ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

 

ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

ΕΝΟΤΗΤΑ 3

ΘΑΒΑΣΩΝ (ΑΔΑΣΑΙ)  

(Β' Βασιλειών 24,6)

 

Η Θαβασών (Αδασαί) ήταν αρχαία περιοχή βόρεια της Γαλαάδ (Β' Βασιλειών 24,6). Στα τέλη της βασιλείας του Δαβίδ, ο αρχιστράτηγος Ιωάβ μαζί με άλλους αξιωματούχους, απέγραψαν το λαό, όπως ζήτησε ο Δαβίδ. Έτσι πέρασαν τον Ιορδάνη κι άρχισαν από την Αροήρ. Μετά συνέχισαν στη Γαλαάδ, στη Θαβασών, στη Δανιδάν και Ουδάν, και έφτασαν μέχρι τη Σιδώνα (Β' Βασιλειών 24,5-6).

 

 

ΘΑΣΙΡΙ

(Β' Βασιλειών 2,9)

 

Η Θασιρί ήταν αρχαία περιοχή του βόρειου Ισραήλ (Β' Βασιλειών 2,9). Ο Ιεβοσθέ, γιος του Σαούλ, ανακηρύχτηκε βασιλιάς του Ισραήλ στη Μαναέμ (Μαχαναΐμ), από τον αρχιστράτηγο του Σαούλ, τον Αβεννήρ. Σύμφωνα με το κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης ανακηρύχτηκε βασιλιάς του Ισραήλ, της Γαλαάδ, της χώρας Θασιρί, της Ιεζράελ και των φυλών Εφραίμ και Βενιαμίν και των άλλων βόρειων φυλών (Β' Βασιλειών 2,8-9).

 

 

ΜΑΧΑΔ

(Β' Βασιλειών 13,37)

 

Η Μαχάδ ήταν αρχαία περιοχή στη Γεδσούρ (Γεσσούρ) της Συρίας. Στη περιοχή αυτή κατέφυγε ο Αβεσσαλώμ, μετά το φόνο του Αμνών, επειδή αυτός είχε βιάσει την αδελφή του, τη Θημάρ. Ο Αβεσσαλώμ έμεινε κοντά στον παππού του, στο Θολμί, βασιλιά της Γεδσούρ, για τρία χρόνια, στη γη Μαχάδ (Β' Βασιλειών 13,37-38).

 

 

ΟΥΔΑΝ

(Β' Βασιλειών 24,6)

 

Η Ουδάν ήταν αρχαία περιοχή κοντά στα όρια της φυλής Δαν και της Σιδώνας (Β' Βασιλειών 24,6). Στα τέλη της βασιλείας του Δαβίδ, ο αρχιστράτηγος Ιωάβ μαζί με άλλους αξιωματούχους, απέγραψαν το λαό, όπως ζήτησε ο Δαβίδ. Έτσι πέρασαν τον Ιορδάνη κι άρχισαν από την Αροήρ. Μετά συνέχισαν στη Γαλαάδ, στη Θαβασών, στη Δανιδάν και Ουδάν, και έφτασαν μέχρι τη Σιδώνα (Β' Βασιλειών 24,5-6).

 

 

ΣΟΥΦΙΡ (ΣΟΥΦΕΙΡ, ΣΩΦΙΡ, ΩΦΙΡ, ΩΦΕΙΡ, ΩΦΕΡΔΕ)    

(Γ' Βασιλέων 10,11. 16,28ζ. 22,49. Α' Παραλειπομένων 29,4. Β' Παραλειπομένων 9,10)

(Ιώβ 22,24. 28,16. Σοφία Σειράχ 7,18)

 

Η Σουφίρ (Σουφείρ, Σωφίρ, Ωφίρ, Ωφείρ, Ωφέρδε) ήταν αρχαία περιοχή που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, χωρίς να προσδιορίζεται η τοποθεσία της. Η περιοχή αυτή ήταν γνωστή στην Παλαιά Διαθήκη για τον καλό και καθαρό χρυσό της (Γ' Βασιλέων 10,11. 16,28ζ. 22,49. Α' Παραλειπομένων 29,4. Β' Παραλειπομένων 9,10. Ιώβ 22,24. 28,16. Σοφία Σειράχ 7,18).

Ο Δαβίδ για την ανοικοδόμηση του Ναού του Σολομώντα πρόσφερε από την περιουσία του 3.000 χρυσά τάλαντα, που προέρχονταν από την Σουφίρ (Α' Παραλειπομένων 29,4). Το ναυτικό του Σολομώντα είχε μεταφέρει από τη Σουφίρ αρκετό χρυσό, αρκετή ξυλεία από πεύκα και πολύτιμους λίθους. Με την ξυλεία αυτή, η οποία ήταν η καλύτερη στον κόσμο, ο Σολομών κατασκεύασε υποστηρίγματα και σκάλες για το Ναό του Κυρίου και για το βασιλικό ανάκτορο. Κατασκεύασε ακόμη και μουσικά όργανα για τους Λευίτες που θα υμνούσαν τον Κύριο στο Ναό (Γ' Βασιλέων 10,11-12. Β' Παραλειπομένων 9,10-11). Η Σουφίρ αναφέρεται και στα Ποιητικά Διδακτικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Στο βιβλίο του Ιώβ ο Ελιφάζ είπε στον Ιώβ ότι θα στηρίξει τη ζωή του πάνω σε χώμα και σε πέτρες, όπως τις πέτρες του χειμάρρου Σωφίρ. Λίγο παρακάτω αναφέρεται πως υπάρχει αρκετός χρυσός στην περιοχή αυτή (Ιώβ 22,24. 28,16. Σοφία Σειράχ 7,18).

Επειδή στην Εδώμ (Εδέμ) δεν υπήρχε βασιλιάς μόνιμος και σταθερός, ο Ιωσαφάτ ναυπήγησε στη Θαρσίς (Θαρσείς) μεγάλο πλοίο για να πλεύσει στη Σωφίρ (Οφείρ, Ωφέρδε), όπου υπήρχε χρυσάφι. Μάλιστα ο βασιλιάς του βασιλείου του Ισραήλ, ο Οχοζίας, πρότεινε στον Ιωσαφάτ να του στείλει ανθρώπους για το ναυτικό του, όμως ο Ιωσαφάτ αρνήθηκε αυτή την πρόταση. Το πλοίο όμως δεν πήγε ποτέ στη Σωφίρ (Ωφέρδε), γιατί συνετρίβη στη Γασιών Γαβέρ (Ασεών Γαβέρ) (Γ' Βασιλέων 16,28ζ-η. 22,48-50).