ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ

ΜΩΥΣΗΣ

Ο ΜΩΥΣΗΣ

Ο Μωυσής

Ο Μωυσής υπήρξε από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της Βίβλου. Υπήρξε ηγέτης του έθνους Ισραήλ, σπουδαίος νομοθέτης και μεσίτης της διαθήκης του Νόμου, προφήτης, κριτής, διοικητής, ιστορικός και συγγραφέας. Πάνω απ' όλα όμως ήταν άνθρωπος του Θεού (Α' Παραλειπομένων 23,14).

Ο Μωυσής γεννήθηκε στην Αίγυπτο στις 7 Αδάρ του έτους 1393 π.Χ και απεβίωσε στις 7 Αδάρ του έτους 1273 π.Χ. Ήταν γιος του Αμβράμ και της Ιωχαβέδ, από τη φυλή Λευΐ (Έξοδος 2,1. 6.20. Αριθμοί 26,59. Α' Παραλειπομένων 5,29. 6,3. 23,13). Στο βιβλίο της Εξόδου, δε γίνεται καμία αναφορά για τους γονείς του, αλλά απλά αναφέρεται πως ήταν "γιος ανθρώπου τινός εκ του οίκου Λευΐ και μιας εκ των θυγατέρων Λευΐ" (Έξοδος 2,1). Αναφέρεται όμως στον κατάλογο των αρχηγών των πατριών (Έξοδος 6,20-27, Αριθμοί 26,59). Ήταν αδερφός του Ααρών και της Μαριάμ. Ήταν κατά τρία χρόνια μικρότερος του αδερφού του Ααρών (Έξοδος 7,7) και κατά έξι μικρότερος της αδερφής του Μαριάμ.

Ο Μωυσής παντρεύτηκε την Σεπφώρα, κόρη του ιερέα της Μαδιάμ Ιοθόρ ή Ραγουήλ, (Έξοδος 2,21) και απέκτησε δύο γιους, τον Γηρσάμ (Γερσώμ), (Έξοδος 2,22. Α' Παραλειπομένων 23,15. 26,24) και τον Ελιέζερ (Έξοδος 18,1-6. Α' Παραλειπομένων 23,15).

Ήταν όμορφος αλλά βραδύγλωσσος. Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ο Μωυσής ήταν ο πιο πράος και ο πιο ταπεινός από όλους τους ανθρώπους που υπήρχαν πάνω στην επιφάνεια της γης (Αριθμοί 12,3). Ο Μωυσής είναι μια ιδιαίτερα προεξέχουσα προσωπικότητα όσον αφορά τη Βιβλική αφήγηση.

Το όνομά στα εβραϊκά είναι "Μοσέχ" που σημαίνει "Αυτός που Ανασύρθηκε, που Σώθηκε από το Νερό". Ο ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος ισχυριζόταν ότι το όνομα αυτό αποτελούσε συνδυασμό δύο αιγυπτιακών λέξεων που σημαίνουν «νερό» και «σωσμένος». Παρόμοια και σήμερα, ορισμένοι μελετητές πιστεύουν ότι το όνομα Μωυσής έχει αιγυπτιακή προέλευση αλλά ότι πιθανότατα σημαίνει «Γιος, Παιδί».

Εκτός από μεγάλος ηγέτης και νομοθέτης ο Μωυσής ήταν συγγραφέας των βιβλίων της Πεντάτευχου (Γένεση, Έξοδος, Λευιτικό, Αριθμοί, Δευτερονόμιο), καθώς και ποιητής (Έξοδος 15,1-18, για την απελευθέρωση από την Αίγυπτο, Έξοδος 15,21, Δευτερονόμιο κεφ. 32, η ωδή του Μωυσή, Δευτερονόμιο 33,1-29, η ευλογία του στις φυλές Ισραήλ). Έγραψε τον 90ο Ψαλμό. Σε άλλο Ψαλμό αναφέρεται πως ο Μωυσής και ο Ααρών οδήγησαν τους Ισραηλίτες ως ποιμένες (Ψαλμοί 76,21). Στην Καινή Διαθήκη, και στην προς Εβραίους επιστολή, ο Μωυσής αναφέρεται μεταξύ των ηρώων της πίστεως (προς Εβραίους 11,24-29). Η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του στις 4 Σεπτεμβρίου.

ΣΕΠΦΩΡΑ

Η ΣΕΠΦΩΡΑ

Κόρη του Ιοθόρ ή Ραγουήλ, ιερέα της Μαδιάμ, η οποία έγινε η πρώτη σύζυγος του Μωυσή (Έξοδος 2,21). Ήταν μητέρα του Γηρσάμ (Γερσώμ) (Έξοδος 2,22. Α' Παραλειπομένων 23,15) και του Ελιέζερ (Έξοδος 18,1-6. Α' Παραλειπομένων 23,15).

Ο Μωυσής μετά το φόνο του Αιγύπτιου βρέθηκε στη Μαδιάμ. Εκεί κάθισε κοντά σ' ένα πηγάδι. Ο ιερέας της Μαδιάμ είχε εφτά κόρες. Αυτές ήρθαν να βγάλουν νερό για να γεμίσουν τις ποτίστρες και να ποτίσουν τα πρόβατα του πατέρα τους.  Ήρθαν όμως κάτι βοσκοί και τις έδιωχναν. Τότε ο Μωυσής σηκώθηκε και τις υπερασπίστηκε και πότισε αυτός τα πρόβατα τους.

Οι κοπέλες όταν γύρισαν στον πατέρα τους, του διηγήθηκαν τα γεγονότα. Τότε ο Ιοθόρ τον φιλοξένησε κι εκείνος του έδωσε για γυναίκα τη θυγατέρα του τη Σεπφώρα. Η Σεπφώρα απέκτησε δύο γιους, τον Γηρσάμ (Γερσώμ) και τον Ελιέζερ (Έξοδος 2,11-21. 18,2-4).

Αργότερα η Σεπφώρα ακολούθησε το Μωυσή στην Αίγυπτο μαζί με τους δύο γιους της. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού η Σεπφώρα έκανε την περιτομή στον Γηρσάμ (Έξοδος 4,20-26). Ο Μωυσής πριν την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο έστειλε τη Σεπφώρα πίσω στον πατέρα της, προφανώς για να την προφυλάξει (Έξοδος 18,2).

Μετά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο, η Σεπφώρα μαζί με τον πατέρα της τον Ιοθόρ και τα δυο της παιδιά, συνάντησαν τον Μωυσή στην έρημο, στους πρόποδες του όρους Σινά (Έξοδος 18,1-7).

ΓΗΡΣΑΜ

Ο ΓΗΡΣΑΜ

Ο Γηρσάμ (Γερσώμ) ήταν ο πρωτότοκος γιος του Μωυσή και της Σεπφώρας (Έξοδος 2,22. Α' Παραλειπομένων 23,15. 26,24). Ήταν αδερφός του Ελιέζερ και εγγονός του Ιοθόρ. Το όνομα Γηρσάμ δόθηκε από τον Μωυσή και σημαίνει «είμαι πάροικος σε ξένη χώρα» (Έξοδος 2,22). Ο Γηρσάμ είχε πολλούς γιους, από τους οποίους ο μεγαλύτερος ήταν ο Σουβαήλ ή Σωβαήλ, ο οποίος ήταν αρχηγός πατριαρχικής οικογένειας (Α' Παραλειπομένων 23,16. 24,20. 26,24).

Όταν ο πατέρας του πήγε στην Αίγυπτο, η μητέρα του η Σεπφώρα και οι δυο του γιοι τον ακολούθησαν. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού η Σεπφώρα έκανε την περιτομή στον Γηρσάμ (Έξοδος 4,20-26). Μετά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο, ο Γηρσάμ και ο Ελιέζερ, μαζί με τη μητέρα τους τη Σεπφώρα και τον παππού τους τον Ιοθόρ, συνάντησαν τον πατέρα τους τον Μωυσή στην έρημο, στους πρόποδες του όρους Σινά (Έξοδος 18,1-7).

ΕΛΙΕΖΕΡ

Ο ΕΛΙΕΖΕΡ

Ο Ελιέζερ ήταν ο δεύτερος γιος του Μωυσή και της Σεπφώρας (Έξοδος 18,1-6. Α' Παραλειπομένων 23,15). Ήταν αδερφός του Γηρσάμ (Γερσώμ) και πατέρας του Ρεαβία (Α' Παραλειπομένων 23,15,17. 26,25) και εγγονός του Ιοθόρ. Το όνομα Ελιέζερ του δόθηκε σαν εκδήλωση ευγνωμοσύνης του Μωυσή προς το Θεό για τη βοήθεια Του και σημαίνει «ο Θεός του πατέρα μου ήρθε σε βοήθειά μου και μ' έσωσε» (Έξοδος 18,4). Ο Ελιέζερ είχε ένα μόνο γιο, τον Ραβιά ή Ρααβία (Ρεαβία, Ραβίας), ο οποίος ήταν αρχηγός πατριαρχικής οικογένειας (Α' Παραλειπομένων 23,17. 24,21).

Όταν ο πατέρας του πήγε στην Αίγυπτο, η μητέρα του η Σεπφώρα και οι δυο του γιοι τον ακολούθησαν. Μετά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο, ο Γηρσάμ και ο Ελιέζερ, μαζί με τη μητέρα τους τη Σεπφώρα και τον παππού τους τον Ιοθόρ, συνάντησαν τον πατέρα τους τον Μωυσή στην έρημο, στους πρόποδες του όρους Σινά (Έξοδος 18,1-7).

ΟΙ ΓΙΟΙ ΤΟΥ ΓΗΡΣΑΜ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΙΕΖΕΡ

ΣΟΥΒΑΗΛ ΚΑΙ ΡΑΒΙΑ

ΣΟΥΒΑΗΛ (ΣΩΒΑΗΛ): Ο Σουβαήλ ή Σωβαήλ ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Γηρσάμ (Γερσώμ) και εγγονός του Μωυσή. Ο Σουβαήλ είχε κι άλλα αδέρφια και ήταν αρχηγός πατριαρχικής οικογένειας (Α' Παραλειπομένων 23,16. 24,20. 26,24). Γιος του Σουβαήλ ήταν ο Ιεδία (Ιεωϊαρίμ) (Α' Παραλειπομένων 24,20). Στα τέλη της βασιλείας του Δαβίδ, ο Σουβαήλ, είχε ως καθήκον την επίβλεψη και φύλαξη των θησαυρών του Ναού και των ιερών αντικειμένων (Α' Παραλειπομένων 26,24).

ΡΑΒΙΑ Ή ΡΑΑΒΙΑ (ΡΕΑΒΙΑ, ΡΑΒΙΑΣ): Ο Ραβιά ή Ρααβία (Ρεαβία, Ραβίας) ήταν ο μοναδικός γιος του Ελιέζερ και εγγονός του Μωυσή (Α' Παραλειπομένων 23,17). Γιοι του Ραβιά ήταν ο Ιεσίας ή Ιωσίας, ο Ιωράμ, ο Ζεχρί (Ζιχρί) και ο Σαλωμώθ (Σελωμείθ) (Α' Παραλειπομένων 24,21. 26,25). Ο Ραβιά ήταν αρχηγός πατριαρχικής οικογένειας και οι απόγονοί του αυξήθηκαν πάρα πολύ (Α' Παραλειπομένων 23,17. 24,21).

ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΣΟΥΒΑΗΛ

ΙΕΔΙΑ (ΙΑΔΑΪΑ): Ο Ιεδία (Ιεωϊαρίμ) ήταν γιος του Σουβαήλ ή Σωβαήλ, εγγονού του Μωυσή (Α' Παραλειπομένων 24,20). Ο Ιεδία ήταν Λευίτης στην καταγωγή και ήταν αρχηγός της πατριαρχικής οικογένειας του Σουβαήλ (Σωβαήλ), γιου του Γηρσάμ (Γερσώμ) και απογόνου του Μωυσή, του Αμβράμ και του Καάθ, την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 24,20).

ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΡΑΒΙΑ

ΙΕΣΙΑΣ Ή ΙΩΣΙΑΣ: Ο Ιεσίας ή Ιωσίας ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ραβιά ή Ρααβία, εγγονού του Μωυσή (Α' Παραλειπομένων 24,21. 26,25). Ο Ιεσίας (Ιωσίας) ήταν Λευίτης στην καταγωγή και ήταν αρχηγός της πατριαρχικής οικογένειας του Ραβιά ή Ρααβία, γιου του Ελιέζερ και απογόνου του Μωυσή, του Αμβράμ και του Καάθ, την εποχή του Δαβίδ (Α' Παραλειπομένων 24,21). Στα τέλη της βασιλείας του Δαβίδ, ο Ιεσίας, με τον Σαλωμώθ και τους αδερφούς του, είχαν ως καθήκον την επίβλεψη και τη φύλαξη των θησαυρών του Ναού και των ιερών αντικειμένων (Α' Παραλειπομένων 26,26).

ΙΩΡΑΜ: Ο Ιωράμ ήταν ο δεύτερος γιος του Ραβιά ή Ρααβία, εγγονού του Μωυσή και ήταν Λευίτης στην καταγωγή (Α' Παραλειπομένων 26,25). Στα τέλη της βασιλείας του Δαβίδ, ο Ιωράμ, με τον Σαλωμώθ και τους αδερφούς του, είχαν ως καθήκον την επίβλεψη και τη φύλαξη των θησαυρών του Ναού και των ιερών αντικειμένων (Α' Παραλειπομένων 26,26).

ΖΕΧΡΙ (ΖΙΧΡΙ): Ο Ζεχρί (Ζιχρί) ήταν ο τρίτος γιος του Ραβιά ή Ρααβία, εγγονού του Μωυσή και ήταν Λευίτης στην καταγωγή (Α' Παραλειπομένων 26,25). Στα τέλη της βασιλείας του Δαβίδ, ο Ζεχρί, με τον Σαλωμώθ και τους αδερφούς του, είχαν ως καθήκον την επίβλεψη και τη φύλαξη των θησαυρών του Ναού και των ιερών αντικειμένων (Α' Παραλειπομένων 26,26).

ΣΑΛΩΜΩΘ (ΣΕΛΩΜΕΙΘ): Ο Σαλωμώθ (Σελωμείθ) ήταν ο τέταρτος γιος του Ραβιά ή Ρααβία, εγγονού του Μωυσή και ήταν Λευίτης στην καταγωγή (Α' Παραλειπομένων 26,25). Στα τέλη της βασιλείας του Δαβίδ, ο Σαλωμώθ με τους αδερφούς του, είχαν ως καθήκον την επίβλεψη και τη φύλαξη των θησαυρών του Ναού και των ιερών αντικειμένων. Μεταξύ των θησαυρών του Ναού υπήρχαν και τα αφιερώματα, που είχαν πάρει ως λάφυρα από τις πόλεις που είχαν κατακτήσει οι Ισραηλίτες. Υπήρχαν επίσης τα αφιερώματα του Σαμουήλ, του Σαούλ, του Αβεννήρ και του Ιωάβ (Α' Παραλειπομένων 26,26-28).

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Μωυσής,  Ιοθόρ (Ραγουήλ).