|
ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ |
|||||||||||||
|
|
|||||||||||||
|
ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ |
|||||||||||||
|
Καύχημα και η δόξα των Χριστιανών... Tόμος 5. σελ,139, 140
Αυτός πού βάζει τον φτωχό στο σπίτι του, φιλοξενεί τον Χριστό πού είπε «Είναι μακάριοι οι ελεήμονες» Αυτός πού δίνει ελεημοσύνη στον φτωχό, δανείζει στον Θεό πού είπε «Αυτό πού κάνατε σε έναν από τούς ασήμαντους αδελφούς μου, σ` εμένα τον κάνατε» Αυτός πού δέχεται τον ξένο κάτω από τη στέγη του, υποδέχεται τον Χριστό πού είπε «`Ο Υιός του Θεού δεν έχει που να γείρει τον κεφάλι του» Αυτά και τα παρόμοια μ` αυτά είναι καρποί της μετάνοιας, και στεφάνι και καύχημα και δόξα των Χριστιανών Άς μην καυχιέται ο σοφός για τη σοφία του, ούτε ο δυνατός για τη δύναμή του. αλλά απεναντίας, καθένας πού καυχιέται, ας καυχιέται εν Κυρίω. Καύχημα μάλιστα των Χριστιανών είναι η εντολή του. Καύχημα των Χριστιανών είναι οι διδασκαλίες των `Αποστόλων και των Προφητών. Καύχημα των Χριστιανών είναι η ταπεινοφροσύνη, η συναίσθηση της πνευματικής φτώχειας και η υπακοή. Καύχημα των Χριστιανών είναι η ψαλμωδία πού συνοδεύεται από κατάνυξη. Καύχημα των Χριστιανών είναι η μετάνοια πού συνοδεύεται από δάκρυα. Καύχημα των Χριστιανών είναι η πραότητα πού συνοδεύεται από ησυχία, και τον να σκύβουν αυτοί μπροστά σε όλους και να τούς προσκυνούν. Καύχημα των Χριστιανών είναι να πλύνουν τα πόδια των αδελφών. Καύχημα των Χριστιανών είναι τον να λέει κανείς στον άλλο «Συγχώρησέ με, σου έφταιξα» Καύχημα των Χριστιανών είναι η φιλοξενία και η συμπόνια. Καύχημα και σωτηρία των Χριστιανών είναι τον να τρώγουν πάντοτε μαζί τους στο τραπέζι τους φτωχοί και ορφανοί και ξένοι διότι από αυτό τον σπίτι ποτέ δεν θα απομακρυνθεί ο Χριστός. Καύχημα των Χριστιανών είναι τον να μην φτάνει ο ήλιος στη δύση του. ενώ εξακολουθεί η οργή κάποιου, ούτε να κοιμηθεί κανείς έχοντας έχθρα εναντίον κάποιου. Καύχημα και στεφάνι των Χριστιανών είναι να υπομένει κανείς τις θλίψεις και να μην αγανακτεί ένας τέτοιος άνθρωπος είναι φίλος αυτού πού είπε ότι «η θλίψη σας θα μετατραπεί σε χαρά». Καύχημα των Χριστιανών είναι να επισκέπτεται κανείς αυτούς πού βρίσκονται στη φυλακή, δηλαδή αυτούς πού ζουν στα σπήλαια και στα βουνά και στις οπές της γης, σαν αληθινός μαθητής αυτού πού είπε «ήμουν στη φυλακή, και ήρθατε σ` εμένα» Καύχημα των Χριστιανών είναι να έχουν πάντοτε στη μνήμη τους τον Θεό και τη μεγάλη μέρα της κρίσης. Και γιατί δεν λέω τα μεγαλύτερα ; Καύχημα και έπαινος και σωτηρία των Χριστιανών είναι η ομολογία της ορθής πίστης, και τον να μην συμφωνεί κανείς και να μην γίνεται φίλος μ` αυτούς πού φρονούν τα αντίθετα, αλλά να τηρεί την εντολή και την παρακαταθήκη άσπιλη, άψογη και ανόθευτη από κάθε αίρεση, ως την παρουσία του Κυρίου μας `Ιησού Χριστού. Διότι αυτόν τον Χριστιανό, όταν τον δει ο Κύριος, θα πει «Να, αληθινός `Ισραηλίτης, δηλαδή Χριστιανός, στον οποίο δεν υπάρχει δόλος». Γι` αυτά πρέπει να καυχόμαστε, αδελφοί, και όχι για άμαξες και για άλογα και για εξουσία και για πλούτο.
|
|||||||||||||
