ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΜΑΡΙΑ - ΠΑΝΑΓΙΑ

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΓΙΑΣΩΤΙΣΣΑ (ΑΓΙΑ ΣΙΩΝ)

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣΩΤΙΣΣΑΣ (ΑΓΙΑ ΣΙΩΝ)

Παναγία η Αγιασώτισσα

Στις πλαγιές του όρους Ολύμπου, στην όμορφη και γραφική πόλη της Αγιάσου, βρίσκεται η Παναγία η Αγιασώτισσα. Η ιστορία του προσκυνήματος, αρχίζει τους Βυζαντινούς χρόνους. Στη Κωνσταντινούπολη, στα τέλη του 8ου αιώνα μ.Χ., την περίοδο της εικονομαχίας, ο ιερέας του παρεκκλησίου των ανακτόρων Αγάθων ο Εφέσιος πέφτει στη δυσμένεια του εικονομάχου αυτοκράτορα Λέοντα του Α’ και αυτοεξορίζεται στα Ιεροσόλυμα. Στις αρχές του 802 μ.Χ., ο Αγάθων, πληροφορείται ότι στη Λέσβο ήταν εξόριστη η Αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία που ήταν εικονόφιλη. Θέλοντας να τη συναντήσει, μα και για να είναι πιο κοντά στην Κωνσταντινούπολη, φεύγει για τη Λέσβο παίρνοντας μαζί του μια εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας, έναν ασημένιο Σταυρό με Τίμιο Ξύλο, ένα χειρόγραφο Ευαγγέλιο του Ε' αιώνα και λείψανα του Αγίου Διονυσίου.

Εν τω μεταξύ, η Ειρήνη η Αθηναία είχε πεθάνει και ο Αγάθων δεν παρέμεινε στην πόλη της Μυτιλήνης, ούτε σε άλλο παραθαλάσσιο χωριό, αλλά από τον φόβο των πειρατών, πού πολύ συχνά ενοχλούσαν τότε τα νησιά μας, προσχώρησε στο εσωτερικό του νησιού και έφθασε κάπου εδώ ανάμεσα στα βουνά και στα λαγκάδια της Αγιάσου. Διάλεξε μια δασωμένη έρημη τότε τοποθεσία όπου σήμερα βρίσκεται το παρεκκλήσιο της Ζωοδόχου Πηγής, το γνωστό σαν άγιασμα, πίσω από το κτίριο του Αναγνωστηρίου της Αγιάσου. Ό τόπος αυτός λεγόταν "Καρυές", όνομα πού πήρε από τη μεγάλη καρυδιά, πού βρισκότανε εκεί.

Σ' αυτό το δασωμένο τόπο ασκήτεψε ο Αγάθων και μέσα σε μια κρύπτη πού έφτιαξε εκεί, έκρυψε την ιερή εικόνα με μεγάλη προσοχή και ευλάβεια, όπως και τα αλλά Ιερά κειμήλια, πού έφερε με τόσους κόπους και κινδύνους. Ο Αγάθων, ήρθε σε επαφή με τους κατοίκους των κοντινών χωριών Καρύνης και Πενθίλης, απέκτησε την εμπιστοσύνη και το σεβασμό τους και τους αποκάλυψε το μυστικό του. Σιγά - σιγά λοιπόν άρχισαν να έρχονται στη σκήτη πιστοί, για να ακούσουν τα σοφά λόγια του, να εξομολογηθούν σ' αυτόν, αλλά και να τον παρακαλέσουν να δεχθεί εμπιστευτικά να τους αφήσει να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας και τα άλλα ιερά κειμήλια. Δεν άργησαν πολλοί άπ' αυτούς τους ευσεβείς ανθρώπους, να έλθουν για πάντα κοντά στον Αγάθωνα και να ασκητέψουν μαζί του, χτίζοντας εκεί στις αρχές του 9ου αιώνα μ.Χ. ένα μικρό μοναστήρι.

Aυτό ήταν η απαρχή, η ρίζα του σημερινού χωριού της Αγιάσου που το όνομα του το έλαβε από την επιγραφή της Ιερής Εικόνας της Παναγιάς που έφερε ο Αγάθων από τα Ιεροσόλυμα ΜΗΤΗΡ ΘΕΟΥ ΑΓΙΑ ΣΙΩΝ. Οι πιστοί που θα πήγαιναν για προσκύνημα έλεγαν: «Πάμε στην Αγία Σιών» ή «πάμε στην Aγιά Σων» και η αιτιατική ηχητικά «Aγιάσον» έγινε και ονομαστική «Αγιάσος». Η βυζαντινή εικόνα, έργο του Ευαγγελιστή Λουκά, έχει διαστάσεις 0,56 Χ 0,62. Παριστάνει την Θεοτόκο σε προτομή να βαστάζει στους κόλπους της τον Ιησού Χριστό.

Όταν στις 2 του Φλεβάρη 830 μ.Χ., την ήμερα της Υπαπαντής, πέθανε ο Αγάθωνας, οι μοναχοί, σύμφωνα με την επιθυμία του, τον έθαψαν λίγο πιο πέρα από το Μοναστήρι τους, στον τόπο ακριβώς πού σήμερα βρίσκεται ο ναός της Παναγίας. Οι μοναχοί εξακολούθησαν να διατηρούν μέσα στην κρύπτη της μονής την ιερή εικόνα της Παναγίας και τα άλλα κειμήλια. Αιτία του φόβου των μοναχών της μονής ήταν οι εικονομάχοι, αλλά και οι πειρατές, που λυμαίνονταν τα νησιά και τις παραλιακές πόλεις της Μικράς Ασίας.

Το 842 μ.Χ. επικράτησε η Ορθοδοξία και επακολούθησε η αναστήλωση των ιερών εικόνων σε όλη την επικράτεια της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η σκήτη του Αγάθωνα έγινε από τότε τόπος προσκυνήματος. Η Παναγία έγινε γνωστή όχι μονάχα στο νησί, αλλά και σ' ολόκληρη την αντικρινή Αιολίδα. Έλεγαν ότι δυο προσκυνήματα στην «Αγία Σιών» ισοδυναμούσαν με ένα στους Αγίους Τόπους.

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣΩΤΙΣΣΑΣ

Το συγκλονιστικό σύγχρονο θαύμα της Παναγίας «Αγία Σιών» σε Τουρκόπουλο!

Στις 15 Σεπτεμβρίου 2016 επισκέπτεται την Αγιάσο της Λέσβου ένα ζευγάρι Τούρκων πολιτών, μουσουλμάνων στο θρήσκευμα. Μπαίνουν στην Εκκλησία της Παναγίας και η σύζυγος προσεύχεται με μεγάλη ευλάβεια και συγκίνηση μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας «Αγία Σιών». Σε όσους βρισκόταν στο ναό, μεταξύ αυτών ο επίτροπος Φώτιος Παπαγεωργίου και ο έμπορος Ευάγγελος Κέλμαλης, ο οποίος έκανε το διερμηνέα, διηγείται στα αγγλικά το ακόλουθο θαυμαστό γεγονός.

«Είχαμε ένα παιδί, το οποίο ήταν άρρωστο σοβαρά και γυρίζαμε συνεχώς σε πολλούς γιατρούς, αλλά δεν μπορούσαν να το θεραπεύσουν. Το 2009 ήρθαμε στην Αγιάσο και επισκεφτήκαμε την εκκλησία της Παναγίας όπου και προσευχηθήκαμε θερμά, ζητώντας η χάρη της Παναγίας να θεραπεύσει το παιδί μας. Πράγματι, η Μεγαλόχαρη άκουσε την προσευχή μου και το παιδί μας έγινε καλά!!! Πιστεύω ότι αυτό οφείλεται σε θαύμα της Παναγίας. Σήμερα ύστερα από 7 χρόνια ήρθαμε και πάλι εδώ για να ευχαριστήσουμε τη Θεοτόκο, που θεράπευσε το παιδί μας».
Η γυναίκα προσευχήθηκε θερμά κλαίγοντας και ζήτησε αγιασμό και λάδι από το καντήλι της εικόνας. Παράλληλα χάρισε στην εκκλησία μια χρυσή αλυσίδα χεριού, προκειμένου να τοποθετηθεί πάνω στη θαυματουργή εικόνα της Μεγαλόχαρης, εκπληρώνοντας το τάμα της.

Αυτή η ιστορία μας φέρνει στο νου την «Γιουρούκισα» η οποία το 1868 θέλοντας να ευχαριστήσει την Παναγία για το θαύμα που έκανε στην ίδια, έφερε από την Μεγάλη Λίμνη μέχρι την εκκλησία μια πέτρα βάρους 30 κιλών, η οποία μέχρι σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο του Προσκυνήματος.

Πηγή: Περιοδικό ΠΟΙΜΗΝ – Ιεράς Μητροπόλεως Μυτιλήνης, Ερεσού και Πλωμαρίου

Ορθοδοξία, Δόγμα

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ