|
|
|
Ο Απόστολος Ιάκωβος |
Ο Απόστολος Ιάκωβος ήταν γιος του Ζεβεδαίου (Ματθ. 4,21, Μαρκ. 1,19. 3,17, Λουκ. 5,10) και της Σαλώμης (Ματθ. 20,20, Μαρκ. 15,40. 16,1) και πρεσβύτερος αδελφός του μαθητού και Ευαγγελιστού Ιωάννου (Μαρκ. 5,37). Το όνομα Ιάκωβος είναι εβραϊκή λέξη και σημαίνει 'ο νικητής".
Καταγόταν και αυτός από την Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας. Ασχολούνταν με την αλιεία στη λίμνη της Γενησαρέτ, μαζί με τον Ιωάννη, έχοντας μαζί τους και τον πατέρα τους, καθώς και πολλούς εργάτες. Είχαν δικό τους πλοίο και φαίνεται πως διεύθυναν αρκετά εύρωστη επιχείρηση, με την οποία συνεργαζόταν και ο Πέτρος (Λουκ. 5,10). Παρ’ όλα αυτά ενώ μαζί με τον αδελφό του και τον πατέρα του τακτοποιούσαν τα δίχτυα του ψαροκάικού τους, όταν άκουσαν το κήρυγμα του Ιησού άφησαν το πλοίο του πατέρα τους και τον ακολούθησαν (Μαρκ. 1,20).
Οι πληροφορίες για το βίο του από την εκκλησιαστική παράδοση είναι ελάχιστες και περιορίζονται σε μερικές αναφορές στα κείμενα της Καινής Διαθήκης. Ο Ιάκωβος μαζί με τον Πέτρο και τον Ιωάννη βρισκόταν πλησιέστερα στον Κύριο και επέδειξαν μεγάλο ζήλο ως μαθητές του Κυρίου. Γι’ αυτό και μαζί με τον αδερφό του Ιωάννη κλήθηκαν από τον Ιησού "Βοανεργές", δηλαδή "υιοί βροντής", και έγιναν μάρτυρες πολλών μεγάλων γεγονότων, που δεν τα βίωσαν οι άλλοι Απόστολοι. Έγιναν αποκλειστικοί μάρτυρες της Μεταμορφώσεως του Κυρίου (Ματθ. 17,1. Μαρκ. 9,2. Λουκ. 9,28). Είδαν την θαυμαστή ανάσταση της κόρης του αρχισυνάγωγου Ιάειρου (Μάρκ. 5,27. Λουκ. 8,51). Είχαν την τιμή να προσκληθούν από τον Ιησού κοντά Του κατά τις ώρες της αγωνίας στον κήπο της Γεθσημανή (Μάρκ. 14,33. Ματθ. 26,37).
Η οικειότητα αυτή οδήγησαν προφανώς τον Ιάκωβο με τον αδελφό του Ιωάννη να ζητήσουν μέσω της μητέρας τους από τον Κύριο πρωτοκαθεδρία στην εγκόσμια βασιλεία Του, παρανοώντας την αποστολή του Μεσσία (Ματθ. 20,20-23, Μαρκ. 10,35). Ο Χριστός όμως, διορθώνοντας την εσφαλμένη δοξασία τους, τους υπέδειξε την πραγματική και αιώνια δόξα, η οποία διέρχεται μέσα από το «ποτήριον», που είναι τα Πάθη και ο Σταυρός.
Τον Ιάκωβο χαρακτήριζε ζωηρός ενθουσιασμός και βαθιά πίστη. Πρέπει να είχε λάβει τη συνηθισμένη Ιουδαϊκή εκπαίδευση και μόρφωση. Επίσης πρέπει να είχε συχνή επαφή με την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό τρόπος ζωής, η οποία ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στις όχθες της θάλασσας της Γαλιλαίας. Μετά την Πεντηκοστή του έλαχε να κηρύξει το Ευαγγέλιο στην ευρύτερη περιοχή της Παλαιστίνης. Μεγάλο πλήθος ανθρώπων μεταστρέφονταν στη νέα πίστη και άλλαζε τρόπο ζωής χάρις στο έργο του Ιακώβου. Αυτό θορύβησε ιδιαίτερα τους άρχοντες των Ιουδαίων, οι οποίοι τον συνέλαβαν και τον αποκεφάλισαν, με διαταγή του Ηρώδη Αγρίππα, το 44 μ.Χ. (Πράξ. 12,2). Ο Ιάκωβος είναι ο πρώτος μάρτυρας μεταξύ των Αποστόλων. Σύμφωνα με την παράδοση όπως μας τη μεταφέρει ο Ευσέβιος από τον Κλήμη Αλεξανδρείας ο κατήγορός του μετεστράφη στο χριστιανισμό και τελικά αποκεφαλίστηκαν και οι δύο μαζί. Η μνήμη του εορτάζεται από την Εκκλησία στις 30 Απριλίου.
