ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

ΠΟΤΑΜΟΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

ΙΟΡΔΑΝΗΣ

Ο Ιορδάνης είναι μεγάλος ποταμός της Παλαιστίνης. Τ' όνομά του το οφείλει στην εβραϊκή λέξη "γιάρδεν" που σημαίνει ορμητικός. Και πράγματι ο Ιορδάνης είναι ορμητικό ποτάμι, γιατί έχει κλίση πολύ μεγάλη, που ξεπερνά τα 940 μέτρα, χωρίς να δημιουργεί ούτε έναν καταρράκτη. Χάρτης C4,5,6.

Πηγάζει από το όρος Ερμών του Αντιλιβάνου, δέχεται τα νερά τριών παραποτάμων του Μουαγέτ Χασβέγια, του Νταν και του Βάνια και προχωρεί νότια, διασχίζει τα έλη της Σαμαχωνίδας, την κοιλάδα της Γαλιλαίας και φτάνει στη λίμνη Γεννησαρέτ ή Τιβεριάδα και από κει συνεχίζει πάλι νότια τη διαδρομή του και χύνεται στη Νεκρά Θάλασσα. Η απόσταση από τις πηγές του μέχρι τη Νεκρή Θάλασσα είναι πάνω από 340 χλμ. και η κοιλάδα που σχηματίζει ονομάζεται Γορ ή Αράμπα.

Το χρώμα του ποταμού είναι κυρίως κίτρινο εκ της ύλης που ορμητικά μεταφέρει, ενώ τα νερά του είναι μέτριας θερμοκρασίας και γλυφά.

Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Στην Αγία Γραφή ο Ιορδάνης εμφανίζεται αρκετές φορές. Άλλωστε το ποτάμι αυτό συνδέθηκε ιδιαίτερα με το Χριστιανισμό, γιατί εκεί βάφτισε ο Ιωάννης ο Πρόδρομος τον Ιησού Χριστό.

Ο Ιορδάνης αναφέρεται και στα ποιητικά-διδακτικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.  Αναφέρεται στους Ψαλμούς (Ψαλμοί 41,7), στον Ιώβ (Ιώβ 40,23) καθώς και στη Σοφία Σειράχ, όπου η παντοδυναμία του Θεού υπερκχειλίζει τη γνώση και τη σοφία, όπως ο Ιορδάνης τα νερά του κατά την περίοδο του θερισμού (Σοφία Σειράχ 24,26).

Όταν ο Αβραάμ έφυγε από την Αίγυπτο και εγκαταστάθηκαν στη Βαιθήλ, οι βοσκοί του Αβραάμ μάλωναν με τους βοσκούς του Λωτ. Έτσι για να μην υπάρχει διαμάχη μεταξύ τους, ο Αβραάμ χώρισε με το Λωτ και του πρότεινε να διαλέξει την περιοχή που ήθελε να εγκατασταθεί. Ο Λωτ διάλεξε την πιο εύφορη πεδιάδα που βρισκόταν στον ποταμό Ιορδάνη (Γένεση 13,5-10).

Τον Ιορδάνη είχε περάσει ο Ιακώβ καθώς πήγαινε προς τη Μεσοποταμία, για να αποφύγει την οργή του αδερφού του Ησαύ (Γένεση 32,10).

Η κοιλάδα, ανατολικά του Ιορδάνη, αναφέρεται ως τμήμα των βασιλείων του Σηών, βασιλιά των Αμορραίων, και του Ωγ, βασιλιά της Βασάν. Τα βασίλειά τους εκτείνονταν στα ανατολικά μέρη του Ιορδάνη, από την  Αροήρ και τον ποταμό Αρνών ως το όρος Αερμών, όλη την κοιλάδα ανατολικά του Ιορδάνη έως την Ασηδώθ στο όρος Νεβώ (Δευτερονόμιο 3,8. 4,47-49). Οι Ισραηλίτες, αφού νίκησαν το Σηών, βασιλιά των Αμορραίων, και τον Ωγ, βασιλιά της Βασάν, κατασκήνωσαν δυτικά της Μωάβ, στον Ιορδάνη, απέναντι από την Ιεριχώ (Αριθμοί 22,1). Εκεί άρχισαν να πορνεύουν με τις Μωαβίτισσες και τις Μαδιανίτισσες και να λατρεύουν το Βάαλ (Αριθμοί 25,1-3). Μετά την τιμωρία των ασεβών, όταν οι Ισραηλίτες ήταν στην περιοχή Αραβώθ, κοντά στον Ιορδάνη ποταμό, ο Κύριος έδωσε εντολή στο Μωυσή και στον Ελεάζαρ, να απογράψουν για δεύτερη φορά όλη την ισραηλιτική κοινότητα (Αριθμοί 26,1-4).

Έπειτα, όταν οι Ισραηλίτες ήταν στην περιοχή Αραβώθ, κοντά στον Ιορδάνη ποταμό, ο Κύριος έδωσε εντολή στο Μωυσή και στον Ελεάζαρ τον ιερέα, γιο του Ααρών, να απογράψουν όλη την ισραηλιτική κοινότητα. Ο συνολικός αριθμός που απογράφτηκαν ήταν 601.730 άντρες. Ανάμεσα σ' αυτούς δεν βρισκόταν ούτε ένας από εκείνους που είχαν απογραφτεί από το Μωυσή και τον Ααρών, στην έρημο του Σινά, εκτός από το Χάλεβ, γιο του Ιεφοννή και τον Ιησού, γιο του Ναυή (Αριθμοί 26,1-65).

Κατά τη διανομή της Χαναάν, η περιοχή ανατολικά του Ιορδάνη, είχε πολλούς βοσκότοπους και ο Μωυσής την έδωσε στις φυλές Γαδ και Ρουβήν. Στις δύο αυτές φυλές ανήκε ο Ιορδάνης, όπως και η κοιλάδα του Ιορδάνη, από τη λίμνη Γεννησαρέτ μέχρι τη Νεκρά θάλασσα (Αριθμοί 32,1-42, Δευτερονόμιο 3,12-17). Η Νεκρά θάλασσα και ο ποταμός Ιορδάνης αποτελούν το όριο με τη Μαχαναρέθ και η Νεκρά θάλασσα βρίσκεται στις υπώρειες της Ασηδώθ, στο όρος Φασγά (Ναβαύ) (Δευτερονόμιο 3,17).

Ο Ιορδάνης ήταν ένα από ένα από τα σημεία οριοθέτησης των ανατολικών συνόρων της Χαναάν, που ο Θεός όρισε στο Μωυσή. Τα ανατολικά σύνορα ξεκινούσαν από την Αρσεναΐν μέχρι τη Σεπφαμάρ, μετά η οριογραμμή κατέβαινε στην Αρβηλά, εκεί που ήταν οι πηγές, προχωρούσε στη Βηλά και μετά κατά μήκος της Γεννησαρέτ, του Ιορδάνη και κατέληγε στη Νεκρά θάλασσα. Στην παραπάνω οριοθέτηση δεν συμπεριλήφθησαν οι περιοχές ανατολικά του Ιορδάνη που δόθηκαν στις φυλές Γαδ, Ρουβήν και μισή Μανασσή (Αριθμοί 34,10-15).

Όταν οι Ισραηλίτες μπήκαν στη Χαναάν, καθοδηγούμενοι από τον Ιησού του Ναυή, έφτασαν στον Ιορδάνη. Εκεί στρατοπέδευσαν για τρεις ημέρες, ως την ημέρα που θα περνούσαν τον ποταμό. Την εποχή εκείνη ο Ιορδάνης ήταν γεμάτος και έτοιμος να ξεχειλίσει. Πρώτοι μπροστά πήγαιναν οι ιερείς που σήκωναν την Κιβωτό της Διαθήκης. Όταν οι ιερείς με την Κιβωτό έφτασαν στο ποτάμι, τότε τα νερά μαζεύτηκαν και χωρίστηκαν, όπως και στην Ερυθρά θάλασσα,  κι έτσι ο λαός πέρασε τον Ιορδάνη, απέναντι από την Ιεριχώ. Τα νερά που χωρίστηκαν σχημάτισαν πάγο από το σημείο εκείνο έως την Καριαθιαρίμ από τη μια μεριά και έως την Νεκρά θάλασσα από το άλλο (Ιησούς του Ναυή 3,1-17. Ψαλμοί 113,3-5). Οι Ισραηλίτες πιθανόν να πέρασαν από το διαβατό πέρασμα Βηθαβαρά (διάβαση).

Όταν πέρασαν τον Ιορδάνη, ο Ιησούς κάλεσε δώδεκα άντρες, έναν από κάθε φυλή, και, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, έβγαλαν δώδεκα πέτρες μέσα από τον Ιορδάνη, μία για κάθε φυλή του Ισραήλ, και τις απόθεσαν εκεί στο στρατόπεδο, στα Γάλγαλα, ανατολικά της Ιεριχώς. Ο Ιησούς έστησε επίσης δώδεκα πέτρες μέσα στον Ιορδάνη, στο σημείο ακριβώς όπου πάτησαν τα πόδια των ιερέων που μετέφεραν την Κιβωτό της Διαθήκης. Μετά από το μνημείο που στήσανε, ως ανάμνηση του γεγονότος και της θαυματουργικής επέμβασης του Κυρίου, τα νερά του Ιορδάνη ξαναγύρισαν στον τόπο τους, όπως και πριν ανατολικά της Ιεριχώς (Ιησούς του Ναυή 4,1-24).

Μετά την κατάληψη της Χαναάν από τους Ισραηλίτες, ο Ιορδάνης αποτέλεσε το φυσικό σύνορο για πολλές φυλές του Ισραήλ. Τα νοτιοανατολικά σύνορα της φυλής Ιούδα ξεκινούσαν από τη Νεκρά Θάλασσα μέχρι τις εκβολές του Ιορδάνη. Από κείνο το σημείο, άρχιζαν τα βόρεια σύνορα και κατέληγαν στη Μεσόγειο θάλασσα (Ιησούς του Ναυή 15,5-11).

Ο Ιορδάνης ήταν το φυσικό σύνορο και για τη φυλή Βενιαμίν. Έτσι τα βόρεια σύνορα της φυλής Βενιαμίν άρχιζαν από τον Ιορδάνη και κατέληγαν στη Μαβδαρίτιδα Βαιθών, ενώ τα νότια σύνορα της φυλής Βενιαμίν άρχιζαν από την Κιριάθ-Ιαρίμ και αφού περνούσαν από αρκετές τοποθεσίες κατέληγαν στη βόρεια πλευρά της Νεκράς Θάλασσας, στις εκβολές του Ιορδάνη, ο οποίος αποτελούσε και τα ανατολικά σύνορα της φυλής Βενιαμίν (Ιησούς του Ναυή 18,12-20). Αλλά και τα όρια της φυλής Εφραίμ άρχιζαν από τον Ιορδάνη, στο ύψος της Ιεριχούς, και μετά από πολλές τοποθεσίες κατέληγαν πάλι στον Ιορδάνη ποταμό (Ιησούς του Ναυή 16,1-7). Παρόμοια και τα όρια της φυλής Ισσάχαρ, τα οποία ξεκινούσαν από το Γαιθβώρ (Θαβώρ) και κατέληγαν στον Ιορδάνη ποταμό (Ιησούς του Ναυή 19,22-23). Τα ανατολικά σύνορα της φυλής Νεφθαλείμ, είχαν ως φυσικό σύνορο τον Ιορδάνη ποταμό (Ιησούς του Ναυή 19,33-34). Το ίδιο και τα δυτικά όρια της φυλής Γαδ, είχαν ως φυσικό σύνορο τον Ιορδάνη μέχρι τη λίμνη Γεννησαρέτ (Ιησούς του Ναυή 13,27).

Μετά τη μάχη με τους Μαδιανίτες, ο Γεδεών κάλεσε τους Ισραηλίτες των φυλών Νεφθαλί, Ασήρ και Μανασσή για να καταδιώξουν τους Μαδιανίτες.  Μετά έστειλε αγγελιοφόρους στη φυλή Εφραίμ για να αποκλείσει τους Μαδιανίτες και να μη διαφύγουν προς τη Βαιθηρά και τον Ιορδάνη.

Έτσι οι Ισραηλίτες έπιασαν τα περάσματα του Ιορδάνη και συνέλαβαν αιχμαλώτους τους δύο αρχηγούς των Μαδιανιτών, τον Ωρήβ και τον Ζηβ. Τον Ωρήβ τον σκότωσαν στη Σουρ, ενώ τον Ζηβ στην Ιακεβζήφ. Αφού καταδίωξαν τους υπόλοιπους Μαδιανίτες, έφεραν τα κεφάλια των δύο αρχηγών στο Γεδεών, στην άλλη όχθη του Ιορδάνη (Κριτές 7,23-25).

Ο Ιεφθάε, επειδή ο βασιλιάς των Αμμωνιτών διεκδικούσε την περιοχή ανατολικά του Ιορδάνη, του υπενθύμισε ότι η περιοχή από τον ποταμό Αρνών έως τον ποταμό Ιαβόκ, και από την έρημο μέχρι τον Ιορδάνη την κατέλαβαν οι Ισραηλίτες από τους Αμορραίους και όχι από τους Αμμωνίτες (Κριταί 11,21-22). Του είπε ακόμη ότι από την εγκατάσταση των Ισραηλιτών στην Εσεβών, στην Αροήρ και στις γύρω πόλεις, που βρίσκονται κοντά στον Ιορδάνη έχουν περάσει 300 χρόνια (Κριταί 11,26).

Την εποχή του Σαούλ, όταν οι Ισραηλίτες πολέμησαν με τους Φιλισταίους, επειδή ο στρατός των Φιλισταίων ήταν πολυάριθμος, οι Ισραηλίτες από φόβο κρύφτηκαν στις σπηλιές και όπου αλλού έβρισκαν, ενώ άλλοι πέρασαν τον Ιορδάνη, προς τις περιοχές Γαδ και Γαλαάδ (Α' Βασιλειών 13,6-7). Πολλοί από αυτούς που ακολούθησαν το Δαβίδ στη Σικελάγ και ήταν από τη φυλή Γαδ, αυτοί είχαν περάσει τον Ιορδάνη, τον πρώτο μήνα του χρόνου, την εποχή που πλημμυρίζουν οι όχθες του, και έτρεψαν σε φυγή όλους τους κατοίκους των γύρω περιοχών (Α' Παραλειπομένων 12,16).

Ο Αβεννήρ με τους άνδρες του, μετά το τέλος της πρώτης μάχης του Δαβίδ με τον Ιεβοσθέ, ξεκίνησαν από το όρος Αμμάν, απέναντι από τη Γαΐ, και βάδισαν όλη τη νύχτα, ώσπου στρατοπέδευσαν στην τοποθεσία «Παρεμβολή» πέρα από τον Ιορδάνη (Β' Βασιλειών 2,29).

Την εποχή του Δαβίδ κατοικούσαν συριακοί πληθυσμοί και ανατολικά του Ιορδάνη (Β' Βασιλειών 10,16. Α' Παραλειπομένων 19,17). Όταν ο Δαβίδ μετά την εξέγερση του Αβεσσαλώμ εγκατέλειψε την Ιερουσαλήμ, κατευθύνθηκε προς την Αραβώθ, όπου και στρατοπέδευσε, στην κοιλάδα του Ιορδάνη (Β' Βασιλειών 15,28). Όμως ειδοποιήθηκε από ανθρώπους του, να μη μείνει τη νύχτα στην κοιλάδα του Ιορδάνη, στην Αραβώθ, αλλά να περάσει γρήγορα το ποτάμι, μήπως τυχόν ο Αχιτόφελ, σύμβουλος του Αβεσσαλώμ, του αλλάξει τη γνώμη και στείλει το στρατό εναντίον του. Έτσι ο Δαβίδ μέχρι το πρωΐ πέρασε τον Ιορδάνη (Β' Βασιλειών 17,15-17. 17,22). Όμως λίγες μέρες αργότερα και ο Αβεσσαλώμ πέρασε τον Ιορδάνη, μαζί με όλο τον στρατό του και στρατοπέδευσε στη Γαλαάδ (Β' Βασιλειών 17,24-26).

Μετά την ήττα του Αβεσσαλώμ, ο Δαβίδ άφησε τη Μαναΐμ (Μαχαναΐμ), όπου βρισκόταν και πήρε το δρόμο της επιστροφής προς την Ιερουσαλήμ. Έφτασε στον Ιορδάνη και στα Γάλγαλα, τον υποδέχτηκαν οι άντρες της φυλής Ιούδα, οι οποίοι τον βοήθησαν να περάσει το ποτάμι. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Σεμεΐ, συγγενής του Σαούλ (Β' Βασιλειών 19,15. Γ' Βασιλειών 2,8. 2,35ν).

Λίγα χρόνια αργότερα ο Ιωάβ, ο αρχιστράτηγος του Δαβίδ, μαζί με άλλους αξιωματούχους, απέγραψαν το λαό, όπως ζήτησε ο Δαβίδ. Έτσι πέρασαν τον Ιορδάνη κι άρχισαν από την Αροήρ (Β' Βασιλειών 24,5).

Κοντά στον Ιορδάνη βρισκόταν το χυτήριο, όπου ο τεχνίτης Χιράμ από την Τύρο κατασκεύασε όλα τα ιερά χάλκινα αντικείμενα του ναού των Ιεροσολύμων. Το χυτήριο βρισκόταν σε αργιλώδη τόπο μεταξύ Σοκχώθ και Σειρά (Σαρηδαθά) (Γ' Βασιλέων 7,33. Β' Παραλειπομένων 4,17). Ανατολικά του Ιορδάνη βρισκόταν ο χείμαρρος Χορράθ. Εκεί κατέφυγε ο προφήτης Ηλίας για να γλιτώσει από την οργή του Αχαάβ, επειδή προανήγγειλε ανομβρία στη χώρα (Γ' Βασιλέων 17,3-5).

Στον Ιορδάνη έγινε η ανάληψη του προφήτη Ηλία στον ουρανό. Έτσι μετά την Ιεριχώ ο Ηλίας μαζί με τον Ελισαίο κατευθύνθηκαν προς τον Ιορδάνη. Τους ακολούθησαν και 50 προφήτες από την Ιεριχώ, οι οποίοι στάθηκαν απέναντί τους σε κάποια απόσταση, ενώ ο Ηλίας και ο Ελισαίος στάθηκαν στις όχθες του Ιορδάνη. Τότε ο Ηλίας πήρε τον μανδύα του, τον δίπλωσε και χτύπησε τα νερά του ποταμού. Ο Ιορδάνης χωρίστηκε στα δύο και οι δύο άνδρες πέρασαν απέναντι στην έρημο. Κι ενώ βάδιζαν και συνομιλούσαν ξαφνικά ένα πύρινο άρμα με πύρινα άλογα τους χώρισαν και ο Ηλίας μέσα σ' ένα ανεμοστρόβιλο ανέβαινε στον ουρανό (Δ' Βασιλειών 2,6-11).

Κι όταν πια ο Ελισαίος τον έχασε από τα μάτια του, έσχισε τα ρούχα του σε δυο κομμάτια. Έπειτα σήκωσε από κάτω τον μανδύα του Ηλία που τον είχε αφήσει να πέσει από ψηλά και αφού γύρισε πίσω, στάθηκε στην όχθη του Ιορδάνη. Πήρε το μανδύα του Ηλία και χτύπησε τα νερά, αλλά εκείνα δεν χωρίστηκαν όπως προηγουμένως. Τότε ο Ελισαίος φώναξε «Που είναι ο Θεός του Ηλία;» Έπειτα ξαναχτύπησε τα νερά κι εκείνα χωρίστηκαν στα δύο και ο Ελισαίος πέρασε τον Ιορδάνη (Δ' Βασιλειών 2,13-14).

Την εποχή του προφήτη Ελισαίου παρουσιάστηκε στο βασιλιά του Ισραήλ ο Ναιμάν (Νεεμάν), ο οποίος ήταν αρχιστράτηγος του στρατού της Συρίας, αλλά έπασχε από λέπρα. Ο Ναιμάν έχοντας μαζί του πολλά δώρα έφτασε στη Σαμάρεια για να βρει τον προφήτη Ελισαίο. Παρουσιάστηκε στον βασιλιά του Ισραήλ και του έδωσε επιστολή του βασιλιά της Συρίας. Με την επιστολή αυτή ο βασιλιάς της Συρίας παρακαλούσε το βασιλιά του Ισραήλ να φροντίσει για τη θεραπεία του Ναιμάν.

Όταν διάβασε την επιστολή ο βασιλιάς του Ισραήλ θύμωσε κι άρχισε να συλλογίζεται πως ο βασιλιάς της Συρίας ζητάει κάποια πρόφαση για πόλεμο. Ο Ελισαίος, όταν έμαθε το γεγονός, έστειλε στον βασιλιά του Ισραήλ άνθρωπο να του πει «Γιατί έσχισες τα ρούχα σου; Ας έρθει ο Ναιμάν σε μένα κι ας μάθει όλος ο κόσμος πως υπάρχει προφήτης του Θεού ανάμεσα στους Ισραηλίτες» (Δ' Βασιλειών 5,1-8). Στη συνέχεια ο Ναιμάν πήγε στο σπίτι του Ελισαίου έχοντας ως συνοδεία ιππικό και πολεμικά άρματα. Ο Ελισαίος του είπε να πλυθεί εφτά φορές στον Ιορδάνη και θα θεραπευτεί από τη λέπρα. Ο Ναιμάν οργίστηκε γιατί πίστευε πως ο Ελισαίος θα τον θεράπευε αμέσως και φώναξε πως τα ποτάμια της Δαμασκού, ο Αβανά και ο Φαρφάρ, είναι καλύτερα από τα ποτάμια των Ισραηλιτών και θα πήγαινε να πλυθεί εκεί. Αλλά έπειτα από τις συμβουλές των δούλων του υποχώρησε. Πήγε στον Ιορδάνη και πλύθηκε στα νερά του εφτά φορές, όπως του είπε ο Ελισαίος. Κι αμέσως τότε καθαρίστηκε από την αρρώστια του κι έγινε καλά (Δ' Βασιλειών 5,9-19).

Ο Ιορδάνης συνδέεται και με το επόμενο θαύμα του Ελισαίου. Μια μέρα τα μέλη της ομάδας των προφητών είπαν στον Ελισαίο να τους δώσει την άδεια να πάνε στον Ιορδάνη για να φτιάξουν εκεί κατοικίες, γιατί ο τόπος που έμεναν ήταν πολύ μικρός. Ο Ελισαίος τους έδωσε την άδεια να πάνε. Ένας από τους προφήτες παρακάλεσε τον Ελισαίο να πάει μαζί τους. Ο Ελισαίος συμφώνησε και πήγε μαζί τους στον Ιορδάνη. Όταν έφτασαν εκεί έκοψαν ξύλα για να φτιάξουν τις κατοικίες τους. Ξαφνικά ένας από αυτούς, ενώ έκοβε ξύλα, το σίδερο του τσεκουριού του ξέφυγε κι έπεσε στον Ιορδάνη. Έπειτα φώναξε τον Ελισαίο πως το σίδερο του τσεκουριού του έπεσε στο ποτάμι και δεν φαίνεται πλέον. Ο Ελισαίος τον ρώτησε που έπεσε. Εκείνος του έδειξε τον τόπο. Ο Ελισαίος ξεφλούδισε ένα κομμάτι ξύλου και το έριξε στο σημείο εκείνο που έπεσε το σίδερο κι αυτό ανήλθε στην επιφάνεια και επέπλεε. Μετά είπε στον άνθρωπο να πάει να το πάρει από το νερό κι εκείνος το πήρε (Δ' Βασιλειών 6,1-7).

Όταν λύθηκε με παρέμβαση του Θεού, η πολιορκία της Σαμάρειας από τους Σύριους, ο βασιλιάς των Ισραηλιτών έστειλε δύο άνδρες για να επιβεβαιώσουν το γεγονός. Εκείνοι προχώρησαν μέχρι τον Ιορδάνη και πήραν την κατεύθυνση της φυγής των Σύρων. Ο δρόμος ήταν γεμάτος από ρούχα κι αντικείμενα που πετούσαν οι Σύριοι, καθώς έφευγαν πανικόβλητοι για να σωθούν. Οι απεσταλμένοι του βασιλιά επέστρεψαν και ανήγγειλαν τα γεγονότα στο βασιλιά (Δ' Βασιλειών 7,15).

Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

Στο διαβατό πέρασμα Βηθαβαρά βάπτιζε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής τους προσερχόμενους σ' αυτόν Ιουδαίους. Το ποτάμι αυτό συνδέθηκε ιδιαίτερα με το Χριστιανισμό, γιατί εκεί βάφτισε ο Ιωάννης ο Πρόδρομος το Χριστό.

Οι προσκυνητές που πηγαίνουν στους Αγίους Τόπους βαφτίζονται στα νερά του και παίρνουν τον τίτλο του "Χατζή".