ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΜΑΡΙΑ - ΠΑΝΑΓΙΑ

 ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΧΙΟΥ

 

Ιερά Μονή Παναγίας Βοήθειας Χίου

 

Παναγία η Βοήθεια

Η Ιερά Μονή Παναγίας Βοηθείας είναι γυναικείο Μοναστήρι και βρίσκεται χτισμένο 3 χιλιόμετρα από την πόλη της Χίου, στο λόφο της περιοχής του Φραγκομαχαλά, με θέα όλη τη χώρα του νησιού. Ιδρύθηκε το 1930, από τον όσιο Άνθιμο Βαγιάνο, για να στεγάσει Μικρασιάτισσες μοναχές που είχαν διωχθεί από τις Μονές της Μικράς Ασίας μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Ο Όσιος Άνθιμος ήταν εφημέριος στο Λωβοκομείο Χίου. Το 1928 ξεκίνησε η ανοικοδόμηση της Μονής και το 1930 ολοκληρώθηκε, ενθρονίζοντας στην Μονή την εικόνα της Παναγίας της Βοηθείας, που αποτελούσε οικογενειακό κειμήλιο. Με την ίδρυση της Μονής ο Όσιος Άνθιμος εγκαταβίωσε εκεί μαζί με τις πρώτες καλόγριες.

 

Το Μοναστήρι είναι άβατο στους άνδρες εκτός από την ημέρα εορτής του Αγίου Ανθίμου (15 Φεβρουαρίου - ημέρα κοίμησης του Αγίου) και στις 8 ημέρες μετά το Πάσχα (Δευτέρα μετά την Κυριακή του Θωμά). Κατά την περιήγηση στον προαύλιο χώρο, νοιώθει κανείς τον χρόνο να σταματάει. Ένα φαινόμενο που είναι αισθητό σε κάθε επισκέπτη. Στο εσωτερικό του Ιερού ναού βρίσκεται η Κάρα του Οσίου. Πολλοί επισκέπτες κατά την είσοδό τους στο ναό, γίνονται μάρτυρες παράξενης ευωδίας, η οποία προέρχεται από το ιερό λείψανο του Αγίου.

 

Ορθόδοξος Συναξαριστής, Βικιπαίδεια


 

Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΗΣ ΧΙΟΥ

 

Η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας Βοηθείας και ο άγιος Άνθιμος της Χίου

 

Όσιος Άνθιμος ο εν Χίω

Μια νύχτα λοιπόν βλέπω στον ύπνο μου μιαν ωραιοτάτη γυναίκα, υψηλού αναστήματος, ενδεδυμένην με μαύρο φόρεμα και μου λέγει:
– Έως πότε θα με έχεις έτσι μέσα στο κελλάρι σου; Θέλω να μου βάλεις άσπρο φόρεμα.

Εγώ το εθεώρησα ως όνειρον και παραμέλησα.

Αλλά τι ηκολούθησε; Ησθένησα βαρέως· ήταν δε τότε Αύγουστος του 1924 και η ασθένειά μου παρετάθη μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου και με εβασάνιζε δεινώς.

Οπότε βλέπω και πάλιν την ιδίαν εκείνην γυναίκα στο όνειρόν μου και μου λέγει προστακτικά:
– Σου λέγω, αμέσως να μου κάμεις το άσπρο μου φόρεμα, τι αμελείς; Κάμε το και εγώ θα σε βοηθήσω.

Τότε πλέον εννόησα τον λόγον. Μόλις εξημέρωσε λοιπόν, στέλλω την εικόνα στον χρυσοχόον και την ασήμωσε, όπως την βλέπετε.

Και μόλις μου την έφεραν ασημωμένη στο ταπεινόν μου κελλίον, την παραμονήν των Χριστουγέννων, ευθύς έφυγαν οι ζάλες και η σκότισις της κεφαλής μου, όπου πέντε μήνες με εβασάνιζαν και αμέσως έγινα εντελώς υγιής.

 

Αλλά και μία κόρη δαιμονισμένη την ιδίαν ημέραν, μόνο ότι ήγγισε στην χαριτόβρυτον εικόνα της Παναγίας, ευθύς εθεραπεύθη. Και άλλα πολλά ενήργησεν η θαυματουργός και αγία εικών, πριν κτισθεί η επ’ ονόματί της αύτη ιερά Μονή, τα οποία αφήνω διά συντομίαν.

Ήταν λοιπόν για μένα η Παναγία ως ένα δένδρο δροσερό και κατάσκιο και εγώ αναπαυόμουν κάτωθεν της σκιάς του.

Και κάθε βράδυ την ικέτευα θερμώς με δάκρυα εις τους οφθαλμούς να μου είναι οδηγός και προστάτης και να με βοηθήση η χάρις Της σύμφωνα με το όνομά Της να κάμω μοναστήρι, να αποθησαυρίσω εκεί μέσα την πάνσεπτον εικόνα Της.

Δεν ήθελεν η ψυχή μου να βλέπω τον ανεκτίμητον εκείνον θησαυρόν απερριμμένον στην πτωχικήν και περιφρονημένην καλύβην μου. Ο πόθος μου ήταν αυτός.

Ενόμιζα λοιπόν ότι το δένδρο εκείνο άρχισε να αυξάνει. Η ωραιότης του με ευχαριστούσε, η σκιά του με εσκέπαζε και η δροσιά του με έκαμνε να αποκτήσω μία καρδία μεγάλη.

 

Από το βιβλίο του Ιερομονάχου, π. Δημητρίου Καββαδία, «Γέροντες και γυναικείος μοναχισμός», έκδοση Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Αγίου Όρους.

 

ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

 

 

ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ

 

Ἀπολυτίκιον

Πληθὺς τῶν μοναζόντων ἐν ᾠδαῖς εὐφημήσωμεν ἡμῶν τὴν πολιοῦχον καὶ τοῦ κόσμου προστάτιδα· παντοίων γὰρ θαυμάτων ὡς πηγὴ δεδώρηται ἡμῖν καὶ θησαυρὸς ἡ εἰκὼν τῇς Θεοτόκου, δι' ὅπερ ἅπαντες αὐτῇ ἀναβοήσωμεν· χαῖρε τῶν σὲ τιμώντων ἡ ἐλπίς, χαῖρε ἡμῶν τὸ καύχημα, χαῖρε ἡ χάριν καὶ ὄνομα οὖσα βοήθεια.
  

Κοντάκιον

Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Τῇ Θεοτόκῳ μετὰ πίστεως προσέλθωμεν, καὶ τὴν Εἰκόνα τὴν Αὐτῆς νῦν προσκυνήσωμεν, ἀναμέλποντες ἐφύμνια μετὰ πόθου. Ἀλλ’ ὡς ἤγειρας ναόν Σου τὸν πανάγιον, καὶ τῆς ποίμνης Σου προστάτις ἔσο πάντοτε, ἵνα ψάλλῃ Σοι· Χαῖρε πάντων Βοήθεια.
  

Μεγαλυνάριον

Χαίροις ἡ τῆς Χίου θεία Μονή, ἡ τῆς Βασιλίδος τήν Εἰκόνα ὡς θησαυρόν ἔνδοθεν πλουτοῦσα, τήν πάνσεπτον καί θείαν, τήν ὄνομα καί χάριν οὗσαν Βοήθειαν.
  

Έτερον Μεγαλυνάριον

Χαίροις ἡ προστάτις μοναζουσῶν, ὁδηγός καί φύλαξ τῆς Σῆς ποίμνης τῶν εὐσεβῶν, Παρθένε Παναγία, ἐνθάδε τῶν οἰκούντων, τῶν Σέ προσκαλουμένων, μόνη Βοήθεια.
  

Έτερον Μεγαλυνάριον

Δεῦτε προσκυνήσωμεν οἱ πιστοί, τήν θείαν Εἰκόνα τῆς Πανάγνου πανευλαβῶς, τήν ἀξιωθεῖσαν Μονήν ὧδαι ἱδρῦσαι, τήν Πρόμαχον τοῦ κόσμου καί τήν Βοήθειαν.
  

Έτερον Μεγαλυνάριον

Ἔχοντες Εἰκόνα Σου τήν σεπτήν, Ἀνύμφευτε Κόρη, ὡς προπύργιον ὀχυρόν, προστρέχομεν Ταύτῃ καιρῶ τῶ τῶν κινδύνων καί ἐπηρείας πάσης ἀπολυτρούμεθα.
  

Έτερον Μεγαλυνάριον

Χάριν ποριζόμενοι ἀληθῆ, ἐκ τῆς Σῆς Εἰκόνος, Θεοτόκε, διά παντός, Ταύτην προσκυνοῦμεν καί Σέ ὑμνολογοῦμεν, ἡμῶν ὡς προστασίαν, πάντων Βοήθεια.