ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ο ΣΑΟΥΛ, Η ΝΕΚΡΟΜΑΝΤΙΣΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΣΑΜΟΥΗΛ

Η ΝΕΚΤΟΜΑΝΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

Ο Σαούλ και η νεκρομάντισσα

Με τον όρο Νεκρομαντεία εννοουμε την επίκληση πνευμάτων αποθανόντων ατόμων για τους σκοπούς της μαντικής. Η Νεκρομαντεία ήταν απαγορευμένη από το Μωσαϊκό Νόμο και οι παραβάτες της τιμωρούνταν με θάνατο δια λιθοβολισμού:

Δεν επιτρέπεται στους Ισραηλίτες να τηρούν τα βδελυρά έθιμα των άλλων εθνών. Δεν έπρεπε να προσφέρουν το γιο τους ή την κόρη τους να καούν θυσία σε κάποιο ειδωλολατρικό βωμό. Δεν επιτρεπόταν ν' ασκούν μαντεία ή οιωνοσκοπία ή απόκρυφες τέχνες ή μαγεία. Κανείς δεν έπρεπε να γίνει μάγος ή εξορκιστής πνευμάτων, μάντης ή νεκρομάντης. Όποιος έκανε κάτι απ' αυτά ήταν μισητός στον Κύριο και εξαιτίας τέτοιων βδελυρών πράξεων ο Κύριος θα εξαφανίσει τα έθνη από τη Χαναάν (Δευτερονόμιο 18,9-14).

Να μην απευθύνονται και να μην ακολουθούν τους εγγαστρίμυθους, ούτε εκείνους που καλούν τα πνεύματα, ούτε τους μάντεις, ούτε αυτούς που ψάλλουν μαγικά άσματα. Να μην τους συμβουλεύονται, έτσι ώστε να μη μολύνονται απ' αυτούς (Λευιτικόν 19,31. 20,7-8).

Εάν κάποιος άντρας ή γυναίκα γινόταν εγγαστρίμυθος και ασκούσε νεκρομαντεία ή μάγος και έψαλλε μαγικά άσματα, θα έπρεπε να τιμωρηθεί με θάνατο δια λιθοβολισμού (Λευιτικόν 20,27).

Ο ΣΑΟΥΛ, Η ΝΕΚΤΟΜΑΝΤΙΣΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΣΑΜΟΥΗΛ

Στο βιβλίο των Βασιλειών Α' στο κεφάλαιο 28 και στο βιβλίο των Παραλειπομένων Α' 10,13-14, βλέπουμε πως ο βασιλιάς Σαούλ, ενόψη της επίθεσης των Φιλισταίων, ζήτησε τη βοήθεια μιας νεκρομάντισσας για να συμβουλευτεί το πνεύμα του προφήτη Σαμουήλ σχετικά με την έκβαση του πολέμου. Ο λόγος του Θεού ονομάζει την πράξη αυτή ως νεκρομαντεία - ανταπόκριση δαιμονίων και την καταδικάζει ως βδέλυγμα και θανάσιμη αμαρτία (Λευιτικόν 20,27, 19,31 - Ησαΐας 8,19-20). Ο Θεός απαγορεύει με αυστηρότητα την επικοινωνία με νεκρούς. Τα πνεύματα που ανεβάζουν αυτοί οι μάγοι δεν είναι βέβαια τα πνεύματα φιλικών μας προσώπων που έχουν πεθάνει αλλά είναι δαιμόνια που προσποιούνται ότι είναι φιλικά μας πρόσωπα. Οι νεκροί δεν έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν το μέλλον. Έτσι στα εδάφια τονίζεται η ανομία του Σαούλ. Έχουν γίνει αρκετές παρερμηνείες σχετικά με το θέμα αυτό. Ας δούμε τα σχετικά χωρία της Παλαιάς Διαθήκης:

«13 Ούτως απέθανεν ο Σαούλ, διά την ανομίαν αυτού την οποίαν ηνόμησεν εις τον Κύριον, εναντίον του λόγου του Κυρίου, τον οποίον δεν εφύλαξε· 14 και έτι διότι εζήτησεν άνθρωπον έχοντα πνεύμα μαντείας, διά να ερωτήση και δεν ηρώτησε τον Κύριον· διά τούτο εθανάτωσεν αυτόν και έστρεψε την βασιλείαν εις τον Δαβίδ τον υιόν του Ιεσσαί.» (Α' Παραλειπομένων 10,13-14). (Μετάφραση Βάμβα).

«13 καὶ ἀπέθανε Σαοὺλ ἐν ταῖς ἀνομίαις αὐτοῦ, αἷς ἠνόμησε τῷ Θεῷ κατὰ τὸν λόγον Κυρίου, διότι οὐκ ἐφύλαξεν· ὅτι ἐπηρώτησε Σαοὺλ ἐν τῶ ἐγγαστριμύθῳ τοῦ ζητῆσαι, καὶ ἀπεκρίνατο αὐτῷ Σαμουὴλ ὁ προφήτης.» (Α΄ Παραλειπομένων 10,13) (μετάφραση εβδομήκοντα).

Διαβάζοντας το κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης πολλοί οδηγούνται στο συμπέρασμα οτι το πνεύμα που μίλησε στον Σαούλ ήταν ο ίδιος ο προφήτης Σαμουήλ! Συγκρίνοντας τα δύο εδάφια 13 βλέπουμε ότι το δεύτερο έχει στο τέλος του μια προσθήκη που δεν υπάρχει στο πρώτο: "καὶ ἀπεκρίνατο αὐτῷ Σαμουὴλ ὁ προφήτης". Η προσθήκη αυτή υπάρχει μόνο στη μετάφραση των εβδομήκοντα που χρησιμοποιούν οι Ορθόδοξοι. Στο εβραϊκό κείμενο δεν υπάρχει αυτή η προσθήκη, γι' αυτό και στη συντριπτική πλειονότητα των μεταφράσεων που χρησιμοποιούνται ανά τον κόσμο δεν εμφανίζεται ποτέ αυτή η παράξενη προσθήκη. Ακόμα και ο ορθόδοξος αρχιμανδρίτης Ν. Βάμβας στη μετάφρασή του δεν συμπεριέλαβε την προσθήκη αυτή αφού έβλεπε οτι δεν συμφωνούσε με το εβραϊκό κείμενο. Ακόμα και στην Γραφή που χρησιμοποιούν οι Ρωμαιοκαθολικοί, στη Βουλγκάτα, η οποία εμπεριέχει πλήθος αλλαγών εκ των πρωτοτύπων, στο σημείο αυτό δεν περιλαμβάνεται η προσθήκη αυτή. Δεν αναρωτούνται οι υποστηρικτές της άποψης αυτής, υποθέτοντας ακόμα και ότι οι ψυχές ζούν στον παράδεισο μετά τον θάνατο, πως είναι δυνατόν μια μάγισσα να δώσει εντολή να ανέβει από τον Άδη ενας προφήτης του Θεού; Μήπως ο παράδεισος είναι κάτω στον Άδη; Δηλαδή ο Σαμουήλ δεν ήταν στον ουρανό αλλά στον Άδη; Μήπως ο σατανάς μπορεί να συνεργαστεί με τον Χριστό; Μήπως μια μάγισσα μπορεί να συνεργαστεί με προφήτη του Κυρίου; Επιπλέον αυτών, η μάγισσα όταν έκανε τη μαγεία της είδε θεούς να ανεβαίνουν (Α' Βασιλειών 28,13). Μήπως ο Σαμουήλ ήταν ένας από αυτούς τους θεούς; Ασφαλώς όχι. Και ρώτησε ο Σαούλ τη μορφή του "θεού" που είδε η μάγισσα. Και η μάγισσα του απάντησε ότι έχει τη μορφή γέρου τυλιγμένου με ένδυμα. Ένας που γνωρίζει από αποκρυφισμό θα καταλάβει αμέσως οτι αυτή είναι η μορφή που εμφανίζονται τα δαιμόνια στα μέντιουμ.

Επίσης βλέπουμε οτι ο Σαούλ πέφτει και προσκυνάει επειδή είπε η μάγισσα οτι είναι "θεός". Ένας προφήτης του Κυρίου θα δεχόταν προσκύνηση; Ασφαλώς όχι, αφού προσκύνηση αρμόζει μόνο στον Κύριο τον Θεό. Εν συνεχεία ο δήθεν προφήτης Σαμουήλ λέει στον Σαούλ ότι αύριο επρόκειτο να πεθάνει και να βρεθεί εκεί που ήταν και αυτός! (Α' Βασιλειών 28,19) Δηλαδή ο δίκαιος Σαμουήλ με τον άδικο Σαούλ μετά τον θάνατο θα βρεθούν στον ίδιο χώρο! Πράγματι αυτό διδάσκει ο αποκρυφισμός, ότι δεν έχει σημασία αν είσαι δίκαιος ή άδικος, το τέλος θα είναι το ίδιο.

Επιπρόσθετα, μετά το επίμαχο εδάφιο 13 τι διαβάζουμε στο 14; Ότι ο Σαούλ συμβουλέυτηκε έναν μάγο και ΔΕΝ ρώτησε τον Κύριο. Βλέπετε την αντίφαση; Ο Σαούλ μιλούσε όχι με τον Σαμουήλ, έναν προφήτη, εκπρόσωπο του Κυρίου, αλλά μ' ένα δαιμόνιο που υποκρινόταν τον προφήτη. Γιατί αν μιλούσε όντως με τον προφήτη Σαμουήλ, δεν θα έπρεπε να υπάρχει το εδάφιο 14, αφού ο Σαμουήλ ως προφήτης μιλά εξ ονόματος του Κυρίου.

ΠΗΓΗ