Ο Ελιμέλεχ και η οικογένειά του στη Μωάβ
Ρουθ. 1,1 Καὶ
ἐγένετο ἐν τῷ κρίνειν τοὺς κριτὰς καὶ
ἐγένετο λιμὸς ἐν τῇ γῇ, καὶ
ἐπορεύθη ἀνὴρ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς
Ἰούδα τοῦ παροικῆσαι ἐν ἀγρῷ Μωάβ,
αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ
οἱ δύο υἱοὶ αὐτοῦ.
Ρουθ. 1,1 Κατά την εποχήν εκείνην που οι Κριταί
εκυβερνούσαν τους Ισραηλίτας έπεσε λιμός εις την χώραν αυτών. Εξ αιτίας του
λιμού ενας ανήρ από την Βηθλεέμ, της φυλής του Ιούδα, ανεχώρησε να κατοικήση
αυτός, η σύζυγός του και οι δύο υιοί του εις την αγροτικήν περιοχήν της Μωάβ.
Ρουθ. 1,2 καὶ ὄνομα
τῷ ἀνδρὶ Ἐλιμέλεχ, καὶ ὄνομα τῇ
γυναικὶ αὐτοῦ Νεωμίν, καὶ ὄνομα τοῖς
δυσὶν υἱοῖς αὐτοῦ Μααλὼν καὶ
Χελαιών, Ἐφραθαῖοι ἐκ Βηθλεὲμ τῆς
Ἰούδα· καὶ ἤλθοσαν εἰς ἀγρὸν
Μωὰβ καὶ ἦσαν ἐκεῖ.
Ρουθ. 1,2 Ο ανήρ ωνομάζετο Ελιμέλεχ, η σύζυγός του
ωνομάζετο Νωεμίν, τα δε δύο τέκνα του ο ενας Μααλών και ο άλλος Χελαιών. Ησαν
Εφραθαίοι, διότι κατήγοντο από την Εφραθά, δηλαδή από την Βηθλεέμ της
Ιουδαίας. Αυτοί ήλθον εις αγροτικήν περιοχήν της Μωάβ και εγκατεστάθησαν
εκεί.
Ρουθ. 1,3 καὶ
ἀπέθανεν Ἐλιμέλεχ ὁ ἀνὴρ τῆς Νεωμίν,
καὶ κατελείφθη αὕτη καὶ οἱ δύο υἱοὶ
αὐτῆς.
Ρουθ. 1,3 Εκεί όμως υστέρα από ολίγον χρόνον απέθανεν ο
Ελιμέλεχ, ο σύζυγος της Νωεμίν, και έμεινεν αυτή μόνη με τα δύο τέκνα της.
Ρουθ. 1,4 καὶ
ἐλάβοσαν ἑαυτοῖς γυναῖκας Μωαβίτιδας, ὄνομα
τῇ μιᾷ Ὀρφά, καὶ ὄνομα τῇ δευτέρᾳ
Ῥούθ· καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ ὡς δέκα
ἔτη.
Ρουθ. 1,4 Οι δύο υιοί της επήραν εκεί ως συζύγους γυναίκας
Μωαβίτιδας, η μία των οποίων ελέγετο Ορφά η δε άλλη Ρούθ. Παρέμειναν στους
αγρούς της χώρας Μωάβ έτι. δέκα έτη.
Ρουθ. 1,5 καὶ
ἀπέθανον καί γε ἀμφότεροι, Μααλὼν καὶ Χελαιών,
καὶ κατελείφθη ἡ γυνὴ ἀπὸ τοῦ
ἀνδρὸς αὐτῆς καὶ ἀπὸ τῶν δύο
υἱῶν αὐτῆς.
Ρουθ. 1,5 Επειτα απέθαναν και οι δύο υιοί, ο Μααλών και ο
Χελαιών, και έτσι έμειναν η Νωεμίν χήρα από άνδρα και ερήμη από τα δυο παιδιά
της.
Η Νωεμίν και η Ρουθ πηγαίνουν στη Βηθλεέμ
Ρουθ. 1,6 καὶ
ἀνέστη αὕτη καὶ αἱ δύο νύμφαι αὐτῆς
καὶ ἀπέστρεψαν ἐξ ἀγροῦ Μωάβ, ὅτι
ἤκουσεν ἐν ἀγρῷ Μωὰβ ὅτι ἐπέσκεπται
Κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ δοῦναι αὐτοῖς
ἄρτους,
Ρουθ. 1,6 Εξ αιτίας της θλίψεώς της και επειδή
επληροφορήθη ότι ο Θεός ηλέησε τον ισραηλιτικόν λαόν και έδωσεν εις αυτόν
άρτους, εξεκίνησεν η Νωεμίν και αι δύο νύμφαι της, εγκατέλειψαν την αγροτικήν
περιοχήν της Μωάβ,
Ρουθ. 1,7 καὶ
ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ τόπου, οὗ ἦν
ἐκεῖ, καὶ αἱ δύο νύμφαι αὐτῆς μετ᾿
αὐτῆς· καὶ ἐπορεύοντο ἐν τῇ
ὁδῷ τοῦ ἐπιστρέψαι εἰς τὴν γῆν
Ἰούδα.
Ρουθ. 1,7 και ανεχώρησαν από τον τόπον, όπου ευρίσκοντο.
Μαζή δέ με την Νωεμίν ηκολούθησαν και αι δύο νύμφαι της. Επροχωρούσαν στον
δρόμον της επιστροφής των εις την χώραν της φυλής του Ιούδα.
Ρουθ. 1,8 καὶ εἶπε
Νωεμὶν ταῖς δυσὶ νύμφαις αὐτῆς· πορεύεσθαι
δή, ἀποστράφητε ἑκάστη εἰς οἶκον μητρὸς
αὐτῆς· ποιήσαι Κύριος μετ᾿ ὑμῶν
ἔλεος, καθὼς ἐποιήσατε μετὰ τῶν τεθνηκότων
καὶ μετ᾿ ἐμοῦ·
Ρουθ. 1,8 Εις κάποιο σημείον της πορείας των είπεν η
Νωεμίν εις τας δύο νύμφας της· “επιστρέψατε, σας παρακαλώ, και πηγαίνετε κάθε
μία στον οίκον της μητρός της. Εύχομαι να δείξη ο Κυριος καλωσύνην και
στοργήν προς σας, όπως και σεις εδείξατε καλωσύνην προς τα αποθανόντα τέκνα
μου και προς εμέ.
Ρουθ. 1,9 δῴη Κύριος
ὑμῖν καὶ εὕροιτε ἀνάπαυσιν ἑκάστη
ἐν οἴκῳ ἀνδρὸς αὐτῆς·
καὶ κατεφίλησεν αὐτάς, καὶ ἐπῇραν τὴν
φωνὴν αὐτῶν καὶ ἔκλαυσαν.
Ρουθ. 1,9 Είθε ο Κυριος να δώση προς σας την χάριν και
προστασίαν του, ώστε κάθε μία από σας να εύρη ανάπαυσιν στον οίκον του νέου
ανδρός, που θα λάβη”. Επειτα η Νωεμίν κατεφίλησεν αυτάς και εκείναι ύψωσαν την
φωνήν, έκλαυσαν,
Ρουθ. 1,10 καὶ εἶπαν
αὐτῇ· μετὰ σοῦ ἐπιστρέφομεν εἰς
τὸν λαόν σου.
Ρουθ. 1,10 και είπαν προς αυτήν· “μαζή σου θα γυρίσωμεν στον
λαόν σου”.
Ρουθ. 1,11 καὶ εἶπε
Νωεμίν· ἐπιστράφητε δή, θυγατέρες μου· καὶ ἱνατί
πορεύεσθε μετ᾿ ἐμοῦ; μὴ ἔτι μοι υἱοὶ
ἐν τῇ κοιλίᾳ μου καὶ ἔσονται ὑμῖν
εἰς ἄνδρας;
Ρουθ. 1,11 Η Νωεμίν απήντησε προς αυτάς· “επιστρέψατε σας
παρακαλώ, θυγατέρες μου, οπίσω. Τι λόγος υπάρχει να πορευθήτε μαζή μου; Μηπως
έχω άλλα τέκνα εις την κοιλίαν μου, δια να γίνουν αυτά σύζυγοί σας;
Ρουθ. 1,12 ἐπιστράφητε δή,
θυγατέρες μου, διότι γεγήρακα τοῦ μὴ εἶναι
ἀνδρί· ὅτι εἶπα, ὅτι ἔστι μοι
ὑπόστασις τοῦ γενηθῆναί με ἀνδρὶ καὶ
τέξομαι υἱούς,
Ρουθ. 1,12 Επιστρέψατε, σας παρακαλώ, θυγατέρες μου, διότι
εγώ έχω πλέον γηράσει και δεν πρόκειται να υπανδρευθώ, ώστε να γεννήσω
παιδιά.
Ρουθ. 1,13 μὴ
αὐτοὺς προσδέξεσθαι ἕως οὗ ἁδρυνθῶσιν;
ἢ αὐτοῖς κατασχεθήσεσθε τοῦ μὴ γενέσθαι
ἀνδρί; μὴ δή, θυγατέρες μου, ὅτι ἐπικράνθη μοι
ὑπὲρ ὑμᾶς, ὅτι ἐξῆλθεν ἐν
ἐμοὶ χεὶρ Κυρίου.
Ρουθ. 1,13 Και αν αυτό το αδύνατον γίνη, μήπως σεις θα
περιμένετε, έως ότου αυτά γίνουν άνδρες; Η μήπως προς χάριν αυτών θα
συγκρατήσετε εαυτάς, ώστε να μην υπανδρευθήτε άλλον; Μη λοιπόν, θυγατέρες
μου, επιμένετε να έλθετε μαζή μου. Επιστρέψατε εις τας οικογενείας σας, διότι
εγώ είμαι λυπημένη και δια σας, επειδή το χέρι του Κυρίου έπεσεν επάνω μου”.
Ρουθ. 1,14 καὶ
ἐπῇραν τὴν φωνὴν αὐτῶν καὶ
ἔκλαυσαν ἔτι· καὶ κατεφίλησεν Ὀρφὰ
τὴν πενθερὰν αὐτῆς καὶ ἐπέστρεψεν
εἰς τὸν λαὸν αὐτῆς, Ῥοὺθ δὲ
ἠκολούθησεν αὐτῇ.
Ρουθ. 1,14 Και πάλιν εκείναι ύψωσαν φωνήν και έκλαυσαν ακόμη.
Και η μεν Ορφά, υποχωρήσασα εις τας προτροπάς της πενθεράς της, εφίλησεν
αυτήν με σπαραγμόν καρδίας και επέστρεψεν στον λαόν της, η Ρούθ όμως
ηκολούθησε την πενθεράν της.
Ρουθ. 1,15 καὶ εἶπε
Νωεμὶν πρὸς Ῥούθ· ἰδοὺ ἀνέστρεψεν ἡ
σύννυμφός σου πρὸς λαὸν αὐτῆς καὶ πρὸς
τοὺς θεοὺς αὐτῆς· ἐπιστράφηθι δὴ
καὶ σὺ ὀπίσω τῆς συννύμφου σου.
Ρουθ. 1,15 Είπε τότε η Νωεμίν προς την Ρούθ· “ιδού, η
συννυφάδα σου επέστρεψεν στον λαόν της και στους θεούς της. Επίστρεψε, σε
παρακαλώ, και συ και πήγαινε μαζή με την συννυφάδα σου”.
Ρουθ. 1,16 εἶπε δὲ
Ῥούθ· μὴ ἀπάντησαί μοι τοῦ καταλιπεῖν σε
ἢ ἀποστρέψαι ὄπισθέν σου· ὅτι σὺ
ὅπου ἐὰν πορευθῇς, πορεύσομαι, καὶ οὗ
ἐὰν αὐλισθῇς, αὐλισθήσομαι· ὁ λαός
σου λαός μου, καὶ ὁ Θεός σου Θεός μου·
Ρουθ. 1,16 Η Ρούθ όμως απήντησε· “μη επιμένης και μη με
στενοχωρής να σε εγκαταλείψω και να γυρίσω οπίσω, διότι όπου συ πορευθής και
εγώ θα πορευθώ μαζή σου· όπου συ κατοικήσης, εκεί θα κατοικήσω και εγώ. Ο
λαός σου θα είναι λαός μου και ο Θεός σου θα είναι Θεός μου.
Ρουθ. 1,17 καὶ οὗ
ἐὰν ἀποθάνῃς, ἀποθανοῦμαι,
κἀκεῖ ταφήσομαι· τάδε ποιῆσαι μοι Κύριος καὶ
τάδε προσθείη, ὅτι θάνατος διαστελεῖ ἀναμέσον
ἐμοῦ καὶ σοῦ.
Ρουθ. 1,17 Οπου αποθάνης και ταφής, εκεί και εγώ θα αποθάνω
και θα ταφώ. Ο Κυριος ας μου ανταποδώση και ας με τιμωρήση, αν πράξω
διαφορετικά. Ο θάνατος μόνον θα χωρίση εμέ από σέ”.
Ρουθ. 1,18 ἰδοῦσα
δὲ Νωεμὶν ὅτι κραταιοῦται αὐτὴ τοῦ
πορεύεσθαι μετ᾿ αὐτῆς, ἐκόπασε τοῦ
λαλῆσαι πρὸς αὐτὴν ἔτι.
Ρουθ. 1,18 Οταν η Νωεμίν είδεν ότι η Ρουθ είχε σταθεράν και αμετακίνητον
απόφασιν να πορευθή μαζή της, έπαυσε πλέον να ομιλή προς αυτήν επί του
ζητήματος τούτου.
Ρουθ. 1,19 ἐπορεύθησαν
δὲ ἀμφότεραι, ἕως τοῦ παραγενέσθαι αὐτὰς
εἰς Βηθλεέμ. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ
ἐλθεῖν αὐτάς εἰς Βηθλεέμ, καὶ ἤχησε
πᾶσα ἡ πόλις ἐπ᾿ αὐταῖς καὶ
εἶπον· εἰ αὕτη ἐστὶ Νωεμίν;
Ρουθ. 1,19 Συνέχισαν και αι δύο τον δρόμον των, έως ότου
έφθασαν εις την Βηθλεέμ. Οταν δε έφθασαν εις την Βηθλεέμ, ολόκληρος η πόλις,
μάλιστα δε αι γυναίκες της Βηθλεέμ, συνεκινήθησαν δια τας δύο γυναίκας και
έλεγαν μεγαλοφώνως· “άραγε αυτή είναι η Νωεμίν;”
Ρουθ. 1,20 καὶ εἶπε
πρὸς αὐτάς· μὴ δὴ καλεῖτέ με Νωεμίν,
καλέσατέ με Πικράν, ὅτι ἐπικράνθη ἐν ἐμοὶ
ὁ ἱκανὸς σφόδρα·
Ρουθ. 1,20 Εκείνη δε απήντησε προς αυτάς· “μη με καλήτε
Νωεμίν (δηλαδή ευχάριστον και γλυκείαν), αλλά ονομάσατέ με Πικράν, διότι ο
Παντοδύναμος μου έστειλε πολλάς πικρίας.
Ρουθ. 1,21 ἐγὼ πλήρης
ἐπορεύθην, καὶ κενὴν ἀπέστρεψέ με ὁ
Κύριος· καὶ ἱνατί καλεῖτέ με Νωεμίν; καὶ Κύριος
ἐταπείνωσέ με, καὶ ὁ ἱκανὸς ἐκάκωσέ με.
Ρουθ. 1,21 Εγώ, οικογενειακώς με τον άνδρα μου και τα δύο
τέκνα μου, επήγα εις την Μωάβ, και ο Κυριος με επανέφερε τώρα μόνην, χήραν
και άτεκνον. Διατί λοιπόν, με καλείτε Νωεμίν; Ο Κυριος με εταπείνωσεν, ο
Παντοδύναμος με έθλιψεν”.
Ρουθ. 1,22 καὶ
ἐπέστρεψε Νωεμὶν καὶ Ῥοὺθ ἡ
Μωαβῖτις ἡ νύμφη αὐτῆς ἐπιστρέφουσαι ἐξ
ἀγροῦ Μωάβ· αὗται δὲ παρεγενήθησαν εἰς
Βηθλεὲμ ἐν ἀρχῇ θερισμοῦ κριθῶν.
Ρουθ. 1,22 Ετσι επέστρεψεν η Νωεμίν και η Μωαβίτις νύμφη της
Ρούθ από τους αγρούς της Μωάβ. Εφθασαν δε αυταί εις την Βηθλεέμ, όταν ήρχιζεν
ο θερισμός της κριθής.
|