ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

Ο ΙΟΥΔΑΣ

Ο Ιούδας ήταν ο τέταρτος γιος του Ιακώβ από τη Λεία (Γένεση 29,35. Α' Παραλειπομένων 2,1). Γεννήθηκε στη Μεσοποταμία. Το όνομά του στα εβραϊκά σημαίνει "δοξολογία" και είναι σχετικό με τα λόγια της Λείας "και πάλι τώρα θα δοξολογήσω δια τούτο το γεγονός τον Κύριο". Ο Ιούδας παντρεύτηκε την κόρη κάποιου Χαναναίου, που την έλεγαν Σαύα (Σουά), και από αυτή απέκτησε τρεις γιους που τους ονόμασε Ηρ, Αυνάν, Σηλώμ (Σηλά) (Γένεση 38,2-5. Αριθμοί 26,15-16. Α' Παραλειπομένων 2,3). Από τη Θάμαρ ο Ιούδας απέκτησε τον Φαρές και τον Ζαρά (Ζαράχ) (Γένεση 38,27-30. Αριθμοί 26,16. Ρουθ 4,12. Α' Παραλειπομένων 2,4).

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑ

ΦΑΡΕΣ ΚΑΙ ΖΑΡΑ

ΦΑΡΕΣ ΚΑΙ ΖΑΡΑ

Ο Φαρές και ο Ζαρά (Ζαράχ) ήταν δίδυμοι γιοί του Ιούδα του Πατριάρχη, γιού του Ιακώβ, από τη νύφη του Θάμαρ. Αδέρφια του του Φαρές και του Ζαρά ήταν ο Ηρ, ο Αυνάν και ο Σηλώμ (Σηλά) (Γένεση 38,27-30. Ρουθ 4,12. Α' Παραλειπομένων 2,4. 4,1).

Όταν η Θάμαρ γέννησε τα παιδιά της, το ένα παιδί είχε βγάλει έξω το χέρι του. Η μαία του έδεσε ένα κόκκινο νήμα και είπε "αυτός βγήκε πρώτος". Εκείνος όμως τράβηξε το χέρι του κι αμέσως βγήκε ο αδερφός του. Τότε η μαία είπε "έφυγε ο αδερφός σου κι άνοιξε για σένα ο δρόμος" και γι' αυτό τον ονόμασαν Φαρές. Έπειτα βγήκε ο αδερφός του, που είχε στο χέρι του το κόκκινο νήμα και τον ονόμασαν Ζαρά (Γένεση 38,27-30).

Ο Φαρές και ο Ζαρά γεννήθηκαν στη Χαναάν. Μαζί με τον αδερφό τους τον Σηλώμ (Σηλά) ακολούθησαν τον πατέρα τους όταν όλη μαζί η οικογένεια του Ιακώβ εγκαταστάθηκε στην Αίγυπτο. Ο Ηρ και ο Αυνάν είχαν πεθάνει στη Χαναάν (Γένεσις 46,12).

Ο Φαρές απέκτησε πολλούς απογόνους (Ρουθ 4,12), πολλοί από τους οποίους έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ηγεσία του στρατού του Ισραήλ μέχρι την αιχμαλωσία από τους Βαβυλώνιους (Νεεμίας 11,4-6), αλλά και μετά (Α' Παραλειπομένων 9,4).

Οι γιοι του Φαρές ήταν ο Εσρώμ ή Εσρών (Ασρών ή Χεσρών) και ο Ιεμουήλ (Ιαμούν ή Χαμούλ) (Γένεση 46,12. Αριθμοί 26,20-21. Ρουθ 4,18. Α' Παραλειπομένων 2,5).

Οι γιοι του Ζαρά ήταν ο Ζαμβρί (Ζιμρί), ο Αϊθάν (Εθάν), ο Αϊμάν, ο Καλχάλ (Χαλκόλ) και ο Δαράδ (Δαρά) (Α' Παραλειπομένων 2,6).

Ο Φαρές και ο Ζαρά αναφέρονται μεταξύ των προπατόρων του Ιησού (Ματθαίος 1,3 και Λουκάς 3,33). Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη τους την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (Κυριακή των Προπατόρων).

ΕΣΡΩΜ (ΕΣΡΩΝ, ΑΣΡΩΝ)

Ο ΕΣΡΩΜ (ΕΣΡΩΝ, ΑΣΡΩΝ)

Ο Εσρώμ ή Εσρών ή Ασρών (Χεσρών) όπως αναφέρεται αλλού, ήταν γιος του Φαρές και εγγονός του Ιούδα του Πατριάρχη (Γένεση 46,12. Αριθμοί 26,17. Α' Παραλειπομένων 2,5. 4,1. Ρουθ 4,18). Από τον Εσρώμ προήλθε ο δήμος και πατριαρχική οικογένεια Ασρωνί (Αριθμοί 26,17).

Γιοι του Εσρώμ ήταν ο Ιεραμεήλ (Ιεραχμεήλ), ο Αράμ (Ιωράμ) και ο Χαλέβ (Χάλεβ). Αργότερα ο Εσρώμ, σε ηλικία 60 ετών, πήρε ως γυναίκα την Αβιά (Α' Παραλειπομένων 2,24. Ρουθ 4,19), κόρη του Μαχίρ, που ήταν πατέρας της χώρας Γαλαάδ, και σε ηλικία 65 ετών απέκτησε τον Σερούχ (Σεγούβ) (Α' Παραλειπομένων 2,21).

Ο Εσρώμ γεννήθηκε στη Χαναάν. Μαζί με τον αδερφό του Ιεμουήλ (Ιαμούν ή Χαμούλ) ακολούθησαν τον πατέρα τους όταν όλη μαζί η οικογένεια του Ιακώβ εγκαταστάθηκε στην Αίγυπτο (Γένεσις 46,12).

Ο Εσρώμ αναφέρεται μεταξύ των προπατόρων του Ιησού (Ματθαίος 1,3 και Λουκάς 3,33). Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (Κυριακή των Προπατόρων).

ΑΡΑΜ (ΑΡΑΝ)

Ο ΑΡΑΜ (ΑΡΑΝ)

Ο Αράμ (Αράν, Ιωράμ) ήταν γιος του Εσρώμ και εγγονός του Φαρές (Α' Παραλειπομένων 2,9. Ρουθ 4,19). Γιος του Αράμ ήταν ο Αμιναδάβ. Ο Αράμ γεννήθηκε στην Αίγυπτο, όταν η οικογένεια του Ιακώβ εγκαταστάθηκε εκεί (Α' Παραλειπομένων 2,9. Ρουθ 4,19).

Ο Αράμ αναφέρεται μεταξύ των προπατόρων του Ιησού (Ματθαίος 1,3 και Λουκάς 3,33). Ο Λουκάς στη γενεαλογία του αναφέρει δύο ονόματα. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι "ο Εσρώμ εγέννησε τον Ιωράμ, ο Ιωράμ εγέννησε τον Αράμ, ο Αράμ εγέννησε τον Αμιναδάβ". Ο Ιωράμ και ο Αράμ πιθανόν να είναι το ίδιο πρόσωπο, μιας και σε άλλες γενεαλογίες αναφέρουν ένα πρόσωπο τον Αράμ.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (Κυριακή των Προπατόρων).

ΑΜΙΝΑΔΑΒ

Ο ΑΜΙΝΑΔΑΒ

Ο Αμιναδάβ ήταν γιος του Αράμ. Γιος του Αμιναδάβ ήταν ο Ναασσών και κόρη του ήταν η Ελισάβετ, η οποία ήταν σύζυγος του Ααρών (Α' Παραλειπομένων 2,10. Αριθμοί 1,7. 2,3. Ρουθ 4,19-20). Ο Αμιναδάβ γεννήθηκε και έζησε στην Αίγυπτο.

Ο Αμιναδάβ αναφέρεται μεταξύ των προπατόρων του Ιησού (Ματθαίος 1,4 και Λουκάς 3,33). Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (Κυριακή των Προπατόρων).

ΝΑΑΣΣΩN (ΝΑΧΣΩΝ)

Ο ΝΑΑΣΣΩΝ (ΝΑΧΣΩΝ)

Ο Ναασών (Ναχσών) ήταν γιος του Αμιναδάβ (Α' Παραλειπομένων 2,10. Αριθμοί 1,7. 2,3. 10,14. Ρουθ 4,20) και ήταν αρχηγός της φυλής Ιούδα και αρχηγός πατριαρχικής οικογένειας, κατά την Έξοδο και κατά την καταμέτρηση των Ισραηλιτών στην έρημο. Ακόμη ήταν χιλίαρχος, δηλαδή αρχηγός χιλίων ισραηλιτικών οικογενειών (Αριθμοί 1,7. 2,2-3. 10,14. Α' Παραλειπομένων 20,11). Γιος του Ναασών (Ναχσών) ήταν ο Σαλμών (Σαλμά, Σαλμάν) (Α' Παραλειπομένων 2,11. Ρουθ 4,20).

Ο Ναασσών γεννήθηκε στην Αίγυπτο και πήρε μέρος στην Έξοδο των Ισραηλιτών από τον Μωυσή. Η αδερφή του Ελισάβετ ήταν γυναίκα του Ααρών (Έξοδος 6,23), ενώ ο γιος του Σαλμών πήρε για γυναίκα του τη Ραάβ, μετά την πτώση της Ιεριχώ (Ματθαίος 1,4-5).

Ήταν ένας από τους βοηθούς του Μωυσή και του Ααρών, ο οποίος κλήθηκε ονομαστικά από τον Θεό, για να βοηθήσουν στην απογραφή του λαού στην έρημο Σινά. Η απογραφή έγινε την πρώτη του δεύτερου μήνα, του δεύτερου έτους μετά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο. Απογράφηκαν όλοι οι άντρες από 20 ετών και πάνω και που μπορούσαν να φέρουν όπλα.  Η φυλή Ιούδα απαριθμούσε 74.600 άντρες (Αριθμοί 1,24-25. 2,9).

Όταν ο Μωυσής τελείωσε το στήσιμο της Σκηνής του Μαρτυρίου και τον καθαγιασμό της, τότε οι αρχηγοί των φυλών του Ισραήλ, μεταξύ αυτών και ο Ναασσών, έφεραν τις προσφορές τους ενώπιον του Κυρίου, τα οποία ήταν έξι σκεπαστές άμαξες και δώδεκα βόδια, μία άμαξα ανά δύο αρχηγούς και ένα βόδι από τον καθένα τους. Ο Μωυσής πήρε τις άμαξες και τα βόδια και τα παρέδωσε, σύμφωνα με εντολή του Κυρίου, στους Λευίτες για την υπηρεσία τους (Αριθμοί 7,1-6).

Την ημέρα της χρίσεως του θυσιαστηρίου, οι αρχηγοί των φυλών έφεραν επίσης προσφορές για την καθιέρωσή του. Οι αρχηγοί των φυλών τα έφερναν ένας ένας σε διαφορετικές μέρες. Ο Ναασών (Ναχσών) ήταν ο πρώτος από τους αρχηγούς των φυλών, που πρόσφεραν θυσίες και δώρα κατά την πρώτη ημέρα της χρίσεως του θυσιαστηρίου.

Ο Ναασσών, όπως και ο κάθε αρχηγός, προσέφερε μια ασημένια γαβάθα βάρους 130 σίκλων (1466 γραμμάρια), μια ασημένια λεκάνη βάρους 70 σίκλων (789 γραμμάρια), με βάση τον ιερό σίκλο, και τις δυο γεμάτες σιμιγδάλι ζυμωμένο με λάδι για την αναίμακτη προσφορά. Ακόμη προσέφερε μια χρυσή λιβανοθήκη βάρους 10 σίκλων (113 γραμμάρια), γεμάτη με θυμίαμα. Ακόμη προσέφερε ένα μοσχάρι, ένα κριάρι κι ένα αρνί ενός χρόνου για τη θυσία του ολοκαυτώματος, έναν τράγο για τη θυσία εξιλέωσης και δύο βόδια, πέντε κριάρια, πέντε τράγους και πέντε αρνιά ενός χρόνου για την ευχαριστήρια θυσία (Αριθμοί 7,11-17).

Κατά την πορεία των Ισραηλιτών προς τη Γη της Επαγγελίας, ήταν αρχηγός της φυλής Ιούδα και επικεφαλής του στρατοπέδου των φυλών Ιούδα, Ισσάχαρ και Ζαβουλών, που στρατοπέδευε ανατολικά της Σκηνής του Μαρτυρίου. Πάντα κατά την αναχώρηση από κάποιο μέρος αυτές οι τρεις φυλές ξεκινούσαν πρώτες και βέβαια ήταν οι πρώτες που αναχώρησαν από το Σινά (Αριθμοί 2,3-9. 10,14).

Μετά την ανταρσία του Κορέ, του Δαθάν και του Αβειρών, αλλά και όλης της κοινότητας κατά του Μωυσή και του Ααρών, ο Μωυσής, με εντολή του Κυρίου, πήρε τα ραβδιά των δώδεκα αρχηγών, πήρε και το ραβδί του Ααρών, ως αρχηγού της φυλής Λευΐ, και τα έστησε ενώπιον του Κυρίου, στη Σκηνή του Μαρτυρίου μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης. Όποιο ραβδί θα βλάστιζε αυτός θα ήταν ο εκλεκτός του Κυρίου για τη θέση του αρχιερέα.

Την άλλη μέρα, όταν ο Μωυσής μπήκε στη Σκηνή, το ραβδί του Ααρών, της φυλής Λευΐ, είχε βλαστήσει. Τότε ο Μωυσής έβγαλε όλα τα ραβδιά και τα έδειξε στους Ισραηλίτες. Αυτοί είδαν τι είχε συμβεί και οι αρχηγοί πήραν ο καθένας το ραβδί του πίσω. Έτσι ο λαός πείστηκε ότι ο Μωυσής και ο Ααρών είναι οι μόνοι αποδεκτοί εκπρόσωποι του Κυρίου και ότι όποιος άλλος πλησιάζει στη Σκηνή του Μαρτυρίου θανατώνεται από τον Κύριο (Αριθμοί 17,16-28).

Περισσότερα στοιχεία δεν υπάρχουν για τη ζωή του, εκτός του ότι πέθανε στην έρημο (Αριθμοί 26,64-65). Ο Ναασσών αναφέρεται μεταξύ των προπατόρων του Ιησού (Ματθαίος 1,4 και Λουκάς 3,32). Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (Κυριακή των Προπατόρων).

ΣΑΛΜΩΝ (ΣΑΛΜΑΝ)

Ο ΣΑΛΜΩΝ (ΣΑΛΜΑΝ)

Ο Σαλμών (Σαλμά, Σαλμάν) ήταν γιος του Ναασών (Ναχσών), αρχηγού της φυλής του Ιούδα (Α' Παραλειπομένων 2,11. Ρουθ 4,20). Πήρε για γυναίκα του τη Ραάβ, μετά την πτώση της Ιεριχώ (Ματθαίος 1,4-5). Ήταν ο πατέρας του Βοόζ, συζύγου της Ρουθ και παππούς του Ιεσσαί, πατέρα του Δαβίδ (Ρουθ 4,21).

Ο Σαλμών αναφέρεται μεταξύ των προπατόρων του Ιησού (Ματθαίος 1,4 και Λουκάς 3,32). Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (Κυριακή των Προπατόρων).

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Ιακώβ,  Ιούδας,  Θάμαρ, Ελισάβετ, Μωυσής,  Ααρών, Ραάβ, Βοόζ,  Ρουθ.