|
ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ |
|||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||
|
Πρόβλεψη της αποστασίας |
|||||||||||||||||
|
Α Τιμ. 4,1 Τὸ δὲ Πνεῦμα ῥητῶς λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως, προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων, Α Τιμ. 4,1 Το δε Αγιον Πνεύμα ρητώς λέγει και προλέγει, ότι κατά τους κατόπιν χρόνους σκληρυμένοι μερικοί, εξ αιτίας της αμαρτωλότητός των, θα αποστατήσουν από την ορθήν πίστιν και θα προσέχουν εις πνεύματα πλάνης και εις δαιμονικάς διδασκαλίας. Α Τιμ. 4,2 ἐν ὑποκρίσει ψευδολόγων, κεκαυτηριασμένων τὴν ἰδίαν συνείδησιν, Α Τιμ. 4,2 Θα δίδουν προσοχήν και πίστιν εις διδασκάλους του ψεύδους και της πλάνης, οι οποίοι θα έχουν αναίσθητον και ανάλγητον, σαν καυτηριασμένην, την συνείδησίν των. Α Τιμ. 4,3 κωλυόντων γαμεῖν, ἀπέχεσθαι βρωμάτων, ἃ ὁ Θεὸς ἔκτισεν εἰς μετάληψιν μετὰ εὐχαριστίας τοῖς πιστοῖς καὶ ἐπεγνωκόσι τὴν ἀλήθειαν. Α Τιμ. 4,3 Οι ασυνείδητοι αυτοί ψευδολόγοι θα εμποδίζουν τους ανθρώπους να έρχωνται εις γάμον, θα διδάσκουν ότι πρέπει να απέχουν οι άνθρωποι από φαγητά, τα οποία εν τούτοις ο ίδιος ο Θεός τα έδωσε, δια να τα τρώγουν και τα απολαμβάνουν με ευγνωμοσύνην προς τον Θεόν οι πιστοί και οι προχωρημένοι εις την πλήρη γνώσιν της αληθείας. Α Τιμ. 4,4 ὅτι πᾶν κτίσμα Θεοῦ καλόν, καὶ οὐδὲν ἀπόβλητον μετὰ εὐχαριστίας λαμβανόμενον· Α Τιμ. 4,4 Διότι κάθε τι, που έκτισεν ο Θεός και το έδωσε προς τροφήν στους ανθρώπους, είναι καλόν και κανένα από αυτά δεν είναι μολυσμένον και άξιον περιφρονήσεως, αρκεί μόνον να λαμβάνεται με ευγνωμοσύνην και ευχαριστίαν προς τον Θεόν. Α Τιμ. 4,5 ἁγιάζεται γὰρ διὰ λόγου Θεοῦ καὶ ἐντεύξεως. Α Τιμ. 4,5 Διότι κάθε τι προς τροφήν γίνεται καθαρόν και άγιον με τον λόγον και την προσευχήν μας προς τον Θεόν.
|
|||||||||||||||||
|
Ο καλός διάκονος του Χριστού |
|||||||||||||||||
|
Α Τιμ. 4,6 Ταῦτα ὑποτιθέμενος τοῖς ἀδελφοῖς καλὸς ἔσῃ διάκονος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐντρεφόμενος τοῖς λόγοις τῆς πίστεως καὶ τῆς καλῆς διδασκαλίας ᾗ παρηκολούθηκας. Α Τιμ. 4,6 Εάν αυτά προσφέρης στους αδελφούς και τα θέτης πάντοτε υπ' όψιν των, θα αναδειχθής ο καλός διάκονος του Ιησού Χριστού, που θα τρέφεσαι συγχρόνως με τα λόγια της φωτισμένης πίστεως και της υγιούς διδασκαλίας, την οποίαν έχεις παρακολουθήσει. Α Τιμ. 4,7 τοὺς δὲ βεβήλους καὶ γραώδεις μύθους παραιτοῦ, γύμναζε δὲ σεαυτὸν πρὸς εὐσέβειαν· Α Τιμ. 4,7 Αφινε κατά μέρος και μη δίδης σημασίαν στους ανιέρους και τους ακαθάρτους μύθους, με τους οποίους μόνον ωρισμένα γραΐδια ευρίσκουν ευχαρίστησιν να ασχολούνται. Να γυμνάζης δε, να ασκής και να συνηθίζης τον ευατόν σου εις την αληθινήν ευσέβειαν. Α Τιμ. 4,8 ἡ γὰρ σωματικὴ γυμνασία πρὸς ὀλίγον ἐστὶν ὠφέλιμος, ἡ δὲ εὐσέβεια πρὸς πάντα ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίαν ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης. Α Τιμ. 4,8 Διότι η μεν σωματική γυμναστική και εξάσκησις ολίγον χρόνον και εις μικρά ζητήματα είναι ωφέλιμος, διότι αναφέρεται στο φθαρτόν μόνον σώμα. Η ευσέβεια όμως είναι ωφέλιμος εις όλα, εις την ψυχήν και στο σώμα, διότι υπόσχεται και προσφέρει αγαθά, δια την παρούσαν και την μέλουσα ζωήν. Α Τιμ. 4,9 πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος· Α Τιμ. 4,9 Αυτός δε ο λόγος, που σου γράφω, είναι αξιόπιστος και άξιος να γίνη δεκτός με όλην την καρδίαν. Α Τιμ. 4,10 εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν. Α Τιμ. 4,10 Δι' αυτό ακριβώς και ημείς κοπιάζωμεν και γινόμεθα αντικείμενον εμπαιγμών και ειρωνειών, διότι έχομεν τας ελπίδας μας στον ζώντα Θεόν, ο οποίος είναι σωτήρ και τρφοδότης όλων των ανθρώπων, μάλιστα δε σωτήρ των πιστών, στους οποίους χαρίζει την αιωνίαν ζωήν. Α Τιμ. 4,11 Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε. Α Τιμ. 4,11 Αυτά να παραγγέλλης συνεχώς, αυτά που σου γράφω να διδάσκης. Α Τιμ. 4,12 μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ. Α Τιμ. 4,12 Κανείς ας μη προκαταλαμβάνεται και ας μη καταφρονή το νεαρόν της ηλικίας σου, αλλά συ, καίτοι είσαι νέος ακόμη, να γίνης τύπος και παράδειγμα των πιστών στον λόγον σου, εις την συναναστροφήν σου με τους άλλους ανθρώπους, εις την αγάπην που θα δεικνύης προς τους όλους, εις την πνευματικήν ζωήν, εις την φωτισμένην πίστιν, εις την αγνότητα και καθαρότητα της ζωής σου. Α Τιμ. 4,13 ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ. Α Τιμ. 4,13 Εως ότου έλθω να επιδίδεσαι με επιμέλειαν και προσοχήν εις την ανάγνωσιν των Γραφών, εις την παρηγορίαν και νουθεσίαν των πιστών, εις την διδασκαλίαν όλων. Α Τιμ. 4,14 μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου. Α Τιμ. 4,14 Μη αδιαφορής και μη παραμελής το χάρισμα, που υπάρχει εις σε, και το οποίον σου εδόθη με επίθεσιν των χειρών της τάξεως των πρεσβυτέρων, σύμφωνα με προφητικήν αποκάλυψιν εκ μέρους του Θεού. Α Τιμ. 4,15 ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν. Α Τιμ. 4,15 Αυτά, που σου γράφω, να τα μελετάς πάντοτε· μέσα εις αυτά να μένης με την ψυχήν και την διάνοιαν, δια να γίνη έτσι φανερά η πρόοδός σου εις όλους, και να χρησιμεύση ως καλόν παράδειγμα. Α Τιμ. 4,16 ἔπεχε σεαυτῷ καὶ τῇ διδασκαλίᾳ, ἐπίμενε αὐτοῖς· τοῦτο γὰρ ποιῶν καὶ σεαυτὸν σώσεις καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου. Α Τιμ. 4,16 Να αγρυπνής και να παρακολουθής με προσοχήν τον ευτόν σου και την διδασκαλίαν σου. Επίμενε εις αυτά, διότι όταν κάμνης αυτό, που σου συνιστώ, θα σώσης και τον εαυτόν σου και εκείνους που σε ακούουν.
|
|||||||||||||||||
