ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ |
||||||||||||
|
||||||||||||
|
Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ |
||||||||||||
|
Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ
Ο Σολομών αγάπησε τον Κύριο, τηρούσε τις εντολές του και πρόσφερε θυσίες τακτικά στο Θεό. Μέχρι να κτιστεί ο Ναός του Κυρίου, οι θυσίες γινόντουσαν σε ψηλούς τόπους και υψώματα. Κάποτε ο Σολομώντας πήγε στη Γαβαών, που ήταν χτισμένη σε ύψωμα, για να κάνει εκεί θυσία στον Κύριο, όπου βρισκόταν η Σκηνή του Μαρτυρίου, που είχε φτιάξει ο Μωυσής στην έρημο. Η Κιβωτός όμως της Διαθήκης βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ, όπου την είχε μεταφέρει ο Δαβίδ και την τοποθέτησε σε μια άλλη Σκηνή. Το χάλκινο θυσιαστήριο, το οποίο είχε κατασκευάσει ο Βεσελεήλ, βρισκόταν κι αυτό στη Γαβαών, απέναντι από τη Σκηνή του Μαρτυρίου. Σ' αυτό το θυσιαστήριο θα έκανε ο Σολομών τη θυσία στον Κύριο.
Εκεί ο Κύριος παρουσιάστηκε στο Σολομών κατά το βράδυ στον ύπνο του και τον ρώτησε τι θα προτιμούσε να του χαρίσει; Ο Σολομών απάντησε στον Κύριο, ότι επειδή είναι πολύ νέος και δεν ξέρει να κυβερνήσει, ζήτησε σοφία και σύνεση για να κυβερνήσει το λαό με δικαιοσύνη και να μπορεί να διακρίνει το καλό από το κακό.Ο λόγος και το αίτημα αυτό του Σολομώντα φάνηκε αρεστό στον Κύριο και του είπε, ότι επειδή δεν ζήτησε μακροβιότητα, ούτε πλούτο, ούτε δόξα, ούτε το θάνατο των εχθρών του, αλλά του ζήτησε να κυβερνήσει με σοφία και δικαιοσύνη, γι' αυτό και του έδωσε σοφία και σύνεση, όση κανένας δεν είχε πριν από αυτόν κι ούτε πρόκειται να υπάρξει. Κι επιπλέον του έδωσε κι όσα δε ζήτησε, δηλαδή πλούτο και δόξα, ώστε να μην υπάρξει κανένας άλλος όμοιός του ανάμεσα στους άλλους βασιλιάδες. Κι αν τηρήσει τις εντολές του, όπως ο πατέρας του, θα του δώσει και μακροβιότητα, ώστε να κυβερνήσει πολλά χρόνια.
Έτσι ο Κύριος έδωσε στο Σολομώντα σύνεση και σοφία πάρα πολύ μεγάλη και ευρύτητα διάνοιας, όπως του είχε υποσχεθεί. Η σοφία του και η σύνεση ήταν πολύ περισσότερη από εκείνη των αρχαίων σοφών και όλων των σοφών της Αιγύπτου. Ο Σολομώντας έγραψε 3.000 αποφθέγματα και παροιμίες, 5.000 ωδές και ένα ψαλμό (127ος). Η σοφία του περιλαμβάνεται κυρίως στα θεόπνευστα βιβλία του, στις Παροιμίες, στον Εκκλησιαστή, στη Σοφία Σολομώντος και στο Άσμα Ασμάτων, που συγκαταλέγονται στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Μίλησε για όλα τα δένδρα, από τον μεγάλο κέδρο του Λιβάνου μέχρι τον μικρό ύσσωπο, που φυτρώνει στους τοίχους. Μίλησε για τα ζώα, τα πτηνά, τα ερπετά και για τα ψάρια. Η φήμη του είχε φτάσει στα πέρατα του κόσμου. Πολλοί βασιλείς της γης έρχονταν ν' ακούσουν τη σοφία του και του έφερναν δώρα. Περιθρύλητη έμεινε η επίσκεψη της Βασίλισσας του Σαββά όταν τον επισκέφθηκε με πολύ μεγάλη συνοδεία προσφέροντάς πολύτιμα δώρα, υφάσματα, πολύτιμες πέτρες, χρυσάφι κι αρώματα.
Δείγμα της σοφίας του αποτελεί η απόδοση δικαιοσύνης στην περίφημη δίκη των δύο γυναικών που διεκδικούσαν το ίδιο παιδί, όπου στην απόφασή του περί διαμελισμού του παιδιού η πραγματική μητέρα παραιτήθηκε της διεκδίκησης. Κατά τη δίκη αυτή, μια μέρα παρουσιάστηκαν μπροστά στο βασιλιά Σολομώντα δυο γυναίκες. Η πρώτη του είπε, ότι μαζί με την άλλη γυναίκα μένανε στο ίδιο σπίτι και γεννήσανε και οι δύο την ίδια περίοδο. Κατά την τρίτη μέρα που γέννησε το παιδί της, γέννησε και η άλλη. Μένανε μαζί και κοιμόντουσαν στο ίδιο κρεβάτι. Μια νύχτα, όμως, καθώς η άλλη γυναίκα κοιμόταν, πλάκωσε το παιδί της και το μωρό πέθανε. Τότε σηκώθηκε μέσα στη νύχτα, ενώ η ίδια κοιμόταν, πήρε το παιδί της από την αγκαλιά της και έβαλε στη θέση του το δικό της, που ήταν νεκρό, και το δικό της παιδί το πήρε εκείνη. Όταν σηκώθηκε η γυναίκα το πρωΐ για να θηλάσει το παιδί της, εκείνο ήταν ήδη πεθαμένο. Αλλά όταν το κοίταξε προσεκτικά στο φως, είδε πως δεν ήταν αυτό το παιδί της που είχε γεννήσει. Τότε η άλλη γυναίκα φώναξε, ότι το ζωντανό παιδί είναι δικό της, ενώ το νεκρό είναι της άλλης γυναίκας. Αλλά η πρώτη ξαναείπε, ότι το δικό της παιδί είναι το ζωντανό, ενώ το νεκρό είναι της δεύτερης γυναίκας. Έτσι φιλονικούσαν οι δύο γυναίκες μπροστά στο βασιλιά.
Όταν τελείωσαν οι δύο γυναίκες, ο βασιλιάς Σολομώντας είπε στην πρώτη γυναίκα, ότι ισχυρίζεται πως το παιδί της είναι το ζωντανό, ενώ το πεθαμένο είναι της άλλης γυναίκας και η άλλη γυναίκα ισχυρίζεται το ίδιο. Τότε ο Σολομώντας διέταξε να φέρουν ένα σπαθί και να κόψουν το ζωντανό παιδί στα δύο. Το μισό να το δώσουν στη μία γυναίκα και το άλλο μισό στην άλλη. Τότε, η γυναίκα που είχε το ζωντανό παιδί, ένιωσε τα σπλάχνα της να ταράζονται για το παιδί της και παρακάλεσε το βασιλιά, να δώσει το ζωντανό παιδί στην άλλη γυναίκα και να μην το σκοτώσουν. Η άλλη όμως γυναίκα συμφώνησε με τη διαταγή του βασιλιά να διαμελιστεί το παιδί και να πάρουν από μισό. Τότε ο βασιλιάς Σολομώντας δικαίωσε την πρώτη γυναίκα, η οποία έδινε το παιδί της στην άλλη, αρκεί να μη θανατωθεί, επειδή κατάλαβε ότι αυτή ήταν η πραγματική μητέρα του παιδιού. Μετά την απόφαση, όλοι οι Ισραηλίτες ένοιωσαν σεβασμό για το πρόσωπο του βασιλιά τους, επειδή κατάλαβαν ότι η σύνεση του Θεού υπήρχε σ' αυτόν, έτσι ώστε να κρίνει με τρόπο δίκαιο. Το περιστατικό αυτό έχει μείνει γνωστό ως «σολομώντεια λύση».
|
||||||||||||
