|
ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ |
|||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||
|
Η αποστολή του Τιμόθεου |
|||||||||||||||||
|
Α Θεσ. 3,1 Διὸ μηκέτι στέγοντες εὐδοκήσαμεν καταλειφθῆναι ἐν Ἀθήναις
μόνοι,
Α Θεσ. 3,1 Επειδή τόσον πολύ σας έχομεν αγαπήσει και σας
επεθυμήσαμεν, δεν υπεφέραμεν πλέον να μένωμεν χωρισμένοι από σας και δι'
αυτό επροτιμήσαμεν με όλην μας την καρδιά να μείνωμεν μόνοι εις τας Αθήνας.
Α Θεσ. 3,2 καὶ ἐπέμψαμεν Τιμόθεον, τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν καὶ διάκονον τοῦ
Θεοῦ καὶ συνεργὸν ἡμῶν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ στηρίξαι ὑμᾶς καὶ
παρακαλέσαι ὑμᾶς περὶ τῆς πίστεως ὑμῶν,
Α Θεσ. 3,2 Και εστείλαμεν εις σας τον Τιμόθεον τον αδελφόν
μας και διάκονον του Θεού και συνεργάτην μας στο έργον του Ευαγγελίου, δια
να σας στηρίξη, να σας παρηγορήση και ενισχύση εις την πίστιν σας,
Α Θεσ. 3,3 τὸ μηδένα σαίνεσθαι ἐν ταῖς θλίψεσι ταύταις. αὐτοὶ γὰρ
οἴδατε ὅτι εἰς τοῦτο κείμεθα·
Α Θεσ. 3,3 ώστε κανείς να μη κλονίζεται και να μη ταράσσεται
εις τας θλίψεις αυτάς. Διότι και σεις οι ίδιοι γνωρίζετε ότι δι' αυτό
υπάρχομεν και έχομεν ταχθή (δια να υποφέρωμεν δηλαδή με υπομονήν και πίστιν
τας θλίψεις και να προοδεύωμεν έτσι εις την κατά Χριστόν ζωήν).
Α Θεσ. 3,4 καὶ γὰρ ὅτε πρὸς ὑμᾶς ἦμεν, προελέγομεν ὑμῖν ὅτι μέλλομεν
θλίβεσθαι, καθὼς καὶ ἐγένετο καὶ οἴδατε.
Α Θεσ. 3,4 Αυτό δε το γνωρίζετε, διότι, όταν ήμεθα μαζή σας,
σας επρολέγαμεν, ότι μέλλομεν να υποστώμεν θλίψεις, όπως και πράγματι έγινε
και σστο γνωρίζετε.
Α Θεσ. 3,5 διὰ τοῦτο κἀγὼ μηκέτι στέγων ἔπεμψα εἰς τὸ γνῶναι τὴν
πίστιν ὑμῶν, μήπως ἐπείρασεν ὑμᾶς ὁ πειράζων καὶ εἰς κενὸν γένηται ὁ κόπος
ἡμῶν.
Α Θεσ. 3,5 Εξ αιτίας των θλίψεών σας ακριβώς αυτών εγώ δεν
ημπορούσα πλέον να μένω ήσυχος και έστειλα τον Τιμόθεον, δια να μάθω μέσω
αυτού περί της πίστεως σας και να κατατοπισθώ, μήπως σας εδημιούργησε
πειρασμούς ισχυρούς και σας εκλόνισεν ο πονηρός, ο οποίος ως έργον του έχει
να πειράζη τους ανθρώπους, και μήπως έτσι ο κόπος μας αποδειχθή μάταιος και
ανωφελής.
Α Θεσ. 3,6 Ἄρτι δὲ ἐλθόντος Τιμοθέου πρὸς ἡμᾶς ἀφ᾿ ὑμῶν καὶ
εὐαγγελισαμένου ἡμῖν τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀγάπην ὑμῶν, καὶ ὅτι ἔχετε μνείαν
ἡμῶν ἀγαθήν, πάντοτε ἐπιποθοῦντες ἡμᾶς ἰδεῖν καθάπερ καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς,
Α Θεσ. 3,6 Τωρα δε, όταν ήλθεν ο Τιμόθεος και μου έφερεν από
σας χαρμοσύνους πληροφορίας δια την πίστιν και την αγάπην σας και μας
εβεβαίωσεν ότι διατηρείτε σταθερά καλήν την ανάμνησίν μας, ποθούντες πολύ
πάντοτε να μας ιδήτε, όπως ακριβώς και ημείς ποθούμεν να σας ίδωμεν,
Α Θεσ. 3,7 διὰ τοῦτο παρεκλήθημεν, ἀδελφοί, ἐφ᾿ ὑμῖν ἐπὶ πάσῃ τῇ
θλίψει καὶ ἀνάγκῃ ἡμῶν διὰ τῆς ὑμῶν πίστεως·
Α Θεσ. 3,7 δια τούτο, (δια τας καλάς δηλαδή πληροφορίας, που
είχαμεν σχετικώς με την σταθεράν και ζωντανήν πίστιν σας) επαρηγορήθημεν και
ημείς, εξ αιτίας σας, εις όλην την θλίψις και την ταλαιπωρίαν μας.
Α Θεσ. 3,8 ὅτι νῦν ζῶμεν, ἐὰν ὑμεῖς στήκετε ἐν Κυρίῳ.
Α Θεσ. 3,8 Διότι, όπως και προηγουμένως έτσι και τώρα, ζώμεν,
εάν σεις στέκεσθε σταθεροί και ακλόνητοι εν Κυρίω.
Α Θεσ. 3,9 τίνα γὰρ εὐχαριστίαν δυνάμεθα τῷ Θεῷ ἀνταποδοῦναι περὶ
ὑμῶν ἐπὶ πάσῃ τῇ χαρᾷ ᾗ χαίρομεν δι᾿ ὑμᾶς ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν,
Α Θεσ. 3,9 Διότι ποίαν ευγνωμοσύνην και ευχαριστίαν
ημπορούμεν να ανταποδώσωμεν στον Θεόν δια σας, δι' όλην την χαράν, που
απολαμβάνομεν εξ αιτίας σας εμπρός στον Θεόν,
Α Θεσ. 3,10 νυκτὸς καὶ ἡμέρας ὑπερεκπερισσοῦ δεόμενοι εἰς τὸ ἰδεῖν
ὑμῶν τὸ πρόσωπον καὶ καταρτίσαι τὰ ὑστερήματα τῆς πίστεως ὑμῶν;
Α Θεσ. 3,10 και τον παρακαλούμεν νύκτα και ημέραν με
εξαιρετικήν επιμονήν να ευδοκήση και φέρη τας περιστάσεις να ίδωμεν το
πρόσωπόν σας και να διορθώσωμεν και αναπληρώσωμεν ο,τι ακόμη σας λείπει από
την πίστιν σας;
Α Θεσ. 3,11 Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς
Χριστὸς κατευθύναι τὴν ὁδὸν ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς·
Α Θεσ. 3,11 Αυτός δε ο Θεός και Πατήρ ημών και ο Κυριος ημών
Ιησούς Χριστός είθε να κατευθύνουν τον δρόμον μας προς σας, παραμερίζοντες
κάθε τυχόν εμπόδιον και δυσκολίαν.
Α Θεσ. 3,12 ὑμᾶς δὲ ὁ Κύριος πλεονάσαι καὶ περισσεύσαι τῇ ἀγάπῃ εἰς
ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας, καθάπερ καὶ ἡμεῖς εἰς ὑμᾶς,
Α Θεσ. 3,12 Σας δε είθε ο Κυριος να σας αξιώση να έχετε
άφθονον και πλουσίαν και με το παραπάνω την αγάπην μεταξύ σας και προς
όλους, όπως ακριβώς και ημείς έχομεν αυτήν την αγάπην προς σας.
Α Θεσ. 3,13 εἰς τὸ στηρίξαι ὑμῶν τὰς καρδίας ἀμέμπτους ἐν ἁγιωσύνῃ
ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν ἐν τῇ παρουσίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ μετὰ πάντων τῶν ἁγίων αὐτοῦ.
Α Θεσ. 3,13 Και να στηρίξη έτσι τας καρδίας σας, ώστε να είσθε
άμεμπτοι και άγιοι ενώπιον του Θεού και Πατρός ημών κατά την επίσημον
Δευτέραν Παρουσίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όταν θα έλθη με όλους τους
αγίους του, αγγέλους και ανθρώπους.
|
|||||||||||||||||
