ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

 

ΒΑΝΑΙΑΣ

 

Ο ΒΑΝΑΙΑΣ (ΒΕΝΑΪΑΣ)

 

Ο Βαναίας (Βεναΐας) ήταν γιος του ιερέα Ιωδαέ (Ιεωϊαδά) (Β' Βασιλειών 8,18. 20,23. 23,20. 23,22. Γ' Βασιλειών 1,8. 1,36. 1,38. 1,44. 2,25. 2,29-30. 2,34-35. 2,46. 2,46θ. 4,4. Α' Παραλειπομένων 11,22. 11,24. 18,17. 27,5. 27,34) και καταγόταν από την Καβεσεήλ (Β' Βασιλειών 23,20). Γιος του Βαναία ήταν ο Ζαβάδ (Ζεβαδία) (Α' Παραλειπομένων 27,6).

Ο Βαναίας ήταν πολύ δυνατός, όπως και ο πατέρας του (Α' Παραλειπομένων 11,22). Ήταν ο πιο ένδοξος από τους τρεις άλλους επιλέκτους και ανδρείους του Δαβίδ, της δεύτερης σειράς, αλλά ήταν πιο κάτω σε δύναμη και αξία από τους τρεις καλύτερους (Β' Βασιλειών 23,23. Α' Παραλειπομένων 11,24-25). Από τους 30 επιλέκτους του Δαβίδ ήταν ο δυνατώτερος (Α' Παραλειπομένων 27,6). Ο Βαναίας ήταν ο αρχηγός της σωματοφυλακής του Δαβίδ (Β' Βασιλειών 20,23) και ο σύμβουλός του (Β' Βασιλειών 8,18. 23,23. Α' Παραλειπομένων 18,17). Ο Βαναίας ήταν υπεύθυνος του Χελεθθί (Χερεθθί) και του Φελεττί (Φελεθθί), οι οποίοι ήταν οι αυλάρχες και οι σωματοφύλακες του Δαβίδ (Β' Βασιλειών 8,17. 20,23. Α' Παραλειπομένων 18,16). Ο Βαναίας ήταν ο αρχηγός του τρίτου στρατιωτικού σώματος και είχε τη διοίκηση για τον τρίτο μήνα του έτους. Το σώμα στρατού που ήταν υπό τις διαταγές του αποτελούνταν από 24.000 άνδρες. Ο γιος του Βαναία ο Ζαβάδ (Ζεβαδία) ήταν αξιωματικός στο τρίτο σώμα στρατού (Α' Παραλειπομένων 27,5-6).

Ο Βαναίας μετά το θάνατο του Ιωάβ τοποθετήθηκε από τον Σολομώντα ως αρχιστράτηγος του στρατού (Γ' Βασιλειών 2,35. 4,4). Ο Βαναίας ήταν ακόμη αυλάρχης του Σολομώντα και επόπτης επί της πλινθοποιΐας (Γ' Βασιλειών 2,46θ).

 

 

Ο ΒΑΝΑΙΑΣ ΩΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ

 

Ο Βαναίας είχε πολλά θαυμαστά να επιδείξει και έκανε πολλά κατορθώματα. Κατά την υπεράσπιση της πόλης Καβασαήλ από τους Μωαβίτες, ο Βαναίας σκότωσε τους δύο γιους του Αριήλ, δυο Μωαβίτες αρκετά δυνατούς. Άλλοτε σκότωσε ένα λιοντάρι, το οποίο παγιδεύτηκε μια μέρα του χειμώνα σ' ένα λάκκο. Σε μια άλλη μάχη σκότωσε ένα γιγαντόσωμο Αιγύπτιο, που το ύψος του ήταν 2,25 περίπου και είχε ένα δόρυ σαν το αντί του αργαλειού ή σαν ένα ξύλο γέφυρας. Ο Βαναίας κρατώντας το ραβδί του έπεσε πάνω στον Αιγύπτιο, του άρπαξε από τα χέρια το δόρυ και τον σκότωσε με το ίδιο του το όπλο (Β' Βασιλειών 23,20-22. Α' Παραλειπομένων 11,22-23).

 

Ο Αδωνίας, γιος του Δαβίδ από την Αγγίθ, αγνόησε την επιλογή του πατέρα του στο πρόσωπο του Σολομώντα, ως διάδοχου του θρόνου, και σφετερίστηκε το θρόνο από τον αδερφό του. Έτσι ο Αδωνίας ήρθε σε συνεννόηση με τον Ιωάβ, τον αρχιστράτηγο του Δαβίδ, και με τον ιερέα Αβιάθαρ, οι οποίοι και τον ακολούθησαν. Ο αρχιερέας Σαδώκ, ο Βαναίας, γιος του Ιωδαέ, ο προφήτης Νάθαν, ο Σεμεΐ, ο Ρησί και άλλοι ισχυροί άνδρες πήραν το μέρος του Σολομώντα και δεν ακολούθησαν τον Αδωνία (Γ' Βασιλειών 1,7-8. 1,25-26).

Ο Δαβίδ, μετά από παρέμβαση του προφήτη Νάθαν και της Βηρσαβεέ, κάλεσε να παρουσιαστούν μπροστά του ο αρχιερέας Σαδώκ, ο προφήτης Νάθαν και ο Βαναίας, γιος του Ιωδαέ και αξιωματικός του στρατού του. Όταν αυτοί παρουσιάστηκαν μπροστά του, τους διέταξε να πάρουν το Σολομώντα και τους αξιωματούχους του και να πάνε στη Γιών, κι εκεί να χρίσουν το Σολομώντα βασιλιά του Ισραήλ. Ο Βαναίας, αξιωματικός του Δαβίδ, υποσχέθηκε να πραγματοποιηθεί η διαταγή του βασιλιά και ευχήθηκε ο Κύριος να είναι μαζί με το Σολομώντα, όπως ήταν και με τον βασιλιά Δαβίδ.

Έτσι ο αρχιερέας Σαδώκ, ο προφήτης Νάθαν και ο Βαναίας, γιος του Ιωδαέ, μαζί με όλη βασιλική φρουρά, που αποτελούνταν από τους Χερεθί και Φελεθί, οδήγησαν το Σολομώντα στη Γιών, τον ανέβασαν πάνω σ' ένα μουλάρι και ο αρχιερέας Σαδώκ πήρε ιερό λάδι από τη Σκηνή του Μαρτυρίου και τον έχρισε βασιλιά του Ισραήλ. Κατόπιν σάλπισε με τη σάλπιγγα και όλος ο παριστάμενος λαός αναγνώρισε τον Σολομώντα ως βασιλέα και τον ακολούθησε. Αμέσως μετά έγινε μεγάλη γιορτή και όλος ο λαός χόρευε και διασκέδαζε ζητωκραυγάζοντας (Γ' Βασιλειών 1,32-40. 1,44-45).

 

 

Ο ΒΑΝΑΙΑΣ ΩΣ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ

 

Μια μέρα ο Αδωνίας ζήτησε, μέσω της Βηρσαβεέ, από το Σολομώντα να του δώσει ως γυναίκα την Αβισάγ τη Σωμανίτισσα, η οποία ήταν δούλη του Δαβίδ (Γ' Βασιλειών 2,13-17). Ο Σολομών αντιλήφθηκε την πονηρία του Αδωνία, επειδή με την πράξη αυτή προσφέρουν τη βασιλεία στον Αδωνία, γιατί η Αβισάγ ήταν ουσιαστικά άτυπη σύζυγος του βασιλιά Δαβίδ και επειδή ο Αδωνίας, ως μεγαλύτερος απ' αυτόν θα διεκδικούσε το θρόνο. Η απαίτηση αυτή του Αδωνία του στοίχησε τη ζωή, γιατί αμέσως μετά ο Σολομώντας έστειλε το Βαναία, στρατηγό του πατέρα του, και τον σκότωσε (Γ' Βασιλειών 2,22-25).

 

Ο Ιωάβ, όταν έμαθε ότι ο Σολομώντας εκδίωξε τον Αβιάθαρ, φοβήθηκε, επειδή κι αυτός είχε ακολουθήσει τον Αδωνία. Κατέφυγε, λοιπόν, στη Σκηνή του Μαρτυρίου και πιάστηκε από τα κέρατα του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων. Η πράξη αυτή υποδήλωνε επίκληση της προστασίας του Θεού. Όποιος πιανόταν από τα κέρατα του θυσιαστηρίου δεν διέτρεχε κίνδυνο θανάτου.

Όταν ανήγγειλαν στο Σολομώντα το γεγονός, ότι ο Ιωάβ κατέφυγε στη Σκηνή του Μαρτυρίου, εκείνος έστειλε έναν άνθρωπο στον Ιωάβ, για να τον ρωτήσει γιατί το έκανε αυτό; Ο Ιωάβ απάντησε, ότι φοβήθηκε και κατέφυγε στον Κύριο. Τότε ο Σολομώντας έστειλε το στρατηγό Βαναία, με τη διαταγή να σκοτώσει τον Ιωάβ.

Ο Βαναίας πήγε στον Ιωάβ, στη Σκηνή του Μαρτυρίου, και του είπε, ότι ο βασιλιάς είπε να φύγει από 'κει. Ο Ιωάβ απάντησε, ότι προτιμά να πεθάνει εκεί. Ο Βαναίας μετέφερε την απάντηση στο Σολομώντα και εκείνος του έδωσε τη διαταγή να τον σκοτώσει εκεί που βρίσκεται, έτσι ώστε να ξεπλυθεί το αθώο αίμα που έχυσε ο Ιωάβ, όταν σκότωσε σε καιρό ειρήνης και χωρίς να εγκρίνει ο πατέρας του, ο Δαβίδ, τον Αβεννήρ, αρχιστράτηγο του Σαούλ και του Ιεβοσθέ, και τον Αμεσσά, αρχιστράτηγο της φυλής Ιούδα.

Ο Βαναίας πήγε ξανά στο θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων, σκότωσε τον Ιωάβ και τον έθαψε στο σπίτι του, που βρισκόταν στην έρημο. Ο Σολομώντας τοποθέτησε τότε τον Βαναία ως αρχιστράτηγο του στρατού, στη θέση του Ιωάβ (Γ' Βασιλειών 2,28-35).

Όταν αναγγέλθηκε στο Σολομώντα, ότι ο Σεμεΐ, συγγενής του Σαούλ, παρά την απαγόρευση από το βασιλιά, πήγε από την Ιερουσαλήμ στη Γεθ και ξαναγύρισε, έστειλε και κάλεσε τον Σεμεΐ στο παλάτι. Όταν ο Σεμεΐ παρουσιάστηκε μπροστά στο βασιλιά, τότε ο Σολομώντας του είπε, ότι τον είχε προειδοποιήσει να μη φύγει από την Ιερουσαλήμ, γιατί θα τιμωρούνταν με θάνατο. Αμέσως μετά ο Σολομώντας έδωσε διαταγή στο Βαναία, να θανατώσει το Σεμεΐ (Γ' Βασιλειών 2,35λ-46).