ΑΓΙΟΛΟΓΙΑ

ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

 

Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος,

αδελφός του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου

 

Ο Απόστολος Ιάκωβος

Ο Απόστολος Ιάκωβος ήταν γιος του Ζεβεδαίου (Ματθ. 4,21, Μαρκ. 1,19. 3,17, Λουκ. 5,10) και της Σαλώμης (Ματθ. 20,20, Μαρκ. 15,40. 16,1) και πρεσβύτερος αδελφός του μαθητού και Ευαγγελιστού Ιωάννου (Μαρκ. 5,37). Το όνομα Ιάκωβος είναι εβραϊκή λέξη και σημαίνει 'ο νικητής".

Καταγόταν και αυτός από την Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας. Ασχολούνταν με την αλιεία στη λίμνη της Γενησαρέτ, μαζί με τον Ιωάννη, έχοντας μαζί τους και τον πατέρα τους, καθώς και πολλούς εργάτες. Είχαν δικό τους πλοίο και φαίνεται πως διεύθυναν αρκετά εύρωστη επιχείρηση, με την οποία συνεργαζόταν και ο Πέτρος (Λουκ. 5,10). Παρ’ όλα αυτά ενώ μαζί με τον αδελφό του και τον πατέρα του τακτοποιούσαν τα δίχτυα του ψαροκάικού τους, όταν άκουσαν το κήρυγμα του Ιησού άφησαν το πλοίο του πατέρα τους και τον ακολούθησαν (Μαρκ. 1,20).

 

Οι πληροφορίες για το βίο του από την εκκλησιαστική παράδοση είναι ελάχιστες και περιορίζονται σε μερικές αναφορές στα κείμενα της Καινής Διαθήκης. Ο Ιάκωβος μαζί με τον Πέτρο και τον Ιωάννη βρισκόταν πλησιέστερα στον Κύριο και επέδειξαν μεγάλο ζήλο ως μαθητές του Κυρίου. Γι’ αυτό και μαζί με τον αδερφό του Ιωάννη κλήθηκαν από τον Ιησού "Βοανεργές", δηλαδή "υιοί βροντής", και έγιναν μάρτυρες πολλών μεγάλων γεγονότων, που δεν τα βίωσαν οι άλλοι Απόστολοι. Έγιναν αποκλειστικοί μάρτυρες της Μεταμορφώσεως του Κυρίου (Ματθ. 17,1. Μαρκ. 9,2. Λουκ. 9,28). Είδαν την θαυμαστή ανάσταση της κόρης του αρχισυνάγωγου Ιάειρου (Μάρκ. 5,27. Λουκ. 8,51). Είχαν την τιμή να προσκληθούν από τον Ιησού κοντά Του κατά τις ώρες της αγωνίας στον κήπο της Γεθσημανή (Μάρκ. 14,33. Ματθ. 26,37).

Η οικειότητα αυτή οδήγησαν προφανώς τον Ιάκωβο με τον αδελφό του Ιωάννη να ζητήσουν μέσω της μητέρας τους από τον Κύριο πρωτοκαθεδρία στην εγκόσμια βασιλεία Του, παρανοώντας την αποστολή του Μεσσία (Ματθ. 20,20-23, Μαρκ. 10,35). Ο Χριστός όμως, διορθώνοντας την εσφαλμένη δοξασία τους, τους υπέδειξε την πραγματική και αιώνια δόξα, η οποία διέρχεται μέσα από το «ποτήριον», που είναι τα Πάθη και ο Σταυρός.

 

Τον Ιάκωβο χαρακτήριζε ζωηρός ενθουσιασμός και βαθιά πίστη. Πρέπει να είχε λάβει τη συνηθισμένη Ιουδαϊκή εκπαίδευση και μόρφωση. Επίσης πρέπει να είχε συχνή επαφή με την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό τρόπος ζωής, η οποία ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στις όχθες της θάλασσας της Γαλιλαίας. Μετά την Πεντηκοστή του έλαχε να κηρύξει το Ευαγγέλιο στην ευρύτερη περιοχή της Παλαιστίνης. Μεγάλο πλήθος ανθρώπων μεταστρέφονταν στη νέα πίστη και άλλαζε τρόπο ζωής χάρις στο έργο του Ιακώβου. Αυτό θορύβησε ιδιαίτερα τους άρχοντες των Ιουδαίων, οι οποίοι τον συνέλαβαν και τον αποκεφάλισαν, με διαταγή του Ηρώδη Αγρίππα, το 44 μ.Χ. (Πράξ. 12,2). Ο Ιάκωβος είναι ο πρώτος μάρτυρας μεταξύ των Αποστόλων. Σύμφωνα με την παράδοση όπως μας τη μεταφέρει ο Ευσέβιος από τον Κλήμη Αλεξανδρείας ο κατήγορός του μετεστράφη στο χριστιανισμό και τελικά αποκεφαλίστηκαν και οι δύο μαζί. Η μνήμη του εορτάζεται από την Εκκλησία στις 30 Απριλίου.

 
 

ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ

 

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. δ’.
Ἀπόστολε ἅγιε Ἰάκωβε, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

 

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Γόνος ἅγιος, βροντῆς ὑπάρχων, κατεβρόντησας, τὴ οἰκουμένη, τὴν τοῦ Σωτῆρος Ἰάκωβε κένωσιν, καὶ τὸ ποτήριον τούτου ἐξέπιες, μαρτυρικῶς ἐναθλήσας Ἀπόστολε, ὅθεν πάντοτε, ἐξαίτει τοὶς σὲ γεραίρουσι, πταισμάτων ἱλασμὸν καὶ μέγα ἔλεος.

 

Κοντάκιον

Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν.
Φωνῆς θεϊκῆς, ἀκούσας προσκαλούσης σε, ἀγάπην πατρός, παρεῖδες καὶ προσέδραμες, τῷ Χριστῷ Ἰάκωβε, μετά καί τοῦ συγγόνου σου ἔνδοξε, μεθ᾽ οὗ καὶ ἠξιώθης ἰδεῖν, Κυρίου τήν θείαν Μεταμόρφωσιν.

 

Κάθισμα

Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Χριστῷ μαθητευθείς, καὶ πιὼν τὸ ἐκείνου, ποτήριον σοφέ, ὥσπερ ἔφη σοι μάκαρ, μαχαίρᾳ Ἰάκωβε, ἀπεκτάνθης Ἀπόστολε· ὅθεν ἅπασα, ἡ Ἐκκλησία χορεύει, ἑορτάζουσα, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἐν ᾗ εὐφημοῦμέν σε.
 

Ὁ Οἶκος

Ὡς ἁλιεὺς λογικῶν ἰχθύων, τῷ δικτύῳ Τρισμάκαρ τῶν σεπτῶν εὐχῶν βυθοῦ πταισμάτων ἀνάγαγε τὴν ταπεινήν μου ψυχήν, τὴν πάλαι ὑφ' ἡδονῶν θηρευθεῖσαν τῶν τοῦ βίου ἵνα ἀκλινῶς διελθὼν τὸν ὑπόλοιπον χρόνον μου, ὑμνήσω τὸ ὄνομά σου, καὶ δοξάσω τὸν βίον τὸν ἄμεμπτον, ὃν ἐκτελέσας ἐπὶ τῆς γῆς, ἠξιώθης ἐπ' ὄρους θεάσασθαι, Κυρίου τὴν θείαν Μεταμόρφωσιν.
 

Μεγαλυνάριον

Ἡ τῶν ἀπορρήτων θεία βροντή, ὁ ἐν Θαβωρίῳ, ἐπακούσας φωνῆς Πατρός, καὶ βροντοφωνήσας, ἡμῖν τὴν σωτηρίαν, Ἰάκωβος ὁ μύστης, Χριστοῦ ὑμνείσθω μοι.

 

 

 

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ- ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΠΗΓΕΣ

- Ορθόδοξος Συναξαριστής

- Αγία Γραφή

- Βικιπαίδεια