ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

 

ΔΙΚΑΙΟΣ ΣΕΡΟΥΧ

 

Ο ΣΕΡΟΥΧ

 

Ο Σερούχ ή Σερούγ ήταν γιος του Ραγαύ και απόγονος του Νώε (Γένεση 11,20. Λουκάς 3,35). Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των χρονολογιών της Παλαιάς Διαθήκης ο Σερούχ θα πρέπει να έζησε περίπου το 2545-2215 π.Χ. Ο Σερούχ ήταν 130 ετών όταν απέκτησε τον Ναχώρ (Γένεση 11,22. Λουκάς 3,34-35). Μετά έζησε άλλα 200 χρόνια κι απέκτησε γιους και κόρες. Σύμφωνα με τη διήγηση της Βίβλου ο Σερούχ έζησε 330 έτη (Γένεση 11,22-23). Ο Σερούχ αναφέρεται στη γενεαλογική γραμμή από τον Νώε ως τον Αβραάμ (Α' Παραλειπομένων 1,26) και στο γενεαλογικό πίνακα του Ιησού Χριστού (Λουκάς 3,35). Ο Σερούχ εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (Κυριακή των Προπατόρων).

 

 

ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ

 

Κοντάκιον

Ἦχος β’. Αὐτόμελον.
Χειρόγραφον εἰκόνα μὴ σεβασθέντες, ἀλλ' ἀγράφῳ οὐσίᾳ θωρακισθέντες τρισμακάριοι, ἐν τῷ σκάμματι τοῦ πυρὸς ἐδοξάσθητε, ἐν μέσῳ δὲ φλογὸς ἀνυποστάτου ἱστάμενοι, Θεὸν ἐπεκαλεῖσθε· Τάχυνον ὁ Οἰκτίρμων, καὶ σπεῦσον ὡς ἐλεήμων, εἰς τὴν βοήθειαν ἡμῶν, ὅτι δύνασαι βουλόμενος.

 

Κάθισμα


Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Ὑμνήσωμεν πιστοί, τοὺς Προπάτορας πάντας, Χριστοῦ τοῦ δι' ἡμᾶς, ἐπὶ γῆς ὁραθέντος, δοξάζοντες ἐν ᾄσμασι, τὸν αὐτοὺς θαυμαστώσαντα, ὡς τὴν ἔλευσιν, προεκτυπώσαντας τούτου, καὶ τὴν γέννησιν, τὴν ἐκ Παρθένου ἀφράστως, τῷ κόσμῳ κηρύξαντας.