ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

 

ΑΣΑΦ

 

Ο ΑΣΑΦ

 

Ο Ασάφ ήταν Λευίτης και ήταν γιος του Βαραχία (Βερεχία). Ανήκε στην πατριαρχική οικογένεια του Γηρσών (Γηρσάμ). Ήταν ένας από τους θυρωρούς της Κιβωτού της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,17). Γιοι του Ασάφ ήταν ο Ζακχούρ (Ζακούρ), ο Ιωσήφ, ο Ναθανίας (Νεθανίας) και ο Εραήλ (Ασαρηλά) (Α' Παραλειπομένων 25,2). Γιος του Ασάφ ήταν και ο Κωρή (Κορέ) (Α' Παραλειπομένων 26,1), καθώς και ο Ματθανίας, του οποίου ένας απόγονος ο Οζιήλ (Ιαχαζιήλ) πήγε το Πνεύμα του Κυρίου πάνω του και προφήτευσε τη νίκη του Ιωσαφάτ εναντίον των Μωαβιτών, των Αμμωνιτών και των Ιδουμαίων (Β' Παραλειπομένων 20,14). Ο Ασάφ είναι ο ποιητής και ο μελωδός 12 Ψαλμών. Δικοί του θεωρούνται οι Ψαλμοί 49, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80, 81 και 82.

 

 

Ο Αιμάν, ο Ασάφ και ο Αιθάν είχαν κύμβαλα χάλκινα, τα οποία τα χτυπούσαν και έβγαζαν δυνατό ήχο (Α' Παραλειπομένων 15,19. 16,5). Ο Ασάφ ήταν ο αρχηγός των Λευιτών, που όρισε ο Δαβίδ για να λειτουργούν  κάθε μέρα μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης, να δοξάζουν, να ευχαριστούν και να υμνολογούν τον Κύριο (Α' Παραλειπομένων 16,4-5. 16,37). Κατά τη διάρκεια της τελετής ο Δαβίδ συνέθεσε κι αφιέρωσε έναν ύμνο στον Κύριο, τον οποίο παρέδωσε στα χέρια του Ασάφ (Α' Παραλειπομένων 16,7). Στο τέλος της τελετής άφησαν τον Ασάφ και τους άλλους Λευίτες να υπηρετούν συνεχώς ενώπιον της Κιβωτού τα καθορισμένα τους έργα (Α' Παραλειπομένων 16,37).

Οι γιοι του Ασάφ, του Αϊμάν και του Ιδιθούν, διορίστηκαν από το βασιλιά Δαβίδ να υμνούν και να δοξάζουν το Θεό στο Ναό με τη βοήθεια μουσικών οργάνων, κάτω από τις οδηγίες των πατέρων τους Ασάφ, Ιδιθούν και Αϊμάν (Α' Παραλειπομένων 25,1. 25,6).