ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

ΛΙΜΝΕΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

ΕΡΥΘΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ

Η Ερυθρά Θάλασσα

Η Ερυθρά θάλασσα είναι μια μακρόστενη θαλάσσια λουρίδα, ανάμεσα στην Αραβία και τη βορειοανατολική Αφρική. Είναι τμήμα του Ινδικού ωκεανού.

Ενώνεται με τον Ινδικό Ωκεανό μέσω του στενού του Μπαμπ ελ Μαντέμπ και του κόλπου του Άντεν και με τη Μεσόγειο με τη διώρυγα του Σουέζ. Στα βόρειο άκρο της βρίσκεται ο κόλπος της Άκαμπα όπου μεταξύ αυτού και του κόλπου του Σουέζ - βρίσκεται η χερσόνησος του Σινά.

Η Ερυθρά θάλασσα είναι πολύ αλμυρή. Ονομάζεται Ερυθρά, στον Ηρόδοτο, τους Εβδομήκοντα και τον Ιώσηπο. Η ονομασία "Ερυθρά" οφείλεται πιθανόν, στο μυθικό βασιλιά Ερύθραν, που βασίλευε σε γειτονικό με τη θάλασσα έθνος (Στράβων, Πλίνιος). Από την αρχαιότητα οι Αιγύπτιοι διέσχιζαν τα νερά της μεταφέροντας μπαχαρικά και χρυσάφι από την Αφρική.

Το όνομά της οφείλεται σε πλήθος μικρών ζωοφύτων που επιπλέουν σε μεγάλη έκταση από αρχαιοτάτων χρόνων, προσδίδοντάς της χρώμα ερυθρωπό. Η Ερυθρά προσβάλλεται ειδικά στο νότιο τμήμα της από τους ετήσιους μουσώνες τους οποίους πρώτος κατέγραψε ο αρχαίος Έλληνας γεωγράφος και μετεωρολόγος Ίππαλος, ενώ στο βόρειο τμήμα του από τους συνήθεις μεσογειακούς περισσότερο όμως σφοδρούς. Επί το πλείστον οι ακτές της Ερυθράς είναι χαμηλές και αμμώδεις, ο δε βυθός της κοντά στις ακτές είναι απότομος και ακανόνιστος, και σε πάρα πολλά σημεία λίαν επικίνδυνος, λόγω των πλακόμορφων κοραλλιογενών υφάλων.

Η ΕΡΥΘΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Την εποχή της «Εξόδου» των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο, η Ερυθρά ονομαζόταν και Θάλασσα των Καλαμιών και ήταν τότε λίμνη. Κατά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο, ο Θεός πέρασε με θαυματουργικό τρόπο το λαό Ισραήλ μέσα από τη θάλασσα, στην οποία όμως πνίγηκε ο στρατός των Αιγυπτίων που τους καταδίωκε (Έξοδος 14,27-28). Κατά το πέρασμα τους οι Ισραηλίτες στρατοπέδευσαν ανατολικά της θάλασσας, στον κόλπο του Σουέζ. Σε πολλά μέρη της Αγίας Γραφής ονομάζεται απλά "θάλασσα" (Έξοδος 1,2. 1,9. 1,16. 1,21. 15,1. 15,4. 15,8. Ιησούς του Ναυή 24,6). Άλλες ονομασία της είναι "Αιγυπτιακή θάλασσα" (Ησαΐας 11,15), "Εσχάτη θ'αλασσα" (Γ' Βασιλέων 9,26).

Κατά την όγδοη καταστροφή που έπληξε την Αίγυπτο, ο Θεός μ' έναν δυνατό άνεμο από τη Μεσόγειο θάλασσα, παρέσυρε τις ακρίδες και τις έριξε στην Ερυθρά θάλασσα (Έξοδος 10,1-20).

Η διάβαση της Ερυθράς θάλασσας

Όταν οι Ισραηλίτες έφυγαν από την Αίγυπτο, τότε ο Φαραώ άλλαξε γνώμη και αφού συγκέντρωσε όλο του το στρατό τους καταδίωξε και τους έφτασε κοντά στην Ερυθρά θάλασσα.

Καθώς οι Ισραηλίτες είδαν ότι οι Αιγύπτιοι έρχονταν ξωπίσω τους, τότε τους κυρίεψε μεγάλος φόβος κι άρχισαν να παραπονιούνται στο Μωυσή.

Ο Μωυσής, με εντολή του Κυρίου, άπλωσε το χέρι του πάνω στη θάλασσα, και ο Κύριος, μ' έναν ισχυρότατο νότιο άνεμο, που φυσούσε όλη τη νύχτα, έκανε τα νερά να υποχωρήσουν. Έτσι η θάλασσα έγινε στεριά. Τα νερά χωρίστηκαν στα δύο, και οι Ισραηλίτες πέρασαν από μέσα. Οι Αιγύπτιοι τους καταδίωξαν και τους ακολούθησαν μέσα στη θάλασσα. Ο Κύριος έκανε να κολλήσουν οι τροχοί των αμαξών τους και προχωρούσαν με δυσκολία.

Ο Μωυσής το πρωΐ, με εντολή του Κυρίου, άπλωσε το χέρι του πάνω από τη θάλασσα και καθώς ξημέρωνε, αυτή ξαναγύρισε στη θέση της. Τα νερά σκέπασαν όλο το στρατό του Φαραώ, που είχαν καταδιώξει τους Ισραηλίτες μέσα στη θάλασσα. Δε γλίτωσε απ' αυτούς ούτε ένας (Έξοδος κεφ. 14. Ψαλμοί 105,7-11. 113,3-5. 135,13-15).

Όταν οι Ισραηλίτες ήταν στο όρος Σινά, η χώρα που τους υποσχέθηκε ο Θεός, εκτεινόταν από την Ερυθρά θάλασσα ως τη Μεσόγειο θάλασσα και τη χώρα των Φιλισταίων, και από την έρημο Σουρ ως τον Ευφράτη (Έξοδος 23,31. Αριθμοί 33,8-9). Όταν ο Μωυσής ανακοίνωσε στους Ισραηλίτες την απόφαση και την τιμωρία του θεού για σαραντάχρονη πορεία στην έρημο, εξαιτίας της απιστίας του, ο λαός έπεσε σε βαρύ πένθος. Τότε γύρισαν πίσω και στρατοπέδευσαν στην έρημο Σιν, με κατεύθυνση προς την Ερυθρά θάλασσα (Αριθμοί 14,39-45. Δευτερονόμιο 1,40-45). Κατόπιν έφτασαν στο όρος Ωρ και στη συνέχεια διέσχισαν την έρημο προς την Ερυθρά θάλασσα, όπου για πολύ καιρό τριγύριζαν στην ορεινή περιοχή του Σηείρ (Αριθμοί 21,4. Δευτερονόμιο 2,1).

Ο Χιράμ, βασιλιάς της Τύρου, είχε δώσει στο Σολομώντα ναυτικό και ο Σολομώντας κατασκεύασε ναύσταθμο στην Αϊλάθ (Εϊλάτ), στη βόρεια ακτή της Ερυθράς Θαλάσσης, προς την Εδώμ. Οι άνδρες του Χιράμ ήταν ικανότατοι ναυτικοί κι αυτοί ενώθηκαν με τους άνδρες του Σολομώντα. Το ναυτικό του Σολομώντα έπλευσε από την Αϊλάθ προς τη Σωφηρά και παρέλαβε τα 120 τάλαντα χρυσού που είχε στείλει ο Χιράμ στο Σολομώντα (Γ' Βασιλέων 9,26-28).

ΝΕΚΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ Ή ΑΛΜΥΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ

Η Νεκρά Θάλασσα

Η Νεκρά θάλασσα ή Αλμυρά θάλασσα είναι λίμνη της Παλαιστίνης, στα σύνορα Ισραήλ και Ιορδανίας. Είναι η Ασφαλτίτιδα λίμνη των αρχαίων Ελλήνων, η Θάλασσα κατά την Αγία Γραφή. Χάρτης C6,7,8.

Κατά τη Παλαιά Διαθήκη τόσο η λίμνη αυτή όσο και η απόκρημνη κοιλάδα γύρω από αυτή ονομάζονται Αραβά (θάλασσα Αραβά, κοιλάδα Αραβά).

Είναι αλμυρή λίμνη και έχει μήκος 85 χλμ., μεγαλύτερο πλάτος 17 χλμ., και μεγαλύτερο βάθος 400 μ. (στο βόρειο τμήμα). Προς τα νότια το βάθος της λιγοστεύει.

Βρίσκεται στην κοιλάδα του Ιορδάνη ποταμού, ο οποίος χύνεται σ' αυτήν. Τα νερά της δεν έχουν διέξοδο.

Η ονομασία της λίμνης ως Νεκρά θάλασσα όπως την αναφέρει και ο Παυσανίας οφείλεται στη παντελή έλλειψη ζωής. Αυτό βέβαια οφείλεται στο ότι περιέχει μεγάλες ποσότητες διαλυμένων ανόργανων στερεών ουσιών (χλώριο, νάτριο, μαγνήσιο, κάλιο, θειώδες οξύ), με αποτέλεσμα να μην μπορεί να επιβιώσει κανείς μικροσκοπικός οργανισμός και η βλάστηση στις ακτές της είναι πενιχρή.

Τα νερά της είναι πικρά, γιατί περιέχουν χλωριούχο μαγνήσιο και μοιάζουν με λάδι, τόσο στην όψη, όσο και στην αφή, εξαιτίας του χλωριούχου ασβεστίου. Τα νερά της λίμνης παρουσιάζουν μιαν αλμυρότητα εξαιρετικά ψηλή (24% περίπου) ενώ η αντίστοιχη αλμυρότητα του νερού των θαλασσών είναι μόλις 3,5 %.

Η Νεκρή Θάλασσα, καταλαμβάνοντας το βάθος ενός μεγάλου ρήγματος, περιβάλλεται από απότομες όχθες τόσο ανατολικά, όσο και δυτικά. Ανατολικά βρίσκονται τα όρη Μωάβ (ύψους 1.314 μ.) και δυτικά τα βουνά της Ιουδαίας (ύψους 600 μ. ). Στη νότια όχθη βρίσκονται άφθονο ορυκτό αλάτι, πίσσα, άσφαλτος και θείο. Στη νοτιοδυτική όχθη βρίσκεται ο λόφος των Σοδόμων, στη βάση του οποίου υπάρχει ορυκτό αλάτι, σε στρώμα πάχους 45 μ.

Η ΝΕΚΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Στην Αγία Γραφή ονομάζεται "θάλασσα των αλών" ή "φάραγγα αλυκή" (Γένεση 14,3. Ιησούς του Ναυή 3,16). Επίσης ονομάζεται και θάλασσα Άραβα (Δευτερονόμιο 3,17. Ιησούς του Ναυή 3,16. 12,3).

Στο νότιο άκρο της Νεκράς θάλασσας ήταν χτισμένα τα Σόδομα και τα Γόμορρα, και μαζί με τις πόλεις Αδαμά, Σεβωείμ και Σηγώρ αποτελούσαν την Πεντάπολη της κοιλάδας Σιδδίμ (Σιντίμ).

Την εποχή του Αβραάμ, ο Χοδολλογομόρ, βασιλιάς της Ελάμ, και οι σύμμαχοί του πολέμησαν με τους βασιλιάδες των πέντε πόλεων της Νεκράς θάλασσας, επειδή ήταν υπόδουλοι σ' αυτόν και επαναστάτησαν. Έτσι οι βασιλιάδες των Σοδόμων, των Γομόρρων, της Αδαμά, της Σεβωείμ και της Βαλάκ (Σηγώρ), παρατάχτηκαν στην κοιλάδα της Νεκράς θάλασσας, για πόλεμο εναντίον του Χοδολλογομόρ και των συμμάχων του. Οι βασιλιάδες των Σοδόμων και των Γομόρρων νικήθηκαν στη μάχη και οι πέντε πόλεις λεηλατήθηκαν (Γένεση κεφ. 14).

Το βασίλειο του Σηών εκτείνονταν από την Αροήρ έως τον ποταμό Ιαβόκ και από την Άραβα έως τη λίμνη Χεννερέθ και έως τη Νεκρά θάλασσα (Ιησούς του Ναυή 12,2-3). Κατά τη διανομή της Χαναάν, ο Μωυσής έδωσε στις φυλές Γαδ και Ρουβήν, όλη την περιοχή που ανατολικά του Ιορδάνη, καθώς και την κοιλάδα του Ιορδάνη, από τη λίμνη Γεννησαρέτ μέχρι τη Νεκρά θάλασσα (Αριθμοί 32,1-42, Δευτερονόμιο 3,12-17). Η Νεκρά θάλασσα και ο ποταμός Ιορδάνης αποτελούν το όριο με τη Μαχαναρέθ και η Νεκρά θάλασσα βρίσκεται στις υπώρειες της Ασηδώθ, στο όρος Φασγά (Ναβαύ) (Δευτερονόμιο 3,17).

Η Νεκρά θάλασσα ήταν ένα από ένα από τα σημεία οριοθέτησης των νότιων συνόρων της Χαναάν, που ο Θεός όρισε στο Μωυσή. Τα νότια σύνορα ξεκινούσαν από την έρημο Σιν, κατά μήκος τα σύνορα με την Εδώμ, έως την Νεκρά θάλασσα. Και επειδή τα όρια διέγραφαν κυκλική πορεία, ανέβαιναν προς την ανωφέρεια Ακραβίν, περνούσαν από την τοποθεσία Σεννά και φτάνουν στην Κάδης Βαρνή, περνάνε από την Αράδ και την τοποθεσία Ασεμωνά προς τον χείμαρρο της Αιγύπτου και καταλήγουν τα νότια σύνορα στη Μεσόγειο θάλασσα (Αριθμοί 34,1-5). Στη Νεκρά θάλασσα κατέληγαν και τα ανατολικά σύνορα, τα οποία ξεκινούσαν από την Αρσεναΐν μέχρι τη Σεπφαμάρ, μετά η οριογραμμή κατέβαινε στην Αρβηλά, προχωρούσε στη Βηλά και μετά κατά μήκος της Γεννησαρέτ, του Ιορδάνη και κατέληγε στη Νεκρά θάλασσα (Αριθμοί 34,10-12).

Όταν οι Ισραηλίτες μπήκαν στη Χαναάν, καθοδηγούμενοι από τον Ιησού του Ναυή, και πέρασαν τον Ιορδάνη, τα νερά μαζεύτηκαν και χωρίστηκαν, όπως και στην Ερυθρά θάλασσα. Τα νερά που χωρίστηκαν σχημάτισαν πάγο από το σημείο εκείνο έως την Καριαθιαρίμ από τη μια μεριά και έως την Νεκρά θάλασσα από το άλλο (Ιησούς του Ναυή 3,14-16).

Μετά την κατάληψη της Χαναάν από τους Ισραηλίτες, τα νότια σύνορα της φυλής Ιούδα ξεκινούσαν από το νότιο άκρο της Νεκράς Θάλασσας, προχωρούσαν νότια μέχρι το όρος Ακραβίν, μετά περνούσαν από την τοποθεσία Σενά και έφταναν ως την Κάδης-Βαρνή (Ιησούς του Ναυή 15,1-3). Τα νοτιοανατολικά σύνορα της φυλής Ιούδα ξεκινούσαν από τη Νεκρά Θάλασσα μέχρι τις εκβολές του Ιορδάνη. Από κείνο το σημείο, άρχιζαν τα βόρεια σύνορα (Ιησούς του Ναυή 15,5).

Ο Δαβίδ όταν επέστρεφε από τη μάχη με τους Σύρους και τον Αδρααζάρ, έστειλε τον Αβεσσά, να πολεμήσει τους Εδωμίτες. Ο Αβεσσά νίκησε στη Γεβελέμ, στην κοιλάδα της Νεκράς Θάλασσας, 18.000 Ιδουμαίους και τοποθέτησε στην Εδώμ στρατιωτικούς διοικητές. Έτσι έγιναν οι Εδωμίτες έγιναν υποτελείς στο Δαβίδ (Β' Βασιλειών 8,13-14. Α' Παραλειπομένων 18,12-13).

Πολλά χρόνια αργότερα οι Μωαβίτες, οι Αμμωνίτες, οι Εδωμίτες και οι Μιναίοι εξεστράτευσαν να πολεμήσουν εναντίον του Ιωσαφάτ, βασιλιά του Ιούδα. Αγγελιαφόροι πληροφόρησαν τον Ιωσαφάτ ότι μεγάλος στρατός που είχε φτάσει από τη Συρία και πέρα από την Νεκρά Θάλασσα, στρατοπέδευσε στην Ασασάν Θαμάρ (Εγγαδί) (Β' Παραλειπομένων 20,1-2).

ΛΙΜΝΗ ΓΕΝΝΗΣΑΡΕΤ

(ΤΙΒΕΡΙΑΔΑ, ΚΙΝΝΕΡΕΘ, ΧΕΝΝΕΡΕΘ)

Η λίμνη Γεννησαρέτ

Η λίμνη Γεννησαρέτ είναι λίμνη της Παλαιστίνης. Είναι γνωστή και με την ονομασία λίμνη Τιβεριάδας ή θάλασσα της Γαλιλαίας. Παλαιότερα ονομαζόταν Κιννέρεθ ή Κενερέθ ή Κιννέρετ ή Χιννερώθ. Χάρτης CD3.

Βρίσκεται στη Γαλιλαία και διασχίζεται από τον Ιορδάνη ποταμό. Η έκτασή της φθάνει τα 166 τ.χλμ. Έχει μήκος 20.824 μ. και πλάτος 9.255 μ. Το μεγαλύτερο βάθος της φτάνει τα 250 μ.

Είναι η χαμηλότερη λίμνη γλυκέων υδάτων στον κόσμο. Η λίμνη είναι στενά δεμένη με τη ζωή του Χριστού, που έζησε πολύ καιρό στην περιοχή και έκανε πολλά θαύματα.

Η ΛΙΜΝΗ ΓΕΝΝΗΣΑΡΕΤ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

(Αριθμοί 34,11. Ιησούς του Ναυή 12,3. 13,27. Γ' Βασιλέων 15,20)

Στη Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ως θάλασσα της Χεννερέθ, πριν την εξορία των Ιουδαίων στη Βαβυλώνα, περί τον 6ο αιώνα π.Χ. και με αυτή την ονομασία φέρεται σήμερα από τους Ισραηλίτες. Λίμνη της Γεννησαρέτ αναφέρεται μετά την επιστροφή των Ιουδαίων.

Κατά τη διανομή της Χαναάν, ο Μωυσής έδωσε στις φυλές Γαδ και Ρουβήν, όλη την περιοχή που ανατολικά του Ιορδάνη, καθώς και την κοιλάδα του Ιορδάνη, από τη λίμνη Γεννησαρέτ μέχρι τη Νεκρά θάλασσα (Αριθμοί 32,1-42, Δευτερονόμιο 3,12-17). Τα ανατολικά σύνορα της Χαναάν, όπως ο Θεός όρισε στο Μωυσή, ξεκινούσαν από την Αρσεναΐν μέχρι τη Σεπφαμάρ, μετά η οριογραμμή κατέβαινε στην Αρβηλά, προχωρούσε στη Βηλά και μετά κατά μήκος της Γεννησαρέτ, του Ιορδάνη και κατέληγε στη Νεκρά θάλασσα (Αριθμοί 34,10-12). Η λίμνη Χεννερέθ μαζί με τον Ιορδάνη ήταν το ανατολικό φυσικό σύνορο της φυλής Νεφθαλείμ (Νεφθαλί). Το ίδιο και τα δυτικά όρια της φυλής Γαδ, είχαν ως φυσικό σύνορο τον Ιορδάνη μέχρι τη λίμνη Γεννησαρέτ (Ιησούς του Ναυή 13,27).

Η λίμνη Χεννερέθ (Γεννησαρέτ) βρισκόταν βόρεια του βασιλείου του Σηών, το οποίο εκτείνονταν από την Αροήρ έως τον ποταμό Ιαβόκ και από την Άραβα έως τη λίμνη Χεννερέθ και έως τη Νεκρά θάλασσα (Ιησούς του Ναυή 12,2-3).

Όταν βασίλευε ο Ασά στον Ιούδα, επειδή ο Βαασά, βασιλιάς του Ισραήλ, εκστράτευσε  εναντίον του βασιλείου του Ιούδα και οχύρωσε τη Ραμά, έτσι ώστε κανένας από τους κατοίκους του Ιούδα να μη μπορεί να κυκλοφορήσει ελεύθερα από την πλευρά αυτή. Τότε ο Ασά πήρε όλο το ασήμι και το χρυσάφι που υπήρχε στα θησαυροφυλάκια του ναού του Κυρίου και του βασιλικού ανακτόρου και τα έστειλε με τους δούλους του στη Δαμασκό, στο βασιλιά της Συρίας γιο του Άδερ, που ήταν γιος του Ταβερεμμάν και εγγονός του Αζίν, με το μήνυμα να συνάψουν συμφωνία οι δυο τους, έτσι ώστε να διαλύσει τη συμμαχία του με το Βαασά, βασιλιά του Ισραήλ, για ν' αποσύρει το στρατό του από την περιοχή του Ιούδα.

Ο Άδερ δέχτηκε την πρόταση του βασιλιά Ασά κι έστειλε τους στρατηγούς του εναντίον των πόλεων του Ισραήλ. Αυτοί χτύπησαν την Αϊών (Αΐν), τη Δαν, την Αβελμαΐν (Αβελμαά), όλη την περιοχή της Γεννησαρέτ και όλη την περιοχή της φυλής Νεφθαλί. Όταν το έμαθε ο Βαασά σταμάτησε να οχυρώνει τη Ραμά και επέστρεψε στην πόλη Θερσά (Γ' Βασιλέων 15,16-22. Β' Παραλειπομένων 16,1-6).

ΣΑΜΑΧΩΝΙΤΙΔΑ ΛΙΜΝΗ

(ΛΙΜΝΗ ΜΑΡΩΝ Ή ΜΕΡΩΜ Ή ΛΙΜΝΗ ΧΟΥΛΕ)

Λίμνη της βόρειας Παλαιστίνης, βόρεια της λίμνης Γεννησαρέτ (Τιβεριάδα). Στην Παλαιά Διαθήκη είναι γνωστή ως λίμνη Μαρών ή Μερώμ και στα χρόνια της Καινής Διαθήκης ως Σαμαχωνίτιδα (Σεμαχωνίτιδα) λίμνη. Τα μεταγενέστερα χρόνια είναι γνωστή ως λίμνη Χουλέ. Ο Ιορδάνης ποταμός πηγάζει απ' το βορρά και καθώς κατεβαίνει νότια, περνάει πρώτα από την ιχθυοτρόφο λίμνη Σαμαχωνίτιδα, μετά από τη λίμνη Γεννησαρέτ ή Τιβεριάδα και χύνεται στη Νεκρά θάλασσα.

Η ΣΑΜΑΧΩΝΙΤΙΔΑ ΛΙΜΝΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

(Ιησούς του Ναυή 11,5)

Όταν ο Ιησούς του Ναυή κατέλαβε όλη τη νότια Χαναάν, ο Ιαβίν, βασιλιάς της Ασώρ, έστειλε αγγελιαφόρους και συμμάχησε με τον Ιωβάβ, βασιλιά της Μαρών, τον Συμοών, βασιλιά της Αζίφ, το βασιλιά της Σιδώνας, καθώς και με άλλους βασιλιάδες των ορεινών περιοχών στα βόρεια της Χαναάν, όπως στην Άραβα, απέναντι από τη λίμνη Κενερώθ (Γεννησαρέτ), και στην Φεναεδδώρ, καθώς και στους λαούς που κατοικούσαν στις περιοχές δυτικά και ανατολικά της Χαναάν, όπως στους Χαναναίους, στους Αμορραίους, που κατοικούσαν στα παράλια της Μεσογείου, στους Χετταίους, στους Φερεζαίους, στους Ιεβουσαίους, που κατοικούσαν στην ορεινή περιοχή, και στους Ευαίους, που κατοικούσαν κοντά στο όρος Αερμών, στη χώρα Μασσηφά.

Όλοι αυτοί οι βασιλιάδες ένωσαν τις δυνάμεις τους για πόλεμο κατά των Ισραηλιτών και ξεκίνησαν με αναρίθμητο στρατό, με πάρα πολλά άλογα και άμαξες, και στρατοπέδευσαν κοντά στη λίμνη Μαρών (Σαμαχωνίτιδα λίμνη) (Ιησούς του Ναυή 11,1-5).

Ο Ιησούς του Ναυή και οι πολεμιστές του, με τη βοήθεια του Κυρίου, τους επιτέθηκαν με ορμή αιφνιδιαστικά στη λίμνη Μαρών (Σαμαχωνίτιδα λίμνη), τους χτύπησαν και τους καταδίωξαν ως τη Σιδώνα και ως τη λίμνη Μασερών και στις πεδιάδες Μασσώχ. Τους κατατρόπωσαν και τους σκότωσαν όλους και δεν ξέφυγε κανένας (Ιησούς του Ναυή 11,6-9).

ΛΙΜΝΗ ΜΑΣΕΡΩΝ

Λίμνη της βόρειας Παλαιστίνης, βόρεια της λίμνης Γεννησαρέτ (Τιβεριάδα) και της Σαμαχωνίτιδας (Μαρών) λίμνης.

Πιθανόν η λίμνη Μασερών να ταυτίζεται με τη λίμνη Φιάλη (Μπίρκετ ελ Ραμ), το νερό της οποίας πάει στο Πάνειο Σπήλαιο, απ' όπου πηγάζει ο ποταμός Μπανίγια, ο οποίος με τους ποταμούς Μουαγιέτ Χασπέγια και Νταν, σχηματίζουν τον Ιορδάνη ποταμό. Κατά τον Φλάβιο Ιώσηπο, στη λίμνη αυτή ο τετράρχης Φίλιππος έριξε άχυρα τα οποία εθεάθησαν να εξέρχονται από το Πάνειο Σπήλαιο.

Η ΛΙΜΝΗ ΜΑΣΕΡΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

(Ιησούς του Ναυή 11,8)

Όταν ο Ιησούς του Ναυή και οι Ισραηλίτες νίκησαν τους βασιλιάδες του βορρά, κοντά στη λίμνη Μαρών (Σαμαχωνίτιδα λίμνη), τους καταδίωξαν ως τη Σιδώνα και ως τη λίμνη Μασερών και στις πεδιάδες Μασσώχ. Τους κατατρόπωσαν και τους σκότωσαν όλους και δεν ξέφυγε κανένας (Ιησούς του Ναυή 11,1-9).