ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

ΙΟΠΠΗ

Η Γιάφφα (Ιόππη)

Η ΙΟΠΠΗ

Η Ιόππη είναι η αρχαία ονομασία της πόλης Γιάφα του Ισραήλ. Βρισκόταν στα όρια της φυλής Δαν (Ιησούς του Ναυή 19,46). Σήμερα βρίσκεται στα νότια και αποτελεί προάστιο του Τελ - Αβίβ. Αποτελεί επίσης βασικό λιμάνι του Ισραήλ, αλλά κι ένα από τα πιο επικίνδυνα λιμάνια, λόγω των κατάσπαρτων υφάλων και σκοπέλων. Χάρτης B5.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Ιόππη, σύμφωνα με την παράδοση, χτίστηκε από το γιο του Νώε, τον Ιάφεθ. Κατά μία άποψη, σύμφωνα με τη μυθολογία, η Ιόππη ήταν μυθική σύζυγος του Κηφέα.

Υπήρξε αποικία των Φοινίκων και καταστράφηκε το 164 π.Χ. από τον Ιούδα το Μακκαβαίο. Αργότερα την κατέκτησε για λίγο ο Απολλώνιος και πιο ύστερα τη δώρισε ο Αντώνιος στην Κλεοπάτρα. Έπειτα ο Αύγουστος την έδωσε στον Ηρώδη το Μέγα και απ' αυτόν την κληρονόμησε ο Αρχέλαος και οι διάδοχοί του, οι οποίοι την κράτησαν μέχρι τον 6ο μ.Χ. αιώνα.

Το 636 μ.Χ. την κατέλαβαν οι Άραβες και αργότερα οι Σταυροφόροι. Κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών ήταν προπύργιο του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ. Το 1097 καταλήφθηκε από τον Σαλαντίν και καταστράφηκε το 1268 από τους Μαμελούκους. Ξαναχτίστηκε στις αρχές του 18ου αιώνα και κυριεύτηκε από το Ναπολέοντα το 1779 και αργότερα από τους Τούρκους, οι οποίοι την κράτησαν μέχρι το 1917, οπότε την κατέλαβαν οι Άγγλοι.

Η Ιόππη αποτέλεσε τόπο σφοδρών συγκρούσεων μεταξύ Ισραηλινών και Αράβων το 1947-1948. Πριν από την καταστροφή της, από τις μάχες του 1948 αριθμούσε πάνω από 100.000 κατοίκους από τους οποίους οι περισσότεροι ήταν Μουσουλμάνοι. Από το 1948 αποτελεί πόλη του Ισραήλ και η πόλη κατοικήθηκε από Ισραηλίτες.

Η ΙΟΠΠΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

(Ιησούς του Ναυή 19,46. Β' Παραλειπομένων 2,16)

Η Γιάφφα (Ιόππη)

Η Ιόππη ήταν μια από τις πόλεις, η οποία μαζί με την Ιεράκων, μετά την κατάληψη της Χαναάν από τον Ιησού του Ναυή και τη διανομή της χώρας, δόθηκε στη φυλή Δαν, μαζί με τις κωμοπόλεις και τις αγροτικές κατοικίες γύρω από αυτή (Ιησούς του Ναυή 19,46).

Η φυλή Δαν μετά την εκδίωξή της από τους Αμορραίους και την εγκατάστασή της στο Βορρά, φαίνεται ότι είχε κάτω από την κυριαρχία της κάποιες από τις πόλεις, που βρισκόντουσαν στην περιοχή της Ιόππης (Κριτές 5,17).

Όταν ο Χιράμ, βασιλιάς της Τύρου, έστειλε στο Σολομώντα ξυλεία από το όρος Λίβανος για το Ναό των Ιεροσολύμων, η Ιόππη αναφέρεται ως το λιμάνι από το οποίο η ξυλεία κατέληγε μετά στην Ιερουσαλήμ. Οι αχθοφόροι κατέβαζαν τους κορμούς των δέντρων από το όρος Λίβανος στη θάλασσα και από κει φορτώνονταν πάνω σε σχεδίες, οι οποίες μετέφεραν τους κορμούς δια θαλάσσης στην Ιόππη. Από εκεί παραλαμβάνονταν και μεταφέρονταν στην Ιερουσαλήμ (Β' Παραλειπομένων 2,16).

Ακόμη αναφέρεται ως το μέρος απ' όπου ο προφήτης Ιωνάς απέπλευσε για τη Ταρσό (Ιωνάς 1,3) και σαν πύλη εισόδου για τους κέδρους του Λιβάνου για το δεύτερο Ναό των Ιεροσολύμων. Στην Ιόππη ο Απόστολος Πέτρος ανέστησε την Δορκάδα (Ταβιθά) κι εκεί είδε όραμα για να καταλάβει πως το ευαγγέλιο ήταν για όλα τα έθνη και όχι μόνο για τους Ιουδαίους (Πράξεις 10,11).