ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

ΓΑΛΙΛΑΙΑ

Τμήμα της Παλαιστίνης μεταξύ της Μεσογείου και της λίμνης Γεννησαρέτ. Στα εβραϊκά Γκαλέϊλ σημαίνει κύκλος, περιοχή. Κατά τους χρόνους του Χριστού, Γαλιλαία ονομαζόταν ολόκληρη η επαρχία στα βόρεια της Σαμάρειας, στην οποία συμπεριλαμβάνονταν τα παλαιά εδάφη των φυλών Νεφθαλείμ, Ασήρ, Ζαβουλών και Ισσάχαρ.  Ήταν η βορειότερη από τις τέσσερις περιοχές της Παλαιστίνης (Γαλιλαία, Σαμάρεια, Ιουδαία, Περαία). Χωρίζεται στην άνω και κάτω Γαλιλαία.

Είναι χώρα ορεινή και λοφώδης. Ο Ιώσηπος παρέχει σπουδαία περιγραφή της Γαλιλαίας και για να τονίσει την ευφορία της, την χαρακτηρίζει ως "μέγα κήπο". Σ' αυτή βρίσκεται και η λίμνη Γεννησαρέτ (Τιβεριάδα), πλούσια σε ψάρια. Οι πόλεις της είναι γνωστές από την Αγία Γραφή (Ναζαρέτ, Καπερναούμ, Βηθσαϊδά, Μάγδαλα, Χαραζίν, Ναΐν, Κανά).

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Τα έθιμα και η γλώσσα των κατοίκων της Γαλιλαίας διάφεραν από των άλλων Ιουδαίων, γιατί έρχονταν σε επαφή με γειτονικούς λαούς. Είχαν έρθει σ' επιμειξία με Ασσύριους και Φοίνικες. Ο Ησαΐας την ονόμαζε "Γαλιλαία των Εθνών" για το έντονο ειδωλολατρικό στοιχείο της. Μεγάλη ήταν κι η επίδραση του ελληνικού στοιχείου στην περιοχή.

Απόκτησε κοσμοϊστορική σημασία, γιατί ήταν ο τόπος γέννησης και δράσης του Χριστού και οι περισσότεροι μαθητές του ήταν Γαλιλαίοι (Ανδρέας, Φίλιππος, Πέτρος, Ιωάννης, Ιάκωβος, Ναθαναήλ). Την εποχή του Χριστού, (1ος αιώνας, μ.Χ.) η Γαλιλαία περιελάμβανε, κατά τον Ιώσηπο, 15 πόλεις οχυρωμένες και 204 χωριά, όλα σε πλήρη ακμή. Στη περιοχή αυτή υπάγονταν και η ιχθυοτρόφος λίμνη της Γεννησαρέτ που σχετίστηκε με την ιστορία του Ιησού Χριστού, όπου κατά τους ιερούς Ευαγγελιστές φέρεται να την επισκέφθηκε 4 φορές, και μία εξ αυτών να την διέπλευσε.

Στα χρόνια του Χριστού ήταν κάτω από την κυριαρχία των Ρωμαίων (καταλήφθηκε από τον Πομπήιο το 63 π.Χ.). Αποτελούσε τμήμα της τετραρχίας του Ηρώδη Αντύπα (4 π.Χ. - 37 μ.Χ.) και στη διάρκεια του Ιουδαϊκού πολέμου εναντίον των Ρωμαίων (66 μ.Χ.) υπήρξε επαναστατικό κέντρο. Επίσης ο Ιώσηπος μεταξύ των άλλων υμνεί και την ανδρεία και το φιλελεύθερο πνεύμα των κατοίκων της περιοχής αυτής, των Γαλιλαίων, όπου και εξηγούνται οι επανειλημμένες στάσεις τους κατά των Ρωμαίων. Γεμάτη εκκλησίες και μοναστήρια στην περίοδο της βυζαντινής αυτοκρατορίας, καταστράφηκε αργότερα από τις επιδρομές των Αράβων και την τουρκική κατάχτηση. Σήμερα είναι διαιρεμένη πολιτικά μεταξύ Λιβάνου και Ισραήλ.

Η ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, ο βασιλιάς της Γωΐμ της Γαλιλαίας ήταν ένας από τους 29 Χαναναίους βασιλιάδες που νίκησε ο Ιησούς του Ναυή κατά την κατάληψη της Χαναάν (Ιησούς του Ναυή 12,23). Η πόλη Κάδης (Κάδες) της Γαλιλαίας, που βρισκόταν στα όρια της φυλής Νεφθαλί, ήταν μια από τις έξι πόλεις καταφυγής που ξεχώρισε ο Ιησούς του Ναυή, όπου μπορούσε να καταφύγει κάθε φονιάς, που είχε σκοτώσει άνθρωπο χωρίς να το θέλει (Ιησούς του Ναυή 20,7).

Ο Σολομών, όταν κατασκεύαζε τον Ναό του Κυρίου και το βασιλικό ανάκτορο, μεταξύ των άλλων έδωσε ως αντάλλαγμα στον Χιράμ, βασιλιά της Τύρου, για να πάρει ξυλεία και χρυσό, 20 πόλεις στη Γαλιλαία. Ο Σολομών οχύρωσε αυτές τις πόλεις, οι οποίες κατοικούνταν από Ισραηλίτες. Όταν ο Χιράμ είδε τις πόλεις που του έδωσε ο Σολομών δεν του άρεσαν. Ο Χιράμ παραπονέθηκε στο Σολομώντα γι' αυτό και ονόμασε τις πόλεις "Όριον" (Γ' Βασιλέων 9,11-28. Β' Παραλειπομένων 8,2).