε μαζί του. Αμέσως έχτισε βωμό και έκαμε θυσία στο Θεό, ευχαριστώντας τον για τη σωτηρία του (Γένεση 8,4-19). Πρόκειται για τον πρώτο βωμό που αναφέρεται στη Βίβλο.

Ο Θεός ευχαριστήθηκε από τη θυσία του και υποσχέθηκε πως εξ' αιτίας του δε θα ξανάφερνε κατακλυσμό στη γη (Γένεση 8,20-22). Ως σημείο της υπόσχεσης αυτής έστειλε το ουράνιο τόξο (Γένεση 9,13). Ο Θεός ευλόγησε το Νώε και τους γιους του λέγοντάς: "αυξάνεστε και πληθύνεσθε και γεμίσατε τη γη" (Γένεση 9,1).

 

 

Ο ΝΩΕ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ

 

Ο Νώε

Εκτός από την ιστορία με τον κατακλυσμό, ο Νώε αναφέρεται και ως ο πρώτος αγρότης και πρώτος καλλιεργητής της αμπέλου (Γένεση 9,20). Από τις αρνητικές στιγμές της ζωής του Νώε ήταν ότι μια μέρα μεθυσμένος αφού κρασί, αποκοιμήθηκε γυμνός μέσα στη σκηνή του (Γένεση 9,20-21). Ο Χαμ τον είδε γυμνό και τον εξέθεσε αναφέροντας το περιστατικό στα αδέρφια του, οι οποίοι χωρίς να τον δουν σκέπασαν τη γύμνια του πατέρα τους. Εκείνη τη στιγμή ο Νώε ξύπνησε και καταράστηκε τον γιο του Χαμ, τον Χαναάν, με αιώνια δουλεία, ενώ έδωσε την ευλογία του στους Σημ και Ιάφεθ (Γένεση 9,20-27).

 

Ο Νώε έζησε 350 χρόνια μετά τον κατακλυσμό και πέθανε σε ηλικία 950 ετών (Γένεση 9,28-29). Από τους τρεις γιους του Νώε, τον Σημ, τον Χαμ και τον Ιάφεθ κατάγονται σύμφωνα με τη Βίβλο όλοι οι σημερινοί λαοί της Γης. Από τον Σημ κατάγονται οι Σημίτες (Άραβες, Εβραίοι, κλπ.), από τον Ιάφεθ οι Ινδοευρωπαίοι (Άριοι) και από τον Χαμ οι μαύροι κάτοικοι της Αφρικής.

Στην Καινή Διαθήκη, και στην προς Εβραίους επιστολή, αναφέρεται μεταξύ των ηρώων της πίστεως (προς Εβραίους 11,7). Ο Νώε εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία, ως ο «Νώε ο δίκαιος» και η μνήμη του τιμάται την Κυριακή των Προπατόρων (προ της Χριστού Γεννήσεως), αφού ως πρόγονος όλων των ανθρώπων μετά τον κατακλυσμό ήταν και προπάτορας του Ιησού Χριστού.

 

 

 

ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ

 

Κοντάκιον

Ἦχος β’. Αὐτόμελον.
Χειρόγραφον εἰκόνα μὴ σεβασθέντες, ἀλλ' ἀγράφῳ οὐσίᾳ θωρακισθέντες τρισμακάριοι, ἐν τῷ σκάμματι τοῦ πυρὸς ἐδοξάσθητε, ἐν μέσῳ δὲ φλογὸς ἀνυποστάτου ἱστάμενοι, Θεὸν ἐπεκαλεῖσθε· Τάχυνον ὁ Οἰκτίρμων, καὶ σπεῦσον ὡς ἐλεήμων, εἰς τὴν βοήθειαν ἡμῶν, ὅτι δύνασαι βουλόμενος.

 

Κάθισμα


Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Ὑμνήσωμεν πιστοί, τοὺς Προπάτορας πάντας, Χριστοῦ τοῦ δι' ἡμᾶς, ἐπὶ γῆς ὁραθέντος, δοξάζοντες ἐν ᾄσμασι, τὸν αὐτοὺς θαυμαστώσαντα, ὡς τὴν ἔλευσιν, προεκτυπώσαντας τούτου, καὶ τὴν γέννησιν, τὴν ἐκ Παρθένου ἀφράστως, τῷ κόσμῳ κηρύξαντας.