ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

 

ΟΙ ΛΕΥΪΤΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ

 

Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ

 

Ο Δαβίδ μεταφέρει την Κιβωτό στην Ιερουσαλήμ

Ο Δαβίδ κάλεσε όλους τους απογόνους του Ααρών, τους ιερείς και τους Λευίτες. Από τους απογόνους του Καάθ κάλεσε τον αρχηγό τους τον Ουριήλ με τους συγγενείς του, περίπου 120 άνδρες. Από τους απογόνους του Μεραρί κάλεσε τον αρχηγό τους τον Ασαΐα με τους συγγενείς του, περίπου 220 άνδρες. Από τους απογόνους του Γηρσάμ κάλεσε τον αρχηγό τους τον Ιωήλ με τους συγγενείς του, περίπου 130 άνδρες. Από τους απογόνους του Ελισαφάν κάλεσε τον αρχηγό τους τον Σεμεΐ με τους συγγενείς του, περίπου 200 άνδρες. Από τους απογόνους του Χεβρών κάλεσε τον αρχηγό τους τον Ελιήλ με τους συγγενείς του, περίπου 80 άνδρες. Από τους απογόνους του Οζιήλ κάλεσε τον αρχηγό τους τον Αμιναδάβ με τους συγγενείς του, περίπου 112 άνδρες. Ο Δαβίδ προσκάλεσε ακόμη τους ιερείς Σαδώκ και Αβιάθαρ. Όλοι οι ιερείς και Λευίτες καθαρίστηκαν και εξαγνίστηκαν για να μεταφέρουν την Κιβωτό της Διαθήκης σύμφωνα με το Νόμο του Κυρίου. Στη συνέχεια οι Λευίτες όρισαν τους ψαλτωδούς και τους μουσικούς που θα συνόδευαν την Κιβωτό. Ακόμη όρισαν ποιοι θα ήταν οι θυρωροί και οι φύλακες της Κιβωτού (Α' Παραλειπομένων 15,4-24).

 

Ακόμη ο Δαβίδ πήρε μαζί του τους αρχηγούς της φυλής Ιούδα, τους αρχηγούς του στρατού, τους αξιωματούχους του και τους πρεσβυτέρους του λαού, και πήγαν για να φέρουν από την Κιριάθ-Ιαρίμ την Κιβωτό του Κυρίου, η οποία βρισκόταν στο σπίτι του Αβεδδαρά (Αβδεδόμ). Πριν γίνει η μεταφορά της Κιβωτού πρόσφεραν 7 μοσχάρια και 7 κριάρια ως θυσία στον Κύριο.

Έτσι οι Λευίτες σήκωσαν την Κιβωτό στους ώμους τους και ο Δαβίδ μετέφερε την Κιβωτό και την ανέβασε στην Πόλη Δαβίδ με πανηγυρική συνοδεία. Ακολουθούσε ο λαός με κραυγές αγαλλιάσεως, παίζοντας μουσικά όργανα κάτω από τους ήχους των σαλπίγγων. Ο ίδιος ο Δαβίδ χόρευε μ' όλη του τη δύναμη κι έπαιζε μουσική ενώπιον του Κυρίου, φορώντας μια λινή ιερατική ενδυμασία, όπως οι Λευίτες (Β' Βασιλειών 6,13-15. Α' Παραλειπομένων 15,25-28).

 

Ο Δαβίδ, στα τέλη της βασιλείας του, μαζί με τους στρατιωτικούς άρχοντες εγκατέστησαν τους γιους του Ασάφ, του Αϊμάν και του Ιδιθούν, στο να ψάλλουν με τη βοήθεια μουσικών οργάνων στο Ναό των Ιεροσολύμων (Α' Παραλειπομένων 25,1).

 

 

 

Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΛΕΥΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ

 

ΧΩΝΕΝΙΑ (ΚΕΝΑΝΙΑΣ): Ο Χωνενία (Κενανίας) ήταν ο αρχηγός των Λευιτών και των μουσικών της φυλής Λευΐ, γιατί ήταν συνετός άνθρωπος (Α' Παραλειπομένων 15,22). Καταγόταν από την πατριαρχική οικογένεια του Ισσάαρ ή Ισαάρ, του δεύτερου γιου του Καάθ (Α' Παραλειπομένων 26,29). Ο Χωνενία μαζί με τους γιους του είχαν αναλάβει την εξωτερική εργασία του Ναού των Ιεροσολύμων και είχαν ειδικώτερα καθήκοντα ως γραμματείς και δικαστές (Α' Παραλειπομένων 26,29).

 

 

 

ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΛΕΥΙΤΩΝ

ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΚΙΒΩΤΟ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

 

ΒΑΡΑΧΙΑΣ (ΒΕΡΕΧΙΑΣ): Ο Βαραχίας (Βερεχίας) ήταν Λευίτης και ανήκε στην πατριαρχική οικογένεια του Γηρσών (Γηρσάμ). Ήταν ο πατέρας του Ασάφ, ο οποίος ήταν θυρωρός της Κιβωτού (Α' Παραλειπομένων 15,17). Ο Βαραχία μαζί με τον Ελκανά ήταν οι φύλακες της Κιβωτού (Α' Παραλειπομένων 15,23).

 

ΚΙΣΑΙΟΣ (ΚΟΥΣΑΪΑΣ): Ο Κισαίος (Κουσαΐας) ήταν Λευίτης και ανήκε στην πατριαρχική οικογένεια του Μεραρί. Ήταν ο πατέρας του Αιθάν (Εθάν), ο οποίος ήταν θυρωρός της Κιβωτού (Α' Παραλειπομένων 15,17).

 

 

 

ΛΕΥΙΤΕΣ ΘΥΡΩΡΟΙ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ

ΑΡΧΗΓΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ

 

Ο Δαβίδ και οι Λευίτες

ΑΙΜΑΝ: Ο Αιμάν ήταν Λευίτης και ήταν γιος του Ιωήλ, ο οποίος ήταν αρχηγός της πατριαρχικής οικογένειας του Γηρσών (Γηρσάμ) την εποχή του Δαβίδ. Ήταν ένας από τους θυρωρούς της Κιβωτού της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,17). Γιοι του Αιμάν ήταν ο Βουκίας (Βουκκίας), ο Ματθανίας (Ματτανίας), ο Οζιήλ (Ουζζιήλ), ο Σουβαήλ, ο Ιεριμώθ, ο Ανανίας, ο Ανάν (Ανανί), ο Ελιαθά, ο Γοδολλαθί (Γιδδαλθί), ο Ρωμετθιέζερ (Ρομαμθί-Έζερ), ο Ιεσβασακά (Ιωσβεκασά), ο Μαλλιθί (Μαλλωθί), ο Ωθηρί (Ωθήρ)  και ο Μεαζώθ (Μααζιώθ). Συνολικά ο Αιμάν είχε 14 γιους και 3 θυγατέτρες (Α' Παραλειπομένων 25,4-5). Ο Αιμάν είναι ο ποιητής και ο μελωδός του 87ου Ψαλμού.

 

Ο Αιμάν έπαιζε ενώπιον του βασιλιά Δαβίδ ωδές του Θεού με όργανα, για να υμνεί την παντοδυναμία του (Α' Παραλειπομένων 25,5). Ο Αιμάν, ο Ασάφ και ο Αιθάν είχαν κύμβαλα χάλκινα, τα οποία τα χτυπούσαν και έβγαζαν δυνατό ήχο (Α' Παραλειπομένων 15,19). Λίγο παρακάτω συναντάμε τον Αιμάν μαζί με τον Ιδιθούν, να υπηρετούν στη Σκηνή του Μαρτυρίου, που βρισκόταν στη Βαμά, κοντά στη Γαβαών. Ο Αιμάν και ο Ιδιθούν με σάλπιγγες και κύμβαλα και με άλλα μουσικά όργανα συνόδευαν τους ύμνους που ψάλλονταν στον Κύριο (Α' Παραλειπομένων 16,39-41). Οι γιοι του Ασάφ, του Αϊμάν και του Ιδιθούν, διορίστηκαν από το βασιλιά Δαβίδ να υμνούν και να δοξάζουν το Θεό στο Ναό με τη βοήθεια μουσικών οργάνων, κάτω από τις οδηγίες των πατέρων τους Ασάφ, Ιδιθούν και Αϊμάν (Α' Παραλειπομένων 25,1. 25,6).

 

Περισσότερες πληροφορίες για τον Ιωήλ

 

 

ΑΣΑΦ: Ο Ασάφ ήταν Λευίτης και ήταν γιος του Βαραχία (Βερεχία). Ανήκε στην πατριαρχική οικογένεια του Γηρσών (Γηρσάμ). Ήταν ένας από τους θυρωρούς της Κιβωτού της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,17). Γιοι του Ασάφ ήταν ο Ζακχούρ (Ζακούρ), ο Ιωσήφ, ο Ναθανίας (Νεθανίας) και ο Εραήλ (Ασαρηλά) (Α' Παραλειπομένων 25,2). Γιος του Ασάφ ήταν και ο Κωρή (Κορέ) (Α' Παραλειπομένων 26,1). Ο Ασάφ είναι ο ποιητής και ο μελωδός 12 Ψαλμών. Δικοί του θεωρούνται οι Ψαλμοί 49, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80, 81 και 82.

 

Ο Αιμάν, ο Ασάφ και ο Αιθάν είχαν κύμβαλα χάλκινα, τα οποία τα χτυπούσαν και έβγαζαν δυνατό ήχο (Α' Παραλειπομένων 15,19. 16,5). Ο Ασάφ ήταν ο αρχηγός των Λευιτών, που όρισε ο Δαβίδ για να λειτουργούν  κάθε μέρα μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης, να δοξάζουν, να ευχαριστούν και να υμνολογούν τον Κύριο (Α' Παραλειπομένων 16,4-5. 16,37). Κατά τη διάρκεια της τελετής ο Δαβίδ συνέθεσε κι αφιέρωσε έναν ύμνο στον Κύριο, τον οποίο παρέδωσε στα χέρια του Ασάφ (Α' Παραλειπομένων 16,7). Στο τέλος της τελετής άφησαν τον Ασάφ και τους άλλους Λευίτες να υπηρετούν συνεχώς ενώπιον της Κιβωτού τα καθορισμένα τους έργα (Α' Παραλειπομένων 16,37).

Οι γιοι του Ασάφ, του Αϊμάν και του Ιδιθούν, διορίστηκαν από το βασιλιά Δαβίδ να υμνούν και να δοξάζουν το Θεό στο Ναό με τη βοήθεια μουσικών οργάνων, κάτω από τις οδηγίες των πατέρων τους Ασάφ, Ιδιθούν και Αϊμάν (Α' Παραλειπομένων 25,1. 25,6).

 

 

ΙΔΙΘΟΥΝ (ΙΕΔΟΥΘΟΥΝ): Ο Ιδιθούν (Ιεδουθούν) ήταν Λευίτης και ήταν o αρχιμουσικός του Δαβίδ. Γιοι του Ιδιθούν ήταν ο Αβδεδόμ (Ωβήδ Εδώμ), ο οποίος ήταν φύλακας και θυρωρός της Κιβωτού (Α' Παραλειπομένων 16,38), ο Γοδολίας (Γεδαλίας), ο Σουρί (Σερί), ο Ισέας (Ιεσαΐας), ο Σεμεΐ (Σιμεΐ), ο Ασαβίας (Χασαβίας) και ο Ματταθίας (Α' Παραλειπομένων 25,3). Ο Δαβίδ είχε αφιερώσει τον 61ο Ψαλμό στον Ιδιθούν (Ψαλμός 61).

 

Ο Δαβίδ, μετά τη μεταφορά της Κιβωτού στην Ιερουσαλήμ, τοποθέτησε τον Σαδώκ ως αρχιερέα και τους αδελφούς του ως ιερείς, να υπηρετούν στη Σκηνή του Μαρτυρίου, που βρισκόταν στη Βαμά, κοντά στη Γαβαών, και να προσφέρουν ολοκαυτώματα πρωΐ και βράδυ, σύμφωνα με τα γραμμένα στο Νόμο, που έδωσε ο Κύριος στο όρος Σινά. Μαζί με τον Σαδώκ στη Σκηνή του Μαρτυρίου υπηρετούσαν ο Αιμάν και ο Ιδιθούν, οι οποίοι με σάλπιγγες και κύμβαλα και με άλλα μουσικά όργανα συνόδευαν τους ύμνους που ψάλλονταν στον Κύριο. Οι γιοι του Ιδιθούν υπηρετούσαν ως θυρωροί στην πύλη (Α' Παραλειπομένων 16,39-42). Πολλά χρόνια αργότερα οι γιοι του Ασάφ, του Αϊμάν και του Ιδιθούν, διορίστηκαν από το βασιλιά Δαβίδ να υμνούν και να δοξάζουν το Θεό στο Ναό με τη βοήθεια μουσικών οργάνων, κάτω από τις οδηγίες των πατέρων τους Ασάφ, Ιδιθούν και Αϊμάν (Α' Παραλειπομένων 25,1. 25,6).

 

 

 

ΟΙ ΘΥΡΩΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

 

ΑΙΘΑΝ (ΕΘΑΝ): Ο Αιθάν (Εθάν) ήταν Λευίτης και ήταν γιος του Κισαίου (Κουσαΐα). Ανήκε στην πατριαρχική οικογένεια του Μεραρί. Ήταν ένας από τους θυρωρούς της Κιβωτού της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,17). Ο Αιμάν, ο Ασάφ και ο Αιθάν είχαν κύμβαλα χάλκινα, τα οποία τα χτυπούσαν και έβγαζαν δυνατό ήχο (Α' Παραλειπομένων 15,19). Ο Αιθάν είναι ο ποιητής και ο μελωδός του 88ου Ψαλμού.

 

ΖΑΧΑΡΙΑΣ: Ο Ζαχαρίας ήταν Λευίτης και ήταν ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18). Ο Ζαχαρίας, ο Οζιήλ, ο Σεμιραμώθ, ο Ιεϊήλ, ο Ωνί, ο Ελιάβ, ο Βαναίας και ο Μαασαΐα είχαν νάβλες (άρπες) σε υψηλούς τόνους (Α' Παραλειπομένων 15,20). Ο Ζαχαρίας ήταν μεταξύ των Λευιτών, που όρισε ο Δαβίδ για να λειτουργούν  κάθε μέρα μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης, να δοξάζουν, να ευχαριστούν και να υμνολογούν τον Κύριο (Α' Παραλειπομένων 16,4-5).

 

ΟΖΙΗΛ (ΟΥΖΖΙΗΛ): Ο Οζιήλ (Ουζζιήλ) ήταν Λευίτης και ήταν ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18). Ο Ζαχαρίας, ο Οζιήλ, ο Σεμιραμώθ, ο Ιεϊήλ, ο Ωνί, ο Ελιάβ, ο Βαναίας και ο Μαασαΐα είχαν νάβλες (άρπες) σε υψηλούς τόνους (Α' Παραλειπομένων 15,20). Ο Οζιήλ με τον Βαναία ήταν οι δύο ιερείς, που είχαν ως έργο να σαλπίζουν  κάθε μέρα μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης (Α' Παραλειπομένων 16,6).

 

ΣΕΜΙΡΑΜΩΘ: Ο Σεμιραμώθ ήταν Λευίτης και ήταν ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18). Ο Ζαχαρίας, ο Οζιήλ, ο Σεμιραμώθ, ο Ιεϊήλ, ο Ωνί, ο Ελιάβ, ο Βαναίας και ο Μαασαΐα είχαν νάβλες (άρπες) σε υψηλούς τόνους (Α' Παραλειπομένων 15,20). Ο Σεμιραμώθ ήταν μεταξύ των Λευιτών, που όρισε ο Δαβίδ για να λειτουργούν  κάθε μέρα μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης, να δοξάζουν, να ευχαριστούν και να υμνολογούν τον Κύριο (Α' Παραλειπομένων 16,4-5).

 

ΙΕΪΗΛ (ΙΕΧΙΗΛ): Ο Ιεϊήλ (Ιεχιήλ) ήταν γιος του Βαραχία (Βερεχία) και απόγονος του Λευΐ. Ήταν ένας από τους θυρωρούς της Κιβωτού της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,17). Ο Ζαχαρίας, ο Οζιήλ, ο Σεμιραμώθ, ο Ιεϊήλ, ο Ωνί, ο Ελιάβ, ο Βαναίας και ο Μαασαΐα είχαν νάβλες (άρπες) σε υψηλούς τόνους (Α' Παραλειπομένων 15,20). Ο Ιεϊήλ ήταν μεταξύ των Λευιτών, που όρισε ο Δαβίδ για να λειτουργούν  κάθε μέρα μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης, να δοξάζουν, να ευχαριστούν και να υμνολογούν τον Κύριο (Α' Παραλειπομένων 16,4-5).

 

ΕΛΙΩΗΛ ή ΩΝΙ (ΕΛΙΗΛ, ΟΥΝΝΙ):  Ο Ελιωήλ ή Ωνί (Ουννί) ήταν Λευίτης και ήταν ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18). Ο Ζαχαρίας, ο Οζιήλ, ο Σεμιραμώθ, ο Ιεϊήλ, ο Ωνί, ο Ελιάβ, ο Βαναίας και ο Μαασαΐα είχαν νάβλες (άρπες) σε υψηλούς τόνους (Α' Παραλειπομένων 15,20). Ο Ελιωήλ (Ελιήλ) ήταν μεταξύ των Λευιτών, που όρισε ο Δαβίδ για να λειτουργούν  κάθε μέρα μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης, να δοξάζουν, να ευχαριστούν και να υμνολογούν τον Κύριο (Α' Παραλειπομένων 16,4-5).

 

ΕΛΙΑΒ: Ο Ελιάβ ήταν Λευίτης και ήταν ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18). Ο Ζαχαρίας, ο Οζιήλ, ο Σεμιραμώθ, ο Ιεϊήλ, ο Ωνί, ο Ελιάβ, ο Βαναίας και ο Μαασαΐα είχαν νάβλες (άρπες) σε υψηλούς τόνους (Α' Παραλειπομένων 15,20). Ο Ελιάβ ήταν μεταξύ των Λευιτών, που όρισε ο Δαβίδ για να λειτουργούν  κάθε μέρα μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης, να δοξάζουν, να ευχαριστούν και να υμνολογούν τον Κύριο (Α' Παραλειπομένων 16,4-5).

 

ΒΑΝΑΙΑΣ ή ΒΑΝΑΪΑΣ (ΒΕΝΑΪΑΣ): Ο Βαναίας ή Βαναΐας (Βεναΐα) ήταν Λευίτης και ήταν ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18). Ο Ζαχαρίας, ο Οζιήλ, ο Σεμιραμώθ, ο Ιεϊήλ, ο Ωνί, ο Ελιάβ, ο Βαναίας και ο Μαασαΐα είχαν νάβλες (άρπες) σε υψηλούς τόνους (Α' Παραλειπομένων 15,20). Ο Βαναΐας ήταν μεταξύ των Λευιτών, που όρισε ο Δαβίδ για να λειτουργούν  κάθε μέρα μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης, να δοξάζουν, να ευχαριστούν και να υμνολογούν τον Κύριο (Α' Παραλειπομένων 16,4-5).

 

ΜΑΑΣΑΪΑ Ή ΜΑΣΑΙΑ (ΜΑΑΣΕΪΑ):  Ο Μαασαΐα (Μαασεΐα) ήταν Λευίτης και ήταν ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18). Ο Ζαχαρίας, ο Οζιήλ, ο Σεμιραμώθ, ο Ιεϊήλ, ο Ωνί, ο Ελιάβ, ο Βαναία και ο Μαασαΐας είχαν νάβλες (άρπες) σε υψηλούς τόνους (Α' Παραλειπομένων 15,20).

 

ΜΑΤΤΑΘΙΑΣ: Ο Ματταθίας ήταν Λευίτης και ήταν ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18). Ο Ματταθίας, ο Ελιφαλία, ο Μακενία, ο Αβδεδόμ, ο Ιεϊήλ και ο Οζίας είχαν κινύρες (λύρες) σε χαμηλούς τόνους για να συνοδεύουν τ' άλλα μουσικά όργανα (Α' Παραλειπομένων 15,21). Ο Ματταθίας ήταν μεταξύ των Λευιτών, που όρισε ο Δαβίδ για να λειτουργούν  κάθε μέρα μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης, να δοξάζουν, να ευχαριστούν και να υμνολογούν τον Κύριο (Α' Παραλειπομένων 16,4-5).

 

ΕΛΙΦΑΛΙΑ (ΕΛΙΦΕΛΕΟΥ): Ο Ελιφαλία (Ελιφελεού) ήταν Λευίτης και ήταν ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18). Ο Ματταθίας, ο Ελιφαλία, ο Μακενία, ο Αβδεδόμ, ο Ιεϊήλ και ο Οζίας είχαν κινύρες (λύρες) σε χαμηλούς τόνους για να συνοδεύουν τ' άλλα μουσικά όργανα (Α' Παραλειπομένων 15,21).

 

ΜΑΚΕΝΙΑ (ΜΙΚΝΕΪΑ): Ο Μακενία (Μικνεΐα) ήταν Λευίτης και ήταν ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18). Ο Ματταθίας, ο Ελιφαλία, ο Μακενία, ο Αβδεδόμ, ο Ιεϊήλ και ο Οζίας είχαν κινύρες (λύρες) σε χαμηλούς τόνους για να συνοδεύουν τ' άλλα μουσικά όργανα (Α' Παραλειπομένων 15,21).

 

ΙΕΪΗΛ: Ο Ιεϊήλ ήταν Λευίτης και ήταν ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18). Ο Ματταθίας, ο Ελιφαλία, ο Μακενία, ο Αβδεδόμ, ο Ιεϊήλ και ο Οζίας είχαν κινύρες (λύρες) σε χαμηλούς τόνους για να συνοδεύουν τ' άλλα μουσικά όργανα (Α' Παραλειπομένων 15,21). Ο Ιεϊήλ ήταν μεταξύ των Λευιτών, που όρισε ο Δαβίδ για να λειτουργούν  κάθε μέρα μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης, να δοξάζουν, να ευχαριστούν και να υμνολογούν τον Κύριο (Α' Παραλειπομένων 16,4-5).

 

ΟΖΙΑΣ: Ο Οζίας ήταν γιος του Ουριήλ και απόγονος του Λευΐ. Γιος του Οζία ήταν ο Σαούλ (Α' Παραλειπομένων 6,9). Ο Οζίας ήταν ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18). Ο Ματταθία, ο Ελιφαλία, ο Μακενία, ο Αβδεδόμ, ο Ιεϊήλ και ο Οζίας είχαν κινύρες (λύρες) σε χαμηλούς τόνους για να συνοδεύουν τ' άλλα μουσικά όργανα (Α' Παραλειπομένων 15,21).

 

 

 

ΕΛΚΑΝΑ: Ο Ελκανά ήταν Λευίτης και ήταν φύλακας της Κιβωτού της Διαθήκης, μαζί με τον Βαραχία (Α' Παραλειπομένων 15,23).

 

ΙΕΪΑ (ΙΕΧΙΑ): Ο Ιεΐα (Ιεχιά) ήταν Λευίτης και ήταν φύλακας της Κιβωτού της Διαθήκης, μαζί με τον Αβδεδόμ (Α' Παραλειπομένων 15,24).

 

ΟΣΣΑ (ΩΣΑ): Ο Οσσά (Ωσά) ήταν Λευίτης και ήταν φύλακας και θυρωρός της Κιβωτού της Διαθήκης, μαζί με τον Αβδεδόμ (Α' Παραλειπομένων 16,38).

 

ΑΒΔΕΔΟΜ (ΩΒΗΔ ΕΔΩΜ): Ο Αβδεδόμ (Ωβήδ Εδώμ) ήταν γιος του Ιδιθούν και ήταν Λευίτης στην καταγωγή. Ο Αβδεδόμ ήταν φύλακας και θυρωρός της Κιβωτού (Α' Παραλειπομένων 16,38).

 

 

 

Ο ΑΒΕΔΔΑΡΑ (ΑΒΔΕΔΟΜ)

 

ΑΒΕΔΔΑΡΑ Ή ΑΒΔΕΔΟΜ (ΩΒΗΔ ΕΔΩΜ): Ο Αβεδδαρά ή Αβδεδόμ (Ωβήδ Εδώμ) καταγόταν από την Γεθ και έμενε κοντά στην Κιριάθ-Ιαρίμ (Β' Βασιλειών 6,10. Α' Παραλειπομένων 13,13. 15,25). Ήταν Λευίτης, φύλακας κι ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18. 15,24). Ο Αβδεδόμ είχε 68 αδέρφια και ήταν όλοι τους φύλακες της Κιβωτού (Α' Παραλειπομένων 16,38).

 

 

Όταν ο Δαβίδ πήρε την Κιβωτό της Διαθήκης από το σπίτι του Αμιναδάβ και την μετέφερε στην Ιερουσαλήμ πάνω σε μια άμαξα, η πομπή πέρασε από το αλώνι του Ναχών. Εκεί ο Οζά, γιος του Αμιναδάβ, ο οποίος οδηγούσε την άμαξα, άπλωσε το χέρι του στην Κιβωτό για να τη συγκρατήσει, γιατί τα βόδια την είχαν γείρει. Τότε οργίστηκε ο Κύριος εναντίον του και τον χτύπησε επί τόπου για την ανευλάβειά του και πέθανε. Ο Δαβίδ, όταν είδε ότι ο Κύριος θανάτωσε τον Οζά δεν ήθελε να πάρει την Κιβωτό στην Ιερουσαλήμ, αλλά την οδήγησε στο σπίτι του Αβεδδαρά, του Γεθθαίου (Β' Βασιλειών 6,3-10. Α' Παραλειπομένων 13,7-13).

Η Κιβωτός του Κυρίου έμεινε εκεί τρεις μήνες, κι ο Κύριος ευλόγησε τον Αβεδδαρά και όλη την οικογένειά του. Όταν έφεραν την είδηση στο Δαβίδ ότι ο Κύριος ευλόγησε την οικογένεια του Αβεδδαρά, καθώς κι όλα τα υπάρχοντά του, ο Δαβίδ κάλεσε τους ιερείς και τους Λευίτες, να καθαριστούν και να προετοιμαστούν για να μεταφέρουν την Κιβωτό στην Ιερουσαλήμ, γιατί μόνο οι Λευίτες μπορούσαν να μεταφέρουν την Κιβωτό, χωρίς να πάθουν τίποτα και χωρίς να τιμωρηθούν, όπως ο Κύριος τιμώρησε τον Οζά (Β' Βασιλειών 6,11-12. Α' Παραλειπομένων 13,14. 15,2-3. 15,25-26).

Μετά τη μεταφορά της Κιβωτού ο Αβδεδόμ (Αβεδδαρά) ήταν ένας από τους βοηθούς θυρωρούς στην Κιβωτό της Διαθήκης την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 15,18). Ο Ματταθίας, ο Ελιφαλία, ο Μακενία, ο Αβδεδόμ, ο Ιεϊήλ και ο Οζίας είχαν κινύρες (λύρες) σε χαμηλούς τόνους για να συνοδεύουν τ' άλλα μουσικά όργανα (Α' Παραλειπομένων 15,21). Ο Αβδεδόμ ήταν μεταξύ των Λευιτών, που όρισε ο Δαβίδ για να λειτουργούν  κάθε μέρα μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης, να δοξάζουν, να ευχαριστούν και να υμνολογούν τον Κύριο (Α' Παραλειπομένων 16,4-5). Στο τέλος της τελετής ο Αβδεδόμ και τ' αδέρφια του, συνολικά 68, καθώς και ο Οσσά, πήραν τη θέση τους στις πύλες για τη φύλαξη της Κιβωτού (Α' Παραλειπομένων 16,38).

 

 

 

ΟΙ ΣΑΛΠΙΓΚΤΕΣ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

 

ΣΟΒΝΙΑ (ΣΕΒΑΝΙΑΣ): Ο Σοβνία (Σεβανίας) ήταν ιερέας και ήταν ένας από τους σαλπιγκτές που σάλπιζαν μπροστά από την Κιβωτό της Διαθήκης (Α' Παραλειπομένων 15,24).

 

ΙΩΣΑΦΑΤ: Ο Ιωσαφάτ ήταν ιερέας και ήταν ένας από τους σαλπιγκτές που σάλπιζαν μπροστά από την Κιβωτό της Διαθήκης (Α' Παραλειπομένων 15,24).

 

ΝΑΘΑΝΑΗΛ: Ο Ναθαναήλ ήταν ιερέας και ήταν ένας από τους σαλπιγκτές που σάλπιζαν μπροστά από την Κιβωτό της Διαθήκης (Α' Παραλειπομένων 15,24).

 

ΑΜΑΣΑΪ: Ο Αμασαΐ ήταν ιερέας και ήταν ένας από τους σαλπιγκτές που σάλπιζαν μπροστά από την Κιβωτό της Διαθήκης (Α' Παραλειπομένων 15,24).

 

ΖΑΧΑΡΙΑΣ: Ο Ζαχαρίας ήταν ιερέας και ήταν ένας από τους σαλπιγκτές που σάλπιζαν μπροστά από την Κιβωτό της Διαθήκης (Α' Παραλειπομένων 15,24).

 

ΒΑΝΑΪ ή ΒΑΝΑΙΑΣ (ΒΕΝΑΪΑΣ):  Ο Βαναΐ ή Βαναίας (Βεναΐας) ήταν ιερέας και ήταν ένας από τους σαλπιγκτές της Κιβωτού της Διαθήκης (Α' Παραλειπομένων 15,24). Ειδικά ο Βαναίας και ο Οζιήλ ήταν οι δύο ιερείς, που είχαν ως έργο να σαλπίζουν  κάθε μέρα μπροστά στην Κιβωτό της Διαθήκης (Α' Παραλειπομένων 16,6).

 

ΕΛΙΕΖΕΡ: Ο Ελιέζερ ήταν ιερέας και ήταν ένας από τους σαλπιγκτές που σάλπιζαν μπροστά από την Κιβωτό της Διαθήκης (Α' Παραλειπομένων 15,24).