ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

 

 ΕΝΩΧ

 

Ο ΕΝΩΧ- ΜΙΑ ΑΜΕΜΠΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

 

Ο δίκαιος Ενώχ

Μια μορφή που δεσπόζει για την αγιότητα της ζωής του, εφόσον η Γραφή δεν αναφέρει τίποτε εις βάρος του, είναι ο Ενώχ.

Ο Ενώχ ήταν γιος του Ιάρεδ, απογόνου του τρίτου γιου του Αδάμ Σηθ. Γιος του Ενώχ ήταν ο Μαθουσάλα, ο μακροβιότερος άνθρωπος που έζησε ποτέ στη γη (969 χρόνια), παρ' όλο που η δική του ζωή διήρκεσε μόνο 365 χρόνια.

 

Στο βιβλίο της Γένεσης συναντάμε δυο πρόσωπα με το όνομα Ενώχ, που είναι μεταξύ τους τελείως ανόμοια και διαφορετικά. Ο πρώτος είναι ο γιος του Κάιν του αδελφοκτόνου, προς τιμήν του οποίου ο πατέρας του έχτισε πόλη και της έδωσε το όνομά του, κι ο δεύτερος είναι ο γιος του Ιάρεδ, ο εκλεκτός του Θεού Ενώχ.

Γιατί άραγε ο Ενώχ έζησε τόσο λίγο, ενώ ο γιος του, ο Μαθουσάλα έφτασε τη μεγαλύτερη ηλικία ανθρώπου, επί της γης, 965 χρόνια, και ο μεταγενέστερός του ο Νώε έζησε 950 χρόνια; Αυτό το ερώτημα είναι δύσκολο ν' απαντηθεί.

 

Ο Ενώχ αναφέρεται ότι "περιεπάτησεν μετά του Θεού", όχι ενώπιον του Θεού, όπως μας λέει η Αγία Γραφή για τον Αβραάμ, για το Δαβίδ και τον Ησαΐα. Στην περίπτωση του Ενώχ δεν έχουμε περπάτημα "ενώπιον" του Θεού, αλλά "μετά" του Θεού. Κάτι δηλαδή πολύ ουσιαστικότερο και πλουσιότερο για κάθε άνθρωπο που ανήκει σε Κείνον, ασχέτως περιόδου στην οποία έζησε. Όταν κάποιος περπατάει με τον Θεό, έχει και πλήρη συναίσθηση της παρουσίας Του. Ότι ακριβώς χρειάζεται για να ζει ζωή αγνότητας μέσα στον κόσμο.

Ο Ενώχ ήταν υπόδειγμα πίστης προς το Θεό κι εδώ κρύβεται το μυστικό του περπατήματος του Ενώχ μετά του Θεού. Ο Ενώχ έζησε μια ζωή άμεμπτης αγνότητας σε μια περίοδο που ο Νόμος του Θεού δεν υπήρχε.

Ο Ενώχ θα πρέπει να παρευρέθηκε στην κηδεία του Αδάμ (πράγμα που συνάγεται απ' τους υπολογισμούς των ετών που περιέχονται στην πρώτη αυτή περίοδο της ιστορίας), και δεδομένου ότι ο Αδάμ ως εκπρόσωπος του αμαρτωλού ανθρώπου έπρεπε να πεθάνει και το σώμα του να ταφεί στη γη, ο Ενώχ εκπροσωπώντας τον αγιασμένο άνθρωπο του Θεού δεν πέθανε, αλλά "μετατέθηκε", απ' ευθείας, χωρίς να γευτεί θάνατο, στον ουρανό του Θεού, επειδή με τη ζωή του είχε ευαρεστήσει τον Κύριο.