Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΧΙΡΑΜ
|
 |
|
Ο βασιλιάς Σολομών |
Ο Χιράμ, βασιλιάς της Τύρου,
ήταν ανέκαθεν φίλος του Δαβίδ. Όταν έμαθε λοιπόν, ότι στη θέση του χρίστηκε
βασιλιάς ο γιος του ο Σολομών, έστειλε αντιπροσωπεία για να τον συγχαρεί.
Απ' τη μεριά του ο Σολομών έστειλε στο Χιράμ αντιπροσωπεία για να του
ζητήσει ξυλεία από τους κέδρους και τα πεύκα του όρους Λιβάνου. Ζήτησε
μάλιστα από τον Χιράμ να του στείλει ένα τεχνίτη σοφό και συνετό, που να
γνωρίζει πολύ καλά την κατεργασία του χρυσού, του άργυρου και των άλλων
μετάλλων. Του ζήτησε ακόμη να του στείλει ένα τεχνίτη, που να γνωρίζει πολύ
καλά τη τέχνη του γλυπτού, ο οποίος θα συνεργαστεί με τεχνίτες από την
Ιερουσαλήμ και την Ιουδαία, για να κατεργαστούν τα γλυπτά του Ναού. Ακόμη ο Σολομώντας ζήτησε από τον Χιράμ να διαθέσει ο ίδιος τους ξυλοκόπους, επειδή
διέθετε
ικανότατους ξυλοκόπους, όπως είναι οι Σιδώνιοι, οι οποίοι θα συνεργαζόντουσαν με
εργάτες που θα προέρχονταν από τους Ισραηλίτες. Ο Σολομώντας ζήτησε να καταβάλει
ο ίδιος τους μισθούς των εργατών, αναλαμβάνοντας συγχρόνως και τη διατροφή
τους.
Όταν ο Χιράμ άκουσε το μήνυμα
του Σολομώντα, χάρηκε πολύ και δόξασε τον Κύριο, που έδωσε στο Δαβίδ γιο
σοφό και συνετό για να βασιλέψει στο λαό του Ισραήλ. Στη συνέχεια απάντησε
στο Σολομώντα με επιστολή, ότι θα εκπληρώσει όλα όσα του ζήτησε. Του έστειλε
τεχνίτη σοφό και συνετό, τον Χιράμ, ο οποίος γνώριζε πολύ καλά
την κατεργασία του χρυσού, του άργυρου και των άλλων μετάλλων. Σε αντάλλαγμα
ζήτησε από το Σολομώντα, να του προμηθεύσει τρόφιμα για το βασιλικό του
παλάτι, καθώς και τα τρόφιμα που θα προορίζονταν για τους εργάτες.
Πράγματι ο Χιράμ χορήγησε στο
Σολομώντα ξυλεία από κέδρο και πεύκο, χρυσό και ότι άλλο ζήτησε. Του έδωσε ακόμη καράβια και ναυτικούς, οι οποίοι γνώριζαν πολύ καλά τη
ναυτική τέχνη. Ο Σολομώντας κατασκεύασε ναύσταθμο στην Αϊλάθ,
στη βόρεια ακτή της Ερυθράς Θαλάσσης. Οι άνδρες του Χιράμ
ήταν ικανότατοι ναυτικοί κι αυτοί ενώθηκαν με τους άνδρες του Σολομώντα. Ο Σολομών έδιδε
κάθε χρόνο στο Χιράμ τρόφιμα για τις ανάγκες του. Έτσι επικράτησε ειρήνη μεταξύ του Χιράμ και του Σολομώντα, την οποία και επικύρωσαν με συμφωνία μεταξύ τους. Ακόμη ο Σολομών έδωσε στον
Χιράμ 20 πόλεις στη Γαλιλαία.
Ο Σολομώντας έστειλε 30.000
Ισραηλίτες ως εργάτες, για να δουλέψουν στο όρος Λίβανος. Αυτοί εναλάσσονταν, ώστε ένα μήνα δούλευαν στο όρος
του Λιβάνου και δύο μήνες βρίσκονταν στα σπίτια τους. Ακόμη ο Σολομώντας συγκέντρωσε τους ξένους άνδρες του
βασιλείου του, οι οποίοι πολλοί από αυτούς θα δούλευαν στο βουνό.
Οι εργάτες του Σολομώντα και
του Χιράμ κατέβαζαν τους κορμούς των δέντρων από το όρος του Λιβάνου στη θάλασσα.
Εκεί τα
φόρτωναν σε σχεδίες και τα μετέφεραν δια θαλάσσης στην Ιόππη. Από εκεί η
ξυλεία μεταφερόταν στην Ιερουσαλήμ.
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ
|
 |
|
Η κατασκευή του Ναού από τον Σολομώντα |
Η αγάπη του
Σολομώντα για το
Θεό αλλά και η επιθυμία του πατέρα του Δαβίδ για την ανοικοδόμηση του Ναού
του Θεού, είχε ως αποτέλεσμα να κατασκευάσει ένα μοναδικό και άκρως
επιβλητικό Ναό.
Τα σχέδια τα είχε πάρει από τον πατέρα του, ο οποίος είχε μαζέψει αρκετά
πολύτιμα υλικά για το σκοπό αυτό.
Ο Ναός χτίστηκε στο
πιο ψηλό μέρος της Ιερουσαλήμ, στο όρος Σιών, εκεί όπου ο Κύριος
παρουσιάστηκε στο Δαβίδ, στο αλώνι του Ορνά του
Ιεβουσαίου. Η
ανοικοδόμησή του άρχισε τον δεύτερο μήνα του τέταρτου έτους της βασιλείας του Σολομώντα. Οι εργασίες κράτησαν 7
χρόνια, ενώ
πήραν μέρος 70.000 αχθοφόροι και 80.000 λατόμοι. Ο Σολομώντας κατά το τέταρτο
έτος, το μήνα Νισάν, θεμελίωσε το Ναό.
Ο Ναός του Κυρίου είχε μήκος 60 πήχεις, πλάτος 20 πήχεις και ύψος 120 πήχεις. Για την ανοικοδόμηση του Ναού
χρησιμοποιήθηκαν έτοιμοι συμπαγείς λίθοι, οι οποίοι ετοιμάστηκαν από το
λατομείο, έτσι ώστε κατά τη διάρκεια της οικοδομής δεν ακουγόταν στο Ναό
κανένα σφυρί, ούτε κανένα άλλο σιδερένιο εργαλείο. Για το Ναό
χρησιμοποιήθηκε ξυλεία από κέδρους.
Ο Σολομών κάλυψε το Ναό με καθαρό χρυσάφι. Όλα τα εσωτερικά τοιχώματα του
Ναού, από το δάπεδο ως την οροφή, οι πόρτες και τα παράθυρα, καλύφθηκαν με χρυσάφι.
Και για να έχει ο Ναός περισσότερη λαμπρότητα, ο Σολομών τον κάλυψε
εσωτερικά με πολύτιμους λίθους. Πάνω στους
τοίχους ήταν σκαλισμένα ανάγλυφα Χερουβίμ.
Τα εσωτερικά τοιχώματα στα Άγια των Αγίων καλύφθηκαν με καθαρό χρυσάφι. Μέσα στα Άγια των Αγίων,
στο βάθος τους υπήρχε το άδυτο του Ναού. Εκεί τοποθετήθηκε η Κιβωτός της Διαθήκης του Κυρίου.
Τα εσωτερικά τοιχώματα στο άδυτο του Ναού καλύφθηκαν με καθαρό χρυσάφι.
Το θυσιαστήριο του θυμιάματος τοποθετήθηκε
μπροστά στα Άγια των Αγίων. Αυτό κατασκευάστηκε από
κέδρινα ξύλα και καλύφθηκε με χρυσάφι.
Μέσα στα Άγια των Αγίων
τοποθετήθηκαν δύο τεράστια Χερουβίμ από ξύλο, που το ύψος τους ήταν 10 πήχεις το καθένα. Τα
Χερουβίμ τοποθετήθηκαν με ανοιχτά τα φτερά τους. Η μια
τους άκρη άγγιζε τους πλαϊνούς τοίχους και η άλλη τους άκρη συναντιόταν η
μια με την άλλη. Τα δύο Χερουβίμ καλύφθηκαν με χρυσάφι.
Όταν ο Δαβίδ πολέμησε τη Συρία,
πήρε από κει μεγάλες ποσότητες χαλκού, με τις οποίες ο Σολομώντας
κατασκεύασε αργότερα τη λεγόμενη χάλκινη θάλασσα, του στύλους και όλα τα
χάλκινα σκεύη του Ναού των Ιεροσολύμων.
Ο βασιλιάς Σολομών έφερε από την Τύρο έναν τεχνίτη σοφό και συνετό, τον Χιράμ,
ο οποίος είχε ιδιαίτερες ικανότητες να
κάνει κατασκευές από χαλκό. Ο Χιράμ οδηγήθηκε στο βασιλιά Σολομώντα και
ανέλαβε να κατασκευάσει όλα τα ιερά αντικείμενα του Ναού. Το
χυτήριο, όπου κατασκευάστηκαν όλα τα χάλκινα αντικείμενα βρίσκονταν στην
περιοχή του Ιορδάνη, μεταξύ Σοκχώθ και Σειρά (Σαρηδαθά).
Ο Χιράμ, ύστερα από εντολή του
Σολομώντα, κατασκεύασε όλα τα χρυσά ιερά αντικείμενα του Ναού του Κυρίου,
δηλαδή το χρυσό θυσιαστήριο του θυμιάματος, τις χρυσές τράπεζες, πάνω στις
οποίες τοποθετούνταν οι άρτοι της προθέσεως και τις 10 χρυσές λυχνίες που
βρίσκονταν μπροστά στα Άγια των Αγίων. Όλες οι θύρες του Ναού ήταν από χρυσάφι. Ακόμη οι
λαβίδες, οι λύχνοι, τα καρφιά, οι φιάλες, τα κύπελλα για τις σπονδές του
οίνου, τα πινάκια, τα θυμιατήρια και τα πυροδοχεία ήταν κατασκευασμένα κι αυτά από χρυσάφι.
Ακόμη ο Χιράμ
κατασκεύασε και όλα τα
χάλκινα ιερά αντικείμενα του Ναού του Κυρίου.
Συνοπτικά ο Χιράμ κατασκεύασε το χάλκινο
θυσιαστήριο, τους δύο στύλους και τα κιονόκρανα στην κορυφή τους, τους 10 χάλκινους λουτήρες και τις 10 βάσεις τους, τη
χάλκινη θάλασσα, καθώς και τα υπόλοιπα
χάλκινα ιερά αντικείμενα του Ναού,
όπως τρίποδα, φτυάρια, λέβητες, θερμάστρες, πυρεία, η σχάρα του θυσιαστηρίου
κλπ.
Ο χαλκός που χρησιμοποιήθηκε για όλα αυτά τα έργα ήταν
ανυπολόγιστος. Η χάλκινη θάλασσα χωρούσε περισσότερο από 20.000 κιλά νερό. Πέντε
λουτήρες τοποθετήθηκαν στη δεξιά πλευρά του Ναού και οι άλλοι πέντε στην
αριστερή. Τη χάλκινη θάλασσα την τοποθέτησαν στη δεξιά πλευρά του Ναού,
νοτιοανατολικά. Οι λουτήρες χρησίμευαν για να πλένουν σ' αυτούς τα σφάγια,
αλλά και οτιδήποτε, που προορίζονταν για τις θυσίες. Οι ιερείς, όμως,
πλένονταν στη χάλκινη θάλασσα.
Τέλος κατασκευάστηκε το καταπέτασμα της εσωτερικής αυλής,
στο οποίο υπήρχαν τρεις σειρές
από απελέκητες πέτρες και ανάμεσά τους μία σειρά από κέδρινα δοκάρια. Έτσι ο Χιράμ τελείωσε όλες τις εργασίες, που
του είχε αναθέσει ο βασιλιάς Σολομών στο Ναό του Κυρίου.
Ο ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΩΣ
ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΝΑΟΥ
|
 |
|
Ο
Ναός του Σολομώντα |
Όπως όλα τα γεγονότα και τα πρόσωπα της Παλαιάς Διαθήκης,
έτσι και
Ο Ναός των
Ιεροσολύμων
αποτελούσε πρότυπο του χριστιανικού ναού.
Ήταν χωρισμένος σε δυο κύρια μέρη,
τα
Άγια και τα
Άγια των Αγίων,
και είχε ένα μικρό προθάλαμο.
Απλή σύγκριση των μερών του με τις δικές μας εκκλησίες δείχνει την αντιστοιχία που υπάρχει μεταξύ τους;
Ναός των
Ιεροσολύμων
Χριστιανικός ναός
Προθάλαμος
Νάρθηκας
Άγια
Κυρίως Ναός
Άγια Αγίων
Ιερό Βήμα
Τα δύο μέρη του
Ναού χωρίζονταν με βαρύτιμο καταπέτασμα.
Κανείς δεν επιτρεπόταν να μπει στα
Άγια των Αγίων.
Ήταν
ο πιο ιερός χώρος του
Ναού.
Μόνο ο μέγας Αρχιερέας έμπαινε εκεί μια φορά το χρόνο,
στη γιορτή του Εξιλασμού.
Εκεί μέσα τοποθετήθηκε
η Κιβωτός της Διαθήκης, πού τη σκέπαζαν δυο χρυσά Χερουβείμ με τις φτερούγες τους.
Στα Άγια τοποθετήθηκε
η επτάφωτη λυχνία,
το θυσιαστήριο για
την προσφορά του θυμιάματος και
η τράπεζα της προθέσεως.
Έξω,
στην αυλή του ναού υπήρχαν το μεγάλο Θυσιαστήριο των
ολοκαυτωμάτων για τις θυσίες και λουτήρες για τις καθάρσεις.
Η ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ
ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ
Έτσι ο Σολομών
ολοκλήρωσε το Ναό του Κυρίου. Κατόπιν μετέφερε στο Ναό όλα τα χρυσά κι
ασημένια αφιερώματα του πατέρα του Δαβίδ και τα τοποθέτησε στο
θησαυροφυλάκιο του Ναού.
Μετά ο Σολομών κάλεσε τους
αρχηγούς των φυλών και τους πρεσβυτέρους του ισραηλιτικού λαού στην
Ιερουσαλήμ, προκειμένου να μεταφέρον την Κιβωτό της Διαθήκης από την πόλη
Δαβίδ στο Ναό του Κυρίου. Η μεταφορά έγινε το έβδομο μήνα Αθανίν (Τισρί),
από τα μέσα
Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Οκτωβρίου, κατά τη γιορτή της Σκηνοπηγίας.
Οι Λευίτες σήκωσαν και
μετέφεραν την Κιβωτό της Διαθήκης, τη Σκηνή του Μαρτυρίου κι όλα τα ιερά
σκεύη που υπήρχαν σ' αυτή. Κατά την πομπή της μεταφοράς προπορεύονταν ο
βασιλιάς Σολομών και ο ισραηλιτικός λαός. Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς
θυσίαζαν αναρίθμητα πρόβατα και βόδια. Όταν η πομπή έφτασε στο Ναό, οι
ιερείς τοποθέτησαν την Κιβωτό της Διαθήκης στο Άδυτο του Ναού, μέσα στα Άγια
των Αγίων, κάτω από τις πτέρυγες των Χερουβίμ. Μέσα στην Κιβωτό τοποθέτησαν μόνο τις δύο πέτρινες
πλάκες της Διαθήκης, που περιείχαν τις δέκα εντολές και τις οποίες ο Μωυσής
είχε πάρει στο όρος Χωρήβ.
Οι Λευίτες κρατούσαν στα χέρια τους μουσικά
όργανα και ιερείς κρατούσαν ιερές σάλπιγγες. Καθώς οι σάλπιγγες
αντήχησαν και τα μουσικά όργανα έπαιζαν, όλοι μαζί υμνούσαν και δοξολογούσαν
τον Κύριο. Κατά τη στιγμή εκείνη μια ολόλαμπρη νεφέλη της δόξας του Κυρίου
γέμισε το Ναό.
ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
Η τελετή των εγκαινίων μετά την αποπεράτωσή του ήταν
εντυπωσιακή. Ο Σολομών,
μετά τη μεταφορά της Κιβωτού, ευλόγησε και μίλησε στο λαό,
που βρίσκονταν έξω από το Ναό.
Μετά στάθηκε μπροστά στο θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων και ανέβηκε σ' ένα
χάλκινο βάθρο, που βρισκόταν εκεί κοντά, στην αυλή του Ναού. Εκεί
ο Σολομών ύψωσε τα χέρια του προς τον ουρανό και προσευχήθηκε στον Κύριο.
Όταν ο Σολομών τελείωσε την
προσευχή του, φωτιά κατέβηκε από τον ουρανό και κατέκαψε τα ολοκαυτώματα που
βρίσκονταν πάνω στο θυσιαστήριο. Οι ιερείς δεν μπορούσαν ακόμη να μπουν στο
Ναό εξαιτίας της δόξας και της λάμψης του Κυρίου. Ο λαός, όταν είδε τη λάμψη
στο Ναό και τη φωτιά να πέφτει από τον ουρανό, έπεσε με το πρόσωπο στη γη
και προσκύνησε τον Κύριο υμνώντας τον. Κατά
την τελετή προσφέρθηκαν ως θυσία 22.000 μοσχάρια και 120.000 πρόβατα. Οι
ιερείς στέκονταν όρθιοι και άλλοι απ' αυτούς σάλπιζαν με τις σάλπιγγες. Οι
Λευίτες έπαιζαν μουσικά όργανα, υμνώντας τον Κύριο. Δοξολογούσαν επίσης τον
Κύριο με άσματα που είχε γράψει ο Δαβίδ.
Τις ημέρες εκείνες εορταζόταν η γιορτή της
Σκηνοπηγίας, η οποία διαρκούσε εφτά ημέρες, και γι' αυτό το λόγο βρισκόταν
αρκετός κόσμος στην Ιερουσαλήμ, που είχε έρθει απ' όλα τα μέρη του
βασιλείου. Η γιορτή των εγκαινίων του Ναού κράτησε επτά ημέρες, όσες και η
γιορτή της Σκηνοπηγίας, κατά τις οποίες ο κόσμος έτρωγε και έπινε ενώπιον
του Κυρίου.
Όταν ο Σολομών
τελείωσε την ανοικοδόμηση και τα εγκαίνια του Ναού, του παρουσιάστηκε ο
Κύριος την επόμενη νύχτα για δεύτερη φορά και του είπε εάν τηρήσει τις
εντολές του και ζήσει με οσιότητα καρδιάς, με ειλικρίνεια και ευθύτητα, όπως
ο πατέρας του ο Δαβίδ, θα στερεώσει τη βασιλεία του στον ισραηλιτικό λαό,
όπως υποσχέθηκε στον πατέρα του. Εάν όμως, αυτός και ο λαός, λατρέψουν
άλλους θεούς, τότε ο Κύριος θα τους απορρίψει από το πρόσωπό του, θα
καταστρέψει αυτό το Ναό
και θα τους ξεριζώσει από τη χώρα που τους έδωσε.
ΑΛΛΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑ
ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ
Με τα πλούτη που
συγκέντρωσε ο Σολομών εκτέλεσε πλήθος έργων όπως συγκοινωνιακά, καλλωπισμού
και ανέγερσης κτιρίων. Εκτός από το
Ναό, κατασκεύασε και
για τον
εαυτό του
μεγαλοπρεπές
ανάκτορο, του οποίου η ανοικοδόμηση κράτησε 13 χρόνια. Έτσι σε διάστημα 20 ετών, ο Σολομών οικοδόμησε δύο κτιριακά
συγκροτήματα, τον Ναό του Κυρίου και το βασιλικό του ανάκτορο.
Άλλα οικοδομήματα του Σολομώντα, ήταν
ο οίκος που ήταν γνωστός ως "δάσος του Λιβάνου", από τους πολλούς κέδρους
που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του, ο οίκος όπου κατοικούσε ο ίδιος,
καθώς και ο οίκος που ο Σολομών κατασκεύασε για τη γυναίκα του, την κόρη του
Φαραώ. Ο Σολομών κατασκεύασε και τη «στοά
των θρόνων», όπου
δίκαζε ο ίδιος τις διάφορες υποθέσεις. Όλα αυτά τα οικοδομήματα
κατασκευάστηκαν από εκλεκτές
πέτρες, από τα θεμέλια ως την οροφή. Οι πέτρες κόπηκαν και σκαλίστηκαν στο
λατομείο πριν τοποθετηθούν.
Με το χρυσό που ερχόταν από τα διάφορα μέρη,
ο Σολομώντας κατασκεύασε 300 δόρατα
και 200 μεγάλες ασπίδες από καθαρό
χρυσάφι. Κατασκεύασε ακόμη 300 ασπίδες από χρυσάφι, τις οποίες τοποθέτησε στο οικοδόμημα που ονομαζόταν "δάσος του
Λιβάνου".
Ο θρόνος του Σολομώντα είχε κατασκευαστεί από
ελεφαντοστού, τον οποίο κάλυψε με καθαρό χρυσάφι. Ο θρόνος του ήταν τόσο
λαμπρός, που δεν υπήρξε όμοιός του σε κανένα άλλο βασίλειο. Όλα τα οικιακά
σκεύη του Σολομώντα σε όλα τα οικοδομήματα είχαν κατασκευαστεί από εξαίρετο
χρυσό, ακόμη και οι λουτήρες ήταν καλυμμένοι με χρυσάφι.
Ο Σολομών
έχτισε επίσης
πολλές πόλεις. Μετά την κατασκευή του Ναού, ανοικοδόμησε και
οχύρωσε την
Ασσούρ (Ασώρ), τη Μαγδώ (Μαγδάλ), την Γαζέρ, την Άνω Βαιθωρών,
την Ιεθερμάθ, την Βααλάθ, καθώς και τις πόλεις Θερμαί και Θοεδμόρ στην έρημο.
Οχύρωσε την Ιερουσαλήμ και όλες τις πόλεις όπου υπήρχαν πολεμικά άρματα.
Κατασκεύασε τρεις δεξαμενές για την ύδρευση της Ιερουσαλήμ.
Ακόμη ανοικοδόμησε
την ακρόπολη και τις επάλξεις της Πόλης Δαβίδ και έτσι την απομόνωσε από την
έξω περιοχή.
Ο Σολομών έχτισε θυσιαστήριο για τον Κύριο,
στο οποίο προσέφερε
θυσίες κάθε Σάββατο, κάθε πρώτη του μήνα και στις τρεις μεγάλες γιορτές, το
Πάσχα, την Πεντηκοστή και την Σκηνοπηγία, σύμφωνα με όσα είχε διατάξει ο
Μωυσής να προσφέρονται.
Ο Σολομών
καθόρισε και τις υπηρεσίες των ιερέων και
των Λευιτών, όπως είχε κάνει ο πατέρας του ο
Δαβίδ, για να υπηρετούν και να υμνούν τον
Κύριο στο Ναό. Καθόρισε τους Λευίτες, που θα
υπηρετούσαν ως θυρωροί στο Ναό και ως
φύλακες στο θησαυροφυλάκιο του Ναού.
