|
|
||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||
|
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΓΑΛΑΤΙΑΝΗ (ΛΗΜΝΟΣ) |
||||||||||||||||
|
Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΓΑΛΑΤΙΑΝΗ ΣΤΗ ΛΗΜΝΟ
Η Γαλατιανή είναι ένα Θεοτοκονύμιο της Ορθοδοξίας. Έτσι αποκαλούσαν οι Λημνιοί την Υπεραγία Θεοτόκο. Γαλατηνή ή Γαλατιανή αποκαλούν την Παναγία στη Κάλυμνο αλλά και στην Πάφο της Κύπρου ενώ στη Ρόδο είχαν την Παναγιά τη Γαλατούσα. Η Παναγιά ήταν η βοηθός στις λεχώνες που αντιμετώπιζαν πρόβλημα στο θηλασμό τους. Οι γυναίκες παρακαλούσαν τα δύσκολα χρόνια που η φτώχεια βασίλευε, να έχουν γάλα για να μπορούν να θηλάσουν τα παιδιά τους και να ζήσουν να μην πεθάνουν από την πείνα. Σύμφωνα με την παράδοση η Παναγιά Γαλατιανή βοηθούσε και τα ζώα να παράγουν γάλα. Οι Λημνιοί που τα χρόνια εκείνα οι περισσότεροι ήταν γεωργοί και κτηνοτρόφοι την τιμούσαν με ιδιαίτερο σεβασμό. Σχετικά κοντά στο ακροθαλάσσι στην περιοχή του Ρεπανιδίου υπήρχε παλαιότερα ένα προσκυνητάρι όχι μεγαλύτερο από ένα τετραγωνικό και εκεί πήγαιναν και άναβαν το καντήλι στην «Αγία» Γαλατηνή όπως την αποκαλούσαν, προσευχόντουσαν και θυμιάτιζαν.
|
||||||||||||||||
|
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΓΑΛΑΤΙΑΝΗ (ΚΑΛΥΜΝΟΣ) |
||||||||||||||||
|
ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΓΑΛΑΤΙΑΝΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ
Πάνε πολλά χρόνια από τότε που οι πειρατές έκρυβαν τους κλεψιμαίικους θησαυρούς τους σε σπηλιές θαλασσινές και βουνίσιες, για να τους πάρουν αργότερα. Τα ίδια πάνω κάτω χρόνια, οι χριστιανοί, κρύβαν τους δικούς τους θησαυρούς σε παρόμοια μέρη, για να τους γλυτώσουν από τους Τούρκους και τους Αγαρηνούς. Οι θησαυροί αυτοί δεν ήταν άλλο, παρά άγιες εικόνες και ιερά σκεύη. Ένα τέτοιο θησαυρό είχε την τύχη να βρει ένας βοσκός στα Αργινώντα και του έχτισε και εκκλησιά. Πέρασαν καμιά διακοσαριά χρόνια, από τότε που ο βοσκός της ιστορίας μας έβοσκε κάτι ατίθασα ρίφια (κατσίκια). Πού τα έχανε, πού τα έβρισκε, πάντα σκαρφαλωμένα πάνω στα πιο άγρια βράχια της βοσκής, δεν προλάβαινε να τα κυνηγά. Μια μέρα κάποιο από τα ρίφια ανέβηκε ψηλά σε ένα βράχο και από κει ο βοσκός το έχασε από τα μάτια του. Πλησίασε να δει πού πήγε και είδε πως στεκόταν μπροστά σε μια σπηλιά που το στόμιο της δε φαινόταν από τα χαμηλά.
Το μέρος της σπηλιάς ήταν κακοτράχαλο και το ζώο είχε ξεβολιαστεί και δεν μπορούσε να φύγει. Ο βοσκός προσπάθησε με πέτρες να το φοβήσει και να το κάμει να φύγει από κει, αλλά μάταια. Το ρίφι έβλεπε το γκρεμό που έχασκε κάτω και δεν κουνούσε από τη θέση του. Τι να κάμει ο βοσκός; Έκαμε ολόκληρη γύρα από πιο ψηλά, κατέβηκε στο σημείο που στεκόταν το ζώο, το 'πιασε και έκαμε να φύγει. Άθελα του έριξε μια ματιά μέσα στη σπηλιά και βλέπει ένα εικόνισμα, με τη ζωγραφιά της Παναγιάς. Σηκώνει το εικόνισμα και βλέπει να γράφει πάνω το όνομα: Παναγιά Γαλατιανή. Παίρνει την εικόνα τη βάζει στην χαραζίκα του και φεύγει. Κατέβηκε στ' Αργινώντα και πήγε να δείξει και σε άλλους, τι βρήκε. Βλέπει μέσα στην ταραζίκα, έλειπε η εικόνα.. Την άλλη μέρα χάνει πάλι ο βοσκός το ρίφι. Ο νους του πήγε στο σπήλαιο. Πάει βρίσκει το ρίφι μπροστά στο σπήλαιο και μέσα την εικόνα. Την ξαναπαίρνει, την κατεβάζει στα Αργινώντα και τη δείχνει σε όλους τους Αργινωντάες. Τη νύχτα βλέπει όνειρο την Παναγιά, αυτή που έδειχνε το εικόνισμα, να του λέει: - Γιάντα με πήρες 'πό κεια; Εγώ θέλω α μου χτίσεις στο μέρος φτο το σπίτι μου : -Μα ε μου λέεις και πώς θα χτίσαμε κεια πάνω εκκλησιά, που θα πρέπει α κουβαλήσουμε ούλα τα υλικά; απαντά ο βοσκός! Η Παναγιά του είπε να μην ανησυχεί και ότι θα τα βρει όλα. πράγματι όταν πήγε στο μέρος που του είχε υποδείξει, βρήκε ακόμα και νερό μέσα σε φυσικές υπόγειες στέρνες. Έτσι άρχισε το χτίσιμο της εκκλησίας με τη βοήθεια και των άλλων κατοίκων, γρήγορα τελείωσε και βρίσκεται το εκκλησάκι αυτό ψηλά στο μετόχι. Πάλι, για να μην κλέψει κανένας την εικόνα, την κατέβασαν χαμηλά στα αργινώντα και την έβαλαν στην εκκλησιά του αγίου Νικολάου, όπου και την εορτάζουν από τότε με μεγάλο πανηγύρι στις δεκαπέντε του Αυγούστου. Όμως κάθε εννιάμερα, υπάρχει η παράδοση από τους παλιούς να πηγαίνουν την εικόνα ψηλά στο εκκλησάκι της και να κάνουν λειτουργία, για να βλέπει η Παναγιά το σπίτι της.
Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΑΛΑΤΙΑΝΗΣ
Μονόχωρος καμαροσκέπαστος ναός στην ομώνυμη κορυφή της ΒΔ οροσειράς της Καλύμνου. Το προσωνύμιο Παλατιανή (αλλού και Γαλατηνή ή Γαλατούσα) αναφέρεται στη αρωγή της Παναγίας στις λεχώνες κατά το θηλασμό, αλλά και στη μεριμνά της για τα ζώα που παράγουν γάλα και ουσιαστικά υποστασιοποιεί την έγνοια μιας γνήσια αγροτικής θεάς για το πιο βασικό αγαθό του ποιμενικού κόσμου, το γάλα. Το ξωκλήσι κτίστηκε στις αρχές του 19ου αι. και παλιότερα έφερε επάργυρη ιερή εικόνα της Παναγίας βρεφοκρατούσας (σήμερα η εικόνα φυλάσσεται τον ναό του Αγίου Νικολάου στα Αργινώντα). Χαμηλότερα διατηρείται μεγάλη χτιστή δεξαμενή των βυζαντινών χρόνων και διακρίνονται λείψανα πολλών κτισμάτων και μεγάλςη οχύρωσης.
|
||||||||||||||||
|
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΓΑΛΑΤΙΑΝΗ (ΜΑΛΙΑ) |
||||||||||||||||
|
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΓΑΛΑΤΙΑΝΗΣ ΣΤΑ ΜΑΛΙΑ
Η Εκκλησία της Παναγίας της Γαλατιανής στα Μάλια της Κρήτης, ονομάστηκε έτσι γιατί οι βοσκοί έδιναν το γάλα από τα ζώα τους για να το ανακατέψουν με τη λάσπη που θα χρησίμευε στην κατασκευή του ναού. Χτίστηκε σε διαφορετικές περιόδους, κάτι που είναι εμφανές τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της κομμάτι. Το κεντρικό κλίτος της τρίκλιτης Εκκλησίας χτίστηκε το 1400, περίπου στην Ενετική περίοδο, ενώ άλλα μέρη του ναού προέρχονται από άλλους ναούς στην περιοχή του Ποταμού. Η Εκκλησία ανακατασκευάστηκε εξολοκλήρου στις αρχές του 19ου αιώνα, ενώ ένα κλίτος ακόμα χτίστηκε στη βόρεια πλευρά. Στο τέλος του 19ου αιώνα τοποθετήθηκαν το καμπαναριό και το τρίτο κλίτος στη νότια πλευρά. Η Εκκλησία ανακατασκευάστηκε εξολοκλήρου στις αρχές του 19ου αιώνα, ενώ ένα κλίτος ακόμα χτίστηκε στη βόρεια πλευρά. Στο τέλος του 19ου αιώνα τοποθετήθηκαν το καμπαναριό και το τρίτο κλίτος στη νότια πλευρά.
|
||||||||||||||||
|
|
