ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΥΗ ΚΕΦ. 6-12

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ


ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΥΗ- ΚΕΦ. 6-12

Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΧΑΝΑΑΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6- Η ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΙΕΡΙΧΟΥΣ - Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΡΑΑΒ

Η πτώση της Ιεριχούς

ΙτΝ. 6,1 Καὶ Ἱεριχὼ συγκεκλεισμένη καὶ ὠχυρωμένη, καὶ οὐδεὶς ἐξεπορεύετο ἐξ αὐτῆς οὐδὲ εἰσεπορεύετο.

ΙτΝ. 6,1 Η Ιεριχώ ήτο οχυρωμένη και αι πύλαι αυτής κατάκλειστοι. Κανείς δεν εξήρχετο από αυτήν ούτε και εισήρχετο.

ΙτΝ. 6,2 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Ἰησοῦν· ἰδοὺ ἐγὼ παραδίδωμι ὑποχείριόν σοι τὴν Ἱεριχὼ καὶ τὸν βασιλέα αὐτῆς τὸν ἐν αὐτῇ, δυνατοὺς ὄντας ἐν ἰσχύϊ·

ΙτΝ. 6,2 Είπε δε ο Κυριος προς τον Ιησούν· “ιδού εγώ παραδίδω υπό την εξουσίαν σου την Ιεριχώ, τον εις αυτήν ευρισκόμενον βασιλέα της και όλους τους ισχυρούς της πόλεως.

ΙτΝ. 6,3 σὺ δὲ περίστησον αὐτῇ τοὺς μαχίμους κύκλῳ,

ΙτΝ. 6,3 Συ τοποθέτησε κύκλω από αυτήν τους πολεμιστάς.

ΙτΝ. 6,4 καὶ ἔσται ὡς ἂν σαλπίσητε τῇ σάλπιγγι, ἀνακραγέτω πᾶς ὁ λαὸς ἅμα·

ΙτΝ. 6,4 Οταν δε σαλπίσετε με τας ιεράς σάλπιγγας, ας κραυγάση όλος ο λαός συγχρόνως.

ΙτΝ. 6,5 καὶ ἀνακραγόντων αὐτῶν πεσεῖται αὐτόματα τὰ τείχη τῆς πόλεως, καὶ εἰσελεύσεται πᾶς ὁ λαὸς ὁρμήσας ἕκαστος κατὰ πρόσωπον εἰς τὴν πόλιν.

ΙτΝ. 6,5 Και καθ' ον χρόνον θα κραυγάσουν, θα πέσουν μόνα των τα τείχη της πόλεως και όλος ο λαός ορμητικώς θα εισέλθη εις την πόλιν, ο καθένας από το μέρος που ευρίσκεται απέναντί του”.

ΙτΝ. 6,6 καὶ εἰσῆλθεν Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυὴ πρὸς τοὺς ἱερεῖς

ΙτΝ. 6,6 Μετέβη ο Ιησούς του Ναυή προς τους ιερείς

ΙτΝ. 6,7 καὶ εἶπεν αὐτοῖς λέγων· παραγγείλατε τῷ λαῷ περιελθεῖν καὶ κυκλῶσαι τὴν πόλιν, καὶ οἱ μάχιμοι παραπορευέσθωσαν ἐνωπλισμένοι ἐναντίον Κυρίου·

ΙτΝ. 6,7 και είπε προς αυτούς· “παραγγείλατε στον λαόν να περιέλθη και κυκλώση την πόλιν, οι δε μάχιμοι ας πορευθούν ωπλισμένοι εμπρός από την Κιβωτόν της Διαθήκης του Κυρίου.

ΙτΝ. 6,8 καὶ ἑπτὰ ἱερεῖς ἔχοντες ἑπτὰ σάλπιγγας ἱερὰς παρελθέτωσαν ὡσαύτως ἐναντίον τοῦ Κυρίου καὶ σημαινέτωσαν εὐτόνως, καὶ ἡ κιβωτὸς τῆς διαθήκης Κυρίου ἐπακολουθείτω·

ΙτΝ. 6,8 Επτά ιερείς, κρατούντες τας επτά ιεράς σάλπιγγας, ας προπορευθούν επίσης ενώπιον της Κιβωτού του Κυρίου και ας σαλπίσουν με δύναμιν, η δε Κιβωτός της Διαθήκης του Κυρίου ας ακολουθή αυτούς.

ΙτΝ. 6,9 οἱ δὲ μάχιμοι παραπορευέσθωσαν ἔμπροσθεν καὶ οἱ ἱερεῖς οἱ οὐραγοῦντες ὀπίσω τῆς κιβωτοῦ τῆς διαθήκης Κυρίου πορευόμενοι σαλπίζοντες.

ΙτΝ. 6,9 Οι μάχιμοι άνδρες θα προπορεύωνται από την Κιβωτόν, οι δε ιερείς, οι οποίοι θα ακολουθούν όπισθεν από την Κιβωτόν της Διαθήκης του Κυρίου, προχωρούντες θα σαλπίζουν”.

ΙτΝ. 6,10 τῷ δὲ λαῷ ἐνετείλατο Ἰησοῦς λέγων· μὴ βοᾶτε, μηδὲ ἀκουσάτω μηδεὶς τὴν φωνὴν ὑμῶν, ἕως ἂν ἡμέραν διαγγείλῃ αὐτὸς ἀναβοῆσαι, καὶ τότε ἀναβοήσετε.

ΙτΝ. 6,10 Εις δε τον λαόν ο Ιησούς του Ναυή παρήγγειλε, λέγων· “μη κραυγάσετε· ούτε την φωνήν της ομιλίας σας να ακούση κανείς μέχρι της ημέρας, κατά την οποίαν εγώ ο ίδιος θα παραγγείλω εις σας να φωνάξετε· τότε θα φωνάξετε”.

ΙτΝ. 6,11 καὶ περιελθοῦσα ἡ κιβωτὸς τῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦ εὐθέως ἀπῆλθεν εἰς τὴν παρεμβολὴν καὶ ἐκοιμήθη ἐκεῖ.

ΙτΝ. 6,11 Η Κιβωτός της Διαθήκης αφού με την συνοδείαν της περιήλθε τα τείχη της πόλεως, μετεφέρθη αμέσως στο στρατόπεδον και παρέμεινεν εκεί κατά την νύκτα.

ΙτΝ. 6,12 καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ ἀνέστη Ἰησοῦς τὸ πρωΐ, καὶ ᾖραν οἱ ἱερεῖς τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης Κυρίου,

ΙτΝ. 6,12 Ο Ιησούς κατά την δευτέραν ημέραν ηγέρθη πρωϊ. Οι ιερείς επήραν την Κιβωτόν της Διαθήκης του Κυρίου.

ΙτΝ. 6,13 καὶ οἱ ἑπτὰ ἱερεῖς οἱ φέροντες τὰς σάλπιγγας τὰς ἑπτὰ προεπορεύοντο ἐναντίον Κυρίου, καὶ μετὰ ταῦτα εἰσεπορεύοντο οἱ μάχιμοι καὶ ὁ λοιπὸς ὄχλος ὄπισθεν τῆς κιβωτοῦ τῆς διαθήκης Κυρίου· καὶ οἱ ἱερεῖς ἐσάλπισαν ταῖς σάλπιγξι, καὶ ὁ λοιπὸς ὄχλος ἅπας περιεκύκλωσε τὴν πόλιν ἑξάκις ἐγγύθεν

ΙτΝ. 6,13 Οι δε άλλοι επτά ιερείς, οι οποίοι είχον τας επτά σάλπιγγας, επροπορεύοντο από την Κιβωτόν της Διαθήκης. Κατόπιν ηκολούθουν οι μάχιμοι όπισθεν από την Κιβωτόν της Διαθήκης του Κυρίου και όλος ο άλλος λαός. Οι ιερείς εσάλπισαν με τας ιεράς σάλπιγγας και όλος ο άλλος λαός περιήλθεν εκ του πλησίον την πόλιν εξ φοράς,

ΙτΝ. 6,14 καὶ ἀπῆλθε πάλιν εἰς τὴν παρεμβολήν. οὕτως ἐποίει ἐπὶ ἓξ ἡμέρας.

ΙτΝ. 6,14 και επέστρεψαν πάλιν στο στρατόπεδον. Ετσι έκαμαν επί εξ ημέρας.

ΙτΝ. 6,15 καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀνέστησαν ὄρθρου καὶ περιήλθοσαν τὴν πόλιν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἑπτάκις·

ΙτΝ. 6,15 Κατά δε την εβδόμην ημέραν ηγέρθησαν πολύ πρωί και περιήλθαν την πόλιν επτά φοράς κατά την ημέραν εκείνην.

ΙτΝ. 6,16 καὶ ἐγένετο τῇ περιόδῳ τῇ ἑβδόμῃ ἐσάλπισαν οἱ ἱερεῖς, καὶ εἶπεν Ἰησοῦς τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ· κεκράξατε, παρέδωκε γὰρ Κύριος ὑμῖν τὴν πόλιν.

ΙτΝ. 6,16 Κατά τον έβδομον γύρον οι ιερείς εσάλπισαν, ο δε Ιησούς του Ναυή είπεν στους Ισραηλίτας· “κραυγάσατε, διότι ο Κυριος παρέδωκεν εις σας την πόλιν.

ΙτΝ. 6,17 καὶ ἔσται ἡ πόλις ἀνάθεμα, αὐτὴ καὶ πάντα, ὅσα ἐστὶν ἐν αὐτῇ, Κυρίῳ Σαβαώθ· πλὴν Ῥαὰβ τὴν πόρνην περιποιήσασθε, αὐτὴν καὶ πάντα ὅσα ἐστὶν ἐν τῷ οἴκῳ αὐτῆς.

ΙτΝ. 6,17 Αυτή η πόλις και όλα όσα υπάρχουν εις αυτήν θα είναι αφιέρωμα πρυς τον Κυριον Σαβαώθ, πλην της Ραάβ της πόρνης. Αυτήν και όσους άλλους εύρετε εις την οικίαν της, θα ασφαλίσετε και θα περιποιηθήτε.

ΙτΝ. 6,18 ἀλλὰ ὑμεῖς φυλάξεσθε σφόδρα ἀπὸ τοῦ ἀναθέματος, μήποτε ἐνθυμηθέντες ὑμεῖς αὐτοὶ λάβητε ἀπὸ τοῦ ἀναθέματος καὶ ποιήσητε τὴν παρεμβολὴν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἀνάθεμα καὶ ἐκτρίψητε ἡμᾶς·

ΙτΝ. 6,18 Σεις όμως προσέξατε πολύ και φυλαχθήτε από το ανάθεμα της πόλεως αυτής, μήπως τυχόν επιθυμήσετε και λάβετε κάτι από όσα θα είναι αφιερωμένα εις τυν Κυριον· και κάμετε ανάθεμα το στρατόπεδον των Ισραηλιτών και γίνετε αιτία να καταστραφώμεν.

ΙτΝ. 6,19 καὶ πᾶν ἀργύριον ἢ χρυσίον ἢ χαλκὸς ἢ σίδηρος ἅγιον ἔσται τῷ Κυρίῳ, εἰς θησαυρὸν Κυρίου εἰσενεχθήσεται.

ΙτΝ. 6,19 Δηλαδή όλος ο άργυρος και ο χρυσός και ο χαλκός και ο σίδηρος της πόλεως θα αφιερωθούν στον Κυριον· θα ενταχθούν στον θησαυρόν του Κυρίου”.

ΙτΝ. 6,20 καὶ ἐσάλπισαν ταῖς σάλπιγξιν οἱ ἱερεῖς· ὡς δὲ ἤκουσεν ὁ λαὸς τῶν σαλπίγγων, ἠλάλαξε πᾶς ὁ λαὸς ἅμα ἀλαλαγμῷ μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ καὶ ἔπεσεν ἅπαν τὸ τεῖχος κύκλῳ, καὶ ἀνέβη πᾶς ὁ λαὸς εἰς τὴν πόλιν.

ΙτΝ. 6,20 Οι ιερείς εσάλπισαν με τας ιεράς σάλπιγγας. Μολις δε ο λαός ήκουσε τον ήχον των σαλπίγγων όλος μαζή εκραύγασε με αλαλαγμόν μεγάλον και ισχυρόν, και τότε όλα τα τείχη κύκλω από την Ιεριχώ έπεσαν, και όλος ο Ισραηλιτικός λαός εισήλθεν ορμητικώς εις την πόλιν.

ΙτΝ. 6,21 καὶ ἀνεθεμάτισεν αὐτὴν Ἰησοῦς καὶ ὅσα ἦν ἐν τῇ πόλει ἀπὸ ἀνδρὸς καὶ ἕως γυναικός, ἀπὸ νεανίσκου καὶ ἕως πρεσβύτου καὶ ἕως μόσχου καὶ ὑποζυγίου, ἐν στόματι ῥομφαίας.

ΙτΝ. 6,21 Ο Ιησούς του Ναυή ανεθεμάτισε την πόλιν και παρέδωσεν εις στόμα μαχαίρας όλα όσα εζούσαν εις αυτήν, από ανδρός έως γυναικός, από μικρού έως μεγάλου και από μόσχου έως όνου.

Η διάσωση της Ραάβ

ΙτΝ. 6,22 καὶ τοῖς δυσὶ νεανίσκοις τοῖς κατασκοπεύσασιν εἶπεν Ἰησοῦς· εἰσέλθατε εἰς τὴν οἰκίαν τῆς γυναικὸς καὶ ἐξαγάγετε αὐτὴν ἐκεῖθεν καὶ ὅσα ἐστὶν αὐτῇ.

ΙτΝ. 6,22 Είπε δε στους δύο νεαρούς κατασκόπους· “πηγαίνετε εις την οικίαν της Ραάβ και βγάλετε αυτήν από εκεί και όλους όσοι ευρίσκονται μαζή της”.

ΙτΝ. 6,23 καὶ εἰσῆλθον οἱ δύο νεανίσκοι οἱ κατασκοπεύσαντες τὴν πόλιν εἰς τὴν οἰκίαν τῆς γυναικὸς καὶ ἐξηγάγοσαν Ῥαὰβ τὴν πόρνην καὶ τὸν πατέρα αὐτῆς καὶ τὴν μητέρα αὐτῆς καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῆς καὶ τὴν συγγένειαν αὐτῆς καὶ πάντα, ὅσα ἦν αὐτῇ, καὶ κατέστησαν αὐτὴν ἔξω τῆς παρεμβολῆς Ἰσραήλ.

ΙτΝ. 6,23 Οι δύο νεαροί, οι οποίοι είχον κατασκοπεύσει προηγουμένως την πόλιν, εισήλθον εις την οικίαν Ραάβ της πόρνης, έβγαλαν αυτήν και τον πατέρα της και την μητέρα της και τους αδελφούς της, τους συγγενείς της και όσα πράγματα υπήρχον εκεί, και εγκατέστησαν αυτήν και τους ιδικούς της έξω από το στρατόπεδον των Ισραηλιτών.

ΙτΝ. 6,24 καὶ ἡ πόλις ἐνεπρήσθη ἐν πυρισμῷ σὺν πᾶσι τοῖς ἐν αὐτῇ, πλὴν ἀργυρίου καὶ χρυσίου καὶ χαλκοῦ καὶ σιδήρου ἔδωκαν εἰς θησαυρὸν Κυρίου εἰσενεχθῆναι.

ΙτΝ. 6,24 Η δε πόλις επυρπολήθη μαζή με όλα όσα υπήρχον εντός αυτής, πλην του αργύρου, του χρυσού, του χαλκού και του σιδήρου, τα οποία οι Ισραηλίται παρέδωσαν, δια να κατατεθούν ως θησαυρός του Κυρίου.

ΙτΝ. 6,25 καὶ Ῥαὰβ τὴν πόρνην καὶ πάντα τὸν οἶκον αὐτῆς τὸν πατρικὸν ἐζώγρησεν Ἰησοῦς, καὶ κατῴκησεν ἐν τῷ Ἰσραὴλ ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας, διότι ἔκρυψε τοὺς κατασκοπεύσαντας, οὓς ἀπέστειλεν Ἰησοῦς κατασκοπεῦσαι τὴν Ἱεριχώ.

ΙτΝ. 6,25 Την Ραάβ όμως την πόρνην και όλην την πατρικήν της οικογένειαν διετήρησεν εν ζωή ο Ιησούς του Ναυή και εγκατέστησεν αυτούς μεταξύ του ισραηλιτικού λαού μέχρι της ημέρας που γράφονται αυτά. Και τούτο, διότι αυτή έκρυψε και έσωσε τους κατασκόπους, τους οποίους είχεν αποστείλει ο Ιησούς του Ναυη, δια να κατασκοπεύσουν την πόλιν.

ΙτΝ. 6,26 καὶ ὥρκισεν Ἰησοῦς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐναντίον Κυρίου λέγων· ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος, ὃς οἰκοδομήσει τὴν πόλιν ἐκείνην· ἐν τῷ πρωτοτόκῳ αὐτοῦ θεμελιώσει αὐτὴν καὶ ἐν τῷ ἐλαχίστῳ αὐτοῦ ἐπιστήσει τὰς πύλας αὐτῆς. καὶ οὕτως ἐποίησεν Ὁζᾶν ὁ ἐκ Βαιθὴλ ἐν τῷ Ἀβιρὼν τῷ πρωτοτόκῳ ἐθεμελίωσεν αὐτὴν καὶ ἐν τῷ ἐλαχίστῳ διασωθέντι ἐπέστησε τὰς πύλας αὐτῆς.

ΙτΝ. 6,26 Ορκον δε αναθέματος έκαμεν ο Ιησούς του Ναυή κατά την ημέραν εκείνην ενώπιον του Κυρίου και είπε· “Κατηραμένος θα είναι ο άνθρωπος εκείνος, ο οποίος θα ανοικοδομήση και θα οχυρώση την πόλιν αυτήν. Αν τολμήση να κάμη κάτι τέτοιο, νεκρόν θα θέση ως θεμέλιον της πόλεως τον πρωτότοκον υιόν του και με το νεκρόν σώμα του μικροτέρου υιού του θα στήση τας πύλας αυτής”. Αυτό έκαμε αλλά και αυτό έπαθε ο Οζάς, ο εκ της Βαιθήλ. Αυτός δια του Αβιρών, του πρωτοτόκου υιού του, εθεμελίωσε την πόλιν και με το μικρό του παιδί που του είχε απομείνει έστησε τας πύλας αυτής.

ΙτΝ. 6,27 καὶ ἦν Κύριος μετὰ Ἰησοῦ, καὶ ἦν τὸ ὄνομα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν τὴν γῆν.

ΙτΝ. 6,27 Ο δε Κυριος ήτο μετά του Ιησού, του οποίου το όνομα έγινε και έμεινε γνωστόν και θαυμαστόν εις όλην την χώραν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7- Η ΔΟΛΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΤΩΜΑ ΤΟΥ ΑΧΑΡ

Η αλλαγή τροπής του πολέμου

ΙτΝ. 7,1 Καὶ ἐπλημμέλησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πλημμέλειαν μεγάλην καὶ ἐνοσφίσαντο ἀπὸ τοῦ ἀναθέματος· καὶ ἔλαβεν Ἄχαρ υἱὸς Χαρμὶ υἱοῦ Ζαμβρὶ υἱοῦ Ζαρὰ ἐκ τῆς φυλῆς Ἰούδα ἀπὸ τοῦ ἀναθέματος· καὶ ἐθυμώθη Κύριος ὀργῇ τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ.

ΙτΝ. 7,1 Οι Ισραηλίται όμως περιέπεσαν εις μεγάλο παράπτωμα, διότι κάποιος από αυτούς επήρε και εκράτησε δια τον εαυτόν του από τα αφιερωμένα στον Κυριον λάφυρα της Ιεριχούς. Ο Αχαρ δηλαδή, υιός του Χαρμί, ο οποίος το υιός του Ζαμβρί, υιού του Ζαρά, από την φυλήν του Ιούδα, εκράτησεν από τα αφιερωθέντα στον Κυριον. Και ωργίσθη ο Κυριος οργήν μεγάλην εναντίον όλων των Ισραηλιτών και η οργή του εξεδηλώθη κατά τον ακόλουθον τρόπον.

ΙτΝ. 7,2 καὶ ἀπέστειλεν Ἰησοῦς ἄνδρας εἰς Γαί, ἣ ἐστι κατὰ Βαιθήλ, λέγων· κατασκέψασθε τὴν Γαί·

ΙτΝ. 7,2 Ο Ιησούς έστειλεν άνδρας εις την Γαι, η οποία ευρίσκεται απέναντι από την Βαιθήλ, λέγων· “κατασκοπεύσατε την πόλιν Γαι”.

ΙτΝ. 7,3 καὶ ἀνέβησαν οἱ ἄνδρες καὶ κατεσκέψαντο τὴν Γαί. καὶ ἀνέστρεψαν πρὸς Ἰησοῦν καὶ εἶπαν πρὸς αὐτόν· μὴ ἀναβήτω πᾶς ὁ λαός, ἀλλ᾿ ὡσεὶ δισχίλιοι ἢ τρισχίλιοι ἄνδρες ἀναβήτωσαν καὶ ἐκπολιορκησάτωσαν τὴν πόλιν· μὴ ἀναγάγῃς ἐκεῖ τὸν λαὸν ἅπαντα, ὀλίγοι γάρ εἰσι.

ΙτΝ. 7,3 Οι άνδρες αυτοί ανήλθον εις την περιοχήν της Γαι, παρετήρησαν την πόλιν, και επέστρεψαν και είπον στον Ιησούν· “Ας μη αναβή όλος ο στρατός, αλλά μόνον δύο έως τρεις χιλιάδες και ας πολιορκήσουν την πόλιν. Μη οδηγήσης εκεί όλον τον στρατόν, διότι οι κάτοικοι της πόλεως είναι ολίγοι”.

ΙτΝ. 7,4 καὶ ἀνέβησαν ὡσεὶ τρισχίλιοι ἄνδρες καὶ ἔφυγον ἀπὸ προσώπου ἀνδρῶν Γαί.

ΙτΝ. 7,4 Ανέβησαν πράγματι τρεις περίπου χιλιάδες άνδρες, οι οποίοι όμως καθώς αντίκρυσαν τους άνδρας της Γαι, ετράπησαν εις φυγήν.

ΙτΝ. 7,5 καὶ ἀπέκτειναν ἀπ᾿ αὐτῶν ἄνδρες Γαὶ εἰς τριακονταὲξ ἄνδρας καὶ κατεδίωξαν αὐτοὺς ἀπὸ τῆς πύλης καὶ συνέτριψαν αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ καταφεροῦς· καὶ ἐπτοήθη ἡ καρδία τοῦ λαοῦ καὶ ἐγένετο ὥσπερ ὕδωρ.

ΙτΝ. 7,5 Οι δε άνδρες της Γαι εφόνευσαν τριανταέξ από τους Ισραηλίτας, τους δε άλλους τους κατεδίωξαν από την πύλην της πόλεως μέχρι κάποιας κατωφρερείας, όπου και τους συνέτριψαν. Ο λαός κατελήφθη από πανικόν και η καρδία του έγινεν, ωσάν το νερό.

ΙτΝ. 7,6 καὶ διέῤῥηξεν Ἰησοῦς τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ ἔπεσεν Ἰησοῦς ἐπὶ τὴν γῆν ἐπὶ πρόσωπον ἐναντίον Κυρίου ἕως ἑσπέρας, αὐτὸς καὶ οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραήλ, καὶ ἐπεβάλοντο χοῦν ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν.

ΙτΝ. 7,6 Εσχισε τα ιμάτιά του από την λύπην του ο Ιησούς του Ναυη, έπεσε πρηνής κάτω εις την γην ενώπιον της Σκηνής του Μαρτυρίου μέχρις εσπέρας και μαζή με αυτόν οι πρεσβύτεροι του λαού. Ερριψαν χώμα εις τα κεφάλια των, δια να εκφράσουν την φοβεράν λύπην, που τους κατέλαβεν.

ΙτΝ. 7,7 καὶ εἶπεν Ἰησοῦς· δέομαι Κύριε· ἱνατί διεβίβασεν ὁ παῖς σου τὸν λαὸν τοῦτον τὸν Ἰορδάνην παραδοῦναι αὐτὸν τῷ Ἀμοῤῥαίῳ ἀπολέσαι ἡμᾶς; καὶ εἰ κατεμείναμεν καὶ κατῳκίσθημεν παρὰ τὸν Ἰορδάνην.

ΙτΝ. 7,7 Ο Ιησούς του Ναυή προσηυχήθη και είπε· “σε ικετεύω, Κυριε, φανέρωσέ μου, διατί διεπεραίωσα εγώ ο δούλός σου τον λαόν τούτον από τον Ιορδάνην ποταμόν; Μηπως δια να παραδώσης αυτόν στους Αμορραίους και εκείνοι να μας καταστρέψουν; Είθε να εμέναμεν μονίμως και να κατοικούσαμεν εις τας πέραν του Ιορδάνου περιοχάς.

ΙτΝ. 7,8 καὶ τί ἐρῶ, ἐπεὶ μετέβαλεν Ἰσραὴλ αὐχένα ἀπέναντι τοῦ ἐχθροῦ αὐτοῦ;

ΙτΝ. 7,8 Τι θα σκεφθώ και τι θα είπω εγώ τώρα, που βλέπω ότι οι Ισραηλίται έστρεψαν τα νώτα στους εχθρούς των; Τρομεροί κίνδυνοι μας απειλούν.

ΙτΝ. 7,9 καὶ ἀκούσας ὁ Χαναναῖος καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν γῆν περικυκλώσουσιν ἡμᾶς καὶ ἐκτρίψουσιν ἡμᾶς ἀπὸ τῆς γῆς· καὶ τί ποιήσεις τὸ ὄνομά σου τὸ μέγα;

ΙτΝ. 7,9 Διότι όταν πληροφορηθούν το γεγονός οι Χαναναίοι και όλοι οι άλλοι κάτοικοι της χώρας, θα μας περικυκλώσουν και θα μας εξολοθρεύσουν. Και τι θα πράξης τότε δια το μέγα και Ενδοξον Ονομά Σου;”

Η αποκάλυψη και τιμωρία της αμαρτίας

ΙτΝ. 7,10 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Ἰησοῦν· ἀνάστηθι, ἱνατί τοῦτο σὺ πέπτωκας ἐπὶ πρόσωπόν σου;

ΙτΝ. 7,10 Είπε δε ο Κυριος προς τον Ιησούν· “σήκω· διατί συ έπεσες πρηνής και καταπτοημένος κάτω εις την γην;

ΙτΝ. 7,11 ἡμάρτηκεν ὁ λαὸς καὶ παρέβη τὴν διαθήκην, ἣν διεθέμην πρὸς αὐτούς, καὶ κλέψαντες ἀπὸ τοῦ ἀναθέματος ἐνέβαλον εἰς τὰ σκεύη αὐτῶν.

ΙτΝ. 7,11 Ο λαός ημάρτησε και παρέβη την εντολήν, την οποίαν έδωκα προς αυτούς. Εκλεψαν από τα αφιερωμένα εις εμέ και τα έκρυψαν εις τας αποσκευάς των.

ΙτΝ. 7,12 καὶ οὐ μὴ δύνωνται οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ὑποστῆναι κατὰ πρόσωπον τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν· αὐχένα ἐπιστρέψουσιν ἔναντι τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν, ὅτι ἐγενήθησαν ἀνάθεμα· οὐ προσθήσω ἔτι εἶναι μεθ᾿ ὑμῶν, ἐὰν μὴ ἐξάρητε τὸ ἀνάθεμα ἐξ ὑμῶν αὐτῶν.

ΙτΝ. 7,12 Δια τούτο οι Ισραηλίται δεν ημπορούν να αντικρούσουν και αντισταθούν ενώπιον των εχθρών των. Θα στρέφουν τα νώτα και θα τρέπωνται εις φυγήν ενώπιον των εχθρών των, διότι έγιναν οι ίδιοι αναθεματισμένοι. Δεν θα μείνω πλέον μαζή σας, εάν δεν βγάλετε από ανάμεσά σας εκείνον, που διέπραξε το ανάθεμα.

ΙτΝ. 7,13 ἀναστὰς ἁγίασον τὸν λαὸν καὶ εἰπὸν ἁγιασθῆναι εἰς αὔριον· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· τὸ ἀνάθεμά ἐστιν ἐν ὑμῖν, οὐ δυνήσεσθε ἀντιστῆναι ἀπέναντι τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν, ἕως ἂν ἐξάρητε τὸ ἀνάθεμα ἐξ ὑμῶν αὐτῶν.

ΙτΝ. 7,13 Σηκω λοιπόν να αγιάσης τον λαόν· διάταξε αυτούς να αγιασθούν και απαλλαγούν από τον ένοχον εντός της αύριον. Αυτά λέγει Κυριος ο Θεός του Ισραήλ· Εκείνος που διέπραξε το ανάθεμα ευρίσκεται μεταξύ σας και δια τούτο δεν είναι δυνατόν να αντισταθήτε κατά των εχθρών σας, έως ότου βγάλετε τον αναθεματισμένον από ανάμεσά σας.

ΙτΝ. 7,14 καὶ συναχθήσεσθε πάντες τὸ πρωΐ κατὰ φυλάς, καὶ ἔσται ἡ φυλή, ἣν ἂν δείξῃ Κύριος, προσάξετε κατὰ δήμους· καὶ τὸν δῆμον, ὃν ἐὰν δείξῃ Κύριος, προσάξετε κατ᾿ οἶκον· καὶ τὸν οἶκον, ὃν ἐὰν δείξῃ Κύριος, προσάξετε κατ᾿ ἄνδρα·

ΙτΝ. 7,14 Αύριον το πρωϊ θα συναχθήτε όλοι κατά φυλάς. Του ενόχου δε την φυλήν, την οποίαν θα αποκαλύψη ο Κυριος, θα την οδηγήσετε κατά τους δήμους αυτής. Τον δήμον στον οποίον θα ανήκη ο ένοχος, θα τον παρουσιάσετε κατά οικογενείας· και την οικογένειαν, που θα φανερώση ο Κυριος, θα την οδηγήσετε κατ' άνδρα.

ΙτΝ. 7,15 καὶ ὃς ἂν ἐνδειχθῇ, κατακαυθήσεται ἐν πυρὶ καὶ πάντα, ὅσα ἐστὶν αὐτῷ, ὅτι παρέβη τὴν διαθήκην Κυρίου καὶ ἐποίησεν ἀνόμημα ἐν Ἰσραήλ.

ΙτΝ. 7,15 Εκείνον, ο οποίος θα καταδειχθή από τον Κυριον ως ένοχος, θα τον παραδώσετε στο πυρ αυτόν και όλα τα υπάρχοντά του, διότι παρέβη την εντολήν του Κυρίου και διέπραξε παρανομίαν μεταξύ του ισραηλιτικού λαού”.

ΙτΝ. 7,16 καὶ ὤρθρισεν Ἰησοῦς καὶ προσήγαγε τὸν λαὸν κατὰ φυλάς, καὶ ἐνεδείχθη ἡ φυλὴ Ἰούδα·

ΙτΝ. 7,16 Ο Ιησούς ηγέρθη πρωί και διέταξεν τον λαόν να παρουσιασθή κατά φυλάς. Ως ένοχος εδείχθη από τον Κυριον η φυλή του Ιούδα.

ΙτΝ. 7,17 καὶ προσήχθη κατὰ δήμους, καὶ ἐνεδείχθη δῆμος Ζαραΐ·

ΙτΝ. 7,17 Η φυλή αυτή παρουσιάσθη κατά δήμους και υπεδείχθη ένοχος ο δήμος Ζαραΐ.

ΙτΝ. 7,18 καὶ προσήχθη κατ᾿ ἄνδρα, καὶ ἐνεδείχθη Ἄχαρ υἱὸς Ζαμβρὶ υἱοῦ Ζαρά.

ΙτΝ. 7,18 Παρουσιάσθη ο δήμος αυτός κατ' άνδρα και υπεδείχθη ένοχος ο Αχαρ, υιός του Ζαμβρί, υιού του Ζαρά.

ΙτΝ. 7,19 καὶ εἶπεν Ἰησοῦς τῷ Ἄχαρ· δὸς δόξαν σήμερον τῷ Κυρίῳ Θεῷ Ἰσραὴλ καὶ δὸς τὴν ἐξομολόγησιν καὶ ἀνάγγειλόν μοι τί ἐποίησας καὶ μὴ κρύψῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ.

ΙτΝ. 7,19 Είπε δε ο Ιησούς στον Αχαρ· “δόξασε σήμερον τον Θεόν, ομολόγησε και ανάγγειλον τι έπραξες και μη μου κρύψης τίποτε”.

ΙτΝ. 7,20 καὶ ἀπεκρίθη Ἄχαρ τῷ Ἰησοῖ καὶ εἶπεν· ἀληθῶς ἥμαρτον ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ· οὕτως καὶ οὕτως ἐποίησα·

ΙτΝ. 7,20 Απεκρίθη ο Αχαρ στον Ιησούν και είπεν· “αληθώς ημάρτησα ενώπιον Κυρίου του Θεού Ισραήλ. Ετσι και έτσι έκαμα.

ΙτΝ. 7,21 εἶδον ἐν τῇ προνομῇ ψιλὴν ποικίλην καλὴν καὶ διακόσια δίδραχμα ἀργυρίου καὶ γλῶσσαν μίαν χρυσῆν πεντήκοντα διδράχμων καὶ ἐνθυμηθεὶς αὐτῶν ἔλαβον, καὶ ἰδοὺ αὐτὰ ἐγκέκρυπται ἐν τῇ σκηνῇ μου καὶ τὸ ἀργύριον κέκρυπται ὑποκάτω αὐτῶν.

ΙτΝ. 7,21 Είδα μεταξύ των λαφύρων ωραίαν πολύχρωμον στολήν, διακόσια δίδραχμα αργυρίου και μίαν ράβδον χρυσήν ομοίαν προς γλώσσαν αξίας πεντήκοντα διδράχμων, επεθύμησα αυτά και τα επήρα. Ιδού όλα αυτά είναι κρυμμένα εις την σκηνήν μου και κάτω από αυτά τα αργυρά δίδραχμα”.

ΙτΝ. 7,22 καὶ ἀπέστειλεν Ἰησοῦς ἀγγέλους, καὶ ἔδραμον εἰς τὴν σκηνὴν εἰς τὴν παρεμβολήν· καὶ ταῦτα ἦν κεκρυμμένα εἰς τὴν σκηνὴν αὐτοῦ, καὶ τὸ ἀργύριον ὑποκάτω αὐτῶν.

ΙτΝ. 7,22 Εστειλεν ο Ιησούς απεσταλμένους, οι οποίοι έσπευσαν εις την σκηνήν, που ευρίσκετο στο στρατόπεδον. Και είδον ότι πράγματι τα αντικείμενα αυτά ήσαν κρυμμένα εις την σκηνήν του Αχαρ και τα αργυρά δίδραχμα κάτω από αυτά.

ΙτΝ. 7,23 καὶ ἐξήνεγκαν αὐτὰ ἐκ τῆς σκηνῆς καὶ ἤνεγκαν πρὸς Ἰησοῦν καὶ τοὺς πρεσβυτέρους Ἰσραήλ, καὶ ἔθηκαν αὐτὰ ἔναντι Κυρίου.

ΙτΝ. 7,23 Τα έβγαλαν από την σκηνήν, τα έφεραν στον Ιησούν και τους πρεσβυτέρους του Ισραήλ και τα απέθεσαν ενώπιον της Σκηνής του Μαρτυρίου.

ΙτΝ. 7,24 καὶ ἔλαβεν Ἰησοῦς τὸν Ἄχαρ υἱὸν Ζαρὰ καὶ ἀνήγαγεν αὐτὸν εἰς φάραγγα Ἀχὼρ καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ τὰς θυγατέρας αὐτοῦ καὶ τοὺς μόσχους αὐτοῦ καὶ τὰ ὑποζύγια αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ πρόβατα αὐτοῦ καὶ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ, καὶ πᾶς ὁ λαὸς μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἀνήγαγεν αὐτοὺς εἰς Ἐμεκαχώρ.

ΙτΝ. 7,24 Επήρε τότε ο Ιησούς τον Αχαρ, τον υιόν του Ζαρά, και τον ωδήγησεν εις την φάραγγα Αχώρ, αυτόν και τα παιδιά του και τας θυγατέρας του και τα μοσχάρια του, τα υποζύγιά του και όλα τα πρόβατά του, την σκηνήν και όλα τα υπάρχοντά του. Μαζή δέ με αυτόν επορεύθη και όλος ο λαός. Ωδήγησε δε αυτούς ο Ιησούς του Ναυή εις την κοιλάδα του Αχώρ.

ΙτΝ. 7,25 καὶ εἶπεν Ἰησοῦς τῷ Ἄχαρ· τί ὠλόθρευσας ἡμᾶς; ἐξολοθρεύσαι σε Κύριος καθὰ καὶ σήμερον. καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν λίθοις πᾶς Ἰσραήλ.

ΙτΝ. 7,25 Εκεί δε είπεν ο Ιησούς του Ναυή στον Αχαρ· “διατί μας κατέστρεψες; Ετσι και σε σήμερον θα καταστρέψη ο Θεός”. Και όλοι οι Ισραηλίται ελιθοβόλησαν αυτόν και τον εφόνευσαν με τους λίθους.

ΙτΝ. 7,26 καὶ ἐπέστησαν αὐτῷ σωρὸν λίθων μέγαν. καὶ ἐπαύσατο Κύριος τοῦ θυμοῦ τῆς ὀργῆς· διὰ τοῦτο ἐπωνόμασεν αὐτὸ Ἐμεκαχὼρ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.

ΙτΝ. 7,26 Εμάζεψαν δε και έστησαν μεγάλον σωρόν λίθων επάνω στο πτώμα του. Ετσι δε κατέπαυσεν η οργή του Κυρίου εναντίον του λαού. Δια τούτο ο τόπος εκείνος ωνομάσθη μέχρι της σήμερον Εμέκ Αχώρ, δηλαδή κοιλάς του Αχώρ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8- Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΓΑΪ

Η στρατηγική του Ιησού κατά της Γάϊ

ΙτΝ. 8,1 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Ἰησοῦν· μὴ φοβηθῇς μηδὲ δειλιάσῃς, λάβε μετὰ σοῦ πάντας τοὺς ἄνδρας τοὺς πολεμιστὰς καὶ ἀναστὰς ἀνάβηθι εἰς Γαί· ἰδοὺ δέδωκα εἰς τὰς χεῖράς σου τὸν βασιλέα Γαὶ καὶ τὴν γῆν αὐτοῦ.

ΙτΝ. 8,1 Είπεν ο Κυριος προς τον Ιησούν· “μη φοβηθής, ούτε και να δειλιάσης. Παρε μαζή σου όλους τους πολεμιστάς άνδρας και ξεκίνα, δια να αναβής εις την Γαι. Ιδού έχω παραδώσει εις τα χέρια σου τον βασιλέα της Γαι και την χώραν του.

ΙτΝ. 8,2 καὶ ποιήσεις τὴν Γαὶ ὃν τρόπον ἐποίησας τὴν Ἱεριχὼ καὶ τὸν βασιλέα αὐτῆς, καὶ τὴν προνομὴν τῶν κτηνῶν προνομεύσεις σεαυτῷ. κατάστησον δὲ σεαυτῷ ἔνεδρα τῇ πόλει εἰς τὰ ὀπίσω.

ΙτΝ. 8,2 Θα κάμης εναντίον της Γαι, ο,τι εναντίον της Ιεριχούς και του βασιλέως αυτής. Από τα λάφυρα μόνον τα ζώα θα πάρης δια τον εαυτόν σου. Πισω από την πόλιν να στήσης ενέδραν”.

ΙτΝ. 8,3 καὶ ἀνέστη Ἰησοῦς καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ πολεμιστὴς ὥστε ἀναβῆναι εἰς Γαί. ἐπέλεξε δὲ Ἰησοῦς τριάκοντα χιλιάδας ἀνδρῶν δυνατοὺς ἐν ἰσχύϊ καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς νυκτός.

ΙτΝ. 8,3 Εσηκώθη και ητοιμάσθη ο Ιησούς και όλοι οι μάχιμοι άνδρες με αυτόν, δια να αναβούν εις την Γαι. Εξέλεξε δε ο Ιησούς τριάκοντα χιλιάδας γενναίους άνδρας, τους έστειλε κατά την νύκτα,

ΙτΝ. 8,4 καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς λέγων· ὑμεῖς ἐνεδρεύσατε ὀπίσω τῆς πόλεως· μὴ μακρὰν γίνεσθε ἀπὸ τῆς πόλεως καὶ ἔσεσθε πάντες ἕτοιμοι.

ΙτΝ. 8,4 και διέταξεν αυτούς λέγων· “σεις θα στήσετε ενέδραν πίσω από την πόλιν, οχι όμως μακράν από αυτήν, και να είσθε όλοι έτοιμοι.

ΙτΝ. 8,5 καὶ ἐγὼ καὶ πάντες οἱ μετ᾿ ἐμοῦ προσάξομεν πρὸς τὴν πόλιν, καὶ ἔσται ὡς ἂν ἐξέλθωσιν οἱ κατοικοῦντες Γαὶ εἰς συνάντησιν ἡμῖν, καθάπερ καὶ πρῴην, καὶ φευξόμεθα ἀπὸ προσώπου αὐτῶν.

ΙτΝ. 8,5 Εγώ δε και όλοι οι άνδρες, που θα είναι μαζή μου, θα πλησιάσωμεν εις την πόλιν. Οταν δε οι κάτοικοι της Γαι εξέλθουν εναντίον μας, όπως έκαμαν και προηγουμένως, ημείς θα προσποιηθώμεν ότι τρεπόμεθα εις φυγήν από εμπρός των.

ΙτΝ. 8,6 καὶ ὡς ἂν ἐξέλθωσιν ὀπίσω ἡμῶν, ἀποσπάσομεν αὐτοὺς ἀπὸ τῆς πόλεως, καὶ ἐροῦσι· φεύγουσιν οὗτοι ἀπὸ προσώπου ἡμῶν, ὃν τρόπον καὶ ἔμπροσθεν.

ΙτΝ. 8,6 Οταν δε εκείνοι εξέλθουν από την πόλιν, δια να μας καταδιώξουν, ημείς θα τους παρασύρωμεν φεύγοντες μακράν από την πόλιν και εκείνοι θα λέγουν· φεύγουν αυτοί από εμπρός μας, όπως και την προηγουμένην φοράν. Ας τους καταδιώξωμεν.

ΙτΝ. 8,7 ὑμεῖς δὲ ἐξαναστήσεσθε ἐκ τῆς ἐνέδρας καὶ πορεύσεσθε εἰς τὴν πόλιν.

ΙτΝ. 8,7 Σεις τότε θα σηκωθήτε από την ενέδραν σας και θα εισέλθετε εις την πόλιν.

ΙτΝ. 8,8 κατὰ τὸ ῥῆμα τοῦτο ποιήσετε· ἰδοὺ ἐντέταλμαι ὑμῖν.

ΙτΝ. 8,8 Οπως σας είπα, έτσι θα κάμετε. Ιδού τι σας διατάσσω”.

ΙτΝ. 8,9 καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς Ἰησοῦς, καὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν ἐνέδραν καὶ ἐνεκάθισαν ἀνὰ μέσον Βαιθὴλ καὶ ἀνὰ μέσον Γαί, ἀπὸ θαλάσσης τῆς Γαί.

ΙτΝ. 8,9 Ο Ιησούς απέστειλεν αυτούς και εκείνοι επορεύθησαν να στήσουν την ενέδραν. Εκρύβησαν μεταξύ των πόλεων Βαιθήλ και Γαι, προς δυσμάς της Γαι.

ΙτΝ. 8,10 καὶ ὀρθρίσας Ἰησοῦς τὸ πρωΐ ἐπεσκέψατο τὸν λαόν· καὶ ἀνέβησαν αὐτὸς καὶ οἱ πρεσβύτεροι κατὰ πρόσωπον τοῦ λαοῦ ἐπὶ Γαί.

ΙτΝ. 8,10 Ο Ιησούς ηγέρθη λίαν πρωί και επεθεώρησε τον λαόν. Επειτα δε αυτός και οι πρεσβύτεροι προπορευόμενοι του στρατού εβάδισαν κατά της πόλεως Γαι.

ΙτΝ. 8,11 καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ πολεμιστὴς μετ᾿ αὐτοῦ ἀνέβησαν καὶ πορευόμενοι ἦλθον ἐξεναντίας τῆς πόλεως ἀπὸ ἀνατολῶν,

ΙτΝ. 8,11 Ολος δε ο μάχιμος ισραηλιτικός λαός ανέβαινε μαζή του. Πορευόμενοι δε ήλθον απέναντι της πόλεως Γαι από το ανατολικόν μέρος.

ΙτΝ. 8,12 καὶ τὰ ἔνεδρα τῆς πόλεως ἀπὸ θαλάσσης.

ΙτΝ. 8,12 Η ενέδρα ευρίσκετο δυτικώς της πόλεως.

ΙτΝ. 8,14 καὶ ἐγένετο ὡς εἶδε βασιλεὺς Γαί, ἔσπευσε καὶ ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἐπ᾿ εὐθείας εἰς τὸν πόλεμον, αὐτὸς καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ αὐτοῦ. καὶ αὐτὸς οὐκ ᾔδει ὅτι ἔνεδρα αὐτῷ ἐστιν ὀπίσω τῆς πόλεως.

ΙτΝ. 8,14 Οταν ο βασιλεύς της Γαι είδε τον στρατόν του Ισραήλ έσπευσε και εξήλθεν από την πόλιν, δια να επιτεθή εναντίον των κατ' ευθείαν, χωρίς να ασφαλίση τα νώτα του, αυτός και όλος ο λαός που ευρίσκετο μαζή του. Δεν εγνώριζε δε ότι πίσω από την πόλιν είχε στηθή ενέδρα εναντίον του.

ΙτΝ. 8,15 καὶ εἶδε καὶ ἀνεχώρησεν Ἰησοῦς καὶ Ἰσραὴλ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν.

ΙτΝ. 8,15 Ο Ιησούς και οι Ισραηλίται πολεμισταί, όταν είδαν εξερχομένους αυτούς, έφυγαν απ' αυτούς, τραπέντες τάχα εις φυγήν.

ΙτΝ. 8,16 καὶ κατεδίωξαν ὀπίσω τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ αὐτοὶ ἀπέστησαν ἀπὸ τῆς πόλεως·

ΙτΝ. 8,16 Εκείνοι κατεδίωξαν τους Ισραηλίτας και έτσι απεμακρύνθησαν από την πόλιν.

ΙτΝ. 8,17 οὐ κατελείφθη οὐδεὶς ἐν τῇ Γαί, ὃς οὐ κατεδίωξεν ὀπίσω Ἰσραήλ· καὶ κατέλιπον τὴν πόλιν ἠνεῳγμένην καὶ κατεδίωξαν ὀπίσω Ἰσραήλ.

ΙτΝ. 8,17 Κανείς δεν έμεινεν εις την Γαι, ο οποίος να μη εξήλθεν εις καταδίωξιν των Ισραηλιτών. Εγκατέλειψαν την πόλιν ανοικτήν και αφρούρητον και κατεδίωξαν τους Ισραηλίτας.

Κατάκτηση και καταστροφή της Γάϊ

ΙτΝ. 8,18 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Ἰησοῦν· ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ἐν τῷ γαισῷ τῷ ἐν τῇ χειρί σου ἐπὶ τὴν πόλιν, εἰς γὰρ τὰς χεῖράς σου παραδέδωκα αὐτήν, καὶ τὰ ἔνεδρα ἐξαναστήσονται ἐν τάχει ἐκ τοῦ τόπου αὐτῶν. καὶ ἐξέτεινεν Ἰησοῦς τὴν χεῖρα αὐτοῦ, τὸν γαισόν, ἐπὶ τὴν πόλιν,

ΙτΝ. 8,18 Είπε τότε ο Κυριος προς τον Ιησούν· “ύψωσε το χέρι σου και τον κοντόν που κρατάς προς το μέρος της πόλεως, διότι παρέδωκα αυτήν εις τα χέρια σου, και οι ενεδρεύοντες στρατιώται θα εγερθούν αμέσως από τον τόπον των και θα ορμήσουν”. Υψωσεν ο Ιησούς το χέρι του και τον κοντόν προς την κατεύθυνσιν της πόλεως.

ΙτΝ. 8,19 καὶ τὰ ἔνεδρα ἐξανέστησαν ἐν τάχει ἐκ τοῦ τόπου αὐτῶν καὶ ἐξήλθοσαν, ὅτε ἐξέτεινε τὴν χεῖρα, καὶ εἰσήλθοσαν ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ κατελάβοντο αὐτὴν καὶ σπεύσαντες ἐνέπρησαν τὴν πόλιν ἐν πυρί.

ΙτΝ. 8,19 Οι ενεδρεύοντες τότε Ισραηλίται εσηκώθησαν από τον τόπον της ενέδρας των αμέσως μόλις ύψωσε το χέρι του ο Ιησούς, εισήλθον εις την πόλιν, την κατέλαβον και την παρέδωσαν αμέσως στο πυρ.

ΙτΝ. 8,20 καὶ περιβλέψαντες οἱ κάτοικοι Γαὶ εἰς τὰ ὀπίσω αὐτῶν καὶ ἐθεώρουν καπνὸν ἀναβαίνοντα ἐκ τῆς πόλεως εἰς τὸν οὐρανόν· καὶ οὐκ ἔτι εἶχον ποῦ φύγωσιν ὧδε ἢ ὧδε.

ΙτΝ. 8,20 Οι κάτοικοι της Γαι όταν έστρεψαν τα βλέματά των προς τα οπίσω, είδον έντρομοι καπνόν να ανεβαίνη από την πόλιν των στον ουρανόν. Και δεν είχον πλέον που να φύγουν από έδω η από εκεί.

ΙτΝ. 8,21 καὶ Ἰησοῦς καὶ πᾶς Ἰσραὴλ εἶδον ὅτι ἔλαβον τὰ ἔνεδρα τὴν πόλιν καὶ ὅτι ἀνέβη ὁ καπνὸς τῆς πόλεως εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ μεταβαλόμενοι ἐπάταξαν τοὺς ἄνδρας τῆς Γαί.

ΙτΝ. 8,21 Ο Ιησούς και όλος ο στρατός του Ισραήλ είδον ότι κατέλαβον την πόλιν οι ενεδρεύοντες και ότι ο καπνός από την καιομένην πόλιν ανέβαινεν στον ουρανόν. Εκαμαν μεταβολήν και επετέθησαν εναντίον των ανδρών της Γαι.

ΙτΝ. 8,22 καὶ οὗτοι ἐξήλθοσαν ἐκ τῆς πόλεως εἰς συνάντησιν καὶ ἐγενήθησαν ἀνὰ μέσον τῆς παρεμβολῆς, οὗτοι ἐντεῦθεν καὶ οὗτοι ἐντεῦθεν· καὶ ἐπάταξαν αὐτοὺς ἕως τοῦ μὴ καταλειφθῆναι αὐτῶν σεσωσμένον καὶ διαπεφευγότα.

ΙτΝ. 8,22 Οι ενεδρεύοντες δέ, που κατέλαβον την πόλιν, εξήλθαν από αυτήν εις συνάντησιν των εχθρών και έτσι οι κάτοικοι της Γαι ευρέθησαν ανάμεσα στους δύο στρατούς του Ισραήλ, διότι ούτοι μεν από τους Ισραηλίτας ευρίσκοντο από έδω και οι άλλοι από εκεί. Οι Ισραηλίται εκτύπησαν και εφόνευσαν όλους, μέχρις ότου κανείς δεν εσώθη και κανείς δεν κατώρθωσε να διαφύγη.

ΙτΝ. 8,23 καὶ τὸν βασιλέα τῆς Γαὶ συνέλαβον ζῶντα καὶ προσήγαγον αὐτὸν πρὸς Ἰησοῦν.

ΙτΝ. 8,23 Συνέλαβον δε ζώντα και τον βασιλέα της Γαι και τον οδήγησαν ενώπιον του Ιησού.

ΙτΝ. 8,24 καὶ ὡς ἐπαύσαντο οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀποκτείνοντες πάντας τοὺς ἐν τῇ Γαί, τοὺς ἐν τοῖς πεδίοις καὶ ἐν τῷ ὄρει ἐπὶ τῆς καταβάσεως, οὗ κατεδίωξαν αὐτοὺς ἀπ᾿ αὐτῆς εἰς τέλος, καὶ ἐπέστρεψεν Ἰησοῦς εἰς Γαὶ καὶ ἐπάταξεν αὐτὴν ἐν στόματι ῥομφαίας.

ΙτΝ. 8,24 Οταν οι Ισραηλίται ετελείωσαν να φονεύουν όλους τους κατοίκους της Γαι, οι οποίοι ήσαν εις τας πεδιάδας και στο όρος και εις την κατωφέρειαν, όπου και κατεδίωξαν αυτούς εκεί μέχρι τέλους, επέστρεψεν ο Ιησούς εις την Γαι και επέρασεν εν στόματι μαχαίρας όσους είχαν απομείνει εκεί.

ΙτΝ. 8,25 καὶ ἐγενήθησαν οἱ πεσόντες ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀπὸ ἀνδρὸς καὶ ἕως γυναικὸς δώδεκα χιλιάδες, πάντας τοὺς κατοικοῦντας Γαί,

ΙτΝ. 8,25 Κατά την ημέραν εκείνην όλοι οι φονευθέντες από ανδρός έως γυναικός, όλοι οι κάτοικοι της Γαι, έφθασαν τας δώδεκα χιλιάδας.

ΙτΝ. 8,27 πλὴν τῶν κτηνῶν καὶ τῶν σκύλων τῶν ἐν τῇ πόλει, πάντα ἃ ἐπρονόμευσαν ἑαυτοῖς οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ κατὰ πρόσταγμα Κυρίου, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριος τῷ Ἰησοῖ.

ΙτΝ. 8,27 Από όσα υπήρχον εις την πόλιν μόνον τα ζώα και τα λάφυρα επήραν οι Ισραηλίται, τα οποία επήραν ως λείαν πολέμου, σύμφωνα με την εντολήν του Κυρίου, όπως διέταξεν ο Κυριος.

ΙτΝ. 8,28 καὶ ἐνεπύρισεν Ἰησοῦς τὴν πόλιν ἐν πυρί· χῶμα ἀοίκητον εἰς τὸν αἰῶνα ἔθηκεν αὐτὴν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.

ΙτΝ. 8,28 Ο Ιησούς κατέκαυσεν εξ ολοκλήρου την πόλιν. Εις ερείπια και εις χώμα ακατοίκητον μετέβαλεν αυτήν έως σήμερα.

ΙτΝ. 8,29 καὶ τὸν βασιλέα τῆς Γαὶ ἐκρέμασεν ἐπὶ ξύλου διδύμου, καὶ ἦν ἐπὶ τοῦ ξύλου ἕως ἑσπέρας· καὶ ἐπιδύνοντος τοῦ ἡλίου συνέταξεν Ἰησοῦς καὶ καθείλοσαν τὸ σῶμα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ξύλου καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸ εἰς τὸν βόθρον καὶ ἐπέστησαν αὐτῷ σωρὸν λίθων, ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.

ΙτΝ. 8,29 Τον δε βασιλέα της Γαι εκρέμασεν εις διχαλωτόν ξύλον και τον αφήκεν εκεί έως την εσπέραν. Κατά την δύσιν του ηλίου διέταξεν ο Ιησούς και κατεβίβασαν το πτώμα του από το ξύλον, το έρριψαν στον λάκκον και εσώριασαν επάνω εις αυτό λίθους, οι οποίοι και υπάρχουν εκεί μέχρι σήμερα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9- Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ - Η ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΓΑΒΑΩΝΙΤΩΝ

Η συμμαχία των βασιλέων

ΙτΝ. 9,1 Ὡς δὲ ἤκουσαν οἱ βασιλεῖς τῶν Ἀμοῤῥαίων οἱ ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, οἱ ἐν τῇ ὀρεινῇ καὶ οἱ ἐν τῇ πεδινῇ καὶ οἱ ἐν πάσῃ τῇ παραλίᾳ τῆς θαλάσσης τῆς μεγάλης καὶ οἱ πρὸς τῷ Ἀντιλιβάνῳ καὶ οἱ Χετταῖοι καὶ οἱ Χαναναῖοι καὶ οἱ Φερεζαῖοι καὶ οἱ Εὐαῖοι καὶ οἱ Ἀμοῤῥαῖοι καὶ οἱ Γεργεσαῖοι καὶ οἱ Ἰεβουσαῖοι,

ΙτΝ. 9,1 Οταν δε επληροφορήθησαν τα γεγονότα αυτά οι βασιλείς των Αμορραίων που ευρίσκοντο εις την ορεινήν και πεδινήν περιοχήν δυτικύς του Ιορδάνου, και όσοι κατοικούσαν εις όλην την παραλίαν της μεγάλης θαλάσσης, της Μεσογείου, και οι προς τα μέρη του Αντιλιβάνου, όπως επίσης οι Χετταίοι και οι Χαναναίοι και οι Φερεζαίοι, οι Ευαίοι, οι Αμορραίοι, οι Γεργεσαίοι και οι Ιεβουσαίοι,

ΙτΝ. 9,2 συνήλθοσαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐκπολεμῆσαι Ἰησοῦν καὶ Ἰσραὴλ ἅμα πάντες.

ΙτΝ. 9,2 συνεκεντρώθησαν όλοι συγχρόνως επί το αυτό, δια να πολεμήσουν μαζή τον Ιησούν και τον ίσραηλιτικόν λαόν.

Η ανοικοδόμηση του θυσιαστηρίου- Η απάτη των Γαβαωνιτών

ΙτΝ. 9,2α Τότε ᾠκοδόμησεν Ἰησοῦς θυσιαστήριον Κυρίῳ τῷ Θεῷ Ἰσραὴλ ἐν ὄρει Γαιβάλ,

ΙτΝ. 9,2^α Τοτε ο Ιησούς έκτισε θυσιαστήριον στο όρος Γαιβάλ, προς τιμήν και λατρείαν Κυρίου του Θεού του Ισραήλ,

ΙτΝ. 9,2β καθότι ἐνετείλατο Μωυσῆς ὁ θεράπων Κυρίου τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ, καθὰ γέγραπται ἐν τῷ νόμῳ Μωυσῆ, θυσιαστήριον λίθων ὁλοκλήρων, ἐφ᾿ οὓς οὐκ ἐπεβλήθη σίδηρος, καὶ ἀνεβίβασεν ἐκεῖ ὁλοκαυτώματα Κυρίῳ καὶ θυσίαν σωτηρίου.

ΙτΝ. 9,2β όπως ο Μωϋσής, ο δούλος του Κυρίου, είχε δώσει εντολήν στους Ισραηλίτας, σύμφωνα με όσα έχουν γραφή στον Νομον του Μωϋσή, να κτισθή δηλαδή θυσιαστήριον από ακατεργάστους λίθους,επί των οποίων δεν εκτύπησε και δεν ειργάσθη σιδηρούν εργαλείον. Ο Ιησούς εθυσίασεν εκεί ολοκαυτώματα εις τιμήν του Κυρίου και ευχαριστήριον θυσίαν δια την σωτηρίαν των.

ΙτΝ. 9,2γ καὶ ἔγραψεν Ἰησοῦς ἐπὶ τῶν λίθων τὸ δευτερονόμιον, νόμον Μωυσῆ, ὃν ἔγραψεν ἐνώπιον τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ

ΙτΝ. 9,2γ Εχάραξε δε επάνω στους λίθους το Δευτερονόμιον, τον νόμον του Μωϋσή, τον οποίον αυτός είχε γράψει εμπρός στους Ισραηλίτας.

ΙτΝ. 9,2δ καὶ πᾶς Ἰσραὴλ καὶ οἱ πρεσβύτεροι αὐτῶν καὶ οἱ δικασταὶ καὶ οἱ γραμματεῖς αὐτῶν παρεπορεύοντο ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῆς κιβωτοῦ ἀπέναντι, καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται ᾖραν τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης Κυρίου, καὶ ὁ προσήλυτος καὶ ὁ αὐτόχθων, οἳ ἦσαν ἥμισυ πλησίον ὄρους Γαριζίν, καὶ οἳ ἦσαν ἥμισυ πλησίον ὄρους Γαιβάλ, καθότι ἐνετείλατο Μωυσῆς ὁ θεράπων Κυρίου εὐλογῆσαι τὸν λαὸν ἐν πρώτοις.

ΙτΝ. 9,2δ Ολος ο ισραηλιτικός λαός, οι πρεσβύτεροι, οι δικασταί και οι γραμματείς αυτών επορεύοντο από το ένα και από το άλλο μέρος της Κιβωτού και απέναντι. Οι δε ιερείς και οι Λευίται μετέφεραν την Κιβωτόν της Διαθήκης του Κυρίου. Οι ξένοι και οι Ισραηλίται, ήσαν οι μισοί από αυτούς πλησίον του όρους Γαριζίν και οι άλλοι μισοί πλησίον του όρους Γαιβάλ, όπως είχε διατάξει προηγουμένως ο Μωϋσής ο υπηρέτης του Θεού, δια να ευλογηθή ο λαός κατά πρώτον.

ΙτΝ. 9,2ε καὶ μετὰ ταῦτα οὕτως ἀνέγνω Ἰησοῦς πάντα τὰ ῥήματα τοῦ νόμου τούτου, τὰς εὐλογίας καὶ τὰς κατάρας, κατὰ πάντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ νόμῳ Μωυσῆ·

ΙτΝ. 9,2^ε Μετά ταύτα ανέγνωσε μεγαλοφώνως ο Ιησούς όλους τους λόγους του Νομου τούτου, τας ευλογίας δηλαδή και τας κατάρας, όπως ακριβώς ήσαν γραμμένα στον Νομον του Μωϋσή.

ΙτΝ. 9,2ζ οὐκ ἦν ῥῆμα ἀπὸ πάντων ὧν ἐνετείλατο Μωυσῆς τῷ Ἰησοῖ, ὃ οὐκ ἀνέγνω Ἰησοῦς εἰς τὰ ὦτα πάσης ἐκκλησίας υἱῶν Ἰσραήλ, τοῖς ἀνδράσι καὶ ταῖς γυναιξὶ καὶ τοῖς παιδίοις καὶ τοῖς προσηλύτοις τοῖς προσπορευομένοις τῷ Ἰσραήλ.

ΙτΝ. 9,2ζ Δεν υπήρξε κανένας λόγος, από όσους διέταξεν ο Μωϋσής στον Ιησούν, τον οποίον να μη ανέγνωσεν ο Ιησούς εις επήκοον όλης της συγκεντρώσεως των Ισραηλιτών, στους άνδρας και τας γυναίκας και τα παιδία και τους ξένους, οι οποίοι συνεβάδιζαν με τους Ισραηλίτας.

ΙτΝ. 9,3 Καὶ οἱ κατοικοῦντες Γαβαὼν ἤκουσαν πάντα, ὅσα ἐποίησε Κύριος τῇ Ἱεριχὼ καὶ τῇ Γαί.

ΙτΝ. 9,3 Οι κάτοικοι της Γαβαών επληροφορήθησαν όλα, όσα έκαμεν ο Κυριος εις την Ιεριχώ και την Γαι.

ΙτΝ. 9,4 καὶ ἐποίησαν καί γε αὐτοὶ μετὰ πανουργίας καὶ ἐλθόντες ἐπεσιτίσαντο καὶ ἡτοιμάσαντο καὶ λαβόντες σάκκους παλαιοὺς ἐπὶ τῶν ὄνων αὐτῶν καὶ ἀσκοὺς οἴνου παλαιοὺς καὶ κατεῤῥωγότας ἀποδεδεμένους,

ΙτΝ. 9,4 Αυτοί όμως επενόησαν ένα πανούργον τρόπον διαφυγής των. Εξεκίνησαν εις συνάντησιν των Ισραηλιτών, αφού έλαβον προμηθείας δια την πορείαν των. Ελαβον δηλαδή και εφόρτωσαν στους όνους των παλαιούς σάκκους και ασκούς με κρασί παλαιούς, σκισμένους και δεμένους.

ΙτΝ. 9,5 καὶ τὰ κοῖλα τῶν ὑποδημάτων αὐτῶν, καὶ τὰ σανδάλια αὐτῶν παλαιὰ καὶ καταπεπελματωμένα ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν. καὶ τὰ ἱμάτια αὐτῶν πεπαλαιωμένα ἐπάνω αὐτῶν, καὶ ὁ ἄρτος αὐτῶν τοῦ ἐπισιτισμοῦ ξηρὸς καὶ εὐρωτιῶν καὶ βεβρωμένος.

ΙτΝ. 9,5 Τα πέλματα των υποδημάτων των και τα υποδήματά των ήσαν παλαιά και μπαλωμένα. Επίσης δε και τα ενδύματα που έφεραν επάνω τους ήσαν παλαιά. Ολο το ψωμί το οποίον έφεραν μαζή των προς διατροφήν των, ήτο ξηρόν, μουχλιασμένον και αποσυντεθειμένον.

ΙτΝ. 9,6 καὶ ἤλθοσαν πρὸς Ἰησοῦν εἰς τὴν παρεμβολὴν Ἰσραὴλ εἰς Γάλγαλα καὶ εἶπαν πρὸς Ἰησοῦν καὶ Ἰσραήλ· ἐκ γῆς μακρόθεν ἥκαμεν, καὶ νῦν διάθεσθε ἡμῖν διαθήκην.

ΙτΝ. 9,6 Αυτοί ήλθαν προς τον Ιησούν στο ισραηλιτικόν στρατόπεδον, που ευρίσκετο εις τα Γαλγαλα, και είπον προς αυτόν και τους Ισραηλίτας· “έχομεν έλθει από μακρυνήν χώραν· και τώρα σας παρακαλούμεν συνάψατε συμφωνίαν με ημάς”.

ΙτΝ. 9,7 καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς τὸν Χοῤῥαῖον· ὅρα μὴ ἐν ἐμοὶ κατοικεῖς, καὶ πῶς σοι διαθῶμαι διαθήκην;

ΙτΝ. 9,7 Οι Ισραηλίται απήντησαν προς αυτούς, τους Χορραίους· “προσέξατε μήπως μένετε πολύ πλησίον μας. Διότι έτσι πως είναι δυνατόν να συνάψωμεν με σας συμφωνίαν φιλίας;”

ΙτΝ. 9,8 καὶ εἶπαν πρὸς Ἰησοῦν· οἰκέται σού ἐσμεν. καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Ἰησοῦς· πόθεν ἐστὲ καὶ πόθεν παραγεγόνατε;

ΙτΝ. 9,8 Εκείνοι απήντησαν προς τον Ιησούν· “είμεθα δούλοι σου”. Είπε δε προς αυτούς ο Ιησούς· “από που κατάγεσθε και από που ήλθατε;”

ΙτΝ. 9,9 καὶ εἶπαν· ἐκ γῆς μακρόθεν σφόδρα ἥκασιν οἱ παῖδές σου ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου· ἀκηκόαμεν γὰρ τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ ὅσα ἐποίησεν ἐν Αἰγύπτῳ

ΙτΝ. 9,9 Εκείνοι απήντησαν· “ημείς οι δούλοι σου, έχομεν έλθει από χώραν πολύ μακρυνήν εν ονόματι Κυρίου του Θεού σας. Διότι ηκούσαμεν το όνομά του και όσα θαύματα έκαμεν εις την Αίγυπτον.

ΙτΝ. 9,10 καὶ ὅσα ἐποίησε τοῖς βασιλεῦσι τῶν Ἀμοῤῥαίων, οἳ ἦσαν πέραν τοῦ Ἰορδάνου, τῷ Σηὼν βασιλεῖ τῶν Ἀμοῤῥαίων καὶ τῷ Ὢγ βασιλεῖ τῆς Βασάν, ὃς κατῴκει ἐν Ἀσταρὼθ καὶ ἐν Ἐδραΐν.

ΙτΝ. 9,10 Και όσα έκαμεν εναντίον των βασιλέων των Αμορραίων, οι οποίοι ήσαν ανατολικώς πέραν του Ιορδάνου, στον Σηών, τον βασιλέα των Αμορραίων και στον Ωγ, βασιλέα της χώρας Βασάν, ο οποίος κατοικούσε εις τας πόλεις Ασταρώθ και Εδραΐν.

ΙτΝ. 9,11 καὶ ἀκούσαντες εἶπαν πρὸς ἡμᾶς οἱ πρεσβύτεροι ἡμῶν καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν γῆν ἡμῶν λέγοντες· λάβετε ἑαυτοῖς ἐπισιτισμὸν εἰς τὴν ὁδὸν καὶ πορεύθητε εἰς συνάντησιν αὐτῶν καὶ ἐρεῖτε πρὸς αὐτούς· οἰκέται σού ἐσμεν, καὶ νῦν διάθεσθε ἡμῖν τὴν διαθήκην.

ΙτΝ. 9,11 Πληροφορηθέντες τα γεγονότα αυτά οι πρεσβύτεροι αρχηγοί μας και όλοι οι κάτοικοι της χώρας μας είπαν· Παρέτε μαζή σας τροφοδοσίαν δια τον δρόμον, πηγαίνετε να συναντήσετε τους Ισραηλίτας και θα είπετε προς αυτούς· είμεθα δούλοι σας, κλείσατε μαζή μας συμφωνίαν φιλίας.

ΙτΝ. 9,12 οὗτοι οἱ ἄρτοι, θερμοὺς ἐφωδιάσθημεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἐξήλθομεν παραγενέσθαι πρὸς ὑμᾶς. νῦν δὲ ἐξηράνθησαν καὶ γεγόνασι βεβρωμένοι.

ΙτΝ. 9,12 Αυτοί οι άρτοι, με τους οποίους εφωδιάσθημεν, ήσαν ζεστοί την ημέραν που εξήλθομεν προς συνάντησίν σας. Τωρα έγιναν ξηροί και μουχλιασμένοι.

ΙτΝ. 9,13 καὶ οὗτοι οἱ ἀσκοὶ τοῦ οἴνου, οὓς ἐπλήσαμεν καινούς, καὶ οὗτοι ἐῤῥώγασι· καὶ τὰ ἱμάτια ἡμῶν καὶ τὰ ὑποδήματα ἡμῶν πεπαλαίωται ἀπὸ τῆς πολλῆς ὁδοῦ σφόδρα.

ΙτΝ. 9,13 Οι ασκοί αυτοί του οίνου ήσαν καινούργιοι, όταν τους εγεμίσαμεν, και τώρα έχουν σχισθή. Τα ενδύματά μας και τα υποδήματά μας επάληωσαν και εφθάρησαν από την πολύ μακρυνήν πορείαν, που εκάμαμε έως εδώ”.

ΙτΝ. 9,20 καὶ ἔλαβον οἱ ἄρχοντες τοῦ ἐπισιτισμοῦ αὐτῶν καὶ Κύριον οὐκ ἐπηρώτησαν.

ΙτΝ. 9,20 Οι άρχοντες του ισραηλιτικού λαού επήραν από τους άρτους εκείνων (τους είδαν μουχλιασμένους και παρεδέχθησαν ως αληθινήν την ιστορίαν των Γαβαωνιτών) και επροχώρησαν εις σύναψιν συνθήκης, χωρίς να ερωτήσουν τον Κυριον.

ΙτΝ. 9,21 καὶ ἐποίησεν Ἰησοῦς πρὸς αὐτοὺς εἰρήνην καὶ διέθεντο πρὸς αὐτοὺς διαθήκην τοῦ διασῶσαι αὐτούς, καὶ ὤμοσαν αὐτοῖς οἱ ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς.

ΙτΝ. 9,21 Ο Ιησούς έκλεισε με αυτούς ειρήνην και συνήψε μαζή των συνθήκην να σεβασθή την ζωήν των. Οι άρχοντες του λαού ωρκίσθησαν εις αυτούς δια την συμφωνίαν.

ΙτΝ. 9,22 καὶ ἐγένετο μετὰ τρεῖς ἡμέρας μετὰ τὸ διαθέσθαι πρὸς αὐτοὺς διαθήκην, ἤκουσαν ὅτι ἐγγύθεν αὐτῶν εἰσι, καὶ ὅτι ἐν αὐτοῖς κατοικοῦσι.

ΙτΝ. 9,22 Μετά τρεις ημέρας αφού συνήφθη η συνθήκη με τους Γαβαωνίτας, επληροφορήθησαν ότι αυτοί ευρίσκοντο πλησίον των, ότι κατοικούν εκεί κοντά των.

ΙτΝ. 9,23 καὶ ἀπῇραν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ ἦλθον εἰς τὰς πόλεις αὐτῶν· αἱ δὲ πόλεις αὐτῶν Γαβαὼν καὶ Κεφιρὰ καὶ Βηρὼθ καὶ πόλεις Ἰαρίν.

ΙτΝ. 9,23 Οι Ισραηλίται ανεχώρησαν και ήλθαν εις τας πόλεις των Γαβαωνιτών. Αι πόλεις των ήσαν· Η Γαβαών, η Κεφιρά, η Βηρώθ και αι πόλεις Ιαρίν.

ΙτΝ. 9,24 καὶ οὐκ ἐμαχέσαντο αὐτοῖς οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, ὅτι ὤμοσαν αὐτοῖς πάντες οἱ ἄρχοντες Κύριον τὸν Θεὸν Ἰσραήλ· καὶ διεγόγγυσαν πᾶσα ἡ συναγωγὴ ἐπὶ τοῖς ἄρχουσι.

ΙτΝ. 9,24 Οι Ισραηλίται δεν επολέμησαν εναντίον των και δεν τους εφόνευσαν, διότι όλοι οι άρχοντες είχαν δώσει δι' αυτό όρκον εις Κυριον τον Θεόν του Ισραήλ. Δια τούτο όλον το πλήθος του ισραηλιτικού λαού εγόγγυζαν εναντίον των αρχόντων.

ΙτΝ. 9,25 καὶ εἶπαν οἱ ἄρχοντες πάσῃ τῇ συναγωγῇ· ἡμεῖς ὠμόσαμεν αὐτοῖς Κύριον τὸν Θεὸν Ἰσραὴλ καὶ νῦν οὐ δυνησόμεθα ἅψασθαι αὐτῶν·

ΙτΝ. 9,25 Είπαν τότε οι άρχοντες εις όλην την συγκέντρωσιν του λαού· “ημείς εδώσαμεν δι' αυτούς όρκον ενώπιον Κυρίου του Θεού των Ισραηλιτών. Εχομεν δεσμευθή και δεν ημπορούμεν να τους εγγίσωμεν.

ΙτΝ. 9,26 τοῦτο ποιήσομεν, ζωγρῆσαι αὐτούς, καὶ περιποιησόμεθα αὐτούς, καὶ οὐκ ἔσται καθ᾿ ἡμῶν ὀργὴ διὰ τὸν ὅρκον, ὃν ὠμόσαμεν αὐτοῖς·

ΙτΝ. 9,26 Τούτο μόνον θα κάμωμεν. Θα τους αφήσωμεν ζωντανούς, θα σεβασθώμεν την ζωήν των και έτσι δεν θα οργισθή ο Κυριος εναντίον μας, διότι ετηρήσαμεν τον όρκον που εδώσαμεν εις αυτούς.

ΙτΝ. 9,27 ζήσονται καὶ ἔσονται ξυλοκόποι καὶ ὑδροφόροι πάσῃ τῇ συναγωγῇ, καθάπερ εἶπαν αὐτοῖς οἱ ἄρχοντες.

ΙτΝ. 9,27 Θα ζήσουν λοιπόν αυτοί, θα είναι όμώς ξυλοκόποι και νεροφόροι όλου του Εβραϊκού λαού, όπως είπαν προς αυτούς οι άρχοντες”.

ΙτΝ. 9,28 καὶ συνεκάλεσεν αὐτοὺς Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· διατί παρελογίσασθέ με λέγοντες, μακρὰν ἀπὸ σοῦ ἐσμεν σφόδρα, ὑμεῖς δὲ ἐγχώριοί ἐστε τῶν κατοικούντων ἐν ἡμῖν;

ΙτΝ. 9,28 Προσεκάλεσε κατόπιν ο Ιησούς τους Γαβαωνίτας και τους είπε· “διατί με εξηπατήσατε και μου είπατε ότι ανήκετε εις χώραν πολύ μακρυνήν, ενώ σεις είσθε εις την πραγματικότητα εντόπιοι και κατοικείτε εις την περιοχήν μας;

ΙτΝ. 9,29 καὶ νῦν ἐπικατάρατοί ἐστε· οὐ μὴ ἐκλίπῃ ἐξ ὑμῶν δοῦλος οὐδὲ ξυλοκόπος οὐδὲ ὑδροφόρος ἐμοὶ καὶ τῷ Θεῷ μου.

ΙτΝ. 9,29 Επικατάρατοι να είσθε τώρα. Ποτέ δεν θα λείψουν από σας δούλοι, ξυλοκόποι και υδροφόροι δι' εμέ και τον Θεόν”.

ΙτΝ. 9,30 καὶ ἀπεκρίθησαν τῷ Ἰησοῖ λέγοντες· ἀνηγγέλη ἡμῖν ὅσα συνέταξε Κύριος ὁ Θεός σου Μωυσῇ τῷ παιδὶ αὐτοῦ, δοῦναι ὑμῖν τὴν γῆν ταύτην καὶ ἐξολοθρεῦσαι ἡμᾶς καὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας ἐπ᾿ αὐτῆς πρὸ προσώπου ὑμῶν, καὶ ἐφοβήθημεν σφόδρα περὶ τῶν ψυχῶν ἡμῶν ἀπὸ προσώπου ὑμῶν καὶ ἐποιήσαμεν τὸ πρᾶγμα τοῦτο.

ΙτΝ. 9,30 Οι Γαβαωνίται απεκρίθησαν στον Ιησούν και είπαν· “ανηγγέλθησαν εις ημάς όλα εκείνα, που διέταξε Κυριος ο Θεός σου στον Μωϋσήν τον δούλον του, ότι δηλαδή θα δώση εις σας την χώραν αυτήν και θα εξολοθρεύση από εμπρός σας όλους ημάς που κατοικούμεν εις αυτήν, και εφοβήθημεν πάρα πολύ από σας δια την ζωήν μας, δια τούτο δε και κατεφύγαμεν εις την πράξιν αυτήν.

ΙτΝ. 9,31 καὶ νῦν ἰδοὺ ἡμεῖς ὑποχείριοι ὑμῖν· ὡς ἀρέσκει ὑμῖν καὶ ὡς δοκεῖ ὑμῖν, ποιήσατε ἡμῖν.

ΙτΝ. 9,31 Και τώρα ιδού, ημείς είμεθα δούλοι σας. Οπως θέλετε και όπως νομίζετε, κάμετε εις ημάς”.

ΙτΝ. 9,32 καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς οὕτως· καὶ ἐξείλατο αὐτοὺς Ἰησοῦς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ χειρῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ οὐκ ἀνεῖλον αὐτούς.

ΙτΝ. 9,32 Οι Ισραηλίται έκαμαν εις αυτούς, όπως είχαν είπει. Ο Ιησούς του Ναυή τους εγλύτωσεν από τα χέρια των Ισραηλιτών και δεν τους εφόνευσαν.

ΙτΝ. 9,33 καὶ κατέστησεν αὐτοὺς Ἰησοῦς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ξυλοκόπους καὶ ὑδροφόρους πάσῃ τῇ συναγωγῇ καὶ τῷ θυσιαστηρίῳ τοῦ Θεοῦ· διὰ τοῦτο ἐγένοντο οἱ κατοικοῦντες Γαβαὼν ξυλοκόποι καὶ ὑδροφόροι τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ Θεοῦ ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας, καὶ εἰς τὸν τόπον, ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριος.

ΙτΝ. 9,33 Αλλά από την ημέραν εκείνην υπεχρέωσεν αυτούς να είναι ξυλοκόποι και νεροφόροι εις όλον τον εβραϊκόν λαόν και στο θυσιαστήριον του Θεού. Δια τούτο έγιναν οι κάτοικοι της Γαβαών ξυλοκόποι και νεροφόροι στο θυσιαστήριον του Θεού, δηλαδή την Σκηνήν του Μαρτυρίου, μέχρι σήμερον, θα είναι δε και βραδύτερον εις ιερόν τόπον, τον οποίον θα εκλέξη ο Κυριος, ως ναόν του.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10- Η ΗΤΤΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΑΜΟΡΡΑΙΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ

Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΧΑΝΑΑΝ

Η ήττα των πέντε Αμορραίων βασιλέων

ΙτΝ. 10,1 Ὡς δὲ ἤκουσεν Ἀδωνιβεζὲκ βασιλεὺς Ἱερουσαλὴμ ὅτι ἔλαβεν Ἰησοῦς τὴν Γαὶ καὶ ἐξωλόθρευσεν αὐτήν, ὃν τρόπον ἐποίησαν τὴν Ἱεριχὼ καὶ τὸν βασιλέα αὐτῆς, οὕτως ἐποίησαν καὶ τὴν Γαὶ καὶ τὸν βασιλέα αὐτῆς, καὶ ὅτι ηὐτομόλησαν οἱ κατοικοῦντες Γαβαὼν πρὸς Ἰησοῦν καὶ πρὸς Ἰσραήλ,

ΙτΝ. 10,1 Ο Αδωνιβεζέκ, βασιλεύς της Ιερουσαλήμ, όταν επληροφορήθη, ότι ο Ιησούς του Ναυή κατέλαβε την Γαι και εξωλόθρευσεν αυτήν, όταν μάλιστα ειδικώτερον έμαθεν όσα οι Ισραηλίται έκαναν εις την Γαι και τον βασιλέα της, ο,τι είχαν κάμει εις την Ιεριχώ και τον βασιλέα αυτής, όταν ακόμη έμαθεν ότι οι κάτοικοι της Γαβαών παρεδόθησαν στον Ιησούν και τους Ισραηλίτας,

ΙτΝ. 10,2 καὶ ἐφοβήθησαν ἀπ᾿ αὐτῶν σφόδρα· ἤδει γὰρ ὅτι πόλις μεγάλη Γαβαών, ὡσεὶ μία τῶν μητροπόλεων, καὶ πάντες οἱ ἄνδρες αὐτῆς ἰσχυροί·

ΙτΝ. 10,2 αυτός και ο λαός του εφοβήθησαν πάρα πολύ. Εφοβήθησαν, διότι εγνώριζαν ότι η Γαβαών είναι πόλις μεγάλη, όπως είναι αι μητροπόλεις, και ότι όλοι οι άνδρες της είναι δυνατοί και ανδρείοι.

ΙτΝ. 10,3 καὶ ἀπέστειλεν Ἀδωνιβεζὲκ βασιλεὺς Ἱερουσαλὴμ πρὸς Ἐλὰμ βασιλέα Χεβρὼν καὶ πρὸς Φιδὼν βασιλέα Ἱεριμοὺθ καὶ πρὸς Ἰεφθὰ βασιλέα Λαχὶς καὶ πρὸς Δαβὶν βασιλέα Ὀδολλὰμ λέγων·

ΙτΝ. 10,3 Ο Αδωνιδεζέκ λοιπόν, ο βασιλεύς της Ιερουσαλήμ, έστειλεν αγγελιαφόρους προς τον Ελάμ, βασιλέα της Χεβρών, προς τον Φιδών, βασιλέα Ιεριμούθ, προς τον Ιεφθά, βασιλέα Λαχίς και προς τον Δαδίν, βασιλέα της Οδολλάμ και είπεν·

ΙτΝ. 10,4 δεῦτε, ἀνάβητε πρός με καὶ βοηθήσατέ μοι, καὶ ἐκπολεμήσωμεν Γαβαών· ηὐτομόλησαν γὰρ πρὸς Ἰησοῦν καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ.

ΙτΝ. 10,4 “ελάτε, αναβήτε προς εμέ και βοηθήσατέ με να πολεμήσωμεν μαζή εναντίον των Γαβαωνιτών, διότι αυτοί ηυτομόλησαν προς τον Ιησούν και τους Ισραηλίτας”.

ΙτΝ. 10,5 καὶ ἀνέβησαν οἱ πέντε βασιλεῖς τῶν Ἰεβουσαίων, βασιλεὺς Ἱερουσαλὴμ καὶ βασιλεὺς Χεβρὼν καὶ βασιλεὺς Ἱεριμοὺθ καὶ βασιλεὺς Λαχὶς καὶ βασιλεὺς Ὀδολλάμ, αὐτοὶ καὶ πᾶς ὁ λαὸς αὐτῶν καὶ περιεκάθισαν τὴν Γαβαὼν καὶ ἐξεπολιόρκουν αὐτήν.

ΙτΝ. 10,5 Συνεννοήθησαν μεταξύ των, συνεφώνησαν οι πέντε βασιλείς των Ιεβουσαίων, ο βασιλεύς της Ιερουσαλήμ, ο βασιλεύς της Χεβρών, ο βασιλεύς της Ιεριμούθ, ο βασιλεύς της Λαχίς και ο βασιλεύς της Οδολλάμ και ανέβησαν αυτοί και όλος ο στρατός των, εστρατοπέδευσαν γύρω από την Γαβαών και ήρχισαν να την πολιορκούν στενά.

ΙτΝ. 10,6 καὶ ἀπέστειλαν οἱ κατοικοῦντες Γαβαὼν πρὸς Ἰησοῦν εἰς τὴν παρεμβολὴν Ἰσραὴλ εἰς Γάλγαλα λέγοντες· μὴ ἐκλύσῃς τὰς χεῖράς σου ἀπὸ τῶν παίδων σου· ἀνάβηθι πρὸς ἡμᾶς τὸ τάχος καὶ βοήθησον ἡμῖν καὶ ἐξελοῦ ἡμᾶς· ὅτι συνηγμένοι εἰσὶν ἐφ᾿ ἡμᾶς πάντες οἱ βασιλεῖς τῶν Ἀμοῤῥαίων, οἱ κατοικοῦντες τὴν ὀρεινήν.

ΙτΝ. 10,6 Οι κάτοικοι της Γαβαών έστειλαν τότε αγελλιαφόρους προς τον Ιησούν στο Ισραηλιτικόν στρατόπεδον, που ευρίσκετο εις Γαλγαλα και είπαν· “μη αποσύρης τα προστατευτικά σου χέρια από τους δούλους σου. Ελα όσον το δυνατόν συντομώτερον, βοήθησέ μας και γλύτωσέ μας, διότι συνησπίσθησαν εναντίον μας και συνεκεντρώθησαν γύρω από την πόλιν όλοι οι βασιλείς των Αμορραίων, οι οποίοι κατοικούν την ορεινήν περιοχήν”.

ΙτΝ. 10,7 καὶ ἀνέβη Ἰησοῦς ἐκ Γαλγάλων, αὐτὸς καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ πολεμιστὴς μετ᾿ αὐτοῦ, πᾶς δυνατὸς ἐν ἰσχύϊ.

ΙτΝ. 10,7 Ο Ιησούς και όλος ο μάχιμος λαός, όλοι οι πολεμισταί, κάθε ενας που ήτο ισχυρός να κρατή όπλα ανέβησαν από τα Γαλγαλα, δια να βοηθήσουν τους Γαβαωνίτας.

ΙτΝ. 10,8 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Ἰησοῦν· μὴ φοβηθῇς αὐτούς, εἰς γὰρ τὰς χεῖράς σου παραδέδωκα αὐτούς, οὐχ ὑπολειφθήσεται ἐξ αὐτῶν οὐδεὶς ἐνώπιον ὑμῶν.

ΙτΝ. 10,8 Ο δε Κυριος είπε προς τον Ιησούν. “Μη φοβηθής αυτούς τους βασιλείς και τους στρατούς των. Τους έχω ήδη παραδώσει εις τα χέρια σας. Κανείς δεν θα υπολειφθή ενώπιόν σας”.

ΙτΝ. 10,9 καὶ ἐπεὶ παρεγένετο Ἰησοῦς ἐπ᾿ αὐτοὺς ἄφνω, ὅλην τὴν νύκτα εἰσεπορεύθη ἐκ Γαλγάλων.

ΙτΝ. 10,9 Και ο λόγος του Κυρίου επραγματοιήθη· διότι ο Ιησούς του Ναυή κατέφθασεν αιφνιδίως εναντίον των όλην την νύκτα επορεύθη με τον στρατόν του από τα Γαλγαλα εις Γαβαών.

ΙτΝ. 10,10 καὶ ἐξέστησεν αὐτοὺς Κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ συνέτριψεν αὐτοὺς Κύριος συντρίψει μεγάλῃ ἐν Γαβαών, καὶ κατεδίωξαν αὐτοὺς ὁδὸν ἀναβάσεως Ὠρωνὶν καὶ κατέκοπτον αὐτοὺς ἕως Ἀζηκὰ καὶ ἕως Μακηδά.

ΙτΝ. 10,10 Ο δε Κυριος ενέβαλε τρόμον και πανικόν εις αυτούς, καθώς αντίκρυσαν τους Ισραηλίτας, και τους συνέτριψεν ο Κυριος δια μεγάλης καταστροφής εις την περιοχήλ Γαβαών. Οι δε Ισραηλίται κατεδίωκαν και εφόνευαν αυτούς στον δρόμον, που ανέβαινεν εις Ωρωνίν μέχρι της Αζηκά και Μακηδά.

ΙτΝ. 10,11 ἐν δὲ τῷ φεύγειν αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπὶ τῆς καταβάσεως Ὠρωνὶν καὶ Κύριος ἐπέῤῥιψεν αὐτοῖς λίθους χαλάζης ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἕως Ἀζηκά, καὶ ἐγένοντο πλείους οἱ ἀποθανόντες διὰ τοὺς λίθους τῆς χαλάζης ἢ οὓς ἀπέκτειναν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ μαχαίρᾳ ἐν τῷ πολέμῳ.

ΙτΝ. 10,11 Καθώς δε εκείνοι πανικόβλητοι έφευγαν ενώπιον των Ισραηλιτών εις την κατάβασιν Ωρωνίν, έρριψεν ο Κυριος εναντίον των χαλάζι ωσάν πέτρες από τον ουρανόν μέχρι της Αζηκά. Περισσότεροι δε ήσαν εκείνοι που εφονεύθησαν από τα λιθάρια της χαλάζης, παρά εκείνοι που εσφάγησαν από τους Ισραηλίτας κατά την μάχην.

ΙτΝ. 10,12 Τότε ἐλάλησεν Ἰησοῦς πρὸς Κύριον, ᾗ ἡμέρᾳ παρέδωκεν ὁ Θεὸς τὸν Ἀμοῤῥαῖον ὑποχείριον Ἰσραήλ, ἡνίκα συνέτριψεν αὐτοὺς ἐν Γαβαὼν καὶ συνετρίβησαν ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ εἶπεν Ἰησοῦς· στήτω ὁ ἥλιος κατὰ Γαβαὼν καὶ ἡ σελήνη κατὰ φάραγγα Αἰλών.

ΙτΝ. 10,12 Κατά την ημέραν εκείνην, κατά την οποίαν είχεν ήδη αποφασίσει και παραδώσει ο Κυριος υποχειρίους τους Αμορραίους στους Ισραηλίτας, όταν δηλαδή συνέτριψεν αυτούς ο Ιησούς εις την Γαβαών και συνετρίβησαν πράγματι ενώπιον των Ισραηλιτών, είπε τότε ο Ιησούς προς τον Κυριον· “ας σταθή ο ήλιος επάνω από την Γαβαών και η σελήνη επάνω από την κοιλάδα Αιλών”.

ΙτΝ. 10,13 καὶ ἔστη ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη ἐν στάσει, ἕως ἠμύνατο ὁ Θεὸς τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν. καὶ ἔστη ὁ ἥλιος κατὰ μέσον τοῦ οὐρανοῦ, οὐ προεπορεύετο εἰς δυσμὰς εἰς τέλος ἡμέρας μιᾶς.

ΙτΝ. 10,13 Και πράγματι εστάθη ο ήλιος και έμεινεν εις την θέσιν της η σελήνη, μέχρις ότου ο Θεός απέκρουσε τελείως τους εχθρούς των Ισραηλιτών. Ο ήλιος εσταμάτησεν ακίνητος στο μέσον του ουρανού. Δεν επροχώρει προς δυσμάς επί μίαν ολόκληρον ημέραν.

ΙτΝ. 10,14 καὶ οὐκ ἐγένετο ἡμέρα τοιαύτη οὐδὲ τὸ πρότερον οὐδὲ τὸ ἔσχατον, ὥστε ἐπακοῦσαι Θεὸν ἀνθρώπου, ὅτι Κύριος συνεξεπολέμησε τῷ Ἰσραήλ.

ΙτΝ. 10,14 Τοσον μεγάλη και επιφανής ημέρα δεν έγινεν ποτέ προηγουμένως, ούτε στο απώτατον, ούτε στο εγγύς παρελθόν, να ακούση δηλαδή ο Θεός τοιαύτην αίτησιν από άνθρωπον. Εγινε δε αυτό το πρωτοφανές και μοναδικόν θαύμα, διότι ο Κυριος επολέμησε μαζή με τους Ισραηλίτας.

ΙτΝ. 10,15 Έπειτα ο Ιησούς και όλοι οι Ισραηλίτες γύρισαν στο στρατόπεδο στα Γάλγαλα.

Η εκτέλεση των πέντε βασιλιάδων

ΙτΝ. 10,16 Καὶ ἔφυγον οἱ πέντε βασιλεῖς οὗτοι καὶ κατεκρύβησαν εἰς τὸ σπήλαιον τὸ ἐν Μακηδά.

ΙτΝ. 10,16 Οι πέντε βασιλείς πανικόβλητοι ετράπησαν εις φυγήν και εκρύφθησαν επιμελώς στο σπήλαιον, που ευρίσκετο εις Μακηδά.

ΙτΝ. 10,17 καὶ ἀπηγγέλη τῷ Ἰησοῦ λέγοντες· εὕρηνται οἱ πέντε βασιλεῖς κεκρυμμένοι ἐν τῷ σπηλαίῳ τῷ ἐν Μακηδά.

ΙτΝ. 10,17 Μερικοί όμως που τους είδαν, ανήγγειλαν στον Ιησούν, ότι οι πέντε βασιλείς ευρίσκονται κρυμμένοι στο σπήλαιον της Μακηδά.

ΙτΝ. 10,18 καὶ εἶπεν Ἰησοῦς· κυλίσατε λίθους ἐπὶ τὸ στόμα τοῦ σπηλαίου καὶ καταστήσατε ἄνδρας φυλάσσειν ἐπ᾿ αὐτούς,

ΙτΝ. 10,18 Ο Ιησούς είπεν στους στρατιώτας του· “κυλίσατε λίθους μεγάλους εις την είσοδον του σπηλαίου και εγκαταστήσατε άνδρας να τους φυλάσσουν·

ΙτΝ. 10,19 ὑμεῖς δὲ μὴ ἑστήκατε καταδιώκοντες ὀπίσω τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν καὶ καταλάβετε τὴν οὐραγίαν αὐτῶν καὶ μὴ ἀφῆτε εἰσελθεῖν εἰς τὰς πόλεις αὐτῶν· παρέδωκε γὰρ αὐτοὺς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν εἰς τὰς χεῖρας ἡμῶν.

ΙτΝ. 10,19 σεις δε μη σταματήσετε την καταδίωξιν των εχθρών σας. Κτυπήσατε τα μετόπισθεν αυτών τμήματα και μη τους αφήσετε να εισέλθουν εις τας πόλεις των· διότι Κυριος ο Θεός τους παρέδωκεν εις τα χέρια σας”.

ΙτΝ. 10,20 καὶ ἐγένετο ὡς κατέπαυσεν Ἰησοῦς καὶ πᾶς υἱὸς Ἰσραὴλ κόπτοντες αὐτοὺς κοπὴν μεγάλην σφόδρα ἕως εἰς τέλος, καὶ οἱ διασῳζόμενοι διεσώθησαν εἰς τὰς πόλεις τὰς ὀχυράς,

ΙτΝ. 10,20 Οταν τέλος ο Ιησούς και όλος ο Ισραηλιτικός λαός έπαυσαν την εξοντωτικήν καταστροφήν των Αμορραίων, εκείνοι που κατώρθωσαν να διασωθούν, κατέφυγαν δι' ασφάλειάν των εις τας οχυράς πόλεις των.

ΙτΝ. 10,21 καὶ ἀπεστράφη πᾶς ὁ λαὸς πρὸς Ἰησοῦν εἰς Μακηδὰ ὑγιεῖς, καὶ οὐκ ἔγρυξεν οὐδεὶς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ τῇ γλώσσῃ αὐτοῦ.

ΙτΝ. 10,21 Τοτε όλος ο ισραηλιτικός λαός σώος και ακέραιος επέστρεψε προς τον Ιησούν εις Μακηδά, κανείς δεν εγκρίνιαξε και δεν εμουρμούρισέ με την γλώσσαν του, μολονότι επίπονος και θυελλώδης υπήρξεν ο πόλεμος.

ΙτΝ. 10,22 καὶ εἶπεν Ἰησοῦς· ἀνοίξατε τὸ σπήλαιον καὶ ἐξαγάγετε τοὺς πέντε βασιλεῖς τούτους ἐκ τοῦ σπηλαίου.

ΙτΝ. 10,22 Είπεν ο Ιησούς· “ανοίξατε το σπήλαιον και βγάλτε από αυτό τους πέντε βασιλείς”.

ΙτΝ. 10,23 καὶ ἐξηγάγοσαν τοὺς πέντε βασιλεῖς ἐκ τοῦ σπηλαίου, τὸν βασιλέα Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸν βασιλέα Χεβρὼν καὶ τὸν βασιλέα Ἱεριμοὺθ καὶ τὸν βασιλέα Λαχὶς καὶ τὸν βασιλέα Ὀδολλάμ.

ΙτΝ. 10,23 Εβγαλαν τους πέντε βασιλείς από το σπήλαιον, τον βασιλέα της Ιερουσαλήμ, τον βασιλέα της Χεβρών, τον βασιλέα της Ιεριμούθ, τον βασιλέα της Λαχίς και τον βασιλέα της Οδολλάμ.

ΙτΝ. 10,24 καὶ ἐπεὶ ἐξήγαγον αὐτοὺς πρὸς Ἰησοῦν, καὶ συνεκάλεσεν Ἰησοῦς πάντα Ἰσραήλ, καὶ τοὺς ἐναρχομένους τοῦ πολέμου τοὺς συμπορευομένους αὐτῷ, λέγων αὐτοῖς· προπορεύεσθε καὶ ἐπίθετε τοὺς πόδας ὑμῶν ἐπὶ τοὺς τραχήλους αὐτῶν. καὶ προσελθόντες ἐπέθηκαν τοὺς πόδας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς τραχήλους αὐτῶν.

ΙτΝ. 10,24 Ο Ιησούς, όταν έφεραν αυτούς ενώπιόν του, συνεκάλεσεν όλους τους Ισραηλίτας, και τους αρχηγούς του πολέμου που είχαν συνεκστρατεύσει με αυτό και τους είπε· “πλησιάσατε προς τους βασιλείς και θέσατε τα ποδια σας στους τραχήλους των”. Προσήλθαν οι αρχηγοί και έθεσαν τα πόδια των στους τραχήλους των πέντε βασιλέων.

ΙτΝ. 10,25 καὶ εἶπεν Ἰησοῦς πρὸς αὐτούς· μὴ φοβηθῆτε αὐτοὺς μηδὲ δειλιάσητε· ἀνδρίζεσθε καὶ ἰσχύετε, ὅτι οὕτω ποιήσει Κύριος πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς ὑμῶν, οὓς ὑμεῖς καταπολεμεῖτε αὐτούς.

ΙτΝ. 10,25 Είπεν ο Ιησούς προς τους αρχηγούς του στρατού· “μη φοβηθήτε από αυτούς και μη δειλιάσετε ενώπιον των οιωνδήποτε εχθρών σας. Φανήτε ανδρείοι και γενναίοι, διότι ο Κυριος έτσι θα κάμη εναντίον όλων των εχθρών σας, τους οποίους σεις θα καταπολεμήσετε.

ΙτΝ. 10,26 καὶ ἀπέκτεινεν αὐτοὺς Ἰησοῦς καὶ ἐκρέμασεν αὐτοὺς ἐπὶ πέντε ξύλων, καὶ ἦσαν κρεμάμενοι ἐπὶ τῶν ξύλων ἕως ἑσπέρας.

ΙτΝ. 10,26 Κατόπιν διέταξεν ο Ιησούς και εφόνευσαν αυτούς και τους εκρέμασαν εις πέντε ξύλα. Εμειναν δε κρεμασμένοι επί των ξύλων μέχρι της εσπέρας.

ΙτΝ. 10,27 καὶ ἐγενήθη πρὸς ἡλίου δυσμὰς ἐνετείλατο Ἰησοῦς καὶ καθεῖλον αὐτοὺς ἀπὸ τῶν ξύλων καὶ ἔῤῥιψαν αὐτοὺς εἰς τὸ σπήλαιον, εἰς ὃ κατεφύγοσαν ἐκεῖ, καὶ ἐπεκύλισαν λίθους ἐπὶ τὸ σπήλαιον ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας.

ΙτΝ. 10,27 Κατά την δύσιν του ηλίου διέταξεν ο Ιησούς και τους εξεκρέμασαν από τα ξύλα, τους έρριψαν στο σπήλαιον στο οποίον είχον καταφύγει και εκύλισαν λίθους μεγάλους εις την είσοδον του σπηλαίου, οι οποίοι και υπάρχουν μέχρι σήμερον.

Η κατάκτηση των πόλεων του νότου

ΙτΝ. 10,28 Καὶ τὴν Μακηδὰ ἐλάβοσαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἐφόνευσαν αὐτὴν ἐν στόματι ξίφους καὶ ἐξωλόθρευσαν πᾶν ἐμπνέον, ὃ ἦν ἐν αὐτῇ, καὶ οὐ κατελείφθη οὐδεὶς ἐν αὐτῇ διασεσωσμένος καὶ διαπεφευγώς· καὶ ἐποίησαν τῷ βασιλεῖ Μακηδὰ ὃν τρόπον ἐποίησαν τῷ βασιλεῖ Ἱεριχώ.

ΙτΝ. 10,28 Κατά την ιδίαν ημέραν κατέλαβον οι Ισραηλίται την πόλιν Μακηδά, επέρασαν εν στόματι μαχαίρας κάθε άνθρωπον και εξωλόθρευσαν κάθε τι που ανέπνεε και εζούσε εις την πόλιν αυτήν, ώστε δεν απέμεινε κανείς εις αυτήν, δεν διεσώθη και δεν διέφυγε τον θάνατον κανείς. Εφέρθησαν προς τον βασιλέα της Μακηδά, όπως εφέρθησαν προς τον βασιλέα της Ιεριχούς.

ΙτΝ. 10,29 καὶ ἀπῆλθεν Ἰησοῦς καὶ πᾶς Ἰσραὴλ μετ᾿ αὐτοῦ ἐκ Μακηδὰ εἰς Λεβνὰ καὶ ἐπολιόρκει Λεβνά.

ΙτΝ. 10,29 Επειτα ο Ιησούς με όλον τον ισραηλιτικόν λαόν μαζή του μετέβη από την Μακηδά εις την πόλιν Λεβνά και την επολιόρκει.

ΙτΝ. 10,30 καὶ παρέδωκεν αὐτὴν Κύριος εἰς χεῖρας Ἰσραήλ, καὶ ἔλαβον αὐτὴν καὶ τὸν βασιλέα αὐτῆς καὶ ἐφόνευσαν αὐτὴν ἐν στόματι ξίφους καὶ πᾶν ἐμπνέον ἐν αὐτῇ, καὶ οὐ κατελείφθη ἐν αὐτῇ διασεσωσμένος καὶ διαπεφευγώς· καὶ ἐποίησαν τῷ βασιλεῖ αὐτῆς ὃν τρόπον ἐποίησαν τῷ βασιλεῖ Ἱεριχώ.

ΙτΝ. 10,30 Ο δε Κυριος παρέδωκε και αυτήν την πόλιν εις τα χέρια των Ισραηλιτών, οι οποίοι και την κατέλαβον. Επέρασαν εν στόματι μαχαίρας τον βασιλέα της, τον λαόν της και κάθε τι που ανέπνεε και εζούσε εις αυτήν. Δεν διεσώθη και δεν διέφυγε κανείς. Εκαμαν στον βασιλέα αυτής, ο,τι είχαν κάμει στον βασιλέα της Ιεριχούς.

ΙτΝ. 10,31 καὶ ἀπῆλθεν Ἰησοῦς καὶ πᾶς Ἰσραὴλ μετ᾿ αὐτοῦ ἐκ Λεβνὰ εἰς Λαχὶς καὶ περιεκάθισεν αὐτὴν καὶ ἐπολιόρκει αὐτήν.

ΙτΝ. 10,31 Επειτα ο Ιησούς μαζή με όλον τον ισραηλιτικόν λαόν ανεχώρησεν από την Λεβνά εις την Λαχίς, περιεκύκλωσεν αυτήν και την επολιόρκησεν.

ΙτΝ. 10,32 καὶ παρέδωκε Κύριος τὴν Λαχὶς εἰς τὰς χεῖρας Ἰσραήλ, καὶ ἔλαβεν αὐτὴν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ καὶ ἐφόνευσαν αὐτὴν ἐν στόματι ξίφους καὶ ἐξωλόθρευσαν αὐτήν, ὃν τρόπον ἐποίησαν τὴν Λεβνά.

ΙτΝ. 10,32 Ο Κυριος παρέδωκε την Λαχίς εις τας χείρας των Ισραηλιτών. Ο Ιησούς κατέλαβεν αυτήν την επομένην ημέραν της πολιορκίας της. Οι Ισραηλίται επέρασαν εν στόματι μαχαίρας τους κατοίκους της και εξωλόθρευσαν αυτήν όπως είχον εξολοθρεύσει την Λεβνά.

ΙτΝ. 10,33 τότε ἀνέβη Ἐλὰμ βασιλεὺς Γαζὲρ βοηθήσων τῇ Λαχίς, καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν Ἰησοῦς ἐν στόματι ξίφους καὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ ἕως τοῦ μὴ καταλειφθῆναι αὐτῶν σεσωσμένον καὶ διαπεφευγότα.

ΙτΝ. 10,33 Τοτε ο βασιλεύς της πόλεως Γαζέρ μετέβη να βοηθήση την Λαχίς. Ο Ιησούς όμως εκτύπησεν αυτόν, τον ενίκησε και επέρασεν εν στόματι μαχαίρας αυτόν και τον λαόν του, ώστε κανείς δεν εσώθη από τον θάνατον. Κανείς δεν εγλύτωσε δια φυγής.

ΙτΝ. 10,34 καὶ ἀπῆλθεν Ἰησοῦς καὶ πᾶς Ἰσραὴλ μετ᾿ αὐτοῦ ἐκ Λαχὶς εἰς Ὀδολλὰμ καὶ περιεκάθισεν αὐτὴν καὶ ἐξεπολιόρκησεν αὐτήν.

ΙτΝ. 10,34 Επειτα ο Ιησούς και όλος ο ισραηλιτικός λαός μαζή του επροχώρησαν από την Λαχίς εις την πόλιν Οδολλάμ, την περιεκύκλωσε και την επολιόρκησεν.

ΙτΝ. 10,35 καὶ παρέδωκεν αὐτὴν Κύριος ἐν χειρὶ Ἰσραήλ, καὶ ἔλαβεν αὐτὴν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἐφόνευσεν αὐτὴν ἐν στόματι ξίφους, καὶ πᾶν ἐμπνέον ἐν αὐτῇ ἐφόνευσαν, ὃν τρόπον ἐποίησαν τῇ Λαχίς.

ΙτΝ. 10,35 Ο Κυριος παρέδωκεν και αυτήν εις τα χέρια των Ισραηλιτών. Ο Ιησούς την κατέλαβε κατά την ιδίαν εκείνην ημέραν, επέρασεν εν στόματι μαχαίρας κάθε άνθρωπον, εξωλόθρευσε κάθε τι που είχε ζωήν και αναπνοήν, όπως είχαν κάμει και εις την Λαχίς.

ΙτΝ. 10,36 καὶ ἀπῆλθεν Ἰησοῦς καὶ πᾶς Ἰσραὴλ μετ᾿ αὐτοῦ εἰς Χεβρὼν καὶ περιεκάθισεν αὐτήν.

ΙτΝ. 10,36 Από εκεί μετέβη ο Ιησούς και όλος ο ισραηλιτικός λαός μαζή με αυτόν εις την Χεβρών και την περιεκύκλωσαν.

ΙτΝ. 10,37 καὶ ἐπάταξεν αὐτὴν ἐν στόματι ξίφους καὶ πᾶν τὸ ἐμπνέον, ὅσα ἦν ἐν αὐτῇ, οὐκ ἦν διασεσωσμένος· ὃν τρόπον ἐποίησαν τὴν Ὀδολλάμ, ἐξωλόθρευσαν αὐτὴν καὶ ὅσα ἦν ἐν αὐτῇ.

ΙτΝ. 10,37 Την εκτύπησαν, την κατέλαβον και επέρασαν εν στόματι μαχαίρας τους κατοίκους της και κάθε τι που εζούσε και ανέπνεεν εις αυτήν. Τιποτε δεν διέφυγε τον όλεθρον. Οπως έκαμαν εις την Οδολλάμ, έτσι εξωλόθρευσαν και την Χεβρών και όλα όσα εζούσαν εις αυτήν.

ΙτΝ. 10,38 καὶ ἀπέστρεψεν Ἰησοῦς καὶ πᾶς Ἰσραὴλ εἰς Δαβὶρ καὶ περικαθίσαντες αὐτὴν

ΙτΝ. 10,38 Ο Ιησούς και όλος ο Ισραηλιτικός λαός εστράφησαν εναντίον της πόλεως Δαβίρ και την περιεκύκλωσαν.

ΙτΝ. 10,39 ἔλαβον αὐτὴν καὶ τὸν βασιλέα αὐτῆς καὶ τὰς κώμας αὐτῆς καὶ ἐπάταξεν αὐτὴν ἐν στόματι ξίφους καὶ ἐξωλόθρευσαν αὐτὴν καὶ πᾶν ἐμπνέον ἐν αὐτῇ καὶ οὐ κατέλιπον αὐτῇ οὐδένα διασεσωσμένον· ὃν τρόπον ἐποίησαν τῇ Χεβρὼν καὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῆς, οὕτως ἐποίησαν τῇ Δαβὶρ καὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῆς.

ΙτΝ. 10,39 Κατέλαβαν αυτήν και τον βασιλέα της και τας κωμοπόλεις αυτής. Επέρασαν εν στόματι μαχαίρας τους κατοίκους της και κάθε τι που ανέπνεεν εντός αυτής, και δεν αφήκαν τίποτε να διαφύγη τον όλεθρον. Οπως έκαμαν εις την Χεβρών και τον βασιλέα της έτσι έκαμαν εις την Δαβίρ και τον βασιλέα της.

ΙτΝ. 10,40 καὶ ἐπάταξεν Ἰησοῦς πᾶσαν τὴν γῆν τῆς ὀρεινῆς καὶ τὴν Ναγὲβ καὶ τὴν πεδινὴν καὶ τὴν Ἀσηδὼθ καὶ τοὺς βασιλεῖς αὐτῆς, οὐ κατέλιπον αὐτῶν σεσωσμένον· καὶ πᾶν ἐμπνέον ζωῆς ἐξωλόθρευσεν, ὃν τρόπον ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ,

ΙτΝ. 10,40 Ο Ιησούς εκτύπησε και κατενίκησεν όλην την ορεινήν περιοχήν της νοτίου Παλαιστίνης, την Ναγέβ της νοτίου Παλαιστίνης, την πεδινήν περιοχήν και την Ασιδώθ και τους βασιλείς αυτής. Δεν αφήκαν κανένα εν ζωή. Εξωλόθρευσαν κάθε ζώσαν ύπαρξιν, όπως τους είχε διατάξει Κυριος ο Θεός του Ισραήλ.

ΙτΝ. 10,41 ἀπὸ Κάδης Βαρνῆ ἕως Γάζης, πᾶσαν τὴν Γοσὸμ ἕως τῆς Γαβαών,

ΙτΝ. 10,41 Από την Καδης Βαρνή έως την Γαζαν, όλην την χώραν Γοσόμ μέχρι της Γαβαών,

ΙτΝ. 10,42 καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν καὶ τὴν γῆν αὐτῶν ἐπάταξεν Ἰησοῦς εἰσάπαξ, ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ συνεπολέμει τῷ Ἰσραήλ.

ΙτΝ. 10,42 όλους τους βασιλείς και τους κατοίκους των χωρών αυτών ενίκησε και συνέτριψεν ο Ιησούς κατά μίαν και μόνην εκστρατείαν, διότι Κυριος ο Θεός του Ισραηλιτικού λαού επολεμούσε μαζή με τον λαόν εναντίον των εχθρών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11- Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΧΑΝΑΑΝ

Η ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ ΤΗΣ ΧΕΒΡΩΝΑΣ

Η κατάκτηση των περιοχών της βόρειας Χαναάν

ΙτΝ. 11,1 Ὡς δὲ ἤκουσεν Ἰαβὶν βασιλεὺς Ἀσώρ, ἀπέστειλε πρὸς Ἰαβὰβ βασιλέα Μαρὼν καὶ πρὸς βασιλέα Συμοὼν καὶ πρὸς βασιλέα Ἀζίφ

ΙτΝ. 11,1 Ο Ιαβίν, ο βασιλεύς της Ασώρ, όταν επληροφορήθη αυτά τα γεγονότα, έστειλεν αγγελιαφόρους προς τον Ιωβάβ, βασιλέα της Μαρών, προς τον βασιλέα της Συμοών, προς τον βασιλέα της Αζίφ

ΙτΝ. 11,2 καὶ πρὸς βασιλεῖς τοὺς κατὰ Σιδῶνα τὴν μεγάλην, εἰς τὴν ὀρεινὴν καὶ εἰς Ἄραβα ἀπέναντι Κενερὼθ καὶ εἰς τὸ πεδίον καὶ εἰς Φεναεδδὼρ

ΙτΝ. 11,2 και προς τους βασιλείς, οι οποίοι ήσαν εις την Σιδώνα την μεγάλην πόλιν, εις την ορεινήν χώραν, εις την Αραβα απέναντι της Γεννησαρέτ, εις την πεδιάδα και εις την Φεναεδδώρ.

ΙτΝ. 11,3 καὶ εἰς τοὺς παραλίους Χαναναίους ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ εἰς τοὺς παραλίους Ἀμοῤῥαίους καὶ τοὺς Χετταίους καὶ Φερεζαίους καὶ Ἰεβουσαίους τοὺς ἐν τῷ ὄρει καὶ τοὺς Εὐαίους καὶ τοὺς ὑπὸ τὴν Ἀερμὼν εἰς γῆν Μασσηφά.

ΙτΝ. 11,3 Εστειλεν στους προς δυσμάς και τους προς ανατολάς Χαναναίους, στους Αμορραίους που κατοικούσαν τα παράλια της Μεσογείου και στους Χετταίους, στους Φερεζαίους και τους Ιεβουσαίους που κατοικούσαν την ορεινήν περιοχήν, στους Ευαίους και τους κατοικούντας εις τας υπωρείας του Αερμών εις την χώραν Μασσηφά.

ΙτΝ. 11,4 καὶ ἐξῆλθον αὐτοὶ καὶ οἱ βασιλεῖς αὐτῶν μετ᾿ αὐτῶν, ὥσπερ ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης τῷ πλήθει, καὶ ἵπποι καὶ ἅρματα πολλὰ σφόδρα.

ΙτΝ. 11,4 Εκάλεσεν όλους αυτούς εις πόλεμον κατά των Ισραηλιτών. Εξήλθαν οι λαοί αυτοί μαζή με τους βασιλείς των, αναρίθμητοι όπως η άμμος της θαλάσσης, με ίππους και άρματα πάρα πολλά.

ΙτΝ. 11,5 καὶ συνῆλθον πάντες οἱ βασιλεῖς αὐτοὶ καὶ παρεγένοντο ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ παρενέβαλον ἐπὶ τοῦ ὕδατος Μαρὼν πολεμῆσαι τὸν Ἰσραήλ.

ΙτΝ. 11,5 Συνεκεντρώθησαν όλοι αυτοί οι βασιλείς, επροχώρησαν μαζή και εστρατοπέδευσαν πλησίον των υδάτων της λίμνης Μαρών, δια να πολεμήσουν εναντίον των Ισραηλιτών.

ΙτΝ. 11,6 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Ἰησοῦν· μὴ φοβηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι αὔριον ταύτην τὴν ὥραν ἐγὼ παραδίδωμι τετροπωμένους αὐτοὺς ἐναντίον τοῦ Ἰσραήλ· τοὺς ἵππους αὐτῶν νευροκοπήσεις καὶ τὰ ἅρματα αὐτῶν κατακαύσεις ἐν πυρί.

ΙτΝ. 11,6 Ο Κυριος είπε τότε προς τον Ιησούν· “μη φοβηθής από αυτούς, διότι αύριον, αυτήν την ώραν θα παραδώσω αυτούς πανικοβλήτους εις φυγήν ενώπιον των Ισροηλιτών. Θα κόψης τα νεύρα των ίππων δια να τους αχρηστεύσης, τα δε άρματά των θα τα παραδώσης στο πυρ.

ΙτΝ. 11,7 καὶ ἦλθεν Ἰησοῦς καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ πολεμιστὴς ἐπ᾿ αὐτοὺς ἐπὶ τὸ ὕδωρ Μαρὼν ἐξάπινα καὶ ἐπέπεσαν ἐπ᾿ αὐτοὺς ἐν τῇ ὀρεινῇ.

ΙτΝ. 11,7 Ο Ιησούς και όλος ο μάχιμος λαός ήλθεν αιφνιδίως εναντίον αυτών εις την λίμνην Μαρών και επέπεσε κατ' αυτών εις την ορεινήν περιοχήν.

ΙτΝ. 11,8 καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς Κύριος ὑποχειρίους Ἰσραήλ, καὶ κόπτοντες αὐτοὺς κατεδίωκον ἕως Σιδῶνος τῆς μεγάλης καὶ ἕως Μασερὼν καὶ ἕως τῶν πεδίων Μασσὼχ κατ᾿ ἀνατολὰς καὶ κατέκοψαν αὐτοὺς ἕως τοῦ μὴ καταλειφθῆναι αὐτῶν διασεσωσμένον.

ΙτΝ. 11,8 Ο Κυριος παρέδωκεν αυτούς εις τα χέρια των Ισραηλιτών. Οι δε Ισραηλίται εκτυπούσαν και κατεδίωκον αυτούς έως την Σιδώνα την πόλιν την μεγάλην, έως την λίμνην Μασερών και έως εις τας πεδιάδας Μασσώχ προς ανατολάς. Κατετρόπωσαν και εφόνευσαν αυτούς μέχρις ότου κανείς δεν διεσώθη.

ΙτΝ. 11,9 καὶ ἐποίησεν αὐτοῖς Ἰησοῦς ὃν τρόπον ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριος· τοὺς ἵππους αὐτῶν ἐνευροκόπησε καὶ τὰ ἅρματα αὐτῶν ἐνέπρησε πυρί.

ΙτΝ. 11,9 Εκαμεν ο Ιησούς εις αυτούς, όπως τον είχε διατάξει ο Κυριος· έκοψε τα νεύρα των ίππων και παρέδωσεν εις την φωτιάν τα άρματά των.

ΙτΝ. 11,10 Καὶ ἀπεστράφη Ἰησοῦς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ κατελάβετο Ἀσὼρ καὶ τὸν βασιλέα αὐτῆς· ἦν δὲ Ἀσὼρ τὸ πρότερον ἄρχουσα πασῶν τῶν βασιλειῶν τούτων.

ΙτΝ. 11,10 Χωρίς δε να σταματήση εστράφη και κατέλαβε την Ασώρ και τον βασιλέα της. Η Ασώρ ήτο προηγουμένως πρωτεύουσα εις όλας αυτάς τας βασιλείας.

ΙτΝ. 11,11 καὶ ἀπέκτειναν πᾶν ἐμπνέον ἐν αὐτῇ ἐν ξίφει καὶ ἐξωλόθρευσαν πάντας, καὶ οὐ κατελείφθη ἐν αὐτῇ ἐμπνέον· καὶ τὴν Ἀσὼρ ἐνέπρησαν ἐν πυρί.

ΙτΝ. 11,11 Οι Ισραηλίται επέρασαν εν στόματι μαχαίρας κάθε τι που ανέπνεε και εζούσε, εξωλόθρευσαν όλους και δεν αφήκαν τίποτε το ζωντανόν. Την δε Ασώρ παρέδωσαν στο πυρ.

ΙτΝ. 11,12 καὶ πάσας τὰς πόλεις τῶν βασιλειῶν καὶ τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν ἔλαβεν Ἰησοῦς καὶ ἀνεῖλεν αὐτοὺς ἐν στόματι ξίφους, καὶ ἐξωλόθρευσαν αὐτούς, ὃν τρόπον συνέταξε Μωυσῆς ὁ παῖς Κυρίου.

ΙτΝ. 11,12 Ο Ιησούς κατέλαβεν όλας τας πόλεις των βασιλείων αυτών, συνέλαβε τους βασιλείς των και επέρασεν όλους αυτούς εν στόματι μαχαίρας, τους εξωλόθρευσεν, όπως είχε διατάξει ο Μωϋοής ο δούλος του Κυρίου.

ΙτΝ. 11,13 ἀλλὰ πάσας τὰς πόλεις τὰς κεχωματισμένας οὐκ ἐνέπρησεν Ἰσραήλ, πλὴν Ἀσὼρ μόνην ἐνέπρησεν Ἰσραὴλ

ΙτΝ. 11,13 Αλλά οι Ισραηλίται δεν έκαυσαν τας πόλεις που ήσαν κτισμένες επάνω εις υψώματα, πλην της Ασώρ, την οποίαν και μόνην επυρπόλησαν.

ΙτΝ. 11,14 καὶ πάντα τὰ σκῦλα αὐτῆς ἐπρονόμευσαν ἑαυτοῖς οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, αὐτοὺς δὲ πάντας ἐξωλόθρευσαν ἐν στόματι ξίφους, ἕως ἀπώλεσεν αὐτούς, οὐ κατέλιπον ἐξ αὐτῶν οὐδὲν ἐμπνέον.

ΙτΝ. 11,14 Επίσης δεν έκαυσαν τα λάφυρα των εχθρών, άλλα τα επήραν δια τον εαυτόν των. Ολους όμως τους άλλους τους εξωλόθρευσαν εν στόματι μαχαίρας μέχρις ότου τους κατέστρεψαν τελείως και δεν αφήκαν καμμίαν ζωντανήν ύπαρξιν.

ΙτΝ. 11,15 ὃν τρόπον συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ τῷ παιδὶ αὐτοῦ, καὶ Μωυσῆς ὡσαύτως ἐνετείλατο τῷ Ἰησοῖ, καὶ οὕτως ἐποίησεν Ἰησοῦς· οὐ παρέβη οὐδὲν ἀπὸ πάντων, ὧν συνέταξεν αὐτῷ Μωυσῆς.

ΙτΝ. 11,15 Οπως διέταξεν ο Κυριος τον δούλον του Μωϋσήν και όπως επίσης διέταξεν ο Μωϋσής τον Ιησούν, έτσι έκαμεν ο Ιησούς. Δεν παρέβη τίποτε από όλα όσα τον διέταξεν ο Μωϋσής.

ΙτΝ. 11,16 Καὶ ἔλαβεν Ἰησοῦς πᾶσαν τὴν γῆν τὴν ὀρεινὴν καὶ πᾶσαν τὴν γῆν Ναγὲβ καὶ πᾶσαν τὴν γῆν Γοσὸμ καὶ τὴν πεδινὴν καὶ τὴν πρὸς δυσμαῖς καὶ τὸ ὄρος Ἰσραὴλ καὶ τὰ ταπεινὰ τὰ πρὸς τῷ ὄρει

ΙτΝ. 11,16 Ο Ιησούς κατέλαβεν όλην την ορεινήν χώραν, όλην την χώραν Ναγέβ, όλην την χώραν Γοσόμ και την πεδινήν πεοιοχήν, την προς δυσμάς, το όρος του Ισραήλ και τα χαμηλώματα τα πλησίον του όρους τούτου.

ΙτΝ. 11,17 ἀπὸ ὄρους Χελχὰ καὶ ὃ προσαναβαίνει εἰς Σηεὶρ καὶ ἕως Βααλγὰδ καὶ τὰ πεδία τοῦ Λιβάνου ὑπὸ τὸ ὄρος τὸ Ἀερμὼν καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν ἔλαβε καὶ ἀνεῖλε καὶ ἀπέκτεινε.

ΙτΝ. 11,17 Κατέλαβεν επίσης από το όρος Χελχά, το οποίον υψώνεται εις την περιοχήν Σηείρ έως Βααλγάδ και τας πεδιάδας του Λιβάνου έως πρόποδας του Αερμών. Συνέλαβε δε και όλους τους βασιλείς αυτών των χωρών τους οποίους και εφόνευσεν.

ΙτΝ. 11,18 καὶ ἡμέρας πλείους ἐποίησεν Ἰησοῦς πρὸς τοὺς βασιλεῖς τούτους τὸν πόλεμον,

ΙτΝ. 11,18 Επί αρκετόν χρόνον επολέμησεν ο Ιησούς κατά των βασιλέων τούτων.

ΙτΝ. 11,19 καὶ οὐκ ἦν πόλις, ἣν οὐκ ἔλαβεν Ἰσραήλ, πάντα ἐλάβοσαν ἐν πολέμῳ.

ΙτΝ. 11,19 Αλλά και δεν υπήρξε πόλις, την οποίαν δεν κατέλαβον οι Ισραηλίται. Τα πάντα κατέλαβον δια του νικηφόρου πολέμου των.

ΙτΝ. 11,20 ὅτι διὰ Κυρίου ἐγένετο κατισχῦσαι αὐτῶν τὴν καρδίαν συναντᾶν εἰς πόλεμον πρὸς Ἰσραήλ, ἵνα ἐξολοθρευθῶσιν, ὅπως μὴ δοθῇ αὐτοῖς ἔλεος, ἀλλ᾿ ἵνα ἐξολοθρευθῶσιν, ὃν τρόπον εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν.

ΙτΝ. 11,20 Τούτο δε έγινε με την δύναμιν του Κυρίου, ο οποίος έκαμε τας καρδίας των λαών αυτών να σκληρυνθούν, να επιχειρήσουν πόλεμον εναντίον των Ισραηλιτών δια να εξολοθρευθούν και να μη εύρουν έλεος· να εξολοθρευθούν όπως είχεν είπει ο Κυριος προς τον Μωϋσήν.

Εξολόθρευση των γιγάντων στη Χεβρώνα

ΙτΝ. 11,21 Καὶ ἦλθεν Ἰησοῦς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ ἐξωλόθρευσε τοὺς Ἐνακὶμ ἐκ τῆς ὀρεινῆς, ἐκ Χεβρὼν καὶ ἐκ Δαβὶρ καὶ ἐξ Ἀναβὼθ καὶ ἐκ παντὸς γένους Ἰσραὴλ καὶ ἐκ παντὸς ὄρους Ἰούδα σὺν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν, καὶ ἐξωλόθρευσεν αὐτοὺς Ἰησοῦς.

ΙτΝ. 11,21 Ο Ιησούς κατά τον καιρόν εκείνον επροχώρησε και εξωλόθρευσε τους Ενακίμ (τους γίγαντας) από τας ορεινάς περιοχάς, από την Χεβρών, από την Δαβίρ, από την Αναβώθ και από παντού όπου είχεν απλωθή ο ισραηλιτικός λαός, από τα όρη της φυλής Ιούδα μαζή με τας πόλεις των· εξωλόθρευσεν όλους αυτούς.

ΙτΝ. 11,22 οὐ κατελείφθη τῶν Ἐνακὶμ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἀλλὰ πλὴν ἐν Γάζῃ καὶ ἐν Γὲθ καὶ ἐν Ἀσεδὼθ κατελείφθη.

ΙτΝ. 11,22 Δεν απέμεινε κανείς από τους Ενακίμ μεταξύ των Ισραηλιτών. Μονον υπελείφθησαν μερικοί εις την Γαζαν, εις την Γεθ και εις την Ασεδώθ.

ΙτΝ. 11,23 καὶ ἔλαβεν Ἰησοῦς πᾶσαν τὴν γῆν, καθότι ἐνετείλατο Κύριος τῷ Μωυσῇ καὶ ἔδωκεν αὐτοὺς Ἰησοῦς ἐν κληρονομίᾳ Ἰσραὴλ ἐν μερισμῷ κατὰ φυλὰς αὐτῶν. καὶ ἡ γῆ κατέπαυσε πολεμουμένη.

ΙτΝ. 11,23 Ο Ιησούς κατέλαβεν όλην την χώραν, όπως ο Κυριος είχε διατάξει στον Μωϋσήν, και έδωκεν αυτήν ο Ιησούς ως κληρονομίαν στους Ισραηλίτας, δια διανομής αυτής κατά τμήματα εις τας φυλάς των Ισραηλιτών. Ετσι δε ησύχασε και ανεπαύθη η χώρα από τον πόλεμον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12- ΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΝΙΚΗΣΑΝ Ο ΜΩΥΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΥΗ

Οι βασιλιάδες που είχε νικήσει ο Μωϋσής

ΙτΝ. 12,1 Καὶ οὗτοι οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, οὓς ἀνεῖλον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ κατεκληρονόμησαν τὴν γῆν αὐτῶν πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἀφ᾿ ἡλίου ἀνατολῶν ἀπὸ φάραγγος Ἀρνῶν ἕως τοῦ ὄρους Ἀερμὼν καὶ πᾶσαν τὴν γῆν Ἄραβα ἀπ᾿ ἀνατολῶν·

ΙτΝ. 12,1 Οι βασιλείς των χωρών τους οποίους εφόνευσαν οι Ισροηλίται και εκληρονόμησαν τας χώρας των πέραν του Ιορδάνου προς ανατολάς, από την κοιλάδα Αρνών έως το όρος Αερμών και το βαθύπεδον Αραβα το ανατολικώς του Ιορδάνου είναι οι εξής·

ΙτΝ. 12,2 Σηὼν τὸν βασιλέα τῶν Ἀμοῤῥαίων, ὃς κατῴκει ἐν Ἐσεβὼν κυριεύων ἀπὸ Ἀροήρ, ἣ ἐστιν ἐν τῇ φάραγγι, κατὰ μέρος τῆς φάραγγος, καὶ τὸ ἥμισυ τῆς Γαλαὰδ ἕως Ἰαβόκ, ὅρια υἱῶν Ἀμμών,

ΙτΝ. 12,2 Ο Σηών, ο βασιλεύς των Αμορραίων, ο οποίος κατοικούσεν εις την πόλιν Εσεβών. Αυτός εκυριαρχούσε από την Αροήρ, η οποία ευρίσκετο εις την κοιλάδα, παραπλεύρως της κοιλάδος μέχρι και του ημίσεος Γαλαάδ έως στον χείμαρρον Ιαβόκ και τα σύνορα των Αμμωνιτών·

ΙτΝ. 12,3 καὶ Ἄραβα ἕως τῆς θαλάσσης Χενερὲθ κατ᾿ ἀνατολὰς καὶ ἕως τῆς θαλάσσης Ἄραβα, θάλασσαν τῶν ἁλῶν ἀπὸ ἀνατολῶν, ὁδὸν τὴν κατὰ Ἀσειμώθ, ἀπὸ Θαιμὰν τὴν ὑπὸ Ἀσηδὼθ Φασγά·

ΙτΝ. 12,3 από Αραβα το βαθύπεδον του Ιορδάνου, προς βορράν μέχρι της λίμνης Γεννησαρέτ και προς ανατολάς μέχρι της λίμνης που κείται στο βαθύπεδον αυτό, μέχρι δηλαδή της Νεκράς Θαλάσσης που περνά ο δρόμος προς την Ασειμώθ, δηλαδή από Θαιμάν προς την Ασηδώθ, η οποία ευρίσκετο στο όρος Φασγά.

ΙτΝ. 12,4 καὶ Ὢγ βασιλεὺς Βασὰν ὑπελείφθη ἐκ τῶν γιγάντων ὁ κατοικῶν ἐν Ἀσταρὼθ καὶ ἐν Ἐδραΐν,

ΙτΝ. 12,4 Ο Ωγ, ο βασιλεύς της Βασάν, ο μόνος από την γενεάν των γιγάντων, ο οποίος κατοικούσε εις τας πόλεις Ασταρώθ και Εδραΐν.

ΙτΝ. 12,5 ἄρχων ἀπὸ ὄρους Ἀερμὼν καὶ ἀπὸ Σελχοὶ καὶ πᾶσαν τὴν γῆν Βασὰν ἕως ὁρίων Γεσουρὶ καὶ τὴν Μαχὶ καὶ τὸ ἡμισυ Γαλαὰδ ὁρίων Σηὼν βασιλέως Ἐσεβών.

ΙτΝ. 12,5 Η κυριαρχία αυτού εξετείνετο από το όρος Αερμών από Σελχούς εις όλην την χώραν Βασάν μέχρι των συνόρων Γεσουρί και Μαχί, και στο ήμισυ της χώρας Γαλαάδ, η οποία ευρίσκετο εις τα σύνορα του Σηών, του βασιλέως της Εσεβών.

ΙτΝ. 12,6 Μωυσῆς ὁ παῖς Κυρίου καὶ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐπάταξαν αὐτούς, καὶ ἔδωκεν αὐτὴν Μωυσῆς ἐν κληρονομίᾳ Ῥουβὴν καὶ Γὰδ καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασσῇ.

ΙτΝ. 12,6 Ο Μωϋσής ο δούλος του Κυρίου εκτύπησε και κατενίκησεν αυτούς, κατέλαβε την χώραν των, την οποίαν ο Μωϋσής έδωκεν ως κληρονομίαν εις τας δύο φυλάς Ρουβήν και Γαδ και στο το ήμισυ της φυλής Μανασσή.

Οι βασιλιάδες που νίκησε ο Ιησούς του Ναυή

ΙτΝ. 12,7 Καὶ οὗτοι οἱ βασιλεῖς τῶν Ἀμοῤῥαίων, οὓς ἀνεῖλεν Ἰησοῦς καὶ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου παρὰ θάλασσαν Βααλγὰδ ἐν τῷ πεδίῳ τοῦ Λιβάνου καὶ ἕως ὄρους τοῦ Χελχὰ ἀναβαινόντων εἰς Σηείρ, καὶ ἔδωκεν αὐτὴν Ἰησοῦς ταῖς φυλαῖς Ἰσραὴλ κληρονομεῖν κατὰ κλῆρον αὐτῶν,

ΙτΝ. 12,7 Αυτοί δε ήσαν οι βασιλείς των Αμορραίων, που τους εφόνευσαν οι Ισραηλίται εις την δυτικώς του Ιορδάνου περιοχήν, από της Βααλγάδ εις την πεδιάδα του Λιβάνου, έως το όρος Χελχά, το οποίον ανυψώνεται εις Σηείρ και τας οποίας περιοχάς εμοίρασε δια κλήρου ο 'Ιησους του Ναυή εις τας φυλάς του Ισραήλ.

ΙτΝ. 12,8 ἐν τῷ ὄρει καὶ ἐν τῷ πεδίῳ καὶ ἐν Ἄραβα καὶ ἐν Ἀσηδὼθ καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ Ναγέβ, τὸν Χετταῖον καὶ τὸν Ἀμοῤῥαῖον καὶ τὸν Χαναναῖον καὶ τὸν Φερεζαῖον καὶ τὸν Εὐαῖον καὶ τὸν Ἰεβουσαῖον·

ΙτΝ. 12,8 Εκυρίευσεν επίσης ο Ιησούς του Ναυή την ορεινήν περιοχήν, όπως και την πεδινήν έως στο βαθύπεδον του Ιορδάνου και εις την Ασηδώθ, έως εις την έρημον και την Ναγέβ. Κατέλαβον δε τους Χετταίους, τους Αμορραίους, τους Χαναναίους, τους Φερεζαίους, τους Ευαίους και τους Ιεβουσαίους. Αυτοί δε είναι οι νικηθέντες και συλληφθέντες βασιλείς·

ΙτΝ. 12,9 τὸν βασιλέα Ἱεριχὼ καὶ τὸν βασιλέα τῆς Γαί, ἥ ἐστι πλησίον Βαιθήλ,

ΙτΝ. 12,9 Ο βασιλεύς της Ιεριχούς και ο βασιλεύς της Γαι, η οποία ευρίσκεται πλησίον της Βαιθήλ,

ΙτΝ. 12,10 βασιλέα Ἱερουσαλήμ, βασιλέα Χεβρών,

ΙτΝ. 12,10 ο βασιλεύς της Ιερουσαλήμ και ο βασιλεύς της Χεβρών,

ΙτΝ. 12,11 βασιλέα Ἱεριμούθ, βασιλέα Λαχίς,

ΙτΝ. 12,11 ο βασιλεύς της Ιεριμούθ και ο βασιλεύς της Λαχίς,

ΙτΝ. 12,12 βασιλέα Αἰλάμ, βασιλέα Γαζέρ,

ΙτΝ. 12,12 ο βασιλεύς του Αιλάμ και ο βασιλεύς της Γαζέρ,

ΙτΝ. 12,13 βασιλέα Δαβίρ, βασιλέα Γαδέρ,

ΙτΝ. 12,13 ο βασιλεύς της Δαβίρ και ο βασιλεύς της Γαδέρ,

ΙτΝ. 12,14 βασιλέα Ἑρμάθ, βασιλέα Ἀράθ,

ΙτΝ. 12,14 ο βασιλεύς Ερμάθ και ο βασιλεύς Αράθ,

ΙτΝ. 12,15 βασιλέα Λεβνά, βασιλέα Ὀδολλάμ,

ΙτΝ. 12,15 ο βασιλεύς της Λεβνά και ο βασιλεύς της Οδολλάμ,

ΙτΝ. 12,16 βασιλέα Ἠλάθ,

ΙτΝ. 12,16 ο βασιλεύς Ηλάθ,

ΙτΝ. 12,17 βασιλέα Ταφούγ, βασιλέα Ὀφέρ,

ΙτΝ. 12,17 ο βασιλεύς Ταφούγ και ο βασιλεύς Οφέρ,

ΙτΝ. 12,18-22 βασιλέα Ἀφὲκ τῆς Σαρών, βασιλέα Ἀσώρ, βασιλέα Συμοών, βασιλέα Μαρών, βασιλέα Ἀζίφ, βασιλέα Κάδης, βασιλέα Τανάχ, βασιλέα Μαγεδών, βασιλέα Ἰεκονὰμ τοῦ Χερμέλ,

ΙτΝ. 12,18-22 ο βασιλεύς της Αφέκ, της πεδιάδος Σαρών, ο βασιλεύς Ασώρ, ο βασιλεύς Συμοών, ο βασιλεύς Μαρών, ο βασιλεύς Αζίφ, ο βασιλεύς Καδης, ο βασιλεύς Τανάχ, ο βασιλεύς Μαγεδών, ο βασιλεύς Ιεκονάμ του όρους Καρμηλος

ΙτΝ. 12,23 βασιλέα Δὼρ τοῦ Ναφεδδώρ, βασιλέα Γωΐμ τῆς Γαλιλαίας,

ΙτΝ. 12,23 ο βασιλεύς Δωρ του Ναφεδδώρ, ο βασιλεύς Γωΐμ της Γαλιλαίας

ΙτΝ. 12,24 βασιλέα Θαρσά· πάντες οὗτοι βασιλεῖς εἴκοσιν ἐννέα.

ΙτΝ. 12,24 και ο βασιλεύς Θαρσά. Είκοσι εννέα ήσαν εν συνόλω αυτοί οι βασιλείς.

ΚΕΦΑΛΑΙΑ
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19	20	21	22	23	24