|
ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ |
|||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||
|
Οδηγίες για την προσευχή και τη λατρεία |
|||||||||||||||||
|
Α Τιμ. 2,1 Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων, Α Τιμ. 2,1 Σας παρακαλώ, λοιπόν, και σας προτρέπω πρώτον από όλα να κάμνετε δεήσεις, προσευχάς, παρακλήσεις, ευχαριστίας δι' όλους τους ανθρώπους, Α Τιμ. 2,2 ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι. Α Τιμ. 2,2 δια τους βασιλείς και δι' όλους εκείνους που κατέχουν αξιώματα και θέσεις μέσα εις την κοινωνίαν, ώστε να τους φωτίζη ο Θεός να κυβερνούν με σύνεσιν, δια να διερχώμεθα τον βίον μας ειρηνικόν και ήσυχον με κάθε ευσέβειαν και σεμνότητα. Α Τιμ. 2,3 τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, Α Τιμ. 2,3 Διότι το να προσευχώμεθα δια την πρόοδον και την σωτηρίαν των άλλων, αυτό είναι καλόν, ευάρεστον και ευπρόσδεκτον ενώπιον του Σωτήρος ημών Θεού, Α Τιμ. 2,4 ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. Α Τιμ. 2,4 ο οποίος θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, να προχωρήσουν και να λάβουν πλήρη και καθαράν γνώσιν της αληθείας (δια να βαδίσουν ανεπηρέαστοι από τας πλάνας στον δρόμον της σωτηρίας). Α Τιμ. 2,5 εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς, Α Τιμ. 2,5 Διότι ένας είναι ο Θεός, Θεός όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων, ένας είναι και ο μεσίτης ματαξύ του Θεού και των ανθρώπων, ο Ιησούς Χριστός, ο υιός του Θεού, που έγινεν άνθρωπος Α Τιμ. 2,6 ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων, τὸ μαρτύριον καιροῖς ἰδίοις, Α Τιμ. 2,6 και έδωκε τον εαυτόν του λύτρον δια την εξαγοράν και απολύτρωσιν όλων από την δουλείαν και τον θάνατον της αμαρτίας, γεγονός το οποίον επεμαρτυρήθη και επεβεβαιώθη από αυτόν τον ίδιον στους καθωρισμένους από τον Θεόν καιρούς. Α Τιμ. 2,7 εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπόστολος, -ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ, οὐ ψεύδομαι,- διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίστει καὶ ἀληθείᾳ. Α Τιμ. 2,7 Δι' αυτήν δε την μαρτυρίαν και διακήρυξιν έχω κληθή και τεθή από τον Θεόν κήρυξ και απόστολος-σας λέγω την αλήθειαν ενώπιον του Χριστού, δεν ψεύδομαι-διδάσκαλος των εθνικών, δια να τους φανερώσω την πίστιν και την αλήθειαν. Α Τιμ. 2,8 Βούλομαι οὖν προσεύχεσθαι τοὺς ἄνδρας ἐν παντὶ τόπῳ, ἐπαίροντας ὁσίους χεῖρας χωρὶς ὀργῆς καὶ διαλογισμοῦ. Α Τιμ. 2,8 Θελω, λοιπόν, να προσεύχωνται οι άνδρες εις κάθε τόπον, να υψώνουν προς τον ουρανόν χέρια αμόλυντα από την αμαρτίαν και με πλουσίους τους καρπούς της αρετής, να προσεύχωνται χωρίς οργήν και χωρίς καμμίαν αμφιβολίαν και ολιγοπιστίαν. Α Τιμ. 2,9 ὡσαύτως καὶ τὰς γυναῖκας ἐν καταστολῇ κοσμίῳ, μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεῖν ἑαυτάς, μὴ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῷ ἢ μαργαρίταις ἢ ἱματισμῷ πολυτελεῖ, Α Τιμ. 2,9 Επίσης αι γυναίκες πρέπει να προσεύχωνται με ενδυμασίαν σεμνήν, να στολίζουν δε τον εαυτόν των με συστολήν και σεμνότητα και σωφροσύνην και όχι με εξεζητημένα πλεξίματα των μαλλιών η με χρυσά κοσμήματα η με μαργαριτάρια η με πολυτελή ενδύματα, Α Τιμ. 2,10 ἀλλ᾿ ὃ πρέπει γυναιξὶν ἐπαγγελλομέναις θεοσέβειαν, δι᾿ ἔργων ἀγαθῶν. Α Τιμ. 2,10 αλλά με ο,τι ταιριάζει εις γυναίκας, αι οποίαι έχουν ως έργον των την ευσέβειαν· δηλαδή τους ταιριάζει να στολίζωνται με έργα αγαθά. Α Τιμ. 2,11 Γυνὴ ἐν ἡσυχίᾳ μανθανέτω ἐν πάσῃ ὑποταγῇ· Α Τιμ. 2,11 Η γυναίκα ας προσπαθή να μαθαίνη την αλήθειαν του Ευαγγελίου με ησυχίαν, χωρίς να εκτρέπεται εις πολυλογίας και θορύβους, αλλά με κάθε σεμνότητα και υπακοήν. Α Τιμ. 2,12 γυναικὶ δὲ διδάσκειν οὐκ ἐπιτρέπω, οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρός, ἀλλ᾿ εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ. Α Τιμ. 2,12 Δεν επιτρέπω δε εις την γυναίκα να διδάσκη εις τας λατρευτικάς συγκεντρώσεις των πιστών, ούτε να κυριαρχή και να εξουσιάζή επί του ανδρός, αλλά να παραμένη ήσυχος χωρίς αντιρρήσεις και θορύβους. Α Τιμ. 2,13 Ἀδὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη, εἶτα Εὔα· Α Τιμ. 2,13 Ταιριάζει να υποτάσσεται η γυναίκα, διότι ο Αδάμ επλάσθη πρώτος και έπειτα από αυτόν επλάσθη η Εύα. Α Τιμ. 2,14 καὶ Ἀδὰμ οὐκ ἠπατήθη, ἡ δὲ γυνὴ ἀπατηθεῖσα ἐν παραβάσει γέγονε· Α Τιμ. 2,14 Και ο μεν Αδάμ δεν ηπατήθη από τον διάβολον, η δε γυναίκα εξηπατήθη από την υποβολήν του πονηρού και έπεσεν εις την παράβασιν. Α Τιμ. 2,15 σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας, ἐὰν μείνωσιν ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ καὶ ἁγιασμῷ μετὰ σωφροσύνης. Α Τιμ. 2,15 Θα σωθή δε κάθε γυναίκα δια της τεκνογονίας, με την απόκτησιν δηλαδή και καλήν ανατροφήν των τέκνων της, εάν βέβαια μείνουν μέχρι τέλους εις την πίστιν προς τους άνδρας των, εις την αγάπην προς αυτούς και στον αγιασμόν με την σωφροσύνην και την αγνότητά των.
|
|||||||||||||||||
