ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

 

ΟΙ ΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΔΑΜ

ΚΑΪΝ

 

Ο ΑΔΕΛΦΟΚΤΟΝΟΣ ΚΑΪN

 

Κάϊν και Άβελ

Ο μεγαλύτερος γιος του Αδάμ και της Εύας, η οποία όταν τον γέννησε είπε ότι "απέκτησα γιο με τη βοήθεια του Κυρίου" (Γένεση 4,1). Ήταν αδερφός του Άβελ (Γένεση 4,2). Η ιστορία του Κάϊν και του Άβελ περιγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη στο βιβλίο της Γενέσεως.

 

Ο Κάϊν ήταν γεωργός και κάποια μέρα πρόσφερε θυσίες στον Κύριο από τους καρπούς της γης (Γένεση 4,3). Δεν το έκανε όμως με καλή διάθεση (Εβραίους 11,4) γι' αυτό και ο Θεός δεν ευχαριστήθηκε από τη δική του προσφορά αλλά με την προσφορά του αδερφού του Άβελ. Για το λόγο αυτό ο Κάϊν ζήλεψε τον Άβελ. Του ζήτησε να πάνε στα χωράφια και εκεί τον σκότωσε (Γένεση 4,8), γράφοντας το όνομα του στην ιστορία της ανθρωπότητας ως τον πρώτο αδελφοκτόνο.

Όταν ο Θεός, ρώτησε τον Κάϊν που ήταν ο αδερφός του εκείνος του απάντησε "μήπως εγώ είμαι φύλακας του αδερφού μου" (Γένεση 4,9). Ο Θεός που γνώριζε τι είχε συμβεί τον καταράστηκε λέγοντας ότι θα είναι φυγάς και περιπλανώμενος για πάντα πάνω στη γη, ενώ η γη που θα καλλιεργεί δε θα δίνει τον καρπό της (Γένεση 4,12). Εάν όμως κάποιος τον σκότωνε η εκδίκηση του Θεού θα ήταν επταπλάσια ((Γένεση 4,15). Αν και ο Κάϊν εξέφρασε αργότερα μεταμέλεια λόγω του μεγέθους της τιμωρίας του, αλλά δεν φαίνεται ότι υπήρξε ειλικρινής μετάνοια.

 

Ο Κάϊν έφυγε και εγκαταστάθηκε στην περιοχή Ναΐδ (Νωδ), ανατολικά της Εδέμ, όπου και έκτισε την πόλη Ενώχ, το όνομα της οποίας έδωσε από το γιο του (Γένεση 4,16,17). Η γενεαλογική γραμμή του Κάϊν του οποίου το έγκλημα ως ανταρσία προς τον Θεό βύθισε την ανθρωπότητα στην αμαρτία έσβησε με τον Κατακλυσμό των ημερών του Νώε.

 

 

ΑΒΕΛ

 

Ο ΑΒΕΛ

 

Ήταν ο δεύτερος γιος του Αδάμ και της Εύας και αδερφός του Κάϊν (Γένεση 4,1-2). Το όνομα Άβελ αποτελεί απόδοση στα ελληνικά του αντίστοιχου εβραϊκού ονόματος Χέμπελ ή Χάμπελ, το οποίο σημαίνει "πνοή, εκπνοή, ματαιότητα".

Ήταν βοσκός (ποιμένας) προβάτων και χαρακτηρίστηκε δίκαιος (Ματθαίος 23,35, Α' Ιωάννου 3,12), κάτι που έκανε το Θεό να δεχτεί με εύνοια τις προσφορές θυσίας, σε αντίθεση με τον αδερφό του (Γένεση 4,2). Για το λόγο αυτό δολοφονήθηκε από τον Κάιν (Γένεση 4,8). Η ιστορία του Κάϊν και του Άβελ περιγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη στο βιβλίο της Γενέσεως.

Στην προς Εβραίους επιστολή ο Άβελ αναφέρεται στον κατάλογο των ηρώων της πίστεως, αναφέροντας ότι επειδή πρόσφερε καλύτερη θυσία από τον Κάϊν λόγω πίστης, θεωρήθηκε δίκαιος από το Θεό (Εβραίους 11,4).

 

Ο Αδάμ και η Εύα μετά την έξωσή τους από τον Κήπο της Εδέμ απέκτησαν δύο γιους τον Κάϊν που ήταν γεωργός και τον Άβελ που ήταν κτηνοτρόφος. Κάποια μέρα ο Κάϊν και ο Άβελ θέλησαν να προσφέρουν στο Θεό θυσία. Ο Κάϊν πρόσφερε ως θυσία από τους καρπούς του και όχι τους καλύτερους, ενώ ο Άβελ πρόσφερε τα καλύτερα από τα πρωτότοκα των προβάτων του και μάλιστα τα πιο ευτραφή και παχιά.
Ο Θεός είπε στον Κάϊν "Γιατί έχεις ανάψει από θυμό και γιατί κατσούφιασε η όψη σου; Δεν γνωρίζεις ότι αν δεν προσφέρεις ως θυσία από τα καλύτερα που έχεις, αυτό είναι αμαρτία προς το Θεό; Αλλά ησύχασε γιατί μπορεί να νικήσεις το κακό και να βελτιωθείς".

Η ανεξέλεγκτη όμως οργή του Κάϊν, τον οδήγησε τελικά να πραγματοποιήσει τις φθονερές του προθέσεις, ενεργώντας με δόλο και απορρίπτοντας τη θεϊκή διαπαιδαγώγηση. Έτσι ο Κάϊν είπε στον Άβελ "Ας πάμε στον αγρό". Όταν έφτασαν εκεί ο Κάϊν επιτέθηκε ξαφνικά στον αδελφό του και τον σκότωσε (Γένεση 4,4-8).

 

Ο Ιησούς Χριστός κατονόμασε τον Άβελ ως «Άβελ ο δίκαιος» και τον περιέλαβε ως πρώτο σε μια σειρά προφητών οι οποίοι δολοφονήθηκαν από τους ομόφυλούς τους (Ματθ. 23,35). Στην Καινή Διαθήκη, και στην προς Εβραίους επιστολή, αναφέρεται μεταξύ των ηρώων της πίστεως (Εβραίους 11,4). Ο Άβελ εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως.

Οι εκκλησιαστικοί Πατέρες κάνουν συχνές αναφορές στο ιστορικό της άδικης δολοφονίας του Άβελ και τον θεωρούν ως προτύπωση (προεικόνιση) του Χριστού καθώς ζούσε μια φιλειρηνική ζωή ως ποιμένας, όπου εξ αιτίας της θυσίας του, που έγινε αποδεκτή από τον Θεό, υπέστη τελικά βίαιο θάνατο. Ο Άβελ ήταν ο πρώτος μάρτυρας, που εκλήφθηκε ως σύμβολο για τους διωκόμενους αργότερα Χριστιανούς.

 

 

ΣΗΘ

 

Ο ΣΗΘ

 

Τρίτος γιος του Αδάμ (Γένεση 4,25 και 5,3), πατέρας του Ενώς (Γένεση 4,26), ο οποίος γεννήθηκε όταν ο Σηθ ήταν 105 ετών (Γένεση 5,6). Το όνομά του σημαίνει "ιστάμενος" για να δηλώσει ότι ήρθε σαν αντικαταστάτης του Άβελ (Γένεση 4,25).

Ο Σηθ απέκτησε γιους και κόρες. Σε ηλικία 105 ετών απέκτησε τον Ενώς. Πέθανε σε ηλικία 912 ετών. Αναφέρεται στη γενεαλογική γραμμή από τον Αδάμ ως το Νώε (Α' Παραλειπομένων 1,1) και στο γενεαλογικό πίνακα του Ιησού Χριστού (Λουκάς 3,38). Ο Σήθ εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως.