|
ΕΝ ΓΕΔΙ |
ΕΝ ΓΕΔΙ (ΕΝ ΓΑΔΙ, ΕΓΓΑΔΔΙ, ΑΓΚΑΔΗΣ)
Η Εν Γεδί (Εν Γαδί, Εγγαδδί, Αγκάδης) ήταν αρχαία πόλη του νότιου Ισραήλ, η οποία βρισκόταν στην ορεινή περιοχή της φυλής Ιούδα (Ιησούς του Ναυή 15,48. 15,62). Είναι χτισμένη σε μια όαση στη δυτική όχθη της Νεκράς Θάλασσας και κοντά στα σπήλαια του Κουμράν. Γύρω από την Εγγαδδί βρίσκεται η έρημος του Ιούδα. Τ' όνομα στα εβραϊκά σημαίνει «Πηγή ή Άνοιξη του μικρού κατσικιού». Η Εγγαδδί ταυτίζεται με την Ασασών-Θαμάρ (Ασασάν-Θαμάρ, Χασεσών-Ταμάρ) των Αμορραίων (Β' Παραλειπομένων 20,2). Μετά την κατάληψη της Χαναάν από τον Ιησού του Ναυή, η πόλη Αγκάδης (Εν-Γεδί) δόθηκε στη φυλή Ιούδα (Ιησούς του Ναυή 15,62). Εν Γεδί- Χάρτης C7.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΝ ΓΕΔΙ
Η Εν Γεδί ήταν μια σημαντική περιοχή για τον ελληνορωμαϊκό κόσμο μέχρι την καταστροφή της από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστινιανό, ως μέρους του διωγμού των Εβραίων στο βασίλειό του. Από τις ανασκαφές έχει διασωθεί ένα μωσαϊκό από τη συναγωγή της Εν Γεδί, όταν αυτή ήταν στην ακμή της. Σύμφωνα με τον ιστορικό Φλάβιο Ιώσηπο, οι Σικάριοι, οι οποίοι πολέμησαν τους Ρωμαίους μέχρι την ήττα τους και τη μαζική τους αυτοκτονία στην πολιορκία της Μασάντα, λεηλάτησαν τα χωριά της περιοχής, μεταξύ αυτών και το Εν Γεδί. Στο Εν Γεδί έδιωξαν τους υπερασπιστές της πόλης και σκότωσαν 700 γυναίκες και παιδιά, που δεν μπορούσαν να πάνε μακριά.
Η ΕΝ ΓΕΔΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
Στην εποχή του Αβραάμ, όταν ο βασιλιάς του Ελάμ ο Χοδολλογομόρ και οι σύμμαχοί του, πήγαιναν για να πολεμήσουν με το στρατό των Σοδόμων και των Γομόρρων, αφού στο πέρασμά τους ερήμωσαν αρκετές χώρες και έφτασαν ως την έρημο Φαράν, κατόπιν επέστρεψαν στην Κάδης και νίκησαν τους Αμαληκίτες και τους Αμορραίους που κατοικούσαν στην Ασασών-Θαμάρ (Χασεσών-Ταμάρ) (Γένεση 14,6-7). Μετά την κατάληψη της Χαναάν από τον Ιησού του Ναυή, η πόλη Αγκάδης (Εν-Γεδί), μαζί με τις κωμοπόλεις και τις αγροτικές κατοικίες γύρω από αυτή, δόθηκε στη φυλή Ιούδα (Ιησούς του Ναυή 15,62).
Όταν ο Σαούλ καταδίωκε το Δαβίδ, ο Δαβίδ μετά τη Ζιφ πήγε να μείνει στα στενά καταφύγια και στις σπηλιές της Εγγαδδί. Όταν ο Σαούλ έμαθε ότι ο Δαβίδ βρίσκεται στην έρημο και στις σπηλιές της Εγγαδδί, στην περιοχή της Σαδαιέμ, πήρε 3.000 επίλεκτους άνδρες και πήγε να καταδιώξει το Δαβίδ και τους άνδρες του. Όταν έφτασε εκεί, μπήκε σε μια σπηλιά για να ξεκουραστεί. Αλλά ο Δαβίδ και οι άνδρες του βρισκόντουσαν ήδη βαθιά στη σπηλιά και ο Σαούλ δεν τους πήρε είδηση. Τότε οι άνδρες του είπαν στο Δαβίδ, ότι ήταν ευκαιρία να τον σκοτώσει. Ο Δαβίδ όμως σεβάστηκε το Σαούλ, έκοψε κρυφά την άκρη από το μανδύα του και απέτρεψε τους άνδρες του να σκοτώσουν το Σαούλ. Σε λίγο ο Σαούλ έφυγε από τη σπηλιά και συνέχισε το δρόμο του. Ο Δαβίδ βγήκε από τη σπηλιά και φώναξε στο Σαούλ, ότι δεν θέλει το κακό του, αν και είχε την ευκαιρία να το κάνει (Α' Βασιλειών 24,1-16).
Πολλά χρόνια αργότερα οι Μωαβίτες, οι Αμμωνίτες, οι Εδωμίτες και οι Μιναίοι εξεστράτευσαν να πολεμήσουν εναντίον του Ιωσαφάτ, βασιλιά του Ιούδα. Αγγελιαφόροι πληροφόρησαν τον Ιωσαφάτ ότι μεγάλος στρατός που είχε φτάσει από τη Συρία και πέρα από την Νεκρά Θάλασσα, στρατοπέδευσε στην Ασασάν Θαμάρ (Εγγαδί) (Β' Παραλειπομένων 20,1-2).
Το Άσμα Ασμάτων του Σολομώντα αναφέρεται στους αμπελώνες του Εν Γεδί (Ενγαδδί). Εκεί η νύμφη παρομοιάζει τον αγαπημένο της σαν το ανθισμένο κλήμα, που ευωδιάζει στους αμπελώνες του Εν Γεδί (Άσμα Ασμάτων 1,14). Ακόμη οι φοίνικες που αναφέρονται στη Σοφία Σειράχ, προφανώς έχουν σχέση με τους φοίνικες του Εν Γεδί (Σοφία Σειράχ 24,18). Στον Ιεζεκιήλ 47,10 δείχνει ότι ήταν επίσης πόλη ενός ψαρά.
|