ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ |
||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ |
||||||||||||||||||||||||||||
|
Η δημιουργία του κόσμου "εκ του μηδενός"
Η Αγία Γραφή μας διδάσκει ότι τον κόσμο ολόκληρο τον δημιούργησε ο Θεός από το τίποτα, «εκ του μηδενός». Τον δημιούργησε από απέραντη αγάπη, μόνο με τον παντοδύναμο λόγο Του. Αυτός, που υπήρχε πριν από τον κόσμο, πρόσταξε και έγιναν όλα μέσα σε έξι δημιουργικές μέρες, σε έξι δηλαδή χρονικά διαστήματα, πού δεν ξέρουμε πόση διάρκεια είχαν.
Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε την ύλη. Μετά δημιούργησε τον ουρανό και τη γη. Όταν ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, η γη ήταν αόρατη και ασχημάτιστη. Χάος απέραντο απλωνόταν παντού και πυκνό σκοτάδι. Η γη δεν είχε καμιά μορφή. Στεριά και θάλασσα ανακατωμένα. Ήταν όλα πέρα πέρα μια σκοτεινή ερημιά. Πουθενά άνθρωπος, ούτε ζώο, ούτε πουλί, ούτε ψάρι, ούτε φυτό, τίποτε. Και είπε τότε ο Θεός: «Φως! Να γίνει φως!». Κι απλώθηκε αμέσως φως λαμπρό. Και τότε ο Θεός έδωσε στο φως το όνομα ημέρα και το πυκνό σκοτάδι το ονόμασε νύχτα. Αυτή ήταν η πρώτη ημέρα.
Τη δεύτερη ήμερα είπε ό Θεός: «Να γίνει το στερέωμα». Και τότε έγινε ο ωραίος και γαλανός ουρανός.
Την τρίτη ήμερα είπε ο Θεός: «Να συγκεντρωθούν τα νερά… και να φανεί η στεριά». Έτσι κι έγινε. Με πρόσταγμά του ο Θεός, όλα τα νερά που σκέπαζαν τη γη μαζεύτηκαν. Έτσι σχηματίστηκαν οι θάλασσες και φάνηκε η στεριά. Ξεχώρισε ο Θεός τη στεριά και την είπε γη και τα πολλά νερά τα είπε θάλασσα. Έπειτα είπε ο Θεός: «Να πρασινίσει η γη…». Έτσι κι έγινε. Την ευλόγησε και της είπε. Πάντα δέντρα και χορτάρι να βλασταίνουν από τα σπλάχνα σου. Οι σπόροι να πέφτουν από τους καρπούς σου και πάλι να ξαναφυτρώνουν». Η γη έγινε καταπράσινη. Χορτάρι, θάμνοι και δέντρα όλων των ειδών φύτρωσαν παντού. Και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό.
Την τέταρτη ημέρα είπε ο Θεός: «Για να ξεχωρίζει η ημέρα από τη νύχτα, να γίνουν δύο φωτεινά σώματα στο στερέωμα του ουρανού». Έτσι κι έγινε. Δημιούργησε ο Θεός τα δύο μεγάλα φωτεινά σώματα, το μεγαλύτερο για να κυριαρχεί την ημέρα, και το μικρότερο για να κυριαρχεί τη νύχτα. Έτσι ο ήλιος πρόβαλε στην Ανατολή. Και άμα βασίλεψε αυτός, βγήκε τη νύχτα το φεγγάρι. Κι έπειτα δημιούργησε όλα τ' αστέρια και τα έβαλε στον ουρανό, για να λάμπουν στο σκοτάδι και να φωτίζουν τη γη... Και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό.
Όταν ξημέρωσε η πέμπτη ημέρα, είπε ο Θεός: «Να γεμίσουν τα νερά με πλήθος ψάρια και πλήθος πουλιά να πετούν στον ουρανό…». Το 'πε κι έγινε. Ο Κύριος ο Θεός δημιούργησε τα ψάρια, μικρά και μεγάλα πού γέμισαν τις θάλασσες. Δημιούργησε και τα πτηνά, που άρχισαν να πετούν στον αέρα. Τα ευλόγησε λοιπόν όλα… Και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό.
Όταν ξημέρωσε η έκτη ήμερα, ο Θεός είπε: «Ας γεννήσει η γη σήμερα κάθε είδος ζωντανού οργανισμού. Όλα τα είδη των ζώων, των ερπετών και των θηρίων». Έτσι κι έγινε. Ο Κύριος ο Θεός δημιούργησε όλα τα είδη των ζώων και των ερπετών της γης. Και αφού τα ετοίμασε όλα, κοίταξε τώρα ο Θεός τα δημιουργήματά του και ήταν όλα πάρα πολύ καλά... Ένα έλειπε όμως ακόμα. Και είπε ο Θεός: «Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ' εικόνα ημετέραν καί καθ' όμοίωσιν». Έπλασε λοιπόν ο Θεός τελευταίο τον άνθρωπο, το πιο τέλειο και πολύτιμο πλάσμα μέσα στην απέραντη δημιουργία. Τον έφτιαξε με πηλό. Φύσηξε ύστερα πνοή στον πρωτόπλαστο και του 'δωσε ζωή. Αδάμ τον ονόμασε τον πρωτόπλαστο ο Θεός. Και για να μην είναι μόνος του στον κόσμο, τον αποκοίμισε και στον ύπνο του πάνω του πήρε ο Θεός ένα πλευρό κι έπλασε την Εύα και του την παρουσίασε. Ό Αδάμ, όταν την είδε, χάρηκε πάρα πολύ. Δεν θα ήταν πια μόνος του πάνω στη γη, θα είχε και σύντροφο. Είπε τότε ό Θεός στους πρωτόπλαστους: «Τα θεριά, τα πετούμενα, τα ψάρια κι όλα πάνω στη γη είναι στην εξουσία σας».
Σ' έξι ημέρες είχε τελειώσει πια τη δημιουργία του κόσμου ο Μεγαλοδύναμος. Την έβδομη ήμερα σταμάτησε τη δημιουργία και της έδωσε το όνομα Σάββατο. Αυτή τη μέρα την ευλόγησε και την καθαγίασε, γιατί ολοκλήρωσε τη δημιουργία του και αναπαύθηκε.
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
