ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΥΗ ΚΕΦ. 13-19

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ


ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΥΗ- ΚΕΦ. 13-19

Η ΔΙΑΝΟΜΗ ΤΗΣ ΧΑΝΑΑΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13- Η ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟΜΕΙΝΕ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΘΕΙ

ΟΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΕΣ ΡΟΥΒΗΝ, ΓΑΔ ΚΑΙ ΜΙΣΗ ΜΑΝΑΣΣΗ

Η χώρα που απέμεινε να κατακτηθεί

ΙτΝ. 13,1 Καὶ Ἰησοῦς πρεσβύτερος προβεβηκὼς τῶν ἡμερῶν. καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Ἰησοῦν· σὺ προβέβηκας τῶν ἡμερῶν, καὶ ἡ γῆ ὑπολέλειπται πολλὴ εἰς κληρονομίαν.

ΙτΝ. 13,1 Ο Ιησούς του Ναυή ήτο γέρων πλέον προχωρημένος εις την ηλικίαν. Είπε δε τότε ο Κυριος προς τον Ιησούν· “συ έχεις πλέον προχωρήσει πολύ εις την ηλικίαν, η δε χώρα που υπολείπεται εις κατάκτησιν είναι μεγάλη.

ΙτΝ. 13,2 καὶ αὕτη ἡ γῆ καταλελειμμένη· ὅρια Φυλιστιείμ, ὁ Γεσιρὶ καὶ ὁ Χαναναῖος·

ΙτΝ. 13,2 Η χώρα που περικλείεται εις τα όρια των Φιλισταίων, χώρα των Γεσιρί και των Χαναναίων.

ΙτΝ. 13,3 ἀπὸ τῆς ἀοικήτου τῆς κατὰ πρόσωπον Αἰγύπτου ἕως τῶν ὁρίων Ἀκκαρὼν ἐξ εὐωνύμων τῶν Χαναναίων προσλογίζεται ταῖς πέντε σατραπείαις τῶν Φυλιστιείμ, τῷ Γαζαίῳ καὶ τῷ Ἀζωτίῳ καὶ τῷ Ἀσκαλωνίτῃ καὶ τῷ Γετθαίῳ καὶ τῷ Ἀκκαρωνίτῃ· καὶ τῷ Εὐαίῳ

ΙτΝ. 13,3 Επίσης η χώρα η οποία αρχίζει νοτίως από την έρημον ανατολικώς της Αιγύπτου και προς βορράν φθάνει μέχρι της Ακκαρών, αριστερά της χώρας των Χαναναίων. Η χώρα αυτή περιλαμβάνει τας πέντε σατραπείας των Φιλισταίων, δηλαδή των Γαζαίων, των Αζωτίων, των Ασκαλωνιτών, των Γετθαίων, των Ακκαρωνιτών και των Ευαίων.

ΙτΝ. 13,4 ἐκ Θαιμὰν καὶ πάσῃ γῇ Χαναὰν ἐναντίον Γάζης, καὶ οἱ Σιδώνιοι ἕως Ἀφέκ, ἕως τῶν ὁρίων τῶν Ἀμοῤῥαίων,

ΙτΝ. 13,4 Επίσης η χώρα από Θαιμάν, η οποία περιλαμβάνει όλην την χώραν των Χαναναίων που είναι απέναντι της Γαζης, και την χώραν των Σιδωνίων έως την Αφέκ και έως τα σύνορα των Αμορραίων.

ΙτΝ. 13,5 καὶ πᾶσαν τὴν γῆν Γαβλὶ Φυλιστιείμ· καὶ πάντα τὸν Λίβανον ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου, ἀπὸ Γαλγὰλ ὑπὸ τὸ ὄρος τὸ Ἀερμὼν ἕως τῆς εἰσόδου Ἐμάθ·

ΙτΝ. 13,5 Επίσης όλη η χώρα των Γαβλιτών Φιλισταίων, όλον το όρος Λιβανον προς ανατολάς από το Γαλγάλ, το κείμενον εις τας υπωρείας του όρους Αερμών μέχρι και της εισόδου της χώρας Εμάθ.

ΙτΝ. 13,6 πᾶς ὁ κατοικῶν τὴν ὀρεινὴν ἀπὸ τοῦ Λιβάνου ἕως τῆς Μασερεφωθαίμ, πάντας τοὺς Σιδωνίους, ἐγὼ αὐτοὺς ἐξολοθρεύσω ἀπὸ προσώπου Ἰσραήλ· ἀλλὰ διάδος αὐτὴν ἐν κλήρῳ τῷ Ἰσραήλ, ὃν τρόπον σοι ἐνετειλάμην.

ΙτΝ. 13,6 Ολους αυτούς που κατοικούν εις την ορεινήν περιοχήν του Λιβάνου μέχρι της Μασερεφωθαίμ και όλους τους Σιδωνίους, εγώ θα τους εξολοθρεύσω από το πρόσωπον των Ισραηλιτών. Συ όμως διαμοίρασε από τώρα με κλήρον στους Ισραηλίτας τας χώρας όπως εγώ σε διέταξα.

ΙτΝ. 13,7 καὶ νῦν μέρισον τὴν γῆν ταύτην ἐν κληρονομίᾳ ταῖς ἐννέα φυλαῖς καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασσῆ· ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου ἕως τῆς θαλάσσης τῆς μεγάλης κατὰ δυσμὰς ἡλίου δώσεις αὐτήν, ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη ὁριεῖ.

ΙτΝ. 13,7 Τωρα δηλαδή μοίρασε την χώραν αυτήν εις κληρονομίαν των εννέα φυλών και του ημίσεος της φυλής Μανασσή, από την ανατολικώς του Ιορδάνου περιοχήν και μέχρι της Μεσογείου Θαλάσσης προς δυσμάς. Η Μεσόγειος θα αποτελή τα όρια της χώρας την οποίαν δια κλήρου θα δώσης στους Ισραηλίτας”.

Η περιοχή που δόθηκε στις φυλές Ρουβήν, Γαδ και μισή Μανασσή

ΙτΝ. 13,8 ταῖς δυσὶ φυλαῖς καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασσῆ, τῷ Ῥουβὴν καὶ τῷ Γάδ, ἔδωκε Μωυσῆς ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου· κατ᾿ ἀνατολὰς ἡλίου δέδωκεν αὐτὴν Μωυσῆς ὁ παῖς Κυρίου,

ΙτΝ. 13,8 Εις τας δύο φυλάς Ρουβήν και Γαδ και στο ήμισυ της φυλής Μανασσή, ο Μωϋσής έδωκε προς κληρονομίαν την πέραν του Ιορδάνου χώραν· την ανατολικώς του Ιορδάνου την έδωσεν εις αυτούς ο Μωϋσής ο δούλος Κυρίου.

ΙτΝ. 13,9 ἀπὸ Ἀροήρ, ἥ ἐστιν ἐπὶ τοῦ χείλους χειμάῤῥου Ἀρνῶν, καὶ τὴν πόλιν τὴν ἐν μέσῳ τῆς φάραγγος καὶ πᾶσαν τὴν Μισὼρ ἀπὸ Μαιδαβὰ ἕως Δαιβάν,

ΙτΝ. 13,9 Η χώρα αυτή αρχίζει από την Αροήρ, η οποία ευρίσκεται επί της όχθης του Χειμάρρου Αρνών, από την πόλιν, η οποία ευρίσκεται, στο μέσον της κοιλάδος, όλην την περιοχήν Μισώρ από Μαιδαβά έως Δαιβάν.

ΙτΝ. 13,10 πάσας τὰς πόλεις Σηὼν βασιλέως Ἀμοῤῥαίων, ὃς ἐβασίλευσεν ἐν Ἐσεβών, ἕως τῶν ὁρίων υἱῶν Ἀμμῶν,

ΙτΝ. 13,10 ''Ολας τας πόλστου Σηών, βασιλέως των Αμορραίων, ο οποίος εβασίλευσεν εις την πόλιν Εσεβών, μέχρι των συνόρων των Αμμωνιτών.

ΙτΝ. 13,11 καὶ τὴν Γαλααδίτιδα καὶ τὰ ὅρια Γεσιρὶ καὶ τοῦ Μαχατί, πᾶν ὄρος Ἀερμὼν καὶ πᾶσαν τὴν Βασανίτιν ἕως Σελλά,

ΙτΝ. 13,11 Ολην την χώραν Γαλαάδ, την περιοχήν Γεσιρί και Μαχατί, όλον το όρος Αερμών και όλην την Βασανίτιδα χώραν έως την Σελλά.

ΙτΝ. 13,12 πᾶσαν τὴν βασιλείαν Ὢγ ἐν τῇ Βασανίτιδι, ὃς ἐβασίλευσεν ἐν Ἀσταρὼθ καὶ ἐν Ἐδραΐν· οὗτος κατελείφθη ἀπὸ τῶν γιγάντων, καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν Μωυσῆς καὶ ἐξωλόθρευσε.

ΙτΝ. 13,12 Ολην την χώραν Βασάν, βασιλείαν του Ωγ, ο οποίος είχεν ως πρωτεύουσαν την Ασταρώθ και την Εδραΐν. Ο Ωγ είναι ο μόνος που απέμεινε από την φυλήν των γιγάντων. Αυτόν εκτύπησεν ο Μωϋσής και τον εξωλόθρευσεν.

ΙτΝ. 13,13 καὶ οὐκ ἐξωλόθρευσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸν Γεσιρὶ καὶ τὸν Μαχατὶ καὶ τὸν Χαναναῖον, καὶ κατῴκει βασιλεὺς Γεσιρὶ καὶ ὁ Μαχατὶ ἐν τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας.

ΙτΝ. 13,13 Οι Ισραηλίται δεν εδωλόθρευσαν όμως τους Γεσιρί, τους Μαχατί και τους Χαναναίους. Ο δε βασιλεύς των Γεσιρί και των Μαχατί ευρίσκεται μέχρι της ημέρας αυτής μεταξύ των Ισραηλιτών.

ΙτΝ. 13,14 πλὴν τῆς φυλῆς Λευὶ οὐκ ἐδόθη κληρονομία· Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ, οὗτος κληρονομία αὐτῶν, καθὰ εἶπεν αὐτοῖς Κύριος. καὶ οὗτος ὁ καταμερισμός, ὃν κατεμέρισε Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ ἐν Ἀραβὼθ Μωὰβ ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου κατὰ Ἱεριχώ.

ΙτΝ. 13,14 Εις την φυλήν όμώς του Λευϊ δεν εδόθη καμμία κληρονομία. Κληρονομία αυτών είναι Κυριος ο Θεός του Ισραήλ, όπως έχει ορίσει ο ίδιος ο Θεός. Αυτή είναι η διανομή την οποίαν έκαμεν ο Μωϋσής μεταξύ των Ισραηλιτών, των δυόμισυ δηλαδή φυλών, όταν ήτο εις την Αραβώθ Μωάβ, ανατολικώς του Ιορδάνου, απέναντι από την Ιεριχώ.

ΙτΝ. 13,15 Καὶ ἔδωκε Μωυσῆς τῇ φυλῇ Ῥουβὴν κατὰ δήμους αὐτῶν.

ΙτΝ. 13,15 Ο Μωϋσής διένειμεν εις την φυλήν του Ρουβήν την κληρονομίαν κατά τους δήμους αυτής.

ΙτΝ. 13,16 καὶ ἐγενήθη αὐτῶν τὰ ὅρια ἀπὸ Ἀροήρ, ἥ ἐστι κατὰ πρόσωπον φάραγγος Ἀρνῶν, καὶ ἡ πόλις ἡ ἐν τῇ φάραγγι Ἀρνῶν. καὶ πᾶσαν τὴν Μισὼρ ἕως Ἐσεβὼν

ΙτΝ. 13,16 Τα όρια της φυλής αυτής ήρχιζαν από την Αροήρ, η οποία ευρίσκεται επί της όχθης ανατολικώς του χειμάρρου Αρνών. Εις την περιοχήν του Ρουβήν, ήσαν· Η πόλις που ευρίσκεται εις την κοιλάδα Αρνών, όλη η περιοχή Μισώρ έως την Εσεβών·

ΙτΝ. 13,17 καὶ πάσας τὰς πόλεις τὰς οὔσας ἐν τῇ Μισὼρ καὶ Δαιβὼν καὶ Βαμωθβάαλ καὶ οἴκου Βεελμὼν

ΙτΝ. 13,17 Ολαι αι πόλεις αι οποίαι ευρίσκονται εις την περιοχήν Μισώρ, η Δαιβών, η Βαμωθβάαλ, ο οίκος Βεελμών,

ΙτΝ. 13,18 καὶ Ἰασσὰ καὶ Κεδημὼθ καὶ Μεφαὰθ

ΙτΝ. 13,18 η Ιασσά, η Κεδημώθ, η Μεφαάθ,

ΙτΝ. 13,19 καὶ Καριαθαὶμ καὶ Σεβαμὰ καὶ Σεραδὰ καὶ Σιὼρ ἐν τῷ ὄρει Ἐμὰκ

ΙτΝ. 13,19 η Καριαθαίμ, η Σεβαμά, η Σεραδά, η Σιώρ στο όρος Εμάκ·

ΙτΝ. 13,20 καὶ Βαιθφογὸρ καὶ Ἀσηδὼθ Φασγὰ καὶ Βαιθασειμὼθ

ΙτΝ. 13,20 η Βαιθφογόρ, η Ασηδώθ Φασγά και η Βαιθασειμώθ·

ΙτΝ. 13,21 καὶ πάσας τὰς πόλεις τοῦ Μισὼρ καὶ πᾶσαν τὴν βασιλείαν τοῦ Σηὼν βασιλέως τῶν Ἀμοῤῥαίων, ὃν ἐπάταξε Μωυσῆς αὐτὸν καὶ τοὺς ἡγουμένους Μαδιὰμ καὶ τὸν Εὐὶ καὶ τὸν Ῥοκὸμ καὶ τὸν Σοὺρ καὶ τὸν Οὒρ καὶ τὸν Ῥοβὲ ἄρχοντας παρὰ Σηὼν καὶ τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν.

ΙτΝ. 13,21 όλαι αι πόλεις της περιοχής Μισώρ, εν συνόλω η βασιλεία του Σηών του βασιλέως των Αμορραίων. Αυτόν εφόνευσεν ο Μωϋσής, όπως επίσης τους αρχηγούς της Μαδιάμ, τον Ευϊ, τον Ροκόμ, τον Σούρ, τον Ουρ και τον Ροβέ, αξιωματούχους πλησίον του βασιλέως Σηών και όσους κατοικούσαν εις την γην αυτήν·

ΙτΝ. 13,22 καὶ τὸν Βαλαὰμ τὸν τοῦ Βεώρ, τὸν μάντιν, ἀπέκτειναν ἐν τῇ ῥοπῇ.

ΙτΝ. 13,22 Και ο μάγος Βαλαάμ, ο υιός του Βεώρ ήτο εξ εκείνων που, μεταξύ των άλλων, εφόνευσαν εις την επίθεσιν.

ΙτΝ. 13,23 ἐγένετο δὲ τὰ ὅρια Ῥουβήν· Ἰορδάνης ὅριον, αὕτη ἡ κληρονομία υἱῶν Ῥουβὴν κατὰ δήμους αὐτῶν, αἱ πόλεις αὐτῶν καὶ αἱ ἐπαύλεις αὐτῶν.

ΙτΝ. 13,23 Τα δυτικά όρια της φυλής Ρουβήν ήτο ο Ιορδάνης ποταμός. Αυτή είναι η κληρονομία, αι πόλεις και αι αγροικίαι της φυλής Ρουβήν κατά δήμους.

ΙτΝ. 13,24 ἔδωκε δὲ Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς Γὰδ κατὰ δήμους αὐτῶν.

ΙτΝ. 13,24 Ο Μωϋσής έδωκεν στους υιούς Γαδ κατά δήμους άλλας χώρας.

ΙτΝ. 13,25 καὶ ἐγένετο τὰ ὅρια αὐτῶν Ἰαζήρ, πᾶσαι πόλεις Γαλαὰδ καὶ τὸ ἥμισυ γῆς υἱῶν Ἀμμῶν ἕως Ἀροήρ, ἥ ἐστι κατὰ πρόσωπον Ῥαββά,

ΙτΝ. 13,25 Τα σύνορα αυτών ήρχιζαν από την Ιαζήρ. Περιελαμβάνοντο εις αυτά αι πόλεις Γαλαάδ, το ήμισυ της χώρας των Αμμωνιτών μέχρι της Αροήρ, η οποία ευρίσκεται απέναντι της Ραββά,

ΙτΝ. 13,26 καὶ ἀπὸ Ἐσεβὼν ἕως Ῥαμὼθ κατὰ τὴν Μασσηφὰ καὶ Βοτανὶμ καὶ Μααναΐν ἕως τῶν ὁρίων Δαβίρ,

ΙτΝ. 13,26 από την Εσεβών έως την Ραμώθ πλησίον της Μασσηφά, την Βοτανίμ και Μααναΐν έως τα όρια της Δαβίρ·

ΙτΝ. 13,27 καὶ Ἐμὲκ Βαιθαρὰμ Βανθαναβρὰ καὶ Σοκχωθὰ καὶ Σαφὰν καὶ τὴν λοιπὴν βασιλείαν Σηὼν βασιλέως Ἐσεβών, καὶ ὁ Ἰορδάνης ὁριεῖ ἕως μέρους τῆς θαλάσσης Χενερὲθ πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἀπ᾿ ἀνατολῶν.

ΙτΝ. 13,27 την Εμέκ, την Βαιθαράμ, την Βανθαναβρά, την Σοκχωθά και την Σαφάν και το υπόλοιπον της βασιλείας του Σιών, βασιλέως της Εσεβών. Οριον προς δυσμάς ήτο ο Ιορδάνης ποταμός μέχρι της λίμνης Γεννησαρέτ όλη η προς ανατολάς αυτού περιοχή.

ΙτΝ. 13,28 αὕτη ἡ κληρονομία υἱῶν Γὰδ κατὰ δήμους αὐτῶν, αἱ πόλεις αὐτῶν καὶ αἱ ἐπαύλεις αὐτῶν.

ΙτΝ. 13,28 Αυτή ήτο η κληρονομία εις πόλεις και αγροικίας της φυλής Γαδ, η διανεμηθείσα κατά τους δήμους αυτής.

ΙτΝ. 13,29 καὶ ἔδωκε Μωυσῆς τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασσῆ κατὰ δήμους αὐτῶν.

ΙτΝ. 13,29 Εδωκεν ο Μωυσής στο ήμισυ της φυλής Μανασσή, κατά τους δήμους αυτής την εξής χώραν·

ΙτΝ. 13,30 καὶ ἐγένετο τὰ ὅρια αὐτῶν ἀπὸ Μααναΐμ καὶ πᾶσα βασιλεία Βασανὶ καὶ πᾶσα βασιλεία Ὢγ βασιλέως τῆς Βασὰν καὶ πάσας τὰς κώμας Ἰαΐρ, αἵ εἰσιν ἐν τῇ Βασανίτιδι, ἑξήκοντα πόλεις,

ΙτΝ. 13,30 Τα όρια της χώρας αυτής ήρχιζαν από την Μααναΐμ και περιελάμβαναν όλην την βασιλείαν Βασάν, όλην την χώραν του βασιλέως της Βασάν Ωγ, όλας τας κώμας της περιοχής Ιαΐρ, εξήκοντα εν όλω πόλεις αι οποίαι ευρίσκοντο εις την χώραν Βασάν·

ΙτΝ. 13,31 καὶ τὸ ἥμισυ τῆς Γαλαὰδ καὶ ἐν Ἀσταρὼθ καὶ ἐν Ἐδραΐν, πόλεις βασιλείας Ὢγ ἐν τῇ Βασανίτιδι καὶ ἐδόθησαν τοῖς υἱοῖς Μαχὶρ υἱοῦ Μανασσῆ, κατὰ δήμους αὐτῶν.

ΙτΝ. 13,31 το ήμισυ της χώρας Γαλαάδ, τας πόλεις Ασταρώθ και Εδραΐν της βασιλείας του Ωγ εις την χώραν Βασάν, αι οποίαι εδόθησαν εις τας οικογενείας Μαχίρ, υιού του Μανασσή κατά τους δήμους αυτών.

ΙτΝ. 13,32 οὗτοι οὓς κατεκληρονόμησε Μωυσῆς πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἐν Ἀραβὼθ Μωὰβ ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου τοῦ κατὰ Ἱεριχὼ ἀπ᾿ ἀνατολῶν.

ΙτΝ. 13,32 Αυταί είναι αι χώραι, αι πέραν του Ιορδάνου, τας οποίας ο Μωϋσής έδωκεν εις εκείνους κληρονομίαν, όταν ευρίσκετο εις Αραβώθ της Μωάβ, ανατολικώς του Ιορδάνου απέναντι της Ιεριχούς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14- Η ΔΙΑΝΟΜΗ ΤΗΣ ΧΑΝΑΑΝ ΜΕ ΚΛΗΡΟ

Η ΧΕΒΡΩΝΑ ΔΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΑΛΕΒ

Η Χαναάν κατανέμεται με κλήρο

ΙτΝ. 14,1 Καὶ οὗτοι οἱ κατακληρονομήσαντες υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν τῇ γῇ Χαναάν, οἷς κατεκληρονόμησαν αὐτοῖς Ἐλεάζαρ ὁ ἱερεὺς καὶ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυὴ καὶ οἱ ἄρχοντες πατριῶν φυλῶν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.

ΙτΝ. 14,1 Αυτοί είναι οι Ισραηλίται που επήραν κληρονομίαν εις την χώραν Χαναάν Εις αυτούς δια κλήρου εμοίρασαν την χώραν Ελεάζαρ ο αρχιερεύς, Ιησούς του Ναυή και οι αρχηγοί των φυλών και των πατριών των Ισραηλιτών.

ΙτΝ. 14,2 κατὰ κλήρους ἐκληρονόμησαν, ὃν τρόπον ἐνετείλατο Κύριος ἐν χειρὶ Ἰησοῦ ταῖς ἐννέα φυλαῖς καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς ἀπὸ τοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου,

ΙτΝ. 14,2 Δια κλήρου έλαβον αυτοί την κληρονομίαν των όπως είχε διατάξει ο Κυριος. Δια της χειρός του Ιησού του Ναυή έγινεν η διανομή αυτή εις τας δυτικώς του Ιορδάνου εννέα φυλάς και στο ήμισυ της μιας φυλής

ΙτΝ. 14,3 καὶ τοῖς Λευίταις οὐκ ἔδωκε κλῆρον ἐν αὐτοῖς,

ΙτΝ. 14,3 Εις τους Λευΐτας δεν έδωκε κληρονομίαν μεταξύ αυτών.

ΙτΝ. 14,4 ὅτι ἦσαν οἱ υἱοὶ Ἰωσὴφ δύο φυλαὶ Μανασσῆ καὶ Ἐφραίμ, καὶ οὐκ ἐδόθη μερὶς ἐν τῇ γῇ τοῖς Λευίταις, ἀλλ᾿ ἢ πόλεις κατοικεῖν καὶ τὰ ἀφωρισμένα αὐτῶν τοῖς κτήνεσι καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν.

ΙτΝ. 14,4 Οι δε υιοί του Ιωσήφ απετέλουν δύο φυλάς την φυλήν Μανασσή και την φυλήν Εφραίμ. Εις του Λευΐτας δεν εδόθη μερίδιον γης παρά μόνον πόλεις να κατοικούν αυτοί και αι γύρω βοσκήσιμοι περιοχαί δια τα κτήνη των

ΙτΝ. 14,5 ὃν τρόπον ἐνετείλατο Κύριος τῷ Μωυσῇ, οὕτως ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ ἐμέρισαν τὴν γῆν.

ΙτΝ. 14,5 Οπως διέταξεν ο Κυριος τον Μωϋσήν έτσι εκαμαν οι Ισραηλίται και διεμοίρασαν την χώραν.

Η Χεβρώνα δίνεται στο Χάλεβ

ΙτΝ. 14,6 Καὶ προσήλθοσαν οἱ υἱοὶ Ἰούδα πρὸς Ἰησοῦν ἐν Γαλγάλ, καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Χάλεβ ὁ τοῦ Ἰεφονὴ ὁ Κενεζαῖος· σὺ ἐπίστῃ τὸ ῥῆμα, ὃ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ περὶ ἐμοῦ καὶ σοῦ ἐν Κάδης Βαρνή·

ΙτΝ. 14,6 Οι της φυλής του Ιούδα προσήλθον εις τα Γαλγαλα προς τον Ιησούν, και είπε προς αυτόν ο Χαλεβ ο υιός του Ιεφονή ο Κενεζαίος· “συ γνωρίζστον λόγον τον οποίον είπεν ο Κυριος προς το Μωϋσήν, τον άνθρωπον του Θεού, περί εμού και σου εις Καδης Βαρνή.

ΙτΝ. 14,7 τεσσαράκοντα γὰρ ἐτῶν ἤμην ὅτε ἀπέστειλέ με Μωυσῆς ὁ παῖς τοῦ Θεοῦ ἐκ Κάδης Βαρνὴ κατασκοπεῦσαι τὴν γῆν, καὶ ἀπεκρίθην αὐτῷ λόγον κατὰ τὸν νοῦν αὐτοῦ,

ΙτΝ. 14,7 Τεσσαράκοντα ετών ήμην, όταν ο Μωϋσής ο δούλος του Θεού με έστειλεν από την Καδης Βαρνή να κατασκοπεύσω την γην. Και όταν επέστρεψα έδωσα απάντησιν εις αυτόν σύμφωνα με την αγαθήν του διάθεσιν.

ΙτΝ. 14,8 οἱ ἀδελφοί μου οἱ ἀναβάντες μετ᾿ ἐμοῦ μετέστησαν τὴν καρδίαν τοῦ λαοῦ, ἐγὼ δὲ προσετέθην ἐπακολουθῆσαι Κυρίῳ τῷ Θεῷ μου,

ΙτΝ. 14,8 Οι άλλοι όμως αδελφοί μου, ο οποίοι ανέβησαν μαζή με εμέ να κατασκοπεύσουν την χώραν, μετέστρεψαν και κατεπτόησαν την καρδίαν του λαού, εν εγώ ηκολούθησα Κυριον τον Θεόν μου και είπα την αλήθειαν.

ΙτΝ. 14,9 καὶ ὤμοσε Μωυσῆς ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ λέγων· ἡ γῆ, ἐφ᾿ ἣν ἐπέβης, σοὶ ἔσται ἐν κλήρῳ καὶ τοῖς τέκνοις σου εἰς τὸν αἰῶνα, ὅτι προσετέθης ἐπακολουθῆσαι ὀπίσω Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.

ΙτΝ. 14,9 Κατά την ημέραν εκείνην ο Μωϋσής υπεσχέθη με όρκον και είπεν· η χώρα εις την οποία εισήλθες θα είναι δική σου κληρονομία και των παιδιών σου δια παντός, διότι συ ηκολούθησες πιστώς Κυριον τον Θεο μας.

ΙτΝ. 14,10 καὶ νῦν διέθρεψέ με Κύριος, ὃν τρόπον εἶπε, τοῦτο τεσσαρακοστὸν καὶ πέμπτον ἔτος, ἀφ᾿ οὗ ἐλάλησε Κύριος τὸ ῥῆμα τοῦτο πρὸς Μωυσῆν καὶ ἐπορεύθη Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐρήμῳ. καὶ νῦν ἰδοὺ ἐγὼ σήμερον ὀγδοήκοντα καὶ πέντε ἐτῶν·

ΙτΝ. 14,10 Ιδού λοιπόν τώρα, ότι ο Κυριος με διετήρησεν εις την ζωήν όπως μου υπεσχέθη. Αυτό δε είναι το τεσσαροκοστόν πέμπτον έτος, από τότε που είπεν ο Κυριος προς τον Μωϋσήν τον λόγο αυτόν, όταν οι Ισραηλίται εβάδιζαν ακόμη εις την έρημον. Και να ότι τώρα είμαι εγώ ογδόηκοντα πέντε ετών.

ΙτΝ. 14,11 ἔτι εἰμὶ σήμερον ἰσχύων, ὡσεὶ ὅτε ἀπέστειλέ με Μωυσῆς, ὡσαύτως ἰσχύω νῦν ἐξελθεῖν καὶ εἰσελθεῖν εἰς τὸν πόλεμον.

ΙτΝ. 14,11 Είμαι ακόμη σήμερον ισχυρός και ακμαίος όπως τότε που με έστειλεν ο Μωϋσής. Εχω και τώρα επίσης την ιδίαν δύναμιν να εξέρχωμαι από τας πόλεις και να λαμβάνω μέρος εις τας μάχας.

ΙτΝ. 14,12 καὶ νῦν αἰτοῦμαί σε τὸ ὄρος τοῦτο, καθὰ εἶπε Κύριος τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ· ὅτι σὺ ἀκήκοας τὸ ῥῆμα τοῦτο ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. νῦν δὲ οἱ Ἐνακὶμ ἐκεῖ εἰσι, πόλεις ὀχυραὶ καὶ μεγάλαι· ἐὰν οὖν Κύριος μετ᾿ ἐμοῦ ᾖ, ἐξολοθρεύσω αὐτούς, ὃν τρόπον εἰπέ μοι Κύριος.

ΙτΝ. 14,12 Και τώρα σε παρακαλώ δος μου το όρος τούτο, όπως υπεσχέθη ο Κυριος κατά την ημέραν εκείνην· διότι και συ ήκουσες τον λόγον αυτόν κατά την ημέραν εκείνην. Τωρα υπάρχουν ακόμη εκεί οι Ενακίμ, οι γίγαντες, υπάρχουν πόλεις μεγάλαι και ωχυρωμέναι. Αλλά, εφόσον ο Κυριος είναι μαζή μου, θα εξολοθρεύσω αυτούς, όπως μου το είπεν ο Κυριος”.

ΙτΝ. 14,13 καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν Ἰησοῦς καὶ ἔδωκε Χεβρὼν τῷ Χάλεβ υἱῷ Ἰεφονὴ υἱῷ Κενὲζ ἐν κλήρῳ.

ΙτΝ. 14,13 Ο Ιησούς ευλόγησεν αυτόν και έδωκεν στον Χαλεβ, τον υιόν του Ιεφονή, υιόν του Κενέζ, την Χεβρών ως κληρονομίαν.

ΙτΝ. 14,14 διὰ τοῦτο ἐγενήθη ἡ Χεβρὼν τῷ Χάλεβ τῷ τοῦ Ἰεφονὴ τοῦ Κενεζαίου ἐν κλήρῳ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, διὰ τὸ αὐτὸν ἐπακολουθῆσαι τῷ προστάγματι Κυρίου Θεοῦ Ἰσραήλ.

ΙτΝ. 14,14 Διο τούτο η πόλις Χεβρών Εγινε πλέον κληρονομία και ιδιοκτησία στον Χαλεβ, τον υιόν του Ιεφονή του Κενεζαίου, μέχρι της ημέρας αυτής, διότι αυτός ηκολούθησε πιστώς την εντολήν Κυρίου του Θεού των Ισραηλιτών.

ΙτΝ. 14,15 τὸ δὲ ὄνομα τῆς Χεβρὼν ἦν τὸ πρότερον πόλις Ἀρβόκ· μητρόπολις τῶν Ἐνακὶμ αὕτη. καὶ ἡ γῆ ἐκόπασε τοῦ πολέμου.

ΙτΝ. 14,15 Το δε όνομα της Χεβρών ήτο προηγουμένως Αρβόκ, πρωτεύουσα των Ενακίμ. Η χώρα πλέον ησύχασεν από τον πόλεμον και ανεπαύθη.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15- Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗ ΦΥΛΗ ΙΟΥΔΑ

Ο ΧΑΛΕΒ ΚΑΤΑΚΤΑΕΙ ΤΗ ΧΕΒΡΩΝΑ

Η περιοχή που δόθηκε στον Ιούδα

ΙτΝ. 15,1 Καὶ ἐγένετο τὰ ὅρια φυλῆς Ἰούδα κατὰ δήμους αὐτῶν ἀπὸ τῶν ὁρίων τῆς Ἰδουμαίας ἀπὸ τῆς ἐρήμου Σὶν ἕως Κάδης πρὸς λίβα.

ΙτΝ. 15,1 Τα όρια της χώρας η οποία εδόθη εις την φυλήν του Ιούδα και διενεμήθη κατά τους δήμους αυτής είναι προς τα νοτιοδυτικά από τα σύνορα της Ιδουμαίας και της ερήμου Σιν μέχρι Καδης.

ΙτΝ. 15,2 καὶ ἐγενήθη αὐτῶν τὰ ὅρια ἀπὸ λιβὸς ἕως μέρους θαλάσσης τῆς ἁλυκῆς, ἀπὸ τῆς λοφιᾶς τῆς φερούσης ἐπὶ λίβα

ΙτΝ. 15,2 Δηλαδή τα όρια της περιοχής αυτής εκτείνονται νοτιοδυτικώς μέχρι της Νεκράς Θαλάσσης και από την λωρίδα της θαλάσσης κατευθύνονται προς νότον,

ΙτΝ. 15,3 καὶ διαπορεύεται ἀπέναντι τῆς προσαναβάσεως Ἀκραβὶν καὶ ἐκπεριπορεύεται Σενὰ καὶ ἀναβαίνει ἀπὸ λιβὸς ἐπὶ Κάδης Βαρνὴ καὶ ἐκπορεύεται Ἀσωρὼν καὶ προσαναβαίνει εἰς Σάραδα καὶ ἐκπορεύεται τὴν κατὰ δυσμὰς Κάδης

ΙτΝ. 15,3 διέρχονται απέναντι της ανωφερείας Ακραβίν, παρακάμπτουν την Σενά, ανέρχονται από τα νοτιοδυτικά προς Καδης Βαρνή, προχωρούν εις Ασωρών, ανέρχονται εις Σαραδα, και εξέρχονται προς δυσμάς της Καδης.

ΙτΝ. 15,4 καὶ ἐκπορεύεται ἐπὶ Σελμωνὰν καὶ διεκβάλλει ἕως φάραγγος Αἰγύπτου, καὶ ἔσται αὐτοῦ ἡ διέξοδος τῶν ὁρίων ἐπὶ τὴν θάλασσαν· τοῦτό ἐστιν αὐτῶν ὅρια ἀπὸ λιβός.

ΙτΝ. 15,4 Διέρχονται κατόπιν εις την Σελμωνάν, εξέρχονται έως την κοιλάδα προς το μέρος της Αιγύπτου και έτσι τα μεσημβρινά όρια της φυλής Ιούδα καταλήγουν εις την Μεσόγειον Θαλασσαν. Αυτά είναι τα όρια από τα νοτιοδυτικά.

ΙτΝ. 15,5 καὶ τὰ ὅρια ἀπὸ ἀνατολῶν· πᾶσα ἡ θάλασσα ἡ ἁλυκὴ ἕως τοῦ Ἰορδάνου. καὶ τὰ ὅρια αὐτῶν ἀπὸ βοῤῥᾶ καὶ ἀπὸ τῆς λοφιᾶς τῆς θαλάσσης καὶ ἀπὸ τοῦ μέρους τοῦ Ἰορδάνου·

ΙτΝ. 15,5 Τα δε νοτιοανατολικά είναι· Ολη η Νεκρά Θαλασσα μέχρι τις εκβολής του Ιορδάνου. Τα βόρεια σύνορα αρχίζουν από την προς βορράν λωρίδα της Νεκράς Θαλάσσης από το μέρος όπου εκβάλλει εις αυτήν ο Ιορδάνης.

ΙτΝ. 15,6 ἐπιβαίνει τὰ ὅρια ἐπὶ Βαιθαγλὰ καὶ παραπορεύεται ἀπὸ Βοῤῥᾶ ἐπὶ Βαιθάραβα, καὶ προσαναβαίνει τὰ ὅρια ἐπὶ λίθον Βαιὼν υἱοῦ Ῥουβήν,

ΙτΝ. 15,6 Ανέρχονται προς Βαιθαγλά, παρακάμπτουν από βορρά την Βαιθάραβα και ανέρχονται τα όρια αυτά μέχρι της τοποθεσίας «Λιθος Βαιών» της φυλής Ρουβήν.

ΙτΝ. 15,7 καὶ προσαναβαίνει τὰ ὅρια ἐπὶ τὸ τέταρτον τῆς φάραγγος Ἀχὼρ καὶ καταβαίνει ἐπὶ Γαλγάλ, ἥ ἐστιν ἀπέναντι τῆς προσβάσεως Ἀδδαμίν, ἥ ἐστι κατὰ λίβα τῇ φάραγγι, καὶ διεκβάλλει ἐπὶ τὸ ὕδωρ πηγῆς τοῦ ἡλίου, καὶ ἔσται αὐτοῦ ἡ διέξοδος πηγὴ Ῥωγήλ,

ΙτΝ. 15,7 Ανέρχονται έπειτα στο τέταρτον τμήμα της κοιλάδος Αχώρ, καταβαίνουν προς τα Γαλγαλα, τα οποία είναι απέναντι της ανωφερείας Αδδαμίν, η οποία ευρίσκεται νοτίως της κοιλάδος. Τα όρια εν συνεχεία διέρχονται προ της πηγής “του Ηλίου” και καταλήγουν εις την πηγήν “Ρωγήλ”.

ΙτΝ. 15,8 καὶ ἀναβαίνει τὰ ὅρια εἰς φάραγγα Ὀνὸμ ἐπὶ νώτου Ἰεβοῦς ἀπὸ λιβὸς (αὕτη ἐστὶν Ἱερουσαλὴμ) καὶ διεκβάλλει τὰ ὅρια ἐπὶ κορυφὴν ὄρους, ἥ ἐστι κατὰ πρόσωπον φάραγγος Ὀνὸμ πρὸς θαλάσσης, ἥ ἐστιν ἐκ μέρους γῆς Ῥαφαΐν ἐπὶ βοῤῥᾶ,

ΙτΝ. 15,8 Επειτα ανέρχονται δια της κοιλάδος Ονόμ επί της μεσημβρινής πλευράς της Ιεβούς (αυτή είναι η Ιερουσαλήμ) φθάνουν εις την κορυφήν του όρους, η οποία κορυφή είναι απέναντι της κοιλάδος Ονόμ προς δυσμάς και εις την ακραίαν περιοχήν της χώρας των Ραφαΐν προς βορράν.

ΙτΝ. 15,9 καὶ διεκβάλλει τὸ ὅριον ἀπὸ κορυφῆς τοῦ ὄρους ἐπὶ πηγὴν ὕδατος Ναφθὼ καὶ διεκβάλλει εἰς τὸ ὄρος Ἐφρών, καὶ ἄξει τὸ ὅριον εἰς Βαὰλ (αὕτη ἐστὶ πόλις Ἰαρίμ),

ΙτΝ. 15,9 Από την κορυφήν του όρους εξέρχονται τα όρια μέχρι των υδάτων της πηγής Ναφθώ, φθάνουν στο όρος Εφρών και προχωρούν μέχρι της πόλεως Βαάλ (αυτή είναι η πόλις Ιαρίμ).

ΙτΝ. 15,10 καὶ περιελεύσεται ὅριον ἀπὸ Βαὰλ ἐπὶ θάλασσαν καὶ παρελεύσεται εἰς ὄρος Ἀσσὰρ ἐπὶ νώτου, Πόλιν Ἰαρὶν ἀπὸ βοῤῥᾶ (αὕτη ἐστὶ Χασλὼν) καὶ καταβήσεται ἐπὶ Πόλιν ἡλίου καὶ παρελεύσεται ἐπὶ λίβα,

ΙτΝ. 15,10 Από την Βαάλ περιελίσσονται προς την Μεσόγειον Θαλασσαν, παρέρχονται προς νότον την πλευράν του όρους Ασσάρ, προς βορράν την πόλιν Ιαρίν (αυτή είναι η Χασλών), κατόπιν κατέρχονται εις την “Ηλίου Πολιν” και προχωρούν προς νότον.

ΙτΝ. 15,11 καὶ διεκβάλλει τὸ ὅριον κατὰ νώτου Ἀκκαρὼν ἐπὶ βοῤῥᾶν, καὶ διεκβαλεῖ τὰ ὅρια εἰς Σοκχὼθ καὶ παρελεύσεται ὅρια ἐπὶ λίβα καὶ διεκβαλεῖ ἐπὶ Λεβνά, καὶ ἔσται ἡ διέξοδος τῶν ὁρίων ἐπὶ θάλασσαν. καὶ τὰ ὅρια αὐτῶν ἀπὸ θαλάσσης· ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη ὁριεῖ.

ΙτΝ. 15,11 Από εκεί τα όρια κατευθύνονται επί της βορείας πλευράς του όρους Ακκαρών, διέρχονται εις την Σοκχώθ, προχωρούν προς νότον και καταλήγουν εις Λεβνά. Ετσι δε τα βόρεια αυτά σύνορα φθάνουν μέχρι της Μεσογείου Θαλάσσης. Τα δε δυτικά ορίζονται από την μεγάλην θάλασσαν, δηλαδή την Μεσόγειον.

ΙτΝ. 15,12 ταῦτα τὰ ὅρια υἱῶν Ἰούδα κύκλῳ κατὰ δήμους αὐτῶν.

ΙτΝ. 15,12 Αυτά είναι τα όρια που περικλείουν την χώραν της φυλής Ιούδα την διανεμηθείσαν κατά τους δήμους αυτής.

Ο Χάλεβ κατακτάει τη Χεβρώνα

ΙτΝ. 15,13 καὶ τῷ Χάλεβ υἱῷ Ἰεφονὴ ἔδωκε μερίδα ἐν μέσῳ υἱῶν Ἰούδα διὰ προστάγματος τοῦ Θεοῦ, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ Ἰησοῦς τὴν πόλιν Ἀρβὸκ μητρόπολιν Ἐνὰκ (αὕτη ἐστὶ Χεβρών).

ΙτΝ. 15,13 Εις τον Χαλεβ, τον υιόν του Ιεφονή, έδωκεν ο Ιησούς του Ναυη, σύμφωνα προς την εντολήν του Θεού, την πόλιν Αρβόκ (δηλαδή την Χεβρών), η οποία ήτο πρωτεύουσα των Ενακίμ (γιγάντων).

ΙτΝ. 15,14 καὶ ἐξωλόθρευσεν ἐκεῖθεν Χάλεβ υἱὸς Ἰεφονὴ τοὺς τρεῖς υἱοὺς Ἐνάκ, τὸν Σουσὶ καὶ Θολαμὶ καὶ τὸν Ἀχιμᾶ.

ΙτΝ. 15,14 Ο Χαλεβ, ο υιός του Ιεφονή, εξωλόθρευσε τους τρεις υιούς του Ενάκ, τον Σουσί, τον Θολαμί και τον Αχιμά.

ΙτΝ. 15,15 καὶ ἀνέβη ἐκεῖθεν Χάλεβ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Δαβίρ· τὸ δὲ ὄνομα Δαβὶρ ἦν τὸ πρότερον Πόλις γραμμάτων.

ΙτΝ. 15,15 Από εκεί ο Χαλεβ ανέβη εναντίον των κατοίκων της Δαβίρ. Προηγουμένως το όνομα της Δαβίρ ήτο “Πολις Γραμμάτων”.

ΙτΝ. 15,16 καὶ εἶπε Χάλεβ· ὃς ἐὰν λάβῃ καὶ ἐκκόψῃ τὴν Πόλιν τῶν γραμμάτων καὶ κυριεύσῃ αὐτῆς, δώσω αὐτῷ τὴν Ἀσχὰν θυγατέρα μου εἰς γυναῖκα·

ΙτΝ. 15,16 Είπε δε ο Χαλεβ στους περί αυτόν άνδρας· “Θα δώσω την θυγατέρα μου Ασχάν ως σύζυγον εις εκείνον, ο οποίος θα κυριεύση και θα καταστρέψη την Πολιν των Γραμμάτων”.

ΙτΝ. 15,17 καὶ ἔλαβεν αὐτὴν Γοθονιὴλ υἱὸς Κενὲζ ἀδελφὸς Χάλεβ ὁ νεώτερος καὶ ἔδωκεν αὐτῷ τὴν Ἀσχὰν θυγατέρα αὐτοῦ γυναῖκα.

ΙτΝ. 15,17 Ο Γοθονιήλ, ο υιός του Κενέζ, νεώτερος ανεψιός του Χαλεβ, αυτός κατέλαβε την πόλιν. Ο δε Χαλεβ έδωκε εις αυτόν την θυγατέρα του Ασχάν, ως σύζυγον.

ΙτΝ. 15,18 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαι αὐτὴν καὶ συνεβουλεύσατο αὐτῷ λέγουσα· αἰτήσομαι τὸν πατέρα μου ἀγρόν· καὶ ἐβόησεν ἐκ τοῦ ὄνου. καὶ εἶπεν αὐτῇ Χάλεβ· τί ἐστί σοι;

ΙτΝ. 15,18 Οταν δε αυτή, συνοδευομένη από τους συγγενείς αυτής και του συζύγου της, επορεύετο προς τον οίκον του Γοθονιήλ, συνεβουλεύθη τυν σύζυγόν της λέγουσα· “θα ζητήσω από τον πατέρα μου ένα αγρόν”. Καθώς δε εκάθητο επί του όνου, εβόησεν. Ο δε Χαλεβ είπε προς αυτήν “τι σου συμβαίνει;”

Η περιοχή που κληρώθηκε στον Ιούδα

ΙτΝ. 15,19 καὶ εἶπεν αὐτῷ· δός μοι εὐλογίαν, ὅτι εἰς γῆν Ναγὲβ δέδωκάς με· δός μοι τὴν Γολαθμαίν. καὶ ἔδωκεν αὐτῇ Χάλεβ τὴν Γολαθμαὶν τὴν ἄνω καὶ τὴν Γολαθμαὶν τὴν κάτω.

ΙτΝ. 15,19 Εκείνη του απήντησε· “δος μου ένα δώρον ως ευλογίαν, διότι με υπάνδρευσες και με στέλνεις τώρα εις την χώραν Ναγέβ. Δος μου την Γολαθμαίν”. Ο Χαλεβ έδωσε προς αυτήν την άνω και την κάτω Γολαθμαίν.

ΙτΝ. 15,20 αὕτη ἡ κληρονομία φυλῆς υἱῶν Ἰούδα.

ΙτΝ. 15,20 Αυτή είναι η περιοχή από την γην της Επαγγελίας, την οποίαν εκληρονόμησεν η φυλή του Ιούδα.

ΙτΝ. 15,21 Ἐγενήθησαν δὲ πόλεις αὐτῶν· πόλις πρώτη φυλῆς υἱῶν Ἰούδα ἐφ᾿ ὁρίων Ἐδὼμ ἐπὶ τῆς ἐρήμου,

ΙτΝ. 15,21 Αι εξής δε πόλεις περιείχοντο εις την φυλήν του Ιούδα· Η πρώτη πόλις της φυλής Ιούδα ευρίσκετο εις τα σύνορα της Ιδουμαίας εις την έρημον. Προς δε νότον ήσαν αι κάτωθι πόλεις·

ΙτΝ. 15,22 καὶ Βαισελεὴλ καὶ Ἀρὰ καὶ Ἀσὼρ καὶ Ἰκὰμ καὶ Ῥεγμὰ καὶ Ἀρουὴλ

ΙτΝ. 15,22 Η Βαισελεήλ, η Αρά, η Ασώρ, η Ικάμ, η Ρεγμά, η Αρουήλ,

ΙτΝ. 15,23 καὶ Κάδης καὶ Ἀσοριωναὶν καὶ Μαινὰμ

ΙτΝ. 15,23 η Καδης, η Ασοριωναίν, η Μαινάμ,

ΙτΝ. 15,24 καὶ Βαλμαινὰν καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν

ΙτΝ. 15,24 η Βαλμαινάν και αι κωμοπόλεις αυτών,

ΙτΝ. 15,25 καὶ αἱ πόλεις Ἀσερὼν (αὕτη Ἀσὼρ)

ΙτΝ. 15,25 αι πόλεις Ασερών (αυτή είναι η Ασώρ),

ΙτΝ. 15,26 καὶ Σὴν καὶ Σαλμαὰ καὶ Μωλαδᾶ

ΙτΝ. 15,26 η Σην, η Σαλμαά, η Μαλαδά,

ΙτΝ. 15,27 καὶ Σερὶ καὶ Βαιφαλὰδ

ΙτΝ. 15,27 η Σερί, η Βαιφαλάδ,

ΙτΝ. 15,28 καὶ Χολασεωλὰ καὶ Βηρσαβεὲ καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν καὶ αἱ ἐπαύλεις αὐτῶν,

ΙτΝ. 15,28 η Χολασεωλά, η Βηρσαβεέ, αι κωμοπόλεις και αι αγροκατοικίαι αυτών,

ΙτΝ. 15,29 Βαλὰ καὶ Βακὼκ καὶ Ἀσὸμ

ΙτΝ. 15,29 η Βαλάα, η Βακώκ, η Ασόμ,

ΙτΝ. 15,30 καὶ Ἐλβωϋδὰδ καὶ Βαιθὴλ καὶ Ἑρμᾶ

ΙτΝ. 15,30 η Ελβωϋδάδ, η Βαιθήλ, η Ερμά,

ΙτΝ. 15,31 καὶ Σεκελὰκ καὶ Μαχαρὶμ καὶ Σεθεννὰκ

ΙτΝ. 15,31 η Σεκελάκ, η Μαχαρίμ, η Σεθεννάκ,

ΙτΝ. 15,32 καὶ Λαβὼς καὶ Σαλὴ καὶ Ἐρωμώθ, πόλεις εἰκοσιεννέα, καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν.

ΙτΝ. 15,32 η Λαβώς, η Σαλή, η Ερωμώθ, εικοσιεννέα εν συνόλω πόλεις και αι κωμοπόλεις αυτών.

ΙτΝ. 15,33 ἐν τῇ πεδινῇ· Ἀσταὼλ καὶ Ῥάα καὶ Ἄσσα

ΙτΝ. 15,33 Εις την πεδιάδα ήσαν αι κάτωθι πόλεις· Η Ασταώλ, η Ραα, η Ασσα,

ΙτΝ. 15,34 καὶ Ῥάμεν καὶ Τανὼ καὶ Ἰλουθὼθ καὶ Μαιανὶ

ΙτΝ. 15,34 η Ραμεν, η Τανώ, η Ιλουθώθ, η Μαιανί,

ΙτΝ. 15,35 καὶ Ἱερμοὺθ καὶ Ὀδολλὰμ καὶ Μεμβρὰ καὶ Σαωχὼ καὶ Ἀζηκὰ

ΙτΝ. 15,35 η Ιερμούθ, η Οδολλάμ, η Μεμβρά, η Σαωχώ, η Αζηκά,

ΙτΝ. 15,36 καὶ Σακαρὶμ καὶ Γάδηρα καὶ αἱ ἐπαύλεις αὐτῆς, πόλεις δεκατέσσαρες καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν·

ΙτΝ. 15,36 η Σακαρίμ, η Γαδηρα και αι αγροκατοικίαι αυτών, δεκατέσσαρες εν συνόλω πόλεις και αι κωμοπόλεις αυτών.

ΙτΝ. 15,37 Σεννὰ καὶ Ἀδασὰν καὶ Μαγαδαλγὰδ

ΙτΝ. 15,37 Η Σεννά, η Αδασάν, η Μαγαδολγάδ,

ΙτΝ. 15,38 καὶ Δαλὰλ καὶ Μασφὰ καὶ Ἰαχαρεὴλ καὶ Λαχὶς

ΙτΝ. 15,38 η Δαλάλ, η Μασφά, η Ιαχαρεήλ, η Λαχίς,

ΙτΝ. 15,39 καὶ Βασηδὼθ καὶ Ἰδεαδαλέα

ΙτΝ. 15,39 η Βασηδώθ, η Ιδεαδαλέα,

ΙτΝ. 15,40 καὶ Χαβρὰ καὶ Μαχὲς καὶ Μααχὼς

ΙτΝ. 15,40 η Χαβρά, η Μαχές, η Μααχώς,

ΙτΝ. 15,41 καὶ Γεδδὼρ καὶ Βαγαδιὴλ καὶ Νωμὰν καὶ Μαχηδάν, πόλεις ἑκκαίδεκα καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν·

ΙτΝ. 15,41 η Γεδδώρ, η Βαγαδιήλ, η Νωμάν, η Μαχηδάν, δέκα εξ εν συνόλω πόλεις και αι κωμοπόλεις αυτών.

ΙτΝ. 15,42 Λεβνὰ καὶ Ἰθὰκ καὶ Ἀνὼχ

ΙτΝ. 15,42 Η Λεβνά, η Ιθάκ, η Ανώχ,

ΙτΝ. 15,43 καὶ Ἰανὰ καὶ Νασὶβ

ΙτΝ. 15,43 η Ιανά, η Νασίβ,

ΙτΝ. 15,44 καὶ Κεϊλὰμ καὶ Ἀκιεζὶ καὶ Κεζὶβ καὶ Βαθησὰρ καὶ Αἰλώμ, πόλεις δέκα καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν·

ΙτΝ. 15,44 η Κεϊλάμ, η Ακιεζί, η Κεζίβ, η Βαθησάρ, η Αιλώμ, δέκα εν συνόλω πόλεις και αι κωμοπόλεις αυτών.

ΙτΝ. 15,45 Ἀκκαρὼν καὶ αἱ κῶμαι αὐτῆς καὶ αἱ ἐπαύλεις αὐτῶν·

ΙτΝ. 15,45 Η Ακκαρών μετά των κωμοπόλεών της και αι αγροκατοικίαι αυτών.

ΙτΝ. 15,46 ἀπὸ Ἀκκαρὼν Γεμνὰ καὶ πᾶσαι, ὅσαι εἰσὶ πλησίον Ἀσηδώθ, καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν·

ΙτΝ. 15,46 Από της Ακκαρών Γεμνά μέχρις όλων εκείνων των πόλεων που ήσαν πλησίον της Ασηδώθ μετά των κωμοπόλεων αυτών, ήσαν αι κάτωθι πόλεις·

ΙτΝ. 15,47 Ἀσιεδὼθ καὶ αἱ κῶμαι αὐτῆς καὶ αἱ ἐπαύλεις αὐτῆς· Γάζα καὶ αἱ κῶμαι αὐτῆς καὶ αἱ ἐπαύλεις αὐτῆς ἕως τοῦ χειμάῤῥου Αἰγύπτου· καὶ ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη διορίζει.

ΙτΝ. 15,47 Η Ασιεδώθ, αι κωμοπόλεις και αι αγροκατοικίαι αυτής· η Γαζα, αι κωμοπόλεις και αι αγροκατοικίαι αυτής μέχρι της κοιλάδας της Αιγύπτου. Το τελευταίον προς δυσμάς όριον είναι η μεγάλη θάλασσα, η Μεσόγειος.

ΙτΝ. 15,48 καὶ ἐν τῇ ὀρεινῇ· Σαμὶρ καὶ Ἰεθὲρ καὶ Σωχὰ

ΙτΝ. 15,48 Εις την ορεινήν περιοχήν ήσαν αι κάτωθι πόλεις· Η Σαμίρ, η Ιεθέρ, η Σωχά,

ΙτΝ. 15,49 καὶ Ῥεννὰ καὶ Πόλις γραμμάτων (αὕτη Δαβὶρ)

ΙτΝ. 15,49 η Ρεννά, η “Πολις των Γραμμάτων (αυτή είναι η Δαβίρ),

ΙτΝ. 15,50 καὶ Ἀνὼν καὶ Ἐσκαιμὰν καὶ Αἰσὰμ

ΙτΝ. 15,50 η Ανών, η Εσκαιμάν, η Αισάμ,

ΙτΝ. 15,51 καὶ Γοσὸμ καὶ Χαλοὺ καὶ Χαννά, πόλεις ἕνδεκα καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν·

ΙτΝ. 15,51 η Γοσόμ, η Χαλού και η Χαννά, ένδεκα εν συνόλω πόλεις μετά των κωμοπόλεων αυτών.

ΙτΝ. 15,52 Αἰρὲμ καὶ Ῥεμνὰ καὶ Σομὰ

ΙτΝ. 15,52 Η Αιρέμ, η Ρεμνά, η Σομά,

ΙτΝ. 15,53 καὶ Ἰεμαΐν καὶ Βαιθαχοὺ καὶ Φακουὰ

ΙτΝ. 15,53 η Ιεμαΐν, η Βαιθαχού, η Φακουά,

ΙτΝ. 15,54 καὶ Εὐμὰ καὶ πόλις Ἀρβὸκ (αὕτη ἐστὶ Χεβρὼν) καὶ Σωραίθ, πόλεις ἐννέα καὶ αἱ ἐπαύλεις αὐτῶν·

ΙτΝ. 15,54 η Ευμά, η πόλις 'Αρβοκ (αυτή είναι η Χεβρών) και η Σωραίθ, εννέα εν συνόλω πόλεις και αι αγροκατοικίαι αυτών.

ΙτΝ. 15,55 Μαὼρ καὶ Χερμὲλ καὶ Ὀζὶβ καὶ Ἰτὰν

ΙτΝ. 15,55 Η Μαώρ, η Χερμέλ, η Οζίβ, η Ιτάν,

ΙτΝ. 15,56 καὶ Ἰαριὴλ καὶ Ἀρικὰμ καὶ Ζακαναΐμ

ΙτΝ. 15,56 η Ιαριήλ, η Αρικάμ, η Ζακαναΐμ,

ΙτΝ. 15,57 καὶ Γαβαὰ καὶ Θαμναθά, πόλεις ἐννέα καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν·

ΙτΝ. 15,57 η Γαβαά και η Θαμναθά, εννέα εν συνόλω πόλεις και αι κωμοπόλεις αυτών.

ΙτΝ. 15,58 Ἀλουὰ καὶ Βαιθσοὺρ καὶ Γεδδὼν

ΙτΝ. 15,58 Η Αλουά, η Βαιθσούρ, η Γεδδών,

ΙτΝ. 15,59 καὶ Μαγαρὼθ καὶ Βαιθανὰμ καὶ Θεκούμ, πόλεις ἓξ καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν· Θεκὼ καὶ Ἐφραθὰ (αὕτη ἐστὶ Βηθλεὲμ) καὶ Φαγὼρ καὶ Αἰτὰν καὶ Κουλὸν καὶ Τατὰμ καὶ Θωβὴς καὶ Καρὲμ καὶ Γαλὲμ καὶ Θεθὴρ καὶ Μανοχώ, πόλεις ἕνδεκα καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν·

ΙτΝ. 15,59 η Μαγαρώθ, η Βαιθανάμ και η Θεκούμ, εξ εν συνόλω πόλεις και αι κωμοπόλεις αυτών. Η Θεκώ, η Εφραθά (αυτή είναι η Βηθλεέμ), η Φαγώρ, η Αιτάν, η Κουλόν, η Τατάμ, η Θωβής, η Καρέμ, η Γαλέμ, η Θεθήρ και η Μανοχώ, ένδεκα εν συνόλω πόλεις και αι κωμοπόλεις αυτών.

ΙτΝ. 15,60 Καριαθβαὰλ (αὕτη ἡ πόλις Ἰαρὶμ) καὶ Σωθηβᾶ, πόλεις δύο καὶ αἱ ἐπαύλεις αὐτῶν

ΙτΝ. 15,60 Η Καριαθβαάλ (αυτή είναι η πόλις Ιαρίμ) και η Σωθηβά, δύο πόλεις και αι αγροκατοικίαι αυτών.

ΙτΝ. 15,61 καὶ Βαδδαργεὶς καὶ Θαραβαὰμ καὶ Αἰνὼν

ΙτΝ. 15,61 Η Βαδδαργείς, η Θαραδαάμ, η Αινών,

ΙτΝ. 15,62 καὶ Αἰχιοζὰ καὶ Ναφλαζὼν καὶ αἱ πόλεις Σαδὼν καὶ Ἀγκάδης, πόλεις ἑπτὰ καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν.

ΙτΝ. 15,62 η Αιχιοζά, η Ναφλαζών και αι πόλεις Σαδών και Αγκάδης, επτά εν συνόλω πόλεις και αι κωμοπόλεις αυτών.

ΙτΝ. 15,63 καὶ ὁ Ἰεβουσαῖος κατῴκει ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ οὐκ ἠδυνάσθησαν οἱ υἱοὶ Ἰούδα ἀπολέσαι αὐτούς· καὶ κατῴκησαν οἱ Ἰεβουσαῖοι ἐν Ἱερουσαλὴμ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.

ΙτΝ. 15,63 Οι Ιεβουσαίοι κατοικούσαν εις την Ιερουσαλήμ. Οι της φυλής του Ιούδα δεν ηδυνήθησαν να εξολοθρεύσουν αυτούς. Ετσι οι Ιεβουσαίοι κατοικούσαν εις την Ιερουσαλήμ, έως αυτής της ημέρας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16- Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗ ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ

Η περιοχή που δόθηκε στη φυλή Εφραίμ

ΙτΝ. 16,1 Καὶ ἐγένετο τὰ ὅρια υἱῶν Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου τοῦ κατὰ Ἱεριχὼ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ ἀναβήσεται ἀπὸ Ἱεριχὼ εἰς τὴν ὀρεινήν, τὴν ἔρημον, εἰς Βαιθὴλ Λουζά,

ΙτΝ. 16,1 Τα όρια της περιοχής της φυλής Ιωσήφ ήρχιζον από ανατολάς από το μέρος εκείνο του Ιορδάνου που είναι πλησίον της Ιεριχούς. Από εκεί ανέβαιναν δια της Ιεριχούς εις την ορεινήν περιοχήν, εις την έρημον και εις Βαιθήλ Λουζά.

ΙτΝ. 16,2 καὶ ἐξελεύσεται εἰς Βαιθὴλ καὶ παρελεύσεται ἐπὶ τὰ ὅρια τοῦ Ἀχαταρωθὶ

ΙτΝ. 16,2 Από την Βαιθήλ εξεκινούσαν, διήρχοντο τα σύνορα του Αχαταρωθί,

ΙτΝ. 16,3 καὶ διελεύσεται ἐπὶ τὴν θάλασσαν ἐπὶ τὰ ὅρια Ἀπταλὶμ ἕως τῶν ὁρίων Βαιθωρὼν τὴν κάτω, καὶ ἔσται ἡ διέξοδος αὐτῶν ἐπὶ τὴν θάλασσαν.

ΙτΝ. 16,3 κατήρχοντο προς δυσμάς προς την Μεσόγειον Θαλασσαν εις τα σύνορα Απταλίμ έως εις τα σύνορα της κάτω Βαιθωρών και κατέληγον εις την Μεσόγειον Θαλασσαν.

ΙτΝ. 16,4 καὶ ἐκληρονόμησαν οἱ υἱοὶ Ἰωσὴφ Ἐφραὶμ καὶ Μανασσῆ·

ΙτΝ. 16,4 Αι δύο φυλαί Εφραίμ και Μανασσή, των υιών του Ιωσήφ εκληρονόμησαν ως εξής·

ΙτΝ. 16,5 καὶ ἐγενήθη ὅρια υἱῶν Ἐφραὶμ κατὰ δήμους αὐτῶν· καὶ ἐγενήθη τὰ ὅρια τῆς κληρονομίας αὐτῶν ἀπ᾿ ἀνατολῶν Ἀταρὼθ καὶ Ἐρὼκ ἕως Βαιθωρὼν τὴν ἄνω καὶ Γαζαρά,

ΙτΝ. 16,5 τα όρια της φυλής Εφραίμ κατά τους δήμους αυτής, τα όρια δηλαδή της κληρονομηθείσης περιοχής ήσαν από ανατολών η Αταρώθ και η Ερώκ έως την άνω Βαιθωρών και Γαζαρά·

ΙτΝ. 16,6 καὶ διελεύσεται τὰ ὅρια ἐπὶ τὴν θάλασσαν εἰς Ἰκασμὼν ἀπὸ βοῤῥᾶ Θερμά, περιελεύσεται ἐπ᾿ ἀνατολὰς εἰς Θηνασὰ καὶ Σελλησὰ καὶ παρελεύσεται ἀπ᾿ ἀνατολῶν εἰς Ἰανωκὰ

ΙτΝ. 16,6 διήρχοντο προς δυσμάς προς την Μεσόγειον Θαλασσαν, προς Ικασμών βορείως της Θερμά. Επειτα εστρέφοντο εις τα ανατολικά προς Θηνασά και Σελλησά και κατόπιν διηυθύνοντο πάλιν προς ανατολάς εις Ιανωκά,

ΙτΝ. 16,7 καὶ εἰς Μαχώ, καὶ Ἀταρὼθ καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν καὶ ἐλεύσεται ἐπὶ Ἱεριχὼ καὶ διεκβαλεῖ ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην.

ΙτΝ. 16,7 εις Μαχώ και Αταρώθ εις τας κώμας των οποίων τα όρια συναντούν την Ιεριχώ και καταλήγουν στον Ιορδάνην ποταμόν.

ΙτΝ. 16,8 καὶ ἀπὸ Τάφου πορεύσεται τὰ ὅρια ἐπὶ θάλασσαν ἐπὶ Χελκανά, καὶ ἔσται ἡ διέξοδος αὐτῶν ἐπὶ θάλασσαν· αὕτη ἡ κληρονομία φυλῆς Ἐφραὶμ κατὰ δήμους αὐτῶν.

ΙτΝ. 16,8 Εκ της Ταφου έπειτα προχωρούν εις δυσμάς εις Χελκανά και καταλήγουν εις την Μεσόγειον Θαλασσαν. Αυτά είναι τα όρια της κληρονομηθείσης περιοχής από την φυλήν Εφραίμ κατά τους δήμους αυτής.

ΙτΝ. 16,9 καὶ αἱ πόλεις αἱ ἀφορισθεῖσαι τοῖς υἱοῖς Ἐφραὶμ ἀνὰ μέσον τῆς κληρονομίας υἱῶν Μανασσῆ, πᾶσαι αἱ πόλεις καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν.

ΙτΝ. 16,9 Η φυλή του Εφραίμ είχε κληρονομήσει και ιδιαιτέρας πόλεις από τας πόλεις της κληρονομίας της φυλής Μανασσή. Είχε πόλεις και τας κώμας αι οποίαι ήσαν προσηρτημέναι εις αυτάς.

ΙτΝ. 16,10 καὶ οὐκ ἀπώλεσεν Ἐφραὶμ τὸν Χαναναῖον τὸν κατοικοῦντα ἐν Γαζέρ, καὶ κατῴκει ὁ Χαναναῖος ἐν τῷ Ἐφραὶμ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, ἕως ἀνέβη Φαραὼ βασιλεὺς Αἰγύπτου καὶ ἔλαβεν αὐτὴν καὶ ἐνέπρησεν αὐτὴν ἐν πυρί, καὶ τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς Φερεζαίους καὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν Γαζὲρ ἐξεκέντησαν, καὶ ἔδωκεν αὐτὴν Φαραὼ ἐν φερνῇ τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ.

ΙτΝ. 16,10 Η φυλή του Εφραίμ δεν εξωλόθρευσε τους Χαναναίους οι οποίοι κατοικούσαν εις Γαζέρ και έτσι οι Χαναναίοι κατοικούσαν μέσα εις την περιοχήν της φυλής Εφραίμ μέχρι της ημέρας εκείνης, κατά την οποίαν ο Φαραώ, ο βασιλεύς της Αιγύπτου, επήλθεν εναντίον της φυλής Εφραίμ, κατέλαβεν και κατέκαυσεν αυτήν, τους δε Χαναναίους και τους Φερεζαίους που κατοικούσαν εις την Γαζέρ εφόνευσε. Την πόλιν Γαζέρ έδωκεν ο Φαραώ εις την θυγατέρα του ως προίκα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17- Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗ ΜΙΣΗ ΦΥΛΗ ΜΑΝΑΣΣΗ

Η περιοχή που δόθηκε στη μισή φυλή Μανασσή

ΙτΝ. 17,1 Καὶ ἐγένετο τὰ ὅρια φυλῆς υἱῶν Μανασσῆ, ὅτι οὗτος πρωτότοκος τῷ Ἰωσήφ· τῷ Μαχὶρ πρωτοτόκῳ Μανασσῆ πατρὶ Γαλαάδ (ἀνὴρ γὰρ πολεμιστὴς ἦν) ἐν τῇ Γαλααδίτιδι καὶ ἐν τῇ Βασανίτιδι.

ΙτΝ. 17,1 Τα όρια της φυλής του Μανασσή, ο οποίος ήτο πρωτότοκος του Ιωσήφ, ετακτοποιήθησαν ως εξής· Ο Μαχίρ ο πρωτότοκος του Μανασσή και πατήρ της Γαλαάδ, επειδή ήτο πολεμικός ανήρ έλαβε την Γαλαάδ και την Βασανίτιδα.

ΙτΝ. 17,2 καὶ ἐγενήθη τοῖς υἱοῖς Μανασσῆ τοῖς λοιποῖς κατὰ δήμους αὐτῶν, τοῖς υἱοῖς Ἰεζὲρ καὶ τοῖς υἱοῖς Κελὲζ καὶ τοῖς υἱοῖς Ἱεζιὴλ καὶ τοῖς υἱοῖς Συχὲμ καὶ τοῖς υἱοῖς Συμαρὶμ καὶ τοῖς υἱοῖς Ὀφέρ· οὗτοι ἄρσενες κατὰ δήμους αὐτῶν.

ΙτΝ. 17,2 Εις τους άλλους υιούς του Μανασσή, κατά τους δήμους αυτών, στους υιούς δηλαδή του Ιεζέρ, τους υιούς Κελέζ, τους υιούς του Ιεζιήλ, στους υιούς του Συχέμ, στους υιούς Συμαρίμ και στους υιούς Οφέρ, εις τα άρρενα αυτά τέκνα του Μανασσή έγινε, κατά τους δήμους αυτών, δια κλήρου κατανομή της γης.

ΙτΝ. 17,3 καὶ τῷ Σαλπαὰδ υἱῷ Ὀφὲρ οὐκ ἦσαν αὐτῷ υἱοί, ἀλλ᾿ ἢ θυγατέρες. καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν θυγατέρων Σαλπαάδ· Μααλὰ καὶ Νουὰ καὶ Ἐγλὰ καὶ Μελχὰ καὶ Θερσά.

ΙτΝ. 17,3 Ο Σαλπαάδ όμως, ο υιός του Οφέρ, δεν είχεν υιούς αλλά μόνον θυγατέρας. Τα ονόματα των θυγατέρων του Σαλπαάδ ήσαν· Μααλά, Νουα, Εγλά, Μελχά και Θερσά.

ΙτΝ. 17,4 καὶ ἔστησαν ἐναντίον Ἐλεάζαρ τοῦ ἱερέως, καὶ ἐναντίον Ἰησοῦ, καὶ ἐναντίον τῶν ἀρχόντων λέγουσαι· ὁ Θεὸς ἐνετείλατο διά χειρὸς Μωυσῆ δοῦναι ἡμῖν κληρονομίαν ἐν μέσῳ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν. καὶ ἐδόθη αὐταῖς διὰ προστάγματος Κυρίου κλῆρος ἐν τοῖς ἀδελφοῖς τοῦ πατρὸς αὐτῶν.

ΙτΝ. 17,4 Αυταί παρουσιάσθησαν ενώπιον του αρχιερέως Ελεάζαρ, ενώπιον του Ιησού και των αρχηγών των φύλων και είπον· “ο Θεός δια μέσου του Μωϋσή διέταξε να δοθή εις ημάς η κληρονομία μεταξύ των άλλων Ισραηλιτών”. Και πράγματι, συμφώνως προς την διαταγήν του Κυρίου εδόθη εις αυτάς μερίδιον μεταξύ των αδελφών του πατρός των.

ΙτΝ. 17,5 καὶ ἔπεσεν ὁ σχοινισμὸς αὐτῶν ἀπὸ Ἀνάσσα καὶ πεδίον Λαβὲκ ἐκ τῆς γῆς Γαλαάδ, ἥ ἐστι πέραν τοῦ Ἰορδάνου·

ΙτΝ. 17,5 Η δια κλήρου δοθείσα εις αυτάς περιοχή έπεσεν από της Ανάσσα και της πεδιάδος Λαβέκ εις την χώραν Γαλαάδ, η οποία ευρίσκεται ανατολικώς του Ιορδάνου.

ΙτΝ. 17,6 ὅτι θυγατέρες υἱῶν Μανασσῆ ἐκληρονόμησαν κλῆρον ἐν μέσῳ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν· ἡ δὲ γῆ Γαλαὰδ ἐγενήθη τοῖς υἱοῖς Μανασσῆ τοῖς καταλελειμμένοις.

ΙτΝ. 17,6 Ετσι δε αι θυγατέρες των υιών Μανασσή εκληρονόμησαν περιοχήν μεταξύ των αδελφών των. Η δε χώρα Γαλαάδ εδόθη ως κληρονομία επίσης και εις υπολειφθέντας υιούς του Μανασσή.

ΙτΝ. 17,7 καὶ ἐγενήθη ὅρια υἱῶν Μανασσῆ Δηλανάθ, ἥ ἐστι κατὰ πρόσωπον υἱῶν Ἀνάθ, καὶ πορεύεται ἐπὶ τὰ ὅρια ἐπὶ Ἰαμὶν καὶ Ἰασσὶβ ἐπὶ πηγὴν Θαφθώθ·

ΙτΝ. 17,7 Τα όρια της φυλής Μανασσή ήρχιζον από την Δηλανάθ, η οποία είναι εμπρός εις την χώραν της φυλής Ανάθ, εκτείνεται εις τα όρια Ιαμίν και Ιασσίβ, εις την πηγήν Θαφθώθ.

ΙτΝ. 17,8 τῷ Μανασσῇ ἔσται, καὶ Θαφὲθ ἐπὶ τῶν ὁρίων Μανασσῆ, τοῖς υἱοῖς Ἐφραίμ.

ΙτΝ. 17,8 Η χώρα Θαφέθ ανήκει εις την φυλήν Μανασσή. Η εις τα σύνορα Μανασσή Θαφέθ ανήκεν εις την φυλήν Εφραίμ.

ΙτΝ. 17,9 καὶ καταβήσεται τὰ ὅρια ἐπὶ φάραγγα Καρανὰ ἐπὶ λίβα κατὰ φάραγγα Ἰαριήλ, τερέβινθος τῷ Ἐφραὶμ ἀνὰ μέσον πόλεως Μανασσῆ· καὶ ὅρια Μανασσῆ ἐπὶ τὸν βοῤῥᾶν εἰς τὸν χειμάῤῥουν, καὶ ἔσται αὐτοῦ ἡ διέξοδος θάλασσα.

ΙτΝ. 17,9 Τα όρια κατεβαίνουν κατόπιν εις την κοιλάδα Καρανά προς νότον, προχωρούν εις την άλλην κοιλάδα Ιαριήλ, όπου δένδρον τι τερέβινθος καίτοι υπήρχεν εις τα όρια της φυλής Μανασσή ανήκεν εις την φυλήν Εφραίμ. Το όρια της φυλής Μανασσή ευρίσκοντο προς βορράν του χειμάρρου και έφθανεν έως την Μεσόγειον Θαλασσαν.

ΙτΝ. 17,10 ἀπὸ λιβὸς τῷ Ἐφραίμ, καὶ ἐπὶ βοῤῥᾶν Μανασσῆ, καὶ ἔσται ἡ θάλασσα ὅρια αὐτοῖς· καὶ ἐπὶ Ἀσὴβ συνάψουσιν ἐπὶ βοῤῥᾶν καὶ τῷ Ἰσσάχαρ ἀπὸ ἀνατολῶν.

ΙτΝ. 17,10 Κατ' αυτόν τον τρόπον το νότιον μέρος της χώρας ανήκεν εις την φυλήν Εφραίμ, το δε βόρειον εις την φυλήν Μανασσή. Και των δύο φυλών τα όρια έφθαναν εις την Μεσόγειον Θαλασσαν. Προς βορράν δε συνορεύουν με την φυλήν Ασήβ και προς ανατολάς με την φυλήν Ισσάχαρ.

ΙτΝ. 17,11 καὶ ἔσται Μανασσῆ ἐν Ἰσσάχαρ καὶ ἐν Ἀσὴρ Βαιθσὰν καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν καὶ τοὺς κατοικοῦντας Δὼρ καὶ τὰς κώμας αὐτῆς, καὶ τοὺς κατοικοῦντας Μαγεδδώ, καὶ τὰς κώμας αὐτῆς, καὶ τὸ τρίτον τῆς Ναφετὰ καὶ τὰς κώμας αὐτῆς.

ΙτΝ. 17,11 Η φυλή του Μανασσή είχεν εις την περιοχήν των φυλών Ισσάχαρ και Ασήρ, ιδικήν της την Βαιθσάν και τας κώμας που εξηρτώντο από αυτήν, τους κατοικούντας εις την Δωρ και τας κώμας που εξηρτώντο από αυτήν, τους κατοικούντας εις Μαγεδδώ και τας κώμας που εξηρτώντο από αυτήν, είχεν επίσης υπό την κυριότητά της το εν τρίτον της Ναφετά και τας κώμας που εξηρτώντο από αυτήν.

ΙτΝ. 17,12 καὶ οὐκ ἠδυνάσθησαν οἱ υἱοὶ Μανασσῆ ἐξολοθρεῦσαι τὰς πόλεις ταύτας, καὶ ἤρχετο ὁ Χαναναῖος κατοικεῖν ἐν τῇ γῇ ταύτῃ·

ΙτΝ. 17,12 Η φυλή του Μανασσή δεν κατώρθωσε να καταλάβη αυτάς τας πόλεις και εξολοθρεύση τους κατοίκους της. Οι Χαναναίοι εξακολουθούσαν να κατοικούν εις την περιοχήν αυτήν.

ΙτΝ. 17,13 καὶ ἐγενήθη καὶ ἐπεὶ κατίσχυσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ ἐποίησαν τοὺς Χαναναίους ὑπηκόους, ἐξολοθρεῦσαι δὲ αὐτοὺς οὐκ ἐξωλόθρευσαν.

ΙτΝ. 17,13 Αλλά και όταν έγιναν ισχυροί οι Ισραηλίται και έκαναν υποτελείς τους Χαναναίους, δεν ηθέλησαν να τους εξολοθρεύσουν.

ΙτΝ. 17,14 ἀντεῖπαν δὲ οἱ υἱοὶ Ἰωσὴφ τῷ Ἰησοῖ λέγοντες· διατί ἐκληρονόμησας ἡμᾶς κλῆρον ἕνα καὶ σχοίνισμα ἕν; ἐγὼ δὲ λαὸς πολύς εἰμι, καὶ ὁ Θεὸς εὐλόγησέ με.

ΙτΝ. 17,14 Η φυλή όμως του Ιωσήφ δυσφορούσα είπεν στον Ιησούν· “διατί ηθέλησες ώστε ένα μερίδιον κληρονομικώς να πάρωμεν και ημείς αφού ο Θεός μας ηυλόγησε και είμεθα πολύς λαός;”

ΙτΝ. 17,15 καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ἰησοῦς· εἰ λαὸς πολὺς εἶ, ἀνάβηθι εἰς τὸν δρυμὸν καὶ ἐκκάθαρον σεαυτῷ, εἰ στενοχωρεῖ σε τὸ ὄρος τὸ Ἐφραίμ.

ΙτΝ. 17,15 Ο δε Ιησούς τους απήντησε· εάν είσθε πολύς λαός και στενόχωρα ζήτε στο όρος Εφραίμ, αναβήτε και ξεχερσώσατε ένα μέρος από το δάσος”.

ΙτΝ. 17,16 καὶ εἶπαν· οὐκ ἀρέσκει ἡμῖν τὸ ὄρος τὸ Ἐφραίμ, καὶ ἵππος ἐπίλεκτος καὶ σίδηρος τῷ Χαναναίῳ τῷ κατοικοῦντι ἐν αὐτῷ ἐν Βαιθσὰν καὶ ἐν ταῖς κώμαις αὐτῆς, ἐν τῇ κοιλάδι Ἰεσραέλ.

ΙτΝ. 17,16 Η φυλή του Ιωσήφ αντείπον· “δεν μας αρέσει το όρος Εφραίμ. Πλην όμως υπάρχει εκλεκτόν ιππικόν και ο σίδηρος πολύς στους Χαναναίους, οι οποίοι κατοικούν στο όρος αυτό, εις την Βαιθσάν και τας κωμοπόλεις της και εις την κοιλάδα Ιεσραέλ”.

ΙτΝ. 17,17 καὶ εἶπεν Ἰησοῦς τοῖς υἱοῖς Ἰωσήφ· εἰ λαὸς πολὺς εἶ, καὶ ἰσχὺν μεγάλην ἔχεις, οὐκ ἔσται σοι κλῆρος εἷς·

ΙτΝ. 17,17 Είπεν ο Ιησούς εις την φυλήν του Ιωσήφ· “επειδή είσαι πράγματι πολύς λαός και έχεις μεγάλην δύναμιν δεν θα μείνης με ένα μόνον κλήρον·

ΙτΝ. 17,18 ὁ γὰρ δρυμὸς ἔσται σοι, ὅτι δρυμός ἐστι καὶ ἐκκαθαριεῖς αὐτόν, καὶ ἔσται σοι· καὶ ὅταν ἐξολοθρεύσῃς τὸν Χαναναῖον, ὅτι ἵππος ἐπίλεκτος αὐτῷ ἐστι, σὺ γὰρ ὑπερισχύεις αὐτοῦ.

ΙτΝ. 17,18 διότι το δάσος θα είναι ιδικόν σου. Θα ξεχερσώσης αυτό και θα ανήκη εις σέ. Επί πλέον θα καταλάβης και θα εξολοθρεύσης τους Χαναναίους, έστω και αν αυτοί έχουν εκλεκτόν ιππικόν, διότι συ θα δειχθής ισχυρότερος από εκείνους”.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18- ΧΩΡΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΝΑΑΝ

Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗ ΦΥΛΗ ΒΕΝΙΑΜΙΝ

Χωρογράφηση της Χαναάν

ΙτΝ. 18,1 Καὶ ἐξεκκλησιάσθη πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ἰσραὴλ εἰς Σηλὼ καὶ ἔπηξαν ἐκεῖ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, καὶ ἡ γῆ ἐκρατήθη ὑπ᾿ αὐτῶν.

ΙτΝ. 18,1 Συνεκεντρώθη όλον το πλήθος των Ισραηλιτών εις Σηλώ και έστησαν εκεί την Σκηνήν του Μαρτυρίου. Η χώρα είχε κατά το πλείστον κατακτηθή από αυτούς.

ΙτΝ. 18,2 καὶ κατελείφθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, οἳ οὐκ ἐκληρονόμησαν, ἑπτὰ φυλαί.

ΙτΝ. 18,2 Μεταξύ όμως των Ισραηλιτών είχον υπολειφθή επτά φυλαί, αι οποίαι δεν έλαβον μερίδιον κατά την διανομήν της κατακτηθείσης χώρας.

ΙτΝ. 18,3 καὶ εἶπεν Ἰησοῦς τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ· ἕως τίνος ἐκλυθήσεσθε κληρονομῆσαι τὴν γῆν, ἣν ἔδωκε Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν;

ΙτΝ. 18,3 Ο δε Ιησούς του Ναυή είπε προς τους Ισραηλίτας· “έως πότε σαν παραλελυμένοι θα αμελήτε να κατακτήσετε την γην, την οποίαν Κυριος ο Θεός μας έχει δώσει προς σας;

ΙτΝ. 18,4 δότε ἐξ ὑμῶν ἄνδρας τρεῖς ἐκ φυλῆς, καὶ ἀναστάντες διελθέτωσαν τὴν γῆν καὶ διαγραψάτωσαν αὐτὴν ἐναντίον μου, καθὰ δεήσει διελεῖν αὐτήν (καὶ διήλθοσαν πρὸς αὐτόν,

ΙτΝ. 18,4 Εκλέξατε τρεις άνδρας από κάθε φυλήν και αυτοί ας σηκωθούν και ας διέλθουν την χώραν της Χαναάν. Κατόπιν ας περιγράψουν αυτήν ενώπιόν μου όπως την είδαν και ας μας είπουν πως πρέπει να διαιρεθή αυτή. Οι άνδρες εξεπλήρωσαν την αποστολήν των και επανήλθον προς τον Ιησούν, τον οποίον και ενημέρωσαν σχετικώς.

ΙτΝ. 18,5 καὶ διεῖλεν αὐτοῖς ἑπτὰ μερίδας). Ἰούδας στήσεται αὐτοῖς ὅριον ἀπὸ λιβός, καὶ οἱ υἱοὶ Ἰωσὴφ στήσονται αὐτοῖς ἀπὸ βοῤῥᾶ.

ΙτΝ. 18,5 Ο Ιησούς διεμοίρασεν εις τας επτά φυλάς την χώραν. Η φυλή του Ιούδα θα παραμείνη εντός των ορίων της προς νότον. Η φυλή του Ιωσήφ θα εγκατασταθή και θα παραμείνη εντός των ορίων της που θα είναι προς βορράν.

ΙτΝ. 18,6 ὑμεῖς δὲ μερίσατε τὴν γῆν ἑπτὰ μερίδας καὶ ἐνέγκατε ὧδε πρός με, καὶ ἐξοίσω ὑμῖν κλῆρον ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.

ΙτΝ. 18,6 Σεις δε διαιρέσατε την χώραν εις επτά μερίδια και παρουσιάσατέ μου εδώ εν σχεδίω την κατανομήν. Κατόπιν εγώ θα βγάλω κλήρον δια σας ενώπιον Κυρίου του Θεού μας.

ΙτΝ. 18,7 οὐ γάρ ἐστι μερὶς τοῖς υἱοῖς Λευὶ ἐν ὑμῖν, ἱερατεία γὰρ Κυρίου μερὶς αὐτοῦ· καὶ Γὰδ καὶ Ῥουβὴν καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ ἐλάβοσαν τὴν κληρονομίαν αὐτῶν πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἐπ᾿ ἀνατολάς, ἣν ἔδωκεν αὐτοῖς Μωυσῆς ὁ παῖς Κυρίου.

ΙτΝ. 18,7 Εις την φυλήν του Λευϊ δεν θα εξαχθή μερίδιον· μερίδιόν της είναι η ιερατεία. Αι δε φυλαί Γαδ και Ρουβήν και το ήμισυ της φυλής Μανασσή έλαβον την κληρονομίαν των πέραν ανατολικώς του Ιορδάνου, την οποίαν κληρονομίαν έδωκεν εις αυτάς ο Μωϋσής, ο δούλος του Κυρίου”.

ΙτΝ. 18,8 καὶ ἀναστάντες οἱ ἄνδρες ἐπορεύθησαν, καὶ ἐνετείλατο Ἰησοῦς τοῖς ἀνδράσι τοῖς πορευομένοις χωροβατῆσαι τὴν γῆν λέγων· πορεύεσθε καὶ χωροβατήσατε τὴν γῆν καὶ παραγενήθητε πρός με, καὶ ὧδε ἐξοίσω ὑμῖν κλῆρον ἔναντι Κυρίου ἐν Σηλώ.

ΙτΝ. 18,8 Οταν δε ητοιμάσθησαν οι άνδρες αυτοί δια να αναχωρήσουν, ο Ιησούς τους διέταξε, καθώς ήσαν έτοιμοι να αναχωρήσουν, να μετρήσουν την χώραν και τους είπε· “πηγαίνετε μετρήσατε καλά την χώραν, έπειτα δε επανέλθετε και κατατοπίσατέ με. Εγώ δε εδώ εις Σηλώ θα βγάλω δια σας κλήρον ενώπιον του Κυρίου δια την διανομήν της χώρας”.

ΙτΝ. 18,9 καὶ ἐπορεύθησαν καὶ ἐχωροβάτησαν τὴν γῆν καὶ εἴδοσαν αὐτὴν καὶ ἔγραψαν αὐτὴν κατὰ πόλεις, ἑπτὰ μερίδας εἰς βιβλίον, καὶ ἤνεγκαν πρὸς Ἰησοῦν.

ΙτΝ. 18,9 Οι άνδρες ανεχώρησαν, περιήλθον και εμέτρησαν την χώραν, είδον και περιέγραψαν αυτήν κατά πόλεις, την διήρεσαν εις σχεδιάγραμμα βιβλίου εις επτά μερίδια και παρουσίασαν το βιβλίον αυτό στον Ιησούν.

ΙτΝ. 18,10 καὶ ἐνέβαλεν αὐτοῖς Ἰησοῦς κλῆρον ἐν Σηλὼ ἔναντι Κυρίου.

ΙτΝ. 18,10 Ο Ιησούς έβαλε δι' αυτούς κλήρον εις Σηλώ ενώπιον Κυρίου.

Η περιοχή που δόθηκε στη φυλή Βενιαμίν

ΙτΝ. 18,11 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ κλῆρος φυλῆς Βενιαμὶν πρῶτος κατὰ δήμους αὐτῶν, καὶ ἐξῆλθεν ὅρια τοῦ κλήρου αὐτῶν ἀνὰ μέσον υἱῶν Ἰούδα καὶ ἀνὰ μέσον τῶν υἱῶν Ἰωσήφ.

ΙτΝ. 18,11 Ο πρώτος κλήρος που εβγήκεν ήτο της φυλής Βενιαμίν κατά δήμους. Τα όρια δε του κληροδοτηθέντος εις αυτήν μεριδίου ήσαν μεταξύ των φυλών Ιούδα και Ιωσήφ.

ΙτΝ. 18,12 καὶ ἐγενήθη αὐτῶν τὰ ὅρια ἀπὸ βοῤῥᾶ, ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου προσαναβήσεται τὰ ὅρια κατὰ νώτου Ἱεριχὼ ἀπὸ βοῤῥᾶ καὶ ἀναβήσεται ἐπὶ τὸ ὄρος ἐπὶ τὴν θάλασσαν, καὶ ἔσται αὐτοῦ ἡ διέξοδος ἡ Μαβδαρῖτις Βαιθών,

ΙτΝ. 18,12 Δηλαδή τα βορεινά όρια της φυλής αυτής ήρχιζαν από τον Ιορδάνην, ανέβαιναν εις τα πρανή του υψώματος της Ιεριχούς, ηκολούθουν προς δυσμάς και κατέληγον εις την Μαβδαρίτιδα Βαιθών.

ΙτΝ. 18,13 καὶ διελεύσεται ἐκεῖθεν τὰ ὅρια Λουζὰ ἐπὶ νώτου Λουζὰ ἀπὸ λιβὸς (αὕτη ἐστὶ Βαιθήλ), καὶ καταβήσεται τὰ ὅρια Μααταρωθορὲχ ἐπὶ τὴν ὀρεινήν, ἥ ἐστι πρὸς λίβα Βαιθωρὼν ἡ κάτω,

ΙτΝ. 18,13 Από εκεί τα όρια διέρχονται την Λουζά και εις τα πρανή του υψώματος της πόλεως αυτής προς νότον (Λουζά δε είναι η Βαιθήλ). Εν συνεχεία κατέρχονται τα όρια προς Μααταρωθορέχ εις την ορεινήν περιοχήν που ευρίσκεται νοτίως της κάτω Βαιθωρών.

ΙτΝ. 18,14 καὶ διελεύσεται τὰ ὅρια καὶ περιελεύσεται ἐπὶ τὸ μέρος τὸ βλέπον παρὰ θάλασσαν ἀπὸ λιβὸς ἀπὸ τοῦ ὄρους ἐπὶ πρόσωπον Βαιθωρὼν λίβα, καὶ ἔσται αὐτοῦ ἡ διέξοδος εἰς Καριαθβάαλ (αὕτη ἐστὶ Καριαθιαρίν, πόλις υἱῶν Ἰούδα)· τοῦτό ἐστι τὸ μέρος τὸ πρὸς θάλασσαν.

ΙτΝ. 18,14 Επειτα προχωρούν και στρέφονται από το μέρος που βλέπει προς την θάλασσαν προς νότον του όρους το οποίον ευρίσκεται απέναντι της Βαιθωρών. Τέλος τα όρια καταλήγουν εις την πόλιν Καριαθβάαλ (αυτή είναι η Καριαθιαρίν πόλις της φυλής Ιούδα). Αυτά είναι τα προς δυσμάς όρια της φυλής αυτής.

ΙτΝ. 18,15 καὶ μέρος τὸ πρὸς λίβα ἀπό μέρους Καριαθβάαλ, καὶ διελεύσεται ὅρια εἰς Γασὶν ἐπὶ πηγὴν ὕδατος Ναφθώ,

ΙτΝ. 18,15 Εις την νοτίαν πλευράν τα όρια ήρχιζαν από το άκρον της Καριαθβάαλ διέρχονται εις Γασίν πλησίον της πηγής των υδάτων Ναφθώ,

ΙτΝ. 18,16 καὶ καταβήσεται τὰ ὅρια ἐπὶ μέρους τοῦ ὄρους, ὅ ἐστι κατὰ πρόσωπον νάπης Ὀννάμ, ὅ ἐστιν ἐκ μέρους Ἐμεκραφαΐν ἀπὸ βοῤῥᾶ, καὶ καταβήσεται Γαίεννα ἐπὶ νῶτον Ἰεβουσαὶ ἀπὸ λιβὸς καὶ καταβήσεται ἐπὶ πηγὴν Ῥωγὴλ

ΙτΝ. 18,16 καταβαίνουν από το άκρον του όρους, το οποίον ευρίσκεται απέναντι από την δασώδη περιοχήν Οννάμ, στο άκρον της Εμεκραφαΐν από βορρά. Από εκεί τα όρια κατέρχονται εις Γαίεννα εις τα πλευρά της Ιεβουσαί από νότον. Καταλήγουν δε εις την πηγήν Ρωγήλ.

ΙτΝ. 18,17 καὶ διελεύσεται ἐπὶ πηγὴν Βαιθσαμὺς καὶ παρελεύσεται ἐπὶ Γαλιλώθ, ἥ ἐστιν ἀπέναντι πρὸς ἀνάβασαιν Αἰθαμίν, καὶ καταβήσεται ἐπὶ λίθον Βαιὼν υἱῶν Ῥουβὴν

ΙτΝ. 18,17 Από εκεί διέρχονται εις την πηγήν Βαιθσαμύς και στρέφουν προς Γαλιλώθ, η οποία ευρίσκεται απέναντι από τα υψώματα Αιθαμίν, κατέρχονται εις περιοχήν ονομαζομένην “Λιθον Βαιών”, η οποία ανήκει εις την φυλήν Ρουβήν.

ΙτΝ. 18,18 καὶ διελεύσεται κατὰ νώτου Βαιθάραβα ἀπὸ βοῤῥᾶ, καὶ καταβήσεται ἐπὶ τὰ ὅρια ἐπὶ νῶτον θάλασσαν ἀπὸ βοῤῥᾶ,

ΙτΝ. 18,18 Εν συνεχεία διέρχονται επί της βορείας πλευράς του όρους Βαιθάραβα και κατεβαίνουν εις την βορείαν πελυράν της Νεκράς Θαλάσσης.

ΙτΝ. 18,19 καὶ ἔσται ἡ διέξοδος τῶν ὁρίων ἐπὶ λοφιὰν τῆς θαλάσσης τῶν ἁλῶν ἐπὶ βοῤῥᾶν εἰς μέρος τοῦ Ἰορδάνου ἀπὸ λιβός· ταῦτα τὰ ὅριά ἐστιν ἀπὸ λιβός.

ΙτΝ. 18,19 Καταλήγουν στο βόρειον άκρον της Νεκράς Θαλάσσης, το οποίον είναι και το νοτιώτερον μέρος του Ιορδάνου. Αυτά είναι τα όρια προς νότον.

ΙτΝ. 18,20 καὶ ὁ Ἰορδάνης ὁριεῖ ἀπὸ μέρους ἀνατολῶν. αὕτη ἡ κληρονομία υἱῶν Βενιαμίν, τὰ ὅρια αὐτῆς κύκλῳ κατὰ δήμους.

ΙτΝ. 18,20 Ανατολικά δε όρια της φυλής αυτής είναι ο Ιορδάνης. Αυτή είναι η υπό της φυλής Βενιαμίν κληρονομηθείσα περιοχή, τα γύρω όρια αυτής κατά δήμους.

ΙτΝ. 18,21 καὶ ἐγενήθησαν αἱ πόλεις τῶν υἱῶν Βενιαμὶν κατὰ δήμους αὐτῶν Ἱεριχὼ καὶ Βεθεγαιὼ καὶ Ἀμεκασίς,

ΙτΝ. 18,21 Αι δε πόλεις αι οποίαι ανήκουν εις την φυλήν Βενιαμίν κατά δήμους είναι αι εξής· Ιεριχώ, Βεθεγαιώ, Αμεκασίς,

ΙτΝ. 18,22 καὶ Βαιθαβαρὰ καὶ Σαρὰ καὶ Βησανὰ

ΙτΝ. 18,22 Βαιθαβαρά, Σαρά, Βησανά,

ΙτΝ. 18,23 καὶ Αἰεὶν καὶ Φαρὰ καὶ Ἐφραθὰ

ΙτΝ. 18,23 Αιείν, Φαρά, Εφραθά,

ΙτΝ. 18,24 καὶ Καραφὰ καὶ Κεφιρὰ καὶ Μονὶ καὶ Γαβαά, πόλεις δώδεκα καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν·

ΙτΝ. 18,24 Καραφά, Κεφιρά, Μονί, Γαβαά. Δωδεκα πόλεις και αι κωμοπόλεις αυτών·

ΙτΝ. 18,25 Γαβαὼν καὶ Ῥαμὰ καὶ Βεηρωθὰ

ΙτΝ. 18,25 αι Γαβαών, Ραμά, Βεηρωθά,

ΙτΝ. 18,26 καὶ Μασσημὰ καὶ Μιρὼν καὶ Ἀμωκὴ

ΙτΝ. 18,26 Μασσημά, Μιρών, Αμωκή,

ΙτΝ. 18,27 καὶ Φιρὰ καὶ Καφὰν καὶ Νακὰν καὶ Σεληκὰν καὶ Θαρεηλὰ

ΙτΝ. 18,27 Φιρά, Καφάν, Νακάν, Σεληκάν, Θαρεηλά,

ΙτΝ. 18,28 καὶ Ἰεβοῦς (αὕτη ἐστὶν Ἱερουσαλὴμ) καὶ Γαβαωθιαρίμ, πόλεις δεκατρεῖς καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν. αὕτη ἡ κληρονομία υἱῶν Βενιαμὶν κατὰ δήμους αὐτῶν.

ΙτΝ. 18,28 Ιεβούς (η πόλις αυτή είναι η Ιερουσαλήμ) και η Γαβαωθιαρίμ· πόλεις δεκατρείς και αι κωμοπόλεις που εξηρτώντο από αυτάς. Αυτή ήτο η κληρονομία της φυλής του Βενιαμίν κατά τους δήμους αυτής.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19- ΟΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΕΣ ΣΥΜΕΩΝ, ΖΑΒΟΥΛΩΝ, ΙΣΣΑΧΑΡ, ΑΣΗΡ, ΝΕΦΘΑΛΙ ΚΑΙ ΔΑΝ

Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΤΟΥ ΝΑΥΗ

Η περιοχή που δόθηκε στη φυλή Συμεών

ΙτΝ. 19,1 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ δεύτερος κλῆρος τῶν υἱῶν Συμεών, καὶ ἐγενήθη ἡ κληρονομία αὐτῶν ἀναμέσον κλήρων υἱῶν Ἰούδα.

ΙτΝ. 19,1 Ο δεύτερος κλήρος που εβγήκε ήτο δια την φυλήν του Συμεών. Η κληρονομία αυτής της φυλής έπεσεν στο μέσον της κληρονομίας της φυλής Ιούδα.

ΙτΝ. 19,2 καὶ ἐγενήθη ὁ κλῆρος αὐτῶν Βηρσαβεὲ καὶ Σαμαὰ καὶ Κωλαδὰμ

ΙτΝ. 19,2 Περιελαμβάνοντο δε εις αυτήν αι εξής πόλεις· Η Βηρσαβεέ, Σαμαά, η Κωλαδάμ,

ΙτΝ. 19,3 καὶ Ἀρσωλὰ καὶ Βωλὰ καὶ Ἀσὸμ

ΙτΝ. 19,3 η Αρσωλά, η Βωλά, η Ασόμ,

ΙτΝ. 19,4 καὶ Ἐλθουλὰ καὶ Βουλὰ καὶ Ἑρμᾶ

ΙτΝ. 19,4 η Ελθουλά, η Βουλά, η Ερμά,

ΙτΝ. 19,5 καὶ Σικελὰκ καὶ Βαιθμαχερὲβ καὶ Σαρσουσὶν

ΙτΝ. 19,5 η Σικελάκ, η Βαιθμαχερέβ, η Σαρσουσίν,

ΙτΝ. 19,6 καὶ Βαθαρὼθ καὶ οἱ ἀγροὶ αὐτῶν, πόλεις δεκατρεῖς καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν·

ΙτΝ. 19,6 η Βαθαρώθ και οι αγροί των. Δέκα τρεις πόλεις εν συνόλω και αι κώμαι αυτών.

ΙτΝ. 19,7 Ἐρεμμὼν καὶ Θαλχὰ καὶ Ἐθὲρ καὶ Ἀσάν, πόλεις τέσσαρες καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν

ΙτΝ. 19,7 Η Ερεμμών, η Θαλχά, η Εθέρ και η Ασάν· πόλεις τέσσαρες και αι κώμαι αυτών,

ΙτΝ. 19,8 κύκλῳ τῶν πόλεων αὐτῶν ἕως Βαρὲκ πορευομένων Βαμὲθ κατὰ λίβα. αὕτη ἡ κληρονομία φυλῆς υἱῶν Συμεὼν κατὰ δήμους αὐτῶν.

ΙτΝ. 19,8 κύκλω των πόλεων αυτών μέχρι της Βαρέκ η οποία ευρίσκεται προς νότον του πορευομένου προς την Βαμέθ. Αυτή ήτο η κληρονομηθείσα περιοχή εις την φυλήν Συμεών κατά τους δήμους αυτής.

ΙτΝ. 19,9 ἀπὸ τοῦ κλήρου τοῦ Ἰούδα ἡ κληρονομία φυλῆς υἱῶν Συμεών, ὅτι ἐγενήθη ἡ μερὶς υἱῶν Ἰούδα μείζων τῆς αὐτῶν καὶ ἐκληρονόμησαν οἱ υἱοὶ Συμεὼν ἐν μέσῳ τοῦ κλήρου αὐτῶν.

ΙτΝ. 19,9 Αυτή δε η κληρονομηθείσα περιοχή της φυλής του Συμεών ήτο από την κληρονομίαν της φυλής Ιούδα, διότι το μερίδιον της φυλής Ιούδα ήτο μεγαλύτερον απ' ο,τι εχρειάζετο και έπρεπεν εις αυτούς. Δια τούτο η φυλή του Συμεών εκληρονόμησε περιοχήν εν μέσω της φυλής του Ιούδα.

Η περιοχή που δόθηκε στη φυλή Ζαβουλών

ΙτΝ. 19,10 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ κλῆρος ὁ τρίτος τῷ Ζαβουλὼν κατὰ δήμους αὐτῶν. ἔσται τὰ ὅρια τῆς κληρονομίας αὐτῶν Ἐσεδεκγωλά· ὅρια αὐτῶν

ΙτΝ. 19,10 Εβγήκεν ο τρίτος κλήρος ο οποίος έπεσεν εις την φυλήν Ζαβουλών κατά τους δήμους αυτής. Τα όρια της κληρονομηθείσης εις αυτήν περιοχής είναι η Εσεδεκγωλά. Από εκεί τα όρια

ΙτΝ. 19,11 ἡ θάλασσα καὶ Μαραγγιλὰ καὶ συνάψει ἐπὶ Βαιθάραβα εἰς τὴν φάραγγα, ἥ ἐστι κατὰ πρόσωπον Ἰεκμάν,

ΙτΝ. 19,11 προχωρούν προς δυσμάς εις Μαραγγιλά, η οποία συνορεύει με την Βαιθάραβα εις την κοιλάδα του Ιορδάνου, απέναντι από την Ιεκμάν.

ΙτΝ. 19,12 καὶ ἀνέστρεψεν ἀπὸ Σεδδοὺκ ἐξ ἐναντίας ἀπὸ ἀνατολῶν Βαιθσαμὺς ἐπὶ τὰ ὅρια Χασελωθαὶθ καὶ διελεύσεται ἐπὶ Δαβιρὼθ καὶ προσαναβήσεται ἐπὶ Φαγγαὶ

ΙτΝ. 19,12 Από εκεί τα όρια γυρίζουν δια της Σεδδούκ απέναντι ανατολικώς από την Βαιθσαμύς εις τα όρια Χασελωθαίθ. Διέρχονται προς Δαβιρώθ και αναβαίνουν εις Φαγγαί.

ΙτΝ. 19,13 καὶ ἐκεῖθεν περιελεύσεται ἐξ ἐναντίας ἐπ᾿ ἀνατολὰς ἐπὶ Γεβερέ, ἐπὶ πόλιν Κατασέμ, καὶ διελεύσεται ἐπὶ Ῥεμμωνὰ Ἀμαθὰρ Ἀοζὰ

ΙτΝ. 19,13 Από εκεί στρέφονται κατ' ευθείαν ανατολικώς εις Γεβερέ, εις πόλιν Κατασέμ. Εκτείνονται εις Ρεμμωνά, Αμαθάρ, Αοζά,

ΙτΝ. 19,14 καὶ περιελεύσεται ὅρια ἐπὶ βοῤῥᾶν ἐπὶ Ἀμώθ, καὶ ἔσται ἡ διέξοδος αὐτῶν ἐπὶ Γαιφαὴλ

ΙτΝ. 19,14 και στρέφονται προς βορράν εις την Αμώθ, δια να καταλήξουν εις την Γαιφαήλ

ΙτΝ. 19,15 καὶ Κατανὰθ καὶ Ναβαὰλ καὶ Συμοὼν καὶ Ἱεριχὼ καὶ Βαιθμάν.

ΙτΝ. 19,15 εις την Κατανάθ, την Ναβαάλ, την Συμοών, την Ιεριχώ και την Βαιθμάν.

ΙτΝ. 19,16 αὕτη ἡ κληρονομία τῆς φυλῆς υἱῶν Ζαβουλὼν κατὰ δήμους αὐτῶν, πόλεις καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν.

ΙτΝ. 19,16 Αυτή ήτο η κληρονομία της φυλής Ζαβουλών κατά τους δήμους αυτής με τας πόλεις και τας κώμας που εξηρτώντο από αυτάς.

Η περιοχή που δόθηκε στη φυλή Ισσάχαρ

ΙτΝ. 19,17 Καὶ τῷ Ἰσσάχαρ ἐξῆλθεν ὁ κλῆρος ὁ τέταρτος.

ΙτΝ. 19,17 Ο τέταρτος κλήρος εβγήκε δια την φυλήν Ισσάχαρ.

ΙτΝ. 19,18 καὶ ἐγενήθη τὰ ὅρια αὐτῶν Ἰαζὴλ καὶ Χασαλὼθ καὶ Σουνὰμ

ΙτΝ. 19,18 Εις τα όρια αυτής περιελαμβάνοντα αι πόλεις Ιαζήλ, Χασαλώθ, Σουνάμ,

ΙτΝ. 19,19 καὶ Ἀγὶν καὶ Σιωνὰ καὶ Ῥεηρὼθ

ΙτΝ. 19,19 Αγίν, Σιωνά, Ρεηρώθ,

ΙτΝ. 19,20 καὶ Ἀναχερὲθ καὶ Δαβιρὼν καὶ Κισὼν καὶ Ῥεβὲς

ΙτΝ. 19,20 Αναχερέθ, Δαβιρών, Κισών, Ρεβές,

ΙτΝ. 19,21 καὶ Ῥεμμὰς καὶ Ἰεὼν καὶ Τομμὰν καὶ Αἰμαρὲκ καὶ Βηρσαφής,

ΙτΝ. 19,21 Ρεμμάς, Ιεών, Τομμάν, Αιμαρέκ και Βηρσαφής.

ΙτΝ. 19,22 καὶ συνάψει τὰ ὅρια ἐπὶ Γαιθβὼρ καὶ ἐπὶ Σαλὶμ κατὰ θάλασσαν καὶ Βαιθσαμύς, καὶ ἔσται αὐτοῦ ἡ διέξοδος τῶν ὁρίων ὁ Ἰορδάνης.

ΙτΝ. 19,22 Τα όρια αυτά ευρίσκονται εις επαφήν με το Γαιθβώρ και προς δυσμάς με την Σαλίμ και Βαιθσαμύς· καταλήγουν δε στον Ιορδάνην ποταμόν.

ΙτΝ. 19,23 αὕτη ἡ κληρονομία φυλῆς υἱῶν Ἰσσάχαρ κατὰ δήμους αὐτῶν, αἱ πόλεις καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν.

ΙτΝ. 19,23 Αυτή είναι η κληρονομηθείσα περιοχή της φυλής Ισσάχαρ κατά τους δήμους αυτής, αι πόλεις και αι κώμαι αυτών.

Η περιοχή που δόθηκε στη φυλή Ασήρ

ΙτΝ. 19,24 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ κλῆρος ὁ πέμπτος Ἀσὴρ κατὰ δήμους αὐτῶν.

ΙτΝ. 19,24 Ο πέμπτος κλήρος εβγήκε δια την φυλήν Ασήρ και τους δήμους αυτής.

ΙτΝ. 19,25 καὶ ἐγενήθη τὰ ὅρια αὐτῶν Ἐξελεκὲθ καὶ Ἀλὲφ καὶ Βαιθὸκ καὶ Κεὰφ

ΙτΝ. 19,25 Τα όρια της κληρονομηθείσης περιοχής απετέλουν αι πόλεις Εξελεκέθ, Αλέφ, Βαιθόκ, Κεάφ,

ΙτΝ. 19,26 καὶ Ἐλιμελὲχ καὶ Ἀμιὴλ καὶ Μαασὰ καὶ συνάψει τῷ Καρμήλῳ κατὰ θάλασσαν καὶ τῷ Σιὼν καὶ Λαβανὰθ

ΙτΝ. 19,26 Ελιμελέχ, Αμιήλ και Μαασά. Τα όρια αυτά προς δυσμάς συνορεύουν με το όρος Καρμηλον, το Σιών και το Λαβανάθ.

ΙτΝ. 19,27 καὶ ἐπιστρέψει ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου καὶ Βαιθεγενὲθ καὶ συνάψει τῷ Ζαβουλὼν καὶ Ἐκγαῖ καὶ Φθαιὴλ κατὰ βοῤῥᾶν, καὶ εἰσελεύσεται ὅρια Σαφθαιβαιθμὲ καὶ Ἰναὴλ καὶ διελεύσεται εἰς Χωβαμασομὲλ

ΙτΝ. 19,27 Επειτα στρέφουν προς ανατολάς μέχρι της Βαιθεγενέθ, εφάπτονται με την φυλήν Ζαβουλών, την Εκγαί,και την Φθαιήλ προς βορράν. Εισέρχονται εις την Σαφθαιβαιθμέ και την Ιναήλ και από εκεί κατευθύνονται εις Χωβαμασομέλ,

ΙτΝ. 19,28 καὶ Ἐλβὼν καὶ Ῥαὰβ καὶ Ἐμεμαὼν καὶ Κανθὰν ἕως Σιδῶνος τῆς μεγάλης,

ΙτΝ. 19,28 εις Ελβών, Ραάβ, Εμεμαών, και Κανθάν μέχρι της μεγάλης πόλεως της Σιδώνος.

ΙτΝ. 19,29 καὶ ἀναστρέψει τὰ ὅρια εἰς Ῥαμὰ καὶ ἕως πηγῆς Μασφασσὰτ καὶ τῶν Τυρίων, καὶ ἀναστρέψει τὰ ὅρια ἐπὶ Ἰασίφ, καὶ ἔσται ἡ διέξοδος αὐτοῦ ἡ θάλασσα καὶ Ἀπολὲβ καὶ Ἐχοζὸβ

ΙτΝ. 19,29 Γυρίζουν έπειτα τα όρια εις Ραμά μέχρι της πηγής Μασφασσάτ και της πόλεως των Τυρίων. Στρέφονται έπειτα προς Ιασίφ και καταλήγουν εις την Μεσόγειον Θαλασσαν εις τας πόλεις Απολέβ, Εχοζόβ,

ΙτΝ. 19,30 καὶ Ἀρχὸβ καὶ Ἀφὲκ καὶ Ῥααῦ.

ΙτΝ. 19,30 Αρχόβ, Αφέκ, και Ρααύ.

ΙτΝ. 19,31 αὕτη ἡ κληρονομία φυλῆς υἱῶν Ἀσὴρ κατὰ δήμους αὐτῶν, πόλεις καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν.

ΙτΝ. 19,31 Αυτή είναι η κληρονομηθείσα περιοχή εις την φυλήν Ασήρ και τους δήμους αυτής, αι πόλεις και αι κώμαι των πόλεων.

Η περιοχή που δόθηκε στη φυλή Νεφθαλί

ΙτΝ. 19,32 Καὶ τῷ Νεφθαλὶ ἐξῆλθεν ὁ κλῆρος ὁ ἕκτος.

ΙτΝ. 19,32 Ο έκτος κλήρος έπεσεν εις την φυλήν του Νεφθαλί.

ΙτΝ. 19,33 καὶ ἐγενήθη τὰ ὅρια αὐτῶν Μοολὰμ καὶ Μωλὰ καὶ Βεσεμιΐν καὶ Ἀρμὲ καὶ Ναβὸκ καὶ Ἰεφθαμαὶ ἕως Δωδάμ, καὶ ἐγενήθησαν αἱ διέξοδοι αὐτοῦ Ἰορδάνης·

ΙτΝ. 19,33 Ει τα όρια αυτής ήσαν αι πόλεις Μοολάμ, Μωλά, Βεσεμιΐν, Αρμέ, Ναβόκ και Ιεφθαμαί μέχρι της Δωδάμ. Κατέληγον δε στον Ιορδάνην ποταμόν.

ΙτΝ. 19,34 καὶ ἐπιστρέψει τὰ ὅρια ἐπὶ θάλασσαν Ἐνὰθ Θαβὼρ καὶ διελεύσεται ἐκεῖθεν Ἰακανὰ καὶ συνάψει τῷ Ζαβουλὼν ἀπὸ νώτου καὶ Ἀσὴρ συνάψει κατὰ θάλασσαν, καὶ ὁ Ἰορδάνης ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου.

ΙτΝ. 19,34 Επειτα εστρέφοντο προς δυσμάς εις Ενάθ και Θαβώρ. Από εκεί διήρχοντο εις Ιακανά, συνώρευαν προς νότον με την φυλήν Ζαβουλών και προς δυσμάς με την φυλήν Ασήρ· προς ανατολάς ήτο ο Ιορδάνης ποταμός.

ΙτΝ. 19,35 καὶ αἱ πόλεις τειχήρεις τῶν Τυρίων, Τύρος καὶ Ὠμαθά, Δακὲθ καὶ Κενερὲθ

ΙτΝ. 19,35 Αι οχυραί πόλεις των κατοίκων της Τυρου ήσαν η Τυρος, η Ωμαθά, η Δακέθ, η Κενερέθ,

ΙτΝ. 19,36 καὶ Ἀρμαΐθ καὶ Ἀραὴλ καὶ Ἀσὼρ

ΙτΝ. 19,36 η Αρμαΐθ, η Αραήλ, η Ασώρ,

ΙτΝ. 19,37 καὶ Κάδες καὶ Ἀσσαρὶ καὶ πηγὴ Ἀσὸρ

ΙτΝ. 19,37 η Καδες, η Ασσαρί, η πηγή Ασόρ,

ΙτΝ. 19,38 καὶ Κερωὲ καὶ Μεγαλὰ Ἀρὶμ καὶ Βαιθθαμὲ καὶ Θεσσαμύς.

ΙτΝ. 19,38 η Κερωέ, η Μεγαλά Αρίμ, η Βαιθθαμέ και η Θεσσαμύς.

ΙτΝ. 19,39 αὕτη ἡ κληρονομία φυλῆς υἱῶν Νεφθαλί.

ΙτΝ. 19,39 Αυτή είναι η δια κλήρου δοθείσα περιοχή εις την φυλήν Νεφθαλί.

Η περιοχή που δόθηκε στη φυλή Δαν

ΙτΝ. 19,40 Καὶ τῷ Δὰν ἐξῆλθεν ὁ κλῆρος ὁ ἕβδομος.

ΙτΝ. 19,40 Ο έβδομος κλήρος εβγήκε δια την φυλήν Δαν.

ΙτΝ. 19,41 καὶ ἐγενήθη τὰ ὅρια αὐτῶν Σαρὰθ καὶ Ἀσὰ καὶ πόλεις Σαμμάυς

ΙτΝ. 19,41 Εις τα όρια της κληρονομηθείσης περιοχής ήσαν η Σαράθ, η Ασά και αι πόλεις·

ΙτΝ. 19,42 καὶ Σαλαμὶν καὶ Ἀμμὼν καὶ Σιλαθὰ

ΙτΝ. 19,42 η Σαμάϋς, η Σαλαμίν, η Αμμών, η Εφαθά,

ΙτΝ. 19,43 καὶ Ἐλὼν καὶ Θαμναθὰ καὶ Ἀκκαρὼν

ΙτΝ. 19,43 η Ελών, η Θαμναθά, η Ακκαρών,

ΙτΝ. 19,44 καὶ Ἀλκαθὰ καὶ Βεγεθὼν καὶ Γεβεελὰν

ΙτΝ. 19,44 η Αλκαθά, η Βεγεθών, η Γεβεελάν,

ΙτΝ. 19,45 καὶ Ἀζὼρ καὶ Βαναιβακὰτ καὶ Γεθρεμών,

ΙτΝ. 19,45 η Αζώρ, η Βαναιβακάτ και η Γεθρεμμών.

ΙτΝ. 19,46 καὶ ἀπὸ θαλάσσης Ἱεράκων ὅριον πληρίον Ἰόππης.

ΙτΝ. 19,46 Από δυσμάς δε τα όρια έφθαναν εις Ιεράκων, πλησίον της Ιόππης.

ΙτΝ. 19,47 αὕτη ἡ κληρονομία φυλῆς υἱῶν Δὰν κατὰ δήμους αὐτῶν, αἱ πόλεις αὐτῶν καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν. καὶ οὐκ ἐξέθλιψαν οἱ υἱοὶ Δὰν τὸν Ἀμοῤῥαῖον τὸν θλίβοντα αὐτοὺς ἐν τῷ ὄρει· καὶ οὐκ εἴων αὐτοὺς οἱ Ἀμοῤῥαῖοι καταβῆναι εἰς τὴν κοιλάδα καὶ ἔθλιψαν ἀπ᾿ αὐτῶν τὸ ὅριον τῆς μερίδος αὐτῶν.

ΙτΝ. 19,47 Αυτή ήτο η κληρονομηθείσα περιοχή εις την φυλήν Δαν και τους δήμους αυτής, αι πόλεις και αι κώμαι των. Οι της φυλής Δαν δεν κατεδίωξαν τους Αμορραίους, οι οποίοι εν τούτοις επιεζαν την φυλήν Δαν εις την ορεινήν περιοχήν. Οι Αμορραίοι δεν άφηναν τους ανθρώπους της φυλής Δαν να καταβαίνουν εις την πεδιάδα και γενικώς εστενοχωρούσαν οι Αμορραίοι καθ' όλην την έκτασιν την περιοχήν της φυλής Δαν.

ΙτΝ. 19,48 καὶ ἐπορεύθησαν οἱ υἱοὶ Δὰν καὶ ἐπολέμησαν τὴν Λαχὶς καὶ κατελάβοντο αὐτὴν καὶ ἐπάταξαν αὐτὴν ἐν στόματι μαχαίρας καὶ κατῴκησαν αὐτὴν καὶ ἐκάλεσαν τὸ ὄνομα αὐτῆς Λασενδὰκ καὶ ὁ Ἀμοῤῥαῖος ὑπέμεινε τοῦ κατοικεῖν ἐν Ἐλὼμ καὶ ἐν Σαλαμίν· καὶ ἐβαρύνθη ἡ χεὶρ τοῦ Ἐφραὶμ ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ ἐγένοντο αὐτοῖς εἰς φόρον.

ΙτΝ. 19,48 Οι άνδρες τότε της φυλής Δαν επορεύθησαν και επολέμησαν την Λαχίς, την οποίαν κατέλαβαν και επέρασαν εν στόματι μαχαίρας τους κατοίκους αυτής. Εγκατεστάθησαν εις αυτήν και την μετωνόμασαν Λασενδάκ. Οι Αμορραίοι εν τούτοις εξακολουθούσαν να κατοικούν εις Ελώμ και εις Σαλαμίν. Η φυλή όμως του Εφραίμ τους εξηνάγκασεν εις υποταγήν και τους έκαμε φόρου υποτελείς.

Η περιοχή που δόθηκε στον Ιησού του Ναυή

ΙτΝ. 19,49 Καὶ ἐπορεύθησαν ἐμβατεῦσαι τὴν γῆν κατὰ τὸ ὅριον αὐτῶν. καὶ ἔδωκαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ κλῆρον τῷ Ἰησοῖ τῷ υἱῷ Ναυὴ ἐν αὐτοῖς

ΙτΝ. 19,49 Αφού έληξεν η διανομή επορεύθησαν αι φυλαί των Ισραηλιτών δια να εισέλθουν εις την κληρωθείσαν δι' εκάστην από αυτάς περιοχήν. Οι Ισραηλίται έδωσαν κληρονομίαν μεταξύ των στον Ιησούν τον υιόν του Ναυη,

ΙτΝ. 19,50 διὰ προστάγματος τοῦ Θεοῦ· καὶ ἔδωκαν αὐτῷ τὴν πόλιν, ἣν ᾐτήσατο, Θαμνασαράχ, ἥ ἐστιν ἐν τῷ ὄρει Ἐφραίμ· καὶ ᾠκοδόμησε τὴν πόλιν καὶ κατῴκει ἐν αὐτῇ.

ΙτΝ. 19,50 σύμφωνα με την εντολήν του Θεού· έδωκαν εις αυτόν ως μερίδιον την πόλιν, την οποίαν εζήτησε, την Θαμνασαράχ, η οποία ευρίσκετο στο όρος Εφραίμ. Ανοικοδόμησε και ωχύρωσεν ο Ιησούς του Ναυή την πόλιν αυτήν και εγκατεστάθη εις αυτήν.

ΙτΝ. 19,51 αὗται αἱ διαιρέσεις ἃς κατεκληρονόμησεν Ἐλεάζαρ ὁ ἱερεὺς καὶ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυὴ καὶ οἱ ἄρχοντες τῶν πατριῶν ἐν ταῖς φυλαῖς Ἰσραὴλ κατὰ κλήρους ἐν Σηλώ, ἔναντι Κυρίου, παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου· καὶ ἐπορεύθησαν ἐμβατεῦσαι τὴν γῆν.

ΙτΝ. 19,51 Αυταί είναι αι κληροδοτηθείσαι περιοχαί, τας οποίας ο Αρχιερεύς Ελεάζαρ, ο Ιησούς του Ναυή και οι άρχοντες των φυλών του Ισραήλ έδωσαν δια κλήρου εις τας φυλάς εν Σηλώ, ενώπιον του Κυρίου πλησίον δηλαδή εις τας θύρας της Σκηνής του Μαρτυρίου. Επειτα από την διανομήν μετέβησαν αι φυλαι δια να εγκατασταθούν εις την κληρονομηθείσαν γην.

ΚΕΦΑΛΑΙΑ
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19	20	21	22	23	24