|
ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ |
|||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||
|
Το κήρυγμα της υγιούς διδασκαλίας |
|||||||||||||||||
|
Τιτ. 2,1 Σὺ δὲ λάλει ἃ πρέπει τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ. Τιτ. 2,1 Συ όμως δίδασκε εκείνα που πρέπει και ταιριάζουν εις την ορθήν και αγίαν διδασκαλίαν. Τιτ. 2,2 Πρεσβύτας νηφαλίους εἶναι, σεμνούς, σώφρονας, ὑγιαίνοντας τῇ πίστει, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ. Τιτ. 2,2 Διδάσκε τους γέροντας να είνα προσεκτικοί και άγρυπνοι, σεμνοί, φρόνιμοι και συνετοί, υγιείς και ρωμαλέοι εις την ορθήν πίστιν, εις την αγάπην, εις την υπομονήν. Τιτ. 2,3 Πρεσβύτιδας ὡσαύτως ἐν καταστήματι ἱεροπρεπεῖς, μὴ διαβόλους, μὴ οἴνῳ πολλῷ δεδουλωμένας, καλοδιδασκάλους, Τιτ. 2,3 Επίσης τας ηλικιωμένας γυναίκας να είναι εις την εξωτερικήν των εμφάνισιν και ενδυμασίαν ιεροπρεπείς, (όπως ταιριάζει εις ευσεβείς ανθρώπους)· να μη παρασύρωνται εις διαβολάς και συκοφαντίας, να μην είναι υποδουλωμέναι στο πολύ κρασί, να διδάσκουν τα καλά και αληθινά, Τιτ. 2,4 ἵνα σωφρονίζωσι τὰς νέας φιλάνδρους εἶναι, φιλοτέκνους, Τιτ. 2,4 δια να νουθετούν και σωφρονίζουν τας νέας, ώστε αυταί να αγαπούν τους άνδρας των, να άγαπούν τα παιδιά των, Τιτ. 2,5 σώφρονας, ἁγνάς, οἰκουρούς, ἀγαθάς, ὑποτασσομένας τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν, ἵνα μὴ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ βλασφημῆται. Τιτ. 2,5 να είναι εγκρατείς, αγναί, νοικοκυρές, που θα φροντίζουν για τα σπίτια των, αγαθαί και καλόκαρδοι, που θα υποτάσσωνται στους άνδρας των, δια να μη βλασφημήται από αυτούς ο λόγος του Θεού. Τιτ. 2,6 Τοὺς νεωτέρους ὡσαύτως παρακάλει σωφρονεῖν, Τιτ. 2,6 Επίσης τους νεωτέρους να τους νουθετής και να τους προτρέπης να είναι εγκρατείς και σώφρονες, Τιτ. 2,7 περὶ πάντα σεαυτὸν παρεχόμενος τύπον καλῶν ἔργων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ ἀδιαφθορίαν, σεμνότητα, ἀφθαρσίαν, Τιτ. 2,7 προσφέρων τον ευατόν σου κατά πάντα παράδειγμα καλών έργων και φροντίζων, ώστε η διδασκαλία σου να είναι αγνή και καθαρά, να εμπνέη την σεμνότητα, να είναι σταθερή και απρόσβλητη από την φθοράν και αλλοίωσιν. Τιτ. 2,8 λόγον ὑγιῆ, ἀκατάγνωστον, ἵνα ὁ ἐξ ἐναντίας ἐντραπῇ μηδὲν ἔχων περὶ ἡμῶν λέγειν φαῦλον. Τιτ. 2,8 Να είναι λόγος υγιής και απηλλαγμένος από την ασθένειαν της αιρέσεως, άμεμπτος και ακατάκριτος, ώστε και ο πολέμιος να εντραπή, μη έχων κανένα κακόν να είπη εις βάρος μας. Τιτ. 2,9 Δούλους ἰδίοις δεσπόταις ὑποτάσσεσθαι, ἐν πᾶσιν εὐαρέστους εἶναι, μὴ ἀντιλέγοντας, Τιτ. 2,9 Πρότρεπε τους δούλους να υποτάσσωνται στους κυρίους των, να είναι προς αυτούς ευάρεστοι εις όλα, να μη αντιλέγουν, Τιτ. 2,10 μὴ νοσφιζομένους, ἀλλὰ πίστιν πᾶσαν ἐνδεικνυμένους ἀγαθήν, ἵνα τὴν διδασκαλίαν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ κοσμῶσιν ἐν πᾶσιν. Τιτ. 2,10 να μη κατακρατούν και κλέπτουν, αλλά να δείχνουν επάνω εις τα πράγματα πάντοτε κάθε αξιοπιστίαν και εντιμότητα, αγαθήν και σύμφωνον προς το θέλημα του Θεού, δια να στολίζουν έτσι εις όλα την διδασκαλίαν του σωτήρος ημών Θεού. Τιτ. 2,11 Ἐπεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις, Τιτ. 2,11 Διότι εφανερώθη πλέον και εδόθη εις όλους, κυρίους και δούλους, η χάρις του Θεού, η σωτήριος δια τους ανθρώπους. Τιτ. 2,12 παιδεύουσα ἡμᾶς ἵνα ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, Τιτ. 2,12 Αυτή η χάρις μας διδάσκει και μας παιδαγωγεί να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς αμαρτωλάς επιθυμίας και να ζήσωμεν εις την παρούσαν ζωήν με εγκράτειαν και σωφροσύνην, με δικαιοσύνην και αγάπην προς τους γύρω μας, με ευσέβειαν και υπακοήν προς τον Θεόν, Τιτ. 2,13 προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, Τιτ. 2,13 περιμένοντες την απερίγραπτον μακαριότητα, που ελπίζομεν, και την φανέρωσιν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, Τιτ. 2,14 ὃς ἔδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα λυτρώσηται ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνομίας καὶ καθαρίσῃ ἑαυτῷ λαὸν περιούσιον, ζηλωτὴν καλῶν ἔργων. Τιτ. 2,14 ο οποίος παρέδωκε τον ευατόν του στον σταυρικόν θάνατον προς χάριν μας, δια να μας εξαγοράση από την ενόχην κάθε παραβάσεως του Νομου, να μας καθαρίση από κάθε μολυσμόν, ώστε να συγκρατήση δια τον ευατόν του λαόν εκλεκτόν, γεμάτον ζήλον δια καλά έργα. Τιτ. 2,15 Ταῦτα λάλει καὶ παρακάλει καὶ ἔλεγχε μετὰ πάσης ἐπιταγῆς· μηδείς σου περιφρονείτω. Τιτ. 2,15 Αυτά λέγε και πρότρεπε και έλεγχε με κάθε εξουσίαν. Κανείς ας μη σε περιφρονή.
|
|||||||||||||||||
