ΑΡΧΑΙΕΣ ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ ΛΑΟΙ

ΦΥΛΕΣ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

ΑΝΝΑΚΙΜ

Μια από τις φυλές των Γιγάντων που κατοικούσαν στη Χεβρών.

Τον καιρό που ο Μωυσής έστειλε τους 12 κατασκόπους στη Γη της Επαγγελίας, κατοικούσαν στη Χεβρών οι γιγαντόσωμοι απόγονοι του Ανάκ (Ενάκ). Οι κατάσκοποι ξεκίνησαν από την έρημο Φαράν, έλεγξαν όλη τη χώρα από την έρημο Σιν έως τη Ροόβ που βρίσκεται βόρεια και πάει ο δρόμος προς την Αϊμάθ. Μετά επέστρεψαν στην έρημο και έφτασαν στη Χεβρών, όπου κατοικούσαν ο Αχιμά (Αχιμάν), ο Σουσί (Σεσσί) και ο Θολαμί (Θελαμί), γιοι του γίγαντα Ανάκ (Ενάκ) (Αριθμοί 13,22-23. 13,33. Δευτερονόμιο 1,28). Ο Μωυσής, όταν έδινε τις τελευταίες οδηγίες στους Ισραηλίτες, έκανε λόγο για τους απογόνους του Ανάκ (Ενάκ), οι οποίοι ήταν άνθρωποι μεγάλου αναστήματος, κατοικούσαν σε πόλεις με υψηλά τείχη και ήταν ισχυροί στρατιωτικά (Δευτερονόμιο 9,1-2).

Όταν ο Ιησούς του Ναυή κατέλαβε τις πόλεις της νότιας Χαναάν, κατέλαβε και τη Χεβρών. Την πόλη πολιόρκησε και κατέλαβε ο Χάλεβ (Ιησούς του Ναυή 14,6-14). Τη Χεβρών την εποχή εκείνη την κατοικούσαν την εποχή εκείνη οι γίγαντες Ενακίτες. Η πόλη λεγόταν τότε Αρβόκ ή Κιριάθ-Αρβά (πόλη του Αρβά, ο Αρβά ήταν ο πιο μεγαλόσωμος άνθρωπος ανάμεσα στους Ενακίτες) (Ιησούς του Ναυή 14,15).

Ο Χάλεβ, σύμφωνα με εντολή του Ιησού του Ναυή,  κατέλαβε τη Χεβρών, η οποία ήταν η πρωτεύουσα των Ενακιτών και εξολόθρευσε τους τρεις γιούς του Ενάκ, τον Αχιμά (Αχιμάν), τον Σουσί (Σεσσί) και τον Θολαμί (Θελαμί) (Ιησούς του Ναυή 10,36-37. 15,13-14). Έτσι ο Ιησούς του Ναυή εξολόθρευσε τους γίγαντες Ενακίμ (Ανακίμ), που ζούσαν στη Χεβρών, στη Δαβίρ, στην Αναβώθ και σ' ολόκληρη την ορεινή περιοχή της φυλής Ιούδα και του Ισραήλ. Τους αφάνισε και κατέστρεψε τις πόλεις τους. Δεν απόμεινε πια απόγονος του γίγαντα Ενάκ (Ανάκ) στη χώρα, παρά μόνο μερικοί στη Γάζα, στη Γεθ και στην Ασεδώθ (Ιησούς του Ναυή 11,21-22).

ΕΜΜΑΙΟΙ (ΟΜΜΑΙΟΙ)

Μια από τις φυλές των Γιγάντων που κατοικούσαν ανατολικά της Νεκράς θάλασσας και ανατολικά του ποταμού Ιορδάνη. Ήταν γνωστοί και ως Ομμαίοι ή Ομμίν.

Στην εποχή του Αβραάμ, κατά το 19ο και 18ο αιώνα π.Χ., όταν ο βασιλιάς του Ελάμ ο Χοδολλογομόρ και οι σύμμαχοί του, πήγαιναν για να πολεμήσουν με το στρατό των Σοδόμων και των Γομόρρων, στο πέρασμά τους κατέκοψαν τους Γίγαντες των πόλεων Ασταρώθ και Καρναΐν, στη Βασάν και τους Εμμαίους της πόλεως Σαυή (Γένεση 14,5).

Πριν απ' τους Μωαβίτες κατοικούσαν στη Μωάβ οι Εμμαίοι, λαός ισχυρός, πολυάριθμος και μεγαλόσωμοι, όπως οι Ανακίμ. Ανήκαν στις φυλές των Γιγάντων, όπως οι Ανακίμ, και οι Μωαβίτες τους ονόμαζαν Εμμαίους (Ομμίν) (Δευτερονόμιο 2,10-11).

ΖΟΥΜΖΟΥΜΕΙΜ (ΖΟΜΖΟΜΜΙΝ)

Μια από τις φυλές των Γιγάντων που κατοικούσαν δυτικά του Ιορδάνη, κάπου ανάμεσα στη θάλασσα της Γαλιλαίας και στη Νεκρά θάλασσα.

Στην εποχή του Αβραάμ, κατά το 19ο και 18ο αιώνα π.Χ., όταν ο βασιλιάς του Ελάμ ο Χοδολλογομόρ και οι σύμμαχοί του, πήγαιναν για να πολεμήσουν με το στρατό των Σοδόμων και των Γομόρρων, στο πέρασμά τους κατέκοψαν τους Γίγαντες των πόλεων Ασταρώθ και Καρναΐν, στη Βασάν και μαζί μ' αυτούς και άλλα έθνη (Γένεση 14,5).

Κάποτε η περιοχή των Αμμανιτών ήταν χώρα, όπου κατοικούσαν οι γίγαντες, τους οποίους οι Αμμανίτες ονόμαζαν Ζομζομμίν. Ήταν λαός ισχυρός, πολυάριθμος και μεγαλόσωμοι όπως οι γίγαντες Ανακίμ. Ο Κύριος όμως τους εξαφάνισε όταν οι Αμμανίτες, τους έδιωξαν από τη χώρα κι εγκαταστάθηκαν στη θέση τους (Δευτερονόμιο 2,20-21).

ΡΑΦΑΕΙΜ (ΡΑΦΑΕΙΝ)

Μια από τις φυλές των Γιγάντων που κατοικούσαν στη Βασάν, ανατολικά από τη θάλασσα της Γαλιλαίας. Πρόκειται για μία ορεινή περιοχή. Στην Παλαιά Διαθήκη η Βασάν ονομάζεται "γη γιγάντων" (Δευτερονόμιο 3,13). Εκεί, οι Γίγαντες υπήρχαν πριν και μετά από τον Κατακλυσμό. Οι Ραφαείμ (Ραφαείν ή Ρεφαΐτες) ήταν μια από τις δέκα φυλές που κατοικούσαν στη Χαναάν (Γένεση 15,18-20). Στο σημείο αυτό η Αγία Γραφή με τ' όνομα Ραφαείν ή Ρεφαΐτες εννοεί όλους τους Γίγαντες που κατοικούσαν στη Χαναάν.

Στην εποχή του Αβραάμ, κατά το 19ο και 18ο αιώνα π.Χ., όταν ο βασιλιάς του Ελάμ ο Χοδολλογομόρ και οι σύμμαχοί του, πήγαιναν για να πολεμήσουν με το στρατό των Σοδόμων και των Γομόρρων, στο πέρασμά τους κατέκοψαν τους Γίγαντες των πόλεων Ασταρώθ και Καρναΐν, στη Βασάν (Γένεση 14,5).

Μετά την κατάληψη της Χαναάν από τους Ισραηλίτες, τα βόρεια σύνορα της φυλής Ιούδα περνούσαν νότια από την Ιερουσαλήμ, και μετά περνούσαν από το βουνό που βρίσκεται στα δυτικά του φαραγγιού Ονόμ και βόρεια της γης των Ραφαΐν (Γιγάντων) (Ιησούς του Ναυή 15,8).

Μετά από αρκετά χρόνια έγιναν καινούριες μάχες μεταξύ των Φιλισταίων και των Ισραηλιτών. Στην πρώτη μάχη πήρε μέρος κι ο Δαβίδ, ο οποίος λόγω της μεγάλης του ηλικίας κουράστηκε. Μεταξύ των Φιλισταίων ήταν και ο Ιεσβί, ένας από τους απογόνους των γιγάντων. Το ακόντιο του ζύγιζε πάνω από 300 σίκλους χαλκού (3500 γραμμάρια περίπου). Ήταν ζωσμένος μ' ένα ρόπαλο και μ' αυτό όρμησε αποφασισμένος να σκοτώσει το Δαβίδ. Αλλά ο Αβεσσά έσπευσε και βοήθησε το Δαβίδ. Χτύπησε τον Ιεσβί και τον σκότωσε (Β' Βασιλειών 21,15-17).

Μετά τη μάχη αυτή, έγινε μια καινούρια στην περιοχή της Γεθ, στη Γαζέρ, μεταξύ των Ισραηλιτών και των Φιλισταίων. Εκεί ο Σεβοχά (Σοβοχαΐ) από την Αστατώθ (Ουσά), σκότωσε το γίγαντα Σεφ (Σαφού). Σε μια άλλη μάχη στην περιοχή της Γοβ, ο Ελεανάν (Ελλανάν), γιος του Αριωργίμ (Ιαΐρ) από την Βηθλεέμ, σκότωσε το Λαχμί, αδερφό του γίγαντα Γολιάθ από τη Γεθ, που το ξύλο της λόγχης του ήταν σαν το αντί του αργαλειού. Σε μια άλλη μάχη πάλι στην περιοχή της Γεθ, ήταν ένας γίγαντας φαλακρός, ο οποίος είχε έξι δάκτυλα στα χέρια και στα πόδια (συνολικά είχε 24 δάκτυλα). Αυτός έβριζε συνέχεια τους Ισραηλίτες, αλλά ο Ιωνάθαν, γιος του Σαμμαά (Σεμεΐ) και ανηψιός του Δαβίδ, τον σκότωσε. Και οι τέσσερις αυτοί πολεμιστές ήταν οι τελευταίοι απόγονοι των γιγάντων, από τον οίκο του Ραφά στη Γεθ, και σκοτώθηκαν από το Δαβίδ και τους στρατιώτες του (Β' Βασιλειών 21,18-22. Α' Παραλειπομένων 20,4-8).