ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

 

 Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

 

Ο σκοπός της δημιουργίας

 

Η δημιουργία του ανθρώπου

Η ιστορία της δημιουργίας του κόσμου και του ανθρώπου περιγράφεται στο πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, το οποίο ονομάζεται "Γένεσις". Ο συγγραφέας του, περιγράφοντας τον τρόπο που δημιουργήθηκαν τα πάντα, στην πραγματικότητα θέλει να μιλήσει για το δημιουργό τους. Γι' αυτό και ξεκινάει τη διήγηση με τη φράση "Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε", για να καταλάβουν οι άνθρωποι αμέσως ότι ο ήλιος και τα άλλα ουράνια σώματα, η θάλασσα, τα ζώα και τ' άλλα κτίσματα είναι δημιουργήματα του Ενός και μόνου Θεού και όχι θεοί, όπως πίστευαν πολλοί την εποχή εκείνη.

Πηγή της ζωής και της δημιουργίας είναι ο Ένας και Μοναδικός Θεός. Από την αρχή της διήγησης, γίνεται λόγος για το Πνεύμα του Θεού (και πάνω στα νερά έπνεε Πνεύμα Θεού). Ο συγγραφέας μας λέει ότι από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας το Πνεύμα του Θεού σκεπάζει, προστατεύει και ζωντανεύει τα πάντα. Ο Θεός Πατέρας, λοιπόν, δημιουργεί τον κόσμο με το Λόγο του κα τη δύναμη του Πνεύματος, για να ζήσουν μέσα σ' αυτόν τον κόσμο τα δημιουργήματά Του, να γευτούν την αγάπη και την αγαθότητα Του, να ζήσουν τη χαρά Του, να Τον γνωρίσουν.

 

Τον κόσμο τον δημιούργησε ο Θεός από απέραντη αγαθότητα και αγάπη. Θέλησε να δημιουργήσει και άλλα όντα που να γίνουν μέτοχοι στη μακαριότητά Του. Τον έκαμε για να χαρίσει χαρά και ευτυχία στα λογικά πλάσματα Του. Αλλά και για έναν ακόμα λόγο έκαμε τον κόσμο ό Θεός... Να διαλαλεί αυτός ο κόσμος τη δόξα Του.

Στεκόμαστε και μένουμε έκθαμβοι μπροστά στο μεγαλείο της δημιουργίας. Θαυμάζουμε τα έργα του Θεού και η καρδιά μας πλημμυρίζει από αισθήματα ευγνωμοσύνης και δοξολογίας για το Δημιουργό.

 

 

Συμβολικές και  ανθρωπομορφικές εκφράσεις

 

Η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί απλή γλώσσα συμβολικές εκφράσεις και πολλές εικόνες, για να καταλαβαίνουν όλοι οι άνθρωποι τι θέλει να πει. Στο κείμενο της δημιουργίας υπάρχουν και εκφράσεις οι οποίες ονομάζονται ανθρωπομορφικές, επειδή αποδίδονται στο Θεό ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Δεν πρέπει βέβαια να νομίσουμε ότι ο Θεός έχει ανθρώπινα χαρακτηριστικά, στόμα ή μάτια όπως εμείς. Οι συγγραφείς των βιβλίων της Αγίας Γραφής τις χρησιμοποιούν γιατί θέλουν να διδάξουν με εκφράσεις γνώριμες και κατανοητές σε μας, ποιος είναι ο δημιουργός κόσμου και τι έχει κάνει για μας τους ανθρώπους.

 

 

Η πρόνοια του Θεού στη δημιουργία του κόσμου

 

Ο Θεός δημιουργεί τον κόσμο σε έξι ημέρες και τον δημιουργεί με τάξη, με αρμονία και με ευκοσμία. Παρά τις μεγάλες διαφορές των δημιουργημάτων, όλα είναι συναρμοσμένα  με τάξη και ρυθμό, σαν σε μουσική συμφωνία. Γι' αυτό και στο τέλος κάθε δημιουργικής ημέρας το κείμενο τελειώνει με τη φράση "και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό". Η έκφραση αυτή μας φανερώνει ότι ο Θεός φρόντισε ώστε ο κόσμος να είναι καλός και ωραίος για τη ζωή μας.

Αυτό είναι φανερό από τη σειρά της δημιουργίας. Για παράδειγμα, πρώτα φυτρώνει το φυτρώνει το χορτάρι  και μετά δημιουργούνται τα ζώα που τρέφονται από αυτό. Η φροντίδα, η πρόνοια του Θεού, εκδηλώνεται και στην ιστορία, όπου ο Θεός συνεργάζεται με τον άνθρωπο χωρίς να τον μεταβάλλει σε πειθήνιο όργανο. Ακόμη, ο Θεός αγρυπνά για την τάξη του κόσμου. Εξασφαλίζει την ευφορία της γης, δίνοντας τον ήλιο και τη βροχή σε όλους, καλούς και κακούς. Χαρίζει όλα τα αγαθά ώστε οι άνθρωποι να Τον γνωρίσουν από την φροντίδα, την αγαθότητα, τη σοφία και την αγάπη Του.

 

 

Ο κόσμος γύρω μας: ένα καθημερινό θαύμα!

 

Ο κόσμος γύρω μας είναι ένα πραγματικό στολίδι. Πραγματικά όπου και να γυρίσουμε τα μάτια μας θαυμάζουμε την ωραιότητα του κόσμου. Η τάξη, η ομορφιά και η σοφία με την οποία είναι καμωμένος, δείχνουν ότι ο Θεός είναι ο σοφός δημιουργός του. Πόσα κρυμμένα μυστικά κρύβει αυτή η κτίση... Και στη φύση μεγάλες εκπλήξεις μας περιμένουν αν αφήσουμε τους αριθμούς να μιλήσουν.

Μια μεγάλη οξιά έχει περίπου 350.000 φύλλα. Όλα μαζί απλωμένα σχηματίζουν μια έκταση 750 μ2, σαν ένα γήπεδο ποδοσφαίρου. Απ’ αυτά τα φύλλα, σε μια ζεστή μέρα εξατμίζονται 300 λίτρα νερό. Γι’ αυτό νιώθουμε τέτοια δροσιά όταν καθόμαστε στον ίσκιο της. Μια οξιά καθαρίζει κάθε χρόνο χίλια κιλά σκόνη και τοξικά αέρια απ’ τον αέρα, περισσότερο δηλαδή κι από ένα καλό φίλτρο. Παράγει καθημερινά τόσο οξυγόνο, ώστε 20 παιδιά να έχουν καθαρό αέρα να αναπνέουν.

Ένα σπουργίτι φτερουγίζει 13 φορές το δευτερόλεπτο. Κανένας άνθρωπος δεν έχει τέτοια δύναμη! Ο ξιφίας κολυμπάει με ταχύτητα 90 χλμ. την ώρα, ενώ ένας πρωταθλητής της κολύμβησης φτάνει ίσα ίσα τα 5 χλμ. Ο πάνθηρας τρέχει 120 χλμ. την ώρα, ενώ ένας δρομέας φτάνει μετά βίας τα 36 χλμ. Το παγκόσμιο ρεκόρ του άλματος είναι σχεδόν 9 μ., ενώ ένας ενοχλητικός ψύλλος μ’ ένα του πήδημα υπερβαίνει τα 60 εκ., ξεπερνάει δηλαδή 200 φορές το μήκος του σώματός του.

Εξίσου θαυμαστοί είναι οι διάφοροι κύκλοι της ζωής. Ας σκεφτούμε το νερό. Άνθρωποι, ζώα και φυτά χρειάζονται γλυκό νερό για να ζήσουν. Όμως δεν υπάρχει πολύ στη φύση. Μόνο 1 από τα 40 λίτρα του νερού της γης είναι γλυκό. Αλλά ο ήλιος το προσφέρει στη φύση μ’ ένα σοφό κύκλο: με τις θερμές του αχτίνες το νερό εξατμίζεται, ανεβαίνει ψηλά, σχηματίζει σύννεφα και ποτίζει σαν πολύτιμη βροχή τη γη.

 

Ένα πραγματικό στολίδι είναι ο κόσμος γύρω μας. Και ο Παντοδύναμος τα πάντα με σοφία εποίησε.

 

Όσες φορές βλέπω στους ουρανούς σου…
τ’ αστέρια, τη σελήνη, που εσύ τα στέριωσες,
αναλογίζομαι:
Τι τάχα είν’ ο άνθρωπος
ώστε να τον φροντίζεις;
ο κάτοικος της γης
ώστε να νοιάζεσαι γι’ αυτόν;…
Με δόξα τον στεφάνωσες και με τιμή.
Κύριο τον έκανες πάνω στα πλάσματά σου,
όλα στην εξουσία του τα έδωσες:
τα πρόβατα, τα βόδια,
ακόμη και τα ζώα τ’ άγρια,
τ’ ουρανού τα πετούμενα, της θάλασσας τα ψάρια…
Δέσποτα, Κύριέ μας,
πόσο θαυμαστή είναι η ύπαρξή σου
σ’ ολόκληρη τη γη!


Ψαλμός 8