|
ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ |
|||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||
|
Η αναβολή της επίσκεψης του Παύλου στην Κόρινθο |
|||||||||||||||||
|
Β Κορ. 2,1 Ἔκρινα δὲ
ἐμαυτῷ τοῦτο, τὸ μὴ πάλιν ἐν λύπῃ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς.
Β Κορ. 2,1 Εσκέφθην
δε μόνος μου και απεφάσισα τούτο· να μη έλθω προς σας λυπούμενος δια τα
σφάλματά σας, λυπών δε και σας με τας παρατηρήσεις, που είμαι αναγκασμένος
να σας κάμω.
Β Κορ. 2,2 εἰ γὰρ ἐγὼ
λυπῶ ὑμᾶς, καὶ τίς ἐστιν ὁ εὐφραίνων με εἰ μὴ ὁ λυπούμενος ἐξ ἐμοῦ;
Β Κορ. 2,2 Η λύπη
όμως, που θα σας προκαλέσω, αποβλέπει στο καλόν σας, διότι εάν εγώ με τους
ελέγχους σας στενοχωρώ, ποιός είναι εκείνος, που με ευφραίνει, παρά αυτός
που δέχεται τας παρατηρήσεις μου, λυπείται και μετανοεί δια τα σφάλματά του
και προχωρεί εις διόρθωσιν·
Β Κορ. 2,3 καὶ ἔγραψα
ὑμῖν τοῦτο αὐτό, ἵνα μὴ ἐλθὼν λύπην ἔχω ἀφ᾿ ὧν ἔδει με χαίρειν, πεποιθὼς ἐπὶ
πάντας ὑμᾶς ὅτι ἡ ἐμὴ χαρὰ πάντων ὑμῶν ἐστιν.
Β Κορ. 2,3 Και σας
έγραψα αυτό τούτο ακριβώς εις προηγουμένην επιστολήν και σας έκαμα
παρατηρήσεις, δια να διορθωθήτε εν τω μεταξύ, ώστε, όταν θα έλθω, να μη
δοκιμάσω λύπην από εκείνους, από τους οποίους έπρεπε μάλλον να δοκιμάζω
χαράν. Είμαι δε βέβαιος δι' όλους σας, ότι η ιδική μου χαρά είναι και χαρά
όλων σας.
Β Κορ. 2,4 ἐκ γὰρ πολλῆς
θλίψεως καὶ συνοχῆς καρδίας ἔγραψα ὑμῖν διὰ πολλῶν δακρύων, οὐχ ἵνα λυπηθῆτε,
ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα γνῶτε ἣν ἔχω περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς.
Β Κορ. 2,4 Είχα
βέβαια λυπηθή και εγώ πολύ, δια τους ελέγχους που σας έκαμα εις την πρώτην
επιστολήν βαθύτατα θλιμμένος και με σφιγμένην την καρδιά και με πολλά
δάκρυα, όχι δια να καταβληθήτε από λύπην, αλλά δια να γνωρίσετε την
εξαιρετικήν αγάπην, την οποίαν έχω προς σας.
|
|||||||||||||||||
|
Ο Παύλος προτείνει να συγχωρηθεί ο υπαίτιος |
|||||||||||||||||
|
Β Κορ. 2,5 Εἰ δέ τις
λελύπηκεν, οὐκ ἐμὲ λελύπηκεν, ἀλλά, ἀπὸ μέρους ἵνα μὴ ἐπιβαρῶ, πάντας ὑμᾶς.
Β Κορ. 2,5 Εάν δε
κάποιος με το βαρύ του σφάλμα επροκάλεσε λύπην, δεν ελύπησε μόνον εμέ, αλλ'
εν μέρει ελύπησε και όλους σας, και δια τούτο δεν θέλω να σας στενοχωρήσω
και σας λυπήσω με ελέγχους δι' αδιαφορίαν ως προς το θέμα αυτό.
Β Κορ. 2,6 ἱκανὸν τῷ
τοιούτῳ ἡ ἐπιτιμία αὕτη ἡ ὑπὸ τῶν πλειόνων·
Β Κορ. 2,6 Είναι
αρκετή τιμωρία δι' αυτόν η επίπληξις αυτή, η οποία του έγινε από τους
περισσοτέρους.
Β Κορ. 2,7 ὥστε
τοὐναντίον μᾶλλον ὑμᾶς χαρίσασθαι καὶ παρακαλέσαι, μήπως τῇ περισσοτέρᾳ λύπῃ
καταποθῇ ὁ τοιοῦτος.
Β Κορ. 2,7 Ωστε
αντιθέτως είναι καλύτερον τώρα να του δείξετε χάριν και καλωσύνην, να του
συγχωρήσετε το σφάλμα και να τον παρηγορήσετε, μήπως από την μεγάλην και
βαρείαν λύπην καταβληθή και καταποντισθή εις απογοήτευσιν και απελπισίαν.
Β Κορ. 2,8 διὸ παρακαλῶ
ὑμᾶς κυρῶσαι εἰς αὐτὸν ἀγάπην.
Β Κορ. 2,8 Δι'
αυτό και σας παρακαλώ να δείξετε εις αυτόν ειλικρινή αγάπη και καλωσύνην.
Β Κορ. 2,9 εἰς τοῦτο γὰρ
καὶ ἔγραψα, ἵνα γνῶ τὴν δοκιμὴν ὑμῶν, εἰ εἰς πάντα ὑπήκοοί ἐστε.
Β Κορ. 2,9 Διότι
με αυτόν τον σκοπόν και σας έγραψα εις την προηγουμένην μου επιστολήν, δια
να ίδω και γνωρίσω την αρετήν σας, εάν εις όλα είσθε υπήκοοι.
Β Κορ. 2,10 ᾧ δέ τι
χαρίζεσθε, καὶ ἐγώ· καὶ γὰρ ἐγὼ εἴ τι κεχάρισμαι ᾧ κεχάρισμαι, δι᾿ ὑμᾶς ἐν
προσώπῳ Χριστοῦ,
Β Κορ. 2,10 Εις
όποιον δε σεις δίδετε χάριν και συγχώρησιν, δίδω και εγώ διότι και εγώ, εάν
έχω χαρίσει κάτι εις οποίον έχω χαρίσει, το έκαμα προς χάριν ιδικήν σας,
ενώπιον του Χριστού.
Β Κορ. 2,11 ἵνα μὴ
πλεονεκτηθῶμεν ὑπὸ τοῦ σατανᾶ· οὐ γὰρ αὐτοῦ τὰ νοήματα ἀγνοοῦμεν.
Β Κορ. 2,11 Πρέπει
δε να δείχνωμεν αυτήν την καλωσύνην και την ανοχήν προς τους αδελφούς, δια
να μη εξαπατηθώμεν με υψηλόφρονας λογισμούς από τον σατανάν και
κυριαρχηθώμεν έτσι από αυτόν. Διότι δεν μας είναι άγνωστοι οι μοχθηραί και
δόλιαι αυτού επινοήσεις.
|
|||||||||||||||||
|
Ο θρίαμβος του κηρύγματος του Χριστού |
|||||||||||||||||
|
Β Κορ. 2,12 Ἐλθὼν δὲ εἰς
τὴν Τρῳάδα εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, καὶ θύρας μοι ἀνεῳγμένης ἐν Κυρίῳ,
Β Κορ. 2,12 Οταν δε
ήλθα εις την Τρωάδα, δια να μεταφέρω και εκεί το Ευαγγέλιον του Χριστού, και
ενώ μου είχε ανοιχθή θύρα, δια να υπηρετήσω το έργον του Κυρίου,
Β Κορ. 2,13 οὐκ ἔσχηκα
ἄνεσιν τῷ πνεύματί μου τοῦ μὴ εὑρεῖν με Τίτον τὸν ἀδελφόν μου, ἀλλὰ
ἀποταξάμενος αὐτοῖς ἐξῆλθον εἰς Μακεδονίαν.
Β Κορ. 2,13 δεν
εδοκίμασα και δεν είχα άνεσιν στο πνεύμα μου, διότι δεν ευρήκα εκεί τον
Τιτον, τον αδελφόν μου, να με πληροφορήση σχετικώς με την κατάστασιν σας. Δι'
αυτό αφού απεχαιρέτησα τους εκεί αδελφούς, ανεχώρησα εις την Μακεδονίαν, δια
να προαπαντήσω τον Τιτον.
Β Κορ. 2,14 Τῷ δὲ Θεῷ
χάρις τῷ πάντοτε θριαμβεύοντι ἡμᾶς ἐν τῷ Χριστῷ καὶ τὴν ὀσμὴν τῆς γνώσεως
αὐτοῦ φανεροῦντι δι᾿ ἡμῶν ἐν παντὶ τόπῳ·
Β Κορ. 2,14 Ας είναι
δε ευλογημένον και δοξασμένον το όνομα του Θεού, ο οποίος μας δίδει χάριν
και δύναμιν και μας κάμνει να νικώμεν και να θριαμβεύωμεν εν τω Χριστώ, και
ο οποίος κάμνει φανεράν και αισθητήν δια μέσου ημών εις κάθε τόπον την
ζωογόνον ευωδίαν της αληθινής γνώσεως.
Β Κορ. 2,15 ὅτι Χριστοῦ
εὐωδία ἐσμὲν τῷ Θεῷ ἐν τοῖς σῳζομένοις καὶ ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις,
Β Κορ. 2,15 Διότι
ημείς, οι εργάται του Ευαγγελίου, είμεθα ευωδία Χριστού στον Θεόν· ευωδία
και μεταξύ των σωζομένων και μεταξύ εκείνων, που βαδίζουν τον δρόμον της
αιωνίας απωλείας.
Β Κορ. 2,16 οἷς μὲν ὀσμὴ
θανάτου εἰς θάνατον, οἷς δὲ ὀσμὴ ζωῆς εἰς ζωήν. καὶ πρὸς ταῦτα τίς ἱκανός;
Β Κορ. 2,16 Εις
άλλους μεν είμεθα οσμή που φέρει τον θάνατον, διότι αυτοί δεν θέλουν να
δεχθούν την σώζουσαν αλήθειαν· εις άλλους δε, τους καλοπροαιρέτους, ζωογόνος
ευωδία, που δίδει ζωήν. Και ποιός είναι ικανός από τον εαυτόν του να
πραγματοποιήση αυτά τα μεγάλα έργα;
Β Κορ. 2,17 οὐ γάρ ἐσμεν
ὡς οἱ λοιποὶ καπηλεύοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀλλ᾿ ὡς ἐξ εἰλικρινείας, ἀλλ᾿
ὡς ἐκ Θεοῦ κατενώπιον τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ λαλοῦμεν.
Β Κορ. 2,17 Ημείς
δεν είμεθα, όπως οι πολλοί, που νοθεύουν και αλλοιώνουν τον λόγον του Θεού
και κερδοσκοπούν επάνω εις αυτόν. Αλλά κηρύττωμεν τον λόγον του Θεού
κινούμενοι από αγνά και ειλικρινή ελατήρια, από άδολον ενδιαφέρον, ως
εμπνεόμενοι από τον Θεόν και ενώπιον του Θεού και εν Χριστώ ομιλούντες.
|
|||||||||||||||||
