ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

ΘΑΡΣΕΙΣ

Η ΘΑΡΣΕΙΣ

Η Θαρσείς (Θαρσίς) ήταν βιβλική πόλη και λιμάνι. Την αναφέρουν και ως Θάρσεις ο Ιεζεκιήλ, ο Ιερεμίας, το Βασιλειών Γ’ της Παλαιάς Διαθήκης, ο Ησαΐας κ.ά. Από τις πηγές συνάγεται ότι η πόλη ήταν φημισμένη για την κατασκευή χρυσών και ασημένιων σκευών και αποτελούσε σπουδαίο κέντρο του φοινικικού εμπορίου. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, πρόκειται για τη φοινικική αποικία Ταρτησσό που βρισκόταν στις νότιες ακτές της Ιβηρικής χερσονήσου, κοντά στις Ηράκλειες Στήλες (Γιβραλτάρ). Άλλοι ερευνητές, βασισμένοι στο απόσπασμα του βιβλίου Γ’ Βασιλειών, το οποίο αφήνει να εννοηθεί ότι ο στόλος του βασιλιά Σολομώντα απέπλευσε για τις Θαρσείς από το λιμάνι της Αιλώθ της Ερυθράς θάλασσας, υποστήριξαν ότι η πόλη πρέπει να βρισκόταν στον Περσικό κόλπο ή στην Ινδική χερσόνησο. Τέλος, άλλα κείμενα, όπως αυτό του Ησαΐα, μπορούν να οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι με την ονομασία Θαρσείς ήταν γνωστή στους Ισραηλίτες η Καρχηδόνα. Κατά καιρούς εκφράστηκαν και άλλες απόψεις οι οποίες ταυτίζουν τις Θαρσείς με την Ταρσό της Κιλικίας ή τοποθετούν την πόλη στις ακτές της Φοινίκης. Επίσης εικάζεται ότι με αυτήν την ονομασία εννοούσαν ολόκληρη την Ισπανία ή και το σύνολο των φοινικικών αποικιών, Δυτικά της Παλαιστίνης.

Η ΘΑΡΣΕΙΣ (ΘΑΡΣΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

(Γ' Βασιλέων 10,22. 16,28ζ. 22,49. Β' Παραλειπομένων 9,21. Ψαλμοί 47,8. 71,10)

Στους Ψαλμούς του αναφέρεται, ότι οι βασιλιάδες των εθνών, όταν έφτασαν απέναντι από την Ιερουσαλήμ, ταράχθηκαν και φοβήθηκαν, και ο Κύριος θα τους συντρίψει, όπως συντρίβει τα πλοία στις Θαρσίς (Θαρσείς) (Ψαλμοί 47,5-8). Σε άλλο Ψαλμό ο Δαβίδ αναφέρει, ότι οι βασιλιάδες από την πόλη Θαρσίς και των άλλων νησιών θα φέρουν δώρα υποτέλειας στο γιο και διάδοχό του Σολομώντα (Ψαλμός 71,10).

Το ναυτικό του Σολομώντα, μαζί με το ναυτικό του Χιράμ, βασιλιά της Τύρου, έφερνε κάθε τρία χρόνια στο Σολομώντα, από την Θαρσίς και από άλλα μέρη, χρυσό, άργυρο, πολύτιμους λίθους,  εκλεκτή ξυλεία, ελεφαντόδοντο και πιθήκους (Γ' Βασιλέων 10,22. Β' Παραλειπομένων 9,21). Επειδή στην Εδώμ (Εδέμ) δεν υπήρχε βασιλιάς μόνιμος και σταθερός, ο Ιωσαφάτ, βασιλιάς του Ιούδα, ναυπήγησε στη Θαρσίς (Θαρσείς) μεγάλο πλοίο για να πλεύσει στη Σωφίρ (Οφείρ, Ωφέρδε), όπου υπήρχε χρυσάφι. Μάλιστα ο βασιλιάς του βασιλείου του Ισραήλ πρότεινε στον Ιωσαφάτ να του στείλει ανθρώπους για το ναυτικό του, όμως ο Ιωσαφάτ αρνήθηκε αυτή την πρόταση. Το πλοίο όμως δεν πήγε ποτέ στη Σωφίρ (Ωφέρδε), γιατί συνετρίβη στη Γασιών Γαβέρ (Ασεών Γαβέρ) (Γ' Βασιλέων 16,28ζ-η. 22,48-49).

ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΕΙΣ

ΦΑΡΟΥΪΜ

(Β' Παραλειπομένων 3,6)

Η Φαρουΐμ ήταν βιβλική πόλη, έξω από τα όρια του βασιλείου του Ισραήλ. Η πόλη είναι γνωστή στην Παλαιά Διαθήκη για τους πολύτιμους λίθους (Β' Παραλειπομένων 3,6). Ο  Σολομώντας, όταν έχτιζε το Ναό των Ιεροσολύμων, για να έχει περισσότερη λαμπρότητα, τον κάλυψε εσωτερικά με πολύτιμους λίθους, που προέρχονταν από τη Φαρουΐμ (Β' Παραλειπομένων 3,6).