ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΕΦΡΑΙΜ

ΕΝΟΤΗΤΑ 2

ΑΦΕΚ

(Ιησούς του Ναυή 12,18. Α' Βασιλειών 4,1. 29,1. Γ' Βασιλέων 21,26)

Η Αφέκ ήταν αρχαία πόλη του Ισραήλ, στα όρια της φυλής Εφραίμ (Α' Βασιλειών 4,1. 29,1). Ο βασιλιάς της Αφέκ ήταν ένας από τους 29 Χαναναίους βασιλιάδες που νίκησε ο Ιησούς του Ναυή κατά την κατάληψη της Χαναάν (Ιησούς του Ναυή 12,18). Αφίκ- Χάρτης Β5.

Την εποχή του Κριτή και Αρχιερέα Ηλί, οι Φιλισταίοι συγκεντρώθηκαν για να πολεμήσουν εναντίον των Ισραηλιτών. Οι Φιλισταίοι στρατοπέδευσαν στην Αβενέζερ και οι Ισραηλίτες στην Αφέκ. Στη μάχη που ακολούθησε στην πεδιάδα οι Φιλισταίοι νίκησαν τους Ισραηλίτες, οι οποίοι άφησαν στο πεδίο της μάχης 4.000 νεκρούς (Α' Βασιλειών 4,1-2).

Τον καιρό του Σαούλ οι Φιλισταίοι συγκέντρωσαν όλες τις στρατιωτικές τους δυνάμεις για να πολεμήσουν εναντίον των Ισραηλιτών. Οι Φιλισταίοι στρατοπέδευσαν στην Αφέκ, ενώ οι Ισραηλίτες στην Αενδώρ, στην κοιλάδα της Ιεζραέλ (Α' Βασιλειών 29,1).

Την εποχή του Αχαάβ, ο γιος Άδερ (Βεν Αδάδ), βασιλιάς της Συρίας, εκστράτευσε εναντίον της Αφέκ (Αφεκά) για να πολεμήσει τους Ισραηλίτες. Οι δύο στρατοί έμειναν στρατοπεδευμένοι ο ένας απέναντι στον άλλον για εφτά μέρες. Την έβδομη μέρα άρχισε η μάχη και οι Ισραηλίτες, με τη βοήθεια του Κυρίου, θανάτωσαν 100.000 πεζούς Σύριους. Όσοι επέζησαν κατέφυγαν στην Αφεκά, αλλά το τείχος της πόλης έπεσε πάνω τους και σκοτώθηκαν άλλοι 27.000 Σύριοι στρατιώτες. Ο γιος Άδερ (Βεν Αδάδ) τράπηκε σε φυγή και κρύφτηκε φοβισμένος στ' ανάκτορά του (Γ' Βασιλέων 21,26-30).

ΘΑΜΝΑ (ΘIΜΝΑΘ Ή ΤΙΜΝΑ)

(Γένεση 38,12)

Η Θαμνά (Θιμνάθ, Τιμνά) ήταν αρχαία πόλη του Ισραήλ, δυτικά του Ιορδάνη και νότια της Συχέμ, στα όρια της φυλής Εφραίμ. Τιμνά- Χάρτης Β6.

Λίγο καιρό, μετά το θάνατο της γυναίκα του, ο Ιούδας, γιος του Ιακώβ, πήγε μαζί με το φίλο του τον Ειράς τον Οδολλαμίτη στην Θαμνά (Τιμνά), να δει αυτούς που κούρευαν τα κοπάδια του. Η Θάμαρ, η χήρα νύφη του, όταν είδε ότι ο πεθερός της πήγαινε στην Θαμνά, έβγαλε τα φορέματα της χηρείας της, σκεπάστηκε με πέπλο, καλλωπίστηκε και κάθισε στο σημείο όπου ο δρόμος που οδηγεί στην Θαμνά διασταυρώνεται με το δρόμο προς την Αινάν. Ο Ιούδας όταν την είδε δεν την αναγνώρισε και τη νόμισε για πόρνη, γιατί είχε σκεπασμένο το πρόσωπο της. Πήγε λοιπόν προς το μέρος της και της πρότεινε να πλαγιάσει μαζί της (Γένεση 38,12-16).

ΘΑΜΝΑΣΑΡΑΧ (ΘΑΜΝΑΘΑΡΕΣ, ΘΙΜΝΑΘ-ΣΑΡΑΧ)

(Ιησούς του Ναυή 18,50. 21,42. Κριταί 2,9)

Η Θαμνασαράχ (Θαμναθαρές, Θιμνάθ-Σαράχ) ήταν αρχαία πόλη του Ισραήλ, στην ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ, βόρεια του όρους Γαάς (Ιησούς του Ναυή 18,50. 24,31). Θιμνάθ-Σαράχ- Χάρτης Β5.

Όταν οι Ισραηλίτες τελείωσαν τη διανομή της Χαναάν, έδωσαν στον Ιησού του Ναυή, έναν κλήρο γης από τα εδάφη τους. Σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, του έδωσαν την πόλη που ζήτησε, τη Θαμνασαράχ, στην ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ. Ο Ιησούς ανοικοδόμησε και οχύρωσε την πόλη και εγκαταστάθηκε σ' αυτήν (Ιησούς του Ναυή 19,49-50. 21,42). Όταν πέθανε ο Ιησούς του Ναυή, οι Ισραηλίτες τον έθαψαν στην περιοχή που είχε λάβει ως μερίδιο, στη Θαμνασαράχ (Θαμναθαρές) (Ιησούς του Ναυή 24,30-31. Κριταί 2,8-9).

ΜΑΧΜΑΣ (ΜΙΧΜΑΣ)

(Α' Βασιλειών 13,1)

Η Μαχμάς (Μιχμάς) ήταν αρχαία πόλη του Ισραήλ, στην ορεινή περιοχή της Βαιθήλ, στα όρια της φυλής Εφραίμ (Α' Βασιλειών 13,1). Μιχμάς- Χάρτης C6.

Ο Σαούλ στα δύο πρώτα χρόνια της βασιλείας του, είχε διαλέξει από τους Ισραηλίτες δύο χιλιάδες άνδρες ως σωματοφύλακες και εγκαταστάθηκαν στη Μαχμάς, στην ορεινή περιοχή της Βαιθήλ (Α' Βασιλειών 13,1-2).

Όταν ο Ιωνάθαν, ο γιος του Σαούλ, χτύπησε τη φρουρά των Φιλισταίων στη Βαμά, οι Φιλισταίοι συγκεντρώθηκαν για να πολεμήσουν τους Ισραηλίτες. Ο στρατός των Φιλισταίων αποτελούνταν από 30.000 πολεμικά άρματα, 6.000 ιππείς και χιλιάδες πεζούς, οι οποίοι είχαν στρατοπεδεύσει στη Μαχμάς, απέναντι από τη Βαιθωρών, ενώ οι Ισραηλίτες είχαν στρατοπεδεύσει στα Γάλγαλα.  Οι Ισραηλίτες από φόβο κρύφτηκαν στις σπηλιές και όπου αλλού έβρισκαν, ενώ άλλοι πέρασαν τον Ιορδάνη, προς τις περιοχές Γαδ και Γαλαάδ (Α' Βασιλειών 13,3-7). Ο Σαούλ, με το στρατό που του είχε απομείνει περίπου 600 άντρες, μετέφερε το στρατόπεδό του στη Γαβαά στην περιοχή Βενιαμίν, ενώ οι Φιλισταίοι ήταν στρατοπεδευμένοι στη Μαχμάς (Α' Βασιλειών 13,16).

Ο Ιωνάθαν μ' ένα νεαρό οπλοφόρο που κρατούσε τον οπλισμό του, επιτέθηκαν μόνοι τους σ' ένα φυλάκιο Φιλισταίων στη θέση Μασσάβ (Μεσσάβ). Από το φυλάκιο αυτό ο ένας δρόμος οδηγούσε στη Μαχμάς. Το γεγονός αυτό έφερε πανικό και φόβο στο στρατόπεδο των Φιλισταίων (Α' Βασιλειών 14,1-15). Ο Σαούλ παρατήρησε ότι υπήρχε αναταραχή στο εχθρικό στρατόπεδο γι' αυτό πλησίασε με τους άντρες του. Είδαν τους Φιλισταίους να σφάζονται μεταξύ τους μέσα σε μια απερίγραπτη σύγχυση. Οι Ισραηλίτες που είχαν κρυφτεί στα βουνά της φυλής Εφραίμ, όταν έμαθαν το γεγονός αυτό, ενώθηκαν με τους άλλους Ισραηλίτες και καταδίωξαν τους Φιλισταίους (Α' Βασιλειών 14,16-23).

ΣΙΦ Ή ΣΙΦΑ

(Α' Βασιλειών 1,1. 9,5)

Η Σιφ (Σιφά) ήταν αρχαία πόλη και περιοχή του Ισραήλ, στην ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ (Α' Βασιλειών 1,1. 9,5). Από την Αρμαθαΐμ, που βρισκόταν στην περιοχή Σιφά, καταγόταν καταγόταν ο Ελκανά και η Άννα, οι οποίοι υπήρξαν οι γονείς του Σαμουήλ (Α' Βασιλειών 1,1-2).

Πριν ο Σαούλ γίνει βασιλιάς του Ισραήλ, μαζί με τον υπηρέτη του πέρασαν από την ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ και από τη φυλή Βενιαμίν, για να βρει τα γαϊδούρια  του πατέρα του που είχαν χαθεί δίχως αποτέλεσμα. Όταν έφτασαν στην περιοχή της πόλης Σιφ, ο Σαούλ είπε στον υπηρέτη που τον συνόδευε να γυρίσουν πίσω, γιατί ο πατέρας του θα ανησυχούσε. Εκείνος του είπε ότι στην πόλη αυτή κατοικεί ένας άνθρωπος του Θεού, ένας προφήτης, ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον Σαμουήλ. Να πάνε λοιπόν και να ζητήσουν τη βοήθειά του (Α' Βασιλειών 9,4-5).

Όταν ο Σαούλ κι ο υπηρέτης του πήραν το δρόμο προς την πόλη, στο δρόμο συνάντησαν τις κοπέλες της πόλης που πήγαιναν να πάρουν νερό. Τις ρώτησαν εάν ήταν ο προφήτης στην πόλη και εκείνες απάντησαν, ότι την ημέρα εκείνη ήταν στην πόλη και μετά θα πρόσφερε θυσία υπέρ του λαού σε κάποιο ύψωμα.

Όταν ο Σαούλ κι ο υπηρέτης του έμπαιναν στην πόλη,  ο Σαμουήλ έβγαινε για ν' ανεβεί στον ιερό τόπο, όπου θα γινόταν θυσία στον Κύριο. Ο Σαούλ και ο Σαμουήλ συναντήθηκαν στην πύλη της πόλης. Ο Θεός είχε φανερώσει στο Σαμουήλ γι' αυτή τη συνάντηση και να χρίσει το Σαούλ βασιλιά των Ισραηλιτών. Έτσι ο Σαμουήλ πήρε το Σαούλ και τον υπηρέτη του, και τους έβαλε να καθήσουν στην πρώτη θέση ανάμεσα στους επίσημους καλεσμένους και πρόσφερε στο Σαούλ την πιο εκλεκτή μερίδα. Όταν κατέβηκαν από τον ιερό τόπο στην πόλη, ο Σαμουήλ έβαλε το Σαούλ να κοιμηθεί στο πάνω δωμάτιο του σπιτιού του (Α' Βασιλειών 9,11-25).

Όταν ξημέρωσε ο Σαμουήλ τους ξεπροβόδισε και όταν έφτασαν στην άκρη της πόλης, ο Σαμουήλ πήρε το δοχείο με το λάδι και το έχυσε πάνω στο κεφάλι του Σαούλ, χρίοντας τον βασιλιά του Ισραήλ (Α' Βασιλειών 9,26-10,1).

ΤΑΦΟΥΓ (ΤΑΦΟΣ, ΤΑΠΟΥΑΧ)

(Ιησούς του Ναυή 12,17. 16,8)

Η Τάφος (Ταπουάχ) ήταν αρχαία πόλη του Ισραήλ, στα όρια της φυλής Εφραίμ (Ιησούς του Ναυή 16,8). Ταπουάχ- Χάρτης C5.

Ο βασιλιάς της Ταφούγ ήταν ένας από τους 29 Χαναναίους βασιλιάδες που νίκησε ο Ιησούς του Ναυή κατά την κατάληψη της Χαναάν (Ιησούς του Ναυή 12,17).

Μετά την κατάληψη της Χαναάν από τον Ιησού του Ναυή και τη διανομή της χώρας, τα τα ανατολικά σύνορα της φυλής Εφραίμ άρχιζαν από την Ατταρώθ και την Ερώκ έως την Άνω Βαιθωρών και την Γαζέρ (Γαζαρά) και κατέληγαν στη Μεσόγειο θάλασσα. Έπειτα συνέχιζαν ανατολικά προς τη Θηνασά και Σελλησά και μετά προς την Ιανωκά, την Μαχώ και την Ατταρώθ, και κατέληγαν στον Ιορδάνη ποταμό. Έπειτα από την Τάφο (Ταπουάχ) προχωρούσαν δυτικά προς τη Χελκανά και κατέληγαν στη Μεσόγειο θάλασσα (Ιησούς του Ναυή 16,5-8).

ΦΑΡΑΘΩΝ (ΠΙΡΑΘΩΝ)

(Κριταί 12,13. Β' Βασιλειών 23,30. Α' Παραλειπομένων 11,31. 27,14)

Η Φαραθών (Πιραθών) ήταν αρχαία πόλη του Ισραήλ, δυτικά της Συχέμ, στα όρια της φυλής Εφραίμ (Κριταί 12,13). Πιραθών- Χάρτης B5.

Από την πόλη αυτή καταγόταν ο Κριτής Αβδών, που κυβέρνησε τον Ισραήλ για οχτώ χρόνια. Όταν πέθανε ο Αβδών, τον έθαψαν στην Φαραθών, σε όρος των Αμαληκιτών (Κριταί 12,13-15). Από την Φαραθών καταγόταν ο Βαναίας, ο οποίος ανήκε στο σώμα των επιλέκτων και ανδρείων του στρατού του Δαβίδ και ήταν ο αρχηγός του ενδέκατου στρατιωτικού σώματος του Δαβίδ (Β' Βασιλειών 23,30. Α' Παραλειπομένων 11,31. 27,14).