|
ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ |
||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||
|
ΔΙΚΑΙΟΣ ΑΒΕΛ |
||||||||||||||||||||||
|
Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΑΒΕΛ
Ήταν ο δεύτερος γιος του Αδάμ και της Εύας και αδερφός του Κάϊν (Γένεση 4,1-2). Το όνομα Άβελ αποτελεί απόδοση στα ελληνικά του αντίστοιχου εβραϊκού ονόματος Χέμπελ ή Χάμπελ, το οποίο σημαίνει "πνοή, εκπνοή, ματαιότητα". Ήταν βοσκός (ποιμένας) προβάτων και χαρακτηρίστηκε δίκαιος (Ματθαίος 23,35, Α' Ιωάννου 3,12), κάτι που έκανε το Θεό να δεχτεί με εύνοια τις προσφορές θυσίας, σε αντίθεση με τον αδερφό του (Γένεση 4,2). Για το λόγο αυτό δολοφονήθηκε από τον Κάιν (Γένεση 4,8). Η ιστορία του Κάϊν και του Άβελ περιγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη στο βιβλίο της Γενέσεως. Στην προς Εβραίους επιστολή ο Άβελ αναφέρεται στον κατάλογο των ηρώων της πίστεως, αναφέροντας ότι επειδή πρόσφερε καλύτερη θυσία από τον Κάϊν λόγω πίστης, θεωρήθηκε δίκαιος από το Θεό (Εβραίους 11,4).
Η ΑΔΕΛΦΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΒΕΛ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΪΝ
Ο Αδάμ και η Εύα
μετά την έξωσή τους από τον Κήπο της Εδέμ απέκτησαν δύο γιους τον Κάϊν που
ήταν γεωργός και τον Άβελ που ήταν κτηνοτρόφος. Κάποια μέρα ο Κάϊν και ο
Άβελ θέλησαν να προσφέρουν στο Θεό θυσία. Ο Κάϊν πρόσφερε ως θυσία από τους
καρπούς του και όχι τους καλύτερους, ενώ ο Άβελ πρόσφερε τα καλύτερα από τα
πρωτότοκα των προβάτων του και μάλιστα τα πιο ευτραφή και παχιά. Η ανεξέλεγκτη όμως οργή του Κάϊν, τον οδήγησε τελικά να πραγματοποιήσει τις φθονερές του προθέσεις, ενεργώντας με δόλο και απορρίπτοντας τη θεϊκή διαπαιδαγώγηση. Έτσι ο Κάϊν είπε στον Άβελ "Ας πάμε στον αγρό". Όταν έφτασαν εκεί ο Κάϊν επιτέθηκε ξαφνικά στον αδελφό του και τον σκότωσε (Γένεση 4,4-8).
Ο Ιησούς Χριστός κατονόμασε τον Άβελ ως «Άβελ ο δίκαιος» και τον περιέλαβε ως πρώτο σε μια σειρά προφητών οι οποίοι δολοφονήθηκαν από τους ομόφυλούς τους (Ματθ. 23,35). Στην Καινή Διαθήκη, και στην προς Εβραίους επιστολή, αναφέρεται μεταξύ των ηρώων της πίστεως (Εβραίους 11,4). Ο Άβελ εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως. Οι εκκλησιαστικοί Πατέρες κάνουν συχνές αναφορές στο ιστορικό της άδικης δολοφονίας του Άβελ και τον θεωρούν ως προτύπωση (προεικόνιση) του Χριστού καθώς ζούσε μια φιλειρηνική ζωή ως ποιμένας, όπου εξ αιτίας της θυσίας του, που έγινε αποδεκτή από τον Θεό, υπέστη τελικά βίαιο θάνατο. Ο Άβελ ήταν ο πρώτος μάρτυρας, που εκλήφθηκε ως σύμβολο για τους διωκόμενους αργότερα Χριστιανούς.
|
||||||||||||||||||||||
|
ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ
Κοντάκιον
Ἦχος
β’. Αὐτόμελον.
Κάθισμα
|
||||||||||||||||||||||
