|
ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ |
|||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||
|
ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΝΑ |
|||||||||||||||||||
|
Η ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΙΔΑ
Η Άννα ήταν σύζυγος του Λευίτη Ελκανά, γιου του Ιερεμεήλ και μητέρα του Κριτή και προφήτη Σαμουήλ (Α' Βασιλειών 1,2). Μαζί με τον Ελκανά και τη δεύτερη σύζυγό του την Φεννάνα, ζούσαν στην Αρμαθαΐμ, μια πόλη στην ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ (Α' Βασιλειών 1,1). Η προσευχή της Άννας, στο Α' Βασιλειών κεφ. 2,1-10, έχει μεγάλη ομοιότητα με τον ύμνο της Παρθένου Μαρίας (Λουκάς 1,46-55).
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΚΑΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ
Κάθε χρόνο ο Ελκανά πήγαινε από την πόλη του, την Αρμαθαΐμ, στο αγιαστήριο του Κυρίου στη Σηλώ για να προσκυνήσει και να προσφέρει θυσία στον Κύριο. Όταν ο Ελκανά θυσίαζε, έδινε μερίδες από τη θυσία στη γυναίκα του τη Φεννάνα και στους γιους της. Στην Άννα, όμως, αν και την αγαπούσε περισσότερο από τη Φεννάνα, έδινε μία μόνο μερίδα, επειδή ο Κύριος την είχε κάνει στείρα. Γι' αυτό το λόγο η Άννα καταλαμβάνονταν από αθυμία, έκλαιγε και δεν έτρωγε. Ο Ελκανά προσπαθούσε να την παρηγορήσει, αλλά η Άννα ήταν απαρηγόρητη (Α' Βασιλειών 1,3-8).
Τότε αρχιερέας στη Σηλώ ήταν ο Ηλί. Και μια φορά που η οικογένεια του Ελκανά είχε πάει στη Σηλώ, η Άννα ήταν πολύ πικραμένη, και προσευχόταν κλαίγοντας στον Κύριο. Έκανε τάμα και είπε: «Κύριε, Θεέ του Ισραήλ, αν σκύψεις πάνω από τη θλίψη και τη ντροπή της δούλης σου, αν με θυμηθείς μέσα στο έλεός σου και μου δώσεις αρσενικό παιδί, τότε εγώ θα το αφιερώσω σ' εσένα, Κύριε, για όλη του τη ζωή» (Α' Βασιλειών 1,9-11).
Ενώ η Άννα συνέχιζε να προσεύχεται ενώπιον του Κυρίου, ο Ηλί παρατηρούσε το στόμα της. Η Άννα μιλούσε από μέσα της και μόνο τα χείλη της κινούνταν. Ο Ηλί την πέρασε για μεθυσμένη και ο υπηρέτης του, κατ' εντολή του Ηλί, την αποπήρε. Η Άννα του αποκρίθηκε: «Όχι, κύριέ μου, είμαι μια γυναίκα καταστενοχωρημένη. Δεν ήπια κρασί ούτε άλλα δυνατά ποτά, απλώς άνοιξα την καρδιά μου ενώπιον του Κυρίου. Μη θεωρήσεις τη δούλη σου καμιά τιποτένια. Αν προσευχήθηκα, ήταν απ' τον πολύ μου πόνο και τη θλίψη». Ο Ηλί της αποκρίθηκε: «Πήγαινε στο καλό, κι ο Θεός του Ισραήλ να σου δώσει αυτό που του ζήτησες». Κι εκείνη απάντησε: «Ας έχω η δούλη σου την εύνοιά σου και ο Κύριος ας εισακούσει την ευχή σου». Τότε η Άννα πήγε στο κατάλυμα του συζύγου της κι έφαγε και το πρόσωπο της δεν ήταν πια θλιμμένο (Α' Βασιλειών 1,9-18).
Την άλλη μέρα το πρωί ο Ελκανά και η οικογένεια του σηκώθηκαν νωρίς, προσκύνησαν ενώπιον του Κυρίου, και γύρισαν στο σπίτι τους, στην Αρμαθαΐμ. Ο Ελκανά συνευρέθηκε με τη γυναίκα του την Άννα, κι ο Κύριος θυμήθηκε την προσευχή της. Εκείνη έμεινε έγκυος κι όταν συμπληρώθηκε ο καιρός, γέννησε γιο. Τότε η Άννα είπε: «Τον ζήτησα από τον Κύριο και το έλαβα» και τον ονόμασε Σαμουήλ (Α' Βασιλειών 1,19-20).
Τον επόμενο χρόνο, ο Ελκανά ανέβηκε με την οικογένεια του να προσφέρει στον Κύριο την ετήσια θυσία, ένα τάμα που είχε κάνει και το οριζόμενο δέκατο από τα γεωργικά του προϊόντα. Η Άννα όμως δεν πήγε μαζί του, έμεινε στο σπίτι της και θήλαζε το γιο της, ώσπου να απογαλακτιστεί και να το αφιερώσει στον Κύριο. Όταν το παιδί απογαλακτίστηκε, κι ενώ ήταν ακόμα πολύ μικρό, τον πήρε μαζί της, πήρε κι ένα μοσχάρι τριών χρόνων, σιμιγδάλι και κρασί και ήρθε στη Σκηνή του Μαρτυρίου, στη Σηλώ. Εκεί θυσίασαν το μοσχάρι κι έφεραν το παιδί στον Ηλί. Τότε η Άννα του είπε: «Κύριέ μου, εγώ είμαι η γυναίκα που στάθηκε εδώ κοντά σου και προσευχήθηκα στον Κύριο. Για το παιδί αυτό προσευχήθηκα κι ο Κύριος μου έδωσε αυτό που του ζήτησα. Έτσι κι εγώ το αφιερώνω τώρα στον Κύριο. Για όλη του τη ζωή θα είναι αφιερωμένο σ' αυτόν» (Α' Βασιλειών 1,21-28).
Ύστερα η Άννα δόξασε τον Κύριο με μια προσευχή (Α' Βασιλειών 2,1-10) και όλη η οικογένεια γύρισε στο σπίτι της, ενώ το παιδί έμεινε στη Σηλώ και υπηρετούσε στη Σκηνή του Μαρτυρίου τον Κύριο με την επίβλεψη του αρχιερέα Ηλί (Α' Βασιλειών 2,11).
Κάθε χρόνο η μητέρα του του έφτιαχνε έναν μικρό ιερατικό χιτώνα και του τον έφερνε όταν ερχόταν με τον άντρα της για να προσφέρει την ετήσια θυσία. Ο Ηλί ευλόγησε τον Ελκανά και τη γυναίκα του και είπε στον Ελκανά: «Εύχομαι ο Κύριος να σου δώσει απογόνους απ' αυτήν τη γυναίκα στη θέση του παιδιού που αυτή αφιέρωσε στον Κύριο». Ο Κύριος πραγματοποίησε την ευχή του Ηλί και η Άννα γέννησε τρεις γιους και δύο κόρες (Α' Βασιλειών 2,18-21). Έτσι πραγματοποιήθηκε η προφητική της ενόραση, κατά την οποία είπε: «στείρα ἔτεκεν ἑπτά, καὶ ἡ πολλὴ ἐν τέκνοις ἠσθένησεν». Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Δίκαιης και Προφήτιδας Άννας στις 9 Δεκεμβρίου. Για την Δίκαιη Άννα, ο ιερός Χρυσόστομος αφιέρωσε πολλές και λαμπρές ομιλίες.
|
|||||||||||||||||||
|
ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ
Κοντάκιον
Ἦχος
β’. Αὐτόμελον.
Κάθισμα
|
|||||||||||||||||||
|
Η ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ
ΚΕΙΜΕΝΟ
Α Βασ. 2,1
Ἐστερεώθη ἡ καρδία μου ἐν Κυρίῳ, ὑψώθη κέρας μου ἐν Θεῷ μου· ἐπλατύνθη ἐπ᾿
ἐχθρούς μου τὸ στόμα μου, εὐφράνθην ἐν σωτηρίᾳ σου.
Α Βασ. 2,2 ὅτι
οὐκ ἔστιν ἅγιος ὡς Κύριος, καὶ οὐκ ἔστι δίκαιος ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν· οὐκ ἔστιν
ἅγιος πλήν σου.
Α Βασ. 2,3 μὴ
καυχᾶσθε, καὶ μὴ λαλεῖτε ὑψηλά, μὴ ἐξελθέτω μεγαλοῤῥημοσύνη ἐκ τοῦ στόματος
ὑμῶν, ὅτι Θεὸς γνώσεων Κύριος καὶ Θεὸς ἑτοιμάζων ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ.
Α Βασ. 2,4 τόξον
δυνατῶν ἠσθένησε, καὶ ἀσθενοῦντες περιεζώσαντο δύναμιν·
Α Βασ. 2,5
πλήρεις ἄρτων ἠλαττώθησαν, καὶ οἱ πεινῶντες παρῆκαν γῆν· ὅτι στεῖρα ἔτεκεν
ἑπτά, καὶ ἡ πολλὴ ἐν τέκνοις ἠσθένησε.
Α Βασ. 2,6
Κύριος θανατοῖ καὶ ζωογονεῖ, κατάγει εἰς ᾅδου καὶ ἀνάγει·
Α Βασ. 2,7
Κύριος πτωχίζει καὶ πλουτίζει, ταπεινοῖ καὶ ἀνυψοῖ.
Α Βασ. 2,8
ἀνιστᾷ ἀπὸ γῆς πένητα καὶ ἀπὸ κοπρίας ἐγείρει πτωχὸν καθίσαι μετὰ δυναστῶν
λαοῦ καὶ θρόνον δόξης κατακληρονομῶν αὐτοῖς.
Α Βασ. 2,9
διδοὺς εὐχὴν τῷ εὐχομένῳ καὶ εὐλόγησεν ἔτη δικαίου· ὅτι οὐκ ἐν ἰσχύϊ δυνατὸς
ἀνήρ,
Α Βασ. 2,10 Κύριος
ἀσθενῆ ποιήσει ἀντίδικον αὐτοῦ, Κύριος ἅγιος. μὴ καυχάσθω ὁ φρόνιμος ἐν τῇ
φρονήσει αὐτοῦ, καὶ μὴ καυχάσθω ὁ δυνατὸς ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ, καὶ μὴ
καυχάσθω ὁ πλούσιος ἐν τῷ πλούτῳ αὐτοῦ, ἀλλ᾿ ἐν τούτῳ καυχάσθω ὁ καυχώμενος,
συνιεῖν καὶ γινώσκειν τὸν Κύριον καὶ ποιεῖν κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐν μέσῳ
τῆς γῆς. Κύριος ἀνέβη εἰς οὐρανοὺς καὶ ἐβρόντησεν, αὐτὸς κρινεῖ ἄκρα γῆς,
καὶ δίδωσιν ἰσχὺν τοῖς βασιλεῦσιν ἡμῶν καὶ ὑψώσει κέρας χριστοῦ αὐτοῦ.
Μ ΕΤΑΦΡΑΣΗ
Α Βασ. 2,1 Η λυπημένη και κλονισμένη καρδία μου εστερεώθη με
την δύναμιν και την χάριν του Κυρίου. Εξυψώθη η δύναμίς μου δια του Θεού
μου, το στόμα μου διάπλατα ήνοιξεν εναντίον των εχθρών μου. Είμαι γεμάτη
χαράν από την σωτηριώδη δύναμιν του Κυρίου.
Α Βασ. 2,2 Διότι δεν υπάρχει απολύτως κανένας άλλος άγιος,
όπως είναι ο Κυριος, ούτε κανένας άλλος δίκαιος όπως είναι ο δίκαιος Θεός
μας. Δεν υπάρχει κανένας άλλος άγιος, πλην από σε Κυριε.
Α Βασ. 2,3 Ανθρωποι, μη καυχάσθε και μη λαλήτε υπερήφανα
λόγια. Ας μη εξέλθουν από το στόμα σας αλαζονικά λόγια, διότι ο Θεός είναι ο
μόνος παντογνώστης Κυριος. Αυτός είναι, που φέρει εις άριστον πέρας τα
τέλεια αυτού έργα.
Α Βασ. 2,4 Δυνατών πολεμιστών τα τόξα απεδείχθησαν ανίσχυρα,
ενώ εξ αντιθέτου άνθρωποι ασθενείς και αδύνατοι περιεζώσθησαν και απέκτησαν
δύναμιν.
Α Βασ. 2,5 Ανθρωποι πλούσιοι εις υλικά αγαθά επτώχυναν και
επείνασαν, ενώ άνθρωποι πτωχοί, οι οποίοι επεινούσαν, έγιναν πλούσιοι τόσον
πολύ, ώστε εγκατεστάθησαν εις εύφορον χώραν. Υπήρξε στείρα, η οποία εγέννησε
πολλά παιδιά και εξ αντιθέτου υπήρξε πολύτεκνος με πολλά παιδιά, η οποία εν
τέλει έμεινε μόνη της και απωρφανισμένη,
Α Βασ. 2,6 Ο Θεός είναι ο κύριος του θανάτου και της ζωής.
Αυτός θανατώνει και αυτός ζωογονεί, αυτός κατεβάζει τους ανθρώπους στον
τάφον και αυτός τους επαναφέρει πάλιν εις την ζωήν.
Α Βασ. 2,7 Ο Κυριος είναι εκείνος ο οποίος καθιστά πτωχούς
τους πλουσίους και κάμνει πλουσίους τους πτωχούς. Ταπεινώνει και ανυψώνει.
Α Βασ. 2,8 Αυτός ανεγείρει από την γην τον κατάκοιτον πτωχόν·
πεινώντα και στερούμενον, που κοιμάται εις την κοπριάν, τον ανυψώνει και τον
ενθρονίζει ως ισχυράν μεταξύ των ισχυρών της γης. Αυτός αναδεικνύει τους
πτωχούς και αποκλήρους κληρονόμους θρόνων ενδόξων.
Α Βασ. 2,9 Αυτός είναι εκείνος, ο οποίος εκπληρώνει το αίτημα
του ευσεβούς. Αυτός επλήθυνε τα έτη της ζωής του δικαίου δυνατός εις την
πραγματικότητα δεν είναι εκείνος, ο οποίος έχει σωματικήν δύναμιν.
Α Βασ. 2,10 Ο Κυριος καθιστά ανίσχυρον τον οιονδήποτε εχθρόν
του. Ο Κυριος είναι ο μόνος άγιος. Λοιπόν, ας μη καυχάται ο σοφός με την
σοφίαν αυτού ούτε ο δυνατός με την δύναμίν του, ούτε ο πλούσιος δια τον
πλούτον του. Αλλά στούτο πρέπει να καυχάται ο συνετός άνθρωπος, στο γεγονός
ότι γνωρίζει και σκέπτεται τον Κυριον και προ παντός στο ότι εφαρμόζει
δικαιοσύνην εν μέσω των άλλων ανθρώπων. Ο Κυριος ανέβη στους ουρανούς και
από εκεί εξαπέλυσε βροντάς και κεραυνούς. Αυτός κρίνει και δικάζει την
οικουμένην μέχρι των περάτων της γης. Διδει δύναμιν στους βασιλείς μας,
αυτός μεγαλώνει την δύναμιν του βασιλέως, τον οποίον αυτός θα έχη χρίσει”.
|
|||||||||||||||||||
