Ο
ΘΟΛΜΙ (ΘΟΛΜΑΪ)
ΘΟΛΜΙ Ή ΘΟΛΜΑΪ (ΤΑΛΜΑΪ):
Ο
Θολμί ή Θολμαΐ (Ταλμαΐ) ήταν
βασιλιάς της
Γεσσούρ (Γεσίρ) την περίοδο του Δαβίδ
(Β' Βασιλειών 3,3.
13,37. Α' Παραλειπομένων 3,2). Ο Θολμί ήταν γιος του Εμιούδ (Αμμιούδ)
(Β' Βασιλειών
13,37). Κόρη του Θολμί ήταν η Μααχά η τέταρτη
γυναίκα του Δαβίδ, με την οποία απέκτησε τον Αβεσσαλώμ
(Β' Βασιλειών 3,3.
Α' Παραλειπομένων 3,2).
Ο εγγονός
του Θολμί, ο Αβεσσαλώμ, μετά το φόνο του Αμνών, επειδή αυτός βίασε την
αδελφή του Αβεσσαλώμ, τη Θημάρ,
κατέφυγε στον παππού του,
στο βασιλιά της Γεδσούρ. Ο Αβεσσαλώμ έμεινε κοντά
στον παππού του τρία χρόνια, στη γη Μαχάδ (Β' Βασιλειών 13,37-38).
ΕΜΙΟΥΔ (ΑΜΜΙΟΥΔ):
Ο
Εμιούδ (Αμμιούδ) ήταν
ο πατέρας του
Θολμί ή Θολμαΐ (Ταλμαΐ), βασιλιά της
Γεσσούρ
(Β' Βασιλειών
13,37).
|
Ο
ΑΔΡΑΑΖΑΡ
ΑΔΡΑΑΖΑΡ (ΑΔΑΔΕΖΕΡ):
Ο
Αδρααζάρ (Αδαδέζερ) ήταν γιος του Ραάβ (Ρεχώβ)
(Β' Βασιλειών 8,3. 8,12)
και ήταν βασιλιάς της Σουβά (Σωβά) την περίοδο του Δαβίδ
(Β' Βασιλειών 8,3. 8,5. 8,7.
8,12. Γ' Βασιλέων 11,14. 11,23.
14,26. Α' Παραλειπομένων 18,3. 18,5. 18,9).
ΡΑΑΒ (ΡΕΧΩΒ):
Ο
Ραάβ (Ρεχώβ) ήταν ο πατέρας του
Αδρααζάρ (Αδαδέζερ)
(Β' Βασιλειών 8,3. 8,12), ο οποίος ήταν βασιλιάς της Σουβά (Σωβά) την περίοδο του Δαβίδ
(Β' Βασιλειών 8,3. 8,5. 8,7.
8,12. Α' Παραλειπομένων 18,3. 18,5. 18,9).
Αργότερα ο Δαβίδ νίκησε
στην Ημάθ τον Αδρααζάρ, το βασιλιά της Σουβά (Σωβά) και γιο του Ραάβ, όταν
αυτός πήγαινε
για να θέσει υπό την κυριαρχία του τους λαούς που ζούσαν κοντά στον Ευφράτη. Ο Δαβίδ
μετά τη μάχη που έγινε κυρίεψε τα 1000 άρματά του, 7.000 ιππείς και 20.000 πεζούς.
Διέλυσε και αχρήστευσε όλα τ' άρματα εκτός από 100, τα οποία κράτησε για τον
εαυτό του.
Όταν ήρθαν οι Σύροι από τη
Δαμασκό για να βοηθήσουν τον Αδρααζάρ, ο Δαβίδ νίκησε τους Σύρους, οι οποίοι έγιναν
φόρου υποτελείς στον Δαβίδ. Έπειτα πήρε τα χρυσά αντικείμενα που φορούσαν οι
στρατιώτες του Αδρααζάρ και τα έφερε στην Ιερουσαλήμ. Ακόμη ο Δαβίδ πήρε από
τη Μασβάκ, την Μεταβηχάς και από τις
άλλες πόλεις του Αδρααζάρ, μεγάλες ποσότητες χαλκού, με τις οποίες ο Σολομώντας
κατασκεύασε αργότερα τη λεγόμενη χάλκινη θάλασσα, του στύλους και όλα τα
χάλκινα σκεύη του Ναού του Σολομώντα (Β' Βασιλειών 8,3-8. Α' Παραλειπομένων 18,3-8).
Μετά από αρκετό καιρό,
επειδή οι Αμμωνίτες πρόσβαλαν τους απεσταλμένους του Δαβίδ και φοβήθηκαν πόλεμο, έδωσαν 1000 ασημένια τάλαντα και πήραν μισθοφόρους από τη Συρία,
20.000 πεζούς από τα βασίλεια Βαιθραάμ και της Σουβά (Σωβά), 1000 άντρες από το βασιλιά
της Μααχά (Μοοχά) και 12.000 άντρες από το βασίλειο της Ιστώβ. Συνολικά ήταν
32.000 πεζοί, ιππείς και πολεμικά άρματα.
Μόλις το 'μαθε ο Δαβίδ, έστειλε
εναντίον τους τον αρχιστράτηγο Ιωάβ με όλο το στράτευμα. Οι Αμμωνίτες βγήκαν και παρατάχθηκαν σε θέση μάχης έξω από την
πύλη της πρωτεύουσάς τους, ενώ οι μισθοφόροι από τη Συρία παρατάχθηκαν πιο πέρα
στους αγρούς, απέναντι από τη Μαιδαβά.
Όταν ο Ιωάβ τους είδε, παρέταξε
τους καλύτερους άντρες του απέναντι από τους Σύρους. Το υπόλοιπο του
στρατού το έθεσε στις διαταγές του Αβεσσά, του αδερφού του, ο οποίος το
παρέταξε απέναντι στους Αμμωνίτες. Ο Ιωάβ κι ο στρατός του νίκησαν τους Σύρους
και τους έτρεψαν σε φυγή. Μόλις είδαν οι
Αμμωνίτες ότι
οι Σύροι τράπηκαν σε φυγή, έφυγαν κι αυτοί πανικόβλητοι από τον Αβεσσά και
μπήκαν στην πόλη τους. Έτσι ο Ιωάβ σταμάτησε να πολεμάει τους Αμμωνίτες και
γύρισε στην Ιερουσαλήμ (Β' Βασιλειών 10,6-14. Α' Παραλειπομένων 19,6-15).
Όταν όμως οι Σύροι είδαν ότι
νικήθηκαν από τους Ισραηλίτες, έκαναν γενική ανασυγκρότηση των
δυνάμεων τους, για ν' ανακτήσουν την τιμή τους. Ο Αδρααζάρ πήρε με το μέρος
του τους Σύρους που κατοικούσαν
πέρα από τον ποταμό Χαλαμάκ, πέρα από τον Ιορδάνη. Αυτοί συγκεντρώθηκαν στην Αιλάμ με επικεφαλής
τον Σωβάκ (Σωφά), αρχιστράτηγο του Αδρααζάρ. Όταν το έμαθε ο Δαβίδ, συγκέντρωσε το
στρατό του, πέρασε τον Ιορδάνη και έφτασε στην Αιλάμ. Οι Σύροι παρατάχθηκαν
απέναντι στο Δαβίδ και άρχισαν την επίθεση. Αλλά οι Ισραηλίτες τους νίκησαν
και τους έτρεψαν
σε φυγή. Κατέστρεψαν 7.000 άρματα και σκότωσαν 40.000 πεζούς και ιππείς. Ο Σωβάκ
(Σωφά), ο
αρχιστράτηγος του Αδρααζάρ, χτυπήθηκε και πέθανε στο πεδίο της μάχης. Οι ηγεμόνες που ως
τότε ήταν υποτελείς στον Αδρααζάρ, συνθηκολόγησαν με τους Ισραηλίτες
κι έγιναν υποτελείς τους. Από τότε οι Σύροι δεν τόλμησαν πια να βοηθήσουν
τους Αμμωνίτες (Β' Βασιλειών 10,15-19. Α' Παραλειπομένων 19,16-19).
Ο Ραζών (Εσρώμ) ο Βαραμεθίτης
ήταν δούλος του Αδρααζάρ (Αδαδεζέρ), βασιλιά του Σουβά. Μετά τη νίκη του Δαβίδ
κατά του Αδρααζάρ, γύρω από τον Ραζών συγκεντρώθηκαν αρκετοί και αποτέλεσαν
ληστρική συμμορία. Αργότερα ο Ραζών με τους άνδρες του κατέλαβαν τη
Δαμασκό και ανακηρύχτηκε βασιλιάς. Με ορμητήριο τη Δαμασκό ο Ραζών κατέστη μάστιγα για τους Ισραηλίτες
στα τελευταία χρόνια της βασιλείας του Σολομώντα (Γ' Βασιλέων 11,14. 11,23-25).
|
Ο
ΘΟΟΥ (ΘΩΑ)
ΘΟΟΥ Ή ΘΩΑ (ΤΟΧΟΥ):
Ο
Θοού ή Θωά (Τόχου) ήταν βασιλιάς της Ημάθ την περίοδο του Δαβίδ
(Β' Βασιλειών 8,9. Α' Παραλειπομένων 18,9).
Γιος του
Θοού ή Θωά ήταν ο Ιεδδουράν ή Αδουράμ (Ιωράμ)
(Β' Βασιλειών 8,10. Α' Παραλειπομένων 18,10).
ΙΕΔΔΟΥΡΑΝ Ή ΑΔΟΥΡΑΜ (ΙΩΡΑΜ):
Ο
Ιεδδουράν ή Αδουράμ (Ιωράμ) ήταν γιος του
Θοού ή Θωά (Τόχου), βασιλιά της Ημάθ
(Β' Βασιλειών 8,9-10. Α' Παραλειπομένων 18,9-10)
Ο Θοού (Θωά), βασιλιάς της
Ημάθ (Χαμάθ), όταν έμαθε ότι ο Δαβίδ νίκησε κατά κράτος τον Αδρααζάρ,
έστειλε σ' αυτόν το γιο του τον Ιεδδουράν (Αδουράμ) για να τον χαιρετίσει
και να τον συγχαρεί γι' αυτή τη νίκη του, γιατί ο Αδρααζάρ ήταν αντίπαλος
του Αδρααζάρ. Ο Ιεδδουράν έφερε στο Δαβίδ ως δώρα σκεύη ασημένια, χρυσά και χάλκινα. Αυτά ο
Δαβίδ τα αφιέρωσε στον Κύριο, μαζί με το ασήμι και το χρυσάφι που είχε πάρει
από όλα τα άλλα έθνη, τα οποία είχε υποτάξει (Β' Βασιλειών 8,9-11. Α' Παραλειπομένων 18,9-11).
|