ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ
ΦΟΥΤΙΗΛ:
Ισραηλίτης της Παλαιάς
Διαθήκης. Μια από τις κόρες του πήρε ως σύζυγο ο Ελεάζαρ και μαζί της απέκτησε τον Φινεές (Έξοδος 6,25).
ΑΧΙΣΑΜΑΧ:
Ο
Αχισαμάχ
καταγόταν από τη φυλή Δαν και
ήταν
μακρινός απόγονος του Δαν.
Γιος του Αχισαμάχ ήταν ο Ελιάβ
(Ολιάβ), ο οποίος ήταν βοηθός του Βεσελεήλ, του κατασκευαστή της Κιβωτού της Διαθήκης και της Σκηνής
του Μαρτυρίου (Έξοδος 31,6).
|
Η
ΣΑΛΩΜΕΙΘ
ΔΑΒΡΕΙ (ΔΙΒΡΗ):
Ο
Δαβρεί (Διβρή)
καταγόταν από τη φυλή Δαν και
ήταν
μακρινός απόγονος του Δαν. Κόρη του ήταν
η Σαλωμείθ (Σελωμείθ)
(Λευιτικόν 24,11).
ΣΑΛΩΜΕΙΘ (ΣΕΛΩΜΕΙΘ):
Η Σαλωμείθ (Σελωμείθ)
καταγόταν από τη φυλή Δαν. Πριν φύγει από την Αίγυπτο έκανε ένα γιο μ' ένα Αιγύπτιο.
Αυτός, όταν οι
Ισραηλίτες μετά την Έξοδο ήταν ακόμη στο Σινά, φιλονίκησε και συνεπλάκη μ'
ένα Ισραηλίτη. Κατά τη φιλονικία ο γιος της
Σαλωμείθ
βλαστήμησε το όνομα του Κυρίου. Τον έφεραν λοιπόν στο Μωυσή και τον έβαλαν
στη φυλακή, μέχρι ν' αποφασίσουν για την τύχη του, περιμένοντας εντολή από
τον Κύριο.
Τότε ο Κύριος είπε στο Μωυσή να τον βγάλουν έξω από το στρατόπεδο και όλοι
όσοι τον άκουσαν, να βάλουν τα χέρια τους πάνω στο κεφάλι του και να
καταθέσουν τη μαρτυρία τους εναντίον του. Έπειτα τιμωρήθηκε με λιθοβολισμό
απ' όλη την κοινότητα
(Λευιτικόν
24,10-14).
|
ΕΛΔΑΔ
ΚΑΙ ΜΩΔΑΔ
ΕΛΔΑΔ ΚΑΙ
ΜΩΔΑΔ (ΜΕΔΑΔ):
Ο Ελδάδ και ο Μωδάδ (Μεδάδ) ήταν δύο από τους 70
πρεσβυτέρους, που διάλεξε ο Μωυσής για να τον βοηθήσουν στο έργο της
διακυβέρνησης του λαού.
Όταν οι Ισραηλίτες ξεκίνησαν
από το Σινά προς τη Γη της Επαγγελίας, άρχισαν να παραπονιούνται στο Μωυσή
για κρέας και να εκφράζονται με ασέβεια προς τον Κύριο. Ο Κύριος όταν
τους άκουσε οργίστηκε εναντίον τους. Αλλά και ο Μωυσής θύμωσε με το
λαό που γκρίνιαζε, καθώς στέκονταν κατά ομάδες μπροστά στις σκηνές τους, και
ζήτησε από τον Κύριο να τον ξαλαφρώσει από το βάρος της ηγεσίας αυτού του
ατίθασου και αχάριστου λαού.
Ο Μωυσής με εντολή του Κυρίου, συγκέντρωσε εβδομήντα άντρες από τους
γέροντες του λαού και τους έβαλε να σταθούν γύρω από τη Σκηνή. Τότε ο Κύριος
κατέβηκε μέσα στη νεφέλη και πήρε από το πνεύμα που είχε δώσει στο Μωυσή και
έδωσε απ' αυτό και στους εβδομήντα πρεσβυτέρους. Μόλις ήρθε το πνεύμα πάνω
τους, άρχισαν να προφητεύουν και να μιλάνε με σοφά λόγια, αλλά δε συνέχισαν.
Δύο από τους πρεσβυτέρους, ο Ελδάδ και ο Μωδάδ,
είχαν μείνει στο στρατόπεδο. Το πνεύμα του Κυρίου πήγε και σ' αυτούς, γιατί
ήταν κι αυτοί γραμμένοι μέσα στους εβδομήντα, αλλά για λόγους
ταπεινοφροσύνης δεν πήγαν μαζί με τους άλλους στη Σκηνή του Μαρτυρίου. Έτσι
φωτισμένοι κι αυτοί από το Θεό, άρχισαν κι αυτοί να μιλάνε με σοφά λόγια
προς το λαό. Τότε έτρεξε ένας νέος και ανάγγειλε στο Μωυσή, πως ο Ελδάδ και
ο Μωδάδ προφητεύουν στο στρατόπεδο.
Τότε ο Ιησούς του Ναυή, που
ήταν ο βοηθός του Μωυσή, ζήτησε από το Μωυσή, να τους σταματήσει. Αλλά ο
Μωυσής του απάντησε: «Ζηλεύεις εσύ για λογαριασμό μου; Μακάρι να 'δινε ο
Κύριος το Πνεύμα του σε όλο το λαό και να τους έκανε προφήτες! Μετά ο Μωυσής
και οι πρεσβύτεροι του λαού, γύρισαν πίσω στο στρατόπεδο (Αριθμοί 11,1-30).
|
Ο
ΖΑΜΒΡΙ
ΣΑΛΩ (ΣΑΛΟΥ):
Ο
Σαλώ (Σαλού) καταγόταν από τη φυλή
Συμεών και
ήταν
άρχοντας και απόγονος του
Συμεών.
Ζούσε την εποχή του Μωυσή. Γιος του
Σαλώ ήταν ο Ζαμβρί (Ζιμβρή) (Αριθμοί 25,14).
ΖΑΜΒΡΙ (ΖΙΜΒΡΗ):
Ο
Ζαμβρί (Ζιμβρή) ήταν γιος του Σαλώ (Σαλού) και
ήταν
απόγονος του
Συμεών. Ήταν άρχοντας από τη φυλή
Συμεών
(Αριθμοί 25,14).
Ο λαός του
Ισραήλ, πριν μπει στη Χαναάν, είχε εγκατασταθεί στην κοιλάδα της Μωάβ, στην περιοχή Σαττείν.
Εκεί άρχισε να πορνεύεται με τις Μωαβίτισσες και τις Μαδιανίτισσες. Αυτές
τους προσκάλεσαν να συμμετάσχουν στις θυσίες των θεών τους και λάτρεψαν το
Βάαλ. Ο Κύριος οργίστηκε πάρα πολύ με τους Ισραηλίτες που πήραν μέρος στη
λατρεία του Βάαλ.
Κι ενώ η οργή του
Κυρίου άρχισε να θανατώνει τους Ισραηλίτες,
ένας Ισραηλίτης είχε
φέρει στο στρατόπεδο μια Μαδιανίτισσα,
τη Χασβί,
και παρέσυρε και τον αδερφό του,
Ζαμβρί, άρχοντα από τη φυλή Συμεών,
να πάει μαζί της. Τότε ο Φινεές, γιος του Ελεάζαρ και
εγγονός του Ααρών, πήρε ένα δόρυ και μ' αυτό σκότωσε τον Ζαμβρί και την Μαδιανίτισσα.
Τότε σταμάτησε η συμφορά του Κυρίου ανάμεσα στους Ισραηλίτες. Αυτοί
που πέθαναν από τη συμφορά ήταν 24.000 (Αριθμοί 25,1-17).
|