ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ |
|
|
|
ΔΙΚΑΙΗ ΣΑΡΡΑ |
|
Η ΣΑΡΡΑ
Σύζυγος του πατριάρχη Αβραάμ και μητέρα του Ισαάκ (Γένεση 12,5). Ήταν ετεροθαλής αδερφή του Αβραάμ, από τον ίδιο πατέρα, τον Θάρρα, αλλά από διαφορετική μητέρα (Γένεση 20,12). Ήταν 10 χρόνια νεώτερη από τον Αβραάμ και παντρεύτηκε στην Ούρ των Χαλδαίων (Γένεση 11,29-31). Το όνομά της ήταν Σάρα, που σημαίνει "η ηγεμονίς μου" δηλαδή του Αβραάμ, αλλά μετά την επαγγελία του Θεού προς τον Αβραάμ ότι θα τον καταστήσει πατέρα πλήθους εθνών, άλλαξε το όνομα της γυναίκας του από Σάρα σε Σάρρα, που σημαίνει "ηγεμονίς" όλων των εθνών, (Γένεση 17,15). Η αλλαγή αυτή έγινε ταυτόχρονα με την αλλαγή και του δικού του ονόματος από Άβραμ σε Αβραάμ.
Ο ΑΒΡΑΑΜ ΚΑΙ Η ΣΑΡΡΑ
Η Σάρρα, ως σύζυγος του Αβραάμ, τον συνόδευσε από την Ουρ των Χαλδαίων όπου διέμεναν στην Χαρράν (Γένεση 11,27-31) και από εκεί στη γη Χαναάν (Γένεση 12,1-5). Εκείνο τον καιρό επειδή ξέσπασε πείνα στη Χαναάν, ο Αβραάμ, μαζί με τη Σάρρα και το Λώτ, πήγαν στην Αίγυπτο γιατί η πείνα ήταν μεγάλη. Επειδή η Σάρρα ήταν αρκετά όμορφη, ο Αβραάμ επειδή φοβόταν μήπως τους κακοποιήσουν και τους σκοτώσουν, είπε ότι η Σάρρα ήταν αδερφή του μόνο από πατέρα και όχι από μητέρα. Η ομορφιά της Σάρρας, αν και ήταν τότε 65 ετών, τόσο πολύ γοήτεψε τους άρχοντες της Αιγύπτου, που την πήραν στα ανάκτορα του Φαραώ, προσφέροντας πλούσια δώρα στον Αβραάμ. Εξ' αιτίας όμως της Σάρρας ο Θεός έφερε μεγάλες πληγές στην Αίγυπτο, και κάποια νύχτα, ο Φαραώ είδε ένα όνειρο που τον ανάγκασε να δώσει πίσω τη Σάρρα στον Αβραάμ και να τους διατάξει να φύγουν από την Αίγυπτο (Γένεση 12,10-20).
Μετά τη φυγή από την Αίγυπτο ο Αβραάμ και η Σάρρα εγκαταστάθηκαν στο νότιο τμήμα της Χαναάν. Τα χρόνια όμως περνούσαν, η Σάρρα ενώ ήταν 75 ετών, επειδή δεν έκανε παιδιά, έδωσε στον Αβραάμ τη δούλη της Άγαρ για μια νύχτα. Όταν η Άγαρ είδε ότι ήταν έγκυος, άρχισε να φέρεται στην κυρά της με περιφρόνηση. Τότε η Σάρρα άρχισε να κακομεταχειρίζεται την Άγαρ, η οποία αναγκάστηκε να φύγει από το σπίτι αλλά αργότερα κατόπιν εντολής του Θεού επέστρεψε πίσω και γέννησε τον Ισμαήλ (Γένεση κεφ. 16).
Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ
Όταν η Σάρρα ήταν περίπου 90 ετών, ο Κύριος παρουσιάστηκε στον Αβραάμ, ενώ αυτός καθόταν στο άνοιγμα της σκηνής του κατά το μεσημέρι. Ο Αβραάμ είδε τρεις άνδρες να στέκονται απέναντι του. Αμέσως έτρεξε να τους προϋπαντήσει και τους προσκύνησε ως τη γη. Κατόπιν τους φιλοξένησε και ετοίμασε τα καλύτερα φαγητά. Ενώ εκείνοι έτρωγαν ρώτησαν τον Αβραάμ: «Πού είναι η Σάρρα η γυναίκα σου;» Αυτός απάντησε: «Εκεί, στη σκηνή». Και ο Κύριος είπε: «Του χρόνου τέτοια εποχή θα ξανάρθω και η γυναίκα σου η Σάρρα θα έχει γιο». Η Σάρρα τα άκουγε όλα αυτά, γιατί στεκόταν από πίσω του, στο άνοιγμα της σκηνής. Ο Αβραάμ και η Σάρρα ήταν γέροντες προχωρημένης ηλικίας, και γι' αυτό η Σάρρα γέλασε κρυφά καθώς σκεφτόταν: «Αφού γέρασα, είναι δυνατό να κάνω παιδί; Και ο άντρας μου είναι κι αυτός γέροντας». Αλλά ο Κύριος είπε στον Αβραάμ: «Γιατί γέλασε η Σάρρα; Γιατί αμφιβάλλει ότι θ' αποκτήσει γιο τώρα που γέρασε; Τίποτα δεν είναι αδύνατο για τον Κύριο! Όταν την ίδια εποχή ύστερα από ένα χρόνο θα ξανάρθω σπίτι σου, η Σάρρα θα έχει γιο» (Γένεση 17,15-27 και 18,1-15).
ΑΒΡΑΑΜ ΚΑΙ ΑΒΙΜΕΛΕΧ
Ο Αβραάμ μαζί με τη Σάρρα αναχώρησαν από 'κει για τα νότια της Χαναάν και εγκαταστάθηκαν στα Γέραρα. Εκεί, όπως και στην Αίγυπτο, ο Αβραάμ επειδή φοβόταν μήπως κακοποιηθούν από τους κατοίκους, παρουσίασε τη Σάρρα για αδερφή του. Έτσι, ο Φιλισταίος βασιλιάς των Γεράρων Αβιμέλεχ έστειλε και πήρε τη Σάρρα στο παλάτι του. Τη νύχτα όμως παρουσιάστηκε ο Θεός στο όνειρο του και του πρόσταξε επειδή ήταν δίκαιος να μην αμαρτήσει παίρνοντας τη γυναίκα που ανήκει σε κάποιο άλλο, και πολύ περισσότερο σ' ένα δίκαιο όπως ο Αβραάμ. Τότε ο Αβιμέλεχ πήρε πρόβατα και βόδια, δούλους και δούλες και τα έδωσε στον Αβραάμ. Μαζί του έδωσε πίσω και τη Σάρρα τη γυναίκα του και του πρόσταξε να μείνει όπου του αρέσει (Γένεση κεφ. 20).
Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΑΑΚ ΚΑΙ Η ΕΚΔΙΩΞΗ ΤΗΣ ΑΓΑΡ
Ο Κύριος φρόντισε για τη Σάρρα, όπως είχε υποσχεθεί. Έτσι η Σάρρα έμεινε έγκυος και ένα χρόνο αργότερα γέννησε ένα γιο στον Αβραάμ, στα γηρατειά του. Ο Αβραάμ ονόμασε το γιο που του γέννησε η Σάρρα, Ισαάκ (Γένεση 21,1-8). Σε ένα συμπόσιο που έκανε ο Αβραάμ για την απογαλάκτιση του γιου του, η Σάρρα είδε τον Ισμαήλ να παίζει με τον Ισαάκ και απαίτησε από τον Αβραάμ να διώξει την Άγαρ και τον Ισμαήλ, έτσι ώστε να μην έχει δικαιώματα κληρονομιάς με τον Ισαάκ. Τα λόγια αυτά δεν άρεσαν καθόλου στον Αβραάμ, αλλά με παρότρυνση του Κυρίου ότι θα φροντίσει ο ίδιος για την Άγαρ, ο Αβραάμ την έδιωξε μαζί με το παιδί (Γένεση 21,9-21).
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΣΑΡΡΑΣ
Τριάντα χρόνια μετά τη γέννηση του Ισαάκ και ενώ η Σάρρα ήταν 127 ετών, πέθανε στη Χεβρών και τάφηκε σε σπηλιά του αγρού Μαχπελά, το οποίο είχε αγοράσει ο Αβραάμ για οικογενειακό τάφο (Γένεση κεφ. 23). Ο Κύριος φάνηκε πιστός στην υπόσχεσή Του προς τη Σάρρα και τον Αβραάμ, και μάλιστα με θαυμαστό τρόπο καθώς όταν απέκτησαν τον Ισαάκ και οι δύο ήταν πια γέροντες. Ο Ησαΐας είναι ο μόνος προφήτης που μνημονεύει τη Σάρρα (Ησαΐας 51,2). Ο Παύλος τονίζει την επαγγελία προς τη Σάρρα η οποία εκπληρώθηκε, ενώ ο Πέτρος εξαίρει την υπακοή της στον σύζυγό της (Α' Πέτρου 3,6). Η Σάρρα εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (Κυριακή των Προπατόρων).
|
|
ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ
Κοντάκιον
Ἦχος
β’. Αὐτόμελον.
Κάθισμα
|
|